ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 17

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

                                            “ผมคงต้องหลบอย่างที่เขาแนะนำคงไปกับลูกแก้วเพราะเขาสั่งไว้แบบนี้  ติดต่อคุณอาดลภัทรมาพบผมด่วน” พูดจบเดินขึ้นรถกลับเข้าตัวคฤหาสน์ท่ามกลางบริวารที่ทยอยแยกย้ายตามไปโดยไม่มีใครพูดอะไรอีก ถือว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จบลงเพราะรามูนช่วยไว้ไม่อยากจะคิดหากรามูนไม่ปรากฎตัวมาช่วย จะเลวร้ายสักแค่ไหนกัน?
Part  17
หมู่บ้านเผ่าเย้า?
                                 “นี่ครับ!หนังสือมอบอำนาจรบกวนอาบริหารงานช่วงที่ผมไม่อยู่ให้ด้วยนะครับ” มังกรยื่น
แผ่นกระดาษที่ลงลายมือชื่อใจความเป็นการมอบอำนาจให้ดลภัทรดูแลกิจการแทนด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ในขณะที่คนรับกลับยิ้มกว้างไม่รู้ตัวยื่นมือไปรับมาถือไว้มั่น ก่อนจะเอ่ยปากบอกประธานฯใหญ่หลานในไส้ด้วยน้ำเสียงมีความสุขขึ้นว่า
                                  “หลานไม่ต้องห่วงนะ ฉุกเฉินอาติดต่อเราได้ตลอดเวลาใช่ไหม?” ประโยคหลังดลภัทรพูด
แบบขอไปที ไม่ได้รู้สึกจริงจังเท่าไหร่ อาคมซึ่งยืนอยู่ในห้องยังดูออกชัดเจน
                                 “อาติดต่อทางอาคมได้เลย มีอะไรเขาแจ้งผมเองฝากวิริยะทรัพย์ด้วยนะครับ”  
มังกรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งปกติ
                                 “สบายใจได้ไม่ต้องกังวล  ถ้าไม่มีอะไรแล้วอาขอตัวกลับเลยนะ” พูดจบหันหลังออกประตู
ไปทันทีมุมปากยังยิ้มไม่หยุด ความรู้สึกดลภัทรอยากตะโกนแหกปากดังลั่น ดีใจที่ได้อำนาจปกครองวิริยะทรัพย์ไว้ในมือเหมือนส้มหล่น มันเป็นความใฝ่ฝันของเขามาตลอดชีวิตไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะมีวันนี้ บทจะได้ก็มาง่ายๆ พอก้าวพ้นประตูห้องทำงานของมังกรไม่เท่าไหร่  รีบล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาต่อสายตรงถึงภรรยาทันที
                                          “คุณจิตตราเตรียมตัวไปทำบุญที่วัดด่วน เราจะไปทำบุญกัน” ปลายสายรับคำแบบงงๆ เพราะสามีซึ่งร่วมชีวิตกันมานานเกิดนึกอะไรขึ้นมาร้อยวันพันปีตนชวนไปทำบุญมีแต่เลี่ยง ครานี้กลับเป็นฝ่ายออกปากชวนเธอเอง การกระทำของดลภัทรตกอยู่ในสายตาของคงคาและพยัคฆ์ซึ่งลอบดูอยู่โดยพากันหลบมุม ทั้งคู่ไม่พูดอะไรเหมือนเข้าใจกันดีทั้งที่อยู่ในสภาพร่างกายใส่เฝือกอ่อนเหมือนกัน ต่างกันตรงบริเวณที่ใส่เท่านั้น
                                      ณ  ห้องประชุมลับองค์กรนักฆ่าขึ้นชื่อ ภายใต้แกนนำของหัวหน้าผู้ซึ่งทุกคนยำเกรงที่สุด ไม่มีใครเคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของหัวหน้ามาก่อน บัดนี้แกนนำที่ว่านั่งหัวโต๊ะสวมแว่นตาดำโพกผ้าขาวเหมือนแขกอาหรับปิดบังหน้าตาจนดูลึกลับ นั่งเป็นประธานการประชุมโดยเก้าอี้กว่ายี่สิบตัวที่อยู่รายรอบเต็มไปด้วยสมาชิกมือระดับพระกาฬขององค์กรที่เข้าร่วมประชุมกันอย่างเร่งด่วน
                                                  “อาการดีขึ้นหรือยัง?” เสียงทุ้มห้าวมีพลังดังจากปากหัวหน้า โดยไม่มีใครแปลกใจว่าเขาถามใครด้วยซ้ำ เพราะรู้กันก่อนแล้ว พสุธาซึ่งนั่งนิ่งฝั่งซ้ายมือของคนถาม ตอบกลับด้วยใบหน้าอิดโรยว่า
                                                “ดีขึ้นแล้วครับ ขอบคุณหัวหน้าที่ช่วยรักษาให้ผม ไม่งั้นแขนขวาคงพิการตลอดชีวิต” พสุธาตอบด้วยน้ำเสียงนอบน้อม ไม่ต่างกับคนนั่งอยู่ในที่นี้ซึ่งไม่มีใครกล้าคิดลองดีกับผู้กุมบังเหียนองค์กรนั่นหมายถึงลมหายใจที่จะได้เห็นพระอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้คงไม่มีโอกาสอีก
                                                 “เข็มวายุ!” หญิงสาวซึ่งนั่งขวามือเปรยให้ได้ยินกันทั้งโต๊ะ ต้องยอมรับว่าเธอสวยจนคนมองถึงกับเผลอกลืนน้ำลายเพราะออร่าและเสน่ห์ที่ยั่วยวนเปล่งประกายชัดเจนอย่างร้ายกาจ  
                                                  “พสุธามั่นใจว่าเป็นรามูน?” หัวหน้าถามขึ้นอีก ดึงความสนใจให้สายตาที่ตรึงไว้
กับสาวสวย ต่างหันกลับมาจดจ่อรอฟังคำตอบทันที
                                                   “ผมแน่ใจใน ฝีมือซัดเข็มวายุ พลังระดับนี้ไม่มีใครฝึกได้แน่ครับ”  พสุธาตอบ
ให้ได้ยินกันทั้งห้อง ทำเอาแต่ละคนคิ้วขมวดขึ้นมาเชียว ทุกคนในที่นี้ต่างมีบุญคุณความแค้นกับบุรุษที่ถูกยกมาเป็นประเด็น หัวหน้าเรียกประชุมด่วนก็เพราะเหตุผลนี้ พวกที่ร่วมประชุมคือผู้ที่ร่วมมือกันวางแผนสังหารรามูนเมื่อหกปีก่อน ต่างแน่ใจว่ารามูนได้รับบาดเจ็บตายไปแล้วด้วย ข่าวล่าสุดที่ยืนยันจากปากพสุธาฝีมืออันดับสองขององค์กร พาเอาขวัญเสียในเมื่อบุรุษอันตรายยังไม่ตายและกำลังประกาศศึกล้างแค้นด้วยสิ
                                         “เตรียมรับมือเขายังไง ครั้งนี้คงไม่แค่คุ้มครองทายาทวิริยะทรัพย์หรอกจริงไหม? เป้าหมายหลักคงต้องการแก้แค้นพวกเรา”  คำพูดดังออกจากปากหนุ่มใหญ่อายุเกือบสี่สิบหน้าตา-เอี้ย-ม ถามขึ้นบ้าง
                                         “หึหึ! หากเป็นรามูนไม่ใช่เรื่องลำบากที่จะจัดการ เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลคนสำคัญของเขาอยู่ในมือเรา เอาเถอะยังไงคงถึงเวลาให้ไฟออกโรงจัดการเขาอีกครั้ง“ ประโยคสุดท้ายหันหน้ามาทางสาวสวยที่ปล่อยฟีโรโมนตรึงคนทั้งโต๊ะ ถึงได้รู้ถึงความสำคัญในองค์กรมหาหิงส์ของเธอขึ้นมา
                                             “พ่อจะให้ไฟลงมือเมื่อไหร่?” เธอหันไปถามพร้อมรอยยิ้มพราวเสน่ห์ที่แท้หัวหน้า
เป็นพ่อเธอชื่อจริงของเธอคือเพลิงพราย ฉายาคือ ‘อัคนี’ หนึ่งในสี่จตุรเทพมืออันดับหนึ่ง แทนตำแหน่งรามูนนักฆ่าเทพพระกาฬ ไม่อยากเชื่อว่าอัคนีคือสาวสวยระดับนางแบบร้อนเสน่ห์ที่ดึงดูดผู้ชายเกิดอารมณ์อยากโดนไฟเผาหากไฟนั่นคือ ‘เพลิงพราย’ เชื่อว่าพวกเขาคงยอมตายในไฟรักของเธออย่างยินยอมพร้อมใจโดยไม่มีเงื่อนไข
                                             ในขณะที่ร้านอาหารธรรมดาทั่วไปริมแม่น้ำปิงนครเชียงใหม่บัดนี้มีหนุ่มหล่อต่างวัยนั่งหันหน้าเข้าหากัน ทานกลางวันเสร็จหนุ่มใหญ่หน้าหล่อสมาร์ทเอ่ยปากถามขึ้นหลังวางช้อน ตามด้วยการยกแก้วน้ำขึ้นดื่มเป็นที่เรียบร้อย  ในขณะที่คนตรงข้ามก็อิ่มแล้วเช่นกัน บทสนทนาหลังอาหารจึงเริ่มต้นขึ้น
                                              “ทำไมต้องนั่งรถทัวร์ลงพิษณุโลก  แล้วต่อเครื่องไปหาดใหญ่ค่อยนั่งรถทัวร์มาลง
เชียงใหม่ บอกเหตุผลมาสักข้อสิ?” มังกรหน้านิ่งแต่ตาคมสวยเริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด  สองวันหลังจากเดินทางมากับไอ้เด็กโข่งรูปหล่อเหมือนโดนปั่นประสาทยังไงไม่รู้ ทั้งไม่รู้จุดหมายปลายทางมีแต่ตามลูกแก้วเพียงอย่างเดียว  ไอ้ตัวแสบจัดการทุกอย่างตลอดทริป ตนเคยถามก็ได้แต่ยิ้มไม่ยอมบอกพาหงุดหงิดหลายครั้ง เพราะความเป็นมังกรเดียวดายที่ค้ำคออยู่ทำให้หน้าหล่อสมาร์ทได้แต่นิ่งขรึมเก็บอารมณ์ไม่แสดงอาการหงุดหงิดตลอดสองวันที่ผ่านมา กระทั่งทนไม่ไหวตั้งประเด็นถามขึ้นกลางโต๊ะ เมื่อทั้งคู่พักการเดินทางอยู่ในนครเมืองเชียงใหม่โดยเลือกร้านอาหารริมแม่น้ำปิงทานกลางวันความอดทนของมังกรจึงสิ้นสุดลง
                                             “ทำไมครับ ไหนเราตกลงก่อนเดินทางแล้วนี่ว่าอาจะทำตามโดยไม่มีข้อโต้แย้งไง?”  ไอ้หลานตัวแสบหน้าระรื่นฉีกยิ้มกว้างตอบมาหน้ามึน  ทำเอามังกรหัวคิ้วกระตุกเกือบชักสีหน้าใส่ไปแล้ว  หากไม่ติดว่าควบคุมอารมณ์ไว้ได้ทัน พูดกลับไปว่า
                                             “อืม..แต่ถ้าให้เดินทางโดยที่อาไม่รู้เหนือรู้ใต้เหมือนคนตาบอดชักยังไงไม่รู้สิ มันสำคัญถึงกับบอกเหตุผลบ้างไม่ได้เลยหรือ ทำไมเราต้องไปจังหวัดนั้นจังหวัดนี้ ทั้งที่ไม่มีอะไรทำเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง นอกจากใช้เวลากินกับเดินทาง”  มังกรยังคงใจเย็นตะล่อมแทนการถามตรงๆ ไม่ได้ก็ต้องใช้วิธีอ้อมเข้าหาเพื่อเอาคำตอบ
                                             “ฮ่าๆเปรียบเทียบซะเห็นภาพเลย ต่อให้อาตาบอดจริงผมจะเป็นดวงตาให้เอง
เพียงแค่อาอย่าใจบอดก็พอ รับประกันลูกแก้วสุดหล่อจะดูแลอามังกรของผมไปจนตายเลย ด้วยสัตย์ของลูกเสือสามัญครับผม!” คำตอบของหลานร่างยักษ์ที่เดินไปทางไหนก็ดึงดูดสายตาคนพากันมองตามจนคอเคล็ดก็ยังหน้าระรื่นไม่แย้มพรายอะไรออกจากปากอีกตามเคย  แถมยังมีหยอดมังกรจนร้อนหน้าอีก ท่าทางตะเบ๊ะสามนิ้วเหนือวางคิ้วส่งสายตาคมยังกับยิ้มได้ให้มังกรโดยไม่ปิดบังความรู้สึกสักนิดเดียว
                                                ไม่นับเป็นการหยอดครั้งแรกหรอก ตลอดทริปที่ผ่านมาพอสบโอกาสเข้าหน่อยลูกแก้วไม่เคยพลาดที่จะรุกจีบมังกรด้วยคำพูดพาเอาคุณอาสุดหล่อหน้าร้อนอย่างจนปัญญา อาศัยที่สามารถควบคุมตนเองได้จึงไม่ออกอาการนอกจากหน้าขึ้นสีเล็กน้อย พอให้จับพิรุธว่ามังกรเดียวดายก็เขินเป็น ถ้าไม่ใช่คนคุ้นเคยกันมาก่อนเชื่อว่าคงดูไม่รู้หรอกว่าตอนนี้คุณอาหน้าหล่อผู้มีเสน่ห์ดึงดูดสายตาสาวแก่แม่หม้าย ชายแท้ชายเทียมให้มองตามกำลังเขินตามสไตล์เขาเลยละนั่น
                                              ความจริงไม่เพียงมังกรที่คิดว่าลูกแก้วไอ้หลานตัวแสบช่างปล่อยฟีโรโมนดึงดูดผู้คนจนเป็นจุดสนใจ ลูกแก้วเองก็ไม่ต่างกันเจ้าตัวสัมผัสได้ว่ามังกรมีเสน่ห์ร้ายกาจสะกดให้คนที่พบเห็นมอง
ตาเยิ้ม เลยกลายเป็นว่าสองหนุ่มต่างวัยผู้มีหน้าตาประดุจเพชรหายาก ผ่านไปทางไหนพลอยทำให้ผู้คนที่พบเห็นแทบละลายไปกับความหล่อซึ่งมาพร้อมเสน่ห์เปล่งประกายชวนใจสั่นโดยไม่ต้องทำอะไรด้วยซ้ำ นี่คือพลังทางเพศของบุรุษที่น้อยคนจะมีหนึ่งในล้านเลยก็ว่าได้
                                             “ตกลงจะไม่บอกเหตุผลกันหน่อยหรือ?”  มังกรดึงเข้าประเด็น หลังจากรู้สึกใจเต้นรัวเมื่อเจอสายตาเข้มวาวหวานที่ลูกแก้วขยันส่งมาให้เหมือนสายตาบอกรักได้ จนรู้สึกเป็นอันตรายหากยังขืนนิ่งปล่อยให้เจ้าหลานจอมแสบรุกไล่ตนอยู่แบบนี้
                                              “บอกก็ได้..เพื่อหลอกศัตรูให้ตามเราไม่เจอไง พวกมันจะได้สับสนผมไม่รู้ว่าพวกมันจับตาดูเราไหม กันไว้ดีที่สุดพ่อสอนผมไว้เลยเอามาใช้เพื่อปกป้องคนที่ผมรักครับ”  ประโยคหลังไม่พ้นหยอดตบท้ายตามเคย  หากภาวะความต้านทานของมังกรไม่แข็งแรงพอคงได้ละลายไปกับคำพูดหวานๆ ที่ลูกแก้วหยอดใส่ไม่เว้นช่องว่างเป็นแน่
                                                “อืมเข้าใจแล้ว จากนี้เราจะไปไหนต่อไม่ค้างเชียงใหม่ใช่ไหม?”  มังกรถามเฉยชาขึ้นจิบเพื่อไม่ตกเป็นเป้านิ่งให้ลูกแก้วส่งความรักผ่านดวงตาให้ฝ่ายเดียว ที่สำคัญตลอดสองคืนที่ผ่านมา
ไอ้หลานตัวดีได้กำไรจากการนอนร่วมห้องกันเต็มๆ ทั้งกอดทั้งจูบมังกรเกือบพลาดท่าไปหลายที  ไม่ติดว่าสมาธิแกร่งคงเสร็จลูกแก้วเข้าให้ พอตนเสนอให้เปิดห้องพักสองห้องก็โดนปฏิเสธ ด้วยเหตุผลง่ายๆว่าทริปนี้เจ้าตัวเป็นผู้นำ ที่สำคัญสรรหาข้ออ้างอีกต่างหากว่าหากศัตรูลอบทำร้ายขึ้นมา ตนไม่มีทักษะป้องกันตัวแม้แต่น้อย จำต้องอาศัยมังกรดูแลความปลอดภัยเป็นการแลกเปลี่ยน  เพราะเหตุผลที่ไอ้หลานจอมเจ้าเล่ห์ยกมาอ้าง ทำให้คุณอาสุดหล่อจนหนทางคัดค้านไปโดยปริยาย
                                                               “ไม่ค้างหรอกครับ เดี๋ยวเราขึ้นรถไปปายกันคงถึงเย็นๆ”  ถึงตอนนี้มังกรเพิ่งรู้ว่าจุดหมายปลายทางอยู่ที่อำเภอปายจังหวัดแม่ฮ่องสอนนี่เอง  ไกด์พิเศษพาขึ้นเหนือลงใต้วกขึ้นเหนือสับเปลี่ยนวิธีเดินทางจนหัวหมุน  พานอดคิดไม่ได้ว่าลูกแก้วคงได้รับคำแนะนำจากรามูนมาก่อน ไม่งั้นคงไม่ลงตัวเพียงนี้ หากพ่อลูกเขาติดต่อกัน แล้วเรื่อง..?  คิดถึงตรงนี้มังกรดันหน้าแดงหูแดงขึ้นผิดปกติ  ทำเอาลูกแก้วถึงกับมองตาค้าง  เพราะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรทำไมมังกรถึงได้ออกอาการเหมือนลูกตำลึงสุก  โดนตนหยอดไปไม่รู้เท่าไหร่ยังไม่แดงเท่านี้  ในหัวมังกรคิดอะไรอยู่หรือ? พาสงสัยจนคนมองอดถามไม่ได้
                                                          “อาคิดอะไรอยู่ บอกผมได้ป่ะ?”  คำถามของลูกแก้วที่จู่ๆ ก็โพล่งขึ้นมาไม่ให้ตั้งตัว ทำเอามังกรเกือบสำลักน้ำลายนอกจากไม่ยอมตอบแถมดันเปลี่ยนเรื่องเพื่อกลบเกลื่อนขึ้นแทน
                                               “เรียกเขาเก็บเงินอาว่าเรารีบเดินทางต่อดีกว่า” อาการของมังกรชวนให้ลูกแก้วสงสัยไม่หาย  แต่ก็ไม่คิดรุกไล่เอาคำตอบเพราะรู้ว่าตื้อไปคงไม่ได้อะไร นิสัยของมังกรไม่ใช่จะยอมปริปากบอกหากเจ้าตัวไม่อยากจะพูดก็ต้องรอหาจังหวะต้อนเอาทีหลังเท่านั้นแหละ
                                                 หลังจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว สองอาหลานอาศัยเดินทางโดยรถสองแถวเล็กเข้าสู่อำเภอปาย ทั้งคู่มาถึงยามตะวันโพล้เพล้พระอาทิตย์จวนตกดินแล้ว ลงรถเสร็จลูกแก้วก็ให้มอเตอร์ไซค์รับจ้างขับมาส่งอีกกว่ายี่สิบกิโลเป็นทางดินขึ้นสู่ยอดดอยตรงไปยังหมู่บ้านกะเหรี่ยง  ก่อนจะเดินเท้าเข้าไปอีกเกือบห้ากิโลเพื่อตัดเข้าไปยังหมู่บ้านชาวเผ่าเย้าบนดอยสูง สรุปอาหลานมาถึงเกือบสองทุ่ม  คนไม่ชินเส้นทางคงมาไม่ได้เพราะการเดินทางตอนกลางคืนอันตรายมาก  อาศัยไฟฉายส่องนำเพียงอย่างเดียว ที่สำคัญการเดินทางครั้งนี้มังกรแสดงให้เห็นว่าตนไม่เป็นภาระแม้แต่น้อย พลังและความอดทนที่มีเจ้าตัวไม่ปริปากบ่นให้ได้ยินสักนิด ซ้ำยังไม่ซักไซร้จุกจิกลูกแก้วเสียอีกที่เป็นฝ่ายชวนคุยเพื่อไม่ให้การเดินเท้าเงียบเกินไป ถึงมังกรจะตอบบ้างเงียบบ้าง  เจ้าตัวก็ไม่สนยังคงขยันตบท้ายด้วยการหยอดจีบไม่หยุดหย่อน หารู้ไม่ว่าที่มังกรไม่ตอบความเพราะเจ้าตัวหน้าจะระเบิดไปกับลูกบ้าขยันจีบได้ไม่หยุดของลูกแก้วต่างหาก
                                    “มินเมียนๆ “  มาถึงหมู่บ้านขนาดเล็ก ลูกแก้วพามาหยุดหน้าเรือนยกพื้นสูงหลังหนึ่ง ก่อนตะโกนเรียกคนที่อยู่บนบ้าน แสงไฟตะเกียงทำให้รู้ว่าผู้ที่อาศัยอยู่ยังไม่หลับ เสียงตะโกนเรียกของลูกแก้วทำเอาบ้านใกล้ๆ ต่างลุกถือไฟตะเกียงส่องมองกันแล้วเสียงโห่ร้องดีใจก็ดังระงมจนฟังไม่ได้สับไปทั่วทั้งบริเวณของหมู่บ้านชาวเผ่าเย้าที่มีอยู่ราวๆ ยี่สิบหลังคาเรือน
                                           “เฮ้ๆ! ลูกแก้วๆ มาแล้ว...กลับมาแล้ว!” จากนั้นคบไฟก็ถูกจุดสว่างจ้าขึ้นกระทั่งทั่วทั้งบริเวณสว่างไสวในพริบตา พร้อมกับลูกเด็กเล็กแดงที่พากันวิ่งลงกะไดซึ่งทำจากไม้ยูคา รวมทั้งพวกผู้ใหญ่ วัยรุ่นชายหญิงตามกันมาเป็นพรวน ทัพหน้าต่างพุ่งเข้ารุมล้อมเจ้าเด็กโข่งร่างยักษ์ที่บัดนี้ตกอยู่ในวงล้อม
ของเด็กชายหญิงเผ่าเย้าไปแล้วเรียบร้อย  แถมเจ้าตัวดันหัวเราะคิกคักชอบใจใหญ่ลูบหัวคนนั้นทีกอดคนนี้ทีจนมือเป็นระวิง ภาพยักษ์ใหญ่ใจดีหน้าตาหล่อปานเทพบุตรห้อมล้อมไปด้วยเด็กๆ พากันส่งเสียงหัวเราะมีความสุข ทำเอามังกรเผลอยิ้มตามอย่างอดไม่ได้เพราะภาพแบบนี้สำหรับประธานหนุ่มผู้ได้ฉายามังกรเดียวดายไม่เคยสัมผัสมาก่อน  มันช่างเป็นภาพที่ให้ความรู้สึกตื้อขึ้นในอกอย่างบอกไม่ถูก ไม่น่าเชื่อว่าลูกแก้วเจ้าเด็กจอมกวนกลับเป็นที่รักของคนทั้งหมู่บ้านแบบนี้ โดยเฉพาะเด็กๆ ถือเป็นฮีโร่ขวัญใจของพวกเขาเลยก็ว่าได้
                                           “ลูกแก้วกลับมามืดค่ำ เฮาดีใจที่สูกลับเฮือน”  พ่อเฒ่าผู้หนึ่งหน้าตาใจดีเดินเข้ามาคุย มังกรจับใจความได้มั้งไม่ได้มั้ง ลูกแก้วหันมากางแขนกว้างก่อนทั้งคู่จะโอบกอดกันกลม ร่างผู้เฒ่าหายเข้าไปในอ้อมแขนแข็งแรงเป็นภาพแสนอบอุ่นจนมังกรจ้องไม่กะพริบ เพราะไม่เคยเห็นการแสดงออกซึ่งความรักของคนต่างวัยอย่างบริสุทธิ์จนสัมผัสได้แบบนี้มาก่อน
                                                       “ผมกลับมาแล้ว  เกือบลืม..อาครับมานี่สิ”  คลายอ้อมกอดออกพร้อมบอกทุกคนที่ยืนรายล้อมนับห้าหกสิบชีวิต แต่ละคนใบหน้าเปื้อนยิ้มดูอบอุ่นจริงใจแสดงถึงความสุขที่เห็นเจ้าเด็กโข่งร่างยักษ์ยืนเด่นกลางวงล้อมของเด็กๆรวมทั้งพวกเขา  ก่อนมังกรจะรู้สึกตัวเมื่อเจ้าหลานสุดหล่อเรียกให้เดินเข้าไปหา  ซึ่งคุณอาต้องเดินผ่านพวกเขาเข้าไปยืนประกบคู่กับลูกแก้ว โดยที่ทุกคนต่างแหวกทางออกพร้อมสายตาเป็นมิตรชัดเจนมอบให้มังกรอย่างจริงใจ ชาวเผ่ารู้ดีว่าบุคคลที่ลูกแก้วพามายังหมู่บ้านต้องเป็นคนพิเศษที่สุด ไม่งั้นลูกแก้วคงไม่พากลับมาด้วยเป็นอันขาด
                              “ผมขอแนะนำ s#&%33 ของผมครับ”  มังกรไม่รู้ความหมายที่ลูกแก้วบอกกับทุกคนเพราะเป็นภาษาเย้า  รู้แต่ว่าเป็นการแนะนำตนให้คนในเผ่ารู้จัก แต่ที่แปลกใจคือปฏิกิริยาของคนในเผ่าที่พากันยิ้มแก้มแตก ก่อนจะโห่ร้องเสียงดังจนก้องแสบแก้วหู  ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นถึงได้ดีใจกันออกนอกหน้าขนาดนั้น บ้างก็หน้าแดงบ้างก็ยิ้มเขิน โดยเฉพาะพวกเด็กๆ พากันกระโดดโลดเต้นวิ่งวนไปรอบๆ ร่างของสองหนุ่มอย่างลิงโลด
                                              ตาคมสวยมองงงๆ ไปกับท่าทางการแสดงออกของชนเผ่าก่อนจะหันมามองหน้าลูกแก้วที่ยิ้มส่งให้แก้มแตกหน้าแดงก่ำ แถมมีพยักหน้าให้มังกรหันไปส่งยิ้มให้ชนเผ่าแบบมึนๆงงๆด้วยอีก  
อาสุดหล่อจำต้องทำตามในหัวพานคิดว่าคงเป็นการแนะนำตัว หรือไม่ก็สร้างสัมพันธภาพในการที่ตนต้องมาอาศัยอยู่ด้วยละมั้ง  จึงส่งยิ้มหล่อแบบกระแทกตาสาวๆพากันอายม้วนเข้าไปใหญ่  แม้แต่หนุ่มๆ ยังอึ้งในรอยยิ้มที่หล่อหลากไส้ของมังกรไม่ติดเป็นคนพิเศษที่ลูกแก้วแนะนำคงอิจฉาในความหล่อบ้างแหละ ให้ตายสิมังกรเดียวดายไม่รู้ความหมายภาษาเผ่าที่ลูกแก้วแนะนำไปว่า
“คนรักของผมเองครับ” หากรู้ความหมายคุณอาสุดหล่อจะทำหน้ายังไงนะ  ดันยิ้มรับซะหล่อสาดแบบนี้ด้วย
ยิ่งเรียกเสียงโห่ร้องแสดงความดีใจดังกระหึ่มลั่นหมู่บ้านกลางเขาสูงไปแล้วเรียบร้อย ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดถูกดึงห่างออกมาเรื่อยๆ กระทั่งผู้คนเริ่มตัวเล็กกระจ้อยหร่อยก่อนจะกลายเป็นแสงไฟวับแวมแวดล้อมไปด้วยต้นไม้สีเขียวปกคลุมบนกลางดอยสูง ท้องฟ้าค่ำคืนมีดาวกระจ่างใสแข่งกันเปล่งแสงระยิบระยับงามจับตา  จันทร์สว่างลอยเด่นเหนือหัว คล้ายดังว่าพระจันทร์เองยังยิ้มตามความสุขของผู้คนที่โห่ร้องแซ่งแซ่ในหมู่บ้านเล็กๆ กลางหุบเขา ที่มีโอกาสต้อนรับคนพิเศษซึ่งเป็นบุคคลที่ชาวบ้านรักใคร่เอ็นดู และเขาพากลับมาแนะนำต่อพี่น้องชาวเผ่าตามคำสัญญาก่อนออกเดินทางไปเมื่อหลาย
เดือนก่อน โดยลูกแก้วเคยประกาศไว้ว่าจะไปตามหาหัวใจและรับปากจะพากลับมาแนะนำให้พี่น้องชาวเผ่ารู้จัก วันนี้ลูกแก้วผู้หล่อเหลาได้พาบุรุษที่สง่างามกลับมาด้วย  แถมยืดอกอย่างภาคภูมิว่าบุคคลผู้นี้คือคนที่ตนตามหา อย่าเพิ่งแปลกใจที่ชาวเผ่าไม่นึกสงสัยหรือตกใจที่ลูกแก้วสุดหล่อพาผู้ชายมาแนะนำว่าเป็นคนรักของตน ก่อนหน้านั้นพวกเขารับรู้ตั้งแต่ลูกแก้วอายุเก้าขวบ ว่าตนจะแต่งงานกับผู้ชายที่มีอายุแก่กว่าเป็นรอบนามว่า
“มังกร” แต่เพียงผู้เดียว เพราะฉะนั้นสาวๆ ในหมู่บ้านจึงทำใจกันนานแล้วว่าหนุ่มหล่อวัยยี่สิบสองที่ยืนเด่นเป็นสง่าตรงหน้า โดยมีบุรุษหน้าตาหล่อร้ายกาจชวนให้ลุ่มหลง ยืนเคียงข้างกันถึงแม้ความสูงความหนาจะไม่เท่าแต่ทั้งคู่กับเหมาะสมลงตัวเสียจนไม่มีใครปฏิเสธได้เลยว่า  
“ลูกแก้วมังกร”  เกิดมาเพื่อกันและกันอย่างแน่นอน
                                    มังกรงัวเงียก่อนกะพริบเปลือกตา หลังจมูกได้กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นจนทำให้รู้สึกตัวตื่น  อากาศตอนเช้าตรู่สดชื่นเย็นสบายท่ามกลางแมกไม้เขาเขียว เสียงเคาะไม้เรียกสัตว์เลี้ยงมากินอาหาร เสียงไก่ป่าขันแข่งกัน  เสียงธรรมชาติที่กระทบโสต ที่สำคัญแผ่นหลังแกร่งเห็นนั่งยองๆ ชงกาแฟจากกาต้มน้ำอยู่ตรงชานเรือนอย่างตั้งอกตั้งใจ ทำเอามังกรนอนมองจนเพลิน จนคนถูกมองเริ่มรู้สึกได้ หันหน้าหล่อคมสะอาดหมดจดในชุดหนุ่มเย้ารูปหล่อเต็มคราบมาสบตาตอบ ก่อนจะยิ้มกว้างพาเอาคนจ้องใจกระตุกหน้าร้อนแปลกๆ พร้อมคำทักทายขึ้นมาว่า
                                        “อรุณสวัสดิ์ครับ  ผมชงกาแฟสดผลผลิตจากคนในหมู่บ้านให้ชิม  รับรองดื่มแล้วจะติดใจ ช่วยให้รู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า มาสิครับอาลุกล้างหน้าก่อน”  มังกรจำต้องขยับกายบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสายพอสมควรก่อนจะกวาดสายตาสำรวจรอบๆบ้าน  จำได้ว่าเมื่อคืนตนเองและลูกแก้วพักบ้านหลังนี้ ลักษณะเป็นบ้านไม้กระดานยกพื้นหลังใหญ่พอสมควร ไม่แตกต่างจากหลังอื่นๆ พอขึ้นเรือนได้ลูกแก้วก็จัดการตักน้ำจากตุ่มตรงชานเรือนบอกให้มังกรเช็ดเนื้อเช็ดตัวแทนการอาบน้ำ เพราะหากอยากอาบน้ำต้องไปอาบที่ลำห้วยท้ายหมู่บ้านห่างไปกว่าห้าร้อยเมตร  ดึกดื่นไม่ควรไปถ้าจะอาบก็ต้องก่อนตะวันตกดิน  ป้องกันอันตรายจากงูเงี้ยวเขี้ยวขอ  พอเช็ดตัวเสร็จรองท้องด้วยอาหารที่ชาวบ้านนำมาให้หมู่ย่างข้าวเหนียวกินอิ่มดื่มน้ำเรียบร้อย แปรงฟันตามหัวถึงหมอนมังกรก็หลับสนิท
                   ไม่นึกแปลกใจสักนิดว่าทำไมตนถึงหลับง่ายดาย คงเพลียจากการเดินทางร่างกายจึงปิดสวิทซ์ไม่กลัวการแปลกที่  ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกแก้วเข้านอนตอนไหน  นั่นไม่สำคัญเพราะมังกรรู้ว่าหมู่บ้านนี้ถิ่นของเจ้าหลานตัวแสบคงไม่มีอะไรทำอันตรายเขาได้ เห็นเป็นที่รักของชนเผ่าเสียขนาดนั้น  มังกรจึงตัดความกังวลส่วนนี้ปิดตาหลับสนิทยันเช้า
                                  รูปแผนที่ซึ่งรามูนส่งให้ที่แท้คือที่นี่สินะ พอลุกไปรับกาแฟจากมือหนาที่ส่งมาให้ เดินไปหยิบขันน้ำตักจากตุ่มล้างหน้าบ้วนปากเสร็จ เช็ดหน้าด้วยผ้าขนหนูเล็กที่ผึ่งเอาไว้  เลยถือโอกาสนั่งห้อยขาบนชานบ้านมองสำรวจไปทั่วถึงได้รู้ว่าหมู่บ้านแต่ละหลังปลูกล้อมบริเวณ โดยเว้นที่ว่างกลางลานดินกว้าง  คงเป็นที่ๆตนกับลูกแก้วยืนท่ามกลางวงล้อมเมื่อคืนที่สำคัญเทือกเขาเขียวท้องฟ้าโปร่ง  พระอาทิตย์ยามเช้าและบรรยากาศสดชื่นหายใจโล่งสบายเสียจนรู้สึกถึงความบริสุทธิ์ของธรรมชาติ แหงนมองบนท้องฟ้าฝูงนกออกหากินบินตามกันเป็นพรวน ช่างเป็นภาพที่มังกรไม่เคยสัมผัสมาก่อน นั่งมองจนเพลินค่อยรู้สึกตัวเมื่อลูกแก้วมานั่งหย่อนขาอยู่ข้างๆ ในมือถือกาแฟนั่งจิบเป็นเพื่อน ทั้งสองไม่มีใครพูดอะไรพากันนั่งเงียบๆ จิบกาแฟช้าๆ มีบางครั้งลูกแก้วโบกมือทักทายชาวบ้านที่สะพายตะกร้าไว้กลางหลัง หอบลูกจูงหลานเดินตามกันไปทำไร่อยู่กลางเขา แต่ละคนไม่ลืมโบกมือส่งยิ้มทักทายมาให้สองหนุ่ม ภาพวิถีชีวิตที่มังกรไม่เคยสัมผัสเลย  นอกจากจะดูผ่านสารคดีท่องเที่ยวมาบ้าง  
                                    ครั้งนี้หัวใจมังกรหนุ่มเหมือนยิ้มได้ หน้าหล่อจึงเปล่งออร่าเป็นประกายจนสาวๆ หลายคนก้มหน้าอายหลังส่งยิ้มให้ทั้งคู่ ลูกแก้วอดเหลือบตามองคนข้างๆ แล้วต้องจ้องค้างไม่สามารถเบือนสายตาออกได้ ภาพด้านข้างคุณอาสุดหล่อจมูกเป็นสันคม ข้างแก้มมีรอยบุ่มเล็กๆดูมีเสน่ห์ตาคมสวยไหวระริกมีประกายชัด  คิ้วเข้มลากยาวจรดหางตาคมขนตายาวใบหน้ามองดูผู้คนอย่างกระจ่างใส รอยยิ้มมีเสน่ห์โชว์เขี้ยวขาวเรียงตัวสวยอย่างเป็นระเบียบ  ริมฝีปากนุ่มสีสดรสสัมผัสไม่ต้องบอกว่าให้รสชาติลุ่มหลงแค่ไหน เพราะตนจูบเป็นประจำทำเอาลูกแก้วแทบอยากลากคนตรงหน้าเข้าไปกดเสียให้รู้แล้วรู้รอดซะจริงๆ ให้ตายคนอะไรทำไมถึงได้มีเสน่ห์ร้ายกาจถึงเพียงนี้
                                   เหมือนมังกรจะไม่รู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสำรวจของหลานชายที่มองตาค้าง  เพราะมั่วแต่มีความสุขไปกับบรรยากาศรอบข้างที่แปลกใหม่ให้ความโล่งบริสุทธิ์ไม่มีจริตมารยาในรอยยิ้มของผู้คนที่มอบให้ ไมตรีที่ส่งมาใสซื่อเสียจนมังกรซึบซับได้อย่างไม่แคลงใจ  ยิ่งได้กาแฟสดรสชาติดีสมคำอวดอ้างของลูกแก้ว ยิ่งเพิ่มความสุขในเช้าวันแรกของประธานวิริยะทรัพย์หน้าหล่อที่จะใช้ชีวิตในหมู่บ้านชนเผ่าเย้ากลางหุบเขาลึกบนดอยสูงของอำเภอปาย  จังหวัดแม่ฮ่องสอน อย่างไม่ต้องนึกกลัวความลำบาก ตอนนี้ที่อยู่อาศัยไม่ใช่ปัญหา  น้ำไฟแทบย้อนยุคไปสามสิบปีไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก ไม่มีความสบายเลิศหรู แต่มังกรกลับไม่รู้สึกลำบากใจ  ตรงข้ามดันเป็นความตื่นเต้นแปลกใหม่
ท้าทายหนุ่มหล่อที่ชีวิตไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน  ถือเป็นการเรียนรู้ซึ่งเจ้าตัวเคยฝันไว้ว่าสักวันจะมีโอกาสมาใช้ชีวิตผจญภัยแบบนี้สักครั้ง ครั้งนี้ได้ทำตามฝันแล้ว ลูกแก้วคงไม่รู้ว่ามังกรขอบคุณตนในใจที่พามารู้จักที่นี่ ไม่ลืมขอบคุณอีกคนที่ให้ตนมาอยู่ที่นี่เป็นใครไม่ได้คือ ‘รามูน’ ผู้สร้างความทรงจำและมอบความแปลกใหม่สู่ชีวิตนักธุรกิจหนุ่มให้พบกับคำว่า ‘ครั้งแรก’ ได้หลายรูปแบบจนความคิดเตลิดไหล พลันหยุดชะงักเมื่อลูกแก้วที่มองตาเยิ้มดันพูดขึ้นมาว่า
                                       “ผมจะพาอาไปอาบน้ำที่ลำห้วย  เดี๋ยวเปลี่ยนชุดเย้าเหมือนผม หลังจากนั้นเราค่อยทานมื้อเช้า  แล้วไปเที่ยวไร่ที่ชาวบ้านเขาไปทำงานกัน”  มังกรได้ฟังรู้สึกกระตือรือร้นต่อกิจกรรมที่ว่ายิ่งนัก  อาบน้ำลำห้วยช่างเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นเสียจริง ลูกแก้วแทบเผลอกดจูบคุณอาโชว์กลางชานเรือน เพราะมังกรไม่รู้ตัวเลยมั้งว่าตนแสดงสีหน้ายังไง  ให้ตายอะไรจะเปล่งออร่าปล่อยฟีโรโมนชวนใจสั่นให้หวั่นไหวแบบนี้  ไม่รู้ตัวเลยสินะว่าตนได้วางกับระเบิดทำอันตรายต่อภาวะหัวใจของลูกแก้วแค่ไหน..
ในหัวลูกแก้วเตลิดเปิดเปิง
เพราะไม่เคยเห็นสีหน้าท่าทางมีความสุขแบบใสซื่อไม่เก็กนิ่งของมังกรมาก่อน  ยิ่งปล่อยความรู้สึกเป็นธรรมชาติยิ่งมีเสน่ห์จนทำเอาลูกแก้วใจจะขาดเสียให้ได้หลงเข้าไปใหญ่..มังกรเอ๋ยแบบนี้มันอันตรายต่อตัวเองด้วยเช่นกันนะพ่อคุณ....?

dung

ขอบคุณครับผม

Klong

ขอบคุนครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

cawee

{:6_176:} ขอบคุนคราฟ {:7_264:}{:sm-52:}

tarsii

ขอบคุณมากนะ

x2_man

ขอบคุณครับ สนุกมาก

auto101

ขอบคุณครับ

4_NAY

มังกรเข้าป่า อย่าลืมฝึกฝีมือลูกแก้วด้วยนะ

Soyu

ขอบคุณนะครับ