ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
ดู: 913|ตอบกลับ: 19

OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 55

 มาแรง [คัดลอกลิงก์]

โสด

   ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

    แต่อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลย..พระเอกที่ไหนเขามานั่งแช่อยู่ในอากาศร้อนตับแล่บเพื่อเฝ้ากกน กันบ้าง..ผมว่าตัวผมนี่ล่ะ..เป็นพระเอกที่ซวยโคตรๆที่สุดของเรื่อง..
    พระเอกที่...กำลังคิดมาก...กับ...เรื่องน่ารำคาญอะไรซักเรื่อง..
ต้องถูกไล่มาเฝ้า กกน.เนี่ยน่ะ...แม่_งงเอ๊ย...
ผมถอนใจเฮือกอย่างหงุดหงิด หลบสายตาให้พ้นจากกางเกงใน..สีสันสวยสดงดงามหลายตัวที่เรียงรายต่อหน้า เบือนหน้ามามองผนังปูนที่กำลังสึกกร่อนได้ที่อย่างนึกเบื่อหน่าย...
..ทั้งที่ว่าไม่น่าจะเบื่ออะไร..ผมโดนใช้งานอะไรมากกว่านี้..ตอนนั้นทั้งโดนแกล้งทั้งโดนทำร้ายสารพัด..ไม่มีกระทั่งไวโอลินมาหล่อเลี้ยงหัวใจผมด้วยซ้ำ..
..กลับกันที่ตอนนี้..ผมไม่ต้องทำงานหนัก..ไม่ต้อง...ทำอะไรมากมาย..มีดนตรีที่ผมรักเป็นเครื่องบันเทิงใจ..แต่ไม่รู้ทำไม...ลึกๆแล้ว...มันกลับ..รู้สึกเบื่อหน่าย..และ...หงอยเหงาอย่างประหลาด..
  บางครั้งนั่งมองพวกพี่ๆที่เขานั่งคุยหัวเราะเฮฮากัน...มองพวกเขาที่แม้จะทะเลาะแต่ก็เป็นหนึ่งเดียวกัน..มันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองมันแตกต่าง..แปลกแยก และไม่เข้ากับใครทั้งนั้น..
บางครั้งที่พวกเขายื่นมือมา..ผมอาจจะเอื้อมเข้าหา..แต่บางครั้ง..ก็ปัดทิ้งอย่างไม่ไยดี..
ไม่รู้ทำไม...ทั้งที่พยายามแล้ว...
แต่มันก็ยัง...เหงา....
   ผมสูดหายใจลึกแล้วปล่อยออกมาเฮือกใหญ่ เอนตัวพิงผนังปูนที่ช่วยหลบแสงแดดให้มาก เงยหน้ามองพระอาทิตย์ดวงโตที่ยังส่งแสงจ้า..
สองวัน...สามวันแล้วรึเปล่า...
ที่ผมหลบหน้า...ที่คนๆนั้นก็หายไปจากสายตา..คล้ายกับว่า..ไม่มีตัวตน..
ไม่รู้ว่าคำพูดของเขามันจริงรึเปล่า..และไม่รู้..ว่าเขาคิดอะไรแบบนั้นออกมาจริงๆหรือไม่..
แต่ที่ผมรู้...คือตัวเองที่ๆไม่พอใจ..และ..
เป็นฝ่ายเดินหนีออกมาเสียบ้าง..ผมหลับตาลงช้าๆ..
..คงเพราะแสบตา...น้ำใสๆมันถึงไหลออกมาแบบนั้น..
ไม่เพราะ..ผมคิดถึง..มือที่เคยยื่นมาหาหรอก...ไม่ใช่เลย..
...มือของคนตัวโต..หน้าดุ...ชอบทำตัวโหดๆ..ที่ความจริงแล้ว..ใจดีกว่าที่คิด..
แต่...ผมก็ไม่อาจจะเชื่อใจได้..
คงเพราะไม่อาจเชื่อใจ..ถึงได้รู้สึกห่างเหิน..แบบนี้ล่ะมั้ง..
  ผมหลับตาลงพร้อมกับสุดน้ำมูกพรืด...
ไม่ใช่เพราะมือคู่นั้น...ที่กำลังห่างออกจากผมไปเรื่อยๆหรอก...
ไม่ใช่เพราะ..ความจริงแล้ว..มือคู่นั้น..มีเจ้าของ..ที่แท้จริงรออยู่หรอก..
เรื่องนั้นผมรู้อยู่แล้ว..รู้ดี...เห็นมากับตาตัวเองเลย...ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรด้วยซ้ำ....
ผมเข้าใจดี..ไม่ต้องให้ใครมาบอกเลย..
และผมกับเขา...เรา...ไม่ได้เป็นอะไรกัน..
เพราะอย่างนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกงี่เง่าอะไรซักอย่างให้เสียเวลา..
    ความแสบร้อนบริเวณใบหน้าเพราะแสงแดดที่แผดเผาหายไป ทำให้ผมชะงัก..สมองที่กำลังคิดอะไรอยู่เริ่มให้ความสนใจกับ ร่มเงา ของสิ่งนั้น..
  นั่นทำให้ผมลืมตาขึ้นช้าๆ...
ภาพที่พร่ามัวเพราะหยดน้ำตา..กับแสงแดดที่ส่องมาเจิดจ้านั้นทำให้ต้องหรี่ตาลง..มองคนที่มาบังแสงให้..คนตัวโตๆ..
ที่ยืนมอง..พร้อมกับแววตาที่ผมอ่านไม่เคยออกซักครั้ง..กำลังยื่นมือข้างหนึ่งมาตรงหน้าช้าๆ...
..ยื่นมือออกมา...เพื่อให้ผม...เอื้อมรับ...
   “..ร้องไห้ทำไม...” ทุกคราวเสียงของเขาจะห้วน...หนัก..ไม่น่าฟังเท่าไหร่..แต่คราวนี้มันเบา..และอ่อนโยนจนไม่น่าเชื่อ
   “.............” ผมไม่ตอบ..เอื้อมมือเช็ดคราบน้ำตาที่เปรอะแก้มออกลวกๆ อย่างไม่ยอมให้ถูกล้อเลียน..แววตาคู่คมที่ทอดมองมานั้นชวนให้ใจเต้น...แต่ของบางอย่างที่อยู่ในมือของเขา..กลับทำให้ผมะงัก..และเม้มปากแน่นอย่างขุ่นเคืองใจ..
คำพูดของพวกพี่ทินดังขึ้นในหัว..
...ผมมองหน้าพี่โต..สบตา...ได้แต่มองอยู่อย่างนั้น เห็นเพียงแต่ภาพทิวทัศน์เดิมๆและดวงตาสีดำคู่เดิมที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง...
ผมไม่สามารถมองทะลุ..หรือ...เห็น...ในสิ่งที่อยากเห็นสักครั้ง...
..มีเพียงสีดำ...มีเพียงทิวทัศน์ที่มืดบอด...
   “....ลุกขึ้นสิ...” เสียงของพี่โตยังเร่งเร้า..ผมเม้มปาก ไม่ตอบ..เพียงแต่หรุบตาลงอย่างสับสน..
...เคยอย่ากรู้และอยากถาม..ว่าสิ่งที่เราทั้งสองคนกำลังทำอยู่...มันคืออะไร..
กอด..เพื่ออะไร..
จูบ...ไปทำไมถ้าไร้เหตุผล..
...หรือเป็นแค่ความต้องการล้อวนๆไม่มีอย่างอื่นเจือปนกันแน่...
ผมกำหมัดแน่น..จำได้ดีว่าต่อให้ออกปากถาม..หากคำตอบที่ได้มาคือคำว่ารัก..ผมก็ไม่อาจทำใจให้เชื่อ..
แต่ไม่ได้หมายความว่าผมไม่อยากรู้..และ...ไม่อยากได้ยิน..
และไม่ได้หมายความว่าหากได้ยิน..ผมจะคิดอย่างเดิม..
    เพียงแค่วางพนันงี่เง่ากับศักดิ์ศรีที่เหลืออยู่เพียงนิดของตัวเอง ว่าหากได้หัวใจของใครซักคนมาเหยียบเล่น..มันจะเป็นอย่างไร..
แต่ผมเพียงแค่คิดต่อรองในสิ่งที่ตัวเองไม่มีวันได้..
“...ทำแบบนี้...ทำไม...” ผมได้ยินตัวเองออกปากถามออกไปแผ่วเบา...เบา...จนแทบกระซิบ..
แต่ลมหายใจที่แรงขึ้นของอีกคน ทำให้ผมรู้ ว่าเขาได้ยินมันแน่นอน..
...มันเป็นคำถามที่ผมอยากรู้...มานานแล้ว..
อยากรู้..ว่าเราสองคนกำลังทำอะไร..
อยากรู้..ว่าผม..กับผู้ชายตรงหน้า..กำลังเล่นอะไรกับหัวใจตัวเอง..
เรากำลังทำอะไรอยู่..โอบกอด..จูบ..ใกล้ชิดกันถึงเพียงนั้น..
ทำไป...ทำไม?...
ก้อนเนื้อที่มีชีวิตจิตใจดวงนั้น..มันกำลังเฝ้ากระซิบถามคำถามที่ผมไม่อยากตอบอย่างบ้าคลั่ง..
..ขอเพียงแค่คำตอบ
   “...ไม่รู้.....”
ผมหัวเราะหึออกมาทันทีที่ได้ยิน...ได้ยินถึงคำตอบและเสียงอะไรบางอย่างในตัวที่พังครืน..
ไม่รู้...
คำตอบของคนโง่...หรือว่า...ความจริง..
  ผมเหลือบไปมองฝ่ามือที่ยังคงยื่นส่งมาหา แต่ใบหน้าทั้งแววตานั้นไม่ได้มองมาที่ผมอีกต่อไปแล้ว คนๆนั้นกำลังเมินมองไปทางอื่น..มองอะไรบางอย่างที่ผมเองก็ไม่เห็นและไม่รู้ว่ามันคืออะไร..
  เพี๊ยะ !
ผมปัดมือคู่นั้นออก..และลุกออกจากร่างเงาของคนๆนั้น....
เดินผ่านประตู...ผู้คน หรือกรงเหล็กมากมายที่ไม่ได้อยู่ในสายตาด้วยนัยน์ตาที่เลือนพร่า...
ผมปัดมือคู่นั้นออกอีกแล้ว...
ไม่ยอมเอื้อมมือไปหา..ไม่ยอมเอื้อมมือ...เพื่อคว้ากับมือคู่นั้นไว้..
  ผมเดินพรวดเข้าไปในห้องไหนซักแห่ง..พร้อมกับปิดประตูโครม...
มองไม่เห็นอะไร...นอกจากแววตาคู่นั้น..
มองไม่เห็นอะไร..ในดวงตาสีดำคู่นั้น..
สีดำที่เกินจะหยั่งถึง..
สีดำกว้างที่ใหญ่เกินไป...จนผมไม่อาจเชื่อว่าหัวใจในมือมันมีอยู่จริง....
Imprison 45: ความบังเอิญที่ซ้อนทับความบังเอิญ
     ผมนั่งมองหน้าผู้ชายตรงหน้าที่ชื่อว่าพี่เบิร์ด เขาก็นั่งมองหน้าผม จะต่างกันก็แค่เขามองหน้าผมพร้อมๆกับพูดอธิบายอะไรบางอย่างให้ผมฟัง..ซึ่งเป็นอะไรบางอย่างที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุด..
ผมมองวัตถุสีดำเล็ดๆตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่า ทั้งที่ในใจสับสนคิดไม่ออก..สิ่งที่อยู่ตรงหน้าผมก็คือของ ที่ผมต้องไปจัดการส่งให้เรียบร้อย ตามที่ป๋าและผู้พัน สั่งมา..
   ลืมไปได้ยังไงน่ะ ว่าทั้งสองคนนั้นยังสั่งผมให้ทำสิ่งนี้อีก อาจจะเพราะว่าตอนนี้ผมมีเรื่องให้คิดเยอะเกินไปเสียจนลืมเรื่องไม่น่าจำไปเสียแล้ว..
   อาทิตย์กว่าๆที่ผมควรจะมีความสุขมากมายหลังจากได้กลับมาเล่นไวโอลินอีกครั้ง แต่มันกลับไม่ใช่แบบนั้น ผมชื่นชอบและมีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ แต่ขณะเดียวกันก็กลับรู้สึกว่างเปล่า..และ...สับสนอย่างที่ไม่ควรจะเกิด
  คำว่าไม่รู้ ที่ผมได้ยิน กลายเป็นคำพูดสุดท้ายที่ผมกับคนๆนั้นสื่อสารกัน เป็นคำสุดท้าย ที่คนๆนั้นบอกกับผม..
บอกว่าไม่รู้  แล้วจากนั้น เราสองคนก็ไม่มีอะไรจะพูดกันอีก..
ไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องอยู่ใกล้ๆ พูดคุยกัน หรือทำอย่างอื่นร่วมกันอีก..
แม้ว่าจะยังอยู่รวมกลุ่มกันตามปกติ ผมก็เป็นเบ๊คอยรับใช้คนโน้นคนนี้เหมือนเคย นอนอยู่ที่เดิม ทำอะไรๆเหมือนเดิม..แต่เปลี่ยนไปก็แค่ เราไม่มีคำพูดอะไรจะเอ่ยต่อกันอีกแล้ว..
.ก็ดี..ที่ไม่จำเป็นต้องมานั่งคิดสับสน ปวดหัวกับเรื่องไร้สาระไม่เป็นเรื่อง
ทั้งที่ผมคิดแบบนั้น...แต่....
ไม่รู้ทำไม ผมถึงต้องคิดมาก..และรู้สึกว่างเปล่า..คล้ายอะไรบางอย่างหายไป..
จนกระทั่งวันนี้ แม้ผ่านมานับอาทิตย์ ความรู้สึกนี้ก็ยังไม่จ่างหายและยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นทุกวัน..
จนกระทั่งแค่มองหน้า แต่มองเห็นใบหน้าของคนๆนั้น ผมก็ไม่อาจทนมองด้วยความรู้สึกว่างเปล่าและเจ็บแปลบในใจได้อีกแล้ว..
  ผมลอบถอนใจเบาๆ พลางมองหน้าพี่เบิร์ดที่กำลังมองหน้าผมอยู่เช่นกัน..โดยที่ด้านหลัง มีคนๆนั้นยืนมองอยู่..
ผมนิ่วหน้า นึกอยากจะก่นว่าสักครั้ง ถ้าไม่ทำอะไรก็จะมายืนอยู่ตรงนี้ทำไม เพราะนอกจากจะทำให้ผมไม่รู้เรื่องแล้ว
ยังทำให้ผมรำคาญและนึกปวดใจเสียด้วย...
ถ้าเขาไม่มีอะไรพูดกับผม และผมไม่มีอะไรจะพูดกับเขา..เรา...จะมานั่งจ้องหน้ากันอยู่แบบนี้เพื่ออะไร?...
  “....มึงฟังกูอยู่รึเปล่า?..” พี่เบิร์ดหน้านิ่วออกปากถามผมที่นั่งเงียบ...ผมพยักหน้าช้าๆ..
  “..ผมรู้แล้ว..แต่..ที่ไหน..ใคร..?..” ผมถามกลับออกไป ทำใจมาตั้งแต่รู้แล้วว่าตัวเองต้องทำ ยังไงก็ต้องทำ ทำเพื่อให้คนพวกนั้นพอใจที่สั่งการผมได้..
เพียงแค่นั้นผมก็จะหลุดจากเรื่องบ้าๆที่น่าอึดอัดนี่เสียที เพราะพี่วิทย์ก็เคยบอกแล้ว ว่าผมไม่จำเป็นต้องทำอีก..
ผมถอนใจเบาๆ...จ้องมองของที่อยู่ตรงหน้า
   ได้ยินเสียงลูกกรงกระทบกับโครงเหล็กเบาๆ จึงเหลือบตาขึ้นไปมอง..เห็นว่าพี่โตเดินออกไปแล้ว ผมแสยะยิ้มขึ้นมาทันที คลับคล้ายคลับคลาว่าเมื่อผมต้องรู้เรื่องนั้นเมื่อครั้งที่แล้ว..เขาก็ทำแบบนี้ไม่ต่างกัน..
..ให้คนอื่นคุยแทน ไม่กล้านั่งมองผม..เวลาที่รู้เรื่องทั้งหมด...
แล้วจะมานั่งอยู่ตรงนี้ทำไมตั้งแต่ทีแรก..
   “..แถวๆโรงฝึกงานมีคนเยอะมั้ย..” พี่เบิร์ดเกริ่นๆถามออกมา ทำให้ผมเลิกคิ้ว..หรือจะให้ไปส่งของตรงนั้น..
    “..ไม่เท่าไหร่..แต่ผู้คุมเฝ้าอยู่ตรงทางเข้า..”  ผมพูดออกมาเรียบๆ..มองหน้าคนถามที่ถอนใจเฮือก...
   “..เหรอ...” พี่เบิร์ดนิ่งไปอีก..ก่อนจะเงยหน้ามามอง
    “..พรุ่งนี้..ตอนสี่โมง...ที่ห้องดนตรีของมึง...” คำพูดนั้นทำให้ผมนิ่งไป..ห้องดนตรีที่ใช้ฝึกดนตรี จะให้ไปส่งของกันตรงนั้น?..

     “..ใคร?...” ผมถามเสียงเครียดออกจะตกใจไม่น้อยที่บรรดานักโทษที่มีใจรักด้านเสียงเพลงเหมือนผมมาทำเรื่องแบบนี้ด้วย..ไม่สิ คงบอกว่าโดนเหมือนกันล่ะมั้ง..
    “........... ” พี่เบิร์ดมองหน้าผมแล้วเลิกคิ้ว..
“แน่ใจน่ะว่าอยากรู้..”
     “.......... ” ผมพยักหน้า จะใครผมก็ไม่ตกใจแล้ว..
     “...ไอ้ธีระ..” บอกพร้อมกับลุกขึ้นยืน” ..มันก็แค้รับออกไปข้างนอกล่ะน่ะ ยังไงก็ทำให้ดีล่ะ กูขี้เกียจโดนนายด่าอีก..”
พี่เบิร์ดบอกแบบนั้นแล้วเดินออกไป...ผมนิ่งเงียบ มองของห่อเล็กๆในมือด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด..



มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
2891
Zenny
3376
ออนไลน์
452 ชั่วโมง
โพสต์ 2012-9-8 08:43:46 | ดูโพสต์ทั้งหมด

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
8902
Zenny
15381
ออนไลน์
1125 ชั่วโมง
โพสต์ 2012-9-13 06:42:28 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคณครับผม

มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
1861
Zenny
4470
ออนไลน์
416 ชั่วโมง
โพสต์ 2012-9-16 15:31:02 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
486
Zenny
2935
ออนไลน์
88 ชั่วโมง
โพสต์ 2012-10-6 04:42:17 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากคับ

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
9
พลังน้ำใจ
3272
Zenny
8039
ออนไลน์
439 ชั่วโมง
โพสต์ 2012-10-20 09:46:23 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากมายครับผม

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
357
Zenny
1329
ออนไลน์
62 ชั่วโมง
โพสต์ 2012-11-13 23:15:44 | ดูโพสต์ทั้งหมด

ประธานนักศึกษา

อยากเต้น..ก็เต้น ซิค่ะ!!

กระทู้
491
พลังน้ำใจ
61077
Zenny
251866
ออนไลน์
3272 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%สมาชิกระดับแพลตตินั่มสมาชิกระดับทับทิมสมาชิกระดับไพลินสมาชิกระดับมรกตสมาชิกระดับเพชรสมาชิกระดับเพชรบริหารสมาชิกระดับเพชรคู่สมาชิกระดับตรีเพชรสมาชิกระดับมงกุฎ

โพสต์ 2013-2-3 08:35:37 | ดูโพสต์ทั้งหมด

มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
1430
Zenny
6827
ออนไลน์
291 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-4-17 14:03:14 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุนครับ

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
829
Zenny
2023
ออนไลน์
150 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-4-27 17:45:48 | ดูโพสต์ทั้งหมด

มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
1157
Zenny
2209
ออนไลน์
532 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-5-14 01:31:47 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
1541
Zenny
6736
ออนไลน์
824 ชั่วโมง
โพสต์ 2013-11-27 05:35:35 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากนะ

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
105
พลังน้ำใจ
4967
Zenny
148
ออนไลน์
713 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-3 17:56:17 | ดูโพสต์ทั้งหมด

มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
2982
Zenny
3815
ออนไลน์
608 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-7-15 15:49:18 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
43221
Zenny
14266
ออนไลน์
1963 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-9-15 17:57:34 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
43221
Zenny
14266
ออนไลน์
1963 ชั่วโมง
โพสต์ 2015-9-15 17:57:37 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
209
พลังน้ำใจ
14088
Zenny
42724
ออนไลน์
1088 ชั่วโมง

สมาชิกระดับมรกตสมาชิกระดับแพลตตินั่มสมาชิกระดับทับทิมสมาชิกจีโฟกาย 100%สมาชิกระดับไพลินสมาชิกระดับเพชรสมาชิกระดับเพชรบริหารสมาชิกระดับเพชรคู่สมาชิกระดับตรีเพชร

โพสต์ 2016-5-24 10:30:08 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ทำไมคนใหญ่โตเห็นชีวิตคนอื่นเป็นของเล่นนะ

ประธานนักศึกษา

โสด สุดดดด

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
65832
Zenny
23628
ออนไลน์
10652 ชั่วโมง
โพสต์ 2016-11-21 05:55:25 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ง่ายเลย อ.ธีระ
Every cloud has a silver l

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
1
พลังน้ำใจ
6736
Zenny
3158
ออนไลน์
315 ชั่วโมง
โพสต์ 2021-4-3 03:45:46 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ข่อมคับ

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
1
พลังน้ำใจ
6736
Zenny
3158
ออนไลน์
315 ชั่วโมง
โพสต์ 2021-10-13 00:52:00 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-11-24 22:36 , Processed in 0.123184 second(s), 28 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2024 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้