^^.ความรักของผมครับ.^^ @@@ 2

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
และผมก็มั่นใจว่าผมก็เคยเป็นตัวเลือกของกานแต่แค่กานตัดทิ้งไปแต่แรกและถึงสุดท้ายผมกับกานจะจากกันแต่ผมว่าเราสองคนก็คงจะไม่ลืมช่วงเวลาที่ข้ามผ่านมันไปอย่างยากเย็นผมก็อยากขอบคุณฟ้าที่ทำให้ผมได้พบกับกานถึงจะต้องเสียทั้งใจและน้ำตามาแลกเปลี่ยนแต่ก็ทำให้ผมรักคนเป็นและผมก็จะขอรักเค้าตลอดไป รักกานน่ะ^^

บทที่3 รัก กับ ชอบ
ถึงผมจะรู้ว่ากานเป็นแฟนกับเพ้นอยู่แต่ผมก็ยังคงแอบมองเค้าอยู่เสมอ ผมก็งงๆอยู่สงสัยผมยังรักเค้าอยู่มั่ง^^ และเมื่อวันไปสอบเข้า ร.ด. ผมก็ยังกลัวๆว่าจะไม่ผ่าน แต่ผมก็ผ่านวิดพื้นกับซิดอัพได้ แต่พอมาถึงวิ่ง(กี่เมตรไม่รู้ จำไม่ได้แต่เอาผมเกือบตาย) ผมก็วิ่งไปด้วยความเร็วสุดตัว(กะจะนำเป็นจ๋าฝูง555)แต่พอผ่านไปความเร็วผมก็ตกอย่างเห็นได้ชัดจนผมเริ่มหอบ(ผมเป็นคนเหนื่อยง่าย)จนไปไม่ไหวแต่ก็พยายามกัดฟันวิ่งถึงจะรู้หมดเวลาแล้วก็ตาม พอผมรู้ว่าตกล่ะผมก็เดินไปหากานที่กำลังหน้าเศร้าๆที่ตกวิ่งเหมือนผม ผมก็ทำได้แค่ปรอบใจและเราก็ต้องกลับบ้านด้วยความผิดหวัง 555 ตอนกลับผมก็นั่งแทกซี่กับกานกับเพื่อนอีก 2 คน(555อย่างน้อยๆก็ได้นั่งกับกานเนอะ) และเมื่อวันไปสมัครร.ด.รอบสอง(พอดีอาจารย์โรงเรียนผมมีเส้นก็เลยทำให้มีคนไปรอบ2เยอะอยู่) ระห่างนั่งรอเค้าเก็บเงินผมก็เห็นคนๆหนึ่งเป็นเด็ก ม.4 โรงเรียนเดียวกับผมคนหนึ่งและไม่ใช่เด็กเก่าด้วยคับ สไตล์ที่ทำให้หัวใจผมสลายอีกแล้วอ่ะ-0- เค้าก็ขาวๆอวบๆน่าตาก็น่ารักดี(แต่ถ้าเทียบกับกาน กานเซ็กซี่กว่าเยอะ555) ผมเห็นเค้าก็ยังไม่รู้จักหรอก ก็แค่กะจะมองเล่นๆฆ่าเวลาไปเฉยๆ จะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เค้าให้ถอดเสื้อแล้วใส่เสื้อ ร.ด. และถ่ายรูปไว้ทำบัตร ร.ด. ผมก็เห็นอะไรดีๆด้วยระหว่างที่ผมกำลังเข้าไปใส่เสื้อ ร.ด. ผมก็เห็นคนน่ารักคนนั้นเดินสวนมาตอนถอดเสื้อ ผมก็เห็นหุ่นอันน่ากอด ขาวๆน่าอกน่าบีบไม่ใช่น้อย555(แต่ยังไงความเซ็กซี่ก็ยังคงสู้พ่อกานไม่ได้อยู่ดี555) บอกตรงๆคับวันนั้นถึงจะมีคนน่ารักมาใหม่แล้วทำให้ผมหวั่นไหวแต่มันก็ยังคงไม่ทำให้ผมเลิกคิดถึงกานได้เลย ต่อมาผมก็เริ่มสืบว่าเค้าเป็นใครจนรู้ได้ว่าเค้าชื่อ ไอซ์ อยู่ห้อง 3 และไปๆมาๆ รู้ตัวอีกทีผมก็ชอบเค้าไปแล๊ะ แต่พออยู่ในห้องเรียนผมก็ยังคงที่จะมองกานที่มีเพ้นอยู่ข้างๆถึงจะเจ็บแต่ก็ดีน่ะ อย่างน้อยๆเค้าก็ไม่สูบบุหรี่เหมือนแต่ก่อนล่ะ และเมื่อเค้ามีความสุขก็ได้เวลาที่ผมจะออกไปยื่นห่างๆเค้าได้แล้วล่ะ โชคดีน่ะกาน (คำอวยพรว่าโชคดีน่ะเป็นคำที่กานมักจะบอกกับผมก่อนที่ผมจะออกจากบ้านกานเสมอๆ ตอนนี้ผมคงได้ใช้มันบางแล้วล่ะ)
และยิ่งนับวันพอผมตัดใจจากกานได้ผมก็เอาแต่เพ้อถึงไอซ์ ขนาดผมเขียนลงไปในหนังสือเรียนทั้งของผมและของเพื่อนสนิทคนใหม่ มันชื่อว่า เหลียง ผมรู้จักกับมันก็เพราะการ์ดยูกิ เล่นเริ่มเล่นกันก็ตอน ม.2 และเราก็สนิทกันมาเรื่อยๆ และพอนานไปไอ้เหลียงคงทนไม่ไหวที่ผมเอาแต่เขียนว่า "รักไอซ์ 4/3" จนมันมีคำนี้ในหนังสือเกือบทุกเล่ม มันก็เลยมาบอกเพื่อนในห้องผมว่าผมชอบไอซ์ เพื่อนๆมันก็แซวกันใหญ่ว่าคนไหน พอเพื่อนผมมันสืบไปสืบมาก็มารู้ว่าไอซ์ 4/3 นี่มันผู้ชายนิ ผมก็แก้ข่าวไปว่า ผิดห้อง(ไอซ์ใน ม.4 มี 2 คน ผู้หญิงอยู่4/4 กับผู้ชายอยู่ 4/3) และพวกมันก็เชื่อ(รอดตายไปตู) และข่าวที่ว่าผมชอบไอซ์ 4/4 ก็แพร่กะจายไปอย่างรวดเร็ว(`ตัวเงินตัวทอง`เอ๋ย ถ้าเป็นไอซ์4/3 คงดังกว่านี้แน่555) อาจเป็นเพราะไอซ์ 4/4 สวย เซ็กซี่ น่าอกใหญ่ ก็เลยทำให้ดังบวกกับผมเป็นคนติ๋มๆใส่แว่นเหมือนเด็กเรียนและคนคงคิดว่ามันเป็นเรื่องแปลกที่เด็กเรียนจะมีความรักมั้ง 555 ผมก็ไม่รู้สึกกับข่าวสักเท่าไรดีออกเรื่องผมกับไอซ์ 4/3 จะได้ไม่มีใครรู้ และไม่นานผมก็ได้เบอร์ไอซ์ 4/3 มาจากไอ้กอล์ฟ ไอ้กอล์ฟมันเป็นคนเดียวที่ผมจะบอกว่าผมชอบใคร อาจเป็นเพราะมันเข้าใจผมมั่งมันยังเคยบอกกับผมเลยว่า "ผมไม่เหมือนพวกที่ชอบผู้ชายคนอื่น ผมดูเหมือนผู้ชายปกติมากกว่า" (ก็แน่นอนดิผมเป็นผู้ชาย แต่แค่เป็นโรคภูมิแพ้ แพ้คนอวบๆน่ากอดน่ารัก555 ก็มันจริงนิ) พอหลังได้เบอร์ไอซ์ ผมก็ส่งข้อความไปเป็นปริศนาให้เค้าทายว่าผมชื่ออะไร และพอผ่านไป 2 วันไอซ์ก็โทรมา ตอนนั้นผมตกใจมากผมก็กลัวๆไม่ค่อยกล้าคุยเลยให้น้องผมรับแทน พอรับสายไอซ์มันก็ถามผมว่าชื่อคิวป่ะ(ผมงงมากมันรู้ได้ไง สงสัยปรึศนาผมจะง่ายไป555) และมันก็บอกว่าเสียงเหมือนทอม(ก็แน่ดิไม่ใช่เสียงกู แต่ว่าเสียงน้องกูเหมือนทอมเหรอว่ะ 555 น้องกูเป็นผู้ชายเว้ย)
ผมก็ให้น้องคุยไป น้องผมก็คุยจริงๆคับอยู่ๆก็เมืองเวทมนตร์ ม้าบิน ไม้กวาดบิน จากไหนก็ไม่รู้(น้องผมมันพาไปนอกเรื่องได้เก่งมาก)จนไอซ์มันบอกว่าไรสาระ แต่ผมฟังจากน้ำเสียงไอซ์ดูมันก็น่าจะมีความสุขอยู่บ้างละ จากนั้นผมกับมันก็ส่งข้อความคุยกัน มันก็เอาแต่ถามผมว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ผมก็ตอบว่าเป็นผู้ชาย ผมไม่อยากโกหกมัน อีกอย่างผมก็เคยบอกมันไปตั้งหลายครั้งว่าผมเป็นผู้ชายแต่มันก็เหมือนไม่ค่อยเชื่อ คงเป็นเพราะเสียงน้องผมมั่งเลยทำให้มันเชื่อว่าผมเป็นทอมมากกว่า
และจนสุดท้ายไอซ์ก็ส่งมาว่า ไอซ์ไม่ได้ชอบผู้ชายแต่ชอบผู้หญิงมากกว่า ผมก็อึ้งนิดหน่อยแต่ก็ทำใจได้ ใช่เวลาไม่มากหรอกแต่ก็คงอาการเดิมที่ยังแอบมองเค้าอยู่ แต่ความรู้สึกมันไม่ได้เสียใจอะไรมากมายเหมือนกาน คงเป็นเพราะผมชอบไอซ์มากกว่าที่จะรักมั่ง เลยทำให้ผมไม่ได้เสียน้ำตา แต่กับกานแค่คิคถึงเรื่องเก่าที่ผ่านมาตอนก่อนนอน นำตาก็เลอะเต็มหมอนหมดเลย และจุดนี้มันก็ทำให้ผมเข้าใจในความรักอีกก้าวหนึ่งว่า ชอบเร็ว เจ็บน้อย จบง่าย แต่ว่ารักนาน เจ็บมาก จบยาก หลังจากนั้นหัวใจผมก็ยังคงเลือกที่จะแอบมองคนที่เคยมานั่งเล่นในหัวใจผม คงเป็นเพราะหาทางไปต่อไม่เจอ
จนวันหนึ่ง ผมลองมองไปตรงข้างหน้าผม และเจอใครบ้างคนที่นั่งตรงข้างหน้าผม พอผมมองเค้าก็รู้สึกอบอุ่น อยากจะดูแลเค้าซะแล้วซิ
จะว่าไปความสัมพันธ์ของผมกับเค้าจะเป็นคนรู้จักก็ไม่ใช่ ไม่รู้จักก็ไม่เชิง และเค้าทำให้ผมรู้ว่ายังมีคนๆหนึ่งที่ยังมีให้ผมรักอีกคน
บทที่4 เสียงที่คุ่นเคย
พอหลังผมกลับจากเรียน ร.ด. พอดีวันนี้เลิกเร็ว ผมก็รีบตรงดิ่งกลับโรงเรียน คนอื่นๆเค้าแวะไปเล่นเกม ไม่ก็ไปแทกสนุ็กก่อนค่อยเข้าโรงเรียน แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงรีบขนาดนี้ พอไปถึงผมก็เห็นเด็กกลุ่มหนึ่งเป็นเด็กม.1กำลังเล่นการ์ดยูกิอยู่ ผมก็เข้าไปแจมดิ(บอกตรงคับเด็ดน้องเค้าอ่อนมาก สงสัยเป็นเด็กก็เลยไม่ค่อยจัดเด็ดให้มีเหล์เหลียมเหมือนผม555) พอผมไปถึงก็เห็นเด็กคนหนึ่งที่ผมแอบกด Like ตั้งแต่เห็นครั้งแรกล่ะ ก่อนน่านั้นความรู้สึกชอบคงไปอยู่ที่ไอซ์หมดเลยมั่งเลยไม่ค่อยสนใจเด็กคนนี้เท่าไร น้องเค้าชื่อฟิว(ผมไม่ได้ถามน่ะแต่แอบฟังจากที่เพื่อนน้องเค้าเรียกเค้า) หุ่นก็สไตล์เดิมครับ(ก็หุ่นมันน่ารักอ่ะ) อวบๆ น้องเค้าเป็นคนขาวมากครับผมแอบเห็นจากขาเค้า แต่ส่วนบนคงโดนแดดเลยคล้ำแต่ก็พอมีความสูงอยู่ แต่ใบหูน้องเค้าน่ากัดมาก ใบหูหนาใหญ่ติ่งหูยาว เป็นคนที่หูน่ารักที่สุดที่เคยเห็นคับ พอผมมองน่าน้องเค้าก็ทำให้รู้ทันทีว่า ผมยังเหลือคนให้รักอีกคนน่ะ ก่อนน่านั้นผมก็แค่เห็นเด็กเล่นการ์ดผมก็เลยอยากแจม พอเห็นน่าน้องเค้าในใจก็บอกว่า เออ เด็กคนนี้ก็น่ารักดี แต่ก็ไม่ค่อยใส่ใจ แต่ทุกครั้งก็มักจะแอบมองน้องเค้าเสมอๆก็ไม่รู้ทำไม และยิ่งพอเล่นการ์ดด้วยกันบ่อยๆก็ยิ่งทำให้ผมรู้จักนิสัยน้องเค้ามากขึ้น ฟิวเค้าเป็นเด็กไร้เดียงสา มีอะไรก็เออออไปตามคนอื่นไม่รู้ว่าอะไรจริงไม่จริง และน้องเค้าน่ารัก+ผมไม่เหลือใครแล้ว ยิ่งทำให้ผมอยากจะรู้จักกับคนขึ้นมาจริง ทุกๆครั้งที่ผมเล่นการ์ดกับน้องเค้าบอกตรงๆมีความสุขมาก แต่ผมก็มักจะชนะเสมอ พอเล่นกันเป็นทีมผมก็รีบอยู่ทีมเดียวกับน้องเค้าเสมอ 555 และยิ่งเวลาผ่านไปนานๆก็เหมือนฟ้าจะจงใจให้ผมกับฟิวพัฒนาความสัมพันธ์ จากคนที่ไม่รู้จักกันกลายมาเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน และสุดท้ายก็กลายมาเป็น......คนที่คิดว่าสำคัญต่อกัน
ผมไม่รู้จะเข้าหาฟิวยังไง ก็เลยทำแค่เข้าไปเล่นการ์ดกับเค้าเฉย และอยู่ๆวันหนึ่งผมกำลังเดินไปอย่างเซ็งๆผมก็ได้ยินเสียงใครบางคนที่ผมอยากได้ยินมากที่สุด
"พี่คิวคับ หวัดดีคับ" ปกติฟิวเค้าจะพูดทักผมทุกครั้งแต่ทำไมวันนี้มันดูน่ารักผิดปกติ พอผมได้ยินเสียงผมก็รีบหันไปมอง ฟิวเค้าไม่ได้ยกมือไหว้เหมือนทุกครั้งแต่เค้าหวัดดีแบบทหาร(แบมือ 4 นิ้ว ไว้ตรงคิ้ว)
"`เอา`เข้น่ารักสัส" ผมคิดในใจที่มันละลายเรียบร้อยไปแล้วเพราะความน่ารักของเด็กคนนี้ พอหลังจากที่ผมได้ยินเสียงนี้มันทำให้ผมเหมือนได้พรจากสวรรค์ ที่ทำให้ผมมีชีวิตใหม่
หลังจากนั้นฟิวก็ทักผมทุกครั้งด้วยท่านี้ทุกครั้ง ผมก็เอาแต่พยักค์หน้าเพื่อตอบรับเพราะผมเขิลจนพูดไม่ออก และยิ่งนานเข้ามันก็ยิ่งทำให้ผมคิดไปไกลว่า ทำไมเค้าถึงทักแต่เราทั้งที่ก็มีรุ่นพี่เล่นการ์ดกับฟิวก็หลายคน และทำไมเค้าไม่หวัดดีเฉยๆแต่หวัดดีแบบน่ารักๆ+กับน้ำเสียงที่บอกว่ามีความสุขมากๆน่ะ ทั้งหมดก็เลยทำให้คิดว่า "เราคงเป็นคนสำคัญของฟิว"
แต่ผมก็ยังเผื่อใจให้ความผิดหวังอยู่บ้างเพื่อจะได้ไม่ต้องเจ็บหนัก วันสุดท้ายก่อนปิดเทอม
ที่ผมเจอฟิวก็ตอนจะไปสอบเคมี ผมก็เห็นฟิวเดินมาพร้อมกับคำทักทายคำเดิมที่ฟังกี่ทีก็รู้สึกดี และก็จากไป ช่วงระหว่างปิดเทอมเป็นช่วงที่ผมอย่างให้มันผ่านไปให้เร็วที่สุดเพราะทุกๆวันเอาแต่คิดถึงฟิว และวันก่อนวันเปิดเทอม1วัน ผมก็ได้ไปว่ายน้ำเพราะไม่ได้ว่ายนานแล๊ะอยากออกกำลังกายบาง ผมว่ายเป็นแต่ก็ไม่ค่อยเก่งแถมท่าว่ายก็ไม่เป็นท่าเพราะผมว่ายด้วยตัวเองมาตลอดไม่มีใครสอน ผมก็ลองจะว่าย 50 เมตรแบบไม่พักเพราะปกติผมจะว่ายและพักตลอดก็ผมมันเป็นคนเหนื่อยง่ายอ่ะ ผมก็จิตนการว่าข้างหน้ามีฟิวรอเราอยู่น่ะ ผมก็เลยฮึดว่ายไประหว่างนั้นก็คิดไปว่าฟิวรอเราอยู่น่ะ จะให้รอนานไม่ได้ และแล้วผมก็ว่าย 50 เมตรแบบไม่พักได้และผมก็ทำไปหลายๆรอบจนมาอยู่รอบนึก อยู่ดีๆระหว่างจิตรนาการว่าฟิวรออยู่ข้างน่าอยู่ๆก็มีใครบางคนเข้ามาในจิตรนาการผมอีกคน ฟลุ๊ค เค้าคนนั้นชื่อฟลุ๊คเป็นเด็ก ม.1 เหมือนฟิว ผมก็รู้จักเค้าตอนเล่นการ์ดแต่ตอนนั้นผมยังไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับฟลุ๊คมาก ก็แค่ในใจบอกว่าเค้าน่ารักดีเนอะ(หัวใจเอาอีกแล้วหรอ)
หลายๆคนคงงงว่าอยู่ดีๆฟลุ๊คมาจากไหนผมก็งงเหมือนกันว่าดูดีๆคิดถึงเค้าได้ไง แต่ก็จะรู้เองตอนหน้าน่ะ
ในที่สุดเช้าวันเปิดเทอมในคาบนักเรียนม.5ก็มาถึงเช้าวันนั้นผมก็เอาแต่มองหาฟิวแต่ก็ไม่เจอผมก็เลยภาวนาในใจขอให้ฟิวทักผมเหมือนเมื่อก่อนและแล้วผมก็เดินผ่านใครผ่านคนที่คุ้นๆ
อ้าว!นั้นฟิวไม่ใช่หรอ แต่ทำไมเค้าไม่ทักเราอ่ะผมก็คิดในใจว่าเค้าคงไม่เห็นมั่งหรือไม่ก็เห็นแต่ไม่กล้ามาทักก็ได้ และทุกๆครั้งที่ผมเดินสวนกับฟิวผมก็ไม่เคยได้ยินเสียงที่ผมอยากได้ยินมาด

gigusa

ขอบคุนมากครับ

wsdonin

ขอบคุณมมากคับ

team901x

ขอบคุนมากครับ

k_llsj_a

ขอบคุณคราฟ
+-

GBOMK

ขอบคุนคับ

izjaewgu

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณครับ

กฤษณดา

ขอบคุงคราบบ

imanaji

ขอบคุณมากคับ

pingwowo

ขอบคุนมากครับ

Klong

ขอบคุณครับ

4_NAY

ใจง่ายนะ อิอิ

pipi1

ขอบคุนรรับ

sugarxxx

แอบชอบนะครับดิว  สนุกมากครับน่าติดตาม

napapadon1

ขอบคุณมากๆนะคับ

minone

คับ ขอบคุณ ครับผม