ถ้าจะรัก***** 10 ตอนจบ

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“แนน มันไม่มีแล้วความรักของเรา”
“หมายความว่ายังไงอ่ะทิว”
“คือทิวว่าเราเลิกกันเถอะแนน เราสองคนไปด้วยกันไม่ได้หรอก”
“ยังไงหรอที่ไปด้วยกันไม่ได้ ทิวมีคนใหม่หรือไง”
“ไม่ทิวไม่ได้มีใครใหม่ แต่ว่าเราสองคนไม่ค่อยมีเวลาให้กันอีกอย่างช่วงที่เราห่างกัน ทิวก็อยู่ของทิวได้โดยไม่มีแนน”
“ทิวกำลังบอกว่าทิวหมดรักแล้วใช่มั้ย”
“ก็คงประมาณนั้น”
“OK ทิว ขอบใจนะ ขอบใจจริงๆ แนนจะกลับแล้ว”
แล้วแนนก็เดินออกไป สักพักก็มีข้อความเข้ามาที่มือถือผม ‘เรื่องราวที่ผ่านมาแนนมีความสุขนะ แต่ทิวทำลายความสุขของแนนหมดแล้ว’
ผมไม่ได้ส่งอะไรกลับไป แต่ผมก็เสียใจนะที่เรื่องราวของผมกับแนนมันจบลงแบบนี้ แต่ผมยังคงมีชัยที่อยู่กับผมผมว่าเขาเนี่ยแหล่ะคือคนที่ใช่ ผมกลับขึ้นไปนอนบนอ่านหนังสือห้องจนเผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีก็เย็นมากแล้วผมจึงออกมาหาอะไรกินนอกบ้านสุดท้ายก็จบที่ร้านบะหมี่เนี่ยแหล่ะ กินเสร็จผมจึงกลับเข้าบ้านเปิดTVดูรายการไปเรื่อยๆ สักพักโทรศัพท์ก็ดัง
“ฮัลโหล ทิวนี่ปูนะ”
“อืม ว่าไงปู”
“พรุ่งนี้ปูจะขอไปนอนบ้านทิวนะ พอดีวันจันทร์เราต้องไปเข้าโรงเรียนเช้า เราต้องไปแข่งคณิตศาสตร์ที่ สพฐ.”
“ได้สิ แล้วพรุ่งนี้จะมากี่โมงหล่ะ”
“ก็ประมาณสายๆเที่ยงๆหล่ะมั้ง”
“อ่อได้ๆ แต่กินข้าวมาก่อนก็ดีนะพรุ่งนี้ที่ร้านอาจจะหยุด ตอนนี้พ่อแม่ยังไม่กลับมาเลย”
“เหรอ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเราหากินแถวตลาดก่อนเข้าไปละกันนะ”
“อืมเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ ขอตัวอ่านหนังสือก่อน”
“ได้ บาย”
“เค บาย”
หลังจากวางสายไปผมก็กลับมาดู TV ต่อ จริงๆผมน่าจะบอกปูไปนะว่าผมดู TV แต่ว่า ถ้าไปอย่างงั้นเดี๋ยวเขาก็คงจะหาว่าผมไม่สนใจเขาหละมั้ง ผมนั่งดู TV สักพักใหญ่ๆ พ่อกับแม่ก็กลับมา พ่อกับแม่หิ้วของมาเต็มไปหมด ผมจึงเข้าไปช่วยถือ พอขนของเสร็จผมจึงขึ้นไปบนห้องเพื่อจะอาบน้ำแล้วเข้านอนเลย เพราะวันนี้เพลียมากๆ เพราะวันรุ่งขึ้นจะได้ตื่นสายเป็นวันสุดท้าย
ตอนที่14
เช้าวันอาทิตย์ไม่สิสายวันอาทิตย์ที่ฝนพรำ ชวนขี้เกียจอยากนอนต่อจริงๆเลย แต่ก็คงต้องตื่น ถ้าไม่ตื่นมีหวังบ้านพังแน่ๆ ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว พอเสร็จออกมา ผมก็ลงไปข้างล่าง พ่อผมนอนเล่นอยู่หน้าTV ส่วนแม่นั่งอ่านหนังสือธรรมะอยู่ที่นั่งประจำของเขา
“แม่ ทิวหิวข้าว”
“กากินสิ หิวแล้วมาบอกแม่จะได้กินมั้ย นู่นกับข้าวเต็มโต๊ะ เออเมื่อวานแวะเข้าไปทางบ้านมา อาเจ็กแกเขาฝากหมูหนาวมาให้แก”
“จริงสิ โอ้ยอยากกินที่สุดอ่ะ ไม่ได้กินมาตั้งนานแล้วหึหึวันนี้หล่ะ”
“อยากกินมาเลยหรือไง คราวหน้าเดี๋ยวแม่จะทำให้กิน ฝีมือแม่เจ็กแกยังอาย”
“ก่อนหมูหนาวแม่ทำไข่พะโล้ให้ทิวกินก่อนได้มั้ย ทิวอยากกินไข่พะโล้ตั้งนานและ แม่ยังไม่ยอมทำให้เลย”
“เออเดี๋ยวพรุ่งนี้ทำให้กิน”
“พรุ่งนี้ทิวไปเรียน จะกินยังไง”
“ไอ้นี่กินอย่างเดียวไม่รู้เรื่องอะไรเลย พะโล้ถ้าจะให้อร่อยมันต้องอุ่นไปเรื่อยๆ แล้วน้ำซุปมันจะเข้มข้น เนื้อหมูจะนุ่มน่ากิน”
“ครับๆ เออ แม่วันนี้ปูจะมานอนที่บ้านเรานะ”
“ได้สิก็มานอนอยู่ประจำ ว่าแต่เดี๋ยวพ่อเขามาส่งหรือป่าว เห็นว่าพ่อเจ้าปูเขาถูกหวยมา4งวดติดแล้ว”
“โอ๊ะแม่ เรื่องหวยอ่ะตลอดเลยนะ”
“ทำไม หวยมันทำไม แม่เล่นเนี่ยครั้งสุดท้ายแล้วนะ งวดหน้าไม่ซื้อแล้ว”
“ก็เห็นครั้งสุดท้ายตลอด”
“แกนี่ขัดลาภแม่ตลอด”
ผมไม่สนใจ เดินไปนั่งกินข้าวสบายใจกว่าสักพักปูก็หอบกระเป๋าข้าวของขนเข้ามาในบ้าน ผมจึงลุกขึ้นไปช่วยปูขนของ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกหนังสือ แล้วก็เสื้อผ้าสำหรับ3วัน เพราะเดี๋ยวซักได้อยู่แล้ว
“มายังไงเนี่ย”
“พ่อมาส่ง เดี๋ยวก็คงเดินตามเข้ามาเห็นโทรศัพท์สั่งปุ๋ยอยู่อ่ะ”
“แล้วกินข้าวมาหรือยังหละ”
“กินแล้ว ทิวกำลังกินข้าวนี่ เดี๋ยวเราขนของขึ้นไปเองดีกว่า”
“เอาน่า ไม่เป็นไรหรอกขนๆขึ้นไปก่อนก็ได้”
“ไม่เป็นไรหรอกทิว เอางี้สิทิวก็กินข้าวให้เสร็จก่อนแล้วเดี๋ยวช่วยเราขนของขึ้นไปบนห้อง”
“โอเค ได้งั้นกินข้าวแปป เหลืออีกนิดเดียวก็หมดแล้ว”
ผมจึงกลับไปนั่งกินข้าวต่อให้อิ่ม พอกินเสร็จพ่อของปูก็เข้ามาพอดี ผมก็ไหว้ตามธรรมเนียมเด็กต้องเคารพผู้ใหญ่ ผมก็ช่วยปูขนของขึ้นห้อง เสียงของผู้ใหญ่คอหวยมานั่งรวมตัวกันก็เสียงดังจ้าไปหมดคุยกันสนุกเลย ส่วนผมก็ช่วยจัดเก็บข้าวของ ของปูเข้าไปไว้ที่
“ทิว เราไม่ได้นอนห้องนายก็นานแล้วเนอะ”
“อืม ก็ว่างั้นแหล่ะ”
“คิดถึงวันก่อนๆที่ได้มานอนอยู่กับทิวจัง”
ผมไม่ได้พูดอะไร ได้แต่หันไปยิ้มให้เขาแล้วก็หันกลับมาจัดเก็บของต่อให้เสร็จ สักพักผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของปู ผมก็ฟังๆที่เขาคุยกันก็พอจับใจความได้ว่าคนที่ปูคุยด้วยชื่อบอล เขาคุยกันเหมือนแฟนมากกว่าเพื่อน พอวางสายผมจึงถามปูดู
“ปูใครเหรอ”
“พี่บอลรู้จักกันในวงโย เขาสอนเราเล่นทรัมเปต”
“เหรอ เออดีๆ แต่ปูต้องรู้จักออกกำลังกายด้วยนะ เล่นพวกเครื่องเป่าต้องใช้ลมจากปอดด้วย”
“จ้า ตอนนี้ก็เรียนรู้วิธีเป่าอยู่ แต่ก็เป่ายากเหมือนกันเนอะ เราเป่าครั้งแรกไม่มีเสียงเลย”
“ฮ่าๆ ไม่แปลกหรอกที่เป่าครั้งแรกแล้วมันไม่มีเสียง ว่าแต่คนชื่อพี่บอลนี่ดูเหมือนว่าปูสนิทกับเขาจังเลยเนอะ”
“ก็เขาเป็นพี่ที่สอนเรานี่”
“เราไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น เราหมายถึงว่าปูคุยกับพี่เขาเหมือนแฟนเลย”
“มันก็ไม่เชิงหรอกทิว”
“นั่นแน่ มีแฟนแล้วเงียบหรอ”
“ไม่ได้เงียบก็ทิวอยู่คนละห้อง อีกอย่างเราก็ไม่กล้าบอกใคร ก็ดูสิพวกเพื่อนเราก็มีแต่ผู้ชายกันทั้งนั้น”
“อืมๆใช่ๆ” ผมไม่กล้าจะพูดอะไรมากไปกว่านี้เดี๋ยวจะหลุดเรื่องของผมกับชัย
ตอนนี้เก็บของอะไรก็เสร็จหมดแล้วผมจึงหยิบหนังสือที่ชัยซื้อให้เอาขึ้นมาอ่าน สักพักผมก็เคลิ้มหลับไป พอตื่นขึ้นมาก็เห็นปูกำลังนั่งอ่านหนังสือแล้วก็ทำแบบฝึกหัดอยู่
“ตื่นแล้วหรอทิว เมื่อกี้ชัยโทรมาหาอ่ะ”
“เหรอชัยว่าอะไรหรือป่าว”
“ก็ไม่เห็นว่าไงนี่ บอกแต่ว่าให้ทิวโทรหาด้วยถ้าตื่นแล้ว”
“ขอบใจนะ เดี๋ยวเราขอตัวโทรไปหาขัยก่อนนะ”
ผมหยิบโทรศัพท์และโทรไปหาชัย
“ฮัลโหลชัย โทรมาหาเรามีอะไร”
“ไม่มีอะไรแค่ว่าวันนี้จะชวนชัยกินติมอ่ะว่างมั้ย”
“ว่างสิว่าง กี่โมงหละ”
“ไปตอนนี้เลยได้หรือป่าว”
“ได้ๆ เดี๋ยวชัยมาหาทิวที่บ้านทีนะ ถึงแล้วยิงมาเลย เดี๋ยวทิวขอล้างหน้าก่อนพึ่งตื่น”
“ได้ๆถึงแล้วเดี๋ยวยิงไปหาละกัน”
พอวางสายผมก็รีบไปล้างหน้าล้างตาแล้วกำลังจะลงไปข้างล่าง
“ทิวจะไปไหน”
“ไปธุระกับชัยหน่อย เดี๋ยวกลับมา”
“อ่อ เอองั้นรีบกลับมา”
ผมหันไปยิ้มให้กับปูแล้วจังรีบลงไปข้างล่าง
“ทิวจะไปไหนลูก”
“ไปธุระกับชัยข้างนอกเดี๋ยวมาแปปเดียวครับ”
“อ้าวแล้วปูหละ”
“เขานั่งอ่านหนังสือทำแบบฝึกหัดอยู่ข้างบนครับ ไปก่อนนะแม่”
ผมออกไปรอชัยอยู่หน้าบ้าน ก็เห็นชัยเดินมาแล้วผมจึงออกมาดัก
“อ้าว ทิวมาคนเดียวเหรอ”
“อืม ก็ไปกันสองคนเราไงจะมีใครอีกหละ”
“แล้วปูหละ ไม่ไปกับเราหรอ”
“เห็นนั่งทำแบบฝึกหัดอยู่เห็นว่าพรุ่งนี้จะไปแข่งอะไรของเขาหน่ะ”
“อ๋อ เออๆ งั้นเราไปกันสองคนละกัน”
ผมกับชัยจึงเดินไปร้านติมน้าเปิ้ลกัน ตอนไปถึงไม่มีคนเพราะว่าเย็นแล้วอีกอย่างช่วงนี้มันหน้าฝน จึงไม่ค่อยมีผู้คนเข้ามากินเท่าไหร่ เวลามาร้านนี้พวกผมไม่ต้องเอ่ยปากสั่งแต่อย่างใดเพราะน้าเปิ้ลรู้ใจว่าเราจะกินอะไร ผมกับชัยนั่งคุยกันสักพักน้าเปิ้ลก็เอาติมมาเสิร์ฟ
“ชัยว่ามั้ย ว่าเราสองคนมากินติมกันบ่อยเนอะ”
“ก็ว่างั้นนะ ก็ทิวชอบไม่ใช่หรอ”
“ก็ชอบนะ หวานๆเย็นๆกินแล้วชื่นใจดี”
“เออทำไมทิวถึงชอบรสวนิลากับช็อคโกแล็คจังอ่ะ”
“ไม่รู้สิ ชอบมานานแล้วอ่ะ”
“ระหว่างไอติมกับเรา ทิวชอบอะไรมากกว่ากันอ่ะ”
“ชอบไอติมของแฟน”
“หึย ลามก”
“คิดอะไรหมายถึงไอติมที่แฟนกำลังกิน”
“ไอ้บ้า นอกประเด็นแล้ว หมายถึงเรากับไอติมชอบอะไรมากกว่า”
“ชัยไงไอติมหาที่ไหนก็มีกิน แต่ชัยคนนี้มีคนเดียวนิ”
“เหรอ ให้จริงนะ นี่เดี๋ยวอาทิตย์หน้าจะต้องกลับไปซ้อมว่ายน้ำแล้ว ครูเขาขอพอดีตอนนี้มันไม่มีตัว”
“เหรอ แต่ว่าช่วงนี้ฝนมันตกนะแล้วจะซ้อมยังไง”
“ที่สระเขาก็มีที่บังฝนคานอันเบ้อเริ่มทิวไม่เห็นหรือไงเนี่ย”
“ไม่ได้สังเกตนิ”
“นั่นแหล่ะ เราอาจจะไม่ได้กลับพร้อมทิวแล้วนะ”
“ทำไมชัยเลิกดึกหรือไง”
“จริงๆประมาณหกโมงนิดๆก็เลิกแล้ว แต่ช่วงใกล้แข่งอาจจะถึงหนึ่งทุ่ม”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราขอแม่ ขอกลับช้าหน่อยเราจะได้กลับบ้านพร้อมชัยไง”
“จะเอาอย่างงั้นจริงๆหรอ มันเย็นอยู่เหมือนกันนะทิว”
“ไม่เป็นไรหรอก ทีชัยมาอยู่รอเราจนเย็นค่ำยังรอได้แล้วทำไมเราจะรอบ้างไม่ได้หละ”
“ก็ได้ เอางี้สิทิวก็เตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วยแล้วตอนรอเรา ทิวก็ว่ายน้ำเล่นรอเราไปก่อน”
“ก็ดีเหมือนกัน ไม่ได้ว่ายน้ำมานานแล้วเหมือนกัน”
“นี่เสร็จนี้ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะกัน”
“ไปสิ งั้นก็รีบกินเหอะเดี๋ยวช้ามันจะเย็นกว่านี้”
พอกินเสร็จจ่ายเงินแล้วเราสองคนจึงเดินต่อไปที่สวนสาธารณะ ตอนนั้นคนก็มาออกกำลังกายกันเยอะแล้ว เราเดินเล่นกัน คุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้บางทีก็แวะเล่นกับลูกหมาที่เจ้าของมาเดินเล่นบ้าง พอเดินได้สักพักก็เย็นมากแล้วพวกเราจึงเดินกลับบ้านกัน ผมเอารถที่บ้านขี่ไปส่งชัย
“พรุ่งนี้อย่าลืมเตรียมชุดว่ายน้ำไปด้วยนะ”
“ได้ แต่พรุ่งนี้ชัยมาหาเราเช้าๆได้มั้ย เดี๋ยวต้องไปส่งปูที่โรงเรียนเร็วด้วย เห็นว่าต้องไปแข่งคณิตอะ”
“ได้สิ งั้นพรุ่งนี้เช้าเจอกันนะ”
“จ้าแล้วเจอกัน”
แล้ววันอาทิตย์แห่งความสุขก็ผ่านไปก่อนที่จะต้องตื่นเช้าเพื่อสู้รบกับการตื่นเช้าตรู่ เฮ้ย ถ้าไม่ใช่เพราะพรุ่งนี้จะได้เจอหน้าแฟนนะไม่ยอมตื่นหรอก ไปสายหน่อยจะเป็นไรไป
“กลับมาแล้วหรอทิว ไปไหนกันมา”
“อืม ก็ไปแถวๆนี้แหล่ะ”
“อ่อ ลงไปกินข้าวกันเหอะ เราหิวแล้ว”
“ก็ดีเหมือนกัน”
แล้วผมกับปูก็ลงไปกินข้าวด้วยกัน ก่อนที่จะขึ้นมาอาบน้ำแล้วนอนอาบน้ำกับปูครั้งนี้มันเป็นการอาบน้ำแบบเพื่อนครั้งแรกมั้งฮ่าๆ

ืnneess

แอ๊ะยังไง จบหรือไม่จบ

GBOMK

ขอบคุนมากคับ

4_NAY

จบไปด้วยดี

minone

ขอบคุณครับผม

lekthai

ขอบคุณนะ

waww_1

ขอบคุณนะ

xoman

ขอบคุณครับ