คนนี้แหละใช่เลย P. 11

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ก๋วยจั๊บรวนใส่ทำให้เจมินี่ลดแก้วกาแฟที่กำลังยกขึ้นดื่มลง แล้วมองอีกฝ่ายด้วยสายตาสงสัยเต็มที่
“โกรธอะไรอีกล่ะ นอนก็พอแล้วนี่ หรือว่าหิว”
ก๋วยจั๊บจะอ้าปากตอบ พอดีกับที่พนักงานบริกรเดินนำเมนูมาให้ชายหนุ่มจึงเปลี่ยนใจมาดูรายการอาหารแทน เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อยเจ้าตัวจึงเอ่ยเสียงเขียว
“ตื่นก่อนแล้วทำไมไม่ปลุก ดูสินี่มันเที่ยงกว่าแล้ว ไหนจะต้องไปหาเจ้าเกี๊ยวอีก”
“ก็เห็นนอนสบายเลยไม่อยากปลุก เกี๊ยวน่ะค่อยไปหาตอนเย็นๆก็ได้ เราไปเดินดูนู่น ดูนี่กันก่อนก็ยังทัน ผมพึ่งจะมาระยองครั้งแรก อยากเดินเที่ยวก่อนน่ะ เจ๊วุ้นของคุณก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้พาผมเที่ยว”
คำพูดของเจมินี่ทำให้ก๋วยจั๊บมองอย่างเคืองๆ หนอยเอาเจ๊วุ้นมาอ้าง ตานายแบบตัวแสบ
“คิดจะเอาเจ๊วุ้นมาอ้างเหรอ ฮะ เป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร”
เจมินี่เพียงยิ้มกว้างๆเห็นฟันสวยเรียงเป็นระเบียบให้เท่านั้น ก่อนจะตัดบทด้วยการกินอาหารที่บริกรนำมาเสริฟ ปล่อยให้บางคนงงงวยกับความหมายของรอยยิ้มนั้น
เมื่อเห็นอีกฝ่ายกินอาหารด้วยท่าทางสบายๆ ก๋วยจั๊บจึงลงมือกินบ้าง ชายหนุ่มนึกอะไรขึ้นมาได้จึงเอ่ยถาม
“เออ ว่าแต่นายอยากไปเที่ยวที่ไหนล่ะ จะได้พาไปถูก”
“ที่ไหนก็ได้ ที่มีนายน่ะ”
“อุ๊บ.....ค่อก...แค่กๆ”
คำตอบของเจมินี่ทำให้ก๋วยจั๊บสำลักน้ำที่ดื่มอยู่ทันที เรียกเสียงหัวเราะชอบใจจากเจมินี่ ก่อนที่มือเรียวยาวจะเอื้อมมาซับน้ำให้อย่างเบามือ เห็นชายหนุ่มตวัดตามองอย่างเอาเรื่อง เจ้าตัวจึงยกมือทั้งสองข้างขึ้น หลิ่วตาให้เล็กน้อยก่อนจะบอกว่า
“ล้อเล่นน่า ชั้นคงพูดผิดน่ะ ชั้นหมายถึงที่ไหนก็ได้ที่นายอยากไปด้วยต่างหาก”
“คราวหลังก็พูดให้มันถูกๆสิ พูดแบบนี้มันฟังทะแม่งๆนี่นา” ก๋วยจั๊บโวยวายไป หน้าก็แดงไป เพราะชั่วครู่เค้ารู้สึกเหมือนถูกสารภาพรักอย่างไรอย่างนั้น
“รู้แล้ว รู้แล้ว คราวหลังจะพูดให้ถูก กินต่อเถอะ” เจมินี่ตัดบท แอบชำเลืองมองคนตรงข้ามที่ก้มหน้าก้มตากินแต่ยังไม่ลืมส่งตาเขียวมาเป็นระยะๆแล้ว นึกในใจ
'เพราะที่ถูกน่ะ มันต้องเป็นที่ไหนก็ได้ที่มีนายและชั้นต่างหาก'
“นี่ เห็นเกี๊ยวไหม”
ชีวาสถามพวกผู้หญิงที่กำลังเตรียมของทำอาหารเย็น นิชยาเหลียวมองไปรอบๆแล้วส่ายหน้า
“เมื่อกี้ยังมาช่วยพวกเราอยู่เลย แล้วหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้”
“ขอบใจนะ”
พูดจบชายหนุ่มก็เดินจากไป แต่เดินไปแค่สองสามก้าวก็ชะงักเมื่อเสียงหญิงสาวลอยมาจากด้านหลัง
“แหม ดูมันชักจะยังไงๆแล้วน้า ชีวาส มีอะไรที่พวกเราไม่รู้หรือเปล่า”
ชีวาสเพียงแค่ยกมือขึ้นพลิกไปมาแล้วเดินออกไป ปล่อยให้พวกผู้หญิงจับกลุ่มซุบซิบกันต่อ
“ชั้นว่ามันต้องมีอะไรในกอไผ่แน่นอน” นิชยาหัวโจกของพวกผู้หญิงกล่าวสรุปออกมา
“งั้นเราไปดูกันดีกว่า” อรสาวเอ๋อประจำกลุ่มเอ่ยชักชวน
“ไปสิ เฮ้ย.........ไม่ใช่ ฉันหมายถึงชีวาสกับเกี๊ยวต่างหาก ยัยอรอย่ามาพาชั้นเขวนะ” นิชยาเขกหัวเพื่อนไปหนึ่งที ก่อนจะพูดต่อ
“หึ หึ จิ้นกันมาตั้งนานในที่สุดสวรรค์ก็เข้าข้างพวกเรา ฟังให้ดีต่อไปนี้เราต้องช่วยเหลือเพื่อนอย่างสุดความสามารถ เปิดทางให้พวกนั้นตลอด อุปสรรคขวางทางรัก
ของสองคนนั้นต้องกำจัดให้เรียบ” นิชยาประกาศต่อหน้าเพื่อนๆ ยกเว้นอรที่เอามือเกาหัวอยู่
“นิช มันจะไม่เวอร์ไปหน่อยเหรอ อย่าไปยุ่งเลยน่า เกี๊ยวก็ไม่เห็นมีทีท่าอะไรสักหน่อย”
“โธ่ ยัยอร ไม่มีไม่เป็นไร ทำให้มีก็สิ้นเรื่อง บรรยากาศชายทะเลอันแสนโรแมนติค เสียงคลื่นกระทบฝั่ง ชายกับชายใกล้กันมันต้องมีสปาร์คกันบ้างล่ะน่า โฮะ โฮะ โฮะ” นิชยาทำสีหน้าซาบซึ้ง รู้สึกปลาบปลื้มในความคิดของตนเองมาก
“นิช”
“ยัยนิช” เสียงเพื่อนๆพร้อมใจกันตะโกนเรียกเสียงดังลั่น
“อะไรยะ” นิชยาลืมตา จินตนาการหายไปทันควัน
“ปลาไหม้!”
นิชยาตาโต หันกลับไปมองปลาทอดในกระทะที่ตอนนี้ควันโขมง แล้วร้องกรี๊ดออกมา
เสียงกรี๊ดกร๊าดของพวกผู้หญิงดังลั่นจนพวกผู้ชายหันไปมองเป็นตาเดียว แจ๊คหันกลับมาพูดว่า
“วันนี้ชั้นขอบายปลาทอดของยัยนิชแล้วกัน”
ชีวาสเดินหาเกี๊ยวจนไปเจอชายหนุ่มนั่งชันเข่า ใช้ไม้ขีดเขียนพื้นทรายไปมา ดูเกี๊ยวใจลอยถึงขนาดที่ชีวาสเข้าไปยืนอยู่ข้างหลัง ชายหนุ่มก็ยังไม่รู้สึกตัว ชีวาสจึงนั่งลงข้างๆแล้วเรียกอีกฝ่ายเบาๆ
“เกี๊ยว”
ชีวาสเห็นคนตัวเล็กสะดุ้งนิดๆ ก่อนจะก้มลงเขียนอะไรต่อไป ชายหนุ่มจึงถามต่อ
“ไม่สบายหรือไง”
“เปล่า” เกี๊ยวตอบเสียงเนือยๆ โดยไม่ยอมสบตาด้วยสักพักหันหน้าไปหาคนข้างๆ ริมฝีปากขยับคล้ายจะเอ่ยถามอะไรบางอย่างออกมา แต่แล้วเจ้าตัวก็เม้มปากแน่น จะให้ถามออกไปได้ยังไง ก็ไอ้ที่เขาจะถาม มันก็คือ ‘เมื่อคืนนายจูบชั้นหรือเปล่า’
เขาไม่แน่ใจเพราะเมื่อคืนเมามาก มากซะจนกลับไปนอนที่บังกะโลได้ยังไงก็ไม่รู้ แต่ไอ้ที่แปลกก็คือ เขาฝันว่าโดนจูบ สัมผัสมันดูจริงจังเสียจนไม่คิดว่าเป็นฝัน แต่ถ้าไม่ถามมันก็คาใจ ครั้งจะถามมันก็อาย เอาวะเป็นไงเป็นกันถามไปเลยดีกว่า
“ชีวาส”
“เมื่อคืนนายทำอะไร ชั้นหรือเปล่า”
เกี๊ยวแทบจะกลั้นหายใจรอฟังคำตอบ ภาวนาให้คำตอบเป็นอะไรก็ได้ในทำนองปฏิเสธ หรือจะให้หมอนี่ลุกขึ้นหัวเราะท้องแข็งตายไปเลยก็ได้ แต่คำตอบที่ได้รับกลับทำให้เขาตัวแข็งทื่อ
“ทำ”
