ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 41

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“นั่นสิเรียกได้ว่า Before& After เลยว่ะ”ไอ้เจย์เอามั่ง
“กูชอบชุดใหญ่มากกว่า”ผมบอกพวกมัน
“วันนี้เลยเปล่าวะ”ไอ้หวายถามหน้าหื่นไอ้เจย์ก็ยื่นหน้ามาบ้าง
“เสือก”ผมว่ามันสองคน พวกมันยกนิ้วกลางให้ก่อนจะมองไอ้พายที่เดินหน้าหงอยๆเข้ามา
“เป็นอะไรล่ะมึง”ไอ้หวายถามทันที
“เปล่า”ไอ้พายบอก มองหน้าผมกับไอ้เจย์ก่อนจะหันไปทางไอ้บลูที่เดินตามมาหน้าไม่ยิ้มเลย ขนาดเสียงกรี๊ดให้มันสนั่น
“มีอะไรกันวะ”ไอ้เจย์ถามไอ้บลูที่มองหน้าไอ้พาย
“ไอ้แซนด์ ไอ้`ตัวเงินตัวทอง` มันท้าทายกูมาก”ไอ้บลูเน้นฟันเลย ไอ้พายเดินมาจับแขนมันแสดงว่ามันต้องทำอะไรผิดถึงได้ทำแบบนี้
“มันทำอะไรมึง มันอยู่ไหน”ไอ้หวายถามทันที จนผมต้องปรามพวกมัน
“เอาไว้ข้างนอก”ผมบอกพวกมันเป็นนัยๆว่าไม่ควรทำที่นี่
“บอกแล้วใช่ไหมให้อยู่ห่างมัน ถ้าบลูไปไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น”มันหันไปพูดใส่ไอ้พาย
“ขอโทษ พายไม่ได้ตั้งใจ”ไอ้พายเสียงอ่อนเลยครับ
“มันทำอะไรมึง”ไอ้หวายหันไปถามไอ้พายบ้าง มันเล่าว่าไอ้แซนด์มาช่วยมันเก็บของหลังจากที่พวกผมออกมาแล้วตอนแรกไอ้บลูจะอยู่ช่วยแต่มันกลัวว่าจะไม่ทันแข่งก็เลยให้มาก่อน ตอนแรกก็ไม่มีอะไรไอ้หวาน ไอ้กราฟ ไอ้เทรนด์ก็อยู่ แต่มีช่วงนึงมันปลีกตัวเอาของไปเก็บเพื่อจะหนีหน้าไอ้แซนด์ด้วยแต่มันตามมาแถมยกของมาให้ด้วย และบอกไอ้พายว่ามันชอบไอ้พายแต่จะตัดใจเพราะรู้ว่ามีแฟนแล้วมันเลยบอกให้ไอ้พายเลี้ยงน้ำมันหน่อยคิดซะว่าเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน
“กูไม่รู้จริงๆ มันเนียนมากกูก็เลยเดินไปกับมัน คิดว่าให้มันจบๆไปซะแต่พอถึงมุมตึก มัน มัน”ไอ้พายเหมือนจะร้องไห้หยุดพูด
“มันจูบพายและจะลากเข้าห้องประชุมตรงนั้นด้วย ดีนะไอ้หวานมันไหวตัวทันกดโทรศัพท์หาไอ้พายเป็นการถ่วงเวลา ไอ้กราฟมาตามกูไปช่วยทันพอดี กูต่อยหน้ามันไปสองทีจะกระทืบซ้ำอยู่แล้ว แม่ง”ไอ้บลูเล่าต่อจนจบด้วยความโกรธมาก แสดงว่าข้างนอกไม่ทันแล้วครับ ไอ้พายกับพวกเพื่อนๆผมห้ามไว้ไม่อยากให้เรื่องรู้ไปถึงผู้ใหญ่ ไม่งั้นยาวแน่
“ไอ้สัด มึงได้ตายคาตีนกูแน่ ไอ้แซนด์”ไอ้หวายสบทออกมาเลยครับ
“กูว่าเอาไว้ปิดงานก่อน เล่นแม่งเลย”ไอ้เจย์หน้านิ่งไม่มีทะเล้นปนแล้ว
“กูเอาแน่”ไอ้บลูกัดฟัน ก่อนจะมองไอ้พายที่ยังจับแขนอยู่
“พายขอโทษ”มันบอกไอ้บลูที่ตอนนี้น่าจะอารมณ์เย็นลง
“มึงอย่าโทษไอ้พายเลย มันก็เลี่ยงแล้วแต่ไม่ทันไอ้นั่น เอาไว้ไปคุยกันที่บ้านตอนนี้แข่งก่อน”ผมบอกไอ้บลู มันลูบหัวไอ้พาย
“บลูไม่ได้อยากจะโกรธพายหรอกนะ แต่บางครั้งพายก็รั้นใส่บลู คราวนี้รอดมาได้แต่คราวหน้าล่ะ ถึงพายจะต่อยมันไปสามทีก่อนหน้าบลูก็เถอะแต่ก็ยังพลาดจนได้”ไอ้บลูเสียงอ่อนลง พอไปถึงเห็นหน้าไอ้นั่นอาบเลือดอยู่เหมือนกันแต่มันหน้ามึนพอจับแขนไอ้พายได้ก็กดล็อคทันทีเลยเกือบไม่ทันแล้ว พวกผมก็เลยหยุดเรื่องนี้ไว้ก่อนไอ้เบนเซ่ หัวหน้าทีมเรียกรวมแล้ว ผมหันไปมองไอ้ฝิ่นที่มองผมอยู่เหมือนกันคงจะสงสัยว่ามีเรื่องอะไรกัน น้องออย ไอ้คู่แฝด ก็โบกมือให้ทำท่าแบบสู้ๆ ผมยิ้มให้พวกมันก่อนจะลงสนาม ขณะที่แข่งก็ผลัดกันรุกผลัดกันรับ ผลัดกันนำไปเรื่อยๆ จนจบเกมคณะผมแพ้ไปหนึ่งลูก แม่งปีนี้หืดขึ้นคอเลย รู้สึกว่านิเทศฯ มันแกร่งขึ้น แต่ไม่มีใครโทษใครหรอกครับ กีฬามันก็ต้องมีแพ้มีชนะเป็นธรรมดา พวกเราก็จับมือกันก่อนจะแยกย้ายกันไป
“แม่ง ปีนี้มันเก่งจริงๆวะเล่นกูซะเหนื่อยเลย”ไอ้หวายบ่นก่อนจะยกขวดน้ำกินและก็ราดหัว ผมก็ทำด้วยก่อนจะหันไปเห็นมันเดินมาหา แต่พวกเพื่อนมันแยกตัวไปก่อน
“พี่หวายลิ้นห้อยเลยอ่ะ”มันแซวไอ้หวาย
“ไม่มีโว้ย เป็นจระเข้”ไอ้หวายก็ว่ากับ
“กูว่า`ตัวเงินตัวทอง`มากกว่า”ไอ้เจย์ได้ทีเสียบซะ
“มึงสิ พูดซะเห็นลิ้นสองแฉกเลย”ไอ้หวายด่ากลับ มันหัวเราะหันมามองผมก่อนจะนั่งข้างๆ เอาผ้าเย็นไม่รู้ว่าจากไหนกลิ่นหอมมากส่งให้พวกผมคนละผืน แต่ของผมมันแกะและเช็ดให้ด้วย
“กูแสบตาฉิบหายเลยวะ”ไอ้หวายทำเป็นเอามือปิดตา
“ทำไมวะ”ไอ้เจย์ถาม
“ความรักเข้าตา ดูแม่งเปล่งออร่าทิ่มตากูเข้าให้”ไอ้หวายพูดแซวผมที่ยกยิ้มเฉยๆ
“งั้นกูต้องโทรหากำลังใจก่อน ยาหยีจ๋า”ไอ้เจย์รีบเอามั่ง กดโทรออกสักพักฉอเลาะ จนพวกผมส่ายหน้า หันไปก็เห็นไอ้พายที่เอาใจไอ้บลูเป็นพิเศษไม่มีกระดากอายแล้ว มันมองหน้าผมและมองหน้าไอ้พายผมก็เลยเล่าให้มันฟังคร่าวๆ
“พี่พายไม่น่าห้ามเลย น่าให้มันโดนตีนซะให้เข็ด มันชอบทำเนียนประจำแหละไอ้`ตัวเงินตัวทอง`แซนด์”มันบอกไอ้พายอย่างเสียดาย
“ไม่ใช่ว่าพี่ไม่อยากทำแต่ไม่อยากให้มันเกิดในสถาบันเรา เดี๋ยวมีปัญหา”ไอ้พายบอกมัน ก่อนจะเดินมานั่งข้างไอ้ฝิ่น
“ไอ้พายเขาเป็นห่วงว่าที่สามีกลัวโดนไล่ออก”ไอ้หวายพูดแทนเสร็จสรรพ ไอ้พายเลยเขวี้ยงผ้าเย็นใช้แล้วใส่กบาลมัน
“กูก็ห่วงทั้งนั้นแหละ แหม”ไอ้พายแหวใส่
“แต่เมื่อกี้พายไม่พูดอย่างนี้นิ”ไอ้บลูเสนอหน้าเลยครับ
“อะไรของมึง”นั่นไงไอ้พายคนเดิมกลับมาแล้ว
“อย่าทำอย่างนี้อีกนะ พายเป็นห่วงเกิดบลูเป็นอะไรพายก็เป็นหม้ายน่ะสิ”ไอ้บลูล้อเลียนไอ้พาย จนพวกผมพากันขำมัน
“ไอ้บ้า ยังไม่ได้พูดสักหน่อยแค่บอกว่าไม่อยากหาแฟนใหม่แค่นั้นเอง”ไอ้พายว่ามันก่อนจะพูดยิ้มๆ
“เห็นมั้ยบอกแล้วว่านอกจากบลูนะไม่มีใครแล้วที่จะรักพายเท่าบลู”ไอ้บลูยืดอกแมนๆที่ตอนนี้ถอดเสื้อ จนสาวๆที่เหลืออยู่กรี๊ดสนั่นแถมถ่ายรูปไว้ด้วย แต่พวกผมส่งเสียงแหวะใส่มันทันที ผมก็ร้อนอยากจะถอดแต่มืออีแพงจิกหลังแน่นเลย
“พูดเรื่องจริงก็พากันอิจฉา ทีมึงเมียเอาใจกูยังไม่แหวะเลย”ไอ้บลูหันมาใส่ผมมั่ง
“ก็มันเรื่องจริงมึงจะแหวะใส่กูทำไม”ผมบอกมัน ก่อนพวกมันจะอึ้งกันไป ผมพูดอะไรผิดวะ ไอ้ฝิ่นหน้าเหวอเลย
“ฮิ้ว ไอ้ไผ่ นานๆแม่งจะพูดอะไรที่ซ่อนความหวาน มึงจะบอกว่านอกจากมึงแล้วก็ไม่มีใครรักฝิ่นเท่ามึงหรอกเหรอ คริคริ”ไอ้หวาย โห่ใส่ผมก่อนจะแปลความหมายที่ผมยังคิดไม่ถึงเลย ไอ้เจย์กลับมาพอดีหลังอ้อนเสร็จมันรีบเล่าให้ฟังเลย
“จริงเหรอวะ แหมสารภาพกลางสนามเลยนะมึง”ไอ้เจย์เอามั่ง ส่วนไอ้ฝิ่นมองหน้าผมแบบไม่รู้จะทำตัวยังไง
“อะไรของมึง กูแค่พูดว่ามันเรื่องจริงที่คนเป็นแฟนกันก็ต้องเอาใจกันเป็นธรรมดาเหมือนไอ้บลูที่เอาใจไอ้พาย แล้วแปลกตรงไหน”ผมยันมันสองตัวที่แถมาใกล้ๆ พร้อมกับแถลงการณ์ให้มันฟังใหม่ ไอ้คนข้างๆมองหน้าเลยครับ ก่อนยิ้มให้เหมือนจะเข้าใจที่ผมพูด
“ปากแข็งให้ตลอดนะมึง”ไอ้หวายยังแซวอีก อย่างอื่นกูก็แข็ง หึหึ
“คุยอะไรกันเหรอคะ ดูน่าสนุกเชียว”เสียงหวานๆขัดขึ้น ทำให้พวกผมต้องหยุดคุยและหันไปมอง
“ไม่มีไรหรอกน้องเอม แค่บอกว่าปีนี้เสียแชมป์ซะได้เลยเสียดายนิดหน่อย”ไอ้หวายบอกน้องเอม
“พวกพี่ก็เต็มที่แล้วนี่คะ เอมเชียร์จนเสียงแหบเลย”น้องเอมให้กำลังใจก่อนจะบอก ผมหันไปมองไอ้ฝิ่นที่ทำหน้าเฉยๆ นึกว่าจะลุมมาตบกบาลที่เขาส่งเสียงเชียร์
“แล้วคณะน้องเอมไปเลี้ยงที่ไหนเหรอ เผื่อจะได้ไปแจม”ไอ้เจย์ถามยิ้มๆ
“ร้าน xxx นี่แหละคะ บรรยากาศดี อาหารก็อร่อยด้วย คณะพี่ล่ะคะ”น้องเอมบอกก่อนจะถามกลับ
“เฮ้ย ร้านเดียวกันเลย ดีๆจะได้แวะไปแจมเผื่อเป็นอะไรจะได้มีคุณหมอดูแล”ไอ้หวายบอกแถมหลีไปอีกหน่อย
“จริงเหรอคะ ดีจัง แล้วคณะฝิ่นล่ะที่เดียวกันมั้ย”น้องเอมพูดอย่างดีใจก่อนจะหันมาถามคนข้างๆผม
“เปล่า”มันตอบสั้นๆ
“เหรอ แย่จัง แล้วไปร้านไหน”น้องเอมทำหน้าเสียดายก่อนจะถามต่อ
“ร้าน xxxx มั้งถ้าจำไม่ผิด”มันทำท่านึกไปด้วย
“อย่างนี้ก็แยกกับพี่ไผ่นะสิ”น้องเอมแซวมันยิ้มๆ มันก็ยิ้มตอบแต่ดูร้ายๆ
“แค่แยกกันเลี้ยง กลับไปก็เจอกันอยู่ดี เน๊าะ”มันบอกก่อนจะหันมากอดเอวผม เล่นเอาน้องเอมอึ้งไปเลยครับ แต่ไอ้เพื่อนผมมันชินแล้ว
“อืม”ผมรับคำมัน ทำเอามันยิ้มแป้น น่ารักฉิบหาย
“นั่นแน่ นี่ไปแอบแต่งกันตั้งแต่เมื่อไร พี่ไผ่ไม่เห็นบอกเลย”น้องเอมยังยิ้มและแซวต่อ
“อยู่ก่อนแต่งเฉยๆ”ผมบอกยิ้มๆ
“ฮิ้ว ยอมรับเว้ยเฮ้ย”ไอ้พวกนั้นโห่แซวผม ไอ้ฝิ่นยังเหวอไม่หายไม่คิดว่าผมจะตอบออกมา ผมกอดเอวมัน รู้สึกได้ว่าน้องเอมมองแปลกๆแต่ก็ปรับสีหน้าได้เร็วมาก ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า
“งั้นเอมไม่รบกวนแล้วดีกว่า ขอตัวนะคะสงสัยเพื่อนส่งข้อความมาเรียกแล้ว เจอกันที่ร้านนะคะ”น้องเอมยิ้มก่อนจะโบกมือให้และเดินไป ไอ้เพื่อนผมก็ลุกไปเก็บของเตรียมจะไปอาบน้ำที่ชมรมและก็ไปที่ร้านเลย ผมเดินกอดคอมันออกมาไปตามทาง
“อย่าเมามากนะ ถ้าไม่ไหวก็นอนบ้านพี่พายเลยรู้มั้ย”ไอ้ตัวดีบอกผมอย่างเป็นห่วง
“เตือนตัวเองดีกว่ามั้ย”ผมย้อนมันยิ้มๆ มันจิ๊ปากใส่บิดจมูกผม
“กูว่าจะกลับไม่ดึกหรอก เหนื่อย”มันบอกเสียงเนือยๆ
“งั้นกลับห้องกัน”ผมบอกมันเสียงพร่าหน่อยๆ
“ไม่ดีหรอก เอาไว้หลังงานนะ”มันบอกผมเบียดเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นหอม อดใจไม่ไหวต้องฉุดมันเข้ามุมลับตา ก้มลงไปจูบปากแดงๆที่เผยอรออยู่แล้ว เสียงอืออาในลำคอยิ่งกระตุ้นจนเกือบหยุดไม่ได้ ผละออกจนได้ยินเสียงหอบหายใจ
“อย่าลืมฟิตช่วงล่างล่ะ”ผมบอกมันที่หน้าแดงอย่างรู้ความหมาย
“ไอ้บ้า มึงนั่นแหละทำเบาๆหน่อยก็ไม่ได้”มันบ่นอุบอิบ
“แล้วชอบมั้ยล่ะ”ผมถามมันอีก
“หืม”ผมย้ำอีก
“ชอบ”มันบอกก่อนจะจูบปิดปากไม่ให้ผมหัวเราะใส่มัน อืม ใจเย็นลูกพ่อเอาไว้เก็บตกทีเดียว ผมเดินไปส่งมันที่รถเพื่อนมันก่อนจะแยกกันไปกินเลี้ยงของแต่ละคณะ
(พาย & บลู)
“โอย โคตรเหนื่อยเลยอ่ะ”พายบ่นออกมาเมื่อมาถึงห้อง หลังกลับจากกินเลี้ยง
“เหนื่อยหรือเมา เห็นกรอกเอากรอกเอา”ผมเลยแซวเข้าให้ จนคนน่ารักจิกตาใส่ เดี๋ยวปั๊ด
“ว่าแต่กู มึงน่ะตัวดี”มันว่าผมบ้างแต่ไม่จริงจังหรอก ต่างคนต่างเงียบก่อนมันจะหันมามองหน้าผม”ขอโทษ”พายเอ่ยออกมาทำเอาผมงงนิดหน่อย เลยเลิกคิ้วเป็นคำถาม พายเลยพูดต่อ”ก็เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ กูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เลยทำให้มึงลำบากไปด้วย”
“คิดมาก บลูไม่เคยคิดว่ามันลำบากอะไรกับการที่ต้องดูแลพายนะ เต็มใจและตลอดด้วยไม่ใช่โปรโมรชั่น”ผมบอกคนน่ารักของผมยิ้มๆ แต่ทำเอามันเขินเหมือนกันโว้ย
“ปากดี เออ ว่าแต่ไอ้ไผ่แม่งหน้าด้านเน๊าะ”มันพูดถึงไอ้ไผ่ ที่ดูจี๊จ๋ากับเมียมัน ที่จริงมันก็ไม่หวานอะไรหรอก ตั้งแต่รู้จักมันมาก็เห็นมีครั้งนี้แหละที่มันดูเปิดเผย อย่างตอนเลี้ยงก็เห็นมันมองโทรศัพท์ก่อนจะยิ้มน้อยๆสไตล์มัน เมื่อมีเสียงน่าจะเป็นข้อความที่ส่งมา มันก็ส่งกลับไปเกือบตลอด ปกติมันไม่ค่อยเล่นหรอก สักพักน้องเอมกับเพื่อนเข้ามาคุยด้วยกับพวกผม ด้วยความที่น้องเป็นดาวคณะอยู่แล้ว ก็เลยเป็นที่สนใจ แต่ดูจะคุยกับไอ้ไผ่เป็นพิเศษ มันก็คุยด้วยแต่รักษาระยะห่างพอสมควร พวกผมดูออกว่าน้องชอบมันแต่ตอนนี้ผมว่าทั้งตัวทั้งใจมันยกให้เมียมันหมดแล้วล่ะ เขาไปเลี้ยงกันต่ออีก มันก็ไม่ไปบอกขอตัวกลับก่อน มีแต่คนแซวมัน
“กลัวเมียไงวะ เดี๋ยวนี้”
“เออ คนนี้เอาอยู่โว้ย”
มันก็ยิ้มพยักหน้ารับ แต่ผมรู้มันได้กลัวเมียมันหรอก แต่เป็นเพราะมันรักเมียมันมากกว่า
“ฝิ่นห้ามไม่ให้พี่ไผ่ไปเหรอ”น้องเอมถามมันยิ้มๆ
“ไม่ได้ห้ามหรอก”มันบอกเฉยๆ ก่อนจะยกยิ้มพูดต่อ”เมียไม่ไปก็เลยไม่รู้จะไปทำไม”เล่นเอาเงียบกันไปเลยครับ ก่อนจะปล่อยเสียงโห่ใส่มันพร้อมเสียงแซว
“ไม่กลัวแต่เคารพครับ แบบนี้”ไอ้การฟแซวมัน
“ทำเป็นรักเมียนะมึง” ไอ้เทรนด์เบะปากยิ้มๆ  มันก็ยักคิ้วใส่พวกนั้น ก่อนจะขอตัวกลับทันที น้องเอมก็มองตามมันจนสุดตา เม้มปากเหมือนจะร้องไห้ จนเพื่อนต้องมาดึงให้กลับไปที่โต๊ะ
“เฮ้ย หลับไงวะ กูพูดด้วยก็ไม่พูด”เสียงตะโกนข้างหู ทำเอาผมสะดุ้ง ก่อนจะสบัดหัวไปมา
“ไม่เห็นแปลกเลย”ผมบอกพายก่อนจะถอดเสื้อออกหย่อนลงตะกร้า หยิบผ้าขนหนูมาคลุมก่อนจะมานั่งที่เตียงข้างมันที่ตอนนี้นอนตะแคงเอามือหนุนหัวอยู่
“กูอายแทนเมียมันวะ แม่งแสดงแต่ละอย่าง”ไอ้พายพูดยิ้มๆ
“เมียมันยังไม่เห็นอายเลย”ผมบอกมันก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อเห็นเบอร์ในไอโฟนกดวางซะ ไม่เข้าใจยังต้องการอะไรอีก
“สงสัยไอ้ไผ่แม่งจัดหนัก กูโคตรสงสารมันเลย เห็นใกล้ๆตัวมันมีแต่รอยเต็มไปหมด”ไอ้พายวิจารณ์ไปก็หน้าแดงไป
“อยากมีมั่งมั้ยล่ะ”ผมถามมันยิ้มๆ

imanaji

อ่านต่อนะครับ ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

tonmai12345

ขอบคุณครับ

game6969

ขอบคุนมากมายคัฟ

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

1712

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารักมากค่ะ{:sm-45:}

dung

ขอบคุณมากๆครับ

GBOMK

ขอบคุนคับผม อิ อิ ;p

cawee

        ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Yhoon

4_NAY

เมื่อไหร่จะเสร็จนะ. พายบลูเบอร์รี่น่ะ

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