++ Robot เฮ้!!! เขาคือหุ่นยนต์ ++ % 18

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

เขานั่งจมดิ่งอยู่กับกับความคิดของตัวเองต่อนึกถึงในวันที่กล้วยได้ขึ้นร้องเพลงบนเวทีในงานโรงเรียนที่ผ่านมาเมื่อไม่นานนี้..ในวันนั้น เขาแทบละลาย เมื่อได้เห็นกล้วยในบุคลิกบนเวทีกล้วยช่างน่ารักน่าหลงไหลเหลือเกิน และดูเหมือนว่า.. ทั้งนัท และนิคก็คงมีความรู้สึกเช่นเดียวกันกับเขาในวันนั้น.. คงจะเพราะเหตุการณ์ในวันนั้นกระมัง? วันที่กล้วยดูสดใส สว่างไสวบนเวทีที่ทำให้เขาเริ่มชอบกล้วยมากขึ้น และมากขึ้น จากเดิมที่แอบชอบนิดๆอยู่แล้วจวบจนในวันนี้ วันที่เขาและกล้วย ได้ไปดูหนังรักหวานๆ ด้วยกัน 2 คน เขานึกถึงความสนุกของหนัง และฉากซึ้งๆในหนัง ที่ทำให้ทั้งกล้วยและเขาแอบซึ้งเสียจน..พอเขานึกมาถึงตอนนี้แล้ว ก็แอบอมยิ้มอยู่คนเดียวด้วยหัวใจที่กำลังวูบๆ และรู้สึกหวั่นไหว...
ตอนที่ 23
ภวังค์ความคิดของต๋อง กำลังนึกถึงภาพเหตุการณ์ในโรงภาพยนตร์ที่ได้ไปชมกับกล้วยในวันนี้ ย้อนปรากฏเป็นภาพขึ้นมาในห้วงความคิดของต๋องอีกครั้ง..
ทั้งเขาและกล้วย กำลังดื่มด่ำกับภาพบนจอภาพยนตร์ในฉากที่สุดแสนจะซาบซึ้งที่พระเอกและนางเอก ซึ่งเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งคู่ กำลังจุมพิตกันอย่างดูดดื่มภายใต้แสงดาวอันสุดแสนจะโรแมนติก เขาและกล้วย รู้สึกเคลิบเคลิ้ม วาบหวาม ความรู้สึกอินตามไปกับอารมณ์ในจอภาพยนตร์ จนทั้งคู่กุมมือกันแน่นบริเวณกล่องข้าวโพดคั่วขนาดใหญ่ และเอนศีรษะมาอิงกันตั้งแต่เมื่อไรโดยไม่รู้ตัว จวบจนกล้วยเริ่มรู้สึกตัวและเอ่ยกระซิบเบาๆแก่เขาขึ้นมาว่า..
“ เอ่อ.. ต๋อง.. นาย.. เอ่อ.. จับมือเราอยู่ ตรง.. เอ่อ.. ตรงข้าวโพดคั่วอ่ะ ”
จากเสียงเอ่ยทักขึ้นมาของกล้วย ทำให้เขาตื่นขึ้นจากภวังค์แห่งความเคลิบเคลิ้ม เมื่อเขารู้สึกตัว.. เขาก็เห็นว่า.. กล้วยกำลังเอาหัวอิงไหล่เขาอยู่ และในขณะเดียวกันเขาก็กำลังกุมมือกล้วยแน่นอยู่เช่นกัน เขารู้สึกเขินจนหน้าแดงวูบ เขาเอ่ยเบาๆ ตอบแบบอ้อมๆแอ้มๆว่า..
“ อ่า.. จริงสิ โทดที เราว่าจะหยิบข้าวโพดกินอ่ะ พอดีดูหนังเพลิน เลยลืมตัวไปหน่อย แหะๆ ว่าแต่.. เมื่อกี้ในหนังเขาจูบกันด้วย นักแสดงเขาแสดงเหมือนจูบกันจริงๆเลยเนอะ ได้อารมณ์จังเลย แหะๆ เอ่อ.. กล้วย.. เอ่อ.. คือว่า.. นาย.. ดูเหมือน.. นาย.. กำลังซบเราอยู่อ่ะ อ่า.. ”
กล้วยดูเหมือนจะเพิ่งรู้สึกตัว เขารีบผละออกในทันที แล้วเอ่ยแก้ตัวด้วยเสียงเขินๆว่า..
“ อุ๊บ.. พอดี.. เอ่อ.. เรา.. เอ่อ.. เราคงเมื่อยคอน่ะ เลยเผลอไปซบไหล่นายเฉยเลย ขอโทษทีน้า แหะๆ ”
กล้วยพูดจบ ก็คว้าข้าวโพดคั่วมาใส่ปากตุ้ยๆ ยัดเอา ยัดเอา จนแก้มพองตุ่ย ด้วยคงจะเขิน ตาก็จ้องเขม็งมองไปที่จอหนัง และยุติการสนทนาลงแต่เพียงแค่นั้น ส่วนทางด้านต๋อง ก็เอาแต่ดูดน้ำจ๊วบๆ จนน้ำแห้งแก้วแล้วก็ยังจะดูดต่อดังโครกๆไม่ยอมหยุด ตาก็จ้องเขม็งมองไปที่จอหนัง และยุติการสนทนาลงแต่เพียงแค่นั้นเช่นกัน ทั้งคู่ต่างคน ต่างนิ่งเงียบกันไป แล้วจดจ่ออยู่แต่กับภาพในจอภาพยนตร์ แต่ในใจต่างคนต่างก็คิดกันไปเลยจนเถิด ก็.. โถ.. หนังออกจะหวานซาบซึ้ง พระเอกนางเอกในหนังก็เป็นหนุ่มสุดหล่อด้วยกันทั้งคู่ แล้วหนังก็แสนจะโรแมนติกขนาดนั้น ใครจะอดใจไม่เคลิบเคลิ้มตามไปได้ล่ะ? จริงไหม?
..ก๊อก ก๊อก ก๊อก..
“ น้องต๋องคับ มีเพื่อนมาหาแน่ะลูก ตัวเปียกซ่กมาเลย ลงมาหาเพื่อนหน่อยสิลูก ”
“ คร้าบแม่ ”
ความคิดของต๋องสะดุดลงเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู และเสียงเรียกของคุณแม่ของต๋อง เขาขานตอบรับพลางนึกในใจว่า..
.. เพื่อน? ใครกันหนอที่มา? แล้วทำไมไม่โทรมาก่อน? แต่.. ช่างเหอะ เดี๋ยวลงไปดูก็รู้..
เมื่อเขาลงมาถึงข้างล่าง จึงได้พบว่า.. ผู้ที่มาหาเขา ก็คือ..
“ อ้าวกล้วย.. เรานึกว่า.. แท็กซี่ไปส่งนายจนกลับถึงบ้านไปแล้วนี่นา แล้วตอนนี้.. เสื้อผ้านายก็ยังเปียกอยู่เลย ที่ย้อนแวะกลับมาหาเราที่บ้านเนี่ย มีไรเหรอกล้วย? ”
“ คือ.. รถแทกซี่ไปส่งถึงหน้าบ้านเราแล้วแหละกำลังจะจ่ายตังค์ แล้วก็ลงรถเข้าบ้าน พอดี เราเห็นว่านายลืมหนังสือที่นายอยากได้เหมือนเรา แล้วไปแวะซื้อมากันคนละเล่มวันนี้ด้วยกันไว้บนรถ เราเลยบอกให้ลุงที่ขับแทกซี่ ให้ขับย้อนมาบ้านนายอีกที เพื่อจะได้เอามาให้นายไงต๋อง ”
“ เออ.. จริงสิ ขอบใจนะ ว่าแต่.. นายไม่น่าลำบากเลย เอาไว้โทรบอกเรา แล้วค่อยเอาไปให้เราที่โรงเรียนวันพุธก็ได้นี่นา ”
“ ไม่เป็นไรหรอก เราเห็นว่า.. ยังได้หยุดอีกตั้ง 3 วัน แล้วนายก็อยากอ่านเรื่องนี้มากๆด้วย อุตส่าห์ไปแวะซื้อมาด้วยกันคนละเล่ม นายจะได้อ่านในช่วงวันหยุดไง? ”
“ โห.. เกรงใจจังเลย แต่ก็ขอบใจมากๆเลยนะ แล้วจ่ายค่ารถเพิ่มไปอีกเท่าไร? เดี๋ยวเราจะจ่ายคืนให้ นายอุตส่าห์มีน้ำใจ อุตส่าห์ย้อนกลับเอามาให้เราถึงที่บ้านนี่นา ”
“ ไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไรหรอก ก็เราเพื่อนกันนี่นา แค่นี้นิดหน่อยเอง แล้วบ้านเราก็ไม่ไกลจากบ้านนายเท่าไรด้วย อยู่อีกหมู่บ้านถัดไปนี่เอง เดี่ยวขากลับ เรานั่งรถอีกแปบเดียวก็ถึงแล้วหละ พอดีที่เราย้อนกลับมาบ้านนายแล้วมาถึงช้า ก็เพราะรถมันติดเพราะฝนตก
หนักน่ะ ”
“ อ่า.. งั้นเหรอ? เออ.. จริงสิ นี่นายคงจะหนาวแน่เลย ดูดิ.. เสื้อผ้าเปียกหมดเลย งั้น.. เดี๋ยวนายไปเช็ดตัวเช็ดผมให้แห้งแล้วเปลี่ยนเอาเสื้อผ้าของเราใส่ไปก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวนายจะไม่สบายเอา..
แม่ครับ เดี๋ยวต๋องขอพาเพื่อนเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ ต๋องจะให้เขายืมของต๋องใส่ไปก่อนน่ะครับ ”
“ เอาสิลูก ตามสบายนะกล้วย หนูนี่มีน้ำใจกับเพื่อนดีจังเลย ช่างเป็นเด็กที่น่ารักมากๆ ต๋องนี่มีเพื่อนดีจังเลย ว่าแต่.. เห็นหนูบอกว่าบ้านอยู่ไม่ไกล อยู่แค่อีกหมู่บ้านถัดไปนี่เอง ถ้างั้น.. เดี่ยวอยู่กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนนะจ๊ะ ตอบแทนน้ำใจน่ารักของหนูที่มีต่อเพื่อน นี่ป้ากำลังทำกับข้าวอยู่จวนเสร็จแล้วจ้ะ แล้ว.. ขากลับเดี๋ยวให้ต๋องเขาถีบจักรยานไปส่งหนูที่บ้านก็แล้วกัน คิดว่า.. ถึงตอนนั้นฝนคงจะหยุดแล้วนะลูก ”
“ ขอบพระคุณครับคุณป้า ”
กล้วยกล่าวกับคุณแม่ของต๋องพร้อมกับพนมมือไหว้ขอบคุณ จากนั้นก็หันมากล่าวกับต๋องว่า..
“ ขอบใจนะต๋อง เราเกรงใจเลย ”
“ เฮ้ย ไม่เป็นไรน่า ไปเหอะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวจะไม่สบาย เดี๋ยวเสร็จแล้วกินข้าวด้วยกัน แม่เราทำกับข้าวอร่อยน้า นายต้องกินจนพุงกางแน่เลย อิอิ เดี๋ยวขากลับเราจะถีบจักรยานไปส่งนายที่บ้านเอง เห็นนายบอกว่า.. นายอยู่อีกหมู่บ้านถัดไป? ถ้างั้น.. นายอยู่หมู่บ้านสมฤดีใช่ไหม? น่าจะใช่นะ เราเคยถีบจักรยานไปหาเล่นเกมส์ร้านคอมฯแถวนั้นตอนคอมฯเราบ๊งง่ะ ก็ไม่ไกลมากเท่าไร แค่นี้สบายมาก คงแค่พอเหงื่อซึมๆ มา ไปเหอะ ขึ้นไปห้องเรา ”
“ อ่า.. ก็ได้ ขอบใจนะต๋อง ”
แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นไปที่ห้องของต๋องด้วยกัน ห้องของต๋องเป็นห้องขนาดกลาง ตบแต่งด้วยภาพโปสเตอร์สวยๆของตัวเอกในเกมส์ดังต่างๆ ทั้งยังประดับประดาด้วยตัวตุ๊กตาโมเดลของตัวการ์ตูนมากมาย แต่ก็ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยดี โดยรวมแล้ว.. ห้องของต๋องก็ดูน่ารักสไตลล์เด็กผู้ชาย เข้ากับบุคลิกกวนๆจอมแก่นของนายต๋องได้ดีทีเดียว
“ ห้องของนายนี่ดูน่าสบายดีจังเลยเนอะต๋อง เราชอบตัวตุ๊กตาโมเดลพวกนี้จังเยอะแยะไปหมดเลย แต่ตัวก็น่ารักดี นี่คงจะเป็นของสะสมของนายเนอะ  ”
“ อืม.. หึ หึ เออนี่..  กล้วย นี่ชุดนี้นะ เปลี่ยนได้เลย แล้วก็นี่ก็ผ้าเช็ดตัว ว่าแต่.. กล้วย นายจะอาบน้ำก็ได้นะ จะได้สบายตัว ห้องน้ำอยู่ในห้องนอนเรา ตรงนั้นไง ไปถอดผ้าในห้องน้ำก็ได้ ถ้านายอายนะ ”
“ ไม่เป็นไรหรอก งั้น.. เราถอดตรงนี้นี่แหละว่าจะเอาใส่ถุงก่อน เออ.. ต๋อง ขอถุงใบนึงสิ เราจะเอาใส่เสื้อผ้าเราไปซักที่บ้านน่ะ ตอนนี้.. เรากำลังอยากอาบน้ำอยู่พอดีเลย งั้นเราขออาบน้ำด้วยก็แล้วกันนะ ”
กล้วยถอดเสื้อ กางเกงออกจนเหลือแค่กางเกงใน แล้วเขาก็เอ่ยขอถุงเพื่อใส่เสื้อผ้า ต๋องเหลือบมองกล้วยพลางคิดในใจว่า.... เจ้ากล้วยเป็นคนขี้อายนี่นา ไหง..คราวนี้มันดันใจถึง ถอดผ้าพรวดๆจนเหลือแค่กางเกงในได้หว่า? ไม่ยักอายแฮะ สงสัยมันคงจะแบบแมนๆ คงจะแบบว่า.. เห็นเป็นเพื่อนผู้ชายด้วยกัน ก็เลยไม่ค่อยคิดอะไร? อืม..ว่าแต่.. ดูตอนมันใส่ชุดนักเรียน มันก็ดูตัวเล็กๆผอมๆนี่นา แต่พอได้มาเห็นมันถอดเสื้อแบบนี้ กลับดูไม่ยักผอมแห้งแฮะ รูปร่างกำลังพอดีๆเลย ผิวก็ข้าวขาวดีจัง น่าฟัดจริงๆเลย แต่.. คงฟัดมันไม่ได้หรอก เพราะมันคงไม่ยอม แล้วก็.. แม่ก็อยู่ด้วย เง้อ..ต๋องลอบมองกล้วยไปพลาง แอบคิดไปพลาง แล้วก็ค้นตู้กุกกัก จากนั้นก็เอ่ยบอกกับกล้วยว่า..
“ เออ.. กล้วย นายก็ไปอาบน้ำก่อนเหอะ เรากำลังหาถุงให้อยู่ เดี๋ยวถ้าหาเจอแล้วเราจะเอาใส่ถุงให้ มายืนนุ่งกางเกงในตัวเดียวแบบนี้อยู่ได้ เดี๋ยวก็หนาวจนไข้ขึ้นหรอก ไปเหอะ ตามสบายนะ ”
“ อ่า.. ได้ๆ ”
แล้วกล้วยก็หยิบผ้าเช็ดตัวที่ต๋องเตรียมให้มานุ่งแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป สักพักก็มีเสียงซู่ซ่าในห้องน้ำ จวบจนผ่านไปพักใหญ่ๆ กล้วยเปิดประตูห้องน้ำ เดินตัวหอมกรุ่นออกมา จากนั้นเขาเช็ดตัวจนแห้งแล้วแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าของต๋องที่เตรียมไว้ให้ ซึ่งก็เป็น.. เสื้อยืด กับกางเกงขาสั้นแบบสบายๆ ระหว่างนั้นกล้วยก็เอ่ยพูดคุยกับต๋องไปด้วย ซึ่งนายต๋องที่ขณะนี้กำลังนั่งอยู่บนเตียงแล้วมองดูกล้วยซึ่งกำลังจัดการธุระกับตัวเองอย่างเพลิดเพลินสายตา ในช่วงหนึ่งของการสนทนากัน กล้วยได้เอ่ยถามขึ้นว่า..
“ ต๋อง.. เวลานายอยู่บ้าน นายชอบแต่งตัวสบายๆแบบนี้เหรอ? เราเห็นนายใส่เสื้อกล้าม กางเกงบ๊อกเซอร์อ่ะ ดูเหมือนว่า.. นายจะไม่นุ่งกางเกงในด้วยน้า อิอิ ”
“ อ่า.. ก็ใช่นะ ว่าแต่.. นายรู้ได้ไง? ว่าเราไม่นุ่งเกงใน อันนั้นของเรา.. มันโผล่ออกมามาให้นายเห็นเรอะ? ”
“ ป่าวหรอก อิอิ ไม่โผล่น้า เพียงแค่เราเห็นว่า.. เวลาตอนที่นายกำลังเดิน ตรงเป้ามันจะดูแกว่งๆอ่ะ อิอิ ”
“ กรรม.. เหอะๆ ตาดีเหลือเกิน ช่างสังเกตุจริงนะ ว่าแต่.. เออ.. นี่กล้วย นายเคยเห็น.. ตรงนั้นของผู้ชายคนอื่นบ้างป่าว? ไม่ใช่แบบของเด็กเล็กๆนะ แต่.. แบบว่า.. เอ่อ.. ของคนที่อายุเท่าๆกันอ่ะ เหอะๆ ”
“ ไม่เคยน้า.. จะไปเคยเห็นของใครเขาล่ะ? ก็.. เคยเห็นแต่แค่.. ของตัวเองเท่านั้นง่า แล้วนายเคยเห็นตรงนั้นของเพื่อนคนอื่นเหรอ? ”
“ ไม่เคยเว๊ย บ้าเหรอ? แต่.. เรากำลังคิดว่าตอนนี้.. เราจะขอดูของนายนี้แหละ มาๆ ขอดูหน่อยดิ อิอิ ”
“ ต๋องจะดูจริงๆเหรอ? เฮ้ย.. ไอ้ต๋องบ้า เราอายน้า ใครจะไปให้ดู จะบ้าเหรอ? ”
“ แหนะๆ ทีงี้มาทำเป็นอาย เราพูดแหย่เล่นอ่ะ แล้ว.. ทีเมื่อกี้ นายถอดผ้านุ่งเกงในตัวเดียวเฉยเลย ทำไมไม่อายวะ? ”
“ โห.. ก็มันยังมีกางเกงในห่อปิดอยู่นี่นา ไม่ได้แก้ล่อนจ้อนผ้าซักกาหน่อย ”
“ แหมๆ ล้อเล่นโว๊ย ว่าแต่.. ถ้านายให้ดูเราก็ดูน้า อิอิ เออนี่.. นายแต่งตัวเสร็จแล้ว ตอนนี้อากาศก็เย็นๆหนาวๆด้วย นายก็มานั่งใกล้ๆกันตรงนี้ดิ อุ่นดี มาดูหนังสือที่ซื้อมาด้วยกัน เราอยากอ่านมาตั้งนานแล้ว อุตส่าห์อดใจไม่ไปยืมที่ห้องสมุดมาอ่าน รอซื้อมาอ่านเป็นเจ้าของเอง เนี่ย.. กว่าจะพิมพ์ชุดใหม่ออกมา รอตั้งน๊านนานแหนะเนอะ ”
กล้วยเดินมานั่งข้างๆต๋องแล้วก็เปิดหนังสือดูด้วยกัน แล้วก็คุยกันถึงเนื้อหาเรื่องราวในหนังสือกันอย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน ระหว่างที่คุยและดูหนังสือกัน ต่างคนต่างก็อยากกอดกันจะแย่ แต่ก็ไม่.. คงทำแค่เพียง นั่งเบียดๆกัน ก็เท่านั้น จวบจนเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ คุณแม่ของต๋องก็มาเคาะเรียกให้ทั้งคู่ไปร่วมรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน ช่วงเวลานั้นก็เกือบ 6 โมงเย็นแล้ว ฝนที่ตกก็หยุดสนิทแล้ว ทิ้งไว้เพียงอากาศเย็นๆชื้นๆที่กำลังน่าสบาย ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังเดินลงไปรับประทานอาหารเย็นกันข้างล่าง ต๋องก็เอ่ยกับกล้วยว่า..
“ เออ.. กล้วย ไม่รู้ว่านิคเป็นไงบ้างเนอะ เป็นห่วงจัง ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรมากไหม? เห็นนัทบอกว่านิคท้องเสีย ตอนก่อนที่นายจะแวะเอาหนังสือมาให้เรา เราก็โทรไปหานัทนะ แต่มันโทรไม่ติด ไม่รู้ว่ามันปิดเครื่อง หรือเพราะฝนกำลังตกเลยคลื่นสัญญาณไม่ดี? แต่.. เราก็โทรไปที่บ้านมันอีกนะ ก็ไม่มีใครรับสายว่ะ สงสัยไม่มีคนอยู่ แล้วนี่.. มันจะเป็นไงกันบ้างว้า ”
“ นั่นสิ.. เราก็โทรนะ เมื่อตอนที่อยู่บนรถแท็กซี่ ก็โทรไม่ติดเหมือนกัน ไม่รู้ว่า.. นิคถึงขั้นต้องนอนโรงพยาบาลป่าวไม่รู้ น่าเป็นเป็นห่วงจังเลยง่ะ ”
ทั้งคู่ต่างคาดเดาต่างๆนานาด้วยความห่วงใยเพื่อนโดยที่ไม่รู้ความจริงเลยว่า.. นัทได้พูดปดว่านิคป่วย และท้องเสีย จริงๆแล้วทั้งนัทและนิคในตอนนี้กำลังอยู่ที่ห้องทดลองส่วนตัวของ ดร. นพคุณและกำลังอยู่ในระหว่างการปรับโครงสร้างร่างกายใหม่ให้นิค เจ้าหุ่นน้อยเสมือนมนุษย์ซึ่งเพื่อนรักของทั้งต๋องและกล้วย.. ที่กำลังรู้สึกห่วงใยเขาในตอนนี้นั่นเอง..

pongsakron01

ขอบคุณครับ

abcdefghij

อย่าคิดมากนะ คนดีของฉัน

hello_lovestory

อยากอ่านจังเลยอ่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวนะ ฮาฟ^^

snowprince1994

ขอบคุณมากคับ

manza555

ขอบคุณคนับ

dung

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

parwlove24

ขออบคุนนมมากกกกๆๆๆ นะค่าาาา ^^ !!!!!!!!!

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนคับ

4_NAY

ต๋องจ้องจะกินกล้วยแล้วละ

JakeNaKrub

อมกกก

obchoeitoh

ขอขอบคุณครับ