## เรื่อง "เรื่องของเค้ากะแก" ##(5)

bosskrubza

## เรื่อง  “เรื่องของเค้ากะแก”  ๕  ##


มาลงให้อีกตอนแล้วนะ

เริ่มกันเลย.................................................



*********************************************************************



พานที่เราช่วยกันทำกะเพื่อนวันนั้นอ่ะ...........  ได้รางวัลด้วย ขอบอก .... (ขอเยินยอตะเองนิดนึงน๊า.......)


“นี่ปอ..................มัวแต่คุยกะเพื่อนอยู่ได้   ไปกินข้าวกินปลาได้แล้วไป”  นี่เป็นเสียงของพ่อที่บ่นเรา    ตอนที่เรากะลังคุยโทรสับกะเพื่อนอยู่   กะลังคุยกันหนุกๆเลยแต่ก็ต้องวางก่อนเพราะเดี๋ยวจะโดนบ่นไปกันใหญ่โต

“  เออ........ต๊ะแค่นี้ก่อนนะ       พ่อเค้าว่าแล้วอ่ะ.........แล้วค่อยคุยกันใหม่นะ     บาย.......” แล้วเราก็วางสายไป  คือต๊ะเนี่ยเป็นเพื่อนในกลุ่มเราแหละ   รู้จักกันตั้งแต่ม.ต้นแล้ว   เคยไปแข่งทักษะทางวิทยาศาสตร์ด้วยกัน  ก็เลยค่อนข้างสนิทกัน  ทุกวันนี้ก็ยังโทรคุยกันนัดเจอกันอยู่

พอวางสายไปก็ไปกินข้าวอ่ะนะเดี๋ยวโดนบ่น  วันนี้ก็อยู่ติดบ้านแหละเพราะว่าต๊ะโทรมาบอกว่าที่เรียนพิเศษยกคลาสวันนี้ก็เลยไม่มีโปรแกรมไปไหน

กินข้าวเสร็จได้พักนึงกะว่าจะลงไปนอนเล่นหน้าบ้านซะหน่อย  กินอิ่มอ่ะนะเริ่มง่วงอีกแล้วกำลังเคลิ้มๆจาหลับแล้วก็มีคนมาเรียก เราโมโหมากมายคนกะลังจาพักผ่อนหย่อนใจ

“เฮ้ย.............ปอ  หลับอยู่ป่ะเนี่ย” ไอ้คนที่เป็นมารความสุขก็คือ เอก  เอกนี่เป็นเพื่อนเราเล่นเราตั้งแต่เด็กเป็นลูกพี่ลูกน้องเรา  เอกอ่อนกว่าเราปีนึงไปเรียนก็ไปด้วยกันเพราะเอกก็เรียนที่นี่กะเรา  เอกนี่ถือว่าเป็นเพื่อนรู้ใจเราเลยคุยกะมันได้ทุกเรื่อง (ก็เป็นแบบเดียวกันอ่ะน่ะ)

“ยางๆ...................แกมีไรอ่ะ” ก็ถามแบบง่วงๆ

“แก..............สอยมะม่วงกินกันเหอะ   ข้าอยากกิน” พอเอกมันพูดมาก็อยากกินเหมือนกัน  คือว่าหน้าบ้านเรา  มันมีต้นมะม่วงอยู่ต้นนึง  ต้นใหญ่มากเราเห็นมาตั้งแต่เกิดแล้ว   ไม่รู้พันธ์ไรอ่ะโครตเปรี้ยวเลยจิ้มกะกะปิ  บอกได้คำเดียวว่าสุดยอด..........................  ทั้งเปรี้ยวทั้งหอมทั้งกรอบ.........ลูกเล็กๆ  อร่อยมาก

เรากะเอกก็เลยนั่งกินมะม่วงกันอย่างเอร็ดอร่อย (เล่าไปก็กลืนน้ำลายไปด้วย......มันสุดยอดชิงชิง)

“พี่ปอ..........โทรสับ”  เสียงตะโกนของน้องสาวเราเอง

“เออๆ...........ไปเดี๋ยวนี้แหละ” ก็รีบวิ่งไปรับอ่ะนะ (ใครว่ะ.....  โทรมากวนอีกแล้ว  คนกะลังกินมะม่วงหร่อยๆ)

“ฮัลโหล............ครายอ่ะ” อารมเสียนิดนึง       เพราะตอนวิ่งมารับ    พ่อก็มองประมาณว่าคุยโทรสับอีกแล้วเหอ     เราก็มองพ่อกลับไปประมาณว่า   เราม่ายรู้น๊า.............ใครม่ะรู้โทรมาเองอ่า

“ปอเหอ......... นี่เค้าเองนะ” ถึงกะตื่นเต้นกันเลยทีเดียวเพราะคนที่โทรมา...มันภีมนี่หว่า.............ดีใจมาก  เพราะเป็นครั้งแรกที่ภีมเป็นคนเริ่มต้นโทรมาหาเราก่อน

“เออๆ...........ว่าไงมีไรป่าว”  โอ๊ย.......ตื่นเต้นๆ

“ไมอ่ะ.............เค้าไม่มีไรโทรหาปอไม่ได้เหรอ”  เป็นงั้นไป.......... ไม่รู้อะไรบ้างเลย.............ว่าคนมันตื่นเต้นจนจาพูดไม่ออกแล้วเนี่ย

“ป่าวๆ...........ม่ายช่ายอย่างง้าน............เค้าแค่แปลกใจอ่ะที่แกโทรมา” ปฏิเสธจนลิ้นพันกันเลยทีเดียว

“เค้าก็ไม่มีไรหรอก..........แค่จาโทรมาบอกว่า........วันนี้ไม่เรียนพิเศษ” น่ารักจริงๆ  นึกถึงเราด้วย

“เค้ารู้แล้วแหละ.............ต๊ะมันโทรมาบอกเลย”

“เหรอ..........แล้วงี้วันนี้จาออกไปไหนป่ะเนี่ย”

“คงม่ายหรอก............คงอยู่ติดบ้านอ่ะ”

“เหอ.................งั้นแค่นี้นะ    บาย.......”


หลังจากคุยกะภีมเสร็จเราก็เดินยิ้มแป้นลงไปหาเอก     กะจานั่งกินมะม่วงกันต่อ  พอเอกมันเห็นมันก็แซวใหญ่เลยเราก็ยิ่งอายไปกันใหญ่   ก็เลยเล่าให้เอกฟังที่เรื่องที่ภีมโทรมา  คือเอกมันก็รู้แหละว่าเราชอบภีมมาตั้งนานแล้วเวลามีไรเราก็เล่าให้เอกฟังตลอดเลยแหละ

พอกินมะม่วงเสร็จก็เหมือนฝนตั้งเค้าจะตก    เอกมันก็เลยกลับบ้านก่อนเพราะต้องกลับไปเก็บผ้า  

เราก็เลยเข้าบ้านได้สักพักเดียวฝนก็ตกฟ้าก็ร้องจะดูทีวีก็ไม่ได้เดี๋ยวฟ้าลงเราก็เลยเอาซาวเบ้าท์มาฟัง  ก็นอนฝังอยู่ในห้องแหละฝนตกอากาศกะลังเย็นสบายได้นอนฟังเพลงเพราะๆบนเตียงนุ่มๆ  ช่างเป็นบรรยากาศที่ควรค่าแก่การนอนหลับมากที่สุด  กำลังเคลิ้มๆจาหลับตาค่อยๆปิดลง.............................................

“พี่ปอ..............มีคนมาหา” เสียงแรกที่ทำลายบรรยากาศสุดแสนดีของเราดังมาอีกแล้ว..  รู้สึกโมโหมาก....ทามไมวันนี้มีแต่คนมาขัดความสุขของเราจริงๆเลยว้ะเนี่ย ..... เราก็เลยเดินกระฟัดกระเฟียดออกมาจากห้อง

พอเห็นไอ้คนที่ยืนเปียกฝนอยู่บ้านเท่านั้นแหละ  ไอ้อารมโมโหที่กะจะด่าแม่ง............หายไปหมดเลย  มีแต่อารม  อึ้ง..........ทึ่ง.............เสียว (ไอ้อันหลังนี่คงยังไม่มีอ่ะนะตอนนั้นอ่ะ)

“มากันได้ไง???” อารมตอนนั้นเนี่ย...............พูดได้แค่นั้นจริงๆ

“ทำไม..........กูมาบ้านเมิงไม่ได้เหอ.............เมื่อก่อนกูมาออกจะบ่อย”   คำพูดกวนตืนแบบนี้  คงมาจากปากหมาๆของมันได้คนเดียวแหละ................ไอ้โอ๊ต

“ป่าวๆ...........กูก็ไม่ได้ว่าไรหรอก    แต่น่าจาบอกกันก่อน” ก็ไม่อยากจะต่อปากต่อคำกะไอ้โอ๊ตมันหรอก กลัวเสียภาพ (น่าน.............รักษาภาพพจจริงๆ) ไม่ได้ๆ ไม่ดี อดทนไว้ลูก

“อย่าไปว่าไอ้โอ๊ตมันเลย.................เค้าเป็นคนชวนมันมาเองแหละ” แค่คำพูดคำจา..........ก็ชวนหลงใหลต่างจากไอ้โอ๊ตจอมปากหมาจริงๆ

“อืม...............แล้วทำไมตากฝนกันมาอ่ะ...เดี๋ยวก็ป่วยหรอก” เป็นห่วงๆ  เรื่องนี่เค้าเป็นนางเอก

“ก็เราเห็นว่ามันใกล้จะถึงแล้ว..............ก็เลยลุยฝนมา”

“ใครมาอ่ะปอ” อันนี้ท่าคุณพ่อท่านถาม...

“เพื่อนปอเองแหละพ่อ” พอได้ยินอย่างนั้นภีมกะไอ้โอ๊ตก็ยกมือไหว้พ่อเรา  พ่อก็รับไหว้แล้วก็มองหน้าภีมแบบพินิจ  แกคงไม่คุ้นหน้าเพราะภีมเพิ่งเคยมาแต่ไอ้โอ๊ตเนี่ยพ่อเรารู้จักมันดี   เพราะตอนม.ต้นเนี่ย....มันมาบ้านเราค่อนข้างบ่อยไม่รู้มันติดใจไรนักหนา

“นี่เพื่อนปอที่ รร.เหรอ?” พ่อถามภีม

“ครับ.........  คุณพ่อ” เอ้อ................ดีๆ ทำความรู้จักกันไว้นะ  เพราะต่อไปต้องมาอยู่ร่วมชายคากันนะ (เพ้อเจ้อแล้ว  ช่วยด้วย!! ยังไม่ได้บอกชอบเค้าเลย)

“เพื่อนตัวเปียกกันหมดเลย............ปอพาเพื่อนไปเปลี่ยนเสื้อผ้าป่ะ   เดี๋ยวจาไม่สบายกัน” ดีมากพ่อ  เป็นห่วงเป็นใยลูกเขยในอนาคตด้วย

เราก็พาภีมกะไอ้โอ๊ตไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน  แล้วก็เลยคุยกันว่าจะไปรับบุ๋มมาด้วย  เพราะบ้านบุ๋มอยู่ใกล้บ้านเรา....  ไอ้โอ๊ตก็เลยเป็นคนไปรับ  ตอนนั้นฝนก็เริ่มซาแล้วแหละ  เรากะภีมก็เลยนั่งคุยกัน 2 คน (จำว่าตอนนั้นตื่นเต้นมาก  เพราะเป็นการนั่งคุยกันแบบสองต่อสองครั้งแรกแบบเห็นหน้า  เพราะส่วนใหญ่ก็คุยโทรสับกัน  อยู่รร.เวลาคุยกันก็คุยกันทั้งกลุ่ม  ไม่เคยได้คุยกันแบบนี้)

พอคุยกะภีมก็เลยรู้ว่า  ภีมกะไอ้โอ๊ตไปเรียนพิเศษเก้อก็เลยไม่รู้จะไปไหน  ภีมก็เลยชวนไอ้โอ๊ตมาเที่ยวบ้านเรากัน  เพราะเคยบอกไว้ตั้งแต่วันทำพานว่าถ้าว่างจะมาเที่ยว ก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ  ไอ้โอ๊ตกะบุ๋มก็ยังไม่มาสงสัยไปซื้อของกินกันอยู่

“นี่ปอ..............ห้องปออยู่ไหนอ่ะ”  ทามมายต้องถามหาห้องเราด้วย.........บ้า  เค้าเขินน๊า...........(ปัญญาอ่อน)

“ทะ........ทาม  มะ........มายเหอ”  ลิ้นเลิ้นพันกันหมดแล้ว

“ไม่มีไรหรอก............เค้าแค่อยากเห็น”

เราก็เลยพาภีมเข้าไปดูห้องนอนเรา    ภีมก็ขอดูนั่นนี่  พวกรูปเก่าๆบ้าง  พวกของเล่นบ้างที่เราสะสมไว้.... ภีมก็บอกว่าห้องน่านอนจัง (ก็มาอยู่มานอนทุกวันเลยสิ..................ก็ได้แต่คิดในใจอ่ะไม่กล้าพูดหรอก   เดี๋ยวไก่ตื่น)

ก็นั่งคุยได้สักพักนึงไอ้โอ๊ตกะบุ๋มก็มาพร้อมกับของกินมากมาย         ก็อาหารยอดฮิต   ก็มีไก่ย่าง ส้มตำ  ลาบ  ต้มแซบ ตับหวาน    อะไรพวกนี้ (เล่าแล้วน้ำลายสอ) ก็นั่งโซ้วกันไปคุยกันไป  ก็คุยเรื่องเพื่อนๆในห้อง   แล้วบุ๋มกะไอ้โอ๊ตก็เมาท์เราเรื่องเก่าๆสมันม.ต้นสมัยประถมให้ภีมมันฟัง   ก็หนุกดีเหมือนกัน

ในขณะที่คุย...  เราก็สังเกตเห็นว่าบุ๋มมันชอบมองเรา....  เหมือนมันกะลังจับผิดเราอยู่ จริงๆแล้วพอเข้ามาม.ปลายถึงเรากะบุ๋มจาสนิทกันมาก่อนแต่ก็อยู่คนละกลุ่มกันนะ  แต่ก็ยังคุยกันได้เหมือนเดิม  บุ๋มมันจะนั่งหลังห้อง   มันก็เลยค่อนข้างสนิทกะไอ้โอ๊ตแล้วก็ภีมเป็นพิเศษ  บางทีมันก็คุยไรกันที่เราไม่รู้เรื่อง....

แต่สายตาที่บุ๋มมันมองเราอ่ะ    เหมือนมันจะรู้เลยว่าเราชอบภีมอยู่  ก็ไม่แปลกหรอกเพราะเรากะบุ๋มเล่นด้วยกันเรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก  ถ้าสังเกตมันก็น่าจะดูออก  แต่เราก็ทำตัวปกตินะ  เอาไว้ค่อยคุยกะมันดีกว่า  ช่วงนี้เก็บเกี่ยวฟามสุขให้ได้มากที่สุดก่อน

พวกเราก็นั่งคุยนั่งเล่นกันจนเย็นแหละนะ  ไอ้โอ๊ตกะภีมก็เลยขอตัวกลับ  เพราะเดี๋ยวจะถึงบ้านค่ำ  ดูท่าภีมจะติดใจบรรยากาศบ้านเราซะแล้ว  เห็นบอกว่าว่างๆจะมาอีก  พอสองคนนั้นกลับไปก็เหลือเรากะบุ๋ม  เราก็กะว่าจะคุยเรื่องภีมก็ว่าจะบอกมันตรงๆ  แต่พอดีพ่อบุ๋มโทรมาตามกลับบ้านซะก่อน  ก็เลยไม่ได้คุย

เราก็ไม่สบายใจเหมือนกันนะ จะโทรสับไปคุยก็กลัวว่าคนที่บ้านจะได้ยินแล้วอีกอย่างพ่อก็บ่นๆเรื่องโทรสับอยู่ด้วย   ก็เลยกะว่าหาโอกาสคุยที่รร.ดีก่ะ

หลังจากอาบน้ำเข้านอนเราก็นอนนึกเรื่องวันนี้  รู้สึกมีฟามสุขมากมาย  ก็เลยกะว่าจะเขียนไดอารี่เล่าเรื่องราววันนี้ซะหน่อย (คือตอนอยู่ม.ปลายเห็นเพื่อนเค้าบ้าเขียนกัน  เราก็เลยเอามั้ง  ส่วนใหญ่ก็เขียนเรื่องภีมนี่แหละ   แล้วก็เขียนบ้าๆบอๆว่าวันนี้ทำไรไปบ้าง    มันก็เพลินดีนะ  ได้ทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำ)  

แต่ๆๆๆๆๆๆ..................ไดอารี่หายไปไหน     หายังไงก็หาไม่เจอ  ที่ที่เคยเก็บก็ไม่มี  ในตู้ใต้เตียงใต้ที่นอนหมอนใต้โต๊ะใต้ตู้  ก็ไม่มี  ไม่รู้หายไปไหน????          กลัวมาก....ว่าถ้าคนอื่นเอาไปอ่านจะเป็นเรื่อง   เครียดเลย.....  นอนไม่หลับเลย กลัวฟามลับแตก  กะว่าจะไปเนียนถามสามคนนั้นพรุ่งนี้ดีก่ะ



###################################################################

Medmayom

  ขอบคุณนะครับ

1712

ขอบคุนครับ

Klong

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับผม

KillTi

สุดยอดเลยอ้ะคร๊าฟ

harain15

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

spyhihi

สนุกกกกกกกกมากกกกกกกกกก

4_NAY

ภีมแน่ๆ

waterboy

ขอบคุณครับผม

Soyu

ขอบคุณนะครับ

kenny69

ขอบคุณมากครับ

kengpnt

pearl9845

ขอบคุณครับ

franklovefluk

ขอบคุณ​ครับ​