ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 265 - 266

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"กูว่าจะชวนพี่ต้าไปด้วย" ผมบอกไอ้ฟ้าไอ้ฟ้าร้องคราง "เหี้ย มึงเอาไปก็ไม่ได้สนุกสิพี่ต้าจะยอมให้มึงไปเที่ยวกับกูเหรอ" ไอ้ฟ้าบ่นก็กูไม่ได้อยากหาสาวๆมาฟันนี่หว่า แล้วกูก็ไม่อยากห่างไอ้ต้าด้วยมึงจะไปฟันใครก็ไปดิ กูนอนให้ไอ้ต้าฟันก็มันเหมือนกันแหละ

ตอนที่ 265 อั้ยต้นมาแว้ว
" น่านะไอ้ต้น อย่าเอาพี่ต้าไปเลย มึงไปกับกูสองคนแหละรับรองว่าชื่อมึงต้องดังคับพัทยาแน่ๆ" แหมๆ ไอ้ห่าฟ้าชื่อกูหรือควยกูกันแน่ที่จะคับพัทยาผมไม่ตอบไอ้ฟ้ามันคงคิดแหละว่ากูคงไม่พาไอ้ต้าไปหรอก แต่เรื่องอะไรกูจะไม่พาไป ผัวกูนะเว้ย
ผมตกลงคร่าวๆ กับไอ้ฟ้าไว้ว่าจะไปสำรวจที่รับน้องกันในช่วงหลังจากวันเกิดไอ้ต้า อิอิ ก็กูมีภารกิจนี่หว่า แต่ไอ้ฟ้ามันทำท่าจะอยากไปซะวันนั้นเลยไอ้ห่านี่ตั้งแต่ร้างเมียรู้สึกความเงี่ยนมันจะสะสมไว้ ชักว่าวเปล่าก็ไม่ได้ถาม ท่าทางแม่งหื่นสัดๆ
ผมกลับมาบ้าน กำลังคิดอยู่ว่าจะชวนไอ้ต้ามันไปดีหรือเปล่าไอ้อยากชวนก็อยากชวนแหละ แต่กูก็อยากฉายเดี่ยวเหมือนกันแหละ อิอิเผื่อไอ้ฟ้าจะพากูไปทำอะไรแปลกๆ หรือไม่กูก็พาไอ้ฟ้าไปทำอะไรแปลกๆ เองแต่ที่ต้องคิดตอนนี้คือจะหาอะไรเป็นของขวัญให้ไอ้ต้าดี
ปีที่แล้วตอน วันเกิดไอ้ต้า กูไปสักตรงหน้าท้องเป็นชื่อมันมามุกเก่ามันก็ใช้ไม่ได้แล้วดิแล้วไอ้ต้าก็ไม่เคยเอ่ยปากว่าจะอยากได้อะไรนอกจากตูดกู แล้วกูจะหาอะไรมาให้มันดีวะตูดกูก็ให้อยู่ทุกวันแล้ว จะให้ควยเป็นของขวัญไอ้ต้ามันก็ไม่ค่อยเอาไปใช้ทั้งที่กูอยากให้มันใช้ใจจะขาด
กลับมาถึงบ้าน ไอ้ต้ากลับไม่อยู่ ผมเลยโทรไปหามันได้ความว่าไอ้ต้ามันก็ไปมหาลัยเหมือนกัน ผมเลยรอมันให้กลับมาก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องที่จะไปพัทยา แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วกูลองแอบค้นของไอ้ต้าดูดีกว่าว่าไอ้ต้าอยากได้อะไรหรือเปล่า
ปกติไอ้ต้ามันจะไม่มีความลับอะไรกับผมหรอกแต่บางทีมันก็อาจจะมีอะไรที่อยากได้แต่ไม่บอกกูกูก็เริ่มทำตัวชั่วด้วยการเปิดลิ้นชักโต๊ะมันดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยถึงเราจะอยู่ห้องเดียวกันแต่ผมก็ไม่เคยเข้าไปยุ่งกับข้าวของส่วนตัวของไอ้ต้ามาก่อนไอ้ต้ามันก็ไม่เคยยุ่งกับข้าวของของผมเหมือนกันสิ่งของที่เราสองคนใช้ร่วมกันก็จะมีแค่เสื้อผ้ากับรองเท้าที่จะยืมกันใส่ เป็นประจำ
ผมเปิดลิ้นชักไอ้ต้าดู ใจเต้นแรงนิดหน่อยกลัวทั้งมันจะรู้ว่าผมเข้าไปยุ่งย่ามกับของของมัน และก็กลัวว่ากูอาจจะไปเจอความลับอะไรของมันเข้าแต่ลิ้นชักไอ้ต้าที่จัดวางเป็นระเบียบแตกต่างจากลิ้นชักกูที่แหย่มือไปอาจจะโดนเสือกัดเพราะมันรกยิ่งกว่ารก
แหวนที่ไอ้ต้าซื้อมาให้เราสองคน อยู่ในกล่องในลิ้นชักทั้งผมและไอ้ต้าไม่มีใครใส่ เนื่องจากกลัวพ่อรู้ว่าเราสองคนเป็นอะไรกันผมก็รื้อค้นดูไปเรื่อยไม่เห็นไอ้ต้ามันจะมีบันทึกหรืออะไรที่กูจะใช้เป็นเบาะแสได้เลยว่ามันจะอยากได้อะไร
ผมเห็นมีกล่องเล็กๆ อยู่ใบนึงซุกอยู่ตอนในสุดของลิ้นชักหลังจากชั่งใจอยู่พักนึงก็ดึงมันออกมา กล่องขนาดไม่ใหญ่มากเป็นกล่องเรียบๆ ไม่สะดุดตาอะไร ผมเปิดกล่องช้าๆใจเต้นเหมือนกันเพราะมันคงเป็นความลับพอสมควร ไม่งั้นไอ้ต้ามันคงไม่ซุกลึกขนาดนั้น
ข้างในกล่องมีกระดาษหลายแผ่น ผมหยิบขึ้นมาดูช้าๆสิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจคือ ข้างในกล่องไม่มีอะไรที่เรียกได้ว่าเป็นความลับของไอ้ต้ามีแต่รูปของผมตั้งแต่สมัยเด็กๆ ที่ไอ้ต้าคงจะสะสมไว้รูปตั้งแต่สมัยตอนผมเรียนอนุบาล ประถม มัธยมถูกจัดเก็บเป็นระเบียบทั้งหมดทุกรูปมีเขียนวันที่และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าผมทำอะไรที่ไหน
ผมหยิบรูปตอนเรียนมัธยมของตัวเองขึ้นมาพลิกๆ ดูน่าจะประมาณตอนผมอยู่ ม.สาม ไอ้ต้าเขียนด้วยข้อความเล็กๆ ไว้ว่า "ต้นโตเป็นหนุ่มแล้ว หล่อเชียว แต่ชักว่าวไม่เป็น"ผมอมยิ้มกับข้อความไอ้ต้า ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจแล้วว่าไอ้ต้ามันคงรู้สึกดีๆ กับผมมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่รู้ว่ามันตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ไอ้ที่เขียนว่ากูชักว่าวไม่เป็นเนี่ย แม่งเอ้ย ถ้ากูรู้ว่าชักว่าวมันสนุกยังไงกูคงทำไปตั้งนานแล้วเว้ย
ผมหยิบอีกรูปที่เป็นรูปสมัยตอนผมเรียนปวชตอนนั้นก็ดูกูเป็นหนุ่มขึ้นมาอีกหน่อย แถมตอนนั้นเรียน รด.ด้วย หัวมันก็เลยเกรี๋ยนๆไอ้ห่าต้าเสือกเขียนว่า "ไอ้หัวเขียง" สาดแม่งจะหัวควยหรือหัวเขียงมันก็หัวเหมือนกันแหละเว้ย ทำมาเป็นแซวกู
อีกรูปเป็นรูปตอนที่ผมไปเที่ยวเชียงรายกับพี่ดิวที่ไอ้ต้ามันเคยเอามาดูแล้วบอกว่ามันอยากเอากูนี่แหละตอนนั้นผมก็ไม่ได้ใส่ใจกับรูปนั้นอีก เพราะเป็นช่วงที่กูหนีออกจากบ้านไม่รู้ไอ้ต้ามันเอารูปนี้ไปเก็บในกล่องนี้เมื่อไหร่ มันเขียนข้อความสั้นว่าๆ "เจ็บนะ"
ผมมองข้อความที่ไอ้ต้าเขียนแล้ว น้ำตาไหลไม่รู้ตัวไม่กี่ปีที่แล้วนี้เองที่มีเรื่องอะไรมากมายจนผมเองก็คาดไม่ถึงตอนวันเกิดไอ้ต้าเมื่อปีนั้นไอ้ต้ากับผมยังเป็นแค่พี่น้องกันผมยังไปแล่นแตร้อยู่ที่เชียงรายปล่อยให้ไอ้ต้าฉลองวันเกิดคนเดียว คำว่า "เจ็บนะ" ที่ไอ้ต้าเขียนมันอาจจะหมายความถึงมันเจ็บที่หัวใจเพราะผมลืมวันเกิดมันหรือมันอาจจะเขียนเพราะว่ามันเจ็บมือตอนที่ผมกับมันทะเลาะกันก็ได้
