ศักดิ์ศรี...

kindaieiji

พูดถึงเรื่องอัตตาตัวตนบางคนฟังไม่ถูก จึงขอพูดถึงอาการของอัตตาที่ค่อนข้างชัดเจน นั้นคือสิ่งที่เราเรียกว่าศักดิ์ศรี

เราควรจะดูตัวเองให้เป็นว่า    ศักดิ์ศรีของเราอยู่ตรงไหน

เพราะศักดิ์ศรีเป็นจุดอ่อนของเรา     เป็นที่เกิดของทุกข์

สิ่งใดก็ตามแม้แต่ขี้ปะติ๋ว

หากกระทบศักดิ์ศรีของเราเมื่อใดก็เป็นเรื่องเมื่อนั้นทันที

ถ้าเราเอาการรักษาศักดิ์ศรีเป็นเครื่องตัดสินว่า

เราจะทำหรือไม่ทำอะไรในชีวิต

เราควรจะระวังให้ดีว่า

เราผูกศักดิ์ศรีของเราไว้กับอะไรบ้าง

ตราบใดที่เรายังเป็นปุถุชนคงยังไม่พ้นความยึดมั่นในศักดิ์ศรี

แต่อย่างน้อยที่สุดเราควรจะพัฒนามัน

จนขึ้นอยู่กับการเป็นพุทธมามกะมากกว่าอย่างอื่น

การมีอัตตาหรือการเป็นชาวพุทธที่ดียังมีโทษอยู่

แต่สำหรับนักปฏิบัติธรรมอาจใช้ความรู้สึกในศักดิ์ศรี

มาหนุนกำลังความละอายต่อบาปในเบื้องต้น

และเป็นขั้นตอนที่จะนำไปสู่ความปลอดภัยในที่สุด

ทุกวันนี้เราเอาอะไรมาเป็นศักดิ์ศรีของตน ขอให้ดูให้ดี

เพราะถ้าไม่ระวังในเรื่องนี้ เดี๋ยวจะกีดกั้นความเจริญในธรรม

มัวแต่เป็นห่วงเรื่องมายา

คือเอาแต่กังวลเรื่องความรู้สึกของเขาต่อเรา อย่างนี้ก็ยุ่ง

ถ้าศักดิ์ศรีของเราขึ้นอยู่กับความมั่นใจว่า

เขารักเราจริง เขาเคารพเราจริง เขากลัวเราจริง ฯลฯ

อย่างนี้ไม่มีวันที่จะสงบได้

เราจะอ่อนไหวต่อการกระทำของคนอื่นตลอดเวลา

เขาทำอย่างนั้นแปลว่าอะไร

เขาไม่ทำอย่างนั้นแปลว่าอะไร

เขาพูดอย่างนั้นแปลว่าอะไร

เขาเงียบอย่างนั้นแปลว่าอะไร

เขายิ้นอย่างนั้นแปลว่าอย่างไร

เขาหน้าตาเฉยอย่างนั้นแปลว่าอย่างไร

เป็นนักแปลอย่างนี้เหน็ดเหนื่อยมาก

vera

ขอบคุณมากๆคับ

ธรรม

แล้วเราจะมีวิธีแก้ไหมครับ วานบอกที และถ้าเราคิดแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรครับ

เราทำอย่างนั้นทำไม

เราไม่ทำอย่างนั้นเพราะว่าอะไร

เราพูดอย่างนี้เพราะใคร

เราเงียบอย่างนี้คนอื่นจะคิดยังไง

เรายิ้มอย่างนี้แปลว่าอย่างไร

เราหน้าตาเฉยอย่างนี้แล้วจะเป็นอย่างไร
คงไม่เป็นการรบกวนนะครับที่ถาม

ธรรม

และขอฝากอีกอย่างนะครับ
ไม้ท่อนหนึ่ง ซึ่งถือไว้ ในมือท่าน
ไม้ท่อนนั้น จะสั้น-ยาว เรารู้เห็น
หากมองสิ่ง ที่ด้อยค่า กว่าที่เป็น
ก็จะเห็น ว่าไม้เรา ยาวกว่าใคร
- – - – - – -
แต่หากเปรียบ เทียบเท่า ไม้ยาวกว่า
จะเห็นว่า ไม้เรานั้น สั้นเหลือหลาย
ทุกข์หรือสุข ด้วยตัณหา นำพาใจ
อยู่กับสิ่ง ที่เป็นไป ใช่ใฝ่เป็น………