พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 12.

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
3 u2 j/ n- a1 oความเดิมตอนที่แล้ว
; z9 w& S& G+ t6 J: `! f. l6 x“ฟังให้จบก่อนซิ...”แม่ผมพูดขึ้นจนผมคลายกอดออก แล้วจ้องหน้าแม่
2 C- _* C" e2 T5 `6 w' @' @) V& t   “ครับ...”ผมก็งงๆ
   “ที่บอกว่า เกลียด คือเกลียดไม่ลงหรอกลูกตัวเองแท้ๆนะ...”แม่พูดออกมาอย่างยิ้มๆทำเอาผมถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งๆทันที
) q5 F! B/ L4 |+ @   “ขอบคุณนะครับพ่อแม่...ผมดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อแม่จริงๆ รักนะครับ”ผมกอดเอวแม่อีกรอบ โดยมีพ่อลูบหัวปลอบอย่างอ่อนโยน
   “เดี๋ยวก่อนซิ...แล้วแฟนเราใช่ พี่ปันรึเปล่า”แม่ผมแกะมือผมออก แล้วถามผม
! A0 p; `  Q8 N' {$ e' R8 G   “เอ่อ...ครับ”ผมก็พยักหน้าตอบไปเบาๆ
$ D! {& W) w6 s* X8 _/ Y   “งั้นก็โอเค...ว่าที่ลูกเขยคนนี้ แม่ชอบ...555”แม่พูดออกมา ก่อนจะหัวเราะกับพ่อจนผมหน้าแดงเลย
   “แม่อ่า...”ผมก็ก้มหน้าด้วยความอาย
4 p6 H  s( Y5 Y9 C* X8 R   “ ไปๆ ทั้งพ่อทั้งลูก ไปกินข้าวได้แล้วไปไปป์ไปล้างหน้าล้างตาก่อนนะลูก”แม่ผมสั่งก่อนจะเดินออกไปกับพ่อ ผมจึงเดินตามเข้าไปทีหลัง แล้วหน้าล้าง แล้วก็ออกมาเห็นพี่ปันนั่งเล่นเกมส์กับพี่ชายผมอยู่อย่างสนุกสนานแต่พอทุกคนได้ยินเสียงประกาศิตของแม่ผมก็รีบวิ่งเข้าไปนั่งที่โต๊ะทันที
   “ถ้าไปป์บอกแม่เร็วกว่านี้นะคงทำอาหารเลี้ยงให้เยอะกว่านี้อีก”แม่ผมพูดขึ้น บนโต๊ะอาหาร
  E6 F# h  c& d, Z7 X4 I4 F   “เลี้ยง...เนื่องในโอกาสอะไรครับแม่”พี่ชายผมที่เพิ่งกลืนอาหารลงคอไป หันมาถามแม่อย่างงงๆ
+ v- G" q" j7 n6 [+ u; Y   “ก็ในโอกาสที่จะได้...ลูกปันมาเป็นลูกเขย...ไงหละ”แม่ผมพูดอย่างยิ้ม กับพ่อผมที่ดูขำกับท่าทางของแม่ผมส่วนพี่ปันก็ดูจะอึ้งๆ แต่สักพักก็เปลี่ยนมาเป็นรอยยิ้มแทน แถมดึงมือผมมากุมอีกอยู่ข้างใต้โต๊ะหลังจากทานอาหารเสร็จ พ่อกับพี่ชาย ก็ไปนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นส่วนผมกับพี่ปันก็ช่วยแม่เก็บโต๊ะ (ไอพี่เลว ขี้เกียจตลอด)
' i& [, F* `, h: n! O5 i) A4 f   “ปัน...แม่ฝากไปป์ด้วยนะช่วงนี้พ่อกับแม่ไม่ค่อยได้อยู่ในไทยเท่าไหร่”แม่ผมหันไปบอกพี่ปันที่เพิ่งเก็บจานเสร็จ
. T2 p/ A7 p& S' u' c" R$ O   “ครับ...ไม่ต้องห่วงครับผมจะดูแล”ลูกของคุณแม่และแฟนของผม”เป็นอย่างดีครับ”พี่ปันตอบแม่ แม่ผมก็ยิ้มกว้างเลย ส่วนผมแทบจะอยากหายตัวไปเลยก็คนมาอายนี่นา
) v( M5 }1 Z! `0 O! @ หลังจากนั้นพี่ชายก็เดินมาส่งผมกับพี่ปันที่หน้าบ้านโดยพี่ปันเดินไปที่รถก่อนแล้ว ผมจึงเดินอยู่กับพี่ชายของผม
   “ไม่นึกว่า จะบอกเร็วขนาดนี้...”พี่ชายผมเอ่ยขึ้น
   “อืม...ตอนแรกกะว่าจะบอกพ่อก่อนแต่แม่ก็ดันมาได้ยินซะงั้น”ผมก็ตอบออกไปยอมรับว่าโล่งอกที่บอกความจริงไป แต่ใจลึกๆก็แอบเสียใจที่ทำให้พ่อแม่เสียใจและผิดหวังในตัวเรา ถึงจะยิ้ม แต่แววตาคนเรามันปิดไม่ได้หรอก
   “อืม...แกก็ทำตัวดีๆหน่อยแล้วกันอย่าทำอะไรที่มันเกินงามนัก”พี่ชายผมกล่าวแบบเตือนๆ
   “อืม...รู้แล้ว”ผมก้มหน้าตอบไป
- S+ R+ f3 K( K' @: H   ผมก็ขึ้นไปรอที่รถระหว่างที่พี่ชายยืนคุยอะไรก็ไม่รู้กับพี่ปันอยู่ ผมก็ไม่ได้อยากสนใจเท่าไหร่เพราะกำลังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย  แต่สติก็กลับมาเพราะเสียงปิดประตูรถหันไปข้างๆก็เห็นพี่ปันอยู่บนรถแล้ว
6 D* s  M  k: |4 B   “ไปป์เราจะไปไหนกันต่อ...รึเปล่า”พี่ปันหันมาถามผม
# V( j: W; y3 o7 @$ g   “อืม...เดี๋ยวเราต้องหาพ่อแม่พี่ปันวันไหนที่ไหนนะ...”ผมหันไปถามพี่ปัน
   “อ่อ...พ่อแม่พี่เครื่องลงวันศุกร์แต่ท่านบอกไม่ต้องไปรับ...ให้เราไปรอที่โรงแรมที่หัวหินเลย”พี่ปันพูดร่ายยาวออกมาผมก็ได้แต่พยักหน้ารับ และใช้ความคิดแปปนึงก่อนจะนึกได้
   “งั้นเราไปซื้อของกันนะพี่ปัน”ผมหันไปถามความเห็นพี่ปัน
   “ไปซิไป...”พี่ปันพูดแบบยิ้มๆก่อนจะเคลื่อนตัวรถออกไป
0 n+ S8 X1 ?+ l( G3 P: e   ระหว่างที่อยู่บนรถผมกับพี่ปันไม่ได้มีการพูดคุยกันเลยมีเพียงเสียงเพลงเปิดคลอๆอยู่ในรถ ผมเองก็กำลังนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจ ดีที่บอกความจริงกับพ่อแม่ไป
' ?9 r$ O2 w+ `/ ^6 u9 T   “ไปป์...ไปป์”พี่ปันสะกิดผมจนผมสติกลับมา หันไปมองพี่ปัน
7 W6 k6 b" E% h$ N' ]$ X   “อะไรหรอพี่ปัน...”ผมหันไปถามพี่ปันอย่างงงๆ
% Z/ j! I6 T& a; H! |7 o   “ถึงแล้ว...พี่เรียกเราตั้งนาน ไม่ยอมตอบเป็นอะไรไปไม่สบายรึเปล่า”พี่ปันพูดออกมาอย่างเป็นห่วงพลางจับผมไปทั้งตัว จนผมขำกับท่าทางแบบนั้นของพี่ปัน
% y" o$ U4 o! R/ c. E   “ไม่เป็นไรคับ...ไปป์ก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”ผมก็ตอบตามความจริงไป
5 @7 c5 G# ?5 k) l9 a   “ช่วงนี้ไปป์เหม่อๆบ่อยนะ”พี่ปันยังคงถามผมไม่เลิก
( K6 L* s6 m. F& `+ x   “อืม...พี่ปันคิดว่าไปป์ทำถูกรึเปล่า”ผมหันไปถามพี่ปัน
( X- ]: {' n; t+ O+ [8 j. W   “ทำอะไรหละคับ”พี่ปันถามกลับ
( K& [& D. @- a6 }; e* U7 L   “ก็ที่ไปป์บอกเรื่องของเราสองคนกับพ่อแม่อ่าคับ”ผมบอกต่อ จนพี่ปันทำท่าร้องอ๋อออกมา
# e4 a5 Y3 u+ I  z- |" d   “แล้วไปป์คิดว่ามันถูกต้องรึเปล่าหละ...ในความคิดของพี่ก็คิดว่าถูกต้องแล้วเพราะเราบอกความจริงกับพวกท่าน เราไม่ได้โกหกพวกท่านช่วงแรกท่านอาจจะยังรับไม่ค่อยได้แต่ของอย่างนี้มันก็ต้องใช้เวลานะ...และต่อให้เราไม่บอกตอนนี้สักวันอาจจะรู้เรื่องด้วยตัวเอง พี่ว่าถ้าเป็นแบบนั้นท่านคงจะเสียใจมากกว่านะไปป์”พี่ปันพูดร่ายยาวออกมา ผมก็ได้แต่คิดตามคำพูดของพี่ปันไปแต่ก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย
   “อย่าคิดมากนะครับไปป์...ยิ้มให้พี่ดูหน่อยเร็ว”พี่ปันจับหน้าผมให้หันมามองหน้าพี่เค้า จนผมอายหน้าแดงเลยแต่ก็ส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้ พี่ปันก็ดูจะพอใจจึงปล่อยผมออก ผมจึงลงจากรถไปโดยทีพี่ปันที่วิ่งตามมาติดๆ
   ผมกับพี่ปันก็เดินดูของกันไปเรื่อยๆตัวผมเองก็กำลังคิดว่าจะซื้ออะไรไปให้พ่อแม่พี่ปันดี ยิ่งคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกพี่ปันเองก็เดินดูของนู้นนี่ไปเรื่อยๆ
/ E7 c3 z" O! l+ U: M2 K- z   “พี่ปัน...”ผมกระตุกชายเสื้อพี่ปันให้หยุดเดิน
   “ว่าไงครับ...”พี่ปันหันมาหาผมอย่างงงๆ
   “ไปป์จะซื้ออะไร ไปให้พ่อแม่พี่ดีอ่า”ผมถามพี่ปันไป
   “จะซื้อให้พ่อแม่พี่เหรอ...ไม่ต้องหรอก”พี่ปันพูดแบบยิ้มๆ
3 P. \* Q6 I1 |; D( l   “ทำไมหละ...”ผมถามอย่างสงสัย
3 ^6 ]# w) g! d- B- W) y7 {! ~   “ไม่มีอะไร...ก็แค่ไม่อยากให้ไปป์เสียตังค์เท่านั้นเองครับ”พี่ปันตอบกลับมา
& e; A$ `8 ]% P; L   “แต่ไปป์ก็อยากซื้อให้นะ...”ผมก็บอกออกไปใช่เราอยากซื้อของขวัญต้อนรับให้ เจอกันครั้งแรกต้องสร้างความประทับใจกันหน่อยซิ
! v7 R. v, W- T% w$ h( F% ^   “อืม...”พี่ปันดูจะใช้ความคิด
& y) Y" s# Z5 ?7 Y- y+ c   “อ้อ...พี่รู้แล้วว่าไปป์ควรจะซื้ออะไรให้พ่อแม่พี่...”พี่ปันทำท่านึกออก พร้อมกันดีดนิ้ว ก่อนฉุดแขนผมให้เดินตามพี่ปันไปผมเองก็เดินตามไปอย่างว่าง่าย จนมาหยุดอยู่ที่ร้านขายของพื้นบ้านอยู่ร้านนึง
) B( V) H8 m: b" U6 i   “มาร้านนี้ทำไมหละพี่ปัน”ผมเอ่ยถามพี่ปันอย่างสงสัย
% M; o# V; p; B) n# |   “ก็ไปป์อยากซื้อของฝากให้พ่อแม่พี่ไม่ใช่เหรอ...นี่ไงไปป์ลองไปเลือกดู”พี่ปันเอ่ยก่อนจะพาผมเข้ามาดูของในร้านที่ถูกจัดอย่างดูดีมีสไตล์ดูแล้วเหมือนของแบรนด์เนมก็ไม่ผิดเลยทีเดียว
   “เดี๋ยวไปป์ดูของไปก่อนนะ...พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อน”พี่ปันพูดจบก็เดินออกจากร้านไป ให้ผมอยู่คนเดียวในร้านกับพนักงานขายอีก 3- 4 คน
     “แล้วเค้าจะชอบของที่ไปป์ซื้อให้มั้ยเนี่ย”ผมก็พึมพำอยู่คนเดียว อุตส่าขอความเห็นจากพี่ปันก็ไม่ได้คำตอบอีกแถมในร้านยังมีของให้เลือกเยอะมากๆ ผมจึงเดินไปดูส่วนของเครื่องความงามตาผมก็หันไปเห็นสบู่ 4 - 5 ก้อนซึ่งถูกจัดอยู่ในแพคเกตสวยมากๆพนักงานที่เห็นผมสนใจจึงเดินมาให้ข้อมูล
   “นี่เป็นสบู่ทำจากสารสกัดธรรมชาติ ค่าในนี้ก็จะมีสบู่ทำจากถ่าน นี่ก็ทำมาจากแตงโม...”แล้วพนักงานก็พูดร่ายยาวเหยียดผมก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
   “แล้วใช้ได้กับทุกผิวรึเปล่า...”ผมถามพนักงานหลังจากที่อวดสรรพคุณจบ
3 N* p8 I' B$ ?& Z5 c   “ค่า...ใช้ได้ทุกผิวเพราะเป็นสารจากธรรมชาติจึงอ่อนโยนต่อผิว ให้ความชุ่มชื่นกับผิวไม่ให้ผิวแห้งค่า...”พนักงานหันมาตอบยิ้มๆ
5 S, ?- {3 n6 y, W, D$ A. ~+ K' s   “งั้นเอาอันนี้กล่องหนึ่งแล้วกันครับ...ห่อเป็นของขวัญให้ด้วยนะครับ”ผมหันไปบอกพนักงาน ก่อนพนักงานจะขอตัวออกไป ผมจึงเดินดูของต่อไปเรื่อยๆพี่ปันก็เดินเข้ามาในร้านพอดี
   “เป็นไงบ้างไปป์...ได้ของบ้างยัง”พี่ปันถามผม
  c3 n" s9 N- T   “อื้ม...ไปป์ซื้อของให้คุณแม่พี่ได้แล้ว...เหลือของคุณพ่ออ่า”ผมหันไปตอบ เพราะคุณพ่อเป็นผู้ชาย แถมเป็นคนต่างประเทศอีกยิ่งคิดไม่ออกใหญ่เลย ว่าจะซื้ออะไรไปให้ดี
   “พี่ว่าของที่ไปป์ซื้อให้...จะอะไรก็เหอะพ่อแม่พี่คงดีใจแหละ อย่าคิดมาก”พี่ปันพูดก่อนจะลูบหัวผมเบาๆ
   ผมก็เดินดูของอีกรอบนึง ห่อนจะเห็นเข็มขัดหนังเส้นหนึ่งสีน้ำตาลเข้มหัวเข็มขัดก็ทำมาจากเครื่องถมโลหะ ดูคลาสสิคดี ผมก็หยิบมาดูอย่างสนใจเพราะมันก็สามารถเอาไปใช้ได้ด้วย ผมจึงเรียกพี่ปันให้มาหาก่อนจะเอาเข็มขัดมาลองทาบที่ตัวพี่ปันดู มันก็ดูเหมาะดีกับผู้ชายผมจึงหยิบไปให้พนักงานอีกคน สักพักพนักงานก็ยื่นถุงมาให้ พี่ปันหยิบมาถือไว้เองผมก็จ่ายเงินไป แล้วออกจากร้านมา
% {9 B5 A8 ?2 ]) A8 g& r4 f   “ได้ของฝากจนได้ โล่งอกไปที...”ผมพูดอย่างยิ้มๆพี่ปันก็ขำกับท่าทางของผม
   “แล้วซื้อของอะไรให้แม่พี่หละ...”พี่หันมาถามผม
   “ไม่บอก...เอาไว้รู้พร้อมกันแม่พี่แล้วกัน”ผมเอ่ยออกไปอย่างขำๆ
: i9 `; m/ k, m3 _   “พี่หิวแล้วอ่าไปป์...เราไปหาอะไรกินกันนะครับ...”พี่ปันเอ่ยขึ้น ผมดูนาฬิกานี่ก็เย็นมากแล้ว
   “อื้ม...งั้นวันนี้ก็กินข้าวเย็นนอกบ้านเลยแล้วกันเนอะ...”ผมหันไปบอกพี่ปัน ซึ่งพี่ปันก็พยักหน้าเป็นคำตอบ
   “แล้วพี่ปันอยากกินหละวันนี้...”ผมหันไปถามพี่ปันเพราะปกติพี่ปันจะถามผม ตามใจผมเสมอ เรื่องหาร้านอาหารทานกัน
   “อืม...พี่อยากกิน...”ไปป์”...อะ”พี่ปันก้มมากระซิบข้างหูผมทำเอาผมดีดตัวออกห่างจากพี่ปันทันที
8 B% |4 _% J3 p6 Q; H+ T, B* x" V   “ทำไมต้อง เดินห่างจากพี่ขนาดนั้นหละไปป์...”พี่ปันถามอย่างแซวๆ ปนเสียงหัวเราะ
6 u6 v: }5 E7 p9 r   “ไม่อยากเดินกับคนโรคจิต...หื่นกามด้วย...”ผมก็เอ่ยออกไป ก่อนจะเดินหนีพี่ปันไป โดยมีพี่ปันเดินมาอยู่ไม่ห่างตัวนัก
7 Z9 j. T* T9 B0 |  Y' G “ทำไมต้อง เดินห่างจากพี่ขนาดนั้นหละไปป์...”พี่ปันถามอย่างแซวๆ ปนเสียงหัวเราะ
   “ไม่อยากเดินกับคนโรคจิต...หื่นกามด้วย...”ผมก็เอ่ยออกไป ก่อนจะเดินหนีพี่ปันไป โดยมีพี่ปันเดินมาอยู่ไม่ห่างตัวนัก
   “แหม...แล้วคนโรคจิต เป็นแฟนใครกันหละครับ...”พี่ปันถามผมอย่างยียวน
   “ไม่รู้ซิ...แฟนไปป์เค้าไม่ลามกหื่นกามหรอก ”ผมก็หันไปตอบแบบกวนๆ ซึ่งสุดท้ายก็หลุดหัวเราะกันออกมาทั้งคู่
   “แล้วนี่สรุปเราจะกินอะไรกันดีนะ...”พี่ปันหันมาถามผม หลังจากที่เดินผ่านร้านอาหารมาหลายร้านแล้ว
   “อืม...กินอาหารญี่ปุ่นดีมั้ย...”ผมเสนอไอเดียขึ้น
! p, o- l4 E2 x4 `+ Q5 Q/ S* R0 |* a7 h   “แล้วแต่ไปป์อ่า...”พี่ปันก็ตอบคำถามผมแบบเดิมๆซึ่งพี่ปันมักตามใจผมอยู่เสมอๆ
9 i+ f; |8 \& V" }3 I: l/ ~   “ไม่เอาซิ...แล้วพี่ปันอยากกินรึเปล่า...พี่ตามใจไปป์มากเกินไปแล้วนะหัดตามใจตัวเองบ้างซิ...”ผมหันไปบอกพี่ปันยาวเหยียดซึ่งพี่ปันก็ได้แต่ยิ้มออกมา
3 G  d+ _! j8 I7 O* d$ T: _+ M( s   “ก็พี่รักไปป์มากๆไง ถึงตามใจ พี่กินได้หมดแหละ.”พี่ปันพูดออกมาอย่างแผ่วเบาแต่ผมกลับได้ยินอย่างชัดเจน
$ ^8 R/ N  R5 ~  J7 S9 c   “ง่า...”ผมก็ค้างไปเลยไหนมาบอกรักกันตรงๆแบบนี้หละ อายเป็นนะ
   “ปะๆ...กินอาหารญี่ปุ่นดีกว่า...พี่ก็ไม่ได้กินนานและ...”พี่ปันดูจะขำๆกับท่าทางของผม ก่อนจะกอดคอผมเดินเข้าร้านอาหารไปผมกับพี่ปันก็สั่งอาหารกันมาคนละชุด และก็ของว่างมา 2 - 3 อย่างผมกับพี่ปันก็นั่งทานอาหารกันไปเรื่อยๆ จนหมด ผมนี่จุกเลยปกติผมเป็นคนทานน้อยแต่นี่พี่ปันบังคับให้ผมกินเยอะมากๆ
4 V  {5 |$ s3 J4 H/ U. R   “จะเดินดูอะไรอีกรึเปล่า...ไปป์”พี่ปันถามผมหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ
* V4 R, v1 M" Q. s   “ไม่แล้วอ่า...อยากกลับบ้านไปอาบน้ำ”ผมบอกออกไป รู้สึกเหนื่อยแล้ววันนี้
1 {* j3 V" F- [, I0 y   “โอเคงั้นกลับบ้านเลยแล้วกัน...”พี่ปันพูดก่อนจะรีบพนักงานมาเก็บเงิน
7 B5 K2 h) _' w+ O   “มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง โอเคปะ...”พี่ปันพูดแบบยิ้มๆ
/ }1 U, a  P6 j0 T4 `   “หลายครั้งแล้วนะ...ให้ไปป์เลี้ยงพี่บ้างเถอะ...”ผมบอกออกไปอย่างหน่ายๆ
* w6 A& t% P0 i4 ?   “คราวหน้าๆ ตกลงมั้ย...”พี่ปันพูดปนขำๆก่อนจะช่วยผมถือของแล้วพากันออกจากร้านอาหาร แล้วเดินตรงไปที่รถทันที
. s2 D2 n. {. Q& C6 C   “เฮ้อ...อิ่มจังเลย พี่ปันแหละคะยั้นคะยอให้ไปป์กินอยู่นานแหละอิ่มจะตาย”ผมแหวใส่พี่ปันขณะอยู่ในรถ
& q, o0 x* f6 f2 x" w   “ก็ต้องบำรุงหน่อยซิ...เดี๋ยวพ่อแม่พี่จะว่าได้ว่าไม่ดูแลเราให้ดี”พี่ปันพูด แต่ก็ขับรถอยู่
   “อ่า...พี่ดูแลไปป์ดีจะตาย...”ผมก็พูดแล้วหันไปมองข้างนอกรถ
+ P  k; o$ I, k9 k+ U/ a

bomb2534

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

น่ารักมากๆเลย