คนนี้แหละใช่เลย P. 3

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
คนนี้แหละใช่เลย 3
“ฮ้าว............”
เกี๊ยวเดินหาวปากกว้างออกมาจากห้องนอน เจ้าตัวยังอยู่ในเสื้อกล้ามย้วยๆตราห่านคู่กับกางเกงเลสีแดงซีดๆบ่งบอกถึงระยะการใช้งานอันยาวนาน
เด็กหนุ่มเดินตรงมายังชานบ้านซึ่งพ่อแม่และพี่ชายนั่งล้อมวงทานอาหารเช้าอยู่บนตั่งถูกจัดเป็นที่วางสำรับอาหารที่ถูกบรรจุอยู่ในถ้วยดินเผาที่เขียนลวดลายเป็นตัวไก่หรือที่เขาชอบเรียกว่าชามตราไก่ แต่แม่บอกว่าของเก่าน่ะสวยกว่านี้เยอะไอ้เค้าก็ไม่รู้ซะด้วยสิว่ามันจริงหรือเปล่าเอามาเทียบกันที่ไรก็เห็นมันเหมือนกันทุกที
“โอ๊ย หิวไส้จะขาดมีอะไรกินมั่งฮะแม่” เกี๊ยวพูดเสียงดัง ก่อนทรุดตัวลงนั่งระหว่างแม่และพี่ชาย แล้วชะโงกลงไปมองกับข้าวในสำรับ
“หาวปากกว้างเชียวนะ เจ้าเกี๊ยว เดี๋ยวแมลงวันก็บินเข้าไปทำรังในปากหรอก เมื่อคืนกลับมากี่โมงล่ะ” ก๊วยจั๊บเหน็บแนมก่อนจะเลื่อนจานข้าวไปให้น้องชาย
“ตี 3 จริงๆเลิกตั้งแต่ตีหนึ่งแล้วแต่ไปกินเหล้ากับพวกเพื่อนต่อ” เด็กหนุ่มตอบ เอื้อมมือไปตักแกงเลียงกุ้งสด “ไอ้พวกนั้นก็เหลือเกิน คะยั้นคะยอให้กินเหล้าอยู่ได้ บอกไม่กินก็ไม่ยอม”
ก๋วยจั๊บชะงักมือที่กำลังตักผัดผักเบญจรงค์ จ้องหน้าน้องชายเขม็งพูดเสียงเข้ม “มันกะจะมอมเหล้าแกล่ะสิ แล้วแกทำยังไง พี่บอกแกแล้วใช่ไหมว่าไอ้พวกนั้นไว้ใจไม่ได้”
“ก็ไม่ไง ผมก็เปลี่ยนมาเป็นคนชงเอง ชงให้มันหนักๆ ของผมชงบางๆ แป๊บเดียวพวกมันก็หลับไปเอง ไม่รู้ป่านนี้จะฟื้นกันหรือยัง” เกี๊ยวหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้บิดาบังเกิดเกล้า
“ต้องขอบใจพ่อนะเนี่ยที่ให้พวกเรากินเหล้าเป็นเพื่อนบ่อยๆ คอเลยแข็งอัตโนมัติ”
“เห็นประโยคของเหล้าหรือยังล่ะ” เทียนเอ่ยอย่างอารมณ์ดี
สำดวนหันมาค้อน พูดนิ่มๆ “พูดผิดพูดใหม่ได้นะคุณ เที่ยวบอกลูกอย่างนี้เดี๋ยวก็ได้ไปกินเหล้ากันใหญ่โต เกี๊ยวแม่ขอนะจะกินแม่ไม่ว่าแต่อย่าให้เมา ถ้าจะเมาลากเพื่อนมากินที่บ้านนี่”
“คร๊าบ คุณแม่สุดที่รัก เกี๊ยวจะจำใส่หัวไว้เลย”
ลำดวนยิ้ม หันไปบอกลูกชายคนโต “จั๊บเดี๋ยวพ่อกับแม่จะออกไปข้างนอกนะจ๊ะ แล้ววุ้นให้ไปหาเมื่อไหร่?” ลำดวนถามลูกชาย