เสียงของชายหนุ่มดังก้องอยู่ในหัวสมอง เกี๊ยวพยายามคิดในแง่ดี ถามต่อ
“ทำอะไร”
“จูบ”
ชีวาสรอดูปฏิกิริยาของคนข้างๆ แต่เกี๊ยวแค่ก้มหน้านิ่ง ผุดลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ตอนแรกชีวาสคิดว่าชายหนุ่มจะวิ่งหนีไปแต่ผิดคาดเมื่อเกี๊ยวกลับสั่งให้เขายืนขึ้น
ชีวาสลุกขึ้นยืนตามเพื่อดูว่าอีกฝ่ายจะทำอย่างไร และโดยไม่คาดคิดกำปั้นของเกี๊ยวก็อัดเข้าที่ท้องของชีวาสโดยแรง ชายหนุ่มตัวงอด้วยความจุกปนเจ็บ
“นายจะทำอะไร”
“ทำอะไรน่ะเหรอ ก็จะอัดนายไงชีวาส บอกไว้ก่อนนะว่าชั้นเอาจริง อัดจริง”
พูดจบก็เหวี่ยงกำปั้นเข้าใส่อีกคราวนี้ชีวาสหลบทัน ตะโกนออกมา
“หยุดนะ ฟังชั้นพูดก่อน”
“ไม่มีทาง อย่ามัวแต่หนีสิ มาสู้กันแฟร์ๆดีกว่า”
ชีวาสถอยหลังไปสองก้าวก่อนจะหยุดนิ่ง แม้จะเห็นอีกฝ่ายตรงเข้ามา เกี๊ยวต่อยอีกฝ่ายอย่างแรงจนชีวาสเซไปข้างๆ โหนกแก้มมีรอยแดง ที่มุมปากมีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย เกี๊ยวชะงัก ครางออกมา
“ทำไมนายไม่หลบ”
“ชั้นยอมให้นายต่อยจนกว่าจะพอใจ จะไม่หลบ ไม่หนีด้วย”
“นายมันบ้า” ชายหนุ่มทิ้งมือลงข้างตัวคล้ายหมดแรง เริ่มปวดหนึบตรงมือขึ้นมาทันที
เกี๊ยวพยายามสงบสติอารมณ์โดยการหันหน้าออกทะเลซึ่งถูกอาบย้อมเป็นสีส้มจากดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตก ชีวาสก้าวมายืนเคียงข้างเอ่ยเบาๆ
“นายเคยหาเหตุผลที่ดวงอาทิตย์ตกไหม”
“ไม่เคย”
“ทำไม”
“เพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาของโลก”
“ก็เหตุผลเดียวกับที่ชั้นจูบนาย”
คราวนี้เกี๊ยวหันหน้ามาหาทันที “ยังไง”
“มันเป็นเรื่องธรรมดาของตรงนี้” ชายหนุ่มหันมาสบตาพร้อมกับชี้นิ้วลงที่อกด้านซ้าย เอ่ยย้ำด้วยน้ำเสียงจริงจัง “มันเป็นเรื่องธรรมดาของหัวใจ นายเคยหาเหตุผลให้มันหรือไง”
เกี๊ยวหันกลับไปอย่างเก่าเปลือกตาบางหรุบลง ถอนหายใจเบาๆแล้วหมุนตัวเดินกลับไปทางบังกะโล โดยที่ชีวาสก้มหน้ายืนอยู่ที่เดิม ชายหนุ่มเดินไปสักพักก็หมุนตัวหันกลับมาตะโกน “ชักช้า เดี๋ยวชั้นก็ไม่รอหรอก”
ชีวาสเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว มองหน้าอีกฝ่ายอย่างคาดไม่ถึง
“ชั้นจะยกโทษให้นายสักครั้ง แต่ถ้านายทำเป็นเรื่องธรรมดาของหัวใจอีกล่ะก็ คราวนี้แหละเป็นเรื่องแน่ๆ”
ชีวาสหัวเราะเบาๆก่อนจะวิ่งเหยาะๆตามอีกฝ่ายไปจนทัน
ทั้งสองเดินกลับมาบริเวณแคมป์ไฟก็เป็นเวลาค่ำพอดี เมื่อเกี๊ยวเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างกองไฟ ก็ตะโกนขึ้นมา
“พี่จั๊บ!!”
ก๋วยจั๊บหันไปยิ้มหวานให้น้องรัก แล้วรัดคออีกฝ่ายเข้ามาหา “คิดถึงพี่ไหมหะ น้องรัก หนีออกมาไม่บอกไม่กล่าวเลยนะ”
“แหะ แหะ พี่ปล่อยผมก่อนเถอะ” เกี๊ยวหัวเราะเสียงแห้งๆ ได้ยินเสียงแจ๊คดังขึ้น
“เฮ้ย ชีวาสเอ็งไปโดนอะไรมา แก้มช้ำเชียว”
“ไม่มีอะไรหรอก” ชีวาสปฏิเสธด้วยรอยยิ้มและแววตาที่สื่อความหมายว่า อย่าพูดมากไปกว่านี้เลย เกี๊ยวหันไปมองเตาบาร์บีคิวแล้วก็อุทานออกมา
“เฮ้ย ไปเอากุ้ง ปลาหมึก พวกนี้มาจากไหนกัน ไหนบอกเงินจะหมดแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ก็เป็นของอภินันทนาการจากพี่ก๋วยจั๊บกับพี่เจมินี่ไงล่ะ คนอะไรหล่อก็หล่อ ใจก็ดีอีก เฮ้อ” นิชยาตอบตาก็มองทั้งสองคนด้วยความปลาบปลื้ม ก่อนจะยัดจานปลาหมึกกับกุ้งเผาใส่มือของชายหนุ่ม “เอ้า ของเธอกับชีวาส ไปกินด้วยกันนะ”
“อ้าว แยกจานกันไม่ได้เหรอไง ทำไมต้องกินด้วยกัน”
นิชยาค้อนขวับ แหวใส่ “ช่วยชาติประหยัดพลังงานกันบ้างสิยะ จานมันหมดแล้วก็ต้องกินด้วยกันนั่นแหละ หรือจะไม่กิน”
“กินสิ เฮ้ นี่อย่าบอกว่าส้อมก็หมดเหลือแค่อันเดียวด้วยงั้นเหรอ”
“ใช่ย่ะ”
แล้วนิชยาก็เดินเลี่ยงไปทางอื่น ปล่อยให้เกี๊ยวพึมพำ
“ว่าแต่ไอ้จาน กับ ส้อม นี่มันเกี่ยวกับพลังงานตรงไหน”
เจ้าตัวเดินกลับมาที่วง แล้วยื่นจานให้ร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ “นิชบอกให้มากินด้วยกัน”
ชีวาสจิ้มปลาหมึกกินแล้วต้องซู้ดปากด้วยความแสบ จากน้ำจิ้มรสเด็ด
“แสบล่ะสิ กินตรงนี้สิไม่มีน้ำจิ้ม” เกี๊ยวเขี่ยปลาหมึกกองไว้ตรงขอบจาน
ทศที่นั่งอยุ่ตรงข้ามแอบยิ้มในความสัมพันธ์ของคนทั้งสองที่ดูจะก้าวหน้าขึ้น ยกเว้นชินที่มีสีหน้าขรึมลงแต่ยังฝืนยิ้มเฮฮาออกมา กินกันจนถึงเที่ยงคืนก๋วยจั๊บกับเจมินี่พร้อมกับทสและแจ๊คก็ขอตัวกลับไปนอนก่อน จึงเหลือเพียง ชิน น้องปาย ชีวาสและเกี๊ยวที่ยังนั่งกินกันอยู่
“เกี๊ยว เรามีอะไรอยากคุยด้วย” ชินพูดเสียงขรึมๆ ชายหนุ่มดื่มหนักก็จริงแต่พยายามครองสติไว้ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปที่ชายหาด
เกี๊ยวเผลอหันไปมองหน้าชีวาสโดยไม่ตั้งใจชายหนุ่มยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า เกี๊ยวจึงลุกขึ้นเดินตามชินไปที่ชายหาด
“มีอะไรเหรอ ชิน”
“ทำไมต้องมีอะไรด้วย ชินแค่อยากคุยกับเกี๊ยวเฉยๆ”

abcdefghij

สิ่งอื่นใดนั้นมันยังไม่มาถึง

Ifoot-ballZ

รัก3เส้าของเกี๊ยว ชีวาสสู้ๆ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

tamia

ขอบคุณครับผม

manza555

สนุกมากๆเลย

dekza_7inch

ขอบคุณมากคับ

peemakung

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอยคุนคราฟ

kant55

อ่านแล้วติด จนอยากรู้เรื่องราวต่อไปเรื่อยๆ

4_NAY

เกี๊ยวจะทำไรกับชิน

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ ครับผม

obchoeitoh

ขอบคุณครับ