ผมวางรูปคืนลงในกล่อง รู้สึกผิดในใจทั้งๆ ที่วันนี้ผมก็ได้ชำระล้างความผิดเหล่านั้นไปแล้วผมเคยคิดเหมือนกันว่าถ้าคืนวันที่ผมกับไอ้ต้ามีอะไรกันเป็นคืนแรกนั้นไม่ได้เกิดขึ้น เราสองคนคงเลือกเดินทางที่ตรงข้ามกับความรู้สึกของเราซึ่งผมก็คาดเดาไม่ได้เลยว่าแล้วเราจะมีความสุขเหมือนทุกวันนี้หรือเปล่า
ผมเก็บของไอ้ต้าเรียบร้อยเหมือนเดิม ก่อนล้มตัวลงนอน "เจ็บนะ" ข้อความที่ไอ้ต้าเขียนไว้ทำเอาผมรู้สึกแย่กับตัวเองไม่รู้ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ไอ้ต้นคนนี้ทำให้พี่ชายที่รักมันและมันรักเขามากที่สุดต้องรู้สึกเจ็บ จะด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามแต่ผลของสิ่งที่กูทำก็ทำให้คนที่กูรักต้องเจ็บ
ผมนอนอยู่พักใหญ่ก็ ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังเปิดประตู ผมรีบเช็ดน้ำตาพร้อมๆกับที่ไอ้ต้าโผล่หน้ามาพอดี "เป็นไงวะ กินข้าวหรือยัง"คำแรกที่ไอ้ต้าพูดกับผมคือการถามผมว่าเป็นยังไง ไอ้ต้าไม่เคยห่วงตัวเองเลยสิ่งแรกที่มันนึกถึงมาตลอดก็คือกู
ผมยิ้มให้มัน ไอ้ต้าดูจะแปลกใจที่เห็นผมไม่พูดมันเลยเดินมานั่งบนเตียงข้างๆ ผมเอามือมาลูบหัว "เป็นไรต้น ไม่สบายหรือเปล่า"ผมยิ้มให้ไอ้ต้ามันนิดนึงก่อนจะเขยิบไปนอนหนุนตักไอ้ต้า "เปล่า สบายดี" ผมบอกให้ไอ้ต้าสบายใจ "แล้วสบายดีทำไมถึงเงียบๆ แบบนี้อ่ะ" ไอ้ต้าถามผมเงยหน้ามองมัน
"พี่ต้ารักต้นตั้งแต่เมื่อไหร่" ผมถามไอ้ต้าไอ้ต้ามองอย่างแปลกใจ "มีอะไรเนี่ยทำไมมาถามพี่แบบนี้"ผมจ้องหน้าไอ้ต้าเหมือนอยากรู้คำตอบ ไอ้ต้ามองหน้าผมก่อนถอนหายใจ"เป็นอะไรเนี่ย" ผมยิ้มนิดๆ "ก็อยากรู้" ไอ้ต้าส่ายหน้า
"ไม่รู้ เหมือนกันรู้แต่ว่าตอนที่ต้นกับพี่ยังเป็นพี่น้องกันพี่ก็แค่อยากดูแลต้น"ไอ้ต้าบอกยิ้มๆ ผมเขยิบหัวหนุนไอ้ต้าให้แน่นอีก "แล้วรู้สึกว่ารักต้นเมื่อไหร่" ผมถามเขินๆไอ้ต้าทำหน้าเหวอๆ "ใครบอกว่ารักเรา ขี้ตู่นี่หว่า" อ้าวไอ้เชี่ยกูกำลังปูทางมาแนวซึ้ง มึงมาหักมุมกูซะงั้น
ผมทำปากเบะ ไอ้ต้าหัวเราะคิกคัก "เออๆ บอกก็ได้ ก็คงตอนที่เห็นต้นไปเที่ยวกับคนโน้นคนนี้แล้วพี่ไม่ได้ไปด้วยก็เลยรู้สึกห่วง" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ ก่อนเล่าต่อ "พอพี่ห่วงมากๆพี่ก็มาคิดไงว่าทำไมถึงห่วงต้นได้มากมายแบบนั้น" ไอ้ต้าบอกยิ้มๆ ผมมองไอ้ต้าฟังมันอย่างตั้งใจ
"แล้วคิดได้ว่าไง" ผมถามเพราะเห็นไอ้ต้าเงียบ "ก็คิดได้ว่า พี่คงไม่ได้ห่วงต้นเหมือนแค่น้องชายหรอกแต่พี่อยากอยู่กับต้นตลอดเวลามากกว่า" ไอ้ต้าบอกผมอมยิ้มที่ได้ยินตัดสินใจได้ทันทีเรื่องที่จะชวนไอ้ต้าไปพัทยาด้วยแน่ๆ
"อือม์ แล้วได้ต้นเป็นแฟนเนี่ย เหนื่อยไหมอ่ะ" ผมถามอีกไอ้ต้าอมยิ้ม "เหนื่อยแต่ก็มีความสุข พี่ก็ยอมเหนื่อยนะ" ไอ้ต้าบอกผมหัวเราะเบาๆ ก่อนจับมือมันบีบ "แล้วถ้าต้นทำตัวดีๆ เรียบร้อย ไม่ซนล่ะ" ผมถามถ้าไอ้ต้ามันเหนื่อยหัวใจนักที่ได้กูเป็นแฟน กูก็พร้อมจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อมัน
"แล้วมันเป็นตัวตนของต้นหรือเปล่า ล่ะ" ไอ้ต้าถามกลับผมหยุดคิด สิ่งที่กูพูดออกไปมันตรงข้ามกับความเป็นตัวกูโดยสิ้นเชิงผมได้แต่นิ่งคิดอยู่ ไอ้ต้าที่เอามือลูบหัวผมอยู่มันก็ชิงพูดมาก่อน "ต้นไม่ต้องมาเปลี่ยนตัวเองเพื่อพี่หรอก" ไอ้ต้าพูดแล้วยิ้ม"แค่ต้นรักพี่เหมือนที่พี่รักต้นแบบทุกวันนี้พี่ก็รู้สึกดีมากแล้วถ้าต้นเปลี่ยนตัวเองจนไม่เป็นต้นคนเดิมพี่ว่าต้นก็ไม่มีความสุขหรอก"
ผมไม่พูดอะไรต่อ โอบมือกอดไอ้ต้าแน่นไอ้ต้าเอนตัวลงนอนปล่อยให้ผมซุกอกมันไอ้สะดวก "พี่ต้าอ่ะ ดีเกินไปแล้วนะ" ผมพูดกัดๆ ไอ้ต้าหัวเราะเบาๆ "ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย พี่ก็แค่ทำตามหน้าที่พี่เท่านั้นเอง"อะไรวะ ทำตามหน้าที่พี่เรอะ แปลว่าถ้ากูไม่ใช่น้องมึง มึงก็จะเตะกูกระเด็นไปตั้งนานแล้วรึไง
" แล้วถ้าไม่ทำตามหน้าที่ พี่ต้าจะทำแบบนี้เปล่า"ผมแกล้งถาม ไอ้ต้าเขกหัวผมเบาๆ "ถามอะไรบ้าๆ ทำดิวะ" อ้าว แล้วไหนว่าทำตามหน้าที่ไงแบบนี้เขาเรียกว่าพูดให้ดูดีตะหาก จริงๆ แล้วทำตามหัวใจใช่เปล่ากลัวอกหักอ่ะดิถ้าไม่ตามใจกู รู้นะเว้ย
"ตกลงพี่ต้าชอบแบบแสบๆ เหรอ " ผมถามไอ้ต้าอีกไอ้ต้าหัวเราะ "เออ แสบก็แสบ อยากเห็นเหมือนกันว่าจะแสบได้เท่าไหร่"ไอ้ต้าพูด ผมแกล้งดิ้นยุกยิกบนอกไอ้ต้า เอาเป็นว่ากูควรจะแสบต่อไปเพราะไอ้ต้ามันชอบ สงสัยไอ้นี่มันจะซาดิสม์มั้งแม่งถึงชอบอะไรแสบๆ
ผมนอนคุยกับไอ้ต้า อีกพักนึง ก็นึกขึ้นได้เรื่องที่จะไปพัทยาเลยเปิดปากชวนมัน ไอ้ต้าแม่งเสือกแซวว่ากูจะไปแสดงที่อัลคาซาร์ ไอ้หอยเอ้ย ทิฟฟานี่ตะหากเอ้ย ไม่ใช่แล้ว แต่ตกลงแล้วไอ้ต้ามันรับปากว่าจะไปด้วยกูก็เลยสบายใจ ไหนๆ ก็ไม่อยากให้กูไปเที่ยวกับคนอื่นแล้วนี่ก็ไปกับกูซะเลยก็แล้วกัน
ผมคุยกับไอ้ต้าอีกพักใหญ่ พ่อก็มาเรียกเราสองคนลงไปกินข้าว พอกินเสร็จแล้วไอ้ต้าก็ออกไปซื้อของให้พ่อส่วนผมขึ้นมาอาบน้ำล้างตูดก่อน อิอิ ก็แม่งเผื่อไว้ก่อนไงไม่รู้นี่หว่าว่าจะโดนตอนไหนกูไม่ใช่มาม่านะเว้ยที่จะได้เที่ยวแจกทองไปทั่ว
ผมอาบน้ำเสร็จไอ้ต้าก็ยังไม่กลับมาผมก็คิดไปเรื่อยเรื่องของขวัญที่จะให้ไอ้ต้าแต่ก็ยังคิดไม่ออก ก็เลยลุกไปจะแต่งตัว พอดีเหลือบไปเห็นเสื้อผ้าชุดนักเรียนผมสมัยมัธยมก็เลยนึกอะไรสนุกๆไอ้ต้ามันคงอยากบอกรักกูตั้งแต่กูยังเด็ก เอาวะวันนี้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งให้ไอ้ต้ามันบอกรักดีกว่า
ผมดึงเสื้อผ้าออกจากกองแล้วลองเอามาใส่ ไอ้เหี้ย ตอนเด็กๆกูใส่แม่งหลวมจะตาย แต่ตอนนี้แม่งแทบปลิ้น ขนาดกูไม่ได้อ้วนนะเว้ย หลังจากกูยัดเสื้อเข้าสำเร็จแล้วก็เหลือกางเกงแม่งขากางเกงยังใส่ควยกูไม่ได้เลยมั้งแต่ไหนๆ ก็มาครึ่งทางแล้วกูก็เลยจัดการยัดตัวเองเข้าในกางเกงจนสำเร็จโหย หายใจแทบไม่ออกขานี่ตึงเปรี้ยะ แถมซิปนี่รูดไม่ขึ้น คงไม่ต้องบอกนะว่าติดอะไร
ผมเดินตัวแข็งเพราะตึงไปทั้งตัวไปนอนรอไอ้ต้าบนเตียงเอาผ้าห่มคลุมตัวไว้ ไม่ทันไรไอ้ต้าก็โผล่มา "อ้าว จะนอนแล้วเหรอ"ไอ้ต้าร้องถามทันทีที่เห็นผมห่มผ้ามิดชิด "พี่ต้ามีเด็กมัธยมคนนึงน่ารักมากเลยมันมาบอกต้นว่าชอบพี่ต้า"ผมโพล่งขึ้นมาจนไอ้ต้าหันมามอง "ใครวะ" อ้าว ต่อหน้าต่อตาเลยนะมึง เดี๋ยวกูก็หึงเลยนิ
"เด็กโรงเรียนเดียวกับต้นแหละ รุ่นน้อง" ผมบอกยิ้มๆไอ้ต้าทำหน้าแปลกใจ "แล้วมันมาบอกมึงเหรอว่าชอบกู บ้าเปล่าวะ" ไอ้เหี้ยหลอกด่ากูเปล่าวะเนี่ย ผมเหล่ตามอง "แล้วจะเอาหรือเปล่าล่ะ" ผมแกล้งถามไอ้ต้าเดินลงมานั่งข้างๆ "อ้าว แล้วทำไมมึงไม่เอาเอง ชอบไม่ใช่เหรอเด็กน่ารักๆอ่ะ"อ้าวไอ้เชี่ย โยนคุกให้กูซะงั้น ผมตัดสินใจเปิดผ้าห่มออกโชว์ควยแข็งโด่ที่โผล่พ้นชุดนักเรียนออกมาก่อนบอกไอ้ต้า

ตอนที่ 266Thanakorn & Sattar Live in PATTAYA Vol.1
" กูจะไปชอบเองได้ไง ก็ไอ้เด็กคนนั้นมันชื่อเด็กชายธนกร"ไอ้ต้าหัวเราะเอิ๊กเลย ที่เหลือต่อจากนั้นอ่ะเหรอ จะเหลืออะไรล่ะไอ้ต้ามันก็จับกูถ่างตูดฉีกกางเกงจนขาดแล้วก็อัดตูดกูยันเช้าอ่ะเส่ไม่รู้ว่าแม่งคิดทบต้นทบดอกหรือเปล่า ไม่บานวันนี้ก็ไม่รู้จะบานวันไหนแล้ว
จนแล้วจนรอดผมก็ยังคิดหาของขวัญดีๆ ให้ไอ้ต้าไม่ได้สักทีจนวันรุ่งขึ้นเป็นวันเกิดไอ้ต้า ผมเลยตัดสินใจถามไอ้ต้ามันตรงๆ "พี่ต้า วันเกิดอยากได้อะไร" แหะๆก็หมดมุขจะเซอร์ไพรซ์แล้วนี่หว่า เซอร์ไพรซ์กันทุกปี ปีนี้ถามตรงๆ เลยแล้วกัน
"ไม่อ่ะ ไม่อยากได้อะไร" ไอ้ต้ามันก็ตอบตรงๆ เหมือนกันเล่นเอากูปวดหัวตึ๊บ "อ้าว ไม่อยากจะได้อะไรเลยเร้อ" ผมถามย้ำ ไอ้ต้ายิ้มเผล่ "ก็ที่อยากได้ต้นให้พี่มาหมดแล้วนี่ ไม่อยากได้อะไรแล้ว"โอย จะบ้าตาย กูไปให้อะไรมันตอนไหน ที่ให้ทุกวันก็แค่ตูดกับหัวใจหรือแค่สองอย่างนี่วะที่ไอ้ต้ามันจะอยากได้
"ไม่อยากได้อะไรอีกจริงๆ เหรอ" ผมส่งเสียงอ้อนๆ ถามไอ้ต้าไอ้ต้าดึงผมมากอด "ต้นไม่ต้องหาอะไรให้พี่หรอก พี่ได้ของขวัญที่ดีที่สุดแล้วพี่แค่อยากรักษามันไว้ให้ดีที่สุด" แหมเว้ย พูดจาหวานหยดย้อยอีกแล้วคืนนี้ตูดกูไม่รอดอีกแหงๆ ปากก็บอกว่าจะรักษาให้ดี แต่ควยมึงเล่นซะกูแสบตูดทุกคืนแสบกันถาวรเลยทีเดียว
รุ่งขึ้นวันเกิดไอ้ต้า ผมก็ไม่ได้ให้อะไรเป็นของขวัญพิเศษแค่ชวนไอ้ต้าออกไปกินข้าวแล้วก็ให้การ์ดใบนึง แค่นั้นไอ้ต้าก็ยิ้มหน้าบานแล้ว อย่างว่าแหละ ของขวัญที่พิเศษที่สุดไม่จำเป็นต้องชิ้นใหญ่ที่สุด แพงที่สุด ดีที่สุดแต่สิ่งที่พิเศษที่สุดคือการให้สิ่งที่คนรับอยากได้มากที่สุดและให้จากใจนั่นต่างหากคือความพิเศษ
คืนนั้นผมเลือกที่จะเป็นฝ่ายกอด ไอ้ต้า ให้ไอ้ต้านอนหนุนอกทั้งคืนไม่มีคำพูดอะไรนอกจากอ้อมกอดของความเข้าใจ ไออุ่นของความรักส่งผ่านกันด้วยภาษากายภาษารักที่เราเข้าใจกันสองคน ถึงแม้มันจะเหมือนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกคืนแต่เราก็ตั้งใจแล้วว่าจะทำให้ทุกคืนเป็นคืนของเราสองคนเท่านั้น
ไอ้ต้าอายุครบยี่สิบสองแล้วส่วนผมก็กำลังจะครบยี่สิบเอ็ดปีในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าถึงแม้ผมยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลาที่อยู่กับไอ้ต้าแต่ผมก็รู้สึกว่าตั้งแต่มีไอ้ต้ามาเป็นคู่ชีวิต นิสัยบางอย่างผมก็เปลี่ยนไปบ้างจากคนไม่ค่อยคิดอะไรก็คิดมากขึ้น ทำอะไรด้วยเหตุผลมากขึ้นแม้จะน้อยเมื่อเทียบกับไอ้ต้าก็ตาม
ตั้งแต่ ผมกับไอ้ต้าเป็นแฟนกันมาเราสองคนไม่เคยทะเลาะกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว ทุกครั้งที่มีความคิดไปคนละทาง ก็มักจะมีอีกฝ่ายยอมให้กันไอ้ต้ามักจะตามใจผมบ้างหากเป็นเรื่องที่ไม่หนักหนาสาหัสอะไรส่วนผมก็จะยอมตามไอ้ต้าตามเหตุผลดีๆ ที่มันมักจะมีให้เสมอ
หลังจากวันเกิดไอ้ต้าผมกับไอ้ฟ้านัดกันไว้ว่าจะไปพัทยาเพื่อสำรวจสถานที่จัดรับน้องผมยังไม่ได้บอกไอ้ฟ้าเลยว่าไอ้ต้าจะไปด้วย พอวันจะไปไอ้ฟ้าเห็นว่าไอ้ต้าโผล่มาด้วยมันก็หน้าเหวอแอบกระซิบถามกู "ไหนมึงบอกจะไม่พาเมียมาไง" อ้าวแล้วจะปล่อยเมียกูนั่งเหงาควยทำไมวะ มันมาด้วยอะดิแล้ว
"เออน่า พี่ต้ามาด้วยจะได้ช่วยคิด"ผมบอกไอ้ฟ้าที่ทำหน้าผิดหวัง "แล้วมึงจะสุดเหวี่ยงกับกูได้ไงอ่ะ เมียมาคุม" สาด อยากสุดเหวี่ยงก็ต้องชวนไอ้ต้ามาด้วยแหละถูกแล้ว"ทำไมวะ พ่อกูก็มีควย แถมใหญ่ด้วย" ผมแกล้งถามไอ้ฟ้าไอ้ฟ้าหัวเราะแหะๆ ยอมรับความจริงว่าไอ้ต้ากูก็ใช่ย่อยซะที่ไหน
พวกเราขึ้นรถทัวร์ไป พัทยากันสามคน ที่พักไปหาเอาดาบหน้า พัทยามันเมืองท่องเที่ยวอยู่แล้วไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีที่พัก ผมเลือกไปพักแถวจอมเทียนเพราะค่อนข้างเงียบกว่าตอนเที่ยวค่อยนั่งสองแถวไปพัทยาก็ได้
พอพวกผมเข้าที่พักแล้วไอ้ฟ้าก็เริ่มออกอาการอยากเที่ยวเต็มแก่ทั้งที่ตะวันยังตรงกบาลนั่นแหละไม่รู้ว่าแม่งอยากมาทำงานหรือมาเที่ยวกันแน่ "พี่ต้าไอ้ต้น ออกไปสำรวจพัทยากันเหอะ" ไอ้ฟ้าเอ่ยปากผมกับไอ้ต้ามองหน้ากันยิ้มๆ "เหี้ย ไปค่ำๆดิ มึงจะรีบไปไหน" ผมด่าไอ้ฟ้าไอ้ฟ้าทำหน้าเป็นตูด "อะไรวะ แม่ง มาถึงก็ต้องไปเที่ยวดิมึงจะอุดอู้อยู่ในห้องทำไม" ไอ้ฟ้าโอด
"งั้น มึงก็ไปดิ เดี๋ยวกูกับพี่ต้าค่อยตามไปเย็นๆ" ผมบอกไอ้ฟ้าเหล่ตามอง "อะไรวะ ให้กูไปคนเดียวมึงจะได้เย็ดกันได้สะดวกอ่ะดิ ไม่เอาอ่ะงั้นกูอยู่ดูดีกว่า" ไอ้เชี่ย ตามความคิดกูทัน เอ้ย ไม่ใช่ กูจะชวนไอ้ต้าไปเดินเล่นแถวชายหาดตะหากไอ้ฟ้ามันก็คิดไปเรื่อย
" อยากดูกู เดี๋ยวกูก็พลาดจำผิดแล้วมึงก็โดนเองหรอก"ไอ้ต้าพูดขู่ๆ ไอ้ฟ้าหน้าเสีย "อ่า ผมพูดเล่นอ่ะพี่ งั้นผมไปก่อนก็ได้แล้วเดี๋ยวค่ำๆ พวกพี่ตามไปนะ"ไอ้ฟ้ารีบตัดบทก่อนเผ่นผลุงออกไปจากห้อง เหลือแค่ผมกับไอ้ต้าสองคน พอนั่งตามองตากันได้แป๊บเดียวไอ้ต้ามันก็สะกดจิตกูจนกูก็เผลอยกขาไม่รู้ตัว
หลังจากเสร็จกามกิจยามเที่ยงแล้วผมกับไอ้ต้าก็เผลอหลับไปมารู้สึกตัวอีกทีก็เพราะไอ้ฟ้าโทรเข้ามา หันไปมองรอบห้องแม่งมืดตั้งแต่เมื่อไหร่วะผมงัวเงียรับโทรศัพท์ไอ้ฟ้า "ไอ้เหี้ย ไหนบอกจะตามมา แม่งเอากันยันมืดเลยรึไงวะ"ไอ้ห่าฟ้าแม่งก็ปากดีจริงๆ เดี๋ยวกูหน้ามืดร่วมมือกับไอ้ต้าจับมึงเย็ดขึ้นมาซะหรอก
ผมถามไอ้ฟ้า ว่ามันอยู่ที่ไหน ก่อนจะปลุกไอ้ต้าชวนกันอาบน้ำอาบท่ากว่าจะไปถึงไอ้ฟ้าก็หน้าเหมือนตูดจนกูแอบเลียปากพวกเราตัดสินใจว่าจะไปหาอะไรกินกันก่อน ก่อนจะตะลุยราตรีพัทยากันให้ฉ่ำปอด
หลังจากกินข้าวกันเสร็จพวกเราก็ยกทัพกันไปที่เธคชื่อดัง(ที่โดนไฟไหม้ไปนั่นแหละ) ถึงกูจะไม่ถนัดเต้นเท่าไหร่ แต่พอดนตรีมันๆ จังหวะโจ๊ะก็เล่นเอาไอ้ต้นหัวสั่นหัวคลอนไปเหมือนกันส่วนไอ้ต้าอ่ะเหรอ ไม่ต้องห่วงมันหรอก ถนัดโยกอยู่แล้วไอ้นี่
ผมกินเหล้าไปเต้นไปพักใหญ่ ก็สังเกตว่ามีคนแอบมองมาทางโต๊ะกูไม่รู้ว่ามองใครระหว่างกูหรือไอ้ต้า เอ๊ะหรือว่าจะเป็นไอ้ฟ้าวะ อะแฮ่มแต่ไอ้ที่มองน่ะผู้หญิงนะเว้ย อย่างงามเลยทีเดียวผมแอบสะกิดไอ้ต้าก่อนบุ้ยใบ้ไปทางสาวคนนั้น
"พี่ต้าว่าเค้ามองใคร" ผมถามไอ้ต้ายิ้มๆไอ้ต้าแอบส่องก่อนหันมา "สนใจเหรอ" อ่ะแน่ะ ทำเป็นถาม จะหึงกูเร้อ "เปล่า ก็เห็นเค้ามอง" ผมบอกไอ้ต้ายิ้มๆ ไอ้ต้าส่องอีกที "กูว่าไม่ใช่เราสองคนหรอก" ไอ้ต้าตอบก่อนหันไปทางไอ้ฟ้า
ผมเหล่ไปทาง สาวคนนั้นอีกครั้ง จริงอย่างไอ้ต้าว่า ถ้ามองเผินๆ จะเหมือนว่าสาวคนนั้นมองมาทางพวกเราแต่พอดูดีๆ เห็นชัดเลยว่ามองไปทางไอ้ฟ้าที่กำลังโยกหัวอย่างเมามัน "ไอ้ฟ้า" ผมสะกิดไอ้ฟ้าเบาๆ ก่อนกระซิบ "งานเข้าแล้วมึง สิบนาฬิกาเวลาน้ำแตก" ผมบอกไอ้ฟ้าไอ้ฟ้าหันไปตามที่ผมบอกก่อนจะยิ้ม
"เหี้ย แจ่มว่ะ" ไอ้ฟ้าบอกผม ก่อนทำสายตาอ้อนวอน "ไอ้ต้น ขอเบอร์ให้กูหน่อย" ไอ้เหี้ยเรื่องเสี่ยงตีนนี่มึงโยนมาให้กูเชียวนะเกิดสาวคนนั้นมีแฟนมาด้วยกูไม่จมกองตีนเร้อ ถึงผัวกูตีนใหญ่ก็เหอะแต่ไม่ใช่ถิ่นกูเว้ย อยากได้ก็ไปเอง
"ไม่ต้องเลย มึงอยากได้ก็ไปขอเอง" ผมบอกไอ้ฟ้า ในใจเคืองๆเหมือนกันแหละ กูกับไอ้ต้าหล่อกว่าไอ้ฟ้าอีกเสือกไม่สน ตาต่ำนี่หว่า อิอิ "โหยไอ้ต้น แค่นี้เอง มึงไปขอให้กูหน่อยหล่อๆอย่างมึงได้อยู่แล้ว" โหย อุตสาห์ชมกูเลยนะเนี่ย
"ถ้ากูได้กูเอาเองนะ" ผมแกล้งพูดลืมไปว่าไอ้ต้ายืนอยู่ด้วย เลยโดนจ้องด้วยสายตาพิฆาต "กว่าจะผ่านกูกับไอ้ต้าไปถึงมึง คงจะไม่เหลืออะไรแล้ว"ผมรีบเอาไอ้ต้าเข้ามาเอี่ยว แต่ไอ้ต้ามันยังมองด้วยสายตาคมกริบไอ้ฟ้ามองๆไปทางสาวคนนั้นก่อนพูด "สัดแม่ง กว่าจะผ่านควยยักษ์อย่างพวกมึงมาถึงกูคงเหลือแค่เศษหอยแล้วล่ะ" โหยไอ้ฟ้า พูดซะเห็นภาพเลยวุ้ย
"กล้าๆ หน่อย ให้มันรู้กันไปว่ามึงก็เจ๋ง" ผมรีบบอกไอ้ฟ้าก่อนทำเป็นเต้นเบียดไอ้ต้าเผื่อมันจะหายกรุ่นไอ้ฟ้าสูดลมหายใจรวบรวมความกล้าก่อนเดินไปหาสาวคนนั้นด้วยท่าทางมั่นใจผมกับไอ้ต้ามองตามมันไป จะว่าไปสาวคนนั้นก็สวยจริงๆแหละ แถมนั่งคนเดียวด้วยไม่รู้ว่ามาคนเดียวหรือเปล่า พอไอ้ฟ้าเดินไปถึงเธอก็ยิ้มให้ ผมกับไอ้ต้ามองหน้ากัน
"ไม่อยากบ้าง เหรอพี่ต้า" ผมแกล้งถาม ไอ้ต้าถอนหายใจพรืด "ถ้ากูไปกินหอยอีกรอบ กูก็ไม่กินถั่วดำแล้วนะ" แย๊กก แว๊กเว้ย งั้นมึงอย่าทำอะไรแบนั้นเลย มันไม่ดีหรอก ไม่เหมาะกับมึงเป็นอันขาด "งั้นห้ามมึงแตะหอยอีกเลยนะชีวิตนี้"ผมบอกไอ้ต้าที่ยิ้มเผล่
ผมหันไปทางไอ้ฟ้าอีกครั้ง มันโบกมือให้ผมกับไอ้ต้าดูท่าทางจะไปได้สวย ผมกับไอ้ต้าไม่สนใจเต้นกันต่อ สักพักไอ้ฟ้าก็พาสาวคนนั้นมาที่โต๊ะ "เพื่อนๆ กูขอแนะนำ" ไอ้ฟ้าพูดโอ่ๆก่อนผายมือไปทางสาวคนนั้น แม่งดูใกล้ๆ แล้วกูโคตรเสียดาย แม่งน่ารักว่ะถ้าไอ้ต้าไม่มาด้วยไอ้ต้นได้กินหอยอีกแหงๆ
"น้องเขาชื่อมิ้ม (นามสมมติ)" ไอ้ฟ้าแนะนำน้องมิ้มก็ไหว้อย่างกะนาวสาวไทยแต่ดูผิดที่ผิดทางไปหน่อยตรงที่มาไหว้พวกกูในเธคเนี่ยแหละ "น้องมิ้มเขามาคนเดียว กูก็เลยชวนมาร่วมโต๊ะกับเรา"ไอ้ฟ้าพูดยิ้มๆ ดูท่าทางมันจะเขินไม่น้อยเหมือนกัน ผมกับไอ้ต้าแนะนำตัว น้องมิ้มก็ได้แต่ยิ้ม
ผมไม่สนใจปล่อยให้ไอ้ฟ้ามันหม้อต่อไปจนเธคเลิกน้องมิ้มก็ขอตัวเข้าห้องน้ำ ผมกับไอ้ต้าก็ออกมารอกันหน้าเธค ส่วนไอ้ฟ้ามันอยู่รอน้องมิ้มข้างใน "พี่ต้าว่าน้องมิ้มