ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 12

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ทั้งคู่เผลอสบตากันนิ่งสายตาลูกแก้วที่จ้องสบมังกรหวานฉ่ำระยิบระยับ  ในขณะที่มังกรทำเฉมองออกไปนอกรถ  อันตรายจริงๆที่อยู่ใกล้แบบนี้นับวันคงต้องระวังมากขึ้นไอ้หลานสุดแสบขยันพาเอาอาสุดหล่อสับสนเหลือเกิน จนมังกรเริ่มจะโมโหตัวเองเพราะควบคุมความรู้สึกไม่ค่อยได้เข้าไปทุกที  ตรงข้ามกับคนที่นั่งข้างๆกลับยิ้มกว้างจนปากจะฉีกไปถึงหูแล้วมั้ง...?
Part  12
จ้าวแห่งสายลม?
   “มีอะไร?” พยัคฆ์รับโทรศัพท์ ก่อนหน้าหล่อจะขมวดคิ้วมุ่น
   “จับตาดูเฉยๆอย่าวู่วาม บอกผู้จัดการต่อโทรศัพท์มาที่เบอร์ผม อีกห้านาทีตกลงตามนี้” ตัดบทเสร็จหันมาสบตาคงคา ก่อนทั้งคู่จะพากันเดินตรงไปยังห้องนั่งเล่นซึ่งมังกร ลูกแก้ว และอาคมดูทีวีกันอยู่ในนั้น
   “ฮะฮ่าๆ ขำชะมัด” เสียงลูกแก้วหัวเราะดังลอดให้ได้ยิน พยัคฆ์สบตาคงคาอีกครั้งก่อนเดินเข้าไป มังกรหันมองทั้งคู่ในขณะที่ต้นตอในการส่งเสียงยังคงหัวเราะไปกับละครซิทคอมในจอขนาดใหญ่อย่างมีความสุข การ์ดมือหนึ่งคนสนิทไม่จำเป็นต้องเอ่ยปาก เพียงส่งสายตาแทนคำพูดเจ้านายรูปหล่อก็ลุกจากโซฟานุ่มเพื่อเดินเลี่ยงออกมาคุยด้านนอกแล้ว
   “อาไปไหนครับ?”  ต่างเข้าใจกันว่าใบหน้าหล่อขั้นเทพจ้องอยู่แต่หน้าจอทีวีหัวเราะงอหาย ให้ตายเพียงแค่มังกรขยับตัวร่างกำยำสูงใหญ่รู้สึกตัวทันที เกี่ยวกับมังกรแล้วละก็ความรู้สึกของลูกแก้วตอบรับเร็วดีจริงๆ พยัคฆ์ยังใช้สายตาสื่อสารกับคงคา แทบไม่ได้ยินคำพูดออกจากปากสองคนนี้เลยถ้าไม่จำเป็น
   “ไปทำธุระเดี๋ยวมา” มังกรหันมาตอบเสียงทุ้ม เจ้าหลานตัวแสบนิ่วหน้าจนคิ้วเข้มแทบชนกันแล้ว ไม่ลืมกำชับตามหลังไปอีกว่า
           “อย่าไปนานนะครับ” มังกรจำต้องหันไปจ้องลูกหมาตัวมหึมาที่นั่งทำตาละห้อยมองตามเจ้าของเหมือนกลัวถูกทิ้ง ก่อนใบหน้าหล่อแสนสมาร์ทจะพยักหน้ารับ แล้วหันหลังเดินออกไปโดยมีพยัคฆ์กับคงคาตามไปติดๆ อาคมหรี่ตาสังเกตอาการของลูกแก้ว จนอดพูดขึ้นไม่ได้ว่า
            “คงไม่ออกไปไหนหรอกมั้ง จะสี่ทุ่มแล้วนี่ครับ” คำยืนยันจากปากอาวุโสผู้โชกโชนทำเอาลูกแก้วต้องหันมายิ้มแหย่ เกิดเขินขึ้นมาดื้อๆดันลืมตัวออกอาการติดอาจนไม่ยอมให้ห่าง มิน่าใครต่อใครถึงดูออกกันหมดว่าเจ้าหลานร่างยักษ์กำลังแปลงกลายเป็นเหาฉลาม
             “มีอะไร?” มังกรถามพยัคฆ์ หลังเข้ามาในห้องหนังสือกันแล้ว
             “คุณอุเทนพาพวกไปที่คลับ xx ทำไม่พอใจโวยวายว่าเราบริการไม่ดีเจตนาคงอยากหาเรื่องรังควานมากกว่า แต่ผมกำชับการ์ดให้จับตาดูไว้เฉยๆ รบกวนเจ้านายคุยกับเขาหน่อยสิครับ ไม่งั้นลูกค้าแตกตื่นขึ้นมาฝ่ายเราจะเสียหาย” มังกรเงียบรับฟังหน้านิ่ง จังหวะผู้จัดการดูแลคลับโทรเข้ามาพอดี พยัคฆ์รับสายก่อนสั่งนำโทรศัพท์ไปให้คุณอุเทน ไม่ลืมกำชับให้บอกทางนั้นว่าคุณมังกรต้องการคุยด้วย
             “หวัดดีครับผมมังกร” ประธานวิริยะทรัพย์หนุ่มหล่อกรอกเสียงทุ้มกลับไปยังต้นสาย หลังได้ยินเป้าหมายเอ่ยคำว่าฮัลโลขึ้นมา
              “คุณทำให้ผมรู้สึกแปลกใจจริงๆ เวลาที่ต้องการคุยกับคุณดูยากเย็นยิ่งกว่าขอคุยกับประธานาธิบดีสหรัฐเสียอีก นับเป็นเรื่องเหนือความคาดหมายไม่น้อย”  ปลายสายบอกกับมังกร
               “ไม่ถึงขนาดนั้นมั้งครับ ผมก็แค่คนธรรมดาอย่าพูดเหมือนให้ความสำคัญผมแบบนั้นสิ ถ้าคุณต้องการคุยกับผมจริงละก็เชื่อว่าไม่เกินความสามารถคุณหรอกจริงไหม? เว้นเสียแต่คุณไม่ได้รู้สึกอย่างที่พูดนอกจากต้องการให้ผมติดต่อไปเองมากกว่า” มังกรใช้น้ำเสียงเรียบนิ่งแฝงความหมายกึ่งประชดลงไปในประโยคด้วยต่างหาก
               “ฮะฮ่าๆช่างสมฉายามังกรเดียวดายจริงๆ น่าสนใจเชียวล่ะ เอาสิไหนบอกธุระของคุณมาฟังดู คงไม่แค่ต้องการทักทายผมหรอกจริงไหม?” น้ำเสียงที่จงใจทำเป็นสุภาพเกินเหตุไม่สามารถยั่วโทสะของมังกรให้เล่นไปตามเกมของผู้พูดเลยแม้แต่น้อย หน้าหล่อสมาร์ทยังคงเรียบเฉยไม่แสดงอาการใดๆ กระทั่งคงคาเองยังแอบชื่นชมในใจ
               “ผมต่างหากที่ควรถามประโยคนี้ คุณอุเทนหนุ่มไฮโซผู้โด่งดังเกิดนึกครึ้มอะไรขึ้นมา ถึงได้ให้เกียรติสถานบันเทิงของวิริยะทรัพย์ได้ครับ?”  มังกรยังคงใช้วาจาเชือดเฉือนได้อย่างน่าทึ่ง พยัคฆ์ไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะเชื่อในความสามารถเจ้านายอยู่แล้ว คงคาสิถึงกับบอกตัวเองเสียใหม่ให้พิจารณามังกรโดยละเอียด ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีดีแค่ชื่อเสียแล้วสิ
              “อย่าถือเป็นเกียรติเลยครับ ผมเพียงต้องการสถานที่ผ่อนคลายเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย ถ้าจะได้รับเกียรติจริงละก็ต้องมีโอกาสต้อนรับคุณเป็นการส่วนตัวบ้างสิถึงจะถูกต้อง” ฝ่ายนั้นก็มีลูกล่อลูกชนแพรวพราวไม่น้อยกว่ากันเลย สมแล้วที่ได้รับความไว้วางใจให้มาดูแลพื้นที่รอยต่อของตระกูลวิริยะทรัพย์กับตระกูลคลังสมบัติ
              “ต้องขอโทษด้วยที่ผมไม่ได้อยู่รับรองคุณอุเทนด้วยตัวเอง บอกตามตรงความโด่งดังของคุณทำให้ลูกน้องของผมขวัญเสียทำงานตัวเกร็งไปทั้งคลับแล้วครับ พวกเขากลัวรับรองคุณไม่ถูกใจยิ่งมาตรฐานของคุณสูงจนเป็นที่ขยาด ยิ่งทำให้ลูกน้องผมผวาไปตามกัน ถ้าเกิดขาดตกบกพร่องเกี่ยวกับการบริการจนเป็นเหตุทำให้คุณรู้สึกไม่พึงพอใจแล้วละก็ คงต้องขออภัยไว้ก่อนล่วงหน้า หวังว่าคงไม่ติดใจเรื่องเล็กน้อยมั้งครับ?”  มังกรไม่อยากยืดเยื้อ ดูท่าฝ่ายโน้นชอบเล่นเกมเสียด้วยสิ
                 “ฮ่าๆรู้ไหม? คุณทำให้ผมกระหายความท้าทายเสียแล้วสิ เอาเถอะเมื่อกล้าขอมามีหรือผมจะติดใจกล้าให้เช่นกัน เพียงแต่ไม่คิดจะให้โอกาสผมต้อนรับคุณบ้างหรือครับ มันคงเป็นความพิเศษสำหรับผมเชียวล่ะถ้ามังกรเดียวดายจะให้เกียรติทานกลางวันกับผมสักมื้อ ว่าอย่างไรครับคุณมังกร?” หน้าหล่อคิ้วขมวดทันทีหลังฝ่ายนั้นยื่นข้อเสนอกลับมา คงต้องยอมตามน้ำก่อนงานนี้ ใช่เกรงกลัวอีกฝ่ายหรอกนะที่ยอมทำตามข้อเสนอเพียงแต่ไม่อยากให้เกิดความโกลาหลปัญหาอาจลุกลามบานปลายไม่คุ้มกับการต้องมานั่งตอบคำถามนักข่าวทีหลัง โดยเฉพาะธุรกิจที่ยังมีความไม่โปร่งใสหากเลี่ยงได้มังกรขอเลี่ยงไม่เป็นข่าวดีที่สุด วันใดที่วิริยะทรัพย์มีความใสสะอาดแล้วละก็ อย่าหวังว่ามังกรจะยอมให้แบบนี้ไปตลอด
“ตกลงคุณนัดสถานก็แล้วกัน ขอบคุณที่ไม่ทำให้ผมลำบากใจ” สุดท้ายจำต้องรับปากไป ถ้าสามารถเห็นหน้าคู่สนทนาที่อยู่ปลายสายได้ละก็ มังกรจะเห็นฝ่ายนั้นกำลังยิ้มมุมปากอย่างผู้กำชัยชนะ
            มังกรอยู่ปรึกษางานกับพยัคฆ์และคงคาต่ออีกเป็นชั่วโมง ก่อนกลับออกมาไม่ลืมตรงไปยังห้องนั่งเล่นอันดับแรก แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้เมื่อห้องทั้งห้องว่างเปล่าไม่เหลือใครอยู่ข้างในซักคน  หน้าหล่อสมาร์ทเลิกคิ้วขึ้นนิดหนึ่งก่อนจะหันมาบอกกับพยัคฆ์ว่า
            “พวกคุณแยกย้ายไปพักกันเถอะ” ทั้งคู่ค่อมศีรษะรับคำก่อนพากันเดินกลับออกไป ร่างสูงสง่าเปลี่ยนเป้าหมายไปยังชั้นบนของคฤหาสน์ จังหวะเดินผ่านห้องของลูกแก้วอดยกมือเคาะเรียกเจ้าของไม่ได้ แต่กลับลังเลชะงักค้างเอาไว้ หลังฉุกคิดได้ว่าเจ้าตัวคงหลับไปแล้วเรียบร้อย ตอนนี้ก็ห้าทุ่มกว่า รู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่ลูกแก้วหนีขึ้นมาก่อน ตาคมไหววูบเผลอคิดขึ้นว่า ‘คงไม่งอนหรอกมั้งที่คุยงานนานไปหน่อย’  ส่ายหน้าเล็กน้อยเมื่อคิดว่าไม่น่าใช่ที่ลูกแก้วจะงอนเป็นไปได้
                “หึ..บ้าชะมัด” สบถเบาๆกับความคิดตนเอง ก่อนจะหันหลังตรงไปยังห้องนอน หลังจากแปรงฟันเรียบร้อย มังกรดันคิดถึงหงส์ฟ้าขึ้นมา  ตัดสินใจเดินไปเปิดลิ้นชักหยิบเอารูปถ่ายที่รักษาไว้อย่างดี เป็นรูปหญิงสาววัยประมาณยี่สิบเศษ ใบหน้างดงามแลดูอบอุ่นยืนเกาะบ่าเด็กผู้ชายตาโตที่ยิ้มจนแก้มฉีก สองพี่น้องมองตรงมายังกล้องที่ทำการบันทึกภาพแห่งความทรงจำนี้เอาไว้หน้าตามีความสุขจนเห็นได้ชัด
                  “ขอโทษนะพี่หงส์ ที่ผมยังไม่สามารถไปช่วยพี่ออกมาจากองค์กรนักฆ่านั่นในตอนนี้ อย่างน้อยคงคายืนยันว่าพี่ไม่ได้ลำบากอะไร ไม่งั้นคุณรามูนคงไม่ยอมอยู่เฉย ขอเวลาผมเคลียร์ปัญหาสักระยะ หลังจากนั้นผมจะไปพาพี่กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง” ตาคมสวยที่จ้องรูปถ่ายในมือบ่งบอกความรู้สึกของเจ้าตัวเป็นอย่างดี ว่าคิดถึงพี่สาวเพียงคนเดียวมากแค่ไหน
                ณ  ดาดฟ้าสูงริบลิ่วบนตึกแห่งหนึ่งใจกลางกรุง ขณะนี้เวลาปาเข้าไปเที่ยงคืนเศษ แต่ถนนด้านล่างยังคงเต็มไปด้วยแสงไฟจากรถราไม่ได้เบาบางลงสักเท่าไหร่สำหรับเมืองฟ้าอมรแห่งนี้ บุรุษชุดดำรูปร่างกำยำสูงใหญ่ดูน่าเกรงขามปกปิดใบหน้าไว้ด้วยผ้าโพกสีเดียวกัน เผยให้เห็นเพียงนัยน์ตาคมกริบที่กำลังมองลงไปยังท้องถนนยามราตรี ปล่อยให้สายลมแรงปะทะร่างจนผ้าโพกซึ่งมีชายยาวปลิวไสวไปกับแรงลม ทำให้บรรยากาศรอบกายดูลึกลับซับซ้อนทรงพลังเข้าไปอีกเท่าตัว
                “หวัดดีเทพพระกาฬจ้าวแห่งสายลม” เสียงทุ้มห้าวกล่าวทักขึ้นจากปากบุรุษชุดดำลักษณะการแต่งกายคล้ายคลึงกันไม่ผิดเพี้ยน ยืนห่างออกไปสิบกว่าก้าว หากสังเกตให้ดีจะเห็นความแตกต่างของผู้มาทีหลังรูปร่างเตี้ยกว่าพอสมควรเลยทีเดียว เมื่อเทียบกับคนที่ยื่นตระหง่านง้ำหันหลังให้อยู่ขณะนี้
                “คุณผู้หญิงสบายดีไหม?” เสียงทุ้มเข้มเปล่งจากร่างกำยำแผ่นหลังกว้าง โดยคนถามยังคงหันหลังให้เช่นเดิมไม่คิดชายตามามองด้วยซ้ำ  เหมือนทั้งสองจะคุ้นเคยกันดีอยู่ก่อนแล้ว
                “เธอสบายดีฝากมาบอกคุณด้วย ว่าไม่ต้องห่วงองค์กรดูแลเธอดีมากตราบที่พวกเขายังไม่ได้กุญแจไขกล่องดำไป ชีวิตเธอย่อมมีค่ากว่าสิ่งใดเสียอีก” เสียงทุ้มห้าวยังคงตอบกลับมาด้วยโทนเสียงเดิม
               “อืมผมเข้าใจ มีข่าวคืบหน้าอะไรหรือเปล่า?” ร่างสูงตระหง่านยังคงมองไปยังถนนเบื้องล่างด้วยสายตาว่างเปล่า ยากจะอ่านความคิดของผู้พูดว่าตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ นอกจากจะคาดเดาเอาจากคำถามที่เอ่ยมาเท่านั้น
                “ทางองค์กรหัวหน้าเรียกประชุมลับ งานนี้พสุธาเป็นผู้นำทีมมาด้วยตนเอง ศึกหนักเชียวล่ะมีพวกแถวหน้ามือต้นๆตามมาอีกสี่ เกรงว่าลำพังคงคาจะรับมือลำบาก” คำตอบที่ได้กลับมา ทำให้แววตาคมกริบวาวโรจน์ขึ้นนิดนึง ก่อนจะกลับมาว่างเปล่าดั่งเดิม
               “คงคากับพยัคฆ์ร่วมมือกันน่าจะพอไหว เทียบกันแล้วถึงคงคาจะยังห่างชั้นพสุธาไม่น้อยแต่ถ้ามีพยัคฆ์เสริม คงพอฟัดพอเหวี่ยงขึ้นอยู่กับจังหวะใครดีกว่ากัน ส่วนพวกที่เหลือการ์ดของเขาคงเอาไม่อยู่คุณหาทางช่วยเขาหน่อยก็แล้วกัน คุณทำได้นี่” ฟังเหมือนเป็นการขอร้องแต่หนักไปทางคำสั่งเสียมากกว่า คนฟังมีแต่จะรับคำเพียงอย่างเดียวไม่มีทางปฏิเสธได้ เพราะหากเข้าใจในประโยคแล้วมันคือคำสั่งดีๆนี่เอง
                 “ผมจะหาวิธีผ่อนหนักให้เป็นเบา” และก็เป็นอย่างที่คิด บุคคลลึกลับผู้มาทีหลังจำต้องรับปาก ยังดีที่เขาพอมีไหวพริบเหลือทางเลือกให้ตัวเองไว้ด้วย โดยฐานะแล้วคนรับคำสั่งก็ไม่อาจเปิดเผยตัวตนได้เช่นกัน หากองค์กรรู้มีทางเลือกให้เดินเพียงทางเดียวคือหนทางสู้ความตาย แต่นั่นคงไม่น่ากลัวเท่าเพราะมันยังมาไม่ถึงเมื่อเทียบกับพญามัจจุราชตัวจริงที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงหน้าตอนนี้แล้วละก็ อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับบุญคุณในอดีตที่ได้รับการละเว้นชีวิตแถมยังยื่นมือช่วยเหลือในสิ่งที่ตัวเขาเองไม่สามารถทำได้ ดีไม่ดีอาจไปอยู่ยมโลกแล้วด้วยซ้ำถ้าบุรุษชุดดำผู้นี้ไม่ยื่นมือช่วยเขาเอาไว้ เพราะฉะนั้นการตอบแทนด้วยการหันมารับใช้ผู้ที่แผ่รังสีพิฆาตที่ยืนหันหลังให้ตรงหน้าถือเป็นทางเลือกที่ไม่ผิด อย่างน้อยเขาก็ยังเป็นคนที่ได้ใกล้ชิดบุรุษในตำนานมากกว่าใครๆ จ้าวแห่งสายลม
   “ขอบใจมาก ผมต้องไปแล้วฝากดูแลนายหญิงด้วย” พูดจบไม่รอคนด้านหลังรับปาก เพราะมันคือประโยคเดิมๆที่มักได้ยินก่อนเขาจากไป บุรุษอหังการผู้นี้จะย้ำแบบนี้เป็นการสั่งเขาอยู่เสมอ แล้วร่างสูงใหญ่ก็ปล่อยตัวดิ่งลงจากยอดตึกระฟ้าสูงกว่าร้อยชั้น หากเป็นภาพมุมกล้องที่มองจากด้านหลังคงต้องกรี๊ดเสียงดังลั่นไปแล้ว กับภาพการทิ้งตัวลอยละลิ่วดิ่งลงจากดาดฟ้าตึกที่ประเมินความสูงไม่ได้เช่นนี้  
                   แต่กับบุคคลลึกลับที่ยังคงเป็นปริศนาเขากลับไม่มีอาการเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เพราะเขารู้ดีว่าไม่มีวันที่จ้าวแห่งสายลมจะตกตึกตาย และก็จริงดังที่เขาคิด ปีกค้างคาวสีดำขนาดใหญ่คล้ายเครื่องร่อนแผ่กว้างลอยคว้างตัดกับแสงจันทร์ยามราตรีที่เห็นอยู่ริบๆ เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเขาคนเดียว ‘รามูน’ นักฆ่าเทพพระกาฬ มืออันดับหนึ่งแห่งองค์กรมหาหิงค์ที่คนในวงการต่างรู้ดีว่าหนึ่งในสี่ของจตุรเทพ ดิน น้ำ ลม ไฟ เขาคือผู้ที่ไม่มีใครเทียบชั้นด้านฝีมือได้เลย ‘สายลม’ ที่สัมผัสได้เพียงวูบผ่าน สายลมลี้ลับกระจายอยู่รอบตัวเรายากแก่การจับต้อง กระทั่งขอแค่เข้าถึงตัวตนที่แท้จริงยังทำไม่ได้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหนสายลมยังคงเป็นความลึกลับซับซ้อนอยู่ตลอดมา จนถึงบัดนี้ไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของสายลมที่ว่าแม้แต่คนเดียว ‘รามูน’ ผู้มีตำนานเล่าขานในหมู่นักฆ่าบุรุษที่ได้ชื่อว่าหล่อเหลาจนหนุ่มๆยังต้องอิจฉา ชายผู้สง่างามผู้ที่สามารถ
กุมหัวใจหญิงสาวเพียงแค่ชายตามอง จ้าวแห่งสายลมผู้มีฝีมือลึกล้ำเกินคาดและอีกมากมายของตำนานนักฆ่าเทพพระกาฬที่หายไปจากองค์กรกว่ายี่สิบปีด้วยข้อหามหันต์กับตราบาปที่ถูกขีดเส้นแดงเอาไว้ว่า ‘คนทรยศ’
   “ก๊อกๆ!” เสียงเคาะประตูแบบนี้ ไม่ต้องคิดให้เปลืองสมองมีอยู่คนเดียวเท่านั้น ไม่ต้องรอให้เดินไปเปิดประตูก็ผลักเปิดเข้ามาและก็จริงอย่างที่คาดเอาไว้
   “ไม่ง้อผมเลยนะ ใจร้ายชะมัดคนเรา” ใบหน้าหล่อคมเข้มกำลังยืนหน้าง้ำทำแก้มพองลมหลังพูดจบประโยค จนมังกรอยากถีบให้สักเปรี้ยงแต่ก็ได้แค่คิดถึงจะหมั่นไส้ไม่น้อย กับท่าทางที่เจ้าหลานร่างยักษ์กำลังออกอาการอยู่ตอนนี้ แต่ข้อหายังไม่ร้ายแรงถึงขั้นต้องรับโทษด้วยลูกถีบ พอคิดดังนั้นร่างสมาร์ทจึงทำไม่สนใจไม่แม้กระทั่งจะต่อปากต่อคำกลับ เจ้าตัวยังคงสนใจผูกเน็กไทค์ตรงหน้ากระจกต่อด้วยใบหน้าเรียบเฉย ทำเอาคนที่ยืนเป็นเด็กถูกขัดใจออกอาการปั้นปึงแต่เช้าต้องเป็นฝ่ายก้าวเข้ามายืนซ้อนหลังประชิดเข้าใกล้เสียเอง
   สายตาคมเข้มที่สบตาคมสวยของอาในกระจก ส่งประกายวิบวับขึ้นมาทันทีเมื่อได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากร่างหล่อสมาร์ทตรงหน้า คนที่ต้องหงุดหงิดกลับเป็นมังกรเสียเอง ที่ดันใจเต้นตึกตักอย่างไม่มีสาเหตุเมื่อร่างสูงใหญ่กำยำยืนซ้อนหลังจนเห็นความแตกต่างชัดเจนว่าไอ้เด็กเปรตนี่โคตรยักษ์ชะมัด มังกรอาศัยเนียนทำนิ่งไม่พูดไม่จาเพื่อควบคุมความรู้สึกของตนเองที่กำลังเกิดภาวะความดันไม่ปกติแทน
   “อาไม่คิดจะขอโทษผมจริงหรือ?” ลูกแก้วเอ่ยปากบอกขณะที่ถือวิสาสะยื่นมือเข้าไปแย่งผูกไทค์ให้เสียเอง
ดูผิวเผินเหมือนเจ้าตัวหวังดีบริการผูกเน็กไทค์ให้คุณอาสุดหล่อ แต่ใครเขาสอนให้ยืนซ้อนหลังแล้วยื่นมือมาผูกให้แบบนี้กันเล่า กลายเป็นว่าคนรับบริการต้องตกอยู่ในอ้อมแขนแกร่งที่อ้อมเข้ามากอดไว้ทั้งสองข้างเรียบร้อยไปแล้ว โคตรเนียนจริงๆ
   “ขอโทษเรื่องอะไร? แล้วนี่ตกลงจะช่วยหรือจะทำให้มันช้าเข้าไปอีกหืม?” มาทีเดียวสองคำถามพร้อมกันเลย คำถามแรกมังกรไม่เข้าใจว่าตนต้องขอโทษเจ้าตัวเรื่องอะไร ส่วนคำถามที่สองไม่ต้องบอกเพราะเจ้าเด็กแสบมันดันอ้อยอิ่งพลิกเน็กไทค์ไปมาเหมือนเล็งองศาไม่เสร็จสักที ในขณะที่ใบหน้าก็ก้มต่ำมองปมเน็กไทค์จนจมูกโด่งเป็นสันปัดผ่านแก้มสากของคนถามในอ้อมกอดไปแล้วเรียบร้อยสองสามครั้ง  มังกรใช่จะไม่รู้มุกหลอกแต๊ะอั่งของหลานชายจอมแสบ ที่ยังคงเฉยอยู่นี่ก็แค่จะดูว่าเจ้าตัวแสบจะทำอะไรได้มากกว่านี้หรือเปล่าก็แค่นั้น
   “อ้าว!ก็ขอโทษที่เมื่อคืนอาไปนาน จนผมรอไม่ไหวต้องขึ้นมาก่อนยังไงเล่า แทนที่จะตามมาง้อสักหน่อย
อะไรนี่ไม่มีเลยให้เรารอจนง่วงใจร้ายชะมัดรู้หรือเปล่าครับ?” ลูกแก้วเลือกกระซิบข้างหูมังกรแทนการพูดปกติ เล่นเอาคนฟังยืนอึ้งไปเลยเมื่อเจอไม้นี้ ที่สำคัญหน้าหล่อสมาร์ทกำลังเห่อร้อนขึ้นมาทันตา พลาดเองที่ปล่อยเจ้าตัวแสบประชิดถึงตัวขนาดนี้  มังกรนึกโมโหตัวเองที่ดันอยากรู้ว่าคนไม่เอาอ่าวในการต่อสู้จะมามุกไหน เชื่อเขาเลยจริงๆมุกเนียนเอากำไรสามารถขั้นเทพเชียวล่ะ พอคิดถึงตรงนี้ใบหน้ากลับเห่อแดงก่ำขึ้นทันที เพิ่งคิดได้ว่าตัวเองจะเขินไปทำไมไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย หนักเข้าไปใหญ่เรื่องขาดทุนกำไรอะไร ดันคิดโน้นนี่เป็นเชิงพาณิชย์ซะงั้น กร่นด่าตัวเองไปมาหลายรอบที่อยากจะพิสูจน์บ้าบอจนได้เรื่องตกอยู่ในสภาพนี้เข้าจนได้
   “พอเถอะอาจัดการเองดีกว่า” มังกรแย่งเน็กไทค์พยายามใช้ไหล่ดันตัวลูกแก้วออกห่าง ขอเป็นคนผูกเสียเองเมื่อเห็นว่าผู้หวังดีกำลังฉวยโอกาสไม่ยอมหยุด
   “ชู่ว!นิ่งๆสิครับ เดี๋ยวก็ยิ่งช้าเข้าไปใหญ่” กลับถูกเจ้าตัวแสบเอ็ดเฉยเลย สายตาที่สบในกระจกออกแนวท้าทาย
หยั่งเชิงกันอีก สุดท้ายเป็นมังกรที่ยอมปล่อยมือให้ไอ้หลานร่างยักษ์ดำเนินการผูกเน็กไทค์ต่อจนเสร็จ คราวนี้เจ้าตัวไม่ลีลาท่ามากเหมือนทีแรก คงเห็นแล้วว่าขืนยืดเยื้ออยู่ละก็ มีหวังได้รางวัลเป็นศอกของอาสุดหล่อแทนคำขอบคุณเป็นแน่ เรียบร้อยแล้วเจ้าตัวถึงปล่อยมังกรออกจากอ้อมแขน มีอมยิ้มแก้มตุ่ยจนคนมองรู้สึกหมั่นไส้ปากไวเท่าความคิดหลุดถามออกไปทันที
   “ยิ้มอะไร?”  เข้าทางคนขุดหลุมล่อ รีบตะครุบกลับให้ไว
   “ยิ้มดีใจที่ผูกไทค์ให้อาจนหล่อซะขนาดนี้ ขอรางวัลให้ด้วยสิครับ” พูดจบส่งสายตาวิ้งค์ๆอีกต่างหาก  
“รางวัลไม่มี อาไม่ได้ขอให้ช่วยนี่” มังกรเลี่ยงเดินหนีหน้าตาย แต่ข้อศอกกับถูกมือใหญ่จับรั้งเอาไว้ จำต้องหยุดอยู่กับที่หันมามองนิ่งๆ
   “ใจร้ายชะมัดเมื่อคืนก็ปล่อยผมรอไม่มีมาง้อ ตอนเช้าอุตส่าห์เป็นฝ่ายมาหาอาก่อนแถมยังช่วยผูกไทค์ให้อีกกลับบอกไม่มีรางวัล ไม่มีแม้คำขอโทษนี่มันอะไรกันครับ?” สายตาตัดพ้อส่งมาพร้อมกับใบหน้าสลดของ
คนถาม ไม่ได้ลดความน่ามอง
หล่ออย่างร้ายกาจของเจ้าตัวลงแม้แต่น้อย มังกรถึงกับหน้าร้อนเมื่อรู้สึกว่าตนจ้องตอบไอ้หลานบ้านี่สู้สายตาไม่ได้เข้าไปทุกที ขืนจ้องนานไปใจมันพานหวิวแปลกๆ จนต้องเฉเบือนหลบแล้วตัดบทพูดขึ้นเสียก่อน เพื่อจะได้ออกไปจากห้องให้ไว
   “อยากได้อะไร?”  พลาดอย่างมหันต์ในเช้าวันนี้ พอจบคำถามข้อศอกที่ถูกจับรั้งเอาไว้ด้วยมือหนาก็ออกแรงดึงร่างสมาร์ทเข้าปะทะอกแกร่งพร้อมกับริมฝีปากได้รูปประกบปิดปากของอาสุดหล่ออย่างรวดเร็วในจังหวะ
ที่ไม่ยอมให้ทันตั้งตัว
   “อ่ะ..อึก..อืม” เสร็จโจรดันเผลออ้าปากหมายประท้วง ลิ้นชื้นที่รอโอกาสอยู่ก่อนแล้วก็สอดเข้าไปดูดชิมความหวานในปากอุ่นทันที พิษสงของความชำนาญจูบเพชฆาตอย่างผู้เชี่ยวชาญขั้นเทพของลูกแก้วก็สำแดงเดชทันที ทำเอาร่างสุดสมาร์ทในอ้อมแขนถึงกับอึ้งลืมการต่อต้านไปเลยทีเดียว ปล่อยให้คนอุกอาจมอบจูบดูดดื่มตักตวงความหวานจนแทบหมดลมหายใจกันไปแล้วนั่นแหละ ลูกแก้วจอมแสบถึงยอมคืนอิสระภาพให้กับปากสวยได้รูปของอาสุดหล่อซึ่งบวมเจ่อแดงก่ำทั้งหน้าตาหูคอไปหมดแล้ว
   “อ่า..นี่เราชักจะ..?”  ไม่รอให้ต้องเจ็บตัว ขาที่ยกค้างยังไม่ทันยันโดนวัตถุใดเลย เมื่อเป้าหมายเผ่นผลุงอย่างรู้ล่วงหน้า ยังหันมายิ้มปากฉีกก่อนวิ่งออกจากห้องไป แถมท้ายด้วยประโยคตามหลังอีกว่า
   “ขอบคุณมากครับอา รางวัลของผมทำให้ไม่ต้องทานอะไรแล้วครับอิ่มจังหวานโคตรๆ” หนีไปเฉยๆยังพอทำเนา ดันเสือกพูดแบบนี้มาอีก มังกรทำได้ดีที่สุดคือรีบเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอาศัยน้ำจากอ่างตรงหน้ากระจกลูบหน้าตาที่เห่อสีแดงจัดอย่างกับคนเป็นลมพิษ แถมหัวใจเสือกรัวกระหน่ำเต้นไม่หยุดนี่อีก หงุดหงิดตัวเองที่สุดเสียท่าไอ้เด็กแสบทุกทีสิน่า แย่เข้าไปใหญ่ทำไมถึงไม่ต่อต้านก็ไม่รู้ ทั้งที่สติก็มีแต่ร่างกายกลับไม่ยอมทำตามนี่สิ ปล่อยเจ้าหลานตัวแสบมันจูบเอาจูบเอา
ไม่อยากยอมรับดันรู้สึกดีได้ยังไง? ปัญหาใหญ่ของมังกรเสียแล้วที่บังคับร่างกายตัวเองไม่ได้มันดันไม่ยอมฟังคำสั่งจากสมองที่สั่งให้ต่อต้านนี่สิตอนนี้ร่างกายรับคำสั่งจากอะไรถึงยอมลูกแก้วถ้าร่างกายมันตอบมังกรได้มันคงบอกเจ้าตัวไปว่า ‘รับคำสั่งจากความรู้สึกล้วนๆไม่ใช่สมอง’เอาเข้าแล้วสิเพราะเจ้าความรู้สึกที่ว่ามันต้องเกิดจาก ‘ใจ’ งานนี้ประธานใหญ่วิริยะทรัพย์กำลังตกที่นั่งลำบากเมื่อใจมันเริ่มทรยศ...?

dung

ขอบคุณครับผม

Klong

ขอบคุนครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

cawee

ขอบคุนคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

auto101

ขอบคุณครับ

4_NAY

รุกเก่งนะ ลูกแก้ว

Soyu

ขอบคุณนะครับ

waww_1

ขอบคุณนะครับ