การเดินทางความรัก

boy_cub

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน
ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก

วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะที่พวกเขาอาศัยอยู่นั้นกำลังจะจม
ดังนั้นความรู้สึกทั้งหมดจึงเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ
แต่มีเพียงความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ
เพราะความรักต้องการที่จะอยู่บนเกาะจนกระทั่งวินาทีสุดท้าย

เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้วความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากความรู้สึกต่างๆ
ในขณะนั้นความรวยกำลังแล่นเรือผ่าน

ความรักจึงร้องขอความช่วยเหลือจากความรวย

ความรวยตอบว่า...
“ไม่ได้หรอกความรัก เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มีที่ให้คุณ”

แล้วความรวยก็แล่นเรือจากไป

จากนั้นความรักจึงตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม
“ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย”
“ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย”

แล้วความเห็นแก่ตัวก็แล่นเรือจากไป

หลังจากนั้นไม่นานความเศร้าได้พายเรือผ่านมา
ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก
และความเศร้าก็ตอบว่า
“โอ้ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษจริงๆนะ”
แล้วความเศร้าก็แล่นเรือจากไป

จนเวลาต่อมาความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน
แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรักเลย เพราะมัวแต่กำลังมีความสุข

ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา “มานี่สิความรักฉันจะรับคุณไปเอง”
เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง
ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมาก จนลืมถามชื่อว่าใครเป็นผู้ใจดีคนนั้น
เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห่งใหม่แล้ว คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา

ความรักนึกขึ้นได้ว่าลืมถามชื่อของคนแก่คนนั้น ความรักจึงถามความรู้และคนแก่คนอื่นๆ
“ความรู้ ใครเหรอที่เป็นคนช่วยเรา” ความรู้ตอบว่า “เวลา”

ความรักจึงถามกลับไปอีกว่า “แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ ?”
ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า
“ก็เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ไหนน่ะสิ"

               

นี่เป็นการเดินทางของความรักที่ได้ “เวลา” คอยช่วยเหลือเอาไว้ เพราะคงไม่มีสิ่งอื่นใดอีกแล้วที่จะช่วยให้ “ความรัก” ไปถึงฝั่งได้

แล้วความรักของคุณล่ะ  ให้อะไรช่วยเหลือเพื่อที่จะประคับประคองไปยังฝั่งได้