ก๋วยจั๊บส่ายหน้า ตอบปฏิเสธ “ไม่รู้ซีฮะ แม่ เจ๊วุ้นบอกว่าจะโทรมาอีกที”
“อย่าเหลวไหลนะ เกี๊ยววันนี้ออกไปไหนหรือเปล่า”
“เปล่าฮะ แม่”
“ดีแล้วอยู่ช่วยพี่เค้าบ้าง พ่อกับแม่ไปล่ะนะ ค่ำๆถึงจะกลับ”
“คร๊าบ” สองพี่น้องรับคำ
เมื่อพ่อกับแม่ไปแล้ว เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ก๋วยจั๊บหันไปมอง ก่อนจะบอกน้องชาย
“เกี๊ยวไปรับโทรศัพท์หน่อย ถ้าเจ๊วุ้นโทรมาบอกว่าพี่ไม่รู้ไปไหน”
ชายหนุ่มสั่ง เกี๊ยวจึงเดินไปรับโทรศัพท์
“สวัสดีครับ”
เสียงทางปลายสายเงียบหายไป เกี๊ยวจึงกรอกเสียงลงไปอีกครั้ง
“สวัสดีครับ”
ทางปลายสายเริ่มปรากฏเสียงหายใจฟืดฟาด ฟืดฟาด พร้อมทั้งน้ำเสียงแหบพร่าก็ดังขึ้นมา
“ใหญ่.....ไหม?”
เกี๊ยวอึ้งไปเล็กน้อย นี่มันโทรศัพท์โรคจิตนี่หว่า ไอ้โรคจิตที่ไหนวะ ได้ยินเสียงผู้ชายยังกล้าพูดต่ออีก ยังไม่ทันจะโต้ตอบอะไร เสียงแหบพร่าก็ดังขึ้นอีกครั้งเหมือนได้ใจที่เหยื่อไม่กล้าโต้ตอบ
“ว่าไงล่ะ....ใหญ่หรือเปล่า”
“ขอ...ที....ได้.....เปล่า..”
“โว๊ย!!! ไอ้โรคจิตนี่ จะบอกให้จำใส่กะโหลกแกไว้เลยนะ บ้านนี้น่ะ เล็กๆไม่ ใหญ่ๆมีโว๊ย” พูดจบก็กระแทกหูโทรศัพท์ดังโครม
ก๋วยจั๊บอ้าปากจะถามก็พอดีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเสียก่อน เกี๊ยวยกหูโทรศัพท์แล้วตะโกนใส่
“บอกแล้วไงไอ้โรคจิต เล็กๆไม่ มีแต่ใหญ่โคตรๆโว๊ย!” พูดจบก็กระแทกหูโทรศัพท์อีกรอบ
เสียงโทรศัพท์ยังดังขึ้นอีกเป็นครั้งที่สาม เกี๊ยวยกหูโทรศัพท์อ้าปากเตรียมจะด่า ถ้าไม่ได้ยินเสียงตวาดแว๊ดที่คุ้นหูดังสวนขึ้นมาก่อน
“หุบปาก ไอ้เกี๊ยว นี่เจ๊เอง หนอยแกกล้ากระแทกหูโทรศัพท์ใส่ชั้นเชียวเหรอ กลัวคนอื่นเค้าไม่รู้หรือไงว่าใหญ่ ต้องมาแหกปากบอกชาวบ้าน เจ๊ไม่ได้อยากรู้ไซส์อะไรของแกนะ ไอ้เด็กบ้านี่ คราวหน้าคราวหลังหัดฟังให้ดีก่อนสิ ว่าใครโทรมา เดี๋ยวปั้ด..”
“ตายละหว่า เจ๊เองเหรอ โทษทีเกี๊ยวนึกว่าพวกโรคจิต” เด็กหนุ่มขอโทษขอโพย
“เออสิยะ แล้วชั้นจะบอกให้นะ ถ้าแกเจอไอ้โรคจิตจริง ยิ่งไปด่าตอบโต้มันยังงี้มันยิ่งชอบ คราวหลังมันโทรมาอีกก็บอกไปเลยว่าใหญ่กว่าของ... งึแล้วกัน” วุ้นพูดดุเดือด แล้วจึงถามหาก๋วยจั๊บ
“จั๊บอยู่ไหม ตามมาคุยโทรศัพท์หน่อย”
“เอ่อ พี่ไม่อยู่หรอก เดินไปไหนไม่รู้” เกี๊ยวโกหก
ปลายสายนิ่งไปนิดนึงก่อนจะพูดเสียงเรียบ “เปิดสปีคโฟนซิ เร็วๆด้วย”
เด็กหนุ่มจึงกดเปิดอย่างรวดเร็ว ก๋วยจั๊บจึงได้ยินเสียงวุ้นที่ตะโกนเต็มที่
“ไอ้จั๊บ! เจ๊รู้นะว่าแกอยู่แถวนั้น วันนี้เจมินี่เค้าจะมาถ่ายแบบอีก เพราะฉะนั้นถ้าแกจะมาขอโทษเค้าก็มาซะวันนี้ นึกว่าชั้นไม่รู้ทันแกเหรอฮะ ถ้าชั้นตามพวกแกไม่ทันก็เป็นเจ๊พวกแกไม่ได้หรอก เอาล่ะมาทั้งสองคนนั่นแหละ ถ้าพวกแกเบี้ยวนะ ชั้นจะไปตามอัดพวกแกถึงบ้านเลยคอยดู แค่นี้นะ"
เสียงปลายสายกระแทกหูโครมใหญ่ สองพี่น้องได้แต่มองตากันปริบๆแล้วพากันส่ายหน้า
“เอาไง” เกี๊ยวถามพี่ชายที่ทำหน้าเซ็งโลก
ก๋วยจั๊บตอบเสียงเนือยๆ “จะเอาไงได้ล่ะ ก็ต้องไปน่ะสิ แกอยากโดนเจ๊วุ้นอัดเหรอ”
เมื่อแยกไปทำล้างหน้าล้างตา อาบน้ำอาบท่าแล้ว ก๋วยจั๊บจึงเดินลงมาจากเรือนด้วยใบหน้าที่สดชื่นขึ้น ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาป้าอิ่ม
“ป้าอิ่มครับตะกร้าขนมที่ผมสั่งได้หรือยังครับ”
“ ได้แล้วค่า คุณจั๊บ พอดีวันนี้มีสาคูไส้หมูด้วยป้าเลยให้นังแป้นไปเตรียมอีกชุด” พูดจบก็ตะโกนเรียกหลานสาว “แป้นเอ๊ย แป้น เอาตะกร้ามาให้คุณจั๊บเร็ว”
สักพักแป้นก็เดินหิ้วตะกร้าขนมออกมาจากในครัว ถามเสียงสดใส “ให้แป้นเอาไปใส่รถเลยไหมคะ คุณจั๊บ”
“ก็ดีเหมือนกัน ขอบใจนะแป้น”
เมื่อวางขนมใส่ในรถเรียบร้อย เจ้าตัวจึงหันมาส่งรอยยิ้มแปลกๆให้ชายหนุ่ม “ได้ข่าวว่าคุณจั๊บต้องเอาไปขอโทษฝรั่ง แป้นเลยแสดงฝีมือเองเลยนะคะวันนี้ เป็นสาคูสูตรพิเศษสูตรของแป้นเอง ใครกินเข้าไปรับรองซี้ด ทุกรายค่ะคุณจั๊บ”
“เอ๋ ซี้ด?....ซี้ดอะไรล่ะแป้น”
“โฮะๆ ก็อร่อยมากยังไงล่ะคะ แป้นไปล่ะค่ะ”
ชายหนุ่มยืนงงกับคำพูดของเด็กสาวแต่เมื่อเกี๊ยวลงมาข้างล่าง ชายหนุ่มจึงลืมคำพูดและอาการแปลกๆของแป้น
ทั้งสองเดินทางไปยังที่ทำงานของญาติสาว เมื่อไปถึงก็พบว่านายแบบหนุ่มทำงานเสร็จแล้วและกำลังนั่งคุยอยู่กับวุ้น เมื่อหญิงสาวหันมาเห็นจึงเอ่ยทัก “มากันแล้วเหรอ เข้ามาเลย”
จั๊บเดินไปนั่งที่โซฟาใกล้ๆเจมินี่ ชายหนุ่มวางตะกร้าขนมลงบนโต๊ะ พูดกับอีกฝ่ายเสียงสุภาพ “คุณเจมินี่ ผมต้องขอโทษเรื่องที่ผ่านมาด้วยนะครับ ผมเอาตะกร้าขนมมาขอโทษ”
เจมินี่มองหน้าคนพูด ยอมรับว่าตอนแรกๆก็โกรธ แต่เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของอีกฝ่าย และตัวเค้าเองก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีเจตนาไม่ดี จึงยิ้มให้เอ่ยว่า
“ขอบใจมาก ชั้นรู้ว่านายไม่ได้ตั้งใจ ลืมมันเสียเถอะ”
หวังว่าคงไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นอีกหรอกนะ เลขาของวุ้นเดินถือจานใส่สาคูไส้หมูเข้ามา พร้อมกับจานแบ่งอีกห้าชุด
สาคูไส้หมูลูกเล็กพอดีคำถูกจัดวางไว้อย่างเป้นระเบียบมีผักชีและผักกาดหอมวางเคียงมาอย่างสวยงาม วุ้นจัดแจงตักแบ่งให้ทุกคนและชวนให้เจมินี่และอลิซลองชิม
เมื่อก๋วยจั๊บ เกี๊ยว และวุ้นตักสาคูเข้าปาก ก็รู้ได้ถึงความผิดปกติทันที แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปาก เจมินี่และอลิซก็ตักสาคูเข้าปากไปเสียแล้ว แค่คำแรกที่กัดลงไป เจมินี่และอลิซก็ร้องลั่นและคว้ากระดาษทิชชู่มาคายสาคูไส้หมูออกจากปากทันที
“hot….very hot น้ำ ขอน้ำหน่อย” อลิซและเจมินี่คว้าแก้วน้ำมาดื่ม ใบหน้าขาวเริ่มแดง เหงื่อเม็ดเล็กๆผุดพรายขึ้นบนใบหน้า
วุ้น ก๋วยจั๊บ เกี๊ยว ต่างเลื่อนแก้วน้ำของตนเองส่งให้ วุ้นร้องบอกให้เจี๊ยบเอาน้ำมาเพิ่มอีก
“ร้อน ร้อนมาก ทำไมมันร้อนอย่างนี้” เจมินี่พูดตะกุกตะกัก ชายนุ่มดื่มน้ำไปหลายแก้วแล้วแต่ยังรู้สึกแสบร้อนไปทั่วทั้งปาก
วุ้นสั่งให้เจี๊ยบเอาน้ำอุ่นผสมเกลือมาให้ทั้งสองคนดื่ม
ก๋วยจั๊บและเกี๊ยวผ่าดูสาคูตัวต้นเหตุ ภายในนอกจากจะมีไส้สีน้ำตาลอ่อนแล้วยังมีพริกขี้หนูซอยละเอียดปนอยู่กับไส้ด้วย ซึ่งเป็นสูตรพิเศษที่ผู้เป็นมารดาคิดค้นขึ้นโดยการใส่พริกขี้หนูซอยละเอียดลงไปเพื่อเพิ่มรสเผ็ดให้แฝงอยู่ในตัวไส้สาคู ถึงแม้พริกจะมีจำนวนไม่มากแต่กับเจมินี่และอลิซที่ไม่เคยทางเผ็ดทำให้รู้สึกเผ็ดมากเป็นธรรมดา
“เวรกรรม มาขอโทษเค้าดันทำเรื่องอีกแล้ว อย่างนี้ต้องบอกว่ากรรม กรรมอย่างเดียว” เกี๊ยวบ่นงึมงำ
ก๋วยจั๊บมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนแฝงด้วยความเสียใจ เป็นความสะเพร่าของเขาเองที่ไม่ได้เช็คให้ดีก่อนว่าสาคูนั้นไม่ใช่แบบปกติ เป็นความผิดของเขาเต็มๆ ชายหนุ่มมองนายแบบหนุ่มที่กำลังดื่มน้ำแก้วที่ห้า จึงเอื้อมมือไปรินน้ำอีกแก้วแล้วส่งให้ชายหนุ่ม ดวงตาคู่สวยสบตาสีเทาเพียงชั่วครู่ก่อนหรุบลงต่ำ
แค่เพียงชั่วครู่แต่เจมินี่เห็นแววความเสียใจที่ฉายชัดอยู่เต็มดวงตาคู่นั้น คำพูดเผ็ดร้อนที่จะต่อว่าอีกฝ่ายจึงเหลือเพียงความเงียบเท่านั้น เมื่อได้น้ำอุ่นแก้วที่หกก็ทำให้นายแบบหนุ่มค่อยยังชั่วขึ้น เหลือเพียงอาการบวมนิดหน่อย เช่นเดียวกับอลิซ วุ้นหันมาทางก๋วยจั๊บเอ่ยเสียงเย็น
“จั๊บตามเจ๊ไปห้องด้านในหน่อย เกี๊ยวฝากดูแลทางนี้ก่อนนะ” วุ้นลุกขึ้นแล้วเดินไปห้องด้านใน ก๋วยจั๊บเดินตามไปเงียบๆ เกี๊ยวมองตามหลังพี่ชายแล้วถอนหายใจ
เจมินี่หันมาถาม “พี่ชายคุณจะโดนว่าอะไรหรือเปล่า”
เกี๊ยวยิ้มจืดๆ “ก็คงนิดหน่อยครับ ถ้าเจ๊วุ้นเงียบๆแสดงว่าโกรธจัด คงโดนว่าบ้างแหละครับ ว่าแต่คุณสองคนรู้สึกยังไงบ้างครับ ไปหาหมอไหม?”
“ค่อยยังชั่วแล้วล่ะ”
เกี๊ยวมองหน้าแล้วตัดสินใจเอ่ยว่า “ผมรู้ว่าคุณกำลังแคลงใจว่าพี่ผมแกล้งคุณหรือเปล่า แต่ผมขอยืนยันนะครับว่าพี่ผมไม่ได้แกล้งคุณแน่นอน แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้นได้ ที่มาวันนี้เค้าก็ตั้งใจมาขอโทษคุณจริงๆ แต่ยังมาเกิดความผิดพลาดอย่างนี้ ทางเราเสียใจเป็นอย่างมากครับ ที่ผมพูดนี่ไม่ได้เพราะจะเข้าข้างพี่นะครับแต่ผมไม่อยากให้พวกคุณเข้าใจผิด”
“ผมเชื่อคุณ” เจมินี่ตัดบทมองผ่านเข้าไปในห้องด้านในซึ่งเป็นประตูกระจกที่กั้นเสียง แต่ยังเห็นภาพชายหนุ่มที่นั่งก้มหน้า และหญิงสาวที่ยืนทำหน้าเครียดแล้วอยากจะเข้าไปบอกว่า ไม่เป็นไรแล้วแต่เพราะไม่อาจทำอย่างนั้นได้ชายหนุ่มจึงนั่งมองเหตุการณ์เงียบๆ
ภายในห้องมีแต่ความเงียบ ก๋วยจั๊บมองแผ่นหลังของหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าซึ่งกำลังหายใจเข้าออกลึกๆ ระงับความโกรธ ก่อนหญิงสาวจะหันกลับมาเอ่ยเสียงดังฟังชัด
“ก๋วยจั๊บ เจ๊ถามแค่คำถามเดียว แกจงใจที่จะแกล้งพวกเค้าหรือเปล่า?”
ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาว ตอบเสียงแผ่ว “เปล่า”
“แล้วมันเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ได้ยังไง แกไปเอาสาคูมาจากไหน?”
“ก็เอามาจากบ้านนั่นแหละเจ๊ แป้นยังบอกเลยว่าทำเองกะมือ อ๊ะ......” ชายหนุ่มร้องออกมาเหมือนคิดอะไรได้ มิน่าล่ะเด็กสาวจึงยิ้มและพูดแปลกๆ โธ่เอ๊ย เสียรู้เด็กซะแล้ว
“เฮ้อ ซี้ดจริงๆเสียด้วยแป้นเอ๊ย” ชายหนุ่มบ่นงึมงำๆ เมื่อหญิงสาวตวัดสายตามามองจึงหยุดพูด
วุ้นมองชายหนุ่มตรงหน้าแล้วก็ถอนหายใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปขยี้หัวอีกฝ่ายให้ยุ่งเล่น “เฮ้อ โล่งอก นี่เจ๊ยังคิดอยู่ว่าถ้าแกบอกว่าใช่ เจ๊จะทำยังไง”
“เจ๊เชื่อผมเหรอ ทำไม?”
“เพราะตาแกมันฟ้องน่ะสิไอ้จั๊บตาแกมันโกหกใครไม่ได้หรอก ที่เจ๊เชื่อเพราะมั่นใจว่าพอเจ๊ถามแกแบบจริงๆจังแกจะตอบเฉพาะความจริงเท่านั้น ถ้าแกแกล้งแกก็จะบอกว่าแกล้งแต่ถ้าไม่แกจะตอบว่าไม่และแกก็รู้ว่าเจ๊ไม่ชอบคนโกหก เพราะฉะนั้นแกจะไม่ทำเด็ดขาดแต่แกต้องระวังหน่อยนะจั๊บ เจมินี่เค้าไม่ใช่เพื่อนเล่นของแก เค้าเป็นท็อปโมเดลมาทำงานที่เมืองไทย แกลืมไปหรือเปล่า ที่ผ่านมาแกไปแกล้งเค้าแล้วเค้าไม่มาโวยวายใส่ชั้นใส่แกก็เพราะเค้าก็เป็นคนดีคนหนึ่งแต่ถ้าผิดพลาดอย่างนี้ไปเรื่อยๆ คนที่จะเดือดร้อนน่ะใครใช่แกไหมไม่ว่าแกจะทำผิดยังไง เจ๊ก็ต้องออกรับหน้าให้แกอยู่แล้วบริษัทของเจ๊มันไม่ได้ใหญ่นะแต่เราโชคดี เราโชคดีที่เราได้งานจากบริษัทใหญ่และเราก็โชคดีที่ได้เค้ามาร่วมงานเจ๊รู้ว่าเค้าอาจจะพูดไม่ดีกับแกบ้างแต่ก็ยอมๆให้เค้าหน่อยเถอะอีกหนึ่งอาทิตย์เค้าก็จะกลับแล้วเจ๊ไม่อยากให้มีปัญหามากกว่านี้เพราะมันจะมีผลกระทบต่อชื่อเสียงของบริษัทแกคงเข้าใจที่เจ๊พูดนะ”

Ifoot-ballZ

หวังว่าเรื่องนี้คงไม่เศร้านะ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

abcdefghij

เธออย่าบอกฉันว่าเธฮคืดถึงใคร

tamia

สนุกดีน่ะครับ

pkclub2146

ขอบคุณครับ

manza555

ขอบคุณครับ

x_man19

ขอบคุณครับ

dekza_7inch

ขอบคุณมากคับ

peemakung

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

gigusa

ขอบคุณมากครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

4_NAY

นังแป้นแร้นโดนดีแน่

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ ครับผม

obchoeitoh

ขอบคุณครับ