รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น { 77 - 78 }

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“รักมึงนะ”กูพูดขึ้นต่อจากมันไอ้มี่ยิ้มแก้มแตกทันที ยกหน้าขึ้นจูบกูอีกครั้งแล้วต่อกิจกรรมเข้าจังหวะกันอีกสองรอบหนักๆ ทำเอากูแทบตายกันไปเลย
ตอนที่ 77
หลังจากวันนั้นถึงวันนี้ที่ผมคุยกับพี่โรลเรื่องไอ้ฟิก ผมก็เบาใจขึ้นมาได้เปราะนึง ไม่รู้ซิ ผมกลัวไอ้ฟิกมันเบื่อผมจริงๆนะ ก็ไอ้ลิฟมันบอกว่าเมื่อก่อนไอ้ฟิกโคตรของโคตรเรื่องอย่างว่าเลย เห็นนิ่งๆเงียบๆของมันแบบนี้แต่เวลาอยู่ในที่ลับตาสองคนจะเป็นอะไรที่แบบปลาไหลมากอ่ะ อันนี้ผมคอนเฟริมเข้าด้วยอีกคน เหอะๆ
“เดี๋ยวอาทิตย์หน้ากูต้องกลับบ้านนะ!”ไอ้ฟิกพูดระหว่างเดินเล่นกันอยู่ที่สยาม วันนี้ก็เป็นอีกวันที่น่าเบื่อของผมปิดเทอมมาจะได้สองอาทิตย์แล้ว ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนกันดีที่วันนี้ไอ้ฟิกลากออกมาของกับมันหน่อย เพราะถ้าเป็นปกติทุกวัน ผมก็คงนอนเล่นอยู่ที่บ้านหรือไม่ก็นอนคุยโทรศัพท์กับไอ้ฟิก
“อ้าว!..แล้วที่อยู่ไม่ใช่บ้านหรือไง?”ผมหันไปถามอย่างงงๆ
“แล้วมึงเห็นว่ามันเป็นบ้านไหมล่ะ?”มันถามกลับ ผมหน้างอทันทีกวนตีนกูให้ตลอดซิหน่า มึงหนิ แต่ก็จริงอย่างที่มันถามนะ เพราะผมยังไม่เคยไปบ้านมันสักครั้ง ส่วนมากที่ไปก็ไปอยู่ห้องของพี่มันมากกว่า พี่ชายไอ้ฟิกมันเรียนอยู่ปีสี่ มหาลัยเอกชนชื่อดัง
“ก็ไม่รู้..แล้วกลับไปบ้านใครอีกอ่ะ ?”ผมถามอีก มันหันมามองหน้านิดหน่อยแล้วส่ายหัวยกมือขึ้นมากอดคอผม
“ก็บ้านกูจริงๆดิ ไอ้ลิฟไม่ได้เล่าเรื่องกูให้มึงฟังบ้างหรือไง?”มันถาม ผมสั่นหัว ก็ไอ้ลิฟไม่ได้เล่าเรื่องของมัน
ผมฟังจริงๆนี่หว่า อีกอย่างผมก็ไม่อยากรู้เรื่องไอ้ฟิกจากปากคนอื่นด้วย ถ้ามันอยากให้ผมรู้ผมอยากให้มันเล่าด้วยตัวเองมากกว่า
“งั้นกูจะบอกล่ะกันนะ กูจะกลับหาดใหญ่ กลับไปหาพ่อกู”มันบอก ผมตาโตทันที ผมคิดมาตลอดเลยนะว่า
ไอ้ฟิกเป็นเด็กกรุงเทพ บ้านพ่อแม่อยู่กรุงเทพ
“อ้าว!..ไม่ใช่มึงเป็นคนกรุงเทพ”ผมถามมันสั่นหัว
“ไม่ใช่!..กูเกิดที่หาดใหญ่ โตที่หาดใหญ่ แต่ต้องมาเรียนที่กรุงเทพตั้งแต่ขึ้นม.1เพราะแม่กูขอร้อง”มันตอบ
ผมเริ่มงงขึ้นมาอีกนิด ช่วงนี้สมองไอ้มิ้นไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไร โดนดุบ่อยไปหน่อย
“อ้าว..ทำไมแม่ต้องขอร้อง แบบว่าพ่อกับแม่มึงไม่ได้อยู่ด้วยกันรึไง?”
“เปล่า..แม่กับพ่อกูหย่าตั้งแต่กูเด็กๆแล้ว ตอนแรกแม่กูจะเอากูมาเลี้ยงเองแต่พ่อกูไม่ยอม พอโตมาแม่กูเลยให้กูมาเรียนที่นี่ ท่านคงอยากดูแลกูบ้างมั้ง”มันบอก แววตามันดูเศร้าขึ้นมาทันทีก่อนเปลี่ยนมาเป็นปกติ ผมเลยเอื้อมไปจับมือมันแล้วบีบแน่นๆให้กำลังใจ ไอ้ฟิกเป็นคนปากหนัก หัวรั้นด้วย มันจะไม่ยอมเผยด้านที่ดูอ่อนแอของมันให้ใครเห็นเป็นอันขาด
“อืมๆ แล้วจะกลับมาวันไหนอ่ะ?”ผมถามเสียงอ่อยๆ มันหันมายิ้ม
“ไม่รู้ดิ..อาจจะตอนเปิดเทอมเลยมั้ง เพราะอยากไปอยู่ให้นานหน่อยเพราะพี่กูก็กลับด้วย นานๆจะได้กลับพร้อมกัน”มันบอก ผมหน้างอทันที เปิดเทอมเลยหรอ อีกนานอ่ะ
“อือ..นานอ่ะ”ผมเริ่มประท้วงนิดๆ รู้ว่าทำแล้วจะดูงี่เง่าแต่ก็ทำ นานนะนานมากด้วย ขนาดนั้นวันนั่นช่วงก่อนสอบที่ผ่านผมต้องเป็นตัวแทนไปเข้าค่ายภาษาอังกฤษหนึ่งอาทิตย์ ไม่ได้คุย ไม่เจอหน้า ยังคิดถึงมากเลย
“หึหึ..ไปบ้านกูไหม?”มันถาม ผมตาโตทันทีจากเมื่อกี้จะร้องๆ ตอนนี้ยิ้มแป้นแล้ว ฮ่าๆได้ไปเที่ยวไกลๆด้วย
“ไปได้หรอ?”ผมถามเหมือนไม่แน่ใจ กับพี่ไอ้ฟิกไม่ค่อยเท่าไร รู้จักกันดีซี้เลยแหละ แต่กับพ่อมันผมยังไม่คุยหรือรู้จักแม้แต่นิดเดียว ไม่รู้ว่าจะดุมากหรือเปล่า
“ได้ดิ..ทำไมจะไปไม่ได้ ดีซะอีกเอาลูกสะใภ้ไปโชว์พ่อด้วย”มันบอก ผมแบะปากใส่
“ปากดีไปเหอะ แต่มันไกลไม่รู้ว่าแม่มิ้นจะให้หรือเปล่า”
“เดี๋ยวขอเอง…นานนะ ถ้ามึงไม่ไปก็คงได้เจอกันอีกที ก็ตอนเปิดเทมอเลยอ่ะ”มันบอก ผมสั่นหัวเลยครับ พูดไปงั้นแหละไอ้ที่บอกว่าแม่จะไม่ให้ แม่ผมซะอย่างใจวัยรุ่นอยู่แล้ว รู้ด้วยว่าไอ้ฟิกอ่ะแฟนผม
“แล้วไปวันไหน”ผมถาม จะได้เตรียมตัวทัน ตื่นเต้นนะเนี่ยจะได้เที่ยวไกลๆปราศจากคนในครอบครัว ให้ตายเหอะผมละเบื่อพวกญาติผมมากเลย ชอบเอาเรื่องคนนู้นคนนี้มานินทา ลูกตัวเองก็ใช่ว่าจะดีซะหน่อย ว่าคนอื่น
ก็เข้าลูกตัวเองหมดทั่งนั้น
“ยังไม่แน่ใจ ยังไม่ได้ดูไฟล์เลย”มันบอก ผมยิ้มแล้วสั่นหัวแกว่งมือมันเล่นไปมา
“ไปรถไฟนะ อยากขึ้นรถไฟ พาขึ้นหน่อยนะ”ผมอ้อนทันที มันเป็นความฝันอีกอย่างเลยนะคือการขึ้นรถไปเที่ยวต่างจังหวัดเนี่ย เพราะส่วนมากถ้าจะไปเที่ยวกันก็ขับกันไปเองตลอด เกิดมายังไม่เคยนั่งรถไฟเลย
“เฮ้ย!..นานนะมึง ไม่ใช่กรุงเทพ นครปฐมนะเว้ย!”
“ก็รู้นะ นะๆนะฟิกนะ พามิ้นขึ้นรถไฟนะๆ”อ้อนครับ งานนี้ต้องอ้อนอย่างเดียวม ผมยังจำได้เลนตอนที่ไอ้โมเพื่อนผู้หญิงในห้องผมมันมาเล่าเรื่องตอนขึ้นรถไฟไปเที่ยวกับเพื่อนมันบอกว่าสนุกมากเอดแวนเจอร์สุดๆ
“มึงไม่เคยขึ้น ไม่ได้หรอก ไปเครื่องแหละดีแล้ว เดี๋ยวมึงเป็นไรมากูจะบอกแม่มึงว่าไง ไม่เอา”มันปฏิเสธเสียงแข็ง ผมหน้าบึ้ง งอนแล้วครับ ยืนจ้องหน้ามันนิ่งเลย
“ไม่ใช่เด็กซะหน่อย..ไม่รู้แหละ ถ้าไม่ขึ้นรถไฟก็ไม่ไป”ผมพูดอย่างเอาแต่ใจ ยืนกอดอกนิ่งไม่เดินตามมันด้วย
“เรื่องของมึง ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป!”มันหันมาบอกแล้วเดินนำหน้าผมไปเลย ไอ้มิ้นน้ำตาซึมเลยครับ แม่งเจ็บใจอ่ะ เหมือนมันก็ไม่อยากให้ผมจริงๆซะหน่อย ก็แค่ชวนตามมารยาท มันคงดีใจที่ไม่ต้องมาเจอหน้าผมนานๆ ผมยืนก้มหน้านิ่งครับ จริงๆอยากนั่งลงด้วยซ้ำ แต่คนแม่งเยอะเกิน
“ก็ได้..ไม่เห็นต้องร้องเลย!”ฮ่าๆ แล้วงานนี้ไอ้มิ้นก็ชนะครับ น้ำตาช่วยได้เสมอมันเดินดึงมือผมให้เดินตาม
“ไม่ได้ร้องซะหน่อย!”ผมเถียง
“หึ!..จริงๆเลยนะมึง งั้นก็ตองไปดูตั๋วเลยยิ่งช่วงแบบนี้อีก คนกลับบ้านเยอะ เดี๋ยวไม่มีตั๋ว!”มันบอกแล้วกดโทรหาพี่มันให้ดูตั๋วรถไฟให้หน่อย พี่ฟี่พี่ชายมันยังตกใจเลยถามว่าใครจะไป พอมันว่าเป็นพี่ผม พี่มันยังไม่เชื่อเลย
“แม่!”ผมแหกปากแล้ววิ่งเข้าไปกอดเอวแม่ที่เคาร์เตอร์คิดตังค์อย่างออดอ้อน วันหยุดแบบนี้ลูกค้าแน่นร้านเลยครับ ผมก็นานๆมาช่วยเสริฟบ้าง มาช่วยคิดตังค์บ้าง ช่วงหลังๆที่เป็นแฟนกับไอ้ฟิกก็ลากมันมาช่วยบ้าง สาวๆกรี๊ดครับมีการฝากขอเบอร์ด้วย บอกว่าพนักงานร้านนี้น่าตาดี
“อะไร..เรียกซะดัง เห็นไหมลูกค้าเต็มร้าน”แม่เอ็ดเบาๆ แล้วดึงมือเข้าไปถาม ผมยิ้ม
“แม่อาทิตย์หน้า มิ้นไปเที่ยวบ้านฟิกนะ”ผมบอก แม่ผมทำตาโตทันที
“ที่ไหน?”แม่ถาม
“หาดใหญ!”ผมตอบ แม่สั่นหัวทันที ผมหน้างอเลยครับ ก็ทุกครั้งแม่ให้ตลอดอ่ะ
“ทำไมอ่ะแม่..มิ้นไปกับไอ้ฟิกนะ!”ผมโวยวายทันที แม่หน้าบึ้งก่อนหัวเราะออกมาอย่างดัง
“โวยวายไปได้ แม่ยังไม่ได้พูดไรซะหน่อย กลัวไม่ได้ไปขนาดนั้นเลย แล้วนี้ฟิกอยู่ไหนไม่มาด้วยหรอ”
แม่ผมถาม
“มาดิ เมื่อกี้ยังเดินตามหลังมิ้นมาอยู่เลย!”ผมบอก กวาดสายตาไปรอบร้านๆ
“สุดหล่ออยู่ในครัวค่ะ น้องมิ้น!”พี่นางเดินมาบอกผม ไอ้ฟิกเป็นแบบนี้ตลอดอ่ะ มาร้านผมทีไรมันชอบเข้าไปช่วยในครัว ไม่ได้เป็นคนทำแค่ช่วยเท่าที่จะทำได้ แต่มันก็เก่งเกินเด็กอายุเท่านี้อ่ะ พี่ก็อฟที่เป็นพ่อครัวที่ร้านยังบอกเลย ถ้ามันโตกว่านี้อีกหน่อยแล้วเปิดร้านนะ รวยชัวร์
“ลูกเขยแม่นี่เก่งกว่าลูกชายแม่อีกนะ ไม่อายบ้างหรือไงเป็นลูกเจ้าร้านอาหารแท้ๆแต่ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง”แม่บ่น แต่ผมไม่สนใจ หันมาคุยเรื่องไปเที่ยวบ้านไอ้ฟิกกับแม่ต่อ บอกแม่ด้วยว่าจะไปรถไฟ แรกๆแม่ก็ท้วงเหมือนไอ้ฟิกแหละ แต่ก็นะไอ้มิ้นซะอย่างจัดการได้อยู่แล้ว
“นี่ค่ะน้องมิ้น!”พี่นางเดินถือกระดาษมาส่งให้ ผมก็รับมาคิดตังค์ปกติ
“นี่ครับพี่นาง”ผมส่งบิลค่าอาหารไปให้ พี่นางยิ้มบุ้ยปากมาที่กระดาษเมื่อกี้อีกครั้ง ผมก็งงดิ
“สังเกตดีๆซิค่ะ”พี่นางบอก ผมก็หยิบกระดาษขึ้นมาดูอีกครั้ง คราวนี้ชัดเลย
“โต๊ะไหนครับพี่”ผมถาม พี่นางชี้ทางโต๊ะที่มีเด็กผู้หญิงนั่งอยู่สามคน ท่าทางน่าจะรุ่นๆผมหรือไม่ก็รุ่นพี่เหมือนพวกเด็กมัธยมที่เข้ามากินปกติ เพราะร้านแม่ตั้งอยู่แถวๆที่เรียนพิเศษอ่ะ
“นี่ครับ”ผมบอกพร้อมกับเขียนเบอร์ผมลงไป จริงๆเขาไม่ได้ขอเบอร์ผมหรอกแต่ขอไอ้ฟิกต่างหาก ผมไม่ได้หึงนะแต่แค่ไม่อยากให้ ถ้าอยากคุยก็ต้องโทรเข้าเบอร์ผมเท่านั้น
“ร้ายนะค่ะ..”พี่นางบอกแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะเมือกี้ ผมยิ้มทันที
“ทำไรมึงอีกอ่ะ?”ไอ้ฟิกเดินมาตบหัวผมแล้วถาม แต่ผมไม่ตอบนั่งยิ้มของผมไปคนเดียว นั่งเล่นกันอยู่ร้านผมนานเลยครับ กว่าจะได้กลับก็ไอ้คุณชายฟิกนั่นแหละเสือกติดลม
“ไปนอนได้แล้วมึง..เสียงไม่ไหวแล้ว!”ไอ้ฟิกพูดขึ้นมาทางโทรศัพท์ นี่ก็จะตีสองแล้ว ผมคุยกับมันมาตั้งแต่เที่ยงคืน ถ้าเป็นธรรมดาผมยังไม่ง่วงหรอก แต่วันนี้ผมเล่นตะเวนซื้อของเพียบ ไม่ใช่อะไรอีกสองวันผมก็จะได้ไปบ้านไอ้ฟิกแล้ว ก็ตื่นเต้นอ่ะใครจะทำไม
“อืมๆ..ง่วงแล้ว นอนแล้วนะ”ผมพูด เสียงแบบงัวเงียมากอ่ะ
“เออๆวางไปดิ”
“คิดถึงฟิกนะ รักฟิกนะ ฝันดีครับ”ผมบอก จะเหนื่อยหรือง่วงขนาดไหนผมต้องพูดแบบนี้ทุกครั้งก่อนวางสายแต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งที่มันโทรมานะ จะพูดแบบนี้ตอนคุยกลางคืนอย่างเดียว
“เหมือนกันครับ”แล้วมันก็จะกดตัดสายผมไป
“ไปแล้วนะแม่..ถึงเมื่อไรมิ้นโทรหานะ”ผมกอดแล้วบอกแม่อีกครั้ง รู้สึกเศร้าเหมือนกันนะเนี่ยถึงไปนานแต่ผมไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลๆและห่างแม่นานๆรู้สึกเลย ไปครั้งนี้ไอ้ฟิกบอกว่าจะกลับมาช่วงหลังสงกรานต์ ซึ้งก็เท่ากับว่าผมไปนอนเที่ยวเล่นบ้านไอ้ฟิกประมาณสองอาทิตย์กว่าๆเกือบสามอ่ะ
“จ่ะๆ ดูแลตัวเองด้วยนะ ฟิกแม่ฝากมิ้นด้วยนะ”แม่หันไปพูดกับไอ้ฟิกที่ยืนด้านหลัง
“ไม่ต้องห่วงครับ ดูแลอย่างดีครับ”มันตอบ
“ไปแล้วนะแม่ ไม่ต้องร้องนะ มิ้นไปแปบเดียวเอง”ผมบอกแล้วหอมแก้มแม่อีกครั้ง บอกไม่ให้แม่ร้องผมนี้น้ำตาซึมไปแล้ว
“เดินทางปลอดภัย ไปอยู่บ้านเค้าอย่าดื้ออย่าซนนะ เด็กดีนะครับลูกแม่”แม่บอกแล้วหอมแก้มผมกลับ แม่เดินออกมาส่งผมขึ้นแท็กซซี่ตรงหน้าร้าน เพราะถ้าขึ้นจากที่บ้านมันจะไกลจากหัวลำโพงมาก แต่ถ้าขึ้นที่ร้านจะใกล้หน่อยแต่ก็ไม่ใกล้มาก บวกกับรถติดอีกเลยต้องเผื่อเวลาเยอะๆ รถไฟผมออกบ่ายสามโมงเย็นเป็นรถ
นอนแอร์
“ยิ้มไรมึง”มันหันมาถามในรถ
“ตื่นเต้นดิ..คนไม่เคยนี่หว่า”ผมบอก มันส่ายหัวแล้วดึงตัวผมเข้าไปกอดเอวไว้ นั่งติดเหง็กอยู่บนแท็กซซี่อยู่นานเลยครับ ดีนะเผื่อเวลาไว้ พอมาถึงหัวลำโพงไอ้ผมก็ยิ่งตาโตเข้าไปอีก คนเยอะอ่ะ เยอะมากด้วยพวกต่างจังหวัด
ก็กลับบ้านเพราะจะไปเที่ยวเล่นสงกรานต์กันที่บ้านตัวเอง
“เข้าห้องน้ำ หรือจะกินอะไรหน่อยไหม อีกครึ่งชั่วโมงรถจะออก”มันถาม
“เข้าห้องน้ำ ซื้อขนมด้วย!”ผมบอก มันพยักหน้าแล้วพาผมไปเข้าห้องน้ำ มาครั้งนี้ไอ้ฟิกมันบังคับให้ผมเอากระเป๋ามาได้แค่ใบเดียวจะได้ไม่ลำบาก หรือพะรุงพะรังมาก
“มึงซื้อไปเหมือนบนรถมันไม่มีขายเลยนะ”มันว่า
“อย่าพูดมากดิ ถือๆไปเหอะ เอาไก่ป่ะ?”ผมถาม ไอ้ฟิกพยักหน้าส่งๆ ผมก็จัดการซื้อแหลกเลยครับขนมเพียบ
ผมจัดการชาร์ตแบตไอพอดเรียบร้อย กลัวเบื่อ ฮ่าๆ
“มีไว้เพื่อ?”ผมถามแล้วชี้ที่บันไดตรงเบาะที่นั่ง ไอ้ฟิกยิ้มแต่ไม่ยอมบอกอะไรดึงเป้ที่หลังผมเอาไปวางกับที่ มันจัดการให้เรียบร้อยเลย เข้ามีหมอนให้ด้วย
“สุดๆอ่ะมึงอ่ะ”มันว่าแล้วดึงขาผมขึ้นไปวางบนเก้าอี้ ระหว่างทางก็ไม่มีอะไรมาก ส่วนมากเป็นผมซะมากกว่าที่ถามมันไปเรื่อย ส่วนไอ้ฟิกมันก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง
“ฟิกๆ ฟิกๆ”ผมลุกขึ้นไปสะกิดไอ้ฟิกให้ตื่น มันเล่นนอนหลับเสียบหูฟังขนาดนั้นอ่ะ
“ฮืม..เอาอะไร”มันถามแล้วดึงแขนผมเข้าจนชิด ไอ้ผมที่ไม่ทันตั้งหลังก็ล้มไปเต็มๆ หอมแก้มมันเต็มๆเลย ดีนะที่เก้าอี้ข้างๆเป็นคู่ฝรั่ง
“หิวอ่ะ?”ผมบอก
“กินไรอ่ะ?”มันถาม มองนาฬิกาที่ข้อมือตัวเอง นี้ก็จะทุ่มนึงแล้วอีกไม่นานเข้าก็ต้องมาปูที่นอนให้ ไอ้ผมก็ยัง
ไม่รู้ได้เหมือนกันในเมื่อมันเป็นเก้าอี้อยู่แบบนี้แล้วมันจะเป็นที่นอนให้ได้ยังไง
“ข้าว!”ผมบอก มันยิ้มแล้วส่งขนมมาให้กินรองท้อง รอจนมีพนักงานที่ห้องอาหารบนรถไปเดินผ่าน ผมจัดการสั่งแหลกเลยครับ ก็คนมันหิวหนิ ระหว่างทางก็มีคนขึ้นมาขายของเยอะแยะเลยครับ
“กินไหม?”มันถามผม เพราะเริ่มมีคนขึ้นมาขายพวกขนมหม้อแกงแล้ว ผมพยักหน้า มันเลยซื้อให้ผมถาดนึงแล้วซื้อไปที่บ้านมันอีกหกถาด เยอะแยะไปหมด
“ไปล้างหน้าแปรงฟังไป เดี๋ยวมีคนมาปูที่นอนให้”มันบอก ผมเลยหันไปหยิบเป้ที่ใส่ของกระจุกกระจิกเดินตามไอ้ฟิกไป
“ฟิกทำไงอ่ะ?”ผมชะโงกหน้ามาถามไอ้ฟิก คือในห้องน้ำมันแปลกๆอ่ะ ผมไม่เคยขึ้นรถไฟเลยทำไม่ถูก ไอ้ฟิกยิ้มแล้วจัดการบอกผมว่าต้องทำแบบไหน สนุกดีเหมือนกันครับ ได้นั่งแบบที่ไม่เคยนั่งผมว่าถ้ามากับเพื่อนเยอะๆต้องสนุกมากกว่านี้แน่
“นอนไหน ด้านบน ด้านล้าง!”มันถาม หลังจากแปรงฟันก็เดินมาเก้าอี้ พนักงานรถไฟกำลังปูที่นอนให้ฝรั่งคู่ข้างๆผมอยู่ รู้แล้วครับว่าบันไดมีไว้ทำอะไร
“ด้านบน!”ผมบอก ไอ้ฟิกก็พยักหน้าไม่ได้ขัดอะไร มันให้ผมใส่เสื้อคลุมให้ผมเรียบร้อยแล้ว มันบอกว่าอาจจะหนาวหน่อย ผมยิ่งเป็นโรคแพ้ความเย็นซะด้วย หนาวมากไม่ได้ รอพนักงานปูที่นอนให้เสร็จผมก็จัดการปืนขึ้นด้านบนทันที แล้วรูดม่านปิด นอนครับนอน ตื่นเต้นครับ มันโคลงเคลงมากอ่ะ กว่าจะหลับได้ก็สักพักใหญ่ๆเหมือนกัน
“อือ..หนาว”
“หนาวอ่ะแม่..ลดแอร์หน่อย!”ผมพูดตามความเคยชินครับ แต่เหมือนจะไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ ผมเลยต้องลืมตาขึ้น เพิ่งนึกได้ว่าอยู่บนรถไฟนี่หว่า แต่หนาวอ่ะหนาวมากด้วย ทำไงดี
“ฟิก ฟิก ฟิก”ผมจัดการปืนลงมากจากด้านบน แต่ละคนนอนปิดม่านกันหมดแล้ว ในรถก็ปิดไฟแล้วด้วย ผมเปิดผ้าม่านของไอ้ฟิกแล้วสะกิดเรียกมัน มันลืมตามองหน้างงๆ
“นอนด้วย มันหนาว!”ผมบอก ไอ้ฟิกยิ้มแล้วก็ดึงมือเข้าไปนอนกอดทันที ที่นอนก็ใช่ว่าจะใหญ่อะไรมากมายครับ ติดจะเล็กเลยด้วยซ้ำเมื่อมานอนกันสองคนแบบนี้ แต่ผมกับไอ้ฟิกสามารถครับ
“รู้อยู่แล้วแหละว่าลงมาหา”มันพูดแล้วจูบปากผมทันที ไอ้มิ้นตกใจครับ นี้อยู่บนไฟน๊าๆอย่าเพิ่งหื่นได้ไหม
ไอ้ฟิกไม่หยุด ดึงผ้าห่มที่เขาให้มาคลุมโปงผมกับมัน แล้วตั้งหน้าตั้งตาจูบผมทันที
“อะ อื้ม เดี๋ยวคนเห็น”ผมห้ามได้นิดหน่อยเองครับ ไอ้ฟิกไม่สนใจเริกเสื้อทั่งสองตัวของผมขึ้นจนเห็นหน้าท้องขาวๆของผม มันเงยหน้ามองผมนิดหน่อยแล้วจูบเบาๆลงที่ท้อง
“ซี๊ด..อะ อย่าเจ็บ!”ผมร้องบอก ก็ไอ้ฟิกมันเสือกกัดด้วยอ่ะแต่แล้วก็ต้องรีบปิดปากตัวเอง เดี๋ยวเสียงออก
“อย่าเสียงดังซิ..อยากให้คนอื่นได้ยินหรือไง”มันเลื่อนหน้าขึ้นมาหอมแก้มผมแล้วกระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ
“ฟิกก็อย่าทำซิ..”ผมพูดบ้าง ไอ้ฟิกยิ้มแต่ก็ยังไม่ยอมหยุดมันก้มหน้ามาจนหน้าผากเราชิดกัน
“ก็อย่าทำตัวน่ารักซิ..ฟิกจะได้ไม่ทำ”มันตอบแล้วจูบผมอีกครั้ง คราวนี้ผมตัวลอยแล้วครับ นานๆไอ้ฟิกมันจะแทนตัวว่าฟิก ส่วนมากกูมึงตลอดอ่ะ
“พอก่อนนะ”ผมพูดเสียงเหนื่อยๆ หมดแรงแล้วครับ ไอ้ฟิกมันไปตายอดตายอยากมาจากไหนก็ไม่รู้
“ก็ได้ครับ..แปะโป้งไว้ก่อน ถึงบ้านเมื่อไรฟิกรวบยอดหมดแน่”มันพูดก่อนหมอแก้มอีกครั้งแล้วผลิกมานอนกอดผม เฮ้อ..กว่าจะได้นอน กว่าจะหลับอีก แต่ก็หลับครับ เพราะถ้าไม่หลับไอ้ฟิกมันขู่ว่าจะทำแบบเมื่อกี้อีกอ่ะ แงๆ
ตอนที่ 78
ถึงแล้วครับหาดใหญ่ แต่แม่งกว่าจะถึงเล่นเอาเมื่อยไปตามกันๆเลย ก็เมื่อคืนเล่นนอนเบียดกับไอ้ฟิกทั่งคืน
เสือกตอนเช้าไอ้ฟิกแม่งกวนตีนมันไม่ยอมปล่อยผมกอดแน่นเลย พอพนักงานจะมาเก็บที่นอนมันก็ยิ่งรัดแน่นอ่ะ ไม่ยอมปล่อยเล่นอยู่นานครับกว่าแม่งจะปล่อย
“ฮัลโหลพี่ อยู่ไหนเนี่ยมาถึงแล้ว ให้ว่องดิ!!”มันโทรหาพี่มัน ผมที่ยังไม่ค่อยเต็มตื่นสักเท่าไรแต่ก็ยังโอเคอยู่
มีคนเดินมาเรียกขึ้นรถเต็มเลย ละลานตาไอ้มิ้นหมดแล้ว ข้าวก็ยังไม่ได้กินก็ไม่มีอารมณ์บวกกับเหนื่อยๆ
ด้วย อยากนอนมากถึงมากที่สุด
“หิวไหม?”มันหันมาถาม ผมก็พยักหน้านิดหน่อย มันเดินจูงมือผมเดินออกมารอพี่มันที่ด้านนอก ต่างจังหวัดตอนเช้ามันเป็นแบบนี้นี่เองเนาะ
“กินรองท้องไปก่อนนะ”ไอ้ฟิกเดินไปซื้อปาท๋องโก๋กับน้ำเต้าหู้มาให้ผมกินรองเท้าระหว่างรอพี่ฟี่มารับ ผมก็นะนั่งแม่งมันตรงฟุตบาตรนี่แหละ ขี้เกียจเรื่องมากแล้ว ส่วนไอ้คุณชายมันไม่กินแต่ยืนดูดบุหรี่แทน
“เหม็น!!”ผมเงยหน้าด่ามันแล้วตบที่ขามันแรงๆ ก็เสือกเป่าควันใส่หัวผมไมอ่ะ
“แค่นี้เหม็นนะ เดี๋ยวโดน ลุกขึ้นไอ้ฟี่มาแล้ว!”ไอ้ฟิกพูดแล้วดึงมือให้ลุกขึ้น พี่ฟี่ขับกระบะมารับ สภาพยังอยู่ในชุดนอนอยู่เลยแม่ง แต่ดีมีเสื้อคลุมทับ
“ป๋าอ่ะ?”ไอ้ฟิกถามทันทีที่ขึ้นรถ ผมล้มตัวลงนอนราบด้านหลังคนเดียวทันที
“รออยู่ที่บ้านแล้ว ไงเราสมใจอยากยัง”พี่ฟี่หันมาถามผมทางกระจก ผมก็พยักหน้าเหนื่อยๆครับ ไม่ไหวแล้วอยากนอนอยากอาบน้ำมากอ่ะ รู้สึกตัวเหม็นๆไงก็ไม่รู้
“ถึงแล้ว ลงมาดิ!”ไอ้ฟิกสะกิดผมให้ตื่น ผมค่อยๆลุกมองออกไปด้านนอก โหวว รู้ว่ามีตังค์แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ไง บ้านใหญ่มากอ่ะ ไหนจะสวนอีก บ้านมึงทำไรว่ะเนี่ย
“บ้านรวยก็ไม่บอก”ผมกระซิบบอกมันทันที ไอ้ฟิกยิ้มแล้วขยี้หัวให้ยุ่งมากกว่าเดิม มันเดินจูงมือผมเข้าบ้าน
“ไง?!”เสียงหนึ่งทักขึ้น ผมสะดุ้งทันที เป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาโครงหน้าเหมือนไอ้ฟิกแป๊ะ แต่ไม่ได้สกินเฮดเหมือนมันแค่นั้น แต่ดูมีอายุแล้ว ตาดุเหมือนกันด้วย
“ไม่ไง”มันยักไหล่ เดินเข้าไปทักแล้วกอดทักทาย ผมหันไปมองหน้าพี่ฟี่ ทำหน้าไม่ถูกครับ
“คนนี้!”พ่อไอ้ฟิกชี้นิ้วมาทางผมที่ยืนหน้าซีดอยู่ ตาแม่งดุกว่าไอ้ฟิกอีกอ่ะ ไอ้ฟิกพยักหน้าส่งๆเดินเข้ามาจูงมือผมเข้ามายืนตรงหน้า
“สวัสดีครับ”ผมพูดพร้อมกับยกมือไหว้
“ใช่ได้ ถึงไม่ใช่ผู้หญิงก็เหอะ ดีเหมือนกันกูจะได้ไม่ต้องห่วงว่ามึงจะไปทำลูกเขาท้อง”พ่อมันพูดแล้วขยี้หัวผมแรงๆหนึ่งทีก่อนเดินนำไปที่โต๊ะกินข้าว
“ฟู่ว”ผมพ่นลมออกมาอย่างโล่งอก ก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดว่ะ
“ขนาดนั้นเลย”ไอ้ฟิกหันมาแซว เดินนำผมไปโต๊ะกินข้าว อาหารเพียบครับ ระหว่างที่กินพ่อกับลูกเขาก็คุยกันไปเรื่อยแหละครับ ได้ความมานิดๆหน่อยๆว่าไอ้ฟิกจะกลับมาเฝ้าอู่ให้พ่อมันทุกปิดเทอม ตังค์ที่ได้เกือบทั้งหมดพ่อมันยกให้หมด สลับกับพี่ชายมันบ้าง เพราะบ้านมันเปิดธุรกิจรถครบวงจร ตั้งแต่ล่าง ซ่อม ซื้อหมดอ่ะ
แล้วไอ้บ้านหลังใหญ่ๆนี้พ่อมันก็อยู่คนเดียว แต่ไม่ค่อยเหงาเพราะพี่ท่านยังเฟี้ยวอยู่ พาเพื่อนมาเปิดวง
ที่บ้านบ่อยๆ
“จะนอนอ่ะ”ผมงอแงนิดหน่อยทันที ที่อยู่บนห้องกับไอ้ฟิกสองคน มันหันมามองหน้าแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูโยนลงบนหัวผม ไอ้มิ้นรับแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำจัดการตัวเองทันทีครับ งานนี้อาบกันนานหน่อย
“อือ..ทำไรว่ะ”ผมเดินไปดูไอ้ฟิกเล่นคอมจากด้านหลัง ทั้งตัวมันมีแค่ผ้าขนหนูผื่นเดียวมือคีบบุหรี่อยู่
ตลอดซิหน่า มือขวาก็เลื่อนเมาส์ไปเรื่อย
“สวยป่ะ?”มันหันมาถามแล้วดึงตัวผมเข้าไปนั่งตัก ผมขืนตัวนิดหน่อยเพราะไอ้ฟิกยังไม่อาบน้ำบวกกับมันดูดบุหรี่อยู่ด้วย
“ก็สวยดี จะซื้อรึไง”ผมถามแย่งเมาส์ในมือมันมาเลื่อนดูเองเป็นรูปรถเวสป้าสวยๆหรือพวกรถเก่า คลาสสิคหน่อยๆ
“เออดิ..เอาไปขับโชว์สาวหน่อย”มันบอก ผมแบะปากไม่สนใจลุกขึ้นเดินมาแต่งตัว เหนื่อยครับ อยากนอน ไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั่น
“ไปอาบน้ำเหอะ นั่งเหม็นเน่าอยู่ได้ แล้วไอ้ที่มือก็เหมือนนะ ดูดมันเข้าเดี๋ยวก็ปากดำ!”ผมว่าหยิบกระเป๋าเป้มาโยนลงบนเตียง จัดการเทของทั้งหมด หาเสื้อผ้าใส่หน่อย
“ปากมากจริงเว้ย!!”มันหันเถียงกลับ เดินมากระชากหน้าผมเข้าไปดูดปาก สัด!แม่งกลิ่นบุหรี่เต็มๆ มันบอกกลิ่นออกจะหอม ผมไม่เคยรู้สึกว่าบุหรี่ที่มันดูดจะหอมเลยสักนิด
“อย่ายุ่งดิ..ฟิกอ่ะ มิ้นเหนื่อยจะนอน!”ผมโวยวายอย่างหงุดหงิดนิดหน่อย คนกำลังเคลิ้มเสือกมายุกยิกอยู่ได้ที่ซอกคอกูเนี่ย
“มึงก็นอนไปดิ กูไม่ได้ว่าไรซะหน่อย!”มันย้อนกลับแล้วกดจมูกลงมาที่แก้มผมอย่างหนักก่อนดึงตัวผมเข้าไปกอด ผมก็นะเหมือนเจอหมอนกอดที่ถูกใจก็เอาขาก่ายทันที
นอนครับ หลับกันเป็นตายเลย เหนื่อยมากอ่ะ ถึงเมื่อคืนจะได้นอนมากขนาดไหนแต่ก็ยังเหนื่อยมากและเพลียมากเหมือนกัน ผมโทรไปรายงานท่านคุณแม่เรียบร้อยแล้วด้วย ตื่นมาอีกทีเกือบๆบ่ายสามเลยอ่ะ ที่ตื่นเพราะหิวเลยถึงตื่น
“หิว..หาของกินให้หน่อย”ผมเลื่อนหน้าเข้าไปกระซิบที่กกหูไอ้ฟิกที่ตอนนี้นอนหลับสนิทมากอ่ะ หล่อจริงเว้ย มันขยับตัวหนีนิดหน่อย ไม่ยอมตื่น ผมยิ้มก้มไปจุ๊บที่ปากมันเบาๆเอาผ้าห่มคลุมตัวมันให้ดี เพราะไอ้ฟิกแม่งใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียว แต่เปิดแอร์เย็นมาก ผมเดินไปดูรอบๆห้องมันครับ รูปเต็มอ่ะ ตอนเด็กๆมันแต่งตัวอย่างเก๋าอ่ะ พอๆกับพ่อมันเลย บ้านนี้แม่งตาดีทั้งบ้าน ข้างๆตู้เสื้อผ้ามีเสาร์แขวนเหรียญรางวัลด้วย เหรียญจากที่มันแข่งกีฬาทั้งนั่นเลย
“ใครว่ะ?”ผมพูดกับตัวเองเบาๆ หยิบรูปที่แขวนอยู่บนฝ่าผนังออกมาดู เป็นรูปไอ้ฟิกในชุดบาสถือถ้วยรางวัลใหญ่ข้างๆเป็นผู้หญิงในชุดดรัมเมเยอร์หรือไม่ก็หลีดนี่แหละ อีผู้หญิงมันควงแขนไอ้ฟิกยิ้มแป้นเลย
“เสน่ห์แรงเว้ย!”ผมหันไปพูดกับคนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง ค้นมาเรื่อยๆก็เจอกระเป๋าใส่อัลบั้มรูป ด้านในเป็นรูปของมันกับพี่ฟี่ตอนเด็กๆแล้วก็พ่อมันเสียส่วนใหญ่
“ฮ่าๆ น่ารักว่ะ”ดูไปก็หัวเราะไป มีรูปเกือบทุกอิริยาบถ ตั้งแต่ร้องไห้งอแงยันยิ้มแป้นโชว์ฟันหลอ ฮ่าๆ มีรูปแก้ผ้าอาบน้ำกับสาวด้วย แต่ในรูปร้องครับ ไอ้ฟิกมันร้อง ฮ่าๆอย่างเอ๋อมากอ่ะ
“หัวเราะไรนักหนาว่ะ ฮืม!”มันเดินเข้ามาหอมที่ต้นคอผมด้านหลังแล้วดึงตัวผมเข้าไปกอด มันเอาขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวผมไว้แล้วซบหน้าลงที่บ่าผม
“อย่างเอ๋ออ่ะ ฟิกอย่างเอ๋ออ่ะ จู๋เล็กว่ะ”ผมบอกแล้วหัวเราะลั่นเลย ก็ในรูปไอ้ยืนเปลือยร้องไห้เหมือนจะขอ
ให้อุ้ม
“ดูตอนนี้ป่ะล่ะ ว่าจะขนาดเท่านี้หรือเปล่า?”มันกระซิบที่ข้างหูผม เสือกแลบลิ้นเลียอีก เปรตจริงแม่ง!!
“จิ๊!”ผมทำเสียงใส่ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตารื้อรูปไอ้ฟิกต่อไป ฮาท้องแข็งมากอ่ะ บางรูปไอ้เจ้าตัวมันก็ไม่ยอมให้ดูต้องแย่งจนเหนื่อยเลย
“ฮ่าๆ ไม่เอาไม่เล่นแล้ว หิว ฟิกหาของกินให้หน่อย”หลังจากแย่งรูปกันอยู่นาน บวกกับเล่นกันนิดๆหน่อยทำให้ผมเหนื่อยและหิวมากๆด้วย
“หิวอีกแล้ว..ตัวเล็กนิดเดียวแม่งกินเยอะ เลี้ยงไม่ไหว”มันพูดแล้วผลิกตัวนอนคว่ำลงกับที่นอน ผมมองมันแบบขัดใจก่อนเอื้อมไปดึงมือไอ้ฟิกให้ลุกขึ้น แต่มันก็ยังไม่ยอมลุกขืนตัวอยู่ได้
“ฟิกอ่ะ!”ผมเริ่มหงุดหงิดและเหนื่อยมากๆ จนกลายเป็นอารมณ์ ไอ้ฟิกผลิกตัวกลับมาเงยหน้ามองผมที่ยืนทำหน้าบึ้งอยู่ปลายเตียง มันกระชากแขนผมอย่างแรงจนตัวผมล้มไปนอนทับบนตัวมัน
“kiss!”กระแดะมากอ่ะเสือกพูดเป็นภาษาอังกฤษด้วย มันจับมือมาผมมาลูบๆที่ปากมันก่อนหลับตาพริ้มรอผมให้ผมทำตามที่มันบอก ผมยิ้มก่อนยื่นหน้าไปจูบปากมันเบาๆ ผมก็แค่ทำตามที่มันบอกไม่ได้อยากเกินเลยซะหน่อยแต่ไอ้ฟิกมันไม่คิดงั้นดิ เสือกสอดลิ้นเข้ามาแล้วผลิกตัวผมให้นอนราบกับเตียง ตวัดผ้าห่มขึ้นมาคลุมเราทั้งสองคนไว้
“กินกันเองก่อนนะ ค่อยลงไปกินข้าว”มันพูดเสียงหื่นแล้วลากลิ้นเลียริมฝีปากผมลามลงมาถึงลำคอผม มันเลิกเสื้อยืดตัวใหญ่ที่ผมใส่ขึ้นมากองที่หน้าอก ก่อนขบเม้นแรงๆจนรู้สึกเจ็บไปทั่วหน้าอก มันจัดการรูดกางเกงขาสั้นที่ผมใส่ลงมาจนถึงข้อเท้า แล้วค่อยๆเลื่อนตัวลงไปอยู่ข้างเตียง ดึงตัวผมให้ไปอยู่ในระดับที่พอดีกับปากมัน
“อะ ฮา ฟิก”เริ่มไม่รู้เรื่องแล้ว สมองขาวโผลน ผมนอนราบกับเตียงจิกเล็บลงกับที่นอน เกร็งเท้ายกขาขึ้นสูง
ซูดหายใจเข้าลึกๆเมื่อไอ้ฟิกลงลิ้นที่ประตูด้านหลังของผม ถึงจะไม่เคยมีอะไรกันถึงขั้นสอดใส่ แต่ระดับที่มันใช้ลิ้นผมเคยโดนแล้ว ถึงไม่บ่อยมากก็เหอะ
“อ๊ะ..อ๊าส์..ฟิก ไม่ไหวแล้ว เร็วๆหน่อย อ๊ะ”ผมเร่งมันนิดๆเมื่อรู้สึกว่าไอ้ฟิกมันทำชักช้าไม่ได้ดั่งใจ เพราะทุกครั้งมันต้องร้อนแรงกว่านี่มากอ่ะ มันค่อยๆขยับปากขึ้นลงช้าๆเหมือนไม่เร่งรีบแต่ผมที่กำลังจะแตกเริ่มไม่ไหว จะผลักหัวมันออกกก็ไม่ได้ เสือกมาปัดมือผมออกอีก
“ใจร้อนไปไหนครับ..อย่าเพิ่งรีบแตกรอกันก่อน”มันเงยหน้าพูดจากหว่างขา ผมยันตัวขึ้นแล้วคว้าคอไอ้ฟิกมาจูบทันที ผมเลื่อนตัวลงไปนั่งจูบกับไอ้ฟิกที่ข้างเตียง ก่อนยันตัวขึ้นจิกหัวมันแน่นแล้วดูดปากมันอย่างแรงก่อนผลักตัวมันนอนราบกับพื้นห้องเย็นๆ
“ใจเย็นครับที่รัก..อย่าเพิ่งรีบร้อน”มันพูดแล้วผลิกขึ้นคร่อมผม เอื้อมไปลากเบาะนอนที่อยู่ข้างโต๊ะคอมมารองตัวผมไว้ แล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบของในกระเป๋า ผมมองตามหลังมันไปแล้วใจสั่นครับ เตรียมตัวกับเรื่องนี้มาแล้วก็จริงแต่ก็ยังแอบกลัว แสร้งทำร้อนแรงเพื่อกลบเกลื่อนความกลัวของตัวเอง ไม่ใช่ไม่เคยเรื่องแต่แค่ยังไม่สอดใส่แค่นั้น
“ช่วยฟิกหน่อยนะ เอาให้สุดความสามมารถเลยนะครับ”มันเดินไปนั่งลงที่ข้างเตียงแล้วอ้าขากว้าง ดึงมือผมเข้าไปใกล้ๆ มันก้มลงมาจูบที่หน้าผากผมก่อนกดหน้าผมลงที่หว่างขามัน ผมลากลิ้นเลียตั้งแต่พวงไข่มันขึ้นถึงลำตัวยาวๆของมันก่อนครอบปากลงจนมิดด้าม ขยับปากขึ้นลงช้าๆก่อนถอดปากออกให้น้ำลายเยิ้มที่สวนหัวแล้วดูดแรงๆจนไอ้ฟิกร้องเสียงดัง
“อ๊ะส์!..อย่าเล่นแบบนั้นครับ..เดี๋ยวจุกนะ”มันบอกเสียงสั่น ผมเงยหน้ายักคิ้วให้มัน จับขามันให้อ้ากว้างมากขึ้น แล้วดูดเบาๆอีกครั้ง เลียวนไปรอบๆรอยหยักแล้วครอบปากลงไปอีกครั้ง
“อ๊ะ อ๊าส์..แบบนั้นครับ..อืมๆ ดีครับ โอ้ว อย่าดูดแรง โอ๊ย ไม่ไหวแล้วมิ้น จะแตกแล้วๆ”มันร้องใหญ่เลยครับ ผมก็ยิ่งสนุกขยับปากขึ้นลงสลับช้าเร็ว เอามือมาขย่ำที่พวงไข่มันเบาๆจนเริ่มรู้สึกว่าไอ้ฟิกใกล้จะแตกก็ขยับปากอย่างรวดเร็วจนมันครางเสียงสูงแล้วถอนปากออก มาดูดที่พวงไข่มันแรงๆอีกครั้งแล้วยกตัวขึ้นจูบปากไอ้ฟิกอย่างดูดดื่มจนได้ยินเสียงออกมา
“ไปฝึกมาจากไหน ฮืม ร้อนแรงนักนะ คราวนี้เจอของจริงแน่”มันพูดแล้วลุกจัดท่าผมให้ดี ก้มลงจูบไปทั่วใบหน้าผมจูบซ้ำๆลามลงมาถถึงยอดอกทั้งสองข้าง ลิ้นกับนิ้วมือมันสลับกันทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมจนผมต้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ดีที่บ้านใหญ่แล้วไม่ค่อยมีคนอยู่เลยไม่ต้องเก็บเสียงอะไรมากมาย
“ช้าๆ เบาๆ นะมิ้นกลัว”ผมพูดเสียงสั่น เมื่อเห็นไอ้ฟิกสาวน้องชายแรงๆอีกครั้งต่อหน้าผม ทำเอาใจผมฝ่อลงเลยอ่ะ
“อย่ากลัวนะ ฟิกจะทำเบาๆสัญญาเลย”มันพูดเสียงอ่อนโยน จับขาผมให้อ้ากว้างก่อนลงลิ้นที่รูด้านหลังผม
อีกครั้ง
“ฮา อ๊ะ ฮา ฟิก อ๊าส์ อื้ม …อ๊ะ เจ็บ!”ผมร้องเสียงหลงเมื่อไอ้ฟิกส่งเข้ามานิ้วเข้ามาในตัวผม แค่นิ้วเดียวทำเอาผมต้องนิ้วหน้าด้วยความเจ็บ แต่ไอ้ฟิกก็ให้ผมเจ็บไม่นานครับสอดนิ้วที่สองตามติดๆทำเอาแทบอยากถีบมันทันที
“ไม่เจ็บครับ หายใจเข้าลึกๆ ไม่ร้องนะคนดี”ตลอดๆจะเอากูทีไร มึงพูดเพราะตลอด คนดีอย่างเงี๊ยะมีที่ไหนปกติเคยพูดไหม สาด มันเกลี่ยน้ำผมที่ไหล่ออกมาไหนก็ไม่รู้ แล้วขยับนิ้วมือเข้าออกเบาๆ
“อ๊ะ..เจ็บ อื้มๆ อ๊าส์ ตรงนี้ อ๊ะส์ๆ”ผมครางเสียงสูงเมื่อไอ้ฟิกกดย้ำตรงจุดกระเส่าของผม เหมือนมันยิ่งได้ใจรู้ว่าส่วนไหนเรียกเสียงได้มากจากผม มันก็ยิ่งกดย้ำเรื่อยๆจนตอนนี้นิ้วมันที่อยู่ในตัวผมมีสามนิ้วแล้ว
“ไม่ไหวแล้วฟิก..ฮา อ๊าๆ”ผมร้องขอมันอย่างหมดท้า เมื่ออารมณ์ความต้องมีมากกว่านิ้วที่ได้มา ไอ้ฟิกยิ้มมุมปากแล้วก้มมาจูบปากกับผมอีกครั้ง
“อึก..เย็น”ผมร้องนิดหน่อยเมื่อมันป้ายเจลลงที่รูด้านหลัง
“กอดคอฟิกนะ”มันพูด จับมือผมโอบคอมันไว้ สองขาก็ชันขึ้นมาจนชิดหน้าอกผม
“อ๊ะเจ็บ!..ฟิกเจ็บ!”คราวนี้ผมร้องจริงๆแล้ว ไม่มีอารมณ์อะไรทั้งสิ้นนอกจากความเจ็บ ทรมานเหมือนร่างจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆให้ตายเหอะ ไม่ให้สนุกเลยสักนิด
“ไม่เจ็บครับ อย่าร้องนะ จับคอฟิกไว้แน่นๆครับ อีกนิดครับ จะเข้าหมดแล้ว อื้ม อ๊าส์!”แล้วความพยายามของ
ไอ้ฟิกก็เป็นผลสำเร็จเมื่อมันยัดไอ้น้องชายมันเข้ามาในตัวผมได้ทั้งลำ จะตายให้ได้เลยครับ
“เจ็บฟิก ..อ๊ะส์ อย่าเพิ่งขยับซิ..อื้ม”
“อย่าเกร็งครับ..หายใจเข้าลึกๆ อื้มม..แบบนั้นแหละ ดีๆ อ๊าส์ มิ้น แน่นอ่ะ แน่นมากด้วย โอ๊ย อ๊าส์!”เมื่อเริ่มเข้าที่ไอ้ฟิกก็เร่งเครื่องอย่างเดียว มันขยับช้าบ้างเร็วบ้างจนผมตัวสั่นไปหมด อารมณ์เจ็บๆเริ่มหายไปทีละนิดก่อนตามมาติดๆด้วยอารมณ์ความเสียว
“อ๊ะส์ อ๊ะๆ..ฮา..อื้ม ฟิก ช้าๆหน่อย อื้มๆ อ๊าส์ๆ”
“ไม่ไหวแล้วครับ ขอนะ!”มันพูดแล้วก็จับผมนอนคว่ำ ดึงก้นผมให้โด่งขึ้น แล้วซอยถี่เข้ามา ทำเอาต้องจิกผ้าปูที่นอนแน่น
“อ๊าส์ๆ ฟิก ไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้ว ฟิก อื้มๆ อ๊าส์!”ผมยิ่งร้องมันก็ยิ่งเร่งเครื่อง ผมเอื้อมมาจับน้องชายตัวเองแล้วชักขึ้นลงอย่างเร็ว เชิดหน้าครางด้วยความเสียวของตัวเอง
“โอ๊ยๆ ไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้ว ฟิก อ๊าส์ๆ แตกแล้ว อ๊ะ อ๊าส์!”แล้วก็แตกครับ เต็มๆมือก็เลยกูเลยแม่ง ผมฟุบหน้าลงกับเตียง ปล่อยให้ไอ้ฟิกขยับอีกสองสามทีมันก็แตกตามมาติดๆแล้วซบตัวนอนทับผม ไอ้น้องมันยังคาอยู่รูผมเหมือนเดิม
“รักมึงนะ..รู้ไว้ด้วย”มันพูดเสียงแหบแล้วกดจมูกกับแก้มผมอย่างแรง ผมยิ้มทันทีคว้าคอไอ้ฟิกจากด้านมาจูบ
ปัง ปัง ปัง
“เอากันเบาๆหน่อยโว๊ย อิจฉาคนเมียอยู่ไกลบ้าง!”เสียงตะโกนดังมาจากด้านนอกผมกับไอ้ฟิกมองหน้ากันแล้วหัวเราะ ผมยกหน้าจูบที่ปลายคิ้วมันแล้วกระซิบที่ข้างหูมันเบาๆ
“รักนะ รักมากด้วย ฟิกเป็นของมิ้นแล้ว ใครหน้าไหนก็ห้าม!”
“หึหึ..ห้ามขนาดนี้งั้นเอาให้คุ้มนะ!”มันพูดหน้าเจ้าเล่ห์แล้วจับผมผลิกตัวเข้าหามันทำเอาผมต้องร้องด้วยความเจ็บนิดๆเพราะส่วนนั้นของมันยังเชื่อมกับตัวผมอยู่ก่อนที่ไอ้ฟิกจะต่อกับผมจนถึงหัวค่ำ ข้าวเลยไม่ได้กินแม่ง

kamaji

ขอบคุนคราบ

GBOMK

{:4_91:} ขอบคุนคับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ {:sm-52:}

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนนะคราฟผม

cawee

ขอบคุนนะคราฟผม

kiloay

ขอบคุน นะคราฟ

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนนะคับ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

มิ้นส์เสียสาวซะละ

meanspy

ขอบคุณมากครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