Boys' Expo รักอยู่ที่ใด ( 8 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
สิบสอง
ยศองค์ นฤเสนาพยายามจดจ่อสมาธิไปที่เนื้อหาในหนังสือ InvitationOnly หนังสือเล่มที่สองของนิยายซีรี่ส์สุดเปรี้ยวเรื่องใหม่ Privateที่ออกมาเขย่าบันลังหนังสือแรดสุดฮิตอย่าง Gossip Girl และ It Girl นิยายซีรี่ส์วัยรุ่นภาษาอังกฤษสุดโปรดของเธอและด้นในหนังสือรีด เบรแนนกำลังพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะเข้าไปในปาร์ตี้ฮาโลวีนสุดพิเศษที่มีแต่คนที่ได้รับเชิญเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้และเธอก็ไม่ได้เข้าไกลคำว่าคนที่จะได้ถูกรับเชิญเลยซักนิดแต่เธอต้องเข้าไปให้ได้เพราะแฟนหนุ่มของเธออยู่ในนั้นแต่มันก็ยากเย็นเหลือเกินกับการพยายามจอจ่อกันเนื้อหาในหนังสือในเมื่อขวัญเพชรและปานต่างพากันเม้าธ์ซ่องแตกกันอย่างเมามัน
ปกติเธอไม่ใช่คนที่ชอบซุปซิปและแส่เรื่องชาวบ้านแต่เธอก็ต้องโกรธตัวเองทุกทีที่มักจะดันไปรู้เรื่องราวของชาวบ้านอย่างถ่องแท้ละเอียดลออที่สุด เธอมักจะสมเพชคนอื่นๆ ที่ชอบพูดกันถึงเรื่องของคนอื่นๆ อย่างผิดๆ ถูกๆ เธอมั่นใจว่าถ้าให้เธอพูดเธอจะต้องเล่าเรื่องราวได้ถูกต้องแม่นยำและละเอียดที่สุดเป็นแน่ ทุกคนสามารถติดตามความเคลื่อนไหวของทุกคนได้จากเธอ เธอรู้สึกแย่ที่เธอรู้เรื่องของคนอื่นดีกว่าพวกที่ชอบแส่เรื่องของคนอื่นเองเสียอีก แต่นั่นมันไม่ใช่ความผิดเธอแน่นอนก็ในเมื่อใครต่อใครต่างพากันมาพูดคุยกับเธออย่างเปิดอก ทั้งพลอย ด้น ปูนและพายและคนอื่นๆ ที่ชาวบ้านจะสนใจเช่นฝาแฝด เข็ม เจฟฟี่หรือไม่ว่าจะเป็นพวกน้องๆ ของเธอ ทุกคนคิดว่าเธอเป็นคนที่ไว้ใจได้ ทุกคนจึงต่างพากันมาเล่าความลับให้เธอฟัง เธอจึงกลายเป็นคนที่แส่สู่รู้ที่สุดไปจนได้
      “เจ๊ขาดูสิ ใครมาส่งพี่พลอยเอ่ย” เพชรเอนตัวจมลงบนโซฟาหนานุ่มตีสีหน้าเสริมจริตตอแหลแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นพลอยที่เดินมาไกลๆ กับดัตช์
   “โอ๊ย เธอ เค้าอยู่ด้วยกันตั้งแต่เลิกเรียนแล้วจ๊ะ” ขวัญว่าพลางยกแก้วโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ขึ้นมาดื่มยิ้มมุมปากอย่างร่านจริตและกรีดนิ้วก้อยเล็กน้อย
   “เค้าแบบว่า เดทกันหรอ?” ปานถามขึ้นอย่างใสสื่อ พวกเราทุกคนไม่เคยคิดว่าเธอแกล้งทำเป็นใส
“ก็คงอย่างนั้นมั้ง” ขวัญตอบพลางวางแก้วโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ลงยังไม่ละกริยาร่านจริต
   “ชั้นคิดว่าชั้นเพิ่งได้ยินว่าพี่ดัตช์มีอะไรกับพี่ปูนเมื่อเที่ยงนี้เองนะ” เพชรเอ่ยขึ้น ยศอนงค์ถึงกับสำลักดับเบิ้ลชอกกาแลทแฟรปปุชชิโน้ทันที
   “ชั้นก็คิดว่าชั้นเห็นพวกเค้าวิ่งตามกันขึ้นไปบนสนามบาสเมื่อเที่ยงเหมือนกัน” ขวัญว่าพร้อมกับเกาคางทำท่าสงสัย
   “แค่ขึ้นไปแบบว่า นับลูกบาสหละมั้ง” ปานเอ่อ ยศขำซะจนดับเบิ้ลชอกกาแลทแฟรปปุชชิโน้ขึ้นจมูก
   “ไม่รู้สิ แต่ว่าเมื่อวานมีคนเห็นพี่ดัตช์กับพี่ด้นจูบกันที่สวนลอยฟ้าคอนโดเธอนะ” เพชรหันไปบอกปาน
   “จริงหรอ มิน่าล่ะพวกป้าๆ แม่บ้านถึงได้เล่าให้ฟังว่ามีเด็กผู้ชายมากอดๆ จูบๆกันแถวๆ คอนโดชั้น” โดยที่ไม่ทันรู้สึกตัวปานวาดเด้งตัวผึ่งขึ้นมาทันที ถึงจะดูใสดูแป้วแต่เรื่องเม้าธ์เธอก็ขอสู้
   “สายแล้วทำไมด้นยังไม่มา นึกว่าชั้นจะมาสายที่สุดซะอีก” พลอยเบียดตัวลงข้างๆ ยศ คว้าดับเบิลชอกกาแลตแฟรปขึ้นมาดูด สายตาของนางเม้าธ์ทุกนางพุ่งดิ่งเป็นทางเดียวกันไปที่เธอ
   “เมื่อกี้เพชรว่าเพชรเห็นพี่ดัตช์”
   “เค้าก็แค่มาส่งหนะจ๊ะ” พลอยว่าไขว่ห้างแล้วเอนตัวจมลงไปในโซฟาพร้อมกับยิ้มอย่างร้ายเร่
   “เฮย ว่าไง” ปูนปรากฏตัวขึ้นมาจากที่ไหนไม่รู้ ทุกคนต่างพากันตัวแข็งทำตาปะหลับปะเหลือกไปมาระหว่างยศกับปูน ปูนเผยยิ้มที่เป็นที่รู้จักอย่างเป็นปกติแทรกตัวลงนั่งข้างๆ ขวัญ “ยิ้มไรวะแก อียศ” ปูนถามยิ้มขำให้เพื่อน นางเม้าธ์ต่างพากันนั่งไม่ติดเบาะคอยดูว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น
      “ก็เมื่อกี้—“
   “เฮ้ย พวกแก” ด้นเอ่ยร้องโบกมือโบกไม้พร้อมกับเดินเข้ามา ที่เดินตามหลังด้นนั่นคือเข็ม ยศกับปูนอ่าปากค้างซักประเดี๋ยวก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นยิ้มอย่างดีใจ พลอยพระพริบตาถี่ๆ สองสามหนก่อนจะขยับตัวนั่งตรง ขวัญ เพชร ปานถึงจะตลึงแต่ก็ไม่มีใครแปลกใจเลยที่เห็นเข็มกลับมาหาด้นอีกครั้ง
      “นี่พวกแก...” ยศยิ้มร้องอย่างดีใจชี้นิ้วไปที่ด้นกับเข็ม ด้นพยักหน้ายิ้มแล้วหัวเราะ
   “นี่กูดีใจยิ่งกว่ากูมีแฟนเองเสียอีกนะเนี่ย” ปูนยิ้มร้องและลุกพรวกโผลเข้ากอดด้น
   “กูรู้ๆ มึงต้องดีใจโคตรๆ” ด้นลูปหลังปูนไปมา
   “อื้อ ก็กูรักมึงนี่น่า” ปูนเอาหน้าถูไปมากับด้นย่างที่ปูนชอบทำ
   “กูก็ดีใจหวะมึง ดีใจม๊ากมาก” ทีนี้เป็นพลอยที่ลุกขึ้นไปโอบด้นและปูน แต่สีหน้าของพลอยนั้นแค่มองแวปเดียวยศก็บอกไปเลยว่าพลอยไม่ได้ดีใจจริงอะไรนักหนาอย่างที่พูด เธอทำไปเพราะว่ามันคงจะดูแปลกๆ ถ้าเธอไม่ได้ดีใจในขณะที่เพื่อนสนิททุกคนของด้นกำลังดีใจที่ด้นกับเข็มกลับมาคืนดีกัน อาจจะเป็นเพราะว่าด้นมาขโมยซีนของเธอก็เป็นได้ เธอคงจะดีใจกว่านี้ถ้าพวกเราพูดถึงเธอและดัตช์
   “แบบว่าจะเป็นอะไรไหมถ้าจะมีคนนอกคลับมาประชุมด้วย” ด้นว่าในขณะที่ยศกับปูนคลายด้นออกจากอ้อมแขนแล้ว “แบบว่าเราอยากอยู่ด้วยกันนะ” ด้นเอื้อมมือไปจับมือเข็มที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง
   “ถึงแม้ว่าพวกเราจะดีใจกันจริงๆ ที่พวกแกกลับมาคืนดีกันแต่ว่าเสียใจนะแก Glam Society only หวะ” ถึงแม้ว่าจะยศจะพูดคำว่าเสียใจแต่ว่าใบหน้าของเธอนั่นแสดงออกถึงความดีใจอย่างชัดเจนทีเดียว
   “นั่นน่าเศร้ามาก ทำไมพวกเราไม่ให้ด้นกับเข็มได้อยู่ด้วยกันนานๆ ละ” พลอยแกล้งทำเป็นเดือดเป็นร้องแทนด้น แต่ยศก็บอกได้ว่าตอแหลอีกแล้ว
   “ไม่เอาน่า นี้เป็นคลับลับนะ” ยศว่าและส่ายหน้า
  “นั่นสิ พวกเราควรจะทำตัวให้มันสมกับเป็นคลับลับหน่อยนะ อะไรๆ จะได้ดูขลังไง” ปูนว่าในขณะที่นั่งลง
   “นั่นสิ ด้นประชุมคลับกับเพื่อนๆ เถอะ เสร็จแล้วค่อยโทรหาเข็มก็ได้ เข็มจะอยู่แถวๆ นี่นะครับ” เข็มยิ้มอ่อนโยนให้ด้น มันทำให้คนอื่นๆ ในคลับยิ้มทั้งดีใจและอิจฉา อิจฉามากๆ โดยเฉพาะพลอย
   “หึ...” ด้นทำกระเง้ากระงอดโกรธอย่างแสนงอนใส่เข็ม
   “เชื่อเถอะครับ ไว้เสดแล้วโทรหานะ ผมจะรีบมาเลย” เข็มลูปหัวด้นแล้วส่งด้นนั่งลงที่ข้างๆ ปูน
   “งั้นหอมก่อนทีนึงเลย” ด้นยังคงกะบึงกะบอนไม่เลิก แต่มันก็แสนจะน่ารักเวลาที่ด้นโกรธอย่างแสนงอนเช่นนี้ ยศบอกได้เลยว่าไม่มีหนุ่มๆ คนไหนต้านทานมันได้เพราะว่าเข็มเองก็ก้มลงหอมแก้มด้นในขณะที่เพชรกับปานพากันร้องกรี๊ดแล้วหัวเราะ ส่วนพลอยอะหรอ คงแทบอยากจะลุกขึ้นเต้นเร่าๆ แล้วร้องว่าไม่เอา
สิบสอง
พาย พระนาย สิหิงค์กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ที่โต๊ะทำงานของพ่อในห้องหนังสือที่บ้านสิงค์ กล้วยน้ำไท บ้านหลังใหญ่ในดงสุขุมวิท พายเอนตัวจมลงไปในเก้าอี้นวมนุ่มสบายนั่นมองดูหนุ่มๆ สตาร์บอยส์คนอื่นๆ ง่วนกับเรื่องของตัวเอง เข็มนอนคุยโทรศัพท์ขดตัว
งุ้มงู้อยู่บนโซฟาสีน้ำตาล ดัตช์นั่งที่พื้นเอนหลังพิงกำแพงห้องหลับตาฟังไอพอดมีเบียร์สิงห์วางอยู่ข้างๆ แด้ เจฟฟี่ เกี้ยวและปิ่นนั่งคุยกันงุ้งงิ้งกันอยู่ที่หน้าต่างเบย์ วินโดว จ้อนกับพุดนั่งดูหนังสือแมกซิมเล่มใหม่กันอยู่บนโซฟาตัวเดียวกันกับเข็ม
      “Hey guys, it’s about that time,” พายว่าก่อนที่จะยกเบียร์ขึ้นมาจิบ หนุ่มๆ สตาร์ บอยส์คนอื่นๆ เงียบและหันมามองพาย
     “find u a seat. We’re about to get it start right now.”
   “I tho we’re all find us a seat already.” แด้หัวเราะมาจากเวิ้งหน้าต่างเบย์ วินโดวนั่น
   “right, the thing is--”
   “wait a min, is this an English Club?” เข็มพูดขึ้น
   “why we have to speak English?”
   “yeah, so go Thai” พายยักไหล่ นั่นสิทำไมเราต้องพูภาษาอังกฤษกันด้วย แล้วภาษาไทยของคำว่า The thing is มันคืออะไรวะ พายใช้เวลาคิดสองวินาที อ๋อ... “เรื่องของเรื่องก็คือพวกเรายังไงก็ถือว่าเปนแก๊งเดียวกันอยู่แล้ว ใครๆ ก็เข้าใจแบบนั้นและใครๆ ก็เรียกพวกเราว่า--”
   “Star Boys” หนุ่มๆ ต่างพากันร้องออกมาพร้อมกันยกเว้นเด็กใหม่อย่างจ้อนคนเดียวเท่านั้น
   “พวกเราปฏิเสธของกล่าวหาของคนอื่นไม่ได้” พายยิ้มและว่าต่อ “พวกเค้าบอกว่า--”
   “พวกเราดูดีและเจ๋งที่สุดในโรงเรียน” ปิ่นว่า
   “พวกเราเด่นและป๊อปที่สุดในโรงเรียน” เกี้ยวว่า
   “ทำไมอะไรๆ มันฟังดูเว่อจัง” จ้อนพูดขึ้น
   “นายยังไม่รู้อะไรเพื่อนเอ๋ย” พุดที่นั่งข้างๆ ยิ้มขำให้เพื่อน

ใครๆ ก็อยากจะเป็นสตาร์ บอยส์นายโชคดีมากที่เข้ามาถึงตรงนี้ได้ง่ายๆ” ดัตช์พูดขึ้นมาจากมุมห้องตรงที่เค้านั่งอยู่บนพื้น
“ก็เพราะได้เป็นเฟรชชี่รุ่น” แด้พูดขึ้นมาจากเวิ้งหน้าต่างนั่น ท่าทางไม่สบอารมณ์เท่าไหร่

pongsakron01

ขอบคุณครับ

mind19mindPSU

อ่านต่อนะครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

pun_pun

ขอบคุณครับ

CrownClown

ขอบคุนมากครับ

pearl9845

ขอบคุณมากนะครับ