++ ***ไฟรัก *** ++ @ 20

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ต้องการแบบนี้จริงๆหรือปักษ์”
หนุ่มใหญ่ถาม รู้สึกสะท้านนิดๆกับคำตอบที่ตอบกลับมา
“ผมจะได้รู้ไงว่าสิ่งที่พี่กำลังทำให้ผม มันออกมาจากใจพี่จริงๆ”
สองสายตาประสานกันเนิ่นนาน วิศรุตถึงกับน้ำลายฝืดคอเมื่อเห็นสายตาแน่วแน่จากคนตรงหน้า
“ก็ได้ครับ ถ้าปักษ์ต้องการแบบนั้น”
หนุ่มใหญ่เอ่ยออกไปในที่สุด ยอมรับว่ารู้สึกน้อยใจแกมเจ็บปวดอยู่ลึกๆ ความต้องการของปรมินทร์มันช่างชัดเจนนัก ว่ายังโกรธยังเกลียดเขาจนเกินที่จะกลับมาญาติดี
ปรมินทร์ชะงักเพียงนิด เมื่อเห็นคนที่เขาทั้งรักทั้งแค้น ใช้มือหยิบจับช้อนขึ้นตักอาหารที่อยู่ในจาน เอาเข้าจริงชายหนุ่มก็อดใจสั่นไม่ได้ ถ้าวิศรุตตักอาหารนั่นเข้าปากจริง ก็เท่ากับว่าเขาทำร้ายคนๆนี้ได้อย่างเลือดเย็นที่สุดน่ะสิ ไม่หรอก หัวใจ เจ้าอย่าคิดอย่างนั้น สิ่งที่เขาทำกับเจ้า มันเจ็บปวดกว่านี้ร้อยเท่าพันเท่า อย่าสงสารเขา ถ้าไม่อยากเจ็บปวดซะเอง
“ทานซิครับ ถือค้างไว้อยู่ทำไม ผมอุตส่าห์ตักให้ หรือเพราะเป็นผมตักให้ถึงไม่อยากทาน”
คนตัดใจไม่ให้นึกสงสารเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่พยายามข่มความรู้สึกอีกด้านให้มากที่สุด
วิศรุตมองจ้องหน้าคนพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ เมื่อแรกที่เขาจับช้อน เขาเห็นชัดถึงรอยวูบไหวในดวงตาฝ่ายนั้น เขายังหวังอยู่ลึกๆว่าเจ้าตัวจะเอ่ยห้ามเขา แต่สิ่งที่เขาได้ยินเมื่อครู่นี่สิ มันช่างบาดใจเขาเหลือเกิน เอาสิ เป็นไงเป็นกันถ้าฝ่ายนั้นอยากให้เขาชดใช้ความไม่เอาไหนในการเป็นคนรักด้วยวิธีนี้เขาก็จะทำ!!
ปรมินทร์รีบเบือนสายตาไปทางอื่นทันทีที่เห็นคนตรงหน้ายกช้อนที่เต็มไปด้วยอาหารที่เขาตักให้ใส่ปาก แม่สายตาจะไม่มอง แต่ในใจกลับสั่นแรงขึ้นเมื่อได้ยินเสียงไอสำลักที่ดังขึ้นทันควัน จึงอดไม่ได้ที่จะรีบหันมามอง
ภาพที่เห็นคือวิศรุตวางช้อนลงบนจาน ด้วยอาการมือไม้สั่นเทา หนุ่มใหญ่รีบยกแก้วน้ำขึ้นดื่มด้วยอาการลนลาน แต่ดื่มไปแค่ครึ่งแก้วก็ต้องสำลักออกมาจนต้องรีบวางแก้วน้ำลงที่เดิม
ปรมินทร์เห็นท่าพนักงานที่คอยบริการจะรีบตรงเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่โต๊ะของเขา ชายหนุ่มรีบยกมือเป็นเชิงปราม ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ยังหรอก วิศรุตได้รับบทเรียนแค่นี้มันยังไม่สาใจเขานัก ชายหนุ่มจึงจัดการตักอาหารจานเดิมใส่ไปในจานของคนสำลักอีก คนสำลักรีบเงยหน้าขึ้นมองเขาทันควัน ชายหนุ่มจึงเพิ่งสังเกตเห็นว่าใบหน้าขาวใสตั้งแต่แรกบัดนี้ได้เปลี่ยนเป็นแดงระเรื่อ เม็ดเหงื่อเกาะพราวไปทั้งจมูก ทั้งแก้ม หนักไปกว่านั้น เขาเห็นชัดเจนว่าตาคู่เข้มที่มองเขาคลอเอ่อไปด้วยน้ำตา ที่เขาคาดคะเนว่าคงเกิดจากที่เจ้าตัวได้สัมผัสกับอาหารที่รสชาติเผ็ดร้อน ชายหนุ่มเกือบนึกสงสารเมื่อมองต่ำมาที่ริมฝีปากคนน้ำตาคลอหน่วย เห็นปากบางสีสดอย่างคนสุขภาพดี เริ่มมีผื่นแดงเล็กน้อยเกิดขึ้น แต่ไม่สิ เขาต้องไม่ใจอ่อน เขาต้องไม่ใจอ่อน
“แค่นี้ไม่ตายหรอก ทานเข้าไปอีกสิครับ ถ้าสิ่งที่พี่ทำให้ผมวันนี้คือความจริงใจ”
ชายหนุ่มเค่นคำพูดออกมา พลางใช่สายตาแน่วแน่บังคับคนตรงหน้าเช่นเดิม
วิศรุตอึ้งจนพูดไม่ออก ปรมินทร์จะรู้ถึงสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นกับเขามั๊ย พิษจากรสชาติที่เผ็ดร้อนนั่น กำลังก่อตัวขึ้นภายในช่องท้องเข้าช้าๆ ภาพที่เขาเคยอาเจียนเป็นเลือดจากพิษร้ายของอาหารนี่เวียนกลับเข้ามาในหัวสมอง ปรมินทร์ต้องการอย่างนั้นหรือ ก็ได้ ถ้าฝ่ายนั้นคิดว่าตัวเองมีความสุขที่เห็นเขาเจ็บปวดทุรนทุราย เขาก็ยินดีที่จะเป็นอย่างนั้น
“แค่นี้ มันจะสะใจนายตรงไหน”
หนุ่มใหญ่ประชดออกไปด้วยความน้อยใจ ก่อนจะเลื่อนจานที่ใจประชดคนตักให้ไปอีกทาง แล้วเลื่อนจานของอาหารสีสันน่ากลัวนั่นมาแทนที
ปรมินทร์ตกใจไม่คิดว่าวิศรุตจะท้าทายเขาได้ขนาดนี้ แต่ชายหนุ่มก็ไม่แสดงความรู้สึกใดๆออกมาให้เห็น ยังคงใช้สายตาแน่วแน่มองคนท้าทายเป็นเชิงบอก ...ถ้ากล้า ก็เอาสิ..
วิศรุตเหมือนจะรับรู้ความหมายในแววตาคนมอง หนุ่มใหญ่ข่มตาลงซักพัก ก่อนจะลืมมันขึ้น แล้วก้มลงจัดการกับอาหารคู่อริร่างกายอย่างคนทำใจไว้แล้วว่าเป็นไงเป็นกัน
ปรมินทร์ตัวชา วิศรุตต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ถึงได้ทำตัวเองดีเดือดแบบนี้ ชายหนุ่มไร้เรี่ยวแรงขยับเมื่อนึกไม่ถึงว่าคนที่เคยหวาดกลัวอะไรสุดใจ จะกล้าเข้าใกล้สิ่งนั้นได้ขนาดนี้
“พอได้แล้วพี่วิชญ์ พอได้แล้ว”
ชายหนุ่มรีบเอ่ยค้านเมื่อตั้งสติได้ จะให้เขานั่งดูต่อไปได้ยังไงล่ะ เมื่อวิศรุตออกอาการสั่นเทิ้มไปทั้งกาย จนมือแทบจะจับช้อนไม่อยู่ แต่เจ้าตัวก็ยังฝืนจัดการอาหารตรงหน้าช้อนแล้วช้อนเล่า
“ผมบอกให้พอไง พี่วิชญ์ ผมบอกให้พอ”
ปรมินทร์ตัดสินใจเอื้อมมือไปแย่งช้อนในมือหนุ่มใหญ่เมื่อรู้สึกทนมองต่อไปไม่ได้ ใบหน้าทั้งหน้าของฝ่ายนั้นแดงกล่ำ แถมยังมีเหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นเต็ม
วิศรุตยอมให้คนตรงหน้าแย่งช้อนไปโดยง่ายเมื่อร่างกยเริ่มทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน หนุ่มใหญ่รับรู้ถึงความแสบ ความร้อนที่เกิดขึ้นทั่วทั้งปาก น้ำตาแห่งความทรมานนั้นเกินจะกลั้นเก็บไว้ได้ เขาจึงปล่อยให้มันไหลโดยไม่ฝืน ก่อนที่ลมหายใจจะติดๆขัด เมื่อความแสบร้อนไล่ไปทั่วทั้งท้องภายใน พิษของมันวิ่งหมุนวน จนเขาสำลักไอรัวติดกันอย่างหนัก อาการเบื้องต้นแบบนี้ เขารู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น หนุ่มใหญ่ไม่รอช้าที่จะดีดตัวลุกพรวดวิ่งไปทางห้องน้ำของร้าน ปรมินทร์ตกใจลุกวิ่งตาม พร้อมพนักงานร้านสองสามคน
ภายในห้องน้ำที่ปรมินทร์พร้อมพนักงานวิ่งตามเข้าไป ถาพที่ทุกคนเห็นถึงกับยืนชะงัก วิศรุตนอนหมดสติ อยู่บนพื้นห้องน้ำด้วยสภาพที่ดูแทบไม่ได้ ปรมินทร์มองเลยไปที่อ่างล้างมือ เห็นชัดเจนถึงรอยอาเจียน ที่มีคราบเลือดปะปนอยู่ ชายหนุ่มจึงไม่รอช้าที่จะรีบตรงเข้าประคองคนหมดสติที่นอนกองอยู่กับพื้น พลางร้องให้พนักงานช่วยเข้าอุ้ม เพื่อพาเจ้าตัวไปโรงพยาบาล
อธิศรพากิติกรเดินเที่ยวเล่นอย่างสำราญ เมื่อคิดว่าตัวเองแก้ปัญหาได้เปราะหนึ่งแล้ว เขาคิดว่ายังไงซะ ธนูต้องหลงมนต์เสน่ห์เขาอย่างแน่นอน งานนี้วิศรุตก็วิศรุตเถอะ เจอคู่ปรับที่สูสีด้วยฐานะทางสังคมคงจะเป๋ไปบ้างล่ะ
“เฮ้ย ไอ้อาร์ม มึงดูนั่นดิ”
กิติกรฉุดเพื่อนให้หยุดเดินแล้วพยักพเยิดไปทางที่สายตามองเห็นใครคนหนึ่งกำลังเดินคุยโทรศัพท์มา
“คู่ซี้ไอ้ปรมินทร์นี่หว่า”
อธิศรเอ่ยขึ้นเมื่อมองตามสายตาเพื่อน แล้วเห็นว่าเป็นใคร
สองหนุ่มมองตากันโดยไม่ได้นัดหมาย ด้วยความที่คบกันมานานทำให้สัญชาตญาณดิบรู้กันโดยทันทีว่า เจอคู่อริที่เดินเพียงลำพังแบบนี้ ควรทำยังไง
อานนท์เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า หลังคุยกับเพื่อนเสร็จและเดินไปถึงรถที่ตนจอดไว้ ซึ่งอยู่ใกลสายตาฝูงชนพอสมควร
ชายหนุ่มกำลังล้วงหากุญแจในกระเป๋ากางเกงขณะยืนอยู่ข้างประตูฝ่ายคนขับแล้ว แต่อนิจจา มือนั่นยังไม่ทันได้ล้วงหยิบสิ่งที่ต้องการได้ ร่างทั้งร่างก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อรู้สึกว่ามีมือหนึ่งมือตรงเข้ากระชากผมตรงท้ายทอยสุดแรง
คนถูกกระชากหน้าหงายไปตามแรงดึง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนเจ้าตัวตั้งสติไม่ทันเพราะมัวแต่ตกใจสุดขีด
เพี๊ยะๆ !! เสียงฝ่ามือหนักๆ ฟาดลงเต็มหน้าซ้ายขวา คนถูกกระทำหน้าชาไปทั้งแถบ ก่อนจะรับรู้ทันทีว่าคนที่กำลังรุมทำร้ายตัวเองมีมากกว่าหนึ่งอย่างแน่นอน เพราะระหว่างที่โดนตบ ความรู้สึกเจ็บจี๊ดจากการโดนกระชากผมยังคงอยู่ คนหนึ่งคงกำลังจิกรั้งผมเข้าอยู่อย่างแน่นอน แล้วอีกคนคงกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา พวกมันเป็นใครกัน
“หวัดดี เพื่อน”
กิติกรเอ่ยทักพลางแสยะยิ้มอย่างสาแก่ใจในผลงานตัวเอง เมื่อเห็นคนที่หน้าเริ่มช้ำแดงหันมองสบตา
“นี่แกเองเหรอ”
อานนท์ฝืนใจทักทั้งๆที่เจ็บจนสุดจะทนจากอุ้งมือคนที่กระชากเส้นผมอยู่ทางด้านหลัง
“เออ กูเอง ดีนะยังจำกูได้”
กิติกรเอ่ยขึ้นอีก พลางใช้มือเข้าบีบเค้นปลายคางคู่อริ
อานนท์สะบัดหน้าให้หลุดพ้นจากอุ้งมือ แต่ยิ่งสะบัดก็ยิ่งเจ็บเพราะแรงดึ้งรั้งจากคนข้างหลัง เขาอยากรู้จริงๆว่ามันเป็นใคร แล้วชายหนุ่มก็ได้รู้สมใจอยากเมื่อร่างทั้งร่างโดนผลักให้ล้มลงกับพื้น แล้วคนที่เข้าอยากรู้ขึ้นคร่อมตัวเขาทันควัน ชนิดที่ไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัว
“แล้วกูล่ะ มึงจำได้มั๊ย ไอ้สั...ว์”
อานนท์ตกใจเมื่อเห็นชัดเจนว่าคนที่คร่อมร่างเขาเป็นคนที่เคยก่อเหตุให้ปรมินทร์คลั่งในห้างหรู ชายหนุ่มกำลังจะอ้าปากทักท้วง แต่ก็ได้แค่กำลัง เมื่อฝ่ามือหนักๆ ฟาดลงมาอีกบนใบหน้าเขา คราวนี้มันเล่นฟาดซ้ำถึงสี่ครั้งสลับซ้ายขวา จนเขารับรู้ได้ถึงรสชาติของเลือดสดที่น่าจะใหลเยิ้มเต็มปากเขา
“โชคร้ายนะ ที่มึงเกิดมาเป็นเพื่อนไอ้ปรมินทร์ มึงเลยต้องโดนแบบนี้แหละ เฮ้ย ไอ้กิต มึงเกลียดขี้หน้ามันอยู่ไม่ใช่เหรอ เอาเลยพวก คนนี้กูยกให้มึง กูเก็บแรงไว้เพื่อจัดการไอ้ปรมินทร์ดีกว่า”
อธิศรเอ่ยกับคนเลือดกลบปากเสร็จ ก็หันไปเอ่ยกับเพื่อน ก่อนจะยอมลุกออกจากร่างคนที่นอนเจ็บแสบไปทั้งใบหน้า ส่งต่อให้เพื่อซี้จัดการต่อ
กิติกรเตะเข้าซี้โครงคนนอนที่พื้นจนฝ่ายนั้นตัวงอ
“แค่นี้สำออยเหรอมึง จอดรถในที่ลับตาคนแบบนี้ ยังกะรู้เลยนะว่ามึงจะโชคดีวันนี้ ไอ้สวะ”
กิติกรเตะซ้ำอีกรอบ อานนท์จุกจนร้องไม่ออก ได้แต่นอนกุมท้องตัวงอด้วยความเจ็บปวด แต่ดูเหมือนอาการของเขาจะไม่ทำให้คนทำร้ายรู้สึกเห็นใจได้ซักนิด มันยังคงนั่งลงกระชากใบหน้าเขาขึ้นมาฟาดซ้ำอีกด้วยฝ่ามือ สติสัมปชัญญะกำลังจะดับไปเพราะทนความเจ็บไม่ไหว แต่หูคนเจ็บปวดก็แว่วได้ยินสำเนีงสุดท้ายที่อยู่เหนือหัว
เพล้ง!!ๆๆๆ เสียงกระจกแตกรัวตามด้วยเสียงโครมคราม และเสียงสัญญาณกันขโมย คนได้ยินรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับรถตัวเอง
กิติกรชะงักกับการจัดการคนที่นอนหายใจรวยริน ไม่ต่างจากอธิศร ที่รีบทิ้งท่อนเหล็กที่หามาได้ หลังกระหนำทุบกระจกรถของคู่อริ จนกระจกแตกรอบด้าน ด้วยความไม่สาแก่ใจ เขาจึงย้ายไปจัดการทุบกระหน่ำกระโปรงรถ จนสัญญาณกันขโมยดังขึ้น จึงยอมทิ้งอาวุธ
“เร็วไอ้กิต เดี๋ยวคนแห่กันมา”
เด็กหนุ่มออกคำสั่งเพื่อน กิติกร หันไปเตะซ้ำที่ร่างคนตัวงอเป็นดอกสุดท้าย ก่อนจะออกวิ่งตามคนออกคำสั่งไปอย่างสุดชีวิต
ตอนที่ 19
ปรมินทร์ ยืนนิ่งอยู่อย่างคนใช้ความคิด บริเวณลานด้านนอกหน้าห้องที่พยาบาลเพิ่งจะเข็นร่างวิศรุตเข้าไป ชายหนุ่มเอามือกุมขมับเพราะความเครียด สิ่งที่เขาทำ มันรุนแรงไปหรือเปล่า แล้วความโกลาหลที่กำลังเกิดขึ้นก็ทำให้เขาต้องเงยหน้าขึ้นมองด้วยความสนใจ
พยายาลกำลังเข็นร่างอีกร่างที่นอนหมดสติเข้ามา และกำลังจะผ่านหน้าเขาไป ชายหนุ่มถึงกับขาสั่นแทบช็อคเมื่อร่างที่เปื้อนเลือดขณะถูกเข็นผ่านหน้าไปนั่น เขาจำได้ดีว่าเป็นใคร
“อานนท์ อานนท์ แกเป็นอะไร อานท์แกเป็นอะไร”
ชายหนุ่มตรงเข้าไปเกาะรถเข็นเอ่ยถามออกมาอย่างร้อนรน พยาบาลและเจ้าหน้าที่ตกใจที่เห็นชายหนุ่มโถมร่างเข้าไปแบบนั้น จึงช่วยกันเขาไว้
“เพื่อนผมเป็นอะไรมาครับ เพื่อนผมเป็นอะไรมา”
ปรมินทร์หันมาถามคนที่กันเขาไว้แทน ชายหนุ่มแทบจะร้องให้ เมื่อสงสารในสภาพที่อานนท์เป็นจับใจ
“พลมีดีที่นำส่งบอกเจ้าตัวโดนทำร้ายมาค่ะ ใจเย็นๆนะคะ รออยู่ข้างนอก คุณเข้าไปข้างในไม่ได้”
พยาบาลเอ่ยบอก พลางกันไม่ให้คนถามโถมร่างเข้าไปที่รถเข็นคนเจ็บ
ปรมินทร์สิ้นฤทธิ์เมื่อเห็นร่างเพื่อนซี้เข็นผ่านเข้าห้องไป พร้อมกับประตูห้องถูกปิดลงชายหนุ่มทรุดลงกับพื้นอย่างไม่อายใคร นี่มันอะไรกัน อานนท์ไปมีเรื่องกับใคร คนมองโลกในแง่ดี คนปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง อย่างเจ้าตัวจะมีคู่อริได้ยังไง หรือว่า เป็นมัน เพื่อน อธิศร มันเคยคาดโทษเขากับอานนท์เอาไว้ ว่าแล้วเชียว สิ่งที่คิดไว้มันผิดซะที่ไหน เขาเคยคิดไว้วันนั้นว่าเรื่องการจองล้างจองผลาญระหว่างเขากับพวกมันคงไม่จบลงง่ายๆ แม้คนที่เพิ่งจะโดนเข็นเข้าห้องไปจะบอกให้เขาปล่อยวาง แล้วไงล่ะ ปล่อยวางแล้วไง ทำไมผลของการปล่อยวางมันออกมาแบบนี้ ถ้าสิ่งที่เขาเห็นผ่านตาเมื่อครู่เป็นฝีมือพวกอันธพาลนั่นจริง แสดงว่าพวกมันไม่ยอมจบสงครามแค้นครั้งนี้ ก็เอาสิในเมื่อพวกมันยังคงราวีไม่เลิก เขาก็จะไม่ยอมเลิกยอมถอยเหมือนกัน ยอมเป็นฝ่ายให้มันกระทำมาเยอะแล้ว ถ้ายังไม่ซึ้งใจว่าไอ้นิสัยขี้วีนของเขามันร้ายแรงเพียงไร เขาก็จะทำให้พวกมันรับรู้ตั้งแต่วินาทีนี้แหละ พวกแกคอยดู!
อธิศรพาเพื่อนซี้กลับเข้าที่พักได้อย่างปลอดภัยได้อีกครั้งในขณะที่ปรมินทร์นั่งกระสับกระส่ายอยู่ไม่สุขรอฟังอาการคนใกล้ตัวสองคนที่ต้องเข้ารักษาตัวพร้อมกันแล้วคนที่เขาได้รับฟังอาการก่อนคือคนที่เขาพามานะเอง

pongsakron01

ขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณมากครับ ตามอ่านใกล้จบแล้ว 555

akeins

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับ

balllove23

ขอบคุณครับ

cawee

ขอบคุรคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

wi2

ขอบคุณมากครับ{:6_171:}{:6_171:}

minone

ขอบคุนคับ

tajarak

ขอบคุณครับ

cokebundit

ขอบคุณมากครับ

4_NAY

เรื่องยังเยอะไม่พอหรือไงนังอาร์ม