- ++ "กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง"++- ฿ 3 - 4

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

คืนนั้นผมอยู่ดูเค้าทั้งคืน แค่ดูแลนะครับ โอเค้าก็หลับบ้างตื่นบ้างเค้าให้ผมนั่งอยู่ข้างๆเค้าทั้งคืน โทรศัพท์ดัง 3-4ครั้งโอก็ไม่ให้ผมรับ
โอบอก " อยากอยู่เงียบๆบ้าง "
ผมก็ตกลง ครับ.........
@ ไปเที่ยวกันนะ @
หลายครั้งที่เพื่อนๆในกลุ่มวางแผนจะไปเที่ยว แต่ก็ไม่ได้ไป วันนั้นเป็นวันหยุดติดต่อกันหลายวัน ไอ้มิน มันก็คิดแผนว่าเราควรจะเที่ยวกันดีมั๊ย ผมเห็นด้วยทันที โอเค้าก็อยากไปอยู่แล้ว
เรา 5 คน รีบกลับบ้านเตรียมตัวในทันที(ผม โอ มิน โน๊ต วิท )จุดหมายของเราคือ บ้านริมน้ำของป้ามิน ที่จ.กาญจนบุรีครับ
โอ แวะมารับผมที่บ้านและไปรับเพื่อนอีก 3 คน พวกเราไปถึงตอนเย็นวันนั้น ทุกคนดูสดชื่นกันมากๆ มีโอที่ค่อนข้างเหนื่อยจากการขับรถ แต่ก็ไม่มากนักบรรยากาศที่นั่นน่าอยู่มากครับ เป็นแหล่งน้ำขนาดใหญ่มองไปไกลสุดตา มีภูเขาอยู่เรียงราย บ้านที่เราจะเข้าไปพักเป็นบ้านไม้ขนาดใหญ่ สวยมากครับ บ้านนี้เป็นบ้านป้าของมินครับ (มินเค้าเป็นลูกหลานคนดังในกทม. อะครับ ) ลุงกับป้าเดินออกมาต้อนรับเราด้วยสีหน้าตื่นเต้น ผมเพิ่งเคยเห็นป้ามินครั้งแรกครับ หน้าตาสวยและสาวกว่าในโทรทัศน์มากๆครับ หลังจากทุกคนทักทายกันแล้ว มินก็พาเราไปที่ห้องพัก มินเค้าจัดการทุกอย่าง เรามีห้องพัก 2 ห้อง เค้าให้ผมกับโอนอนด้วยกัน ส่วน เค้า โน๊ต และวิท นอนอีกห้อง พร้อมกับหันมาบอกเราว่า ดีใจเปล่า
โอ เตะมินแบบหยอกๆ พร้อมด่าว่า " มึงกวนตีนกูจังว่ะ " ทุกคนก็ขำมิน เราแยกย้ายเก็บของ แล้วออกมาทานข้าวเย็นกับลุงป้ามิน ทุกคนดูไม่มีอาการเกร็งมาก เพราะลุงกับป้าน่ารักมากครับ ใจดีด้วย
หลังจากที่เราทานข้าว และตอบคำถามของลุงกับป้าแล้ว มินแนะนำว่า เราควรไปนอนที่แพเล็ก พร้อมทั้งขอป้าให้คนงานที่บ้านลากแพไปจอดที่"วังไพร" ชื่อดูน่ากลัวนะครับ แต่ไปถึงแล้วสวยมากครับ ขนาดพวกเราไปตอนเย็นมากแล้ว ยังเห็นความสวยงามของวังไพร
พี่แทน คนงานที่บ้านนี้ เค้าเตรียมอุปกรณ์ อาหาร รวมทั้ง เสื้อชูชีพ ไปด้วย
พี่เค้าบอกกับมินว่า " รู้ว่าคุณมินจะพาเพื่อนมาผมก็เตรียมของรอแล้วครับ "
มินเค้ามากับครอบครัวอยู่บ่อยๆ ครับ
เราขึ้นแพกัน(ป้าบอกว่านี่แพเล็ก แต่ผมว่านี่มันแพโคตรใหญ่ต่างหาก แล้วถ้าแพใหญ่มันคงใหญ่น่าดู)เราถึงวังไพรกัน พี่แทนก็หยุดแพอยู่ที่ใกล้ๆ น้ำตก ธรรมชาติสวยงามมากครับ มีเสียงน้ำตก
" เราจะนอนกันที่นี่นะ " มินบอกด้วยเสียงที่ตื่นเต้น
ไอ้วิท หันไปแซวโน๊ตว่า " คุณหลาน ผอ.นอนได้มั๊ยครับ "
(โน๊ตเป็นหลาน ผู้อำนวยการโรงเรียนเราครับ มันมีสิทธิพิเศษในร.ร.หลายอย่าง แล้วสิทธินั้นก็มา ถึงพวกผมด้วย โน๊ตเป็นลูกคนรวยที่ไม่หยิ่งเลยครับ และที่สำคัญมันเข้ากันกับมินได้เป็นอย่างดี ) ทุกคนก็หัวเราะ
พวกเราจัดของอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะเล่นน้ำกัน โอเป็นคนแรกครับที่ลงน้ำ แล้วผมก็ลงตามในน้ำแถวนั้นไม่ลึกมากครับ โอเค้าว่ายมาใกล้ๆผม มาเล่นกับผมอยู่นาน ผมก็กลัวเพื่อนมันจะแซวผม แต่โอดูเค้าจะไม่สนใจ เค้าก็มาเกาะผมไว้ ไอ้เจ้าโอน้อยก็มาโดนขาผมอยู่ตลอด
ผมนี่ตื่นเต้นอะ แล้ว ไอ้วิทมันก็แซวเรา ว่า " สนุกมั๊ยวะ "
ผมบอก      " สนุกดี พวกมึงลงมาเร็วๆ ดิ "
วิทบอก       " ให้พวกมึงเสร็จก่อน "
ผมรีบบอก  " ไอ้บ้า มึงทำไมกวนตีนจังวะ "
โอก็กอดผมอยู่ในน้ำ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้ใกล้กับเจ้าน้องชายโอมากๆ
เค้าเอามันมาโดนที่ผมบ่อยมากๆครับ ผมว่ามันไม่น้อยอย่างชื่อแน่ๆครับผมรับรอง หลังจากนั้นทุกคนก็ลงเล่นน้ำกัน พวกเราไม่กลัวอะไร เพราะมีพี่แทนคอยดูแลอยู่ใกล้ๆครับ โอก็มาเล่นกับผม มินเค้าก็เล่นกับโน๊ต ไอ้วิทมันเล่นคนเดียวครับ
มันบอกพี่แทนว่า " พี่พาผมกลับก่อนได้ไหมครับ ผมมาเป็นส่วนเกินของพวกมัน"
พี่แทนหัวเราะบอก " คุณวิทขึ้นมากินเบียร์กับผมก็ได้ครับ"
พวกเราก็แซว โอบอก " ไอ้ปากดี มันน้อยใจว่ะ " ทุกคนฮา
จากนั้นเราอาบน้ำกันที่นั่น ผมสระผมให้โอด้วย เราก็ขึ้นมานั่งกินเบียร์กัน ผมเรียกพี่แทนมานั่งด้วย เรากินไปคุยกันไป พี่แทนก็ทำกับแกล้มให้พวกเราด้วย (อร่อยมากครับ เป็นผู้ชายแท้ที่ทำอาหารอร่อยจริงๆ )
เรานั่งคุยกันถึงตี 2 ทุกคนเริ่มเมา ผมก็บอกทุกคนว่า
" นอนกันได้แล้วนะ เก็บแรงไว้ พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้า ไปเที่ยวกันอีก "
ไอ้มินดูจะดื่มมากที่สุด ส่วนวิทดูไม่ค่อยเมานัก โอก็เมามาก ผมกับมินดูแลทุกคนไปนอนแล้ว ผมก็ลุกไปนั่งที่ริมแพ ด้านข้าง
นั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ เพราะบรรยาศดีมากครับ มีเพียงเสียงน้ำตกกับเสียงแมลง ผมนั่งเอาขาแช่ลงในน้ำ มันเย็นดีครับ สักครู่มินก็เดินตามออกมานั่งข้างๆผม
เค้าถามผม โดยที่ไม่มองหน้าผม " โอมันรู้มั๊ย ว่ามึงแอบรักมัน "
ผมอึ้งไปสักครู่ ไม่นึกว่ามินจะกล้าถามผมอย่างนี้ โดยเฉพาะเรื่องโอ
มินพูดขึ้นมาอีกว่า  "เราเพื่อนกัน มีอะไรก็คุยกับกูได้นะถ้าอึดอัด กูดูรู้ว่ามึงแอบรักมันมานานแล้ว"
ผมตอบ                 "มันเป็นไปไม่ได้ว่ะ กูเป็นผู้ชาย แล้วโอมันก็มีแฟนเป็นผู้หญิง"
มินบอก                 "กูก็ไม่รู้ว่ามันคิดยังไง แต่มึงต้องเผื่อใจไว้บ้างนะ กูเป็นห่วงมึง"
ผมได้ยินประโยคนี้แล้ว รู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมาทันที มันรู้สึกผิดหวัง มันรู้สึกว่า เราคิดไปเองจริงๆ ผมคิดไป... ผมมองหน้ามัน พร้อมกับถามด้วยน้ำตาคลอว่า
"มึงรู้ว่ามันไม่ได้ชอบกูใช่มั๊ย? มันเล่นกับกูเหมือนที่มันเล่นกับทุกคนใช่มั๊ย?"
แล้วผมก็ร้องไห้อะครับ มันกลั้นไม่อยู่จริงๆ
มินตีหัวผมเบาๆ แล้วบอก
"มึงร้องไห้ทำไมวะ กูไม่ได้บอกว่ามันไม่รักมึง กูบอกว่าให้มึงเผื่อใจไว้บ้าง แค่นี้มึงยังเสียใจขนาดนี้เลยเหรอวะ "
ผมก็ค่อยๆหยุดร้อง แล้วบอกกับมินว่า "ขอบใจนะที่มึงเป็นห่วงกู กูเตรียมใจไว้แล้ว"
มินบอก    "ไปนอนกันดีกว่า พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้า " มินลุกขึ้นแล้วก็เดินไป
ผมก็พูดขึ้นมาว่า
"กูควรทำยังไงดี กูควรจะหยุดใช่ไหม? มิน การเข้าข้างตัวเองมันมันมีความสุขก็จริงนะ แต่มันเป็นความสุขที่ทรมานจริงๆ "
มินหยุดฟังแล้วเดินต่อไปโดยที่ไม่พูดอะไร
ผมก็นั่งอยู่ น้ำตามันก็ไหลออกมาแบบว่ามากๆอะครับ เรื่องพวกนี้ผมคิดมาตลอดนะครับ แต่พอมีคนมาเข้าใจเรา มันเหมือนกับว่ามันเป็นความจริง ผมนั่งอยู่นาน พี่แทนเค้าก็เดินมาเรียกผมบอกว่า
"คุณเคน นอนไม่หลับเหรอครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวตื่นไม่ทันเพื่อนๆนะครับ "
ผมก็ตอบรับว่า " ครับ ผมกำลังจะไปนอน ครับ "
ผมก็ไปนอน ผมเลือกที่จะนอนที่มุ้งเดียวกับวิท มินนอนกับโน๊ต
ส่วนโอเค้าหลับอยู่ในมุ้งที่เค้าคิดว่า เค้าจะนอนกับผม ผมไม่กล้าแม้แต่จะเดินเข้าไปใกล้ๆเค้ามันกลัวยังไงผมก็ไม่รู้อะครับ ผมนอนข้างไอ้วิท นอนคิดไปเรื่อยๆแล้วก็หลับไปครับ ไอ้มินก็มองมาเป็นระยะ มันคงเข้าใจผมว่าผมเสียใจแค่ไหนอะครับ แต่มันก็ไม่กล้า
ปลอบใจผมมากนักครับ...
ตลอดเวลาฉันมีเธอใกล้ เธอคือคนที่เข้าใจฉันมากที่สุด
อย่างที่ฉันก็เข้าใจเธอ แต่ไม่เคยรู้ลึกไปข้างใน
จะมองยังไงเท่าไรก็ยังไม่เจอ ว่าเธอคิดกับฉันยังไง
ฉันไม่กล้าจะคุยเหมือนเดิม ความเข้าใจไม่เป็นเหมือนเดิม
สบตาเธอเหมือนเดิมไม่ได้ ทุกครั้งที่เราใกล้กันใจฉันมันแปลกไป
วันนี้ไม่เหมือนเดิม เมื่อเธอเข้ามาอยู่ในหัวใจ
...ตอนที่ 2... แบ่งกลุ่ม
ช่วง ม.3 เทอม 1 เป็นช่วงที่เรียนหนักที่สุดในชีวิตผมเลยครับ เพราะไหนจะต้องคอยเรียนวิชาหิน ๆ อย่างคณิตศาสตร์ ซึ่งทำเอาผมคะแนนตกตอนสอบกลางภาคอย่างน่าใจหาย เสาร์อาทิตย์ ยังต้องไปเรียนพิเศษเตรียมขึ้น ม. ปลายอีก แล้วยังต้องดูแลไอ้ลูกท่าน
(ผมเรียกไอ้โน๊ตว่างั้นคับเวลาโมโห ตอนมันดื้อ ๆ ไอ้นี่มันกวนตีนคับ สั่งอะไรมันชอบเฉไปอีกอย่างทุกที)เรียกได้ว่าแทบจะต้องทำงานแทนมันทุกอย่างเลยครับ มันเลยติดผมแหง็กเลยทีนี้ เพราะมันอยู่กับผมแล้วสบายไม่ต้องทำเอง
เวลาเรียนจะเป็นที่นั่งประจำมันก็ขอย้ายไอ้วิทไปที่อื่น แล้วมันก็มานั่งแทนผม ไอ้โอก็ไม่ต้องสืบคับ นั่งกับไอ้เคน กุ๊กกิ๊กกันอยู่หลังห้องโน้น ส่วนไอ้วิท โดนย้ายไปนั่งกับสาวสวยประจำห้อง น้องลูกเกด เมทินี กิ่งโพยม (อ่านว่า กิ่ง-โพ-ยม ไม่ใช่ กิ่ง-พะ-โยม) ไอ้วิทที่เป็นคนเงียบๆ อยู่แล้ว เลยพาลเงียบเข้าไปใหญ่ เพราะกลัวบารมีน้องลูกเกด ที่เค้าร่ำลือกันว่า แร.. ไม่มีใครเกิน 555
และในวันสุนทรภู่ ก็มีกิจกรรมพิเศษของวิชาภาษาไทย พวกเราต้องจับกลุ่มกัน 6 คน แต่ละกลุ่มก็ทำเรื่องต่าง ๆ แบ่งกันไป กลุ่มของผมทำรายงานเรื่อง เรือพระราชพิธี โชคดีไปที่กรมอู่ทหารเรือ อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก เราเลยนัดกันไปหาข้อมูลกันตอนบ่าย ๆ หลังเลิกเรียนในกลุ่มก็มี ผม เคน โอ ไอ้โน๊ต วิท แล้วก็น้องลูกเกด อีกคน (คนหลังนี่ขอติดมา เพราะมันแอบชอบไอ้เคนอยู่ลึก ๆ ผมสังเกตได้) พวกเรา 6 คนนั่งรถแท็กซี่ข้ามสะพานพุทธ เลียบแม่น้ำเจ้าพระยาผ่านศิริราช มาถึงกรมอู่ แล้วก็เดินเข้าไปที่พิพิธภัณฑ์ เรือพระราชพิธี ถ่ายรูปเก็บรายละเอียดสอบถามกับทหารเรือที่ทำหน้าที่ดูแล ไปแอบดูทหารอาบน้ำ เอ้ย แอบดูทหารซ้อมพายเรือท่านกบิน
แล้วก็กลับกัน ก่อนกลับบ้านเราก็ไปเดินเล่นสะพานพุทธเหมือนที่เคย ผมซื้อเสื้อยืดมือ 2 ให้ไอ้โน๊ตตัวนึง โทษฐานที่ทำตัวดี ไม่ซนไปรื้อค้นล่วงเกิน เรือพระที่นั่งสุพรรณหงษ์ เพราะมันกลัวศาลที่ตั้งเครื่องบวงสรวงเรือที่อยู่ด้านหน้า มันเลยไอ้แต่เดินแอบตามหลังผม
ต้อย ๆ เป็นแมวเชื่อง ขนาดนั้นก็ยังไม่วายไปหยิบพายของเก่ามาดู (ดีที่เจ้าหน้าที่ไม่ทันสังเกตเห็น) ไอ้โน๊ตดุท่าจะชอบใจเสื้อตัวนั้นมาก มันก็เลยซื้อหนังโป๊ให้ตัวเองอีกสองเรื่อง (เวรกรรม) แต่ที่น่าตกใจที่สุดคือคู่ไอ้วิทกับน้องลูกเกดสุดสวย ที่ดูจะสนิทกันเร็วเกินกว่าจะเข้าใจได้ เพราะถึงกับมีการป้อนไข่ปลาหมึกกันด้วย (แต่สังเกตหน้าไอ้วิท ดูเฝื่อน ๆ พิกล ตอนที่ ลูกเกดตักไข่ปลาหมึกใส่ปากมัน) ไอ้เคนกับไอ้โอก็เดินดูโน่นนี่นำหน้า ดูท่าไอ้โอกับไอ้โน๊ตจะเข้าขากันดีเรื่องหนังโป๊ เห็นว่าจะเอามาแลกกันดูมั่ง
แล้วเราก็นัดกันมาทำรายงานกันที่บ้านของผม ที่บ้านของผมทำขนมเลี้ยงกินกันจนท้องเป่งเราทำงานกันไปก็เล่นกันไปกว่าจะเสร็จก็ปาไปอีก 2 วัน เพราะต้องเตรียมทั้งเล่มรายงาน บอร์ด ผมกับเคนคุยกันว่าไม่อยากจะแค่จัดบอร์ดเฉย ๆ มันดูธรรมดาไป เพราะเคยเห็นรุ่นพี่จัดแสดงละครเรื่องพระอภัยมณีในงานวันสุนทรภู่ ผมยังจำนางยักษ์ได้ติดตา ฮาเอี้ย ๆ
ช่วงระหว่างที่เราทำงานกัน ไอ้โน๊ตมันน่ารักมากครับ มาคอยช่วยโน่นช่วยนี่ เวลาผมตัดกระดาษมันก็มาคอยหยิบเศษ ๆ โปรยใส่หัวผม พอผมพิมพ์รายงาน มันก็จะมาแกล้งจิ้มคีย์บอร์ดให้ผมพิมพ์ผิด น่ารักมาก (กัดฟันพูด) จนผมทนไม่ไหวต้องให้น้องลูกเกดจัดการ
น้องลูกเกดก็เลยวิ่งจับไข่มัน
มันก็หน้าด้านให้น้องลูกเกดจับ แทนที่จะวิ่งหนี (เวรกรรม) จนน้องลูกเกดอายแทน มันยืนหัวเราะ เอิ้กอ้าก เยาะเย้ยผมเพราะสะใจที่แกล้งผมได้ ผมเลยเอาเรื่องพายโบราณที่มันจับเล่นมาขู่ว่าเดี๋ยวเถอะมึง ทะลึ่งมาก เจ้าของพายจะมาเอาเรื่อง มันเลยสงบลงได้สักพัก เพราะกลัวผี 555
พอถึงวันสุนทรภู่ 26 มิถุนายนของทุกปี เราเตรียมตัวและซักซ้อมกันมาเต็มที่ วันนี้ดูเคนมีความสุขมาก เพราะเคนเป็นคนชอบวิชาประวัติศาสตร์ มันเล่าเรื่องเรือต่าง ๆ ได้อย่างละเอียดและครบถ้วนจนอาจารย์ออกปากชม ผมอย่างมากก็ได้แค่รู้จักว่าเรือลำไหนชื่ออะไร งานรายงานต่อหน้าอาจารย์เลยต้องอาศัยไอ้เคนเป็นคนพูดรายงาน โดยมีโอและโน๊ต แต่งตัวเป็นทหารเรือ ส่วนผมกับวิทช่วยไอ้เคน
ถืออุปกรณ์รายงาน
ส่วนน้องลูกเกด มันลงทุนไปเช่าชุดไทยที่พาหุรัด มาใส่เป็นนางนพมาศถือกระทงลองมากับน้ำ เอาทั้งอาจารย์และเพื่อนฮากันกลิ้ง
แหม ทำไปได้
@ ง้อ @
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นก่อน ผมเห็นโอนอนอยู่ข้างๆผมอะครับ ( มายังไงตอนไหนก็ไม่รู้ ) ผมก็งงว่าโอเค้ามานอนตอนไหนผมรีบปลุกทุกคนให้ตื่นและอาบน้ำ แต่ผมไม่กล้าที่จะปลุกโอ ผมให้มินเป็นคนปลุกโอ โอเค้าตื่นมามองหน้ามิน แล้วถามมินว่า " เคนอะ เคนอยู่ไหน "
มินบอกกับโอว่า เคนกำลังช่วยพี่แทนทำกับข้าวอยู่ ( ผมทอดไข่เป็นอย่างเดียวนะครับ นอกนั้นพี่แทนเป็นคนทำอะ )ผมมานั่งจัดเตรียมจานแล้ว  

abcdefghij

กลับ ไม่ได้ไปไม่ถึง คือรัยอ่า งง

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับผมม

ริว

ขอบคุนนะครับ

สีฝุ่น

ขอบคุณมากมายนะครับ

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')

x_man19

ขอบคุณคับผม

Klong

ขอบคุนครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบบ

cawee

ขอบคุนคราฟผม

GBOMK

ขอบคุนคับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

minone

ขอลคุนนะคับ

natthaphat.sam

ขอบคุนคราบ

baslowbatt

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ

Vza

ขอบคุณ​

obchoeitoh

ขอบคุณครับ