รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น { 63 - 64 }

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“เปลี่ยนจากขอบคุณเป็นอย่างอื่นดีกว่า..วันนี้บอกรักยังครับ”มันถามหน้าเจ้าเล่ห์ ผมยิ้มตาหยีโชว์ฟันขาว
“รักครับ!”ผมบอกแล้วก้มลงไปจูบปากมันว่าจะแค่จุ๊บเบาๆแต่ไอ้โรมเสือกคว้าคอไม่ยอมปล่อย เลยต้องปล่อยเลยตามเลย อิอิ
[hide]ตอนที่ 63
“พี่เสือ!..เนมง่วง!”ผมตะโกนบอกไอ้คนหน้านิ่งใจแข็งที่กำลังนั่งดูบอลอย่างเองเป็นเอาตายไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นมันเป็นแบบนี้มาได้ประมาณเกือบๆชั่วโมงแล้ว แรกๆผมก็เฉยๆหรอกน่ะ เพราะต้องทำการบ้านแต่ตอนนี้ผมทำการบ้านเสร็จแล้วอ่ะ มันเบื่อ ไม่มีคนคุยด้วย (พูดเหมือนได้คุยกันงั้นแหละ)
“ก็นอนไปดิ”มันพูดนิ่งแบบปกติของมัน
“ไม่เอา…อยากนอนต้องปิดไฟ!”ผมพูดอีก จริงก็ไม่ได้ง่วงอะไรมากมายหรอก แต่หมั่นไส้เวลาไอ้พี่เสือมันดูบอลมันไม่สนใจใครหรืออะไรเลยนะ
พรึบ! ทั้งห้องตกอยู่ในความมืด ก็ไอ้พี่เสือมันเดินไปปิดไฟ มีแสงจากโทรทัศน์อย่างเดียว
“พอใจยัง”มันถามเดินไปนั่งลงที่หน้าโทรทัศน์เหมือเดิม ผมก็ยิ่งหงุดหงิด หงุดหงิดไปหมด ทั้งตัวเอง ทั้งพี่เสือมันยอมดูทั้งมืดๆเดี๋ยวสายตาก็เสียหรอก
“แสงจากโทรทัศน์อีกอ่ะ ?”เอาดิเป็นไงวันนี้ผมก็ต้องเอาชนะไอ้บอลบ้านี้ให้ได้ พี่เสือหันมามองผมนิดหน่อยก่อนเดินไปปิดโทรทัศน์ ผมยิ้มแป้นแล้วครับ แต่ก็ต้องหน้าชา
“ปิดให้หมดแล้วนะ เดี๋ยวกูออกไปดูด้านนอกเอง!”มันหันมาพูดแล้วเดินออกไปเลย ไอ้เนมเหมือนหมาบ้าทันทีเขวี้ยงหมอนไปกะให้โดนหัว แต่แม่งไม่โดนมันเสือกเดินไปก่อนซะได้ ไม่ใช่อะไรนี้มันก็ดึกมากแล้วพี่เสือมันนอนตอนใกล้จะเช้ามาสามวันติดต่อแล้ว ชอบมาบ่นว่าปวดหัวผมไม่อยากฟัง
“ขยับดิ!..นั่งด้วย!”ผมเดินมายืนบังหน้าจอโทรทัศน์ แต่โดนมันผลักออก เงยหน้ามองแบบกูเริ่มหงุดหงิดแล้วนะถ้ามึงไม่หลบกูถีบอะไรประมาณนี้
“เนม!”มันเรียกผมเสียงเข้ม ไม่ได้จะกวนซะหน่อย ก็คนมันง่วงอ่ะ แค่ขอยืมตักแค่นี้เอง
“ขี้หวงเหรอ!”ผมเงยหน้าถามแบบกวนตีน ไอ้พี่เสือมันหยิบหมอนใบเล็กมากดลงบนหน้าผม ไอ้เนมดิ้นทันทีหายใจไม่ออกเว้ย
“แฮกๆ หายใจไม่ออกนะ!”ผมลุกขึ้นนั่งแล้วหันไปปทุบที่แก้มมัน
“มึงนั่งนิ่งๆ เงียบๆดิ กูรำคาญจะดูบอล!”มันเสียงแข็งอีกครั้ง ดึงผมลงไปนอนตกมัน จับแก้มผมลูบเล่นไปมาจนเพลินผมเลยเผลอหลับ รู้สึกตัวอีกทีตอนที่มันกำลังรุกล่ำริมฝีปากผมอยู่
“อะ อื้ม..ทำอะไร”ผมถามพร้อมกับผลักอกมันออกนิดๆ ไอ้พี่เสือยิ้มหน้าหื่นแล้วก้มมาจูบปากผมอีกครั้ง แต่แค่จูบไม่มีอะไรเกินเลยมากกว่านั้น เพราะตอนหัวค่ำผมเพิ่งเสร็จมันไปเอง มีอะไรกันอีกคาดว่าลุกไม่ขึ้นกันบ้าง
“นอนๆ ไปอย่าพูดมาก”มันบอกก่อนคว้าตัวผมเข้าไปกอด ผมยิ้มเอาขาก่ายบนตัวมันขยับเข้าไปให้ชิดกันมากขึ้น เอามือไปวางบนลำคอมันแล้วลูบท้ายทอยมันเบาๆ จนกว่าผมจะหลับ
“ไปไหนอ่ะ ?!”ผมเดินมาถามไอ้พี่เสือในครัว ตื่นมาก็ไม่เห็นมันบนเตียงแล้ว ทั้งที่ถ้าเป็นวันหยุดมันต้องนอนเอาแรงจนเกือบเที่ยง นี้เพิ่งเก้าโมงเอง
“ไปอาบน้ำ”มันไม่ตอบแต่หันมาสั่งผมแทน ผมพยักหน้างงๆไม่กล้าถามมาก เพราะดูสีหน้ากำลังเคร่งเครียดกับการทำอาหารมาก
“พี่เสือเนมอยากกินสตูไก่ ทำให้กินหน่อย”ผมเกาะที่ริมประตูแล้วตะโกนบอก
“ชักช้าเสียเวลา ค่อยวันอื่น!”มันตอบกลับมา ไม่ได้สนใจกูเลยสักนิด
“ไม่เอา จะกินวันนี้ อาทิตย์ที่แล้วก็ไม่ทำให้!”ผมพูดอย่างเอาแต่ใจ เดินเข้าไปใกล้ๆมันอย่างไม่เกรงกลัว
“ก็กูลืมอ่ะ..เดี๋ยวไม่ทัน อย่างอื่นก็มีมึงกินอย่างอื่นไปก่อนดิ”มันหันมาบอกหน้าเซ็งๆ ดันผมออกห่างจากเตาแล้วโยนปลาหมึกชุบแป้งทอดลงกระทะไป
“ไม่!”ผมพูดน้ำเสียงเด็ดขาด นั่งลงกับพื้นครัว พี่เสือหันมาหางตาใส่ทันที
“เสื้อเปื้อน เนมมึงลุกขึ้น!”มันพูดแล้วใช้เท้าเตะผมให้ลุกขึ้น ผมไม่สนใจหมุนตัวหนี สมน้ำหน้ามันเพราะชุดนอนที่ผมใส่เมื่อคืนเป็นของมัน ตัวโปรดด้วย ผมใส่แล้วเหมือนเอาของยักษ์มาใส่เลย
“พี่เสือต้องบอกก่อนดิ ว่าจะทำสตูไก่ให้เนมกิน เนมอยากกินตั้งนานเล่า ไม่สนใจ!”ผมพูดงอนๆไม่หันไปดูหรอกว่ามันทำสีหน้ายังไง
“ทำไมมึงพูดจาไม่รู้เรื่องว่ะ..บอกว่าวันนี้ทำไม่ทันแล้ว!”มันพูดอีก น้ำเสียงเริ่มหงุดหงิดขึ้นเรื่อยๆจับแขนผมให้ลุกขึ้น แต่ผมสะบัดไม่ยอมให้จับ
“……………….”ผมเงียบไม่สนใจ นั่งเล่นพื้นต่อไป ได้ยินเสียงมันถอนหายใจแรงๆ เดินไปจัดการของในกระทะสักแปบแล้วเดินมายืนจังก้าตรงหน้าผม
“ลุกขึ้น!”มันสั่งเสียงห้วน แต่ผมนิ่ง
“ลุกขึ้น!”เสียงเริ่มเข้มขึ้นกว่าเดิม มือเท้าสะเอวเรียบร้อยล่ะ ไอ้เนมใจแป๋วหมดแล้ว กลัวโดนมันเตะจริงๆ
“มึงอย่าให้กูหงุดหงิดใส่แต่เช้าดิ!..บอกให้ลุกขึ้นไปอาบน้ำ!”คราวนี้มันตะคอกเสียงดังลั่นเลย ไอ้เนมเงยหน้ามองน้ำตาคลอทันที
“เนมจะกลับบ้านเล่า!”ผมลุกขึ้นตะโกนใส่หน้ามันแล้ววิ่งขึ้นห้องมาอาบน้ำทันที ไม่สนใจไอ้เสือบ้าแล้ว ไม่เคยเอาใจตามใจเหมือนคนอื่นเลยสักนิด งอนๆ กลับบ้านไม่มานอนด้วยเล่า กลับบ้านไปอ้อนให้พี่เลี้ยงทำให้กิน
ก็ได้
“หึ!”ผมกระแทกเสียงแบบขัดใจ ออกมาจากห้องน้ำไม่เห็นไอ้เสือหน้ายักษ์แม้แต่เงา ถ้าเป็นทุกครั้งมันต้องตามขึ้นมาถล่มประตูห้องน้ำไปนานแล้ว หรือไม่ก็นอนรอเล่นงานผมบนเตียง
“เสื้อหายไปไหนว่ะ”ผมพูดกับตัวเองแบบงงๆ เสื้อที่ผมเอามาจากบ้านเมื่อคืนหายหมด มีแต่เสื้อใส่เล่นที่เอามาฝากบ้านพี่เสือไว้
“ของกูนี่หว่า”ผมพูดอีกเดินมาหยุดอยู่ตรงริมหน้าต่าง มีเสื้อเชิตสบายๆหนึ่งตัวแขวนอยู่ กับกางยีนส์ขาสั้น
แล้วกางเกงใน วางเรียงกันอยู่บนเก้าอี้โซฟา
“กูให้เวลามึงสิบนาที..ถ้าเกินกูขึ้นมาตามมึงโดน!!”ไอ้พี่เสือเปิดประตูเข้ามาบอก มองมาทางผมที่ยืนงงกับ
เรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ทันได้ถามมันก็ปิดประตูใส่หน้าผมไปแล้ว
“ไอ้บ้า!”ผมด่าตามหลังไป หมั่นไส้มันจริงๆเลย แต่ก็นะต้องทำตามที่มันบอกนี่หว่า ขืนไม่ทำโดนมันด่าแน่
ผมจัดการแต่งตัวให้เสร็จภายในสิบนาทีแล้วเดินลงมาด้านล่าง เห็นไอพี่เสือนั่งดูข่าวกีฬาอยู่
“กินดิ..ยืนมองหน้ากูทำไม”มันหันมาถามหน้ากวนตีน ผมนี้อยากเอาตีนไปประทับหน้ามันเหลือเกิน
ให้ตายเหอะ
“ไม่กิน!..เสื้อผ้าเนมอยู่ไหน เนมจะกลับบ้านเอาคืนมา!”ผมแบมือขอในสิ่งที่ผมต้องการ
“ไม่ให้!”มันบอก
“งั้นไม่เอา!”ผมพูดแล้วเดินหนีมันออกมาหน้าบ้านแต่ถูกไอ้พี่เสือดึงตัวไว้ มันรวบตัวผมลงไปนั่งตักมัน
“ปล่อย..ไม่ต้องมาจับ จะกลับบ้าน!”ผมหันไปแหวใส่ ยันหน้ามันออกห่าง ไอ้นี้เริ่มลวนลามผมอีกแล้ว แต่คราวนี้ผมไม่ยอมแน่ เป็นตายร้ายดียังไงวันนี้ไอ้เนมก็ต้องได้กินสตูไก่! ไฟติ้ง!
“เป็นไรมึงว่ะ?!”มันถามเสียงห้วน พยายามจะก้มมาหอมแก้มผมแต่ผมยันหน้ามันเอาไว้
“จะกลับบ้าน เนมจะกลับไปให้พี่น้องทำสตูไก่ให้กิน!”ผมบอก พี่เสือทำคิ้วขมวดมากกว่าเดิม มันดึงแก้มผมทั้งสองให้ยืดออก
“ทำไมมึงเป็นคนแบบนี้ว่ะ..เอาแต่ใจจังนะ!”มันถามไปพลางดึงแก้มผมไปพลาง เจ็บครับ ไอ้เนมเจ็บแก้ม

“เอ็บอ๊ะ..อ่อยอ๊ะ!”พูดเป็นคำไม่ได้ ไอ้พี่แสบไม่ยอมปล่อยดึงแก้มผมอย่างเมามัน ไอ้เนมจะบ้าตายแล้ว อยากร้องใส่หน้ามันจริงๆ
“เจ็บบ้างก็ดีมึงอ่ะ..เมื่อคืนไอ้เด็กไหนมันงอแงให้กูพาไปทะเล ฮืม”มันปล่อยแก้มผมแล้วก้มหน้ามาถามใกล้ๆ ไอ้เนมอึ้งสิบวิ ก็เมื่อคืนหลังจากมีอะไรกันเสร็จผมอ้อนให้มันพาไปเที่ยวทะเล แต่มันบอกว่าไม่อยากไปขี้เกียจขับรถ ยังไม่ได้ทันพูดอะไรมาก มันก็ต้องดูบอลส่วนผมก็โดนสั่งให้ทำการบ้าน
“ก็เมื่อคืน…”ยังพูดไม่ทันจบไอ้พี่เสือก็จูบผมซะก่อน มันจูบและกัดที่ริมฝีปากล่างส่งท้าย
“เมื่อคืนก็เมื่อคืนดิ..แต่ตอนนี้กูอยากไป หรือมึงไม่อยากไป กูจะได้ไปชวนคนอื่นแทน”มันพูดหน้าตาย
“ก็ลองดิ!..เนมจะอาละวาดให้บ้านแตกเลย”ผมบอกแล้วโน้มคอพี่เสือให้หน้าผากชนกัน จุ๊บเบาๆที่ปลายจมูกเป็นการขอบคุณ
“กูกลัวมึงที่ไหนล่ะ..?!”มันพูดแล้วหอมแก้มผม
“แต่เนมอยากกินสตูไก่ พี่เสือทำหน่อยซิ..เนมขอตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว!”ผมพูดเสียงงอนๆ เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยชอบหรอกไอ้สตูไก่ไรเนี่ย แต่เผอิญวันนั้นไอ้พี่เสือมันทำให้กิน อร่อยอ่ะผมเลยชอบและติดมากๆ เดือนนึงกินสามสี่ครั้งได้
“มึงเพิ่งกินไปเอง..เบื่อบ้างอะไรบ้างเหอะ ไอ้เนม”มันบอกจับผมอุ้มให้หันหน้าหาโต๊ะกินข้าว
“ก็เนมไม่เบื่ออ่ะ..ไม่รู้แหละ ยังไงอาทิตย์นี้เนมก็ต้องได้กิน ไม่งั้นเนมไปกินที่ร้านแน่!!”ผมบอก ไอ้พี่เสือบีบคางผมทันที
“มึงนะ!..จับทุ่มแม่ง! อย่านะมึง กูรู้ว่าแรดไปแดกร้านมันนะ กูจะเผ่าแม่ง!!”มันพูดขู่ทันที ใหญ่โตจังนะมึง
ไอ้พี่เสือบ้าเอ้ย!! ก็ลูกเจ้าของร้านนั้นมันมาชอบผมอ่ะ ผมเปล่านะยังไม่ได้ทำไรเลย แค่นั่งเฉยๆยิ้มนิดๆ
อย่างเป็นมิตร
“ไม่รู้แหละ..ถ้าพี่เสือไม่ทำให้เนมกิน เนมไปกินร้านพี่บลูแน่!!”ผมพูด จับหน้าพี่เสือมาจ้องตาให้มันเห็นว่าผมพูดจริงทำจริง
“มึงขู่กูหรือไง อยากไปก็ไปดิ!”มันพูดผลักผมให้ลงจากตักมัน แต่ผมไม่ยอมกอดคอมันแน่น
“แน่นะ..เนมไปแน่!”ผมพูดอีก ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยแก้มมันเล่นแบบยั่วๆ ยักคิ้วให้นิดหน่อย
“ระวังนะมึงนะ..ทีใครทีมัน ถึงกูเมื่อไร มึงพูดไม่ออกแน่!”มันพูดขู่ก่อนยัดแซนวิสใส่ปากผม เรานั่งกินนั่งกัดกันอยู่สักพัก ก่อนขนของขึ้นรถออกเดินทาง
“พี่เสือ..เนมปวดฉี่!”ผมบอกไอ้พี่เสือเสียงอ่อย คือเมื่อกี้ไอ้พี่เสือมันเพิ่งแวะปั้มเติมน้ำมันกับซื้อขนมกินเล่น มันถามผมแล้วว่าจะเข้าห้องน้ำไหม แต่ตอนนั้นผมไม่ปวดหนิ
“ขวดหลังรถว่าง!”มันพูดขึ้นนิ่งๆ ผมมองหน้ามันแบบอึ้งๆ
“ไม่เอาอ่ะ..เนมจะฉี่ๆๆ พี่เสือแวะปั้มเดี่ยวนี้เลย!!”ผมเริ่มโวยวาย แต่ไอ้พี่เสือไม่สนใจ ขับรถผ่านปั้มหน้าตาเฉยๆ มันผ่านอยู่ประมาณสามปั้ม คือตอนนี้ไอ้เนมตัวงอแล้ว ปวดมากจะกดไม่ไหวแล้ว
“ฉี่แตกบนรดกูเมื่อไรนะ..กูให้มึงล้าง ลง!”ไอ้พี่เสือพูด ผมเงยหน้าจะด่าไอ้พี่เสือที่นั่งหน้ากวนตีนซะหน่อย
แต่พอมองไปรอบๆนี้มันปั้มนี่หว่า ปั้มใหญ่ซะด้วย ไอ้เนมไม่มีเวลามากนัก รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
“อ๊ะ!..พี่เสือหาย!”ไอ้เนมอุทานหน้าเหวอ รถไม่มีแล้วอะ รถหายไปแล้วอ่ะ มองไปทางไหนก็มีแต่รถเต็มไปหมด สีก็คล้ายๆกันหรือไอ้พี่เสือมันจะทิ้งผมไปแล้ว หน้าเสียใจเสียหมดแล้ว อะไรก็ไม่ได้เอาลงมา ในกางเกงมีเศษตังค์อยู่ห้าสิบบาท โทรศัพท์ก็ไม่มี ฮือๆๆ ไอ้พี่เสือบ้า เนมจะร้องจริงๆแล้วนะ
“โทษนะครับ..เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”มีคนมาสะกิดหลังผม ไอ้เนมเงยหน้ามองเห็นชายหนุ่มตาตี๋ ใส่จิวเล็กๆที่หางคิ้วหน้าตากวนตีนไปไหน
“เปล่าครับ”ผมตอบเสียงอ่อยหันหน้าไปมองทางอื่น
“เปล่าแล้วทำไม มานั่งร้องไห้คนเดียวแบบนี้ล่ะครับ หลงทางหรือเปล่าให้ผมพาไปส่งมั้ย ?”ไอ้ตี๋เจาะคิ้วยังไม่เลิกถามผม ในใจผมอยากตะโกนใส่หน้ามันดังๆว่าผัวทิ้งจะได้เลิกเซ้าซี้กูซะที
“เปล่าครับ ไม่ได้หลง”ไอ้เนมแล้วลุกขึ้นเดินหนี อารมณ์ไม่ดีอย่ามาพูดมากให้น่ารำคาญ กรี๊ดใส่หน้าแม่งเลย
“ไม่ได้หลงได้ไง ร้องไห้ขี้มูกโป่งขนาดนี้ แฟนทิ้งหรอครับ”ยัง ไอ้หน้าตี๋ยังไม่หยุด ผมถอนหายใจเข้าลึกๆทนไม่ไหวเมื่อไร มึงโดนแน่
“ไม่ใช่แฟนครับ ไม่มีแฟนแต่..”ยังพูดไม่จบ ก็มีคนแทรกขึ้น
“มีผัวแล้ว!!”ใช่! กูมีผัวแล้วรู้เรื่องมั่ง แต่เอ๊ะ!นั้นไม่ใช่เสียงผม ไม่ใช่ของไอ้หน้าตี๋ แต่เป็นของไอ้ตัวดีของผมเอง ไอ้เนมน้ำตาไหลทันที น้อยใจสุดๆอ่ะ ทิ้งกูไปแล้ว แล้วจะกลับมาทำไมอีกอ่ะ
“หึ!”ไอ้หน้าตี๋หัวเราะในคอ ก่อนโค้งหัวให้พี่เสือนิดหน่อยแล้วเดินหนีไป ไอ้เนมก็จะเดินหนีมั่งดิ
“ไปไหนมึงอีกอ่ะ ?!”ไอ้พี่เสือถามเสียงห้วน ผมหันมาจ้องหน้ามันทั้งน้ำตา มันหน้าเสียทันที
“ไรมึงอ่ะ..ร้องไห้ทำไมเนี่ย!”พี่เสือถาม พยายามจะดึงผมเข้าไปกอดแต่ผมขืนตัวไว้ไม่ยอมไปตามแรง
“ไม่ต้องมายุ่งเลย..ฮึก นิสัยเสีย พี่เสือทิ้งเนมอ่ะ ทิ้งทำไมอ่ะ นิสัยไม่ดี ไม่ต้องมายุ่งเลย เนมโกรธไม่พูดด้วยเล่า!”ผมพรั่งพรูออกมาทั้งน้ำตา ปล่อยตัวไปตามแรงที่มันดึง ยื้อกับไอ้พี่เสือไม่ได้นานหรอกก็โดนมันดึงไปจนได้
“ใครทิ้งมึงอ่ะ.. ละเมอไรไอ้เนม กูไปทิ้งมึงตอนไหน”มันผละจากกอดผมแล้วหน้านิ่ง เช็ดคราบน้ำตาที่ไหลเปื้อนแก้ม
“ไม่ต้องมาโมโหใส่เลย..พี่เสือนั้นทิ้ง เนมออกมาจากห้องน้ำหารถไม่เจอ มองไปทางไหนก็ไม่เจอรถพี่เสือ!”
ผมเถียงกลับอย่างไม่ยอมหน๊อยแหนะ ทิ้งเขาแล้วมาโมโหใส่อีก
“ซื่อหรือโง่..หรือโง่หรือบื้อว่ะ?..มึงดูตามนิ้วกูนะ เห็นรถไหม?!”มันจับคอผมให้ดูตามนิ้วที่มันชี้ ใช่ด้วยรถ
ไอ้พี่เสือจริงๆด้วย จอดอยู่หน้าเซเว่นใหญ่
“แต่เมื่อกี้เนมไม่เห็นอ่ะ เนมมองไปทางนั้นแล้ว!”ผมยังไม่ยอมแพ้ ก็เมื่อกี้ไม่เห็นจริงๆอ่ะ
“รถทัวร์มันบังรถกูอยู่ มึงคงเห็นหรอกนะ แล้วทำไมไม่เดินไปดู ยืนบื้อให้ผู้ชายจีบอยู่ได้!”มันด่าหัวเสีย ไอ้เนมหันไปมองควับทันที
“จ้องหน้ากูไม..หรือไม่จริง ปล่อยไวคนเดียวไม่เคยได้เลยนะมึง!!”มันมาด่าผมหน้าบึ้ง ไอ้เนมหมั่นไส้เตะไป
ที่ขามัน
“ไม่ต้องเลย พี่เสือนั้นแหละผิด ย้ายรถทำไมล่ะ ก็รู้ว่าเนมหาไม่เจอ ส่วนไอ้ตี๋นั่นเนมไม่รู้เรื่องมันเดินมาทักเอง ให้แยกเขี้ยวใส่เหมือนตัวเองหรือไง ?”ผมเหวี่ยงใส่มั่ง กลัวทีไหน มาเลยดีกว่า เหอะๆ
“ปากดีนักนะมึง..รู้งี้กูน่าทิ้งจริงๆแม่ง!”พี่เสือสบถหัวเสีย
“แต่ก็นั้นแหละ..แล้วพี่เสือไปไหนมา เนมหาตั้งนาน!”ผมจับมือมันแกว่งไปมาแล้วพูดเสียงอ่อย ว่าจะงอนมันซะหน่อย แต่มาคิดๆกูเองนี่หว่าที่ผิด
“ก็ไปซื้อของให้มึงแดกไง..รู้หนอกหน่าเดี๋ยวก็บ่นว่าหิวอีก ไม่อยากแวะหลายๆรอบ จะไปไหมทะเลที่มึงอยากไปเนี่ย!”ไอ้พี่เสือหันมาว๊ากใส่หน้าเข้ม ไอ้เนมรู้สึกเหมือนตัวเองตัวเท่ามดเลยแม่ง..เป็นไงล่ะมึงงี่เง่าดีนัก
เดี๋ยวมันก็เบื่อแล้วก็ทิ้งไปอีกหรอก
“ขอโทษ”ผมพูดแล้วก้มหน้าสำนึกผิดอย่างสุดซึ้ง
“ขอโทษทำไม ไม่ได้ทำไรผิดไม่ใช่หรือไง เสร็จแล้วใช่มั้ย จะได้ไปกันซักที เอาขนมหรือเปล่า”มันหันมาถามอีกครั้ง ไอ้เนมสั่นหัวอย่างเดียว อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมาเอง ร่วงเผลาะลงบนหลังมือไอ้พี่เสือพอดี
“เนมขอโทษนะ”ผมพูดอีกครั้งตอนเข้ามานั่งในรถแล้ว
“ขอโทษไรบ่อยๆว่ะ นั่งกินขนมไปเลยมึง ไม่ต้องร้องด้วย เงียบ ง่วงก็นอนไป หมีเน่าอยู่ด้านหลัง”พี่เสือพูดแล้วขับรถออกจากปั้มไป ไอ้เนมที่ยังไม่หายนอยด์ได้แต่นั่งกอดหมีเน่ากินเงียบๆ กัดปากพยายามข่มน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร แต่เหมือนเรารู้สึกผิดอ่ะ มองเขาในแง่ร้ายเกินไป ไอ้เนมเซ็งตัวเอง เฮ้อ
“อือ..จอดทำไม”ผมหันไปถามงงๆ ก็อยู่ดีๆมันก็หยุดรถกะทันหัน
“ทำหน้าให้มันดีๆ..เลิกทำแบบนี้ซะที กูดูไม่ได้ เห็นแล้วมันหงุดหงิด”มันปลดเบลออกหันมาจับแขนผมทั้งสองข้างแล้วจ้องหน้านิ่ง ตาจ้องตาไอ้เนมน้ำตาไหลทันที
“พี่เสืออ่ะ..ฮือๆ”ร้องแล้วครับ ไอ้เนมกลั้นไม่อยู่แล้ว ร้องตัวโยนด้วย จนไอ้พี่เสือต้องดึงเข้าไปกอดปลอบ
“เฮ้อ!..มึงเนี่ยนะ เล่นกูจริงๆ เดี๋ยวก็กวนตีน เดี๋ยวก็งอแงร้องไห้มาให้กูโอ๋ แล้วนี้อีก..เมื่อกี้ปากดีเถียงกูฉอดๆไหงมาร้องแบบนี้ว่ะ..ฮืม”มันก้มหน้ามาถามผม ที่ก้มหน้ามองเกียร์รถอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ก็ไม่รู้อ่ะ..เนมคิดว่าพี่เสือทิ้งเนมไปจริงๆ แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ไง เนมงี่เง่าคิดไปเองเป็นตุเป็นตะ”ผมบอกเสียงสะอื้น จิกหมีเน่าจนขนมันจะหลุดออกมาล่ะ
“มึงนี้คิดได้นะว่ากูจะทิ้งมึงเนี่ย..ทิ้งมึงไป พ่อมึงก็เอากูตายดิ..กว่าจะได้มึงมากูเฉียดลูกปืนบ้านมึงไปกี่นัดแล้วรู้มั่ง”พี่เสือพูด ผมเงยหน้ามองมันแบบอึ้งๆ คือผมไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อรู้เรื่องนี้แล้ว
“พ่อรู้”ผมถาม
“ก็เออซิครับ..มึงคิดว่าจะเอาลูกผู้พันมาเป็นเมียเนี่ยมันง่ายมากหรือไง”มันบอก ดึงผมเข้าไปกอดอีกครั้งแล้วหอมที่กกหูผมเล่น จักจี้ดี
“แต่เนมไม่รู้..”ผมพูดอีก รัดคอไอ้พี่เสือแน่น
“ก็มึงไม่ถามกูเลยไม่บอก..แต่ตอนนี้มึงช่วยอย่าทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกดิ..กูอึดอัด”พี่เสือพูด ปากก็หอมแก้มขวาผมอย่างเมามันส์
“พี่เสือจูบเนมหน่อย ได้มั้ย ?”ผมถามผละมันออกพร้อมกับจ้องหน้ามัน ไอ้พี่เสือสั่นหัวรัว ผมหน้าเสียไป
แล้วครับ
“ทำไมล่ะ..”ผมก้มหน้าถามเสียงเครือ
“ก็เมื่อกี้กูกินปลาหมึกมา กลัวมีกลิ่น..แต่ไม่เป็นไรหรอกมั้ง หลังจากกินปลาหมึกกูอมมายมิ้นแล้ว พูดแล้วหอมจูบก็หวาน!”มันพูด แล้วค่อยยื่นหน้ามาจูบเบาๆที่ริมฝีปากก่อนใช่ลิ้นเลียเบาๆ ผมเปิดปากรับลิ้นร้อนๆที่พี่เสือส่งเข้ามา จูบกันอยู่สักพักก่อนที่พี่เสือจะเป็นฝ่ายผละออก ไอ้เนมหงุดหงิดทันที
“เดี๋ยวก่อนนะ..พอก่อน ไม่งั้นมึงได้เสียตัวในรถแน่ ถึงที่เมื่อไรกูต่อนะ”มันพูดแล้วหอมแก้มผมอีกครั้ง ก่อนหันกลับไปขับรถมุ่งหน้าสู่น้ำทะเล

kamaji

ขอบคุนคราบ

kamaji

ตอนที่64 หายไปครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ{:sm-52:}

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนนะคับ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

งี่เง่าตลอดนะ อีเนม

Soyu

ขอบคุณนะครับ

Golfgg

ตอนนี้คือน้องเนมดื้อขั้นสุด