++ Boys' Expo รักอยู่ที่ใด ++ @ 7

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

   “เค้าป๊อปมากเลยหละพี่” ขวัญพูดไม่พูดเปล่ายังโอบเอวของจ้อนแล้วเอนหัวพิงลงที่ไหล่จ้อน อืมอย่างที่เค้าเม้าท์
จริงๆด้วย ขวัญกำลังเดทกับเฟรชชี่คนใหม่
   “งั้นเราก็ต้องพยายามมากๆ นะขวัญพี่ก็จะพยายามด้วย” ว่าแล้วพลอยก็โอบเอวดัตช์แล้วเอนหัวซบลงที่ไหลดัตช์บ้างแต่ก็ต้องรีบถอนหัวออกและปล่อยมือที่โอบนั่นเมื่อเธอนึกคำว่า ไม่งาม ออก
“ขวัญไปแล้วนะ เวลามีน้อย รีบๆ ไปทำธุระเถอะ เพราะพวกเราไม่ควรพลาดการประชุม” ขวัญขยิบตาแล้วลากจ้อนจากไป เธอเองก็ยิ้มให้ดัตช์แล้วก็เดินไปจากตรงนั้น ตลอดทางที่เดินไปเธอเห็นได้ว่าเพื่อนนักเรียนโรงเรียนหญิงล้วนของเธอที่กำลังอยู่ระหว่างทางไปธุระหรือกลับบ้านหรือห่าเหวอะไรที่นังพวกนั้นจะไปทำกันต่างก็มองมาที่เธอและดัตช์ เธอรู้สึกพอใจอย่างเต็มที่ เอาเลย พากันอิจฉาชั้นคนนี้ได้เลย ชั้นควงกับหนุ่มที่ได้ชื่อว่าหล่อที่สุดในเอเชียอยู่นะ ชั้นน่ะสวยแล้วก็ควงหนุ่มหล่อ อิจฉาชั้นกันให้มากๆ ละ เพราะนั่นทำให้ชั้นมีความสุข
สิบ
   ปกติแค่สี่สิบนาทีหลังเลิกเรียนโรงเรียนชายล้วนแห่งนี้ก็แทบจะล้างนักเรียน หนุ่มๆ จะพากันกรูไปขึ้นรถไฟเพื่อไปสวนเบญฯ เอ็มโพเรียมหรืออาจจะไปนั่งเล่นตามร้านขนมในซอยทองหล่อหรือเอกมัยหรือไม่ก็ไปสยาม แต่ส่วนมากหนุ่มๆ จะพากันไปร้านเกมส์แต่ไม่ใช่แน่ๆ สำหรับเข็ม ถ้าเข็มไม่ไปกับพวกหนุ่มๆ สตาร์ บอยส์ เข็มก็จะต้องไปโรงยิม แต่ทำไมวันนี้ด้น ดรล ศฤงคารวัตถุถึงได้ไม่เห็นเข็มที่ศูนย์กีฬาบ้านกล้วยเลย ไม่มีเข็มที่สนามซ้อมมวย ไม่มีเข็มที่สระว่ายน้ำ ไม่มีเข็มวิ่งอยู่รอบสนาม ที่ไหนๆ ก็ไม่มีเข็ม
   ด้นเดินคอตกออกจากศูนย์กีฬาบ้านกล้วยข้ามฝั่งไปยังท้องฟ้าจำลอง แดดเวลาเกือบจะสี่โมงเย็นยังร้อนอยู่เอาการ ด้นอ่อนเพลียนิดหน่อยจากการเดินไปทั่วโรงเรียนและศูนย์กีฬา ดงจะดีถ้าได้ดื่มโค๊กซักแก้ว ด้นก้าวท้าวอย่างเซ็งๆ ไปที่ร้านขายเครื่องดื่มใกล้ๆ อาคารท้องฟ้าจำลอง ซื้อโค๊กหนึ่งแก้วแล้วนั่งพักที่ม้านั่งใต้ต้นไม้หน้าประตูทางเข้าอาคารที่เปิดอยู่ มันมักจะมีแอร์ลอดออกมาจากตัวอาคารท้องฟ้าจำลองเสมอ มันช่วยให้ด้นรู้สึกเย็นเร็วขึ้น
   ตอน ม.2 เข็มเริ่มเข้ามาสนิทกับด้น ทั้งคู่อยู่ห้องเดียวกัน แต่ไม่ค่อยจะสนิทกัน ด้นเก่งภาษาอังกฤษ สังคม ภาษาไทย แต่โง่เลขและวิทยาศาสตร์มากๆ ส่วนเข็มเก่งเลขและวิทยาศาสตร์แต่โง่ภาษาไทย-อังกฤษและสังคม ด้นมักจะขอให้เข็มเอาการบ้านเลขมาให้ลอก แล้วด้นก็เอาการบ้านสังคมกับอังกฤษให้เข็มลอกด้วย แต่เข็มไม่ยอมลอก เข็มกลับขอให้ด้นช่วยทบทวนและอธิบายเนื้อหาให้มากกว่า ตอนแรกๆ ด้นก็ไม่ชอบที่จะต้องมานั่งอธิบายเรื่องพวกนั้นให้เข็มฟัง เพราะด้นรู้สึกว่ามันน่าเบื่อมาก เหมือนกับมานั่นเรียนอีกรอบ แถมถ้าอธิบายให้คนโง่ๆ ฟังมันจะยิ่งน่าเบื่อมากเป็นพิเศษ พอนานวันเข้าจากที่ด้นลอกการบ้านเข็มกลายเป็นว่าเข็มทำการบ้านให้ด้น หลังเลิกเรียนทั้งคู่จะนั่งที่ร้านขนมในซอยเอกมัยโดยที่เข็มนั่งปั่นการบ้านของตัวเองและของด้น ในขณะที่ด้นนั่งกินเค้กและเล่นเกมส์ ใครๆ ต่างก็พากันพูดว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน แต่ตอนนั้นด้นยังไม่เคยมีแฟนและไม่คิดว่าตัวเองจะชอบผู้ชาย ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ในสังคมโรงเรียนชายล้วนของด้นแต่เข็มเองก็ไม่เคยบอกว่าคิดอะไรกับด้นมากเป็นพิเศษ ด้นจึงไม่ได้คิดว่าเค้ากับเข็มจะมีความสัมพันธ์มากเกินกว่าเพื่อน แต่ความจริงแล้วตอนนั้นด้นยังไม่รู้จักเข็มดีพอ เข็มคนที่มากฟอร์มไม่มีทางที่จะพูดอะไรแบบนั้นก่อนเด็ดขาด หรือถึงแม้ว่าจะถูกจับได้แต่ก็จะปากแข็งและยิ่งพยายามฟอร์มมากขึ้น จึงไม่ผิดเลยที่ด้นจะไม่รู้ถึงความรู้สึกของเข็มในตอนนั้น
   สมัยเมื่ออยู่ ม. ต้น ด้นตัวเล็กกว่าเด็กรุ่นเดียวกัน ด้นน่ารักทั้งหน้าตาและท่าทาง ยิ่งด้นอยู่กับปูนด้นยิ่งดูน่ารักขึ้นเป็นกอง เด็กผู้ชายน่ารักๆ สองคนที่ตัวติดกันตลอดเวลา ชอบทำอะไรเหมือนๆ กัน กินอะไรเหมือนๆ กัน การทำอะไรเป็นคู่ๆ เหมือนแฝดยิ่งทำให้ด้นกับปูนน่ารัก ทั้งด้นและปูนต่างก็เป็นที่หมายปองของรุ่นพี่ในโรงเรียนและรุ่นพี่ที่จบไปแล้วทั้งนั้น ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ด้นจะถูกแย่งไปจากเข็มโดยรุ่นพี่ ม. 6 คนที่หล่อที่สุด คนที่ป๊อปที่สุดในโรงเรียน เข็มคงใจสลายอยู่พอดูกับการที่ปูนไปคบกับพี่ที ทั้งคู่เป็นแฟนกันอย่างเปิดเผยตามปกติวิสัยของนักเรียนที่นั่น ด้นคบกับพี่ทีจนพี่ทีเข้าเรียนมหาวิทยาลัยและพี่ทีให้จาคอปด้น แต่หลังจากที่พี่ทีจบไปไม่นานทั้งคู่ก็เลิกกัน ด้นมีหนุ่มๆ เข้ามาจีบมาควงอยู่เป็นหลายๆ โหลทั้งโรงเรียนชายล้วนแห่งนี้และแห่งอื่นๆ อีกทั่วกรุง ตอนอยู่ ม.4 ด้นไปดูฟุตบอลงานจตุรมิตรกับเพื่อนหนุ่มๆ โรงเรียนชายล้วนเวียนจนครบทั้งสี่โรงเรียน ทำให้เกิดข่าวอันแสนน่าขำว่า
“ด้นมีผัวแล้วครบทั่วจตุรมิตร” เอาหละ นั่นมันเป็นเรื่องจริง แต่ด้นไม่สามารถมีผัวทีเดียวให้ครบทั้งสี่โรงเรียนชายล้วนเหล่านั้นได้ในเวลาแค่สัปดาห์กว่าๆ แน่นอน แต่ด้นก็มีผัวครบแล้วทั้งสี่โรงเรียนก่อนที่ด้นจะมาคบกับเข็มตอน ม.5 ด้วยฝีมือปูนบอกแล้วว่าเรื่องมันยาว พวกเราอย่าไปพูดถึงเรื่องเก่าๆ เลยมาพูดถึงเรื่องตอนนี้กันดีกว่า
   เมื่อวานนี้หลังจากที่ตื่นมาหลังจากการปาร์ตี้อย่างหนักหน่วงกับเพื่อนสาวคนสนิทที่สุดทั้งสามด้นก็เพิ่งจะคิดได้ว่าไม่ใช่เจสัน หนุ่มไต้หวันที่ด้นชอบ แต่คนที่ด้นชอบก็คือเข็มต่างหาก ที่จริงด้นก็ไม่แน่ใจว่าแค่ชอบหรือว่าด้นรักเข็มกันแน่ แต่ที่แน่ๆ เป็นเข็มแน่ๆ ไม่ใช่เจสัน ดังนั้นวันนี้ด้นจึงตั้งใจว่าจะบอกกับเข็มให้ได้และจะขออ้อนวอนทุกอย่างให้เข็มกลับมาหาด้น แต่ด้นก็หาเข็มไม่พบเสียแล้ว ไม่รู้ว่าเข็มหายไปไหนเร็วนัก ด้นใช้หลอดเขี่ยน้ำแข็งเข้าปากเคี้ยวกร๊วบๆ มีผู้คนค่อยๆ ทยอยเดินออกมาจากตัวอาคารท้องฟ้าจำลอง คงเพิ่งจะจบการฉายท้องฟ้าจำลองรอบสุดท้ายของวันสิ ด้นมองดูเด็กชายหญิงชั้นประถมเล็กๆ ที่ต่อแถวรถไฟค่อยๆ เดินออกมาตามคุณครู ขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่หนึ่ง ขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่สอง ขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่สามและขบวนรถไฟของเด็กๆ อนุบาลแถวที่เข็ม เข็มเดินออกมาจากท้องฟ้าจำลองเข็มมองเห็นด้นแล้วทำเป็นเดินผ่านไป ด้นลุดขึ้นแล้วหันมองตามหลังเข็มที่เดินไปทางประตูสุขุมวิท ด้นเดินตามเข็ม
   “เข็ม” ด้นเรียกชื่อเข็มแต่เข็มก็ไม่หันมามอง ด้นเดินตามเข็มต่อไปผ่านลานหน้าอาคารสัตว์น้ำ ผ่านสะพานเล็กๆ ด้นร้องเรียกเข็มตลอดทาง เข็มหันกลับมามองด้นตอนที่ทั้งคู่เดินมาถึงสวนหน้าทางออก
   “มีธุระอะไรหรือป่าว” เข็มถามทำท่าทางปกติเหมือนเพื่อนคุยกันอย่างปกติที่สุด
   “ข้อด้นคุยกับเข็มหน่อยได้เป่า ตรงนั้นได้มั้ย” ด้นชี้ไปที่นั่งใต้ต้นไม้ด้านในสวนแล้วนำทางเข็มเข้าไปนั่งข้างใน
   “เข็มเกลียดด้นเหรอ” ด้นนั่งก้มหน้าถามเข็มทำน้ำเสียงเหมือนเด็กเล็กๆ กำลังงอแงตอนที่เข็มค่อยๆ ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ
   “เปล่า” เข็มตอบสั้นๆ ชัดๆ ถึงแม้ว่าเข็มจะนั่งหันหน้าออกแต่เข็มก็แพ้ทุกทีที่ด้นกำลังจะอ้อน
   “ด้นรู้ว่าด้นผิดไปแล้ว ด้นขอโทษจริงๆ ถ้าเข็มไม่เกลียดเข็มก็หายโกรธด้นเถอะนะ” ด้นอ้อนอย่างสุดๆ ด้นรู้ว่ามันได้ผลทุกทีที่ด้นอ้อนใครต่อใคร แต่คราวนี้ด้นไม่รู้สึกมั่นใจว่ามันจะได้ผลกับเข็ม แต่ถึงยังไงด้นก็รู้สึกอย่างนั้นตามที่ด้นพูดจริงๆ
   “ด้นชอบเข็มมั้ย” เข็มถามด้น ด้นหันขึ้นมามองหน้าเข็ม เข็มยังนั่งหันหน้าออกจากด้นอยู่
   “ชอบ ชอบมาก ด้นชอบเข็มที่สุดเลย” ด้นตอบแล้วกระเถิบเข้าใกล้เข็มก่อนที่จะเอนศรีสะลงไปซบที่หลังเข็ม
   “ตอนนั้นเข็มเสียใจมากเลยที่ด้นทำแบบนั้น” เข็มยังไม่หันมาหาด้น
   “ด้นขอโทษ เข็มรู้เป่าว่าตลอดเวลาที่เราเลิกกันด้นไม่ชอบเลย” ด้นกอดเอวเข็มแล้วส่ายเข็มไปมา
   “แต่ด้นก็มีแฟนใหม่แล้วนี่”
   “อื้อ เค้าหล่อเป่าล่ะ” ด้นเงยหน้ามองเข็มแต่ยังคงกอดเอวเข็มไม่ปล่อย
   “หล่อดิ หล่อมาก” เข็มเริ่มหันมามองด้นแล้ว
   “แต่เค้าไม่เคยทำให้ด้นลืมเข็มได้เลย ไม่มีใครทำให้ด้นลืมเข็มได้เลย” ด้นพูดทำหน้าบ้องแป้วแบบที่ใครๆ ก็ชอบมองใส่เข็ม เข็มขยับนั่งหันมาด้น
“เราดีกันนะ” ด้นทำหน้าอ้อนที่สุด ด้นรู้ว่าตอนที่ด้นทำหน้าแบบนี้ สายตาแบบนี้ใครๆ ก็จะไม่สามารถขัดขืนด้นได้ เข็มไม่ตอบและยังทำหน้านิ่ง ด้นแบ้ปากและเริ่มรู้สึกเสียใจ เข็มคงจะไม่ยอมคืนดีกับด้น
   “พรุ่งนี้เราไปดูท้องฟ้าจำลองด้วยกันนะ” อยู่ๆ เข็มก็ยิ้ม
   “ด้นรักเข็ม รักเข็มที่สุดเลย” ด้นกอดเข็มแน่นแล้วส่ายเข็มไปมาในอ้อมกอด เข็มก็กอดด้นด้วย
   “เราไปกินขนมจีนหน้าเอกมัยกันเถอะ” เข็มหอมแก้มด้นแล้วก็ลุกขึ้น ยื่นมือให้ด้นจับตอนด้นจะยืน ด้นไม่ปล่อยมือเข็ม ทั้งคู่เดินออกไปทานขนมจีนหน้าสถานีรถประจำทางสายตะวันออก เอกมัย ยังไงเข็มก็รู้ว่าด้นชอบทานขนมจีนที่สุดแล้วพอถ้าทานขนมจีนเสร็จแล้วเข็มพาด้นไปทานฝรั่งแช่บ๊วยหน้าวันธาตุทองด้วยหละก็ แสดงว่าเข็มไม่เคยลืมเลยว่าด้นชอบอะไรโปรดอะไรเป็นพิเศษ แล้วด้นก็จะได้รู้ว่าเข็มนี้หละที่เป็นคนที่เป็นคนนั้นสำหรับด้น
สิบเอ็ด
   ยศองค์ นฤเสนาพยายามจดจ่อสมาธิไปที่เนื้อหาในหนังสือ Invitation Only หนังสือเล่มที่สองของนิยายซีรี่ส์สุดเปรี้ยวเรื่องใหม่ Private ที่ออกมาเขย่าบันลังหนังสือแรดสุดฮิตอย่าง Gossip Girl และ It Girl นิยายซีรี่ส์วัยรุ่นภาษาอังกฤษสุดโปรดของเธอและด้น ในหนังสือรีด เบรแนนกำลังพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะเข้าไปในปาร์ตี้ฮาโลวีนสุดพิเศษที่มีแต่คนที่ได้รับเชิญเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้ และเธอก็ไม่ได้เข้าไกลคำว่าคนที่จะได้ถูกรับเชิญเลยซักนิดแต่เธอต้องเข้าไปให้ได้เพราะแฟนหนุ่มของเธออยู่ในนั้น แต่มันก็ยากเย็นเหลือเกินกับการพยายามจอจ่อกันเนื้อหาในหนังสือในเมื่อขวัญ เพชรและปานต่างพากันเม้าธ์ซ่องแตกกันอย่างเมามัน
   ปกติเธอไม่ใช่คนที่ชอบซุปซิปและแส่เรื่องชาวบ้านแต่เธอก็ต้องโกรธตัวเองทุกทีที่มักจะดันไปรู้เรื่องราวของชาวบ้านอย่างถ่องแท้ละเอียดลออที่สุด เธอมักจะสมเพชคนอื่นๆ ที่ชอบพูดกันถึงเรื่องของคนอื่นๆ อย่างผิดๆ ถูกๆ เธอมั่นใจว่าถ้าให้เธอพูดเธอจะต้องเล่าเรื่องราวได้ถูกต้องแม่นยำและละเอียดที่สุดเป็นแน่ ทุกคนสามารถติดตามความเคลื่อนไหวของทุกคนได้จากเธอ เธอรู้สึกแย่ที่เธอรู้เรื่องของคนอื่นดีกว่าพวกที่ชอบแส่เรื่องของคนอื่นเองเสียอีก แต่นั่นมันไม่ใช่ความผิดเธอแน่นอนก็ในเมื่อใครต่อใครต่างพากันมาพูดคุยกับเธออย่างเปิดอก ทั้งพลอย ด้น ปูนและพายและคนอื่นๆ ที่ชาวบ้านจะสนใจเช่นฝาแฝด เข็ม เจฟฟี่หรือไม่ว่าจะเป็นพวกน้องๆ ของเธอ ทุกคนคิดว่าเธอเป็นคนที่ไว้ใจได้ ทุกคนจึงต่างพากันมาเล่าความลับให้เธอฟัง เธอจึงกลายเป็นคนที่แส่สู่รู้ที่สุดไปจนได้
   “เจ๊ขาดูสิ ใครมาส่งพี่พลอยเอ่ย” เพชรเอนตัวจมลงบนโซฟาหนานุ่มตีสีหน้าเสริมจริตตอแหลแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นพลอยที่เดินมาไกลๆ กับดัตช์
   “โอ๊ย เธอ เค้าอยู่ด้วยกันตั้งแต่เลิกเรียนแล้วจ๊ะ” ขวัญว่าพลางยกแก้วโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ขึ้นมาดื่มยิ้มมุมปากอย่างร่านจริตและกรีดนิ้วก้อยเล็กน้อย
   “เค้าแบบว่า เดทกันเหรอ?” ปานถามขึ้นอย่างใสสื่อ พวกเราทุกคนไม่เคยคิดว่าเธอแกล้งทำเป็นใส
   “ก็คงอย่างนั้นมั้ง” ขวัญตอบพลางวางแก้วโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ลงยังไม่ละกริยาร่านจริต
   “ชั้นคิดว่าชั้นเพิ่งได้ยินว่าพี่ดัตช์มีอะไรกับพี่ปูนเมื่อเที่ยงนี้เองนะ” เพชรเอ่ยขึ้น ยศอนงค์ถึงกับสำลักดับเบิ้ลชอกกาแลทแฟรปปุชชิโน้ทันที

“ชั้นก็คิดว่าชั้นเห็นพวกเค้าวิ่งตามกันขึ้นไปบนสนามบาสเมื่อเที่ยงเหมือนกัน”ขวัญว่าพร้อมกับเกาคางทำท่าสงสัย
   “แค่ขึ้นไปแบบว่า นับลูกบาสหละมั้ง” ปานเอ่อ ยศขำซะจนดับเบิ้ลชอกกาแลทแฟรปปุชชิโน้ขึ้นจมูก
   “ไม่รู้สิแต่ว่าเมื่อวานมีคนเห็นพี่ดัตช์กับพี่ด้นจูบกันที่สวนลอยฟ้าคอนโดเธอนะ” เพชรหันไปบอกปาน
   “จริงเหรอ มิน่าล่ะพวกป้าๆแม่บ้านถึงได้เล่าให้ฟังว่ามีเด็กผู้ชายมากอดๆ จูบๆกันแถวๆ คอนโดชั้น” โดยที่ไม่ทันรู้สึกตัวปานวาดเด้งตัวผึ่งขึ้นมาทันทีถึงจะดูใสดูแป้วแต่เรื่องเม้าธ์เธอก็ขอสู้

peemakung

ขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

snowprince1994

ขอบคุณมากคับ

sensedevil

ขอบคุณมากนะครับ

wi2

ขอบคุณมากครับ

bethbethbeth

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณมากเลยนะ

pearl9845

ขอบคุณมากนะครับ