++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ #36 ภาคสอง

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
" อืม....อยากให้ลุกขึ้นก็ต้องมาจุ๊บพี่ก่อนสิครับ แค่นั้นพี่ก็ลุกแล้ว.........."  พี่เจสบอกผมทั้งที่ตาก็ปิดอยู่เหมือนเดิม
" ต้องจุ๊บเหรอครับ....อืม...ก็ได้คร้าบ...." ผมคิดแป๊บนึง  ก็ตกลง  แค่จุ๊บแค่นั้น  สบายมากคร้าบสำหรับผม
" เร็วสิครับ  เดี๋ยวก็เปลี่ยนใจซะเลยนี่...." พี่เจสพูดเหมือนกับว่าเป็นต่อผม
" คร้าบ...คร้าบ...แค่จุ๊บแค่นี้เอง....."  ผมบอกแล้วก็ก้มหน้าลงไปเพื่อที่จะจุ๊บแก้มของพี่เค้า
" ก็เร็วสิครับ....พี่คอยอยู่ จะได้ลุกสักที "  พี่เจสพูด
" เอ่อ.........ก็ได้คร้าบ...."  ผมพูด แล้วก็ก้มหน้าลงไปจุ๊บที่แก้มของพี่เจส ทีละข้าง เสร็จแล้วผมก็เงยหน้าขึ้นมอง
พี่เจส  ก็เห็นพี่เจสมองผมอยู่  พี่เจสยิ้มให้ผม  ผมก็ยิ้มตอบพี่เค้าอ่ะคับ แต่ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆอ่ะ กับยิ้มที่พี่เจสมีให้
ผม  ดูแล้วมันเจ้าเล่ห์ยังไงไม่รู้
" ฮ่าฮ่า.....ดีจัง  แล้วตรงนี้ล่ะ ยังไม่ได้จูบเลยนะครับ  "  พี่เจสบอกผม  แล้วเอามือชี้ที่ปาก
" อ่ะ...ว่าแล้วเชียว...ต้องมีอะไรอีกแน่ๆเลย....คิกคิก..."  ผมพูดตามที่ใจคิดอยู่ พร้อมกับหัวเราะคนเจ้าเล่ห์ไปด้วย
" เร็วๆสิ...คอยอยู่นะ เดี๋ยวไม่ลุกด้วย  "  พี่เจสบอกผม
" รู้แล้ว....รู้แล้ว....แค่นี้ต้องเร่งด้วย....."  ผมบอกบ่นๆ แต่ก็อดยิ้มให้พี่เจสไม่ได้  แล้วค่อยๆก้มหน้าลงไปจูบที่ปากของพี่เจส
" อืม........"  เสียงพี่เจสครางออกมา
"  อ่ะ...พอแล้ว...ลุกได้แล้ว...เร็วๆ..."  ผมบอกพี่เจส เมื่อเงยหน้าขึ้น  ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ  กลัวใจตัวเองอ่ะ..
" หึหึ.....รีบหนีเลยนะ....กลัวพี่หรือกลัวตัวเองกันแน่ครับ....."  พี่เจสหัวเราะผม  ยังกะรู้แน่ะ ว่าผมคิดอะไรอยู่...
" ................ไม่ต้องพูดอะไรเลย...ลุกได้แล้ว  "  ผมพูดเปลี่ยนเรื่อง  ไม่งั้นเดี๋ยวพูดเข้าตัวเองอ่ะครับ
" ก็ลุกแล้วนี่ครับ..."  พี่เจสพูดโพล่งบอกผม
" จะลุกอะไรอ่ะ...พี่นอนอยู่ยังไม่ได้ไปไหนเลยนี่ครับ.."  ผมพูดอย่างงงๆอ่ะค้าบ...
" ก็ลุกแล้วครับ....นี่ไงล่ะ...."  พี่เจสพูด แล้วชี้มือมาที่กลางลำตัว
" อ๊ะ.......พี่เจสบ้าจัง....."  ผมอุทาน  พูดอย่างอายๆ  ไม่ทันพี่เจสอีกแล้วอ่ะ.....ถูกแกล้งทุกทีเล๊ยผม...
" ฮ่าฮ่า.......อายเหรอครับ...."  พี่เจสพูดถามผมไป  หัวเราะไป
" นี่แน่ะ....ชอบแกล้งนาวดีนัก  "  ผมพูด  แล้วยกมือทุบแขนพี่เจส  ดีนะยั้งทันไม่งั้นทุบตรงนั้นไปแล้ว...อิอิ...ก็กลัวอ่ะ เกิดเป็นอะไรไป  พี่เค้าใช้การไม่ได้ก็จะแย่เอาน่ะสิคร้าบ....
" โอ๊ยเจ็บนะนี่....ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสร้องเจ็บ  แต่กลับหัวเราะผม   แล้วจับผมให้ล้มลงที่เตียงนอน พี่เค้าจับมือผมมารวบเอาไว้ ที่เหนือศีรษะ
" พี่เจสอ่ะ...อย่าแกล้งนาวแบบนี้นะคร้าบ....เราต้องรีบไป ไม่งั้นมัมต้องคอยนานแน่ๆเลยอ่ะคร้าบ..."  ผมบอกเสียงหวาน  อ้อนสุดๆเลยคร้าบ.....
" ไม่ต้องมาพูดอ้อนพี่เลยครับ......อ้อยอยู่ในปากช้างแล้ว  เอาอะไรมาฉุดไม่อยู่หรอกครับ....ฮ่าฮ่า...."  พี่เจสบอกผมทำเสียงหื่นๆ
" ไม่เอาน้า....อย่าแกล้งกันอย่างนี้น้าคร้าบ...."  ผมร้องอ้อนพี่เจส
" ฮ่าฮ่า...สายไปแล้ว....."  พี่เจสหัวเราะผม  แล้วค่อยๆก้มหน้าลงมาทำหน้าตาหื่นๆใส่ผมด้วยอ่ะ  
" อ๊ะ.....อา......"  ผมร้องเมื่อพี่เจสซุกหน้าลงมาที่ซอกคอของผม  แล้วใช้ปากขบกัดต้นคอของผมดูดเม้มแน่น จนผมต้องร้องออกมา  ความรู้สึกมันปะปนกัน ทั้งเจ็บ  แต่ก็หวิวๆ....
" หึหึ....."  พี่เจสเงยหน้าขึ้นมองผม  ยิ้มด้วยความพอใจที่ทำให้ผมหยุดพูดหยุดบ่นได้
" อ่ะ...อา........พี่เจ...เจส...อย่าแกล้ง..."  ผมพยายามพูด แต่ก็ไม่จบเมื่อพี่เจสปิดปากของผมด้วยปากของพี่เค้าพี่เจสจูบผมอย่างเร่าร้อนรุนแรง  เรียกร้องผมให้ตอบรับกับความรู้สึกที่พี่เจสมอบให้   พี่เอามือลูบไล้เนื้อตัวของผมไปทั่ว......ตอนแรกผมเองก็พยายามต่อต้านพี่เค้าทุกอย่าง  แต่มันก็ไม่เป็นผลอะไรเลย  ร่างกายของผมมันเริ่มอ่อนแรงจนไม่มีพลังงานเหลือพอที่จะไปต่อต้านพี่เจสได้อีก  ต้องยอมพี่เค้าอีกจนได้.........................................
" นี่...ป่านนี้ทำไมถึงเพิ่งจะมา....."  เสียงมัมพูดกับพี่เจส  โดยที่มีผมยืนอยู่ข้างหลังของพี่เจส
" ขอโทษครับแม่...."  พี่เจสตอบเสียงเบาๆ
" ดูสิ...ปล่อยให้แม่ต้องรอทานข้าวตั้งนาน..คอยไม่ไหวจนต้องทานเองคนเดียว...."  มัมพูดกับพี่เจสอย่างโกรธๆ
" โธ่....แม่คร้าบ....พอดีผมรู้สึกเพลียๆน่ะคร้าบ  ก็เลยนอนตื่นสายไปหน่อยเองน่ะคร้าบ..."  พี่เจสพูดอ้อนมัมอ่ะคับ  ส่วนผม
เหรอ...ก็เดินเข้าไปหามัม  ยิ้มให้มัมอย่างหวานๆ  
" คิดถึงมัมจังเลยคร้าบ...."  ผมพูดอ้อนมัม  ยกมือกอดมัม แล้วก็หอมแก้มด้วยทีละข้าง
" หึหึ...ช่างประจบจริงๆเลยนะ ไอ้เจ้าลูกคนนี้  "  มัมพูดกับผม  แล้วเอามือลูบหัวผมด้วย
" แล้วมัมคิดถึงมะนาวหรือเปล่าคร้าบ..."  ผมถามยิ้มฟันขาวให้มัมอ่ะคร้าบ....
" คิดถึงจ๊ะ....คิดถึงมากจนต้องเรียกมานี่ไงล่ะ...."  มัมพูดกับผมด้วยความเอ็นดู
" โหมัม....ตอนแรกนึกว่าคิดถึงผมซะอีก  ที่แท้ก็คิดถึงไอ้นาวนี่เอง....น่าน้อยใจนัก..."  พี่เจสพูดกับมัม  ที่ตอนนี้หันมาสนใจผมมากกว่า
" ยังจะมาพูดอีก  ก็เราน่ะ  ไม่ยอมพาน้องมาหาแม่บ่อยๆ  ต้องปล่อยให้แม่ต้องทนเหงาอยู่คนเดียว "  มัมพูดบ่นพี่เจส
" ขอโทษคร้าบ  ก็ช่วงนี้ผมงานยุ่งมากน่ะครับ ก็เลยไม่ค่อยจะมีเวลาพาลูกสุดที่รักของมัมมาหาน่ะครับ "  พี่เจสบอกมัม........
" ไม่ต้องมาอ้างอะไรเลยนะ....เรื่องงงเรื่องงานนั่นน่ะ "  มัมพูด
" ครับ....ไม่อ้างก็ได้ครับ..."  พี่เจสพูด  
ผมยังคงกอดมัมอยู่  มองพี่เจสแล้วก็อดขำไม่ได้กับท่าทีของพี่เค้า  ก็มันเหมือนนิสัยเด็กๆเลยอ่ะคร้าบ  รู้สึกว่าจะแตกต่างจาก
พี่เจสเมื่อตอนเช้าลิบลับ   ผมมองไปยิ้มไป
" ไอ้นาว...มายิ้มอะไรพี่...เดี๋ยวเถอะ...."  พี่เจสพูดกับผม เมื่อเห็นผมทั้งยิ้มทั้งขำพี่เค้า
" ป่าวซะหน่อย...นาวยังไม่ได้อะไรเลยน้า...มัมดูสิคร้าบ....อยู่ๆพี่เจสก็ว่านาวอ่ะคร้าบ..."  ผมพูดกับมัม   แล้วหันกลับไปแลบลิ้นใส่พี่เจส
" ใช่....น้องยังไม่ได้ว่าอะไรแกเลยนะ เจ้าเจส  "  มัมว่าพี่เจส
" โห...เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะคร้าบ  อย่างนี้ผมก็โดนรุมอยู่คนเดียวน่ะสิคร้าบ....น่าน้อยใจจริงๆเลย "  พี่เจสพูดไปทำหน้าซึมๆ  
จนผมเริ่มหน้าเสีย   ผมแหย่พี่เจสมากไปหรือป่าวเนี่ย จนทำให้พี่เจสถูกมัมบ่นอ่ะคร้าบ...
" มัมคร้าบ...มัมอย่าว่าพี่เจสเลยนะคร้าบ....."  ผมหันไปบอกกับมัม
" เห็นมั้ย น้องเป็นห่วงแกนะ...." มัมพูดกับพี่เจส
" ครับ...รู้ครับ.....งั้นผมออกไปข้างนอกก่อนนะครับ  "  พี่เจสบอกมัมแล้วหันหลังเดินออกไปข้างนอก โดยที่พี่เค้าไม่มองผมเลยอ่ะคับ
" มัมคร้าบ...เดี๋ยวมะนาวมาหานะคร้าบ  มะนาวออกไปหาพี่เจสก่อนน้า...."  ผมบอกมัมเสียงอ้อน
" จ๊ะ.....เป็นห่วงพี่เค้าใช่มั๊ยล่ะ..."  มัมพูดกับผม อย่างรู้ทัน
" ใช่คร้าบ...พี่เค้าโกรธมะนาวป่าวไม่รู้อ่ะคร้าบ...."  ผมบอกมัม  แล้วก็ขอตัวเดินออกไปข้างนอกบ้านที่พี่เจสเพิ่งจะเดินออกไปเมื่อสักครู่
ผมเดินออกมามองหาพี่เจสว่าไปที่ตรงไหน   เดินต่อไปอีกนิดก็พบว่าพี่เค้ายืนมองต้นไม้ที่ปลูกอยู่มากมายอยู่แถวหลังของบ้าน   ผมก็เลยเดินตรงเข้าไปหาพี่เค้า   พอไปถึงตัว ก็เดินเข้าไปกอดข้างหลังพี่เจส
" พี่เจสคร้าบ....โกรธนาวเหรอคร้าบ......ที่แกล้งพี่อ่ะ....."  ผมถาม
ตอนพิเศษ 2.......ขอแค่อ้อมกอดที่อบอุ่น กับรักที่มีให้เท่านั้นพอ.....
" คิกคิก......ขอบคุณพี่เจสคร้าบ...."  เสียงหัวเราะและคำขอบคุณของผมดังขึ้น   เมื่อเพลงวันเกิดที่พี่เจสได้ร้องให้กับผม จบลง
" อย่าเพิ่งเป่า....ต้องอธิษฐานก่อนสิครับ...."  พี่เจสพูดนั่งอมยิ้มให้ผมอยู่ตรงหน้า โดยมีเค๊กสีสวยมีเทียนที่ถูกจุดแล้ว ปักอยู่ตรงกลาง  
ตั้งวางอยู่บนโต๊ะ
" คร้าบ....งั้นนาวอธิษฐานแป๊บนึงน้า  "  ผมพยักหน้ายิ้มให้พี่เจส แล้วก็หลับตาพนมมือไหว้  
ผมนึกอธิษฐานอยู่ในใจ    สักครู่หนึ่งผมก็ลืมตาเพื่อจะเป่าเทียน  แต่ก็ต้องตกใจ  เมื่อเห็นตาคู่หนึ่งจ่อติดอยู่ตรงหน้าของผม  
รวมทั้งปากของผมที่อ้าออกกำลังจะอุทาน ก็ถูกปิดจากปาก ของเจ้าของดวงตาคู่นั้นแต่เมื่อหายตกใจ ผมก็ยอมรับจูบนั้นด้วยความเต็มใจ  ถือเป็นเซอร์ไพรส์หนึ่งที่น่าจดจำในวันเกิดของผม
"  เอ้า....พอก่อน....เรายังไม่ได้เป่าเทียนเลยนะ....ฮ่าฮ่า....."  พี่เจสบอกผม หลังจากที่พี่เจสถอนปากออก ปล่อยให้ปากผมเป็นอิสระ
" อ๊ะ.......แฮะแฮะ......พี่เจสอ่ะ แกล้งนาวจนนาวลืมเลยเห็นป่าว  "  ผมพูดพร้อมย่นจมูกใส่พี่เจส
แล้วก้มลงมองเค๊กที่อยู่ตรงหน้า  เค๊กสีขาวสะอาดตาที่ไม่ได้ตกแต่งอะไรเลย มีเพียงดอกกุหลาบสีแดงสด 1 ดอกวางพาดบนหน้าเค๊กสีขาวนั้น  โดยมีกลีบดอกกุหลาบสีแดงถูกโปรยอยู่โดยรอบทั่วตัวเค๊ก   มองดูตัดกันสวยมาก ผมค่อยๆเป่าเทียนที่อยู่ตรงกลางเค๊ก  เป่าครั้งแรกมันก็ไม่ยอมดับอ่ะครับ  ผมเลยต้องเป่าอีกครั้ง  แต่มันก็ไม่ยอมดับอีกอ่ะ  ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเป่าลมออกมาอย่างแรง
" อารายอ่ะ...ยังไม่ดับอีก  นี่พี่เอาเทียนที่เป่าไม่ดับมาแกล้งมะนาวเหรอคร้าบ..."  ผมหันไปถาม
" ฮ่าฮ่า....."  พี่เจสหัวเราะผม เมื่อเห็นผมนั่งหายใจหอบ ด้วยความเหนื่อย
" แกล้งเค้าแล้วยังจะมาหัวเราะเยาะเค้าอีก...."  ผมพูดทำหน้าบึ้งๆใส่พี่เจส
" ฮ่าฮ่า....น่านะ...อย่าทำหน้าบึ้งสิครับ  พี่แค่แกล้งแหย่นิดเดียวเอง "  พี่เจสหัวเราะแล้วก็พูดกับผม
" นาวรู้คร้าบ..ว่าพี่แกล้งนาวอ่ะ...แต่ตอนนี้นาวเหนื่อยอ่ะ....ใช้ลมหมดตัวแล้ว ขอนั่งพักก่อน  "  ผมพูดแล้วก็นั่งหอบอีก  
" เหนื่อยมากเหรอ...ยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย....แค่เป่าเทียนเอง  "  พี่เจสพูดไปก็กลั้นยิ้มไป
" ก็นาวเหนื่อยนี่น้า...แค่เป่าเทียนแต่พี่ดูจิ เป่าแรงขนาดไหนมันก็ไม่ยอมดับอ่ะ  เป็นใครๆก็เหนื่อยแหล่ะ.."  ผมบอกพี่เจส
เริ่มงอนนิดๆ
" น่านะ...ยิ้มได้แล้ว  นี่วันเกิดเรานะ  ไม่ยิ้มแล้วเดี๋ยวไม่น่ารักนะ..."  พี่เจสบอกผม
" ไม่น่ารักก็ไม่น่ารักจิคร้าบ....ก็นาวมันไม่น่ารักนี่ ใครๆก็ไม่รักหรอก..."  ผมพูดแบบว่างอนจริงๆเลยอ่ะครับ
" เรานี่...ชอบว่าตัวเองไม่น่ารัก  ไม่มีใครรัก แล้วดูสิคนที่ว่าตัวเองไม่น่ารักแล้ว ทำไมถึงมีแต่คนรักเราเยอะแยะไปหมดเลยล่ะ...." พี่เจสพูดกับผม
" ไม่รู้เค้าสิคร้าบ  "  ผมบอกยังคงงอนต่ออีกนิด  
" ฮ่าฮ่า....ไม่เอาไม่พูดแบบนี้แล้ว....ยิ้มให้พี่ดูก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวมาเป่าเค๊กอีกที  "  พี่เจสบอกผม  แล้วเอามือจับคางของผมดันขึ้นให้หันมามองจ้องที่หน้าของพี่เค้า
" .................."  ผมมองจ้องพี่เจส  แต่ก็ไม่ได้พุดอะไรออกมา
"  ยิ้มนะครับ  ยิ้มให้พี่ดูก่อนนะคนดี  "  พี่เจสพูดแล้วมองจ้องผม  จนผมต้องยอมแพ้ก้มหน้าหลบตาพี่เจส
" คร้าบ...ยิ้มก็ได้คร้าบ.."  ผมพูดจบ พี่เจสก็ดันปลายคางขึ้นให้ผมได้มองหน้าพี่เจสอีกครั้ง  แล้วผมก็ยิ้มให้พี่เจสยิ้มแบบที่คิดว่าหวานที่สุดเท่าที่จะยิ้มได้
" แน่ะไอ้นาว...อย่ายิ้มให้พี่แบบนี้สิครับ...เดี๋ยวพี่....."  พี่เจสพูด จากเสียงดังเริ่มต้น เปลี่ยนเป็นเสียงหายไปเลย
" เดี๋ยวพี่...เดี๋ยวพี่ทำไมเหรอคร้าบ..คิกคิก....."  ผมถามพร้อมกับที่อดขำไม่ได้  ส่งยิ้มหวานสุดๆออกไปอีก
" ไอ้นี่...บอกห้ามแล้วยังจะทำอีก  เดี๋ยวเถอะ...น่าดู...."  พี่เจสบอกผม แล้วยกมือเขกหัวผมไปทีนึง
" โอ๊ย...เจ็บน้า...."  ผมร้อง  
" ดีมาแกล้งพี่ดีนัก....มาเป่าเค๊กก่อน เห็นมั๊ยเทียนจะละลายหมดแล้ว "  พี่เจสพูด เปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว
" แล้วพี่เจส  ต้องบอกด้วยว่าที่พูดค้างไว้น่ะคืออะไร " ผมบอกอีกครั้ง  อย่างไม่ยอมแพ้  ต้องให้พี่เจสพูดให้ได้
" ได้คร้าบ..."  พี่เจสพูด
" แล้วอีกอย่าง  พี่เจสต้องช่วยมะนาวเป่าไอ้เจ้าเทียนเล่มนี้ด้วย..."  ผมบอกพี่เจส  แล้วมองจ้องพี่เค้า
" ได้ครับ....สบายมาก  "  พี่เจสรับปาก   แล้วผมก็ยิ้มให้พี่เค้า  
" แล้วจะมีอะไรอีกหรือเปล่า..."  พี่เจสถามผมแบบรู้ทันอ่ะครับ
" โห...ไม่มีแล้วซักหน่อย...คิกคิก..."  ผมพูดไปหัวเราะไป
" เดี๋ยวอีกสักทีดีไหม  "  พี่เจสพูดจบก็ยกมือขึ้นจะเหงกหัวผม
" อ่ะ..ยอมแล้ว  นาวเป่าแล้วน้า  พี่เจสต้องช่วยมะนาวด้วยจิ "  ผมบอก
แล้วก้มหน้าลงไปเป่าเค๊กนั้น โดยที่พี่เจสก็ก้มลงมาช่วยผมเป่าเค๊กด้วย  ครั้งแรกมันก็ไม่ดับอีกอ่ะครับ  แต่ครั้งที่สองนี่ ไม่พลาดครับ
"  คิกคิก....ดับแล้วคร้าบ..."  ผมพูดแล้วหัวเราะด้วยความดีใจที่ เป่าเทียนสำเร็จ  เห็นพี่เจสมองดูผมอยู่  ผมก็เลยยื่นหน้าไปหา
พี่เจสแล้ว ก็จุ๊บที่ปากพี่เจสไปทีนึง  
" สุขสันต์วันเกิดครับ....ที่รักของพี่  "  พี่เจสพูด เมื่อก้มลงไปหยิบกุหลาบที่วางอยู่บนหน้าขนมเค๊กก้อนนั้น  แล้วยื่นกุหลาบ
สีแดงสดนั้นส่งมาให้ผม
" อ๊ะ....พี่เจส..."  ผมได้แต่เรียกชื่อของพี่เจส เพราะพูดอะไรไม่ออก
" พี่รักมะนาวมากที่สุดในชีวิตของพี่นะครับ...รักครับ..."  พี่เจสพูดจบก็ก้มหน้าลงมาจูบที่หน้าผากของผม
" คร้าบ...มะนาวก็รักพี่เจสมากที่สุดในชีวิต  มากที่สุดในโลกเลยคร้าบ...ฮือฮือ...."  ผมพูดจบก็ร้องไห้ นํ้าตาไหลออกมาเลยอ่ะครับ  
ผมรู้สึกรักพี่เจสมากขึ้นกว่าเดิม ทั้งๆที่รักมากที่สุดอยู่แล้ว รู้สึกซึ้งในคำพูดที่พี่เจสได้บอกกับผม   ดีใจที่ได้รู้จัก ได้อยู่  แล้วก็ได้มารักกันกับพี่เจส  
" ร้องไห้ทำไมล่ะครับ คนขี้แย  เงียบนะครับคนดี..."  พี่เจสปลอบผม แล้วยกมือขึ้นมาเช็ดนํ้าตาของผมที่มันไหลเป็นทางลงไปตามแก้ม
" คร้าบ...มะนาวดีใจอ่ะคร้าบ..."  ผมบอก  
" เอ้ายิ้มได้แล้ว  ยิ้มน่ารักๆให้พี่ดูหน่อยสิ  เอาแบบน่ารักนะครับ..."  พี่เจสบอกผมแล้วก็เช็ดนํ้าตาให้ผมจนแห้ง
" ได้คร้าบ..."  ผมพูดจบก็ส่งยิ้มให้พี่เจส  แต่ว่าไม่ใช่แบบน่ารัก  แต่เป็นอีกแบบที่พี่เจสคงยังไม่อยากให้ผมยิ้มให้ในตอนนี้
" อา...ไอ้นาว  พี่บอกให้ยิ้มน่ารัก แบบนี้ไม่เอานะครับ  "  พี่เจสบอกผม  ห้ามผมเหมือนว่ากลัวอะไรก็ไม่รู้
" อ้าว....นาวก็ยิ้มแบบนี้เองอ่ะคร้าบ....คิกคิก..."  ผมพูดไปขำไป
" โอ๊ย.......ทนไม่ไหวแล้วคร้าบ..."  พี่เจสบอกผมเสียงดัง  
" คิกคิก...อ๊ะ......พี่เจสจะทำอะไรนาวอ่ะคร้าบ..อุ๊บ...."  ผมพูดอย่างตกใจ  ก็พี่เจสอ่ะคร้าบ...มาช้อนตัวของผมขึ้นมาอุ้มแล้วก้มมาจูบผม  ก่อนจะปล่อยปากผม แล้วพี่ก็อุ้มผมพาเดินขึ้นไปบนห้องนอนชั้นบน
" ฮ่าฮ่า...ก็พี่บอกแล้วว่าอย่ามายิ้มยั่วพี่แบบนี้  "  พี่เจสหัวเราะผม  แล้วก็บอกสาเหตุที่ทำให้ต้องอุ้มผมขึ้นมาในห้องนอน
" พี่อ่ะคร้าบ...ปล่อยนาวเถอะคร้าบ...."  ผมบอก  รู้สึกว่าคืนนี้ผมต้องแย่แน่ๆอ่ะคร้าบ....
" สายไปแล้วคร้าบ....พี่ตบะแตกแล้วครับ....ฮ่าฮ่า...คืนนี้......รับรอง..."  พี่เจสพูดค้างคาอีกแล้ว
" รับรองอะไรอ่ะ...."  ผมถามทันที  สงสัยคร้าบ....แต่เมื่อฟังคำตอบ  ผมก็รู้ว่าตัวเองนี่ไปแหย่สิงโตเข้าให้แล้ว
" รับรองว่า....พรุ่งนี้จะไม่ให้ตื่นไปไหนเลยครับ....ฮ่าฮ่า...."  พี่เจสพูดแล้วหัวเราะชอบใจ
พี่เจสอุ้มผมเดินตรงมาที่เตียงนอน  แล้วค่อยๆวางผมลงที่พื้นข้างเตียงนอน   พี่เจสมองผมยิ้มๆให้ผม  แล้วพี่เจสก็ก้มหน้าลงมาจูบปากผมที่ตอนนี้ผมยืนรอพี่เค้าด้วยความเต็มใจ  
ตอนนี้ผมไม่ปฎิเสธพี่เค้าแล้วล่ะครับ ก็นี่คนที่ผมรัก แล้วเค้าก็รักผมมาก  ผมเต็มใจครับ เต็มใจทั้งๆที่รู้ว่าคืนนี้ผมจะต้องแย่แน่ๆ...ก็พี่เค้าบอกผมมาแล้วนี่คร้าบ.....คิกคิก....
พี่เจสค่อยๆถอดเสื้อผ้าของผมออกทีละชิ้น ทีละชิ้นจนชิ้นสุดท้ายหลุดออกไปจากตัวของผม พี่เจสถอยออกห่างนิดนึง
แล้วมองดูผมทั้งตัว  พี่เจสยังติดตลกออกมาอีก ก็พี่เค้าแลบลิ้นเลียปากตัวเอง ทำท่าทางเหมือนว่าเจอของอร่อยเข้าให้แล้วอ่ะครับ....
" พี่คร้าบ...นาวอายน้า...มาจ้องมองนาวอยู่แบบนี้อ่ะ "  ผมพูดไปหน้าก็คงจะแดงมากอ่ะครับ   
ผมอายจนต้องยกมือขึ้นมาปิดกลางลำตัว  ทั้งๆที่ก็รู้ว่าพี่เค้าเห็นผมไปหมดทั้งตัว ทุกซอกทุกมุมแล้วอ่ะคร้าบ...ถึงจะรู้แบบนั้น แต่ถูกพี่เจสจ้องแบบนี้  ผมก็อายมากมายแหล่ะคร้าบ....
" ไม่ต้องมาอายพี่หรอกครับ....พี่หลับตาพี่ก็จำได้หมดแล้วว่าเป็นยังไง อะไรอยู่ตรงไหน  มีจุด มีใฝตรงไหนบ้าง
...ฮ่าฮ่า...แต่เห็นนาวอายจนหน้าแดงนี่รู้มั้ยว่าพี่ยิ่งอดใจไม่อยู่น่ะครับ..."  พี่เจสบอกผม
" อ่า........พี่เจสอ่ะคร้าบ...."  ผมพูดงอนๆ
" มานี่สิครับ...มาถอดชุดออกให้พี่หน่อยสิคร้าบ...น่านะคร้าบ..."  พี่เจสพูดอ้อนบอกผม
" คร้าบ....คิกคิก...."  ผมพูดรับปากพี่เจสง่ายๆเลยคร้าบ  ก็เพราะไม่รู้จะปฎิเสธทำไม  อิอิ.....
ผมเดินเข้าไปหาพี่เจส แล้วก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของพี่เจส แล้วถอดออกอย่างช้าๆ พี่เจสยืนมองผมยิ้มให้ แล้วค่อยๆเลื่อนมาปลดกระดุมกางเกง แล้วค่อยๆรูดซิปออก  ระหว่างนั้นพี่เจสเกร็งตัว แล้วยืนตัวสั่น  ผมรูดซิปลงมาจนหมดแล้ว  ก็ค่อยๆ
ดึงกางเกงลงมา แล้วตามด้วยชั้นในสีขาวสะอาดตา ผมรูดมันออกโดยที่พี่เจสให้ความร่วมมือดีมาก  ก้าวขาออกจากกางเกง   ผมมองดูรูปร่างพี่เจสแล้วก็หน้าแดงหายใจติดขัด  ทั้งกล้ามหน้าอกขนาดกำลังสวย  ช่วงสะโพก  ช่วงขาได้รูป  แล้วจุดกลางลำตัว  ที่ตอนนี้มันได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วจากที่ตอนแรกไม่ได้ขนาดเท่านี้
พี่เจสยืนสักพักให้ผมมองสำรวจจนทั่ว  แล้วพี่เจสก็เดินมาหาผม จูงมือผมเดินมาที่เตียงนอน พี่จับตัวผมให้นอนลงไปแล้ว
พี่เค้าก็นอนลงมาข้างผมดึงผมเข้าไปกอด  พี่เจสจูบผม หอมแก้มผม วนเวียนอยู่แบบนั้น  เราทั้งสองคนจูบกันอยู่นาน  ก่อนที่
พี่เจสจะพลิกตัวนอนหงาย  ดึงผมไปกอดแนบอก  พี่เจสก็นอนเงียบไป  จนผมสงสัยก็เลยถามพี่เจส
" พี่คร้าบ...พี่คิดอะไรอยู่เหรอคร้าบ..."  ผมถาม
" ก็พี่กำลังคิดว่าจะให้อะไรเราเป็นของขวัญดี  พี่ไม่รู้ว่าเราอยากได้อะไรน่ะครับ...."  พี่เจสพูดว่าพี่เค้ากำลังคิดอะไรอยู่
" อืม.....นาวไม่ต้องการอะไรมากมายหรอกคร้าบ.....แค่......"  ผมบอกพี่เจส  
" แค่อะไรครับ...."  พี่เจสรีบถามผมทันที
" แค่..แค่อ้อมกอดที่อบอุ่น  แบบที่พี่กอดนาวแบบนี้  กับความรักที่พี่มีให้กับนาวแบบทุกๆวันที่ผ่านมา  แค่นี้นาวก็ดีใจที่สุดแล้ว.....นาวขอแค่นี้ก็พอคร้าบ....."  ผมบอกพี่เจสอย่างที่ผมอยากบอก  แล้วก็เป็นสิ่งที่ผมต้องการที่สุดในชีวิตด้วยครับ....
" ครับ....พี่สัญญาครับ....พี่จะให้ทุกอย่างที่นาวต้องการ ไม่ว่าจะเป็นอ้อมกอดของพี่  แล้วก็ความรักที่พี่มีให้  พี่สัญญารับรองว่าจะไม่มีทางเปลี่ยนแปลง  แล้วพี่จะให้มากกว่าที่นาวขอด้วย....."  พี่เจสบอกผม
" อะไรเหรอคร้าบ...."  ผมถามบ้าง
" ก็ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างของพี่  รวมทั้งตัว แล้วก็หัวใจของพี่ด้วย  "  พี่เจสบอกผม ซึ่งทำให้ผมมีความสุขมากที่สุดเท่าที่ผมจะรู้สึกได้
" คร้าบ...นาวขอบคุณพี่เจสคร้าบ.......นาวรักพี่เจสคร้าบ...." ผมบอกเสียงหวาน
" คร้าบ....พี่ก็รักนาวที่สุดคร้าบ...เอ่อ.....พี่ว่าตอนนี้เรามาต่อจากเมื่อตะกี้ดีกว่านะคร้าบ...." พี่เจสพูดจบก็พลิกตัวมากอดผมแล้วก็.....แล้วก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวทั้งผมแล้วก็พี่เจสเอง

gigusa

ขอบคุนครับ

cokebundit

ขอบคุณมากครับ

minone

ขอบคุนคับ

pt200

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุนมากคับ