++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 57 ภาคสอง

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

" บายครับ  รักนาวนะครับ....." ไอ้เป้งบอกผม
" คร้าบ....รู้แล้วคร้าบ.....ไปได้แล้ว......" ผมบอกมัน
" ฮ่าฮ่า....ไปแล้ว...."  มันหัวเราะไปพูดไปแล้วก็วางสายจากผม
ไอ้เป้งบ้านี่ มันจาไปเป็นก.ข.ค.ผมเรอะเนี่ย...ชิ...ผมน่ะไม่กลัวว่ามันจะได้ไปหรอก รับรองล้านเปอร์เซ็น พี่เจสมะให้มันไปร็อก...คิดแล้วก็ขำก็คนเค้าจาไปกุ๊กกิ๊กกันดันจาตามไปด้วย
ไปถึงที่ทำงานกันก็เกือบเที่ยงแล้ว  พอเข้าไป ก็เจอลูกค้ามาติดต่องาน 2 ราย พี่เจสเค้ายังไม่ได้กินอะไรมาเลย  
ตอนแรกพี่เจสก็ตั้งใจว่าจะกินที่บ้านแหล่ะ  แต่พี่เจสนึกขึ้นได้ว่า เดี๋ยวจะมีลูกค้าที่นัดไว้มาที่บริษัท แล้วพี่เค้าก็กลัวว่าจะไปไม่ทัน   ก็เลยมะได้ทานมาจากบ้าน  แล้วตอนที่อยู่ในรถพี่เจสก็บอกว่าอยากกินไก่ ของโปรดของพี่เค้าอ่ะครับ  ผมก็เลยบอกว่าจะออกไปซื้อมาให้...
ผมคิดว่าไปถึงที่บริษัทแล้ว ก็ค่อยออกมาซื้อให้สักหน่อย มีอยู่ร้านนึงใกล้ที่ทำงานอ่ะค้าบ...เนี่ยพอมาถึงแล้วก็เจอลูกค้าที่ติดต่อไว้มารอพบ  แล้วกว่าพี่เค้าจะได้กินก็ไม่รู้กี่โมง ผมคิดแล้วสงสารจัง พี่เจสต้องหิวมากแน่ๆเลยครับ....
เกือบจะบ่ายสองแล้ว  ลูกค้าที่มาติดต่องานกลับไปแล้วรายนึง ยังคงคุยอยู่กับพี่เจสอีกราย  แต่อีกสักครู่ก็คงกลับ  ผมก็เลยออกไปร้านขายไก่ร้านโปรด ก็ KFC นั่นแหละ  ซื้อไก่ให้พี่เจส  
พอไปถึงผมก็สั่งๆๆ   แล้วก็รอเกือบ 10 นาที เพราะของบางอย่างหมด กำลังทอดอยู่  พอได้รับของแล้ว เดินออกมาก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม  
" น้องครับ...น้องครับ..."  เสียงใครไม่รู้เรียกผมจากทางด้านหลัง  
"  ค้าบ..." ผมหยุดเดิน  ขานรับแล้วหันหลังกลับไปมองตามเสียงเรียก  ก็เจอชายหนุ่ม หล่อมากเหมือนใครน้า.....ดาราเกาหลี...นึกชื่อมะออกอ่ะค้าบ...
"  เอ่อ...ขอโทษครับ...คือพี่อยากรู้ว่าน้องชื่ออะไรครับ....."  ชายหนุ่มหน้าตาหล่อมองผมแล้วยิ้มให้ด้วย
"  มะนาวค้าบ..."  ผมบอก  เป็นยังไงล่ะ ที่บอกน่ะ..ผมบ้านะนั่น  ตกใจอ่ะ...แค่เค้าถามชื่อก็บอกไปแย้ว...ใจง่ายจริงๆเลยไอ้มะนาว
" แล้วเบอร์โทรล่ะครับ..." พี่สุดหล่อได้ใจ ขอใหญ่เลยนะ
" เบอร์โทรเหรอค้าบ...086xxx6xxx...อ่ะคร้าบ..."  ผมพูดบอกเค้าทำม้ายใจง่ายยกกำลังสองอีกล่ะ....
" ขอบคุณครับ...น้องมะนาว..."  พี่สุดหล่อส่งยิ้มหล่อมาให้ผมใจแป๊วอีกอ่ะคร้าบ.....แฮะแฮะ....
" เอ่อ...งั้น ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะค้าบ...."  ผมพูดแล้วส่งยิ้มให้เค้าด้วยอ่ะ  ใจง่ายยกกำลังสามอีกแย้ว.....ทั้งตกใจทั้งเขินอ่ะ  คิดอะไรมะออกเลยค้าบ...เฮ้อ.........
" ...ครับผม..... "  พี่สุดหล่อพูด  พร้อมกับที่ยิ้มหล่อส่งมาให้ผมอีกแล้วอ่ะ
" ไปแล้วครับ  "  ผมบอกพี่เค้า  ยิ้มหวาน โปรยเสน่ห์สุดๆ แล้วรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที.....
ผมเดินกลับออกมาก็คิดในใจอ่ะ...คนอารั้ย...ทำไมหล่อได้ขนาดนี้อ่ะ  เหมือนใครน้า..คิดมะออก....คิดเพลินแป๊บเดียวก็กลับไปถึงบริษัท
ผมเดินผ่านพนักงาน มีแต่คนหันมามองแล้วยิ้มให้  ผมเองก็งงว่าเค้ายิ้มให้ทำไม พอเข้าห้องทำงาน ก็เห็นพี่เจสมองหน้าแล้วก็ยิ้มให้อีก   ทีนี้ผมก็อดสงสัยไม่ได้ก็เลยถามพี่เค้าซะเลย...
"  พี่เจสมองมะนาวแล้วยิ้มทำไมอ่ะ..."  ผมถามพี่เจสเมื่อกลับเข้ามาในห้องทำงานแล้ว เห็นพี่เจสยิ้มให้ผม
"  ก็ไม่มีอะไรนี่..."  พี่เจสตอบ      
"  ถ้าไม่มีแล้วทำไมต้องขำมะนาวด้วยล่ะ..."  ผมพูด หน้ามุ่ยเริ่มงอนแล้วอ่ะ
"  ก็เราไปทำอะไรมาล่ะ หน้าถึงได้แดงซะขนาดนั้นน่ะ...โดนใครจีบมาเหรอ........ฮ่าฮ่า........"  พี่เจสบอกผม  แล้วก็หัวเราะเสียงดัง
"  เอ่อ...ไม่มีซ้าหน่อย...ไม่มีคนมาจีบหรอกค้าบ..." ผมพูดตอบทันที  ยิ้มหวานปกปิดความจริงอ่ะก็กลัวพี่เจสจับได้อ่ะค้าบ
"  ไอ้นี่...ยิ้มอย่างนี้มันยังไงๆอยู่นา...หรือว่าจะจริง  "  พี่เจสพูด  ทำท่าทางคิด ด้วยความสงสัย
"  ...บอกว่าไม่มี...พี่เจสไม่เชื่อมะนาวอ่ะ..."  ผมพูด หุบยิ้ม แล้วทำหน้าบึ้งใส่พี่เค้า  ปกปิดอีกอ่ะคร้าบ
"  ดูดิ...แกล้งแค่นี้ก็งอนแล้ว เมียเรา...ใจน้อยจริงๆเล้ย...ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสพูด แล้วเดินเข้ามาลูบหัวผม
"....ก็ใครล่ะไม่เชื่ออ่ะ...."  ผมพูด  ยังคงทำหน้าบึ้งอยู่ แต่ในใจอ่ะ ยิ้มแฉ่งเลยทำสำเร็จแล้ว  ที่ทำให้พี่เจสไม่สนใจเรื่องนี้ได้อ่ะครับ
"  จ้า..เชื่อแล้วจ้า...พี่หิวล่ะ.."  พี่เจสบอกผม  เปลี่ยนเรื่องเร็วจิ๊ง  ผมตามมะทันเลยอ่ะคร้าบ....เฮ้อ...แต่ก็ดีครับ
" ..งั้นเดี๋ยวมะนาวเอาไปใส่จานก่อนน้า..รอแป๊บนึงคร้าบ  "  ผมบอก แล้วรีบเดินเข้าไปข้างในห้องส่วนตัว...
ผมเดินเข้ามาในห้อง  แล้วเอาอาหารที่ซื้อมาจัดใส่จาน เสร็จแล้วก็ยกออกมาให้พี่เค้า  ก็นั่งมองพี่เจสกินแล้วก็อดยิ้มไม่ได้อ่ะ...พี่เจสคงหิวมากอ่ะคับ...นั่งมองพี่เค้าไป ก็คิดไป...
แฟนเรานี่ก็หล่อมากเหมือนกันน้า...ก็ลูกเสี้ยวอ่ะค้าบ  มีเชื้อฝรั่งด้วยนะ...นั่งมองไปคิดไปจนพี่เจสกินอิ่มอ่ะค้าบ เลยเลิกคิดได้....แฮะแฮะเย็นวันนั้นเกือบ 5 โมงแล้ว   ขณะที่ผมนั่งตรวจเอกสารงานอยู่ที่โต๊ะทำงานของพี่เจส  โทรศัพท์ของผมก็สั่น หยิบดูก็เห็นเป็นเบอร์แปลกๆ ที่ผมไม่เคยเจอ ก็กดรับก็ได้ยินเสียงนุ่มๆของผู้ชายดังขึ้น  
"  สวัสดีครับ "  เสียงนุ่มๆเอ่ยทักทาย
"  ครับ..สวัสดีครับ..."  ผมก็พูดทักทายกลับ
"  ขอโทษนะครับ...ใช่คุณมะนาวหรือเปล่าครับ..." เสียงนุ่มถามผมด้วยความไม่แน่ใจ
"  ใช่ครับ...มะนาวพูดอยู่ครับ "  ผมบอกกลับ
"  ผม...พี่ดิว..นะครับ..จำได้หรือเปล่าเอ่ย..."  พี่เสียงนุ่มบอกชื่อให้ผมรู้  
"  พี่ดิวเหรอ...เดี๋ยวก่อนน้า...นึกก่อน..."  ผมพูด  แล้วหยุดคิดนิดนึง  มะใช่ความจำปลาทองหรอกนะ...กะแค่ไม่รู้จักจริงๆอ่ะคร้าบ......แฮะแฮะ.......ใครอ่ะ......นึกมะออกคร้าบ....
ตอนที่ 108
"  จำได้หรือยังครับ...ที่เราเจอกันแถวหน้าร้าน KFC น่ะครับ...."  พี่ดิวไม่ต้องให้ผมคิดนาน  บอกผมเรียบร้อย
"  อ๋อ...คร้าบ...จำได้แล้วคร้าบ...ก็มะนาวมะรู้จักชื่อของพี่นี่คร้าบก็เลยงงว่าเป็นใคร..แฮะแฮะ "  ผมบอกพี่ดิว
"  อืม...นั่นสินะ  พี่ขอโทษแล้วกันครับ..พี่ก็ลืมไปว่ายังไม่ได้บอกชื่อให้น้องมะนาวรู้นี่นา..."  พี่ดิวเอ่ยปากพูดขอโทษผมด้วยอ่ะ
" ครับ.....มะเป็นไรคร้าบ  "  ผมพูด เพราะมะรู้จะพูดอารายต่อ......
"  คือพี่เห็นน้องแล้ว...แล้วพี่ก็อยากรู้จักน่ะครับ..."  พี่ดิวบอกผม
"  เหรอครับ..."  ผมก็มะรู้จาพูดไรอีกเหมือนเดิม อิอิ...มีหนุ่มมาจีบอ่ะคร้าบ  แฮะแฮะ.....
"  ใช่ครับ  คือจะเป็นไรไหม...ถ้าพรุ่งนี้ พี่จะขอเลี้ยงอาหารน้องมะนาวสักมื้อน่ะครับ..."  พี่ดิวพูดทำเอาผมอึ้งอ่ะคร้าบ โห คุยกันครั้งแรก จาพาไปกินอาหารแล้วอ่ะ...เร็วจริงๆเลย
"  พรุ่งนี้เหรอค้าบ...อืม...พรุ่งนี้มะว่างเลยค้าบ.."  ผมบอก  เล่นตัวนิดๆ แฮะแฮะ..มะคิดอารายนะ อย่าเข้าใจผิด
"  งั้นเป็นอีกวันนึงล่ะครับ...ได้หรือเปล่า  "  พี่ดิวพูดตื้อผมอีก  ตื้อจริงๆเลยแฮะ
"  อีกวันนึงเหรอ...อืม....งั้นก็ได้คร้าบ..."  ผมคิดนิดนึง แล้วก็ตอบตกลง ใจง่ายอีกล่ะไอ้มะนาว...เฮ้อ...
"  ดีจังเลย  พี่คิดว่าน้องมะนาวจะไม่รับคำชวนของพี่แล้วน่ะครับ  แล้วน้องมะนาวว่างตอนไหนล่ะครับ..."พี่ดิวพูด
" ....อืม...ประมาณ 3 โมงอ่ะคร้าบ...คงจะว่างประมาณนั้นครับ  "  ผมบอกพี่ดิว
"  OK. ครับ...งั้นนัดเลยนะครับ..3 โมงนะครับ...แล้วจะให้พี่ไปรอตรงไหนดีครับ..."  พี่ดิวบอก แล้วถามผมต่ออีกอ่ะคร้าบ
"  ที่ไหนดีน้า  อ้อก็ตรงหน้าร้าน KFC ล่ะกันค้าบ..."  ผมบอกเมื่อคิดได้  มันอยู่ใกล้บริษัทด้วย  อีกอย่างตอนจะกลับก็จะได้ซื้อไก่มาให้พี่เจสด้วยน่ะครับ
"  ตกลงตามนั้นล่ะกันนะครับ...น้องมะนาวต้องไปให้ได้นะครับ..."  พี่ดิวพูดยํ้าผม
"  คร้าบ....."  ผมตอบ....เฮ้อ...ผมคิดว่าหาเรื่องใส่ตัวเองละเปล่าเนี่ย
" งั้นพี่ไม่รบกวนแล้วครับ  เจอกันนะครับ...บายนะครับ...พี่คิดถึงนะ "  พี่ดิวพูดบอกลาผม แต่ไอ้คำพูดสุดท้ายนี่น่ะสิครับ  มันยังไงๆอยู่น้า
" คร้าบ....บายครับ..."  ผมพูดจบก็วางสายไป...        
ในใจของผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องพี่ดิวหรอกนะค้าบ  ไม่ได้คิดนอกใจอะไรพี่เจสด้วย แต่อ่ะนะ คนหล่อๆอยากจะมาเลี้ยงอาหารอ่ะคร้าบ  เป็นใครจะปฏิเสธล่ะคร้าบ  ถึงมีใครปฏิเสธ แต่ผมไม่ก็แล้วกาน........อิอิ........ล้อเล่นน้า........แฮะแฮะ.......
ที่จริงแล้วผมก็ไม่อยากจะไปเท่าไหร่หรอกค้าบ  แต่ไอ้นิสัยใจอ่อนอ่ะ มันมักจาชอบมาเล่นงานทู๊กทีเล้ย...เบื่อนิสัยอย่างนี้ของตัวเองจังเลยคร้าบ...
พี่เจสชอบบอกเป็นประจำเลยว่า ผมน่ะนิสัยเหมือนเด็ก ชอบคิดชอบซนไปเรื่อยทั้งๆที่ไม่ได้คิดอะไร แต่ก็ชอบทำไปโดยที่ไม่คิดให้ดีก่อน พอทำไปเสร็จแล้วค่อยคิดได้ ก็จะรู้สึกไม่ดีทุกที  
ผมก็คิดนะ ก็ทำตามที่พี่เค้าบอกแหละ แต่มันก็มีบ้างบางครั้ง ที่ซนๆสนุกๆ พอมีปัญหา พี่เจสต้องเข้ามาช่วยทุกครั้ง ก็เหมือนกับเรื่องวันนี้อ่ะค้าบ...พอรับนัดพี่ดิวแล้ว วางสายเสร็จก็มานั่ง เซ็งกับตัวเองอีก...เบื่อจริงๆเล้ย...
นั่งไปคิดไป..ก็กะว่าจะบอกเรื่องนี้กับพี่เจสดีมั้ย เพราะปกติ เวลามีเรื่องอะไรก็มักจะบอกพี่เค้าทุกเรื่อง  ก็กลัวมีปัญหาตามมาทีหลังอ่ะ.....แต่นี่ก็เพิ่งจะเจอพี่เค้าแค่ครั้งเดียวเอง ไปกินข้าวกับพี่เค้าก็คงจะไม่เป็นไรมั้ง....แล้วก็ค่อยไปบอกกับพี่เจสทีหลังก็ได้...ว่าแล้วก็หาเรื่องอีกล่ะครับ....แฮะแฮะ.......
กลับมาถึงบ้านก็คํ่าแล้ว   หาอาหารให้พี่เจส  พอพี่เค้าอิ่มแล้วก็นั่งทำงานต่อ  ส่วนผมก็ไปอาบนํ้า เปลี่ยนเสื้อผ้า เสร็จเรียบร้อยแล้วก็มาเปิดคอมเล่นอะไรไปเพลินๆ จนเกือบ 4 ทุ่งครึ่ง เลยโทรไปปรึกษาพี่ที่น่ารักๆ ที่เจอกันทางอินเทอร์เน็ท  
พี่น่ารักคนนี้ก็เป็นพี่ที่มาจากเว็บนี้แหละคับ...ก็เล่าให้พี่เค้าฟังอ่ะคับ..แต่แทนที่พี่เค้าจะสอน กลับ นั่งขำผมแทน...แต่ก็ขอบคุณมากค้าบ...
ผมคุยกับพี่เค้าอย่างสนุกสนาน  คุยกันเกือบชั่วโมงก็วางสาย  พี่คนนี้เค้าเป็นคนที่คุยสนุกอ่ะค้าบ...บางอย่างก็สอนผม แต่บางทีก็ยุส่งผมเลย...รู้มั๊ยว่าไอ้ที่สนุกพวกพี่ แต่ที่ผมถูกตัวโตทำโทษ มานไม่สนุกเลยน้า...รู้ป่ะ...แต่ว่ามันมันส์อ่ะคร้าบ รู้สึกดีมากๆ...คิกคิก...
" นาว  พี่เจสให้เป้งไปเที่ยวด้วยล่ะครับ  "  ไอ้เป้งโทรมาหาผมตอนดึกๆ
" อะไรนะ  "  ผมอุทานเสียงดังใส่โทรศัพท์อ่ะ  
" เป้งบอกว่าพี่เจสให้เป้งตามไปเที่ยวด้วยได้น่ะครับ  นาวเป็นอะไร ไม่ดีใจเหรอที่เป้งจะได้ไปอยู่ใกล้ๆนาวน่ะ "ไอ้เป้งบอกผม
" เป็นไปได้ยังไง  ไม่เห็นพี่เจสบอกนาวเลยอ่ะ  "  ผมพูดอย่างคาดไม่ถึง
" ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย  พี่เจสอาจลืมมั้งครับ  "  ไอ้เป้งพูดต่อ
" อื้อ....สงสยจะลืมจริงๆด้วย  ไม่เป็นไร "  ผมบอก
" เป้งดีใจจังที่ได้ไปกับนาวน่ะ  อยากเที่ยวสงกรานต์กับนาวน่ะครับ "  ไอ้เป้งบอกผม
" คร้าบ  แฮะแฮะ...."  ผมพูดมะถูก  แล้วจะไปทำไมอ่ะ  ไปเป็นก.ข.ค. เค้าอ่ะ  คนเค้าจะสวีทหวานกัน 2 คนซะหน่อย  ช่างมะรู้อารายซะเลยน้า ไอ้เป้ง
" เป้งคร้าบ  นาวถามจริงๆนะว่า ทำไมถึงอยากไปเที่ยวกะนาวอ่ะ "  ผมถาม  เพราะอยากรู้คำตอบจริงๆ  ก็เห็นมันพูดเรื่องนี้บ่อยอ่ะ มันอยากไปจริงๆนะ
" ก็คิดดูสิ  สงกรานต์มันหยุดนานตั้งหลายวัน  ถ้าเป้งไม่ได้ไปด้วย ก็อดเจอนาวนานๆเลยน่ะสิครับ  "  ไอ้เป้งพูดให้ผมรู้
" แล้วทำไมอ่ะ อดเจอนานๆไม่ได้เหรอ "  ผมถามมันต่ออีก
" ไม่ได้  ถ้าเป้งไม่ได้เจอนาวนานๆ เป้งก็คิดถึงแย่น่ะสิ  รู้มั้ยว่าเป้งรักนาวมาก  อยากเห็นหน้าตลอดเวลาเลยนะครับ "  ไอ้เป้งบอกผม
" อื้อ....เหรอคร้าบ  "  ผมพูด  ก็มะรุจะพูดอะไรต่ออีกแล้วอ่ะ
" จริงๆนะ...เออ...นี่มันก็ดึกมากแล้ว  นาวไปนอนเถอะ เป้งไม่กวนดีกว่า  "   ไอ้เป้งบอกผม
" คร้าบ  "  ผมพูดรับคำที่มันบอก
" หลับฝันดี  แล้วฝันถึงเป้งด้วยนะครับ  "  เป้งพูด
" คร้าบ  รู้แล้วคร้าบ "  ผมบอกมัน  คิดในใจว่า แล้วทำไมผมต้องหลับฝันถึงมันด้วยล่ะคร้าบ ไอ้บ้านี่  แต่คิดอีกทีก็ฝันถึงมันนิดนึงก็ได้แหล่ะ....คิกคิก.....
" ไปนอนเถอะ  นาววางได้แล้วครับ  "  เป้งบอกผม
" คร้าบ  รักเป้งน้า.....จุ๊บ...ฝันดีคร้าบ.....บะบาย...."  ผมบอกลา ส่งจุ๊บให้มันอย่างที่ทำเป็นปกติแบบนี้ทุกครั้ง
" คร้าบ  ดีมาก วางได้แล้ว "  ไอ้เป้งรับคำ แล้วบอกผมให้วางอีกครั้ง  ผมก็วางสายลง
" นาวปิดคอมพ์ได้แล้ว  ง่วงแล้วยังจะฝีนเล่นอยู่อีก  "  พี่เจสบอกผม
" คร้าบ  พี่เจสทำงานเสร็จแล้วเหรอคร้าบ  "  ผมถามพี่เจสบ้าง ตาลอยๆ เบลอๆ กำลังงัวเงียอ่ะ.....
" เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ  แต่เราน่ะ ทำไมดื้อนักนะ  พี่บอกแล้วว่าถ้าง่วงก็ให้เข้านอน "  พี่เจสดุผมนิดๆ
" ก็มัน......เอ่อ  อยากคุยกะพี่ๆเค้าต่ออ่ะคร้าบ  "  ผมบอก
" พี่รู้  แต่เราง่วงแล้วนี่  พรุ่งนี้ค่อยมาคุยอีกก็ได้  ทีหลังถ้าดื้อแบบนี้ พี่จะไม่ให้เล่นอีกเลยนะ  "  พี่เจสบอกผม
" คร้าบ  พี่เจสอ่ะ นาวมะดื้อแล้วคร้าบ  ทีหลังถ้าง่วง นาวก็จะเลิกเล่นทันทีเลยคร้าบ"  ผมพูดลากเสียงยาวๆนิดนึงอ่ะครับ
" อืม........ไป  เข้านอนได้แล้ว  คืนนี้พี่ง่วงๆ เพลียๆยังไงไม่รู้  "  พี่เจสพูด เอามือคลึงตรงขมับไปด้วยอ่ะ
" คร้าบผม ...."  ผมรับคำ แล้วปิดคอมอย่างรวดเร็ว
ตอนที่ 109
ปิดคอมเสร็จแล้ว หันมามองเห็นพี่เจสขึ้นไปนอนบนเตียงเรียบร้อยแล้ว  เอามือตบหมอน เป็นอันรู้ว่าพี่เค้ารอผมอยู่ให้ผมรีบขึ้นไปนอนเร็วๆ  ผมก็เดินไปที่เตียงคลานขึ้นไปนอนข้างๆของพี่เจสอ่ะครับ
" มาให้พี่กอดเร็วๆเลย...."  พี่เจสบอกผม แล้วดึงผมเข้าไปกอด
" อุ่นป่าวคร้าบ.....คิกคิก...."  ผมถามพี่เจส
" อุ่นสิครับ......"  พี่เจสบอก ก้มหน้ามาจูบหน้าผากของผม
" คิกคิก......"  ผมหัวเราะคิกคัก  เงยหน้ามองพี่เจส แล้วยื่นหน้าไปใกล้ จุ๊บปากพี่เจสเบาๆไปทีนึงอ่ะ
" อืม......น่ารักจังแฟนพี่  แค่นี้พี่รู้สึกดี หายเหนื่อยแล้วล่ะครับ  "  พี่เจสบอกผม ยิ้มให้  แล้วดึงผมเข้าไปกอดแน่นมากกว่าเดิม
" นาวรักพี่เจสนะคร้าบ......."  ผมบอกยิ้มให้ทั้งตาทั้งปากเลยอ่ะครับ
" พี่รู้ครับ.....พี่ก็รักเรามากที่สุดนะ  "  พี่เจสบอกผมจุ๊บหน้าผากของผมอีกที
" คร้าบบบ........นาวมีความสุขมากที่สุดเลยคร้าบ  "  ผมบอก
" เฮ้อ........" พี่เจสอยู่ๆก็ถอนหายใจออกมา
" พี่เจสเป็นอะไรอ่ะคร้าบ  อยู่ๆก็ถอนหายใจแบบนี้อ่ะ  "  ผมถามด้วยความเป็นห่วง
" ก็ไม่มีอะไรหรอก  แค่พี่อยากจะทำอะไรเราน่ะ....ฮ่าฮ่า...แต่ว่าพี่รู้สึกเพลียๆจริงๆ  "  พี่เจสบอกผม
" อ้อ....คิดว่าอะไรอ่ะ  ก็มะเป็นไรนี่คร้าบ  วันอื่นก็มีเยอะแยะ มะเห็นเป็นไรเลย  ช่างมันเถอะคร้าบ  "  ผมบอกอย่างที่รู้สึกเข้าใจ
พี่เจสอ่ะคร้าบ
" แต่พี่ก็อยากนี่ครับ  "  พี่เจสพูดตรงๆกับผม....แฮะแฮะ.....
" พักผ่อนไปเถอะคร้าบ  พรุ่งนี้ก็ได้อ่ะ นาวมะได้หนีไปไหนซะหน่อย......."  ผมบอก  หน้าแดงอ่ะ  อายอ่ะคร้าบ.............
" หึหึ......ก็ลองหนีไปไหนสิ  พี่จะตามไปจนสุดโลกเลยครับ....."  พี่เจสบอกผม
" ป่าวอ่ะ  มะได้หมายความแบบนั้น  แค่พูดเฉยๆคร้าบ...."  ผมบอก
" อืม....พี่แหย่เล่นครับ  แต่ถ้าเป็นจริงพี่ก็ทำแบบนั้นแหล่ะครับ  "  พี่เจสบอกผม
" คร้าบ....รู้คร้าบ....."  ผมพูด
" อืม....งั้นวันนี้พี่ขอนอนกอดนาวเฉยๆแล้วกันนะครับ  "  พี่เจสบอกผม
" คร้าบ...นอนกอดเฉยๆก็พอแล้ว  "  ผมบอก
" ครับ...."  พี่เจสพูด แล้วจูบผมอีกครั้ง  หอมแก้มผมทั้งสองข้างด้วย  ก่อนที่จะดึงผมมากอดแนบอกอีกครั้ง  ไม่นานผมกับพี่เจสก็หลับไปพร้อมกับความรู้สึกอบอุ่น มีความสุขที่สุดเลยคร้าบ.......
ผมตื่นเช้าครับ  มันเป็นความเคยชินอ่ะ....ลืมตามองก็เห็นหน้าพี่เจสอยู่ตรงหน้า พี่เค้านอนหลับสนิท กว่าจะตื่นก็ 10 โมงเช้า  หรืออาจจะเป็นหลังจากนั้นนั่นอ่ะคร้าบ...มันเป็นความเคยชินเป็นเรื่องปกติทุกวัน
พี่เค้านั่งทำงานดึกเกือบทุกคืน และพี่เจสก็ต้องให้ผมนั่งเป็นเพื่อนอยู่ใกล้ๆตลอด  ตัวผมก็เลยนั่งเล่นเน็ทหรือไม่ก็ออนเอ็มอยู่ข้างๆพี่เค้าแหละค้าบ...
แต่ถ้าผมง่วงนอนก่อน พี่เค้าก็จะ ให้ผมมานอนข้างๆพี่เค้าแหละ  เวลาผมหลับ พี่เค้าก็นั่งทำงานไป  ก็พี่เค้าชอบอย่างนั้นอ่ะ.....คงรู้สึกอบอุ่นมั้งครับ
ผมว่า มันเป็นความรู้สึกที่ดีนะ เวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆ คนที่รักอ่ะ....เวลาที่ตื่นนอนตอนเช้า  ในอ้อมกอดของคนที่เรารักน่ะ มันรู้สึกดีมีความสุขมากขนาดไหน....
ลองดูกันสิครับ แล้วจะมีความรู้สึกเหมือนผม......คิกคิก.....
เช้านี้เป็นวันพระ  พออาบนํ้าแต่งตัวเสร็จผมก็ออกไปปากซอยมีตลาดสดอยู่  เลยหาซื้อกับข้าว ดอกไม้ ธูป เทียน ไปทำบุญที่วัด ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านมากสักเท่าไหร่  
ปกติแล้วผมมักจะมาทำบุญเป็นประจำ ยกเวันถ้าไม่ว่างจริงๆ  หรือไม่ก็ป่วย  ตั้งแต่เล็กๆมาแล้ว ย่ามักจะพาไปทำบุญที่วัดเป็นประจำ  มันก็เลยติดเป็นนิสัย  
เวลาทำบุญก็จะส่งบุญไปให้คนหลายๆคนที่ผมรู้จักและที่เค้ารักเรา   และก็กรวดนํ้าส่งไปถึง พ่อ ปู่ ย่า และญาติๆ คนที่รักที่เค้าไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว  และก็รวมทั้ง pokza หมาน้อยๆที่ผมรักมากที่สุด แล้วตอนนี้มันก็ไม่ได้อยู่กะผมแล้ว  
เวลาทำบุญทุกๆครั้งผมก็จะคิดแบบนี้ตลอด แต่ วันนี้ผมจะเพิ่มคนอีกคู่หนึ่ง  พี่ที่รู้จักจากเน็ท พี่สองคนที่มีรักให้กันมากมาย  ผมอยากให้บุญที่ผมทำได้ส่งไปหาพวกเค้าให้สามารถฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆได้สำเร็จ ผมอยากบอกว่ารักพี่ทั้งสองคนน้า...
หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน  ก็จัดดอกไม้ใส่แจกัน ไปไหว้หิ้งพระแล้วไหว้ โกฏิของพ่อ ปู่กะย่า เอาแจกันดอกไม้วางไว้ให้สวยๆ  คิดว่าตอนนี้พวกท่านจะอยู่ที่ไหนก็ตาม  ก็คงจะได้รับบุญที่ผมได้ทำ....
ต่อจากนั้นก็มาทำอาหารเช้า สำหรับพี่เจส เรื่องอาหาร ผมมักจะทำเป็นประจำเกือบทุกวัน  ต้องเตรียมไว้ให้พี่เค้าอ่ะคร้าบ.......
มันเป็นความสุขนะที่ได้ทำอาหารให้พี่เค้าได้ทาน  ไม่ได้รู้สึกหนื่อยอะไร..ถึงแม้ว่ามันจะอร่อยหรือป่าวมะรู้ แต่พี่เค้าก็ชอบอ่ะค้าบ...
ผมเคยถามนะว่าอาหารที่ผมทำอ่ะ  มันอร่อยไหม  คำตอบที่พี่เค้าตอบคือ...อร่อยที่สุดในโลกเลย...แหม พอได้ฟังอย่างนี้แล้ว ยิ่งดีใจอ่ะค้าบ....ทำให้มีกำลังใจที่จะทำต่อ....

เสร็จจากเรื่องอาหาร ก็เตรียมเสื้อผ้า ชุดชั้นในจัดวางไว้ให้พี่เค้า..สมกับเป็นแม่ศรีเรือนจริงๆเล้ยผม..ฮ่าฮ่า..พอพี่เจสตื่นมาก็อาบนํ้าแต่งตัวลงมาทานอาหาร อ่านหนังสือพิมพ์สักแป๊บนึงแล้วก็ออกไปบริษัทกัน.......
มาถึงบริษัทก็นั่งดูงานได้แป๊บเดียวก็มีคนโทรมาหาอ่ะ..ดูเบอร์แล้วก็รู้อ่ะพี่ดิว เองแหละ  ผมก็คิดนะว่าวันนี้พี่เค้าต้องโทรมาหาแน่เลยแต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเวลานี้ ก็กดรับสายแหละ....

cokebundit

ขอบคุนมากครับ

minone

ขอบคุนคับ

pt200

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุนมากนะคับ