++ Lonely Love หัวใจขอมีรัก แค่สักครั้ง ++ !!! 19

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“แล้วคุณตกจากตึกนี้ไปได้ไงครับ”
“ตกไปได้ไงงั้นเหรอครับ เอาเถอะไหนๆผมก็เปิดใจพูดมาขนาดนี้แล้วคุณดูนี่ซะพาสุห์ เผื่อคุณจะจำมันได้”
การ์ดสีคุ้นตาถูกหยิบขึ้นมาจากลิ้นชัก คนโชว์มือไม้สั่นอย่างคนที่พยายามควบคุมสติและอารมณ์ให้แน่วนิ่งทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้ระบายออกไปจะเป็นเหมือนเข็มนับร้อยนับพันเล่มที่พุ่งตรงเข้าทิ่มแทงคนฟังเท่าไหร่เด็กหนุ่มไม่อาจรับรู้รู้แต่ว่าวินาทีนี้ ตอนนี้ สิ่งเดียวที่จะทำคือไถ่ความบริสุทธิ์ในการเป็นคนที่ถูกใส่ร้ายในการกระทำคืนมาจากคนตรงหน้าเสียที

พาสุห์ ใจสั่นจ้องมองการ์ดที่ถูกยื่นให้อย่างคนสับสน คนตรงหน้ากำลังจะบอกอะไรเขาอีก ทุกสิ่งที่เขาได้ยินมาทั้งหมดเมื่อครู่ ก็ทำให้เขาแทบล้มทั้งยืนให้ได้ในความคิดเลวๆของตัวเองที่เคยอคติว่าคนๆนี้อ่อนไหวอ่อนแอจนตนเองได้ต่อว่าสาดเสียเทเสียชนิดที่ไม่คำนึงถึงความรู้สึกเจ้าตัวเลยซักนิด
“ก็เพราะการ์ดแผ่นนี้ไงครับที่ทำให้ผมได้รู้ว่าจริงๆแล้วคุณได้มองผมเป็นคนแบบไหนมาโดยตลอด การ์ดนี้มันเคยจะเป็นของคุณ คุณจำมันได้มั๊ย ผมเคยตัดใจมันทิ้งถังขยะไปแล้วครั้งนึงในคืนนั้น คืนที่คุณบอกว่ามันเป็นของไร้สาระ แต่ในความรู้สึกผม คุณรู้มั๊ยว่ามันมีค่ามากกว่านั้น ผมจึงย้อนกลับไปเก็บมันมา แต่ของที่มันโดนทิ้งแล้ว มันคงจะไม่อยากอยู่กับเจ้าของมันมั้งมันจึงจะทิ้งตัวเองลงจากตึกนี้ไปอีก”
“อย่าบอกนะภีม ว่าคุณตามเก็บการ์ดแผ่นนี้จนคุณพลัดตกตึกลงไปเอง”
“ถ้าคุณจะใส่ใจผมซักนิด คุณคงจะไม่ต้องมาถามผมให้ผมระอาคุณมากกว่านี้หรอกพาสุห์”
“คุณหมายความว่าไงภีม”
“ผมพลัดตกจากตึกจนเกือบตายนะครับ ไม่ใช่หกล้มแผลถลอก คุณคิดว่าเรื่องใหญ่แบบนี้จะไม่มีบันทึกอะไรในทางคดีหรือทางการแพทย์ไว้บ้างเหรอครับ ต่อจากนี้ไปผมก็หวังนะครับว่าคุณจะเลิกคิดถึงแต่ตัวเองมากกว่าคนอื่น”
ใบหน้าคมใสของพาสุห์ชาขึ้นทันควันทันทีที่ได้ยินประโยคซัดใจที่ภิธารเอ่ยบอก ใช่สินะ เขามัวแต่มองเห็นข้อผิดพลาดของคนอื่นจนลืมมองว่าตัวเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าใคร แล้วในวันที่ต้องการเรียกร้องให้ใครคนอื่นกลับมาเห็นใจกลับไม่คิดไม่ทำอะไรที่มันดูดีและน่าเห็นใจกว่าการเพ้อรำพันว่าตัวเองผิดไปแล้ว ผิดไปแล้ว ถ้าย้อนเวลาได้อีกซักนิด ในวันนั้นวันที่คนตรงหน้ายังไม่ตัดเยื่อใยจากตนได้เท่านี้ เขาน่าจะคิดจะทำอะไรที่มันมีค่ามากกว่าการมาอาละวาดประชดประชันว่าคนๆนี้อ่อนแออ่อนไหวจนสมเพช อย่างน้อยๆการติดตามสืบถามเรื่องราวความเป็นมาเป็นไปของเจ้าตัวว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไงจากคนรอบข้างก็น่าจะดีกว่าการทำอะไรสิ้นคิดแบบที่ทำอยู่เช่นตอนนี้
“ภีม ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้”เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างละอายใจ น้ำในตาทำท่าจะไหลลงซะให้ได้ เมื่อเห็นคนอีกฝั่งฝืนกลั้นความรู้สึกที่คงเจ็บปวดไม่แพ้เขาเอาไว้จนตัวเกร็ง
“ภีม ขอการ์ดนั้นให้ผมนะ ในวันนี้ผมต้องการมัน นะครับ”น้ำในตาไหลออกมาในที่สุดพร้อมๆกับประโยคขอร้องที่เอ่ยออกมาอย่างสั่นเครือ สัญชาตญาณในใจบอกให้รับรู้ว่าเนื้อความในการ์ดนั้นคงจะสื่อถึงความรู้สึกของคนที่ยื่นให้เขาในคืนนั้นได้ดี
“ผมพยายามทำใจที่จะทิ้งมันหลายครั้ง แต่แล้วผมก็ทำไม่ได้ซักที แต่วันนี้ พอผมได้ระบายความรู้สึกกดดันกดทับภายในใจผมออกไป ผมว่าผมพร้อมที่จะทิ้งมันไปได้แล้วล่ะพาสุห์ คุณเคยไม่ต้องการมันยังไง วันนี้ก็อย่าเสียดายมันเลยนะครับ ขอให้ความรู้สึกใดๆที่ผมส่งถึงคุณผ่านมันจมอยู่กับผมตลอดไปเถอะ”คนถูกขอเอ่ยขึ้นเสียงเย็นแต่ทว่าเครือสั่นอยู่ในที น้ำในตาได้หยดไหลลงมาเช่นกันกับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า สองมือกำลังจะยกฉีกสิ่งที่ในใจเคยอยากทิ้งทำลายแต่ทำไม่ได้ให้มันขาดสิ้นไปซะที
“ไม่นะภีม ผมขอร้องอย่าทำลายมันเลยนะส่งมันให้ผมเถอะ ผมรู้ว่าวันนี้ผมอาจไม่มีค่าที่จะได้มันจากคุณ แต่คุณทำให้ผมรู้สึกว่าผมเลวชาติได้ขนาดนี้ คุณอย่าทำให้ผมเสียใจไปจนตลอดชีวิตเลยนะ ถึงเราจะกลับไปคบกันอีกไม่ได้ แต่อย่างน้อยให้ผมได้เก็บสิ่งดีๆจากคนดีๆอย่างคุณไว้กับผมเถอะนะ”คนเห็นท่าทีเอ่ยฟูมฟายขอร้องใหม่ แต่นั่นก็ใช่ว่าจะทำให้อีกฝ่ายใจอ่อนลงได้ นิ้วมือของเจ้าตัวค่อยจับมุมการ์ดแผ่นนั้นแล้วลืมฉีกมันลงอย่างคนใจเย็น สองคนมองสบตากันผ่านม่านน้ำตากันและกันพร้อมๆกับภาพในอดีตได้หวนตีย้อนกลับมาจนต่างฝ่ายต่างก็หยุดกลั้นน้ำตาตัวเองเอาไว้ไม่ได้
การ์ดแผ่นนั้นกำลังจะโดนภิธารฉีกขาดให้แยกออกจากกัน พาสุห์ใช้สำนึกสุดท้ายของตัวเองนั่งคุกเข่าลงอย่างคนสิ้นท่า ที่ต้องทำแบบนี้เพราะเด็กหนุ่มหมดเรี่ยวแรงที่ตรงเข้าแย่งของสิ่งนั้น ในใจมันละอายจนเกินที่จะทำกิริยาป่าเถื่อนแบบนั้นได้อีก นาทีต่อจากนี้คนที่จะชี้เป็นชี้ตายในเรื่องความรู้สึกต่างๆไม่ใช่เขาอีกต่อไปแล้ว เพราะที่ผ่านมาเขาถือกรรมสิทธ์นั้นมาจนทำให้เรื่องราวเลวร้ายเหลวแหลกจนไม่เป็นชิ้นดี
ชิ้นส่วนการ์ดนั้นค่อยๆโปรยหล่นลงตรงหน้า คนคุกเข่ามองมันอย่างเจ็บปวด ลายมือที่คุ้นตาค่อยๆผ่านมาให้เห็นเป็นตัวอักษร แต่นั้นก็ไม่ทำให้เด็กหนุ่มจับมันมาปะติดปะต่อได้ว่าสิ่งที่เห็นนั้นมันสื่อผ่านเรื่องราวว่ายังไง จนที่สุดชิ้นส่วนการ์ดที่หล่นผ่านสายตาเป็นชิ้นสุดท้ายก็ทำให้เด็กหนุ่มพออ่านเนื้อความได้ว่า
...อย่าทำร้ายผมอย่างที่คนอื่นเคยทำร้าย...ชิ้นส่วนนั้นถูกหยิบขึ้นมา ก่อนที่คนหยิบจะเริ่มนึกทวนอะไรหลายๆอย่าง ข้อความนี้มันหมายความว่ายังไงกัน
“ภีม ก่อนมาเจอผม คุณเคยมีใครมาแล้ว แล้ว แล้วพวกเขาทำร้ายคุณใช่มั๊ย”เด็กหนุ่มลุกขึ้นเอ่ยถาม คนถูกถามมองสบตานิ่งก่อนจะตัดสินใจเอ่ย
“เราไม่มีอะไรที่จะต้องคุยกันอีกแล้วพาสุห์ ออกไปจากชีวิตผมซะเถอะ คนที่คุณละเมอหาคงรอคุณอยู่”
“ไม่ภีม ผมเชื่อไม่ได้ละเมอถึงพิธอย่างที่คุณเข้าใจ”
“ไม่มีประโยชน์ที่เราจะคุยกันเรื่องนี้อีกพาสุห์”
“มีสิ ผมยอมรับนะหากว่าคุณจะผลักใสผมไปด้วยเพราะคุณทนพฤติกรรมเลวๆผมไม่ไหว แต่ผมไม่ยอมรับที่คุณจะไล่ผมไปจากชีวิตเพราะด้วยคิดว่าผมมีนิพิธไว้ในใจอีกคน”
“คุณละเมอถึงเขา คุณบอกให้เขาโทรมาบอกผมว่าเขาเป็นคนใหม่ของคุณ แบบนี้คุณจะให้ผมคิดยังไงได้ล่ะครับ”
“ภีม ผมเปล่าให้เขาโทรมาหาคุณเรื่องที่คุณกล่าวหานะ ส่วนเรื่องละเมออันนี้ผมไม่รู้ แต่ผมสาบานได้นะครับว่าตอนนี้วินาทีนี้ คุณมีค่าสำหรับผมมากแค่ไหน คุณต้องเชื่อผมนะ ผมไม่อยากให้เราเป็นแบบนี้อีกต่อไปแล้ว อะไรที่มันบังตาเราสองคนอยู่จนเกือบทำร้ายกันและกันขอให้มันผ่านไปเถอะนะครับ ถึงแม้ว่าวันนี้คุณจะยังยืนยันว่าให้อภัยกับสิ่งที่ผมทำผ่านๆมาไม่ได้ แต่ผมขอร้องได้มั๊ยว่าถ้าเราจะจากกันขอให้เราจากกันด้วยความเข้าใจ นะครับ ผม ผมไม่อยากให้เราเดินหนีจากกันด้วยความรู้สึกแบบนี้” เงียบ บรรยากาศภายในห้องกลับมาสงบลงอีกครั้ง ภิธารเหนื่อยใจที่จะเอ่ยโต้ตอบใดๆกลับไป เด็กหนุ่มได้แต่มองสบตาคนอ้อนวอนอย่างคนกำลังสบสนภายในใจ
“เชื่อผมนะภีม ว่าตอนนี้ในใจผมมีแค่คุณคนเดียว”พาสุห์ชิงเอ่ยต่อเมื่อเห็นว่าแววตาอีกฝ่ายเริ่มมีเค้ารอยเดิมอย่างที่ตนเคยเห็นแม้ในรอยนั้นจะยังมีคราบน้ำตาเหลืออยู่ก็ตาม แต่ก่อนที่ฝ่ายนั้นจะเอ่ยอะไรออกมา หนึ่งเสียงที่ไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้นขัดจังหวะซะก่อน
“คุยอะไรกันอยู่เหรอครับ ท่าทางเครียดกันเชียว”เสียงที่แทรกเข้ามานั่นทำให้บรรยากาศเปลี่ยนไปทันที ภิธารรีบปาดน้ำตาทิ้งไป ไม่ต่างจากพาสุห์ที่ทำเช่นเดียวกัน
“คาวี คุณเข้ามาได้ไง”คนปาดน้ำตาก่อนเอ่ยถามคนมาใหม่
“ก็ประตูไม่ได้ล็อคนี่ครับ”คาวีเอ่ยตอบ พลางสังเกตท่าทีของทั้งสองคน แต่ก็มองดูได้ไม่นานนักเมื่อเจ้าของห้องเอ่ยขัดขึ้นซะก่อน
“แล้วคุณมาทำไมครับ”
“ก็มาอธิบายเรื่องเมื่อคืนไงครับ และก็คิดถึงคุณด้วย”คนถูกขัดจังหวะเอ่ยตอบ พยายามสังเกตอาการคนที่มาหาเจ้าของห้องนี้ก่อนตนใหม่ มันเกิดอะไรกันขึ้น ทำไมนัยน์ตาของนายนี่ถึงช้ำบวมอย่างกะผ่านการร้องให้มาอย่างหนักซะอย่างนั้น
“ดูเหมือนว่านายจะเร็วกว่าฉันนะพาสุห์ มาแก้ต่างอะไรให้ตัวเองล่ะ”เด็กหนุ่มเอ่ยทักอย่างคะนองปาก ก่อนหน้านี้จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นก็ช่างไม่สนใจ การได้ยั่วโมโหคนอื่นเป็นสิ่งที่เขาต้องทำต่างหาก
“จะแก้ต่างอะไรก็ไม่เกี่ยวกับนาย”พาสุห์เอ่ยตอบ มองสบตาคนกลางแวบหนึ่ง ก่อนจะใจหายวูบเมือฝ่ายนั้นเลือกที่จะเข้าข้างคนเพิ่งมาถึงโดยการเอ่ยไล่ตนทางอ้อม
“พาสุห์เขาจะกลับแล้วล่ะครับ คาวีมีอะไรจะคุยกับผมก็รอแป็บนึงนะครับ ผมขอล้างหน้าล้างตาก่อน”พูดจบคนพูดก็ทิ้งสายตาเย็นชามาทางฝ่ายที่ยืนอึ้งก่อนจะเดินหายเข้าห้องน้ำไป
“กลับบ้านก็ขับรถดีๆนะพวก ท่าทางยังไม่สร่างดีเลยนี่”คาวีเอ่ยยั่วโทสะต่อ ก่อนจะเดินข้ามกองกระดาษที่กองอยู่พื้นห้องอย่างไม่สนใจว่าคนมองตามหลังจะมองดูด้วยความรู้สึกใด
ที่อื่นจบไปกันหมดแล้ว เหลือที่นี่ วันนี้ก็ ขอรวดเดียวจบเลยละกันครับ
Lonely Love หัวใจขอมีรักแค่สักครั้ง.......ตอนอวสาน
วิวรรธน์คุยบ่นกับแม่ในตอนเช้าว่าอดห่วงพาสุห์ไม่ได้ถึงเรื่องที่ตึงตังขับรถออกไปเมื่อคืนทั้งๆที่ตัวเองยังไม่สร่างเมาดีแบบนั้น
“จะโดนตำรวจจับไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้”เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นมาลอยๆ เมื่อพยายามติดต่อไปหาตอนที่เพิ่งตื่นมาแต่ฝ่ายนั้นไม่ยอมรับสายตน
“ไม่หรอกมั้ง คิดอะไรมาก ว่าแต่เมื่อคืนทำไมถึงปล่อยให้พาสุห์ดื่มมาขนาดนั้นล่ะ ไม่ดูเพื่อนเลยนะเรา”แม่ให้ความเห็นก่อนจะเอ่ยต่อว่า ลูกชายมองสบตาแบบไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี ผู้เป็นแม่เลยเอ่ยต่อ
“ไม่บอก แม่ก็พอจะรู้เองได้ วัยรุ่นมันจะมีอาไร้ ถ้าไม่ใช่เรื่องรักๆใคร่ๆ”
“พูดไปนั่นน่ะแม่”วิวรรธน์ว่าแม่อย่างเขินอายอยู่ในที ก็นางเองก็รู้ถึงพฤติกรรมของตนกับพาสุห์ก็เลยรู้สึกแปร่งๆกับการที่แม่เอ่ยถึงเรื่องรักแบบนี้
“อ้าวก็แม่พูดเรื่องจริง แม่ได้ยินหมดแหละว่าเพื่อนเราน่ะนอนละเมอถึงชื่อ ภีม ภีม อะไรนั่น สองคนนั่นทะเลาะกันมาเหรอ”
“มะ แม่ว่าไงนะครับ ไอ้พาสุห์มันละเมอถึงใครนะครับ”
“ก็คนชื่อภีมไง ทำไมเหรอ”
“มันละเมอว่าไงครับ บอกผมทีแม่ว่ามันละเมอว่าอะไร”
“จริงเหรอไอ้วรรธน์ แบบนี้ก็เท่ากับว่าไอ้พาสุห์มันกลับตัวกลับใจแล้วจริงๆน่ะสิ”โอเล่เอ่ยขึ้นอย่างคนรู้สึกผิดหน่อยๆหลังจากที่ได้ยินได้ฟังสิ่งที่เพื่อนหนุ่มบอกเล่าผ่านโทรศัพท์ให้ฟังถึงพฤติกรรมของเพื่อนอีกคนที่มีต่อคนน่าสงสารคนหนึ่ง
“อืม ฉันก็ว่างั้นแหละ ดูท่ามันจะสำนึกผิดเอามากๆด้วย เมื่อคืนฉันก็สังเกตมันตลอด ตอนที่มันเห็นภีมกับคาวีอยู่ด้วยกันมันถึงกับร้องไห้เลยว่ะ”
“จริงเหรอ ตายแล้ว นี่ฉันจะบาปมั๊ยเนี่ยที่เป็นหนึ่งในตัวการแกล้งมันแบบนี้”
“ไม่หรอก ว่าแต่ว่าตอนนี้มันจะคุยจะเคลียร์กับภีมได้หรือยังไม่รู้ถึงสิ่งที่มันละเมอเมื่อคืนนี้”
“คงยากว่ะแก ถ้าฉันเป็นภีม ฉันก็คงจะยอมยกโทษให้ไอ้พาสุห์มันยากว่ะ ไหนจะโดนตบ ไหนจะตามไปดูแลแล้วยังเผลอละเมอชื่อคนอื่นให้ได้ยินอีก”
“พูดถึงตอนนี้ฉันก็ยังอึ้งอยู่เลยว่ะ ตอนที่แม่ฉันบอกว่าไอ้พาสุห์มันละเมอให้นายพิธนั่นช่วยบอกเรื่องจริงกับภีมทีว่าแท้จริงแล้วคาวีเป็นคนแบบไหน แม่บอกว่าคำมันก็ละเมอว่ารักภีม เป็นห่วงภีม ขอโทษภีม เฮ้อ นี่ถ้าฉันดึงภีมไว้นานอีกหน่อย ฉันว่าสองคนนี้อาจจะเริ่มต้นกันใหม่ก็ได้”
“ได้แน่เหรอแก แกอย่าลืมนะว่าตอนนี้ภีมเขามีใครคอยเทียวไล้เทียวขื่ออยู่”
“คาวีนั่นน่ะเหรอ จะว่าไปมันก็เลวชาติยิ่งกว่าเพื่อนเราอีกนะโว้ย เรานี่ไม่น่าหูหนวกตาบอดไปเข้าข้างมันเลยว่ะ”
“ทำไงได้วะ ก็ตตอนนั้นมัวแต่หมั่นไส้ไอ้พาสุห์นี่”
“อืม แล้วนี่ภีมจะเผชิญอะไรอีกบ้างก็ไม่รู้”
“ทำไมแกไม่ลองโทรไปหาเขาดูล่ะ”
“โทรไปแล้วทั้งหาทั้งคู่แหละทั้งไอ้พาสุห์และก็ภีม แต่ไม่มีใครยอมรับสายฉันซักคนเลย”
“เหรอ เอ้ย หรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับสองคนนั่นอ่ะ”
ภายในห้องของภิธาร สิ่งที่โอเล่คาดเดาไม่ได้ผิดไปนัก เมื่อในตอนนี้คาวีได้เผยธาตุแท้ของตนอย่างที่คนเผชิญหน้าคาดเดาไม่ถึง
เพี๊ยะๆๆ เสียงฝ่ามือดังกระทบใบหน้าภิธารซ้ำถึงสามฉาดก่อนที่ร่างทั้งร่างนั้นจะเซล้มคว่ำด้วยแรงผลัก จากน้ำมือคนเผยธาตุแท้ การที่เหตุการณ์ต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะเมื่อซักครู่เด็กหนุ่มได้ต่อสู้ดิ้นรนขัดขืนตอนที่คนทำร้ายกำลังจะทำอย่างที่ใจหมายคือยัดเยียดรสรักตนให้เขาได้ลิ้มลอง
“เล่นตัวนักใช่มั๊ยมึง ทำไมมึงกลัวจะท้องหรือไงถ้ามีอะไรกะกู โธ่เอ้ยไอ้ดัดจริต มึงคงคิดว่ากูจะพิสวาสมึงขนาดที่จะรอๆๆอย่างที่บอกงั้นเหรอ”เสียงตวาดดังลั่นห้องจากปากคนฟาดฝ่ามือ เด็กหนุ่มเม้มริมฝีปากเก็บกลั้นความเจ็บปวดกลั้นใจถามออกไปอย่างคนมีสติทั้งๆที่ตอนนี้ยังพยุงร่างตัวเองให้ลุกขึ้นยืนไม่ได้
“คาวี ทำไมคุณทำกับผมแบบนี้ ผมไปทำอะไรให้คุณ”

mind19mindPSU

อ่านต่อนนะครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

peemakung

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

cawee

ขอบคุนนะคราฟผม

minone

ขอบคุนคับ

4_NAY

มาเร็วๆนะวรรธ