++ ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ~ ++ @ 19

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่โกรธ”
“เนี่ยนะไม่โกรธฟังเสียงมึงกูก็รู้แล้ว”
“แล้วไงมึงจะตบหัวแล้วลูบหลังกูหรือไง”
“อย่างมึงเก็บไว้ทำอย่างอื่นดีกว่า”  ต่อบอกล้อๆในเมื่อเอ็มโทรมาแล้ว เขาก็น่าจะคุยอะไรที่มันคาใจดีกว่าที่จะมาคิดเอาเอง
[hide]“เอ็ม”
“หึว่าไง”
“เมื่อตอนเย็นกูเจอน้องสาวมึง”
“เหรอแล้วไง”
“แล้วกูก็เจอแพร”
“ไงต่อ”
“นี่มึงไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ”
“แล้วมึงจะให้กูรู้สึกอะไร”
“นั่นแฟนมึงนะ”
“มึงน่ะแฟนกูไอ้เบื้อก เข้าใจผิดอะไรกูอีกล่ะเนี่ย” เอ็มด่าออกไปเมื่อพอจะเดาเหตุการณ์ออก
“ก็อิมบอกว่า…..”
“พอเลยมึงไม่ต้องพูด แค่นี้กูก็รู้เรื่องแล้วมึงเลิกคิดไปเลยว่ากูจะมีใคร กูอยากให้มึงเชื่อใจกู กูขอได้มั๊ยนี่ถ้าเกิดว่าเราไม่ได้คุยกันมึงกะกูก็คงจะเข้าใจอะไรกันผิดๆไปอีกกี่วัน เอาแค่เรื่องครอบครัวมันก็ทำให้เรื่องเรามันสั่นคลอนพออยู่แล้ว มึงอย่าเอาคนอื่นเขามาเกี่ยวข้องได้ป่ะ”
“กูขอโทษว่ะกูมันไม่ได้เรื่องใช่ป่ะทั้งที่เราเคยคุยกันแล้ว”
“ไม่หรอกอย่าโทษตัวเองเลยว่ะ อย่างน้อยมึงก็ยังกล้าถามกูตรงๆแค่นี้กูก็ดีใจแล้ว”
“แล้วเมื่อไหร่เราจะเลิกหวาดระแวงเสียทีวะ”
“กูก็ไม่รู้” เอ็มตอบเสียงเบาจนต่างฝ่ายต่างยิ้มเหงาๆ
“ไม่เอาอย่าคุยเรื่องนี้เลยคุยเรื่องอื่นดีกว่าว่ะ”  เอ็มรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่ความเหงามันจะมาเยือนมากกว่านี้
“แล้วมึงอยากคุยเรื่องอะไรล่ะ”
“อะไรก็ได้ที่มึงอยากเล่า”
“งั้นกูเล่านิทานก่อนนอนให้มึงฟังเอามั๊ย”
ต่อหาที่นั่งคุย
“มึงเล่ากูคงนอนไม่หลับหรอกว่ะ”
“อ๋อนี่มึงดูถูกกูเหรอ”
“ไม่กล้าหรอกครับท่านแค่แซวเล่นทำเป็นเคืองนะมึง”
“เฮ้อ...เมื่อไหร่เราจะได้เจอกันวะเอ็ม” ต่อบอกพลางถอนหายใจ
“คิดถึงกูเหรอ”
“ก็บ้างคุยกะมึงแล้วกูสบายใจดี”
“เดี๋ยวไอ้เอ็มจัดให้ครับที่รัก”
“มึงอย่ามาตลกกูกำลังจริงจัง”
“กูไม่ได้ตลกอาทิตย์หน้ากูจะกลับบ้าน”  ต่ออึ้งเมื่อได้ยินก่อนจะยิ้มออกมา
“จริงป่ะมึงอย่าอำกูนะ”
“กูจะอำมึงเอาถ้วยหรือไง เออเดี๋ยวกูโทรบอกอีกทีว่าวันไหน”
“เฮ้ยกูรอได้รีบหน่อยก็ดีนะ”
“น้อยๆหน่อยเหอะมึงอ่ะหัดกลับมาเยี่ยมบ้านมั่ง พี่สาวมึงจะฉีกอกกูตายอยู่แล้ว”
“แหมก็อยากเป็นแฟนน้องชายเขาก็ทนๆหน่อยน่าเดี๋ยวดีเอง”
“กูก็หวังอย่างนั้น”
“มาหาใครครับ” พีเอ่ยถามเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าห้องของเขา ในขณะที่เขาเพิ่งจะงัวเงียตื่นเพราะเสียงเคาะเรียก
“เอ่อ…นี่ห้องต่อหรือเปล่าครับ”  พีหรี่ตามองคนถาม
“นายเป็นใคร”
“เราตั้มเพื่อนต่อน่ะ”  พีพยักหน้ารับรู้ทั้งๆที่ไม่รู้จักคนตรงหน้าเลยก็เลยต้องบอกว่าต่อไปเรียนตั้งแต่เช้า
“มีธุระอะไรกับมันหรือเปล่า” พีถาม เมื่อเห็นสีหน้าผิดหวังของตั้ม
“อ๋อเปล่าหรอก แล้วต่อได้บอกนายไว้หรือเปล่าว่าวันนี้แม่กับพี่เขาจะมาหา”
“อ้าวเหรอไม่เห็นมันบอกเลยแล้วแม่กะพี่มันอยู่ไหน”
“ก็มันหอชาย นายจะให้พี่เตยกับแม่เขาขึ้นมาได้ไงล่ะ”
“เออลืม แล้วโทรบอกไอ้ต่อมันยังล่ะ”
“โทรแล้วติดต่อไม่ได้เลยก็เลยต้องมาตามที่นี่”
“มันคงเรียนอยู่มั้ง แล้วนี่ยังไงล่ะจะรอมันหรือว่ายังไง”  พีเกาหัวเพราะยังงงๆก็ต่อไม่ได้บอกอะไรเขาไว้เลย
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราก็จะไปหาที่พักกันแล้ว แค่แวะมาดูถ้าต่อไปเรียนก็ไม่เป็นไรไปก่อนนะ” ตั้มเอ่ยยิ้มๆพีเพียงแต่พยักหน้ารับรู้ก่อนจะมองตามหลังตั้มที่เดินบันไดไป
“ไงตั้มต่อมันอยู่ป่ะ” เตยถามก่อนใครเมื่อตั้มเดินมารวมกลุ่ม
“ไม่อยู่ครับพี่เตยเจอแต่เพื่อนต่อน่ะครับ”
“เป็นไงเพื่อนต่อท่าทางไว้ใจได้ป่ะ”
“ถามอะไรอย่างั้นเตยเรานี่” แม่หันไปติงเตยทันทีก่อนจะหันไปบอกตั้ม
“เขาบอกป่าวว่าต่อไปไหนตาตั๊ม”
“ไปเรียนแต่เช้าแล้วครับ”
“อืมเดี๋ยวเรียนเสร็จต่อก็คงจะโทรกลับเองน่ะแหละ เราโทรบอกน้องแล้วนิเตย”
“โทรบอกแล้วค่ะแม่ ต่อนี่มันใช้ไม่ได้จริงๆรู้ว่าเราจะมาก็ยังหนีหน้า อายทุกคนจัง”
เตยหันไปยิ้มแห้งๆให้กับญาติๆที่มากันสี่ห้าคนรวมทั้งครอบครัวตั้มด้วย ก่อนที่เดินทางกันเข้าตัวเมืองเพื่อหาที่พัก การมาคราวนี้นอกจากที่แม่ตั้งใจจะมาเยี่ยมต่อแล้วก็ยังเป็นการพักผ่อนพร้อมกับญาติๆไปด้วย
“เฮ้ยต่อจะรีบไปไหนวะ” เพื่อนๆทักต่อที่รีบเดินออกจากห้องหลังจากหมดคาบเรียน
“แม่กูมา” ต่อตอบได้แค่นั้นก็ต้องรีบออกจากมหาลัยตรงไปที่หอก่อนเพราะอยู่ใกล้ เขาต้องการที่จะอาบน้ำก่อนเพราะรู้สึกเหนียวตัวตั้งแต่นั่งเรียนอยู่
“อ้าวยังอยู่ห้องหรือมึงไอ้พี” ต่อบ่นเบาๆเมื่อได้ยินเสียงคนอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำหลังจากเปิดประตูห้องเข้ามา
“เร็วๆนะมึงไอ้พีกูจะรีบไปหาแม่กู” ต่อตะโกนบอกก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้านุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เปิดทีวีดูพลางนั่งรอคนที่อยู่ในห้องน้ำไปเรื่อยๆจนรู้สึกมันนานเกินไปเขาจึงเดินไปที่ประตู
“ไอ้นี่มึงอาบน้ำหรือมึงเล่นตัวเองวะ กูรีบนะโว้ย” เงียบไม่มีเสียงตอบกลับนอกจากเสียงปิดน้ำ แต่ประตูก็ยังไม่เปิดออกมาจนต่อเคาะเรียก
“เฮ้ยเสร็จแล้วก็ออกมาดิวะ”
“เออ”
พอได้ยินเสียงสั้นๆห้วนๆที่ตอบกลับมาต่อจึงจะหันหลังเดินกลับไปนั่งรอที่เตียง แต่ขายังไม่ทันได้ก้าวประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกมาร่างทั้งร่างของต่อถูกกระชากโดยมือที่ยื่นออกมาจากห้องน้ำ
“เฮ้ยไอ้พีมึงจะทำอะไรกูวะ” ต่อตกใจร้องลั่นเมื่อตัวเขาเข้าไปอยู่ในห้องน้ำพร้อมๆกับคนดึงจัดการปิดประตูล็อคไว้ทันที
“กูไม่ใช่ไอ้พี”
คนล็อคประตูบอกพลางยักคิ้วเจ้าเล่ห์ในขณะที่ต่อกำลังยืนอึ้ง ร่างเขาก็ต้องกระเด็นไปแนบชิดผนังห้องน้ำก่อนที่ผ้าเช็ดตัวจะถูกกระตุกออกไปเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าแข็งแรงของเขา ต่อไม่มีโอกาสที่จะพูดอะไรทั้งสิ้นเมื่อริมฝีปากเขาถูกปิดลงด้วยริมฝีปากของคนที่เข้ามาแนบชิดตัวเขา ปลายลิ้นที่ได้สัมผัสทำเอาเด็กหนุ่มเกร็งไปทั้งร่าง ก่อนที่จะตอบสนองคนจูบด้วยอารมณ์ที่รั้งเอาไว้ไม่อยู่ เนิ่นนานที่สองคนต่างแลกลิ้นกันท่ามกลางสายน้ำที่ถูกเปิดมาราดตัวแต่กลับไม่ได้ช่วยลดอารมณ์ที่กำลังเกิดขึ้นจากสองฝ่ายได้เลย ร่างเปลือยเปล่าที่แนบชิดกัน มือประสานมือ ลิ้นสัมผัสกับลิ้น เสียงครางในลำคอและเสียงลมหายใจของอารมณ์ร้อนดังเข้ามาเป็นระยะๆก่อนที่ต่อจะผลักร่างคนที่แนบชิดตัวเขาเพื่อดูใบหน้านั่นให้เต็มๆตา
“มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้เอ็ม” เด็กหนุ่มทักพลางเอื้อมมือไปเสยผมที่เปียกน้ำให้พ้นจากใบหน้าคมใสของเอ็ม
“ก็กะจะให้มึงแปลกใจไง” เอ็มบอกยิ้มๆเอื้อมมือมาเสยผมให้ต่อเหมือนกัน ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกจากปากทั้งสองอีกเมื่อสายตาได้มองสบกันอีกครั้งนอกจากร่างเปลือยเปล่าจะโผเข้าหากันอีกตามที่อารมณ์สั่ง โดยที่ต่อเป็นฝ่ายแนบชิดอยู่บนร่างเอ็มบ้าง เขาใช้ปลายลิ้นสัมผัสไล่ตามตั้งแต่ซอกคอไล่มาที่อกแข็งแรงสะอาดจนเอ็มเกร็งไปทั้งร่าง ปากก็ครางทุกครั้งที่ต่อลงลิ้นหนักๆไปทุกส่วนที่ไวต่อการสัมผัสที่ต่อรู้ดีว่าเอ็มมีจุดอ่อนตรงไหน เขาตอบสนองตามเสียงครางที่เหมือนจะดังขึ้นเรื่อยๆ
“อาว์…ต่อมึงยังเก่งเหมือนเดิมว่ะ” เอ็มแอ่นกายหลับตาพริ้มสองแขนก็กอดร่างต่อไว้แน่นเพื่อใช้ยึดตัวเองเมื่อขาเริ่มที่จะยืนไม่ติด
“ไงล่ะโทษฐานทำให้กูระแวงบ่อยๆ วันนี้กูเอามึงหมดแรงแน่”
ต่อเลื่อนตัวมาพูดตรงริมฝีปากเอ็ม ก่อนจะประกบจูบอย่างร้อนแรงไปอีกครั้ง สองมือก็ไล้ไปตามร่างกายแทบทุกส่วนของเอ็มก่อนที่จะเลื่อนลงไปจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเอ็มที่สุดแล้วจับมันจนเอ็มสะดุ้ง
“มึงอย่าแกล้งกูดิต่อกูเสียวนะมึง” เอ็มถอนปากออกมาพูดเมื่อต่อเริ่มขยับมือขึ้นลง
“ไม่ชอบเหรอแค่ทดสอบเองนะครับ” ต่อบอกยิ้มๆก่อนจะจูบที่หน้าผากเอ็มด้วยความรัก
“คิดถึงกันบ้างหรือเปล่าวะ” เด็กหนุ่มถาม
“อยากรู้เหรอ” เอ็มถามต่อพยักหน้ารับ
“งั้นกูจะทำให้ดูว่ากูคิดถึงมึงขนาดไหน” เอ็มพลิกร่างต่อให้เป็นฝ่ายอยู่แนบผนังบ้าง ก่อนจะลงลิ้นไซร้ไปตามทุกส่วนออกแรงตามเสียงครางกระเส่าของต่อ
“เอ็ม…โอ้ยกูเสียววะ” ต่อบิดร่างไปตามอารมณ์แต่เอ็มก็กดร่างไว้ด้วยร่างแข็งแรงของเขา
“เกมนี้ยังอีกนานมึงได้เสียวกว่านี้แน่” เอ็มบอกก่อนจะเลื่อนตัวลงเบื้องล่างทำสิ่งที่เขาจะยอมทำให้ต่อเพียงแค่คนเดียว
“โอว์เอ็มกูรักมึงจัง”
ต่อพูดปนเสียงครางเมื่อเอ็มเริ่มลงลิ้นในส่วนที่มันเริ่มตื่นตัวเต็มที่ เด็กหนุ่มแอ่นกายหลับตาพริ้มเมื่อเอ็มเริ่มออกแรงขึ้นเรื่อยๆ สัมผัสปลายลิ้นและริมฝีปากของเอ็มทำเอาต่อแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาต้องเกร็งร่างเอาไว้หลายครั้งช่วงเวลาแห่งความสุขเขาอยากที่จะให้มันอยู่นานๆ
“เอ็มพอก่อนกู…จะ..ไม่.ใหว..แ..ล้…ว…โอว์” ต่อรั้งร่างเอ็มขึ้นมาเมื่อรู้สึกจะทนไม่ไหว
“กูอยากให้มึงมีความสุขบ้าง” ต่อบอกก่อนจะทำกับเอ็มเหมือนที่เขาโดนทำเมื่อสักครู่ เสียงครางไม่ได้ศัพท์ของเอ็มทำให้ต่อเร่งขึ้นเรื่อยๆ ต่อสัมผัสถึงกล้ามเนื้อขาแข็งแรงของเอ็มเริ่มเกร็ง เขาก็พอจะรู้ว่าเอ็มคงจะทนไม่ไหวเขาจึงถอนปากออกมาเปลี่ยนเป็นใช้มือให้ ก่อนที่จะเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปากกับเอ็มอีกครั้งก่อนที่เอ็มจะเอื้อมมือไปชักให้เขาเหมือนที่เขาทำ สองหนุ่มเร่งมือต่างฝ่ายต่างก็เกร็งในขณะที่ลิ้นก็ไม่ยอมหลุดออกจากกัน ก่อนที่เสียงครางจะดังในลำคอทั้งสองฝ่ายเมื่อต่างฝ่ายต่างปลดปล่อยอารมณ์ที่เกินจะกลั้นไว้พุ่งไปที่หน้าขาของกันและกัน
[/hide
“โอ้ย เอ็มเสียวสุดยอด” ต่อถอนปากออกมาทั้งๆที่ยังหายใจหอบถี่ ไม่ต่างจากเอ็มเท่าไหร่ที่พิงผนังห้องน้ำเอาไว้เมื่อเกิดอาการขาอ่อน
“ไงรู้หรือยังว่ากูคิดถึงมึงหรือเปล่า” เอ็มบอกต่อยิ้มตอบก่อนจะก้มลงไปจูบเอ็มอย่างนิ่มนวลก่อนจะแยกร่างออกมาอาบน้ำให้กันและกัน

peemakung

ลืมแม่เลยนะเรา ขอบคุณครับ

game6969

ขอบคุนมากมาย

llMAGz

ขอบคุณครับ

thawatchai_01

ขอบคุนค้าบ  

minone

ขอบคุนคับ

basatthaphong

ขอบคุณครับ

4_NAY

แล้วเรื่องแม่กับญาติ

areen

ขอบคุณครับ

sugarxxx

แล้วเขาสองคนก็ได้คลายความคิดถึงกัน

chokeeis

ขอบคุนครับ

OoPoomoO

ขอบคุณครับ