- ++ "กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง"++- ฿ 11 - 12

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

พี่ณัฐหันไปมองมิน บอก  " มิน พี่เมามั๊ย ตั้งแต่เราออกไปพี่ก็ไม่ได้กิน "
พี่ณัฐส่งมิน กับ บอสก่อน แล้วมาส่งผมที่บ้านผมบอกพี่กลับบ้านแล้วโทรหาผมด้วย
พี่ณัฐถามผมว่า                " คนชื่อ โอ เค้าเป็นแฟนเราเหรอ "
ผมมองหน้าพี่ณัฐและบอก " ไม่ใช่ครับ ผมเคยแอบชอบเค้าแต่เค้ามีแฟนแล้ว นั่นก็คือ ผู้หญิงที่มากับเค้า พี่อย่าถามอะไรผมอีกเลยนะครับ"
ผมน้ำตาคลอ แล้วผมก็เดินเข้าบ้าน ไป ......
@ พี่ชาย @
คืนนั้นหลังจากที่ผมกลับบ้าน ผมมานั่งคิดว่า โอ เค้าทำไมต้องโกรธ ที่ผมไปกับพี่ณัฐ ดูเพื่อนๆคนอื่นก็เข้ากับพี่ณัฐได้เป็นอย่างดี ผมไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว ผมนั่งคิดไปคิดมา พี่ณัฐก็โทรมา
    พี่ณัฐ           " เคน เป็นไง อาบน้ำยังครับ "
    ผมบอก        " ยังครับ นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย "
    พี่ณัฐ           " เคนพี่มีอะไรอยากถามเคน เคนจะตอบพี่มั๊ย "
    ผมบอก        " มีอะไรครับ "
    พี่เค้า           " เคนรักโอมากขนาดไหน ตอนเคนคบกับโอ "
    ผมตอบ        " คือ ผมรักโอมากครับ โอเค้าดีกับผมมาก "
    พี่เค้า           " แล้วทำไมเลิกกันล่ะ "
    ผมตอบ        " เราไม่ได้เลิกกันครับ เพราะเราไม่ได้คบกันเป็นแฟน ( ผมร้องไห้ไปด้วย )เค้าไม่เคยคิดกับผมเหมือนแฟน ผมคิดไปเอง                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            คนเดียว ผมไม่ดีเอง "
    พี่เค้า           " เคนเสียใจถึงกับย้าย ร.ร. เลยเหรอ "
    ผมตอบ        " พี่ณัฐครับ   
                        พี่จะให้ผมทนเห็นคนที่ผมรักมากที่สุดมาทำเฉยกับผมเพราะเค้ารู้ว่าผมรักเค้า  
                         ผมออกมาอย่างนี้ก็ดีแล้วครับ " ( ผมร้องไห้ เริ่มพูดสั่น ไม่รู้เรื่อง )
   พี่เค้า             " เคนครับ พี่ขอโทษครับ ที่ถามเพราะพี่เป็นห่วงเรา พี่ไม่เคยเป็นห่วงใครอย่างนี้
                        ถ้าพี่จะขอดูแลเคนแทนโอเค้าได้มั๊ยครับ พี่จะทำให้ดีที่สุด "
ผมเงียบ ผมไม่พูดต่อ
พี่เค้า                " เคน พี่รักเคนนะครับ พี่รักเคนตั้งแต่เห็นเคนครั้งแรก "
ผมบอก             " ผมไม่ดีพอกับพี่หรอกครับ คนดีๆยังมีอีกมาก แค่พี่มาคุยกับผม
                         ผมก็ดีใจมากแล้ว ผมไม่นึกด้วยซ้ำว่าผมจะ โชคดีได้มาใกล้ชิดกับพี่ณัฐ "
พี่เค้าเงียบไปสักครู่ แล้วบอก
                         " เคนเป็นคนแรกที่ปฎิเสธพี่ แล้วพี่ไม่โกรธ แต่ไม่เป็นไร พี่จะรอนะครับ "
ผมบอก              " ไม่ต้องรอผมหรอกครับ ถ้าพี่เจอใครที่ดี ผมก็ดีใจด้วย
                           ผมดีใจนะครับที่พี่มาคอยดูแลผม เพื่อนๆผมเค้าก็รักพี่
                            ผมอยากให้พี่ณัฐเป็นพี่ชายผมมากกว่า ครับ "
พี่ณัฐ                  " พี่ชายก็พี่ชาย ยังไงเปลี่ยนใจก็บอกนะ "
ผมบอก               " ตอนนี้พี่ณัฐมารับผมได้เปล่าครับ
พี่เค้า                  " ได้ แต่เคนจะไปไหน มันดึกแล้วนะ "
ผมบอก               " ไม่บอก แต่ผมว่าถ้าพี่รู้ว่าผมจะไปไหนพี่ต้องเห็นด้วย และดีใจมาก "
พี่เค้าบอก            " ครับ งั้นพี่ไปเดี๋ยวนี้เลยนะครับ "
ผมก็วางโทร แล้วไปอาบน้ำ เก็บของ ไม่นานนัก พี่เค้าก็มารอที่หน้าบ้านผม ผมใส่ชุดนอน เดินออกมาเปิดประตูหน้าบ้าน แล้วเอาของออกมา
พี่เค้าถามผมว่า    " เคนจะไปชุดนอนเลยเหรอ "
ผมบอก                " ครับ ไปกันยัง "
พี่เค้าก็ขึ้นรถคู่ใจ พี่เค้าถามผมว่าจะให้พาไปไหนอะครับ
ผมบอก                " ไปบ้านพี่ไง "
พี่ณัฐหันมามองหน้าผมแบบอึ้ง แล้วยิ้มบอก พูดเล่นใช่ไหม
ผมบอก                 " ผมไม่ได้พูดเล่น หรือไม่ไปก็ได้"
พี่เค้าร้องเฮดังมาก บอก  " ไป ไป เดี๋ยวนี้เลยครับ " เค้าก็ยิ้มตลอดทาง
พอถึงบ้าน ผมก็ต้องตะลึง เพราะบ้านพี่เคน ใหญ่และสวยมากครับ ผมนี่คิดเลยว่า พี่เค้าเป็นคนรวยที่ไม่ถือตัวเลย แถมติดดิน ไปกับพวกผมทุกที่ บ้านเราห่างกันพอสมควร แต่พี่เค้าขับรถเร็วมาก พอถึงก็เข้าบ้าน พี่เค้าถือของ มีชุดนักเรียนให้ผม ผมบอกผมถือเองได้ พี่เค้าก็ไม่ยอม แล้วถือเดินไป มีพี่คนงานมารับ ผมบอกบ้านพี่สวยนะครับ
พี่ณัฐยิ้ม แล้วบอก พี่อยู่กับพ่อแม่ แต่ท่านไม่ค่อยอยู่บ้าน ไปงานสังคมบ่อย
ผมก็ยืนรอพี่เค้า เดินเข้าไปที่ห้องข้างหน้า พี่เค้าถือหนังสือเล่มใหญ่ แล้วบอกผม ไปที่ห้องกันเราขึ้นไปที่ชั้น 2 สวยมากครับ น่าอยู่มาก เราเข้ามาในห้องพี่เค้า ดูน่านอนมากครับ
เตียงพี่เค้าสีขาว พี่เค้าบอก ให้ผมดูหนังไปก่อนนะ ถ้าง่วงก็นอน เดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อน แล้วพี่ก็ เข้าไปในห้องแต่งตัว เตรียมอาบน้ำ ผมนั่งดูหนังรอพี่เค้าที่เก้าอี้ปลายเตียง รอพี่ณัฐ สักครู่ใหญ่ๆ พี่ณัฐก็ออกมาพร้อมกับผ้าขนหนู บอกผมว่า ทำไมไม่ขึ้นไปบนเตียง ผมไม่กล้ามองแล้ว
ผมบอก  " ผมรอพี่ครับ " พี่เค้าก็ไปใส่ชุดนอนออกมา ดูน่ารักมากครับ เพื่อนๆลองคิดตามนะครับ ผู้ชายหน้าตาหล่อตี๋ ขาวมาก สูง ดูดีไปหมด ใส่ชุดนอน
ผมก็รอ พี่เค้าก็ขึ้นไปนอน ผมก็นอน ผมนอนห่างพี่เค้ามาก
พี่ณัฐบอก   " ระวังตกเตียงนะ มานอนใกล้พี่ก็ได้ พี่ให้เกียรติเรานะครับ พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก "
ผมก็บอก    " ผมไม่ได้กลัวพี่อะ เพราะผมรู้ว่าพี่ไม่ทำน้องอยู่แล้ว "
พี่ณัฐ ลุกปิดไฟ มีเพียงแสงโทรทัศน์ เรานอนคุยกันสักครู่
ผมบอก      " ผมไม่อยากให้พี่ณัฐ ถามผมเรื่องโออีกอะครับ "
พี่ณัฐก็ ก้มหน้ารับ ผมบอกนอนนะ ฝันดีครับ
พี่เค้าก็บอก " ฝันดีนะ  เคนเป็นคนแรกที่ได้นอนเตียงพี่นะครับ เพราะพี่ไม่เคยให้ใครนอน
                   ถ้าเพื่อนมา พี่ก็ให้นอนอีกห้อง "
สักครู่เราก็หลับไป
คืนนั้น พี่ณัฐ ไม่ได้มาแตะตัวผมเลย ผมก็ดีใจนะครับ ที่พี่เค้าเป็นคนดี
ตอนเช้า ผมตื่นก่อนพี่ณัฐ ผมเห็นพี่เค้านอนหลับ ดูน่ารักมาก ผมลุกจะไปอาบน้ำ พี่ณัฐก็ตื่น
ถามผมว่า   " ตื่นเร็วจังนะ น้องชายขี้ดื้อ "
ผมบอก       " ผมไม่ดื้อนะครับ " พี่เค้าก็เอามือมาเล่นหัวผม
แล้วก็บอก    " อาบน้ำได้แล้วเด็กดื้อ  เดี๋ยวพี่มา " แล้วพี่เค้าก็เดินออกไป
เวลาที่เธอไม่มาใส่ใจ ทุกครั้งที่ฉันหันไปก็เจอแต่เค้าเท่านั้น
@ จบแล้ว @
ในระยะเวลาที่นานพอสมควร เราได้สนิทกันมาโดยตลอด ผมกับพี่ณัฐสนิทกันมาก แต่ผมไม่เคยคิดเกินไปกว่าคำว่า พี่ชาย ส่วนพี่ณัฐเค้าก็คิดว่าผมเป็นน้องชาย หลายคนบอกว่า ทำไมผมไม่คบกับพี่ณัฐ ผมก็ไม่มีคำตอบให้ จริงๆแล้วคำตอบมันอยู่ในใจผม นั่นคือ ผมรักโอ ผมไม่เคยลืมโอได้เลย วันเวลาผ่านมานานแล้ว ผมเจอเพื่อน ร.ร. เก่า น้อยลง ส่วนโอ ผมไม่เจอเค้าเลย ผมไม่ไปในที่ๆคิดว่าเค้าจะไป
ผมอยู่กับพี่ณัฐตลอด พ่อกับแม่พี่เค้ารักผมมาก ครอบครัวเราไปทานข้าวด้วยกันบ่อยครั้ง ตอนนั้นผมเริ่มกลัวอีกครั้ง คือ พี่ณัฐเค้าจะจบแล้ว และเค้ามีโครงการที่จะไปเรียนต่อที่อเมริกา ผมได้ยินพ่อพี่ณัฐพูดครั้งแรก ผมน้อยใจมาก พี่ณัฐไม่เคยบอกผมเลย ผมซึมเป็นวันเลยครับ
ผมต่อว่า พี่เค้า " ทำไมพี่ไม่บอกผมก่อน ทำไมให้ผมรู้เอง "
พี่เค้า               " พี่ขอโทษครับ พี่ไม่ได้อยากปิดเคน แต่พี่รู้ว่าเคนไม่ชอบคำว่า จากลา
                         พี่ก็พยายามหาทางที่จะบอก แต่ก็ยังไม่มีโอกาส "
ผมบอก            " แล้วพี่จะมาหาผมบ่อยๆได้ไหมครับ "
พี่เค้า               " แน่นอน พี่มาหาเราแน่ ๆ ตอนนี้พี่กลัวเหงามาก เพราะไม่มีเรา "
ผมบอก            " พี่ก็โทรมาหาผมสิ "
พี่เค้า                " ครับ พี่จะโทรหา "
ผมพยายามอยู่กับพี่เค้าทุกวัน ผมไปนอนบ้านพี่เค้าบ้าง เค้ามานอนบ้านผมบ้าง บอสก็มานอนกับเราบ้าง ผมเคยบอกเพื่อนๆ ว่า เมื่อมีความรักแล้ว ก็ต้องมีการจากลา นี่เป็นอีกครั้งในชีวิตที่ผมจะต้องห่างจากพี่ชายที่แสนดีของผม พี่เค้าก็ดูเศร้าไม่ต่างกับผมนัก
พี่ณัฐเอารูปผมไปเก็บไว้ เค้าบอกไว้ดูเวลาเหงา ผมก็เก็บรูปพี่ณัฐไว้เยอะมากครับ
แล้ววันนั้นก็มา พี่เค้าจบแล้ว และการไปอเมริกาก็เลื่อนเข้ามาเร็วขึ้นๆ วันนั้นผมไปนอนที่บ้านพี่เค้าเรานอนคุยกันทั้งคืน ไม่ได้หลับ เพราะพรุ่งนี้ พี่เค้าก็เดินทางแล้ว
ตอนเช้า ผมบอกพี่ณัฐว่า  " พี่ณัฐหลับตาก่อนผมมีอะไรจะให้พี่ครับ " พี่เค้าก็หลับตา
ผมก็ค่อยๆ หอมแก้มพี่เค้าเบาๆ พี่ณัฐค่อยๆลืมตา ผมจำภาพนั้นได้ติดตา
พี่ณัฐเค้าค่อยๆลูบผมผมเบาๆอย่างเอ็นดูแล้วหอมผมที่หน้าผาก
ผมกอดพี่เค้านานมาก ความอบอุ่นมันค่อยๆรัดร่างกายเราไว้ ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่
พี่เค้าก็บอกผมว่า " เด็กขี้แย ร้องไห้อีกแล้ว "
เรายืนกอดกันอยู่ในห้องนอนพี่เค้านานมาก
ผมบอกพี่ณัฐว่า " พี่ณัฐครับ พี่ดีกับผมมาก มันถูกแล้วครับที่เรา 2 คนเป็นพี่น้องกัน
                         เพราะยังไงเราก็จะรักกันตลอดไป ผมจะรักพี่ตลอดไปครับ "
พี่ณัฐบอก          " พี่ไม่อยู่เราดูแลตัวเองด้วยนะ " ผมก็ยิ่งร้องไห้ อะครับ
ผมไปส่งพี่ณัฐที่ดอนเมือง พ่อกับแม่พี่เค้ามาพร้อมกับเรา และมีญาติอีก 6 คนมารอส่งพี่ณัฐ บอส มิน ฟง วิท ก็มาส่งพี่ณัฐ ก่อนที่เราจะจากกัน พี่เค้ากอด พ่อ แม่ และมองหน้าผม
แม่พี่ณัฐบอกผมว่า " เคน ไปหาพี่เค้าสิลูก พี่เค้าอยากกอดเรา"
ผมร้องไห้วิ่งไปกอดโดยไม่พูดอะไรสักคำเดียวเพื่อนๆผมก็ยืนน้ำตาคลอกัน
พี่เค้าบอกว่า  " ตั้งใจเรียนนะเดี๋ยวพี่ก็มา " แล้วพี่เค้าก็เดินเข้าไป
พี่เค้าเคยบอกผมว่า " การที่เรารักใครสักคนมันก็มีความสุขแล้วที่เราได้รัก "

abcdefghij

ความพยายาม ที่จิงแล้วเป็นความ....

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับผมม

ริว

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบ

cawee

ขอบคุนคราฟผม

GBOMK

ขอบคุนคับ

mario401

ขอบคุณมากมายครับผม

minone

ขอบคุนคับ

pearl9845

ขอบคุณครับ

obchoeitoh

ขอบคุณครับ