ผีพยาบาท

MACK_ZAA

?พงษ์เพชร? เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากวิญญาณอาฆาต ผมอายุครบ 18 ปีมีสิทธิ์เข้าคูหาเลือกตั้งได้แล้ว แต่พอจะไปเที่ยวบาร์เที่ยวผับกลับโดนห้ามเฉยเลย บอกว่าอายุยังไม่ถึง 20 เป็นเยาวชน ไม่มีสิทธิ์เที่ยวอย่างผู้ใหญ่ เราเองเลยไม่รู้ตัวว่าเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่กันแน่..คิดดู! เรื่องผีๆ สางๆ พวกผมก็ไม่เชื่อกันหรอกครับ เหลวไหลไร้สาระ! พิสูจน์ไม่ได้ตามหลักวิทยาศาสตร์ แต่แห่ไปหาพระดังๆ มาคล้องคอ แห่ไปสักหลังสักไหล่กันตึมเลย ใครไม่มีพระไม่มีรอยสักถือว่าเชยโคตร ตกเทรนด์จนต้องเอาปี๊บคลุมหัวซะ! ไม่มีเงินไปหาอาจารย์สักก็ไม่เป็นไร เราซื้อเหล็กซื้อหมึก ออกแบบตามใจชอบแล้วให้เพื่อนสัก ผลัดกันไงครับ แต่เวลาไม่ชอบใจจะลบออก โอย..เจ็บชิบเป๋งเลย งานนี้น่ะ ไม่เชื่อเรื่องผีหาว่าเหลวไหล แต่เชื่อว่ารอยสักจะทำให้หนังเหนียว ของขึ้น จิตใจฮึกเหิม เจอศัตรูเมื่อไหร่ลุยมันเลย เรามีของดีซะอย่าง..เพี้ยนมั้ยเนี่ย? เพราะความเพี้ยนของพวกผมนี่เอง ทำให้โดนผีหลอกเอาปางตายไปตามๆ กัน! ผมมีเพื่อนซี้ชื่อไอ้เก่งอยู่แจ้งวัฒนะ บ้านเข้าซอยข้างวัด ตอนกลางวันไม่เท่าไหร่แต่พอตกกลางคืนเปลี่ยวน่าดู ผมอยู่งามวงศ์วานใกล้ๆ กัน ตอนเย็นๆ เลิกเรียนแล้วก็เดินห้างดูสาวกัน บางวันก็รวมกลุ่มกันไปซดเบียร์ตามร้านหมูกระทะ ผลัดกันเลี้ยงมั่ง แชร์เงินกันมั่ง น่ารำคาญที่มีขี้เมาแซวกัน เกือบจะเกิดเรื่องก็หลายครั้ง วันหนึ่งเจอคู่อริแถวปากซอยบ้านไอ้เก่ง เราเกือบจะงัดมีดสปริงกับดาบสั้นออกมาแล้วเพราะมันมากันเยอะ พอดีมีตำรวจผ่านมาเลยแตกกระเจิงกันไป เสาร์อาทิตย์ ไอ้เก่งหิ้วเบียร์มาหาผมที่บ้าน หลบมุมไปนั่งโจ้กันใต้ร่มไม้ด้านหลัง โดนพ่อเหล่บ่อยเข้า ผมก็เป็นฝ่ายหิ้วเบียร์ไปบ้านมันมั่ง แม่ไอ้เก่งใจดีครับ มีกับข้าวอร่อยๆ ก็ยกมาให้เราที่ม้าหินใต้ซุ้มสายหยุดข้างรั้ว จนกระทั่งถึงวันเกิดเหตุขนหัวลุก! ผมหิ้วเบียร์ที่ร้านปากซอย ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์วินไปบ้านเพื่อนเกลอ ดวดดื่มกันสองคนสำราญใจ มีเลย์กับโก๋แก่เป็นกับแกล้ม ไอ้เก่งบอกแม่กำลังผัดกะเพราเนื้อ เดี๋ยวก็ได้อร่อยปากกันแล้ว เราว่าไม่ได้ติดเหล้าติดเบียร์นะครับ แต่ทำไมมันหงุดหงิดก็ไม่รู้ ถ้าไม่ได้กินน่ะ? พ่อบอกว่านั่นแหละเขาเรียกว่าติดเหล้าแล้ว! อยู่ในวัยเรียนอย่าริติดบุหรี่ ยิ่งติดเหล้าจะเสียคน..แต่ถ้าจะสนุกกับเพื่อนฝูงก็นานๆ ที ไม่เป็นไร เอาน่า..วันนี้ขอสนุกกับเพื่อนก่อนละกัน! แม่ไอ้เก่งน่ารักจริงๆ ครับ ยกเนื้อผัดกะเพราหอมฉุยกับเนื้อเค็มทอดมาให้บอกว่าอย่าเมากันนะลูก เดี๋ยวเก่งต้องขับรถไปส่งเพื่อน..แม่เป็นห่วง นี่ละครับพ่อแม่ เหมือนกันทั้งนั้นเรื่องรักและตามใจลูกเป็นเทวดา..พ่อดีแม่บอกว่า ตอนที่เก่งยังไม่ตื่นน่ะมีเพื่อนขี่รถมาหา พ่อบอกว่ายังหลับก็เลยกลับไปก่อน เอ๊ะใคร? ไอ้เก่งสงสัย พอแม่เข้าบ้านก็หยิบมือถือมาดูแต่ไม่มีใครเรียกเข้าเลย! เพิ่งจะเลยค่ำไปหยกๆ รถราที่แล่นผ่านหน้าบ้านเริ่มน้อยลงทุกที.. ไอ้เก่งบอกว่าเมื่อวานมีเรื่องที่ปากซอย อริเก่าตามฟอร์ม! มันขับรถปาดหน้า แต่ไอ้เก่งพุ่งชนบ้าบิ่น..กระเด็นไปทั้งคู่ ไอ้นั่นตะกายขึ้นรถได้ก็เผ่นอ้าว แล้วไอ้เก่งก็ยืดอกแบมือให้ดู อวดว่ารอยสักของมันขลังที่สุด ขนาดล้มกลิ้งล้มหงายยังไม่มีรอยเท่าแมวข่วน เสียงมอเตอร์ไซค์แล่นผ่านไปช้าๆ เดี๋ยวเดียวก็ตีวงกลับมาอีกครั้ง ไอ้เก่งขมวดคิ้วหันไปมอง โพล่งว่า..ไอ้นี่เองที่มีเรื่องกับกูเมื่อวาน สงสัยมันแหละที่มาตามหากูตอนบ่าย! ลมพัดฮือจนเย็นสะท้าน ไอ้เก่งคว้าขวดเบียร์เปล่าเดินปราดไปที่ประตู ผมล้วงกระเป๋ากำมีดสปริง ขณะที่รถคันนั้นมาจอดหน้าบ้าน แสงไฟส่องให้เห็นใบหน้าด้านข้างยิ้มแสยะ แต่ดูแปลกประหลาดพิลึก..ก่อนที่มันจะหันมาหาเราช้าๆ โลกทั้งโลกแตกเปรี้ยงในพริบตา! ใบหน้าอีกซีกเละเทะ เลือดแดงฉานทะลักออกมาตามรอยแผลที่เห็นกระดูกแก้มขาวโพลน นัยน์ตาแดงจ้าจ้องมองเกรี้ยวกราด อาฆาตจองเวรจนน่าขนหัวลุก เสียงหัวเราะแหบโหยบาดลึกเข้าไปถึงหัวใจ ไอ้เก่งผงะหน้าร้องเฮ้ย! ขวดเบียร์หล่นลงแตกกระจาย มอเตอร์ไซค์อุบาทว์คันนั้นแล่นช้าๆ ออกไปทางปากซอยจนลับตาเรา ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น? แต่สันนิษฐานว่าคู่อริของไอ้เก่งคงเจ็บหนักจากรถล้ม อาจไปตายที่บ้านก็ได้ แต่วิญญาณพยาบาทยังตามมาหลอกหลอน..จองเวรไม่สุดสิ้น เดี๋ยวนี้ผมเชื่อเรื่องผีแล้วครับ! บรื๋อออ... ขอบคุณ แหล่งที่มาหนังสือพิมพ์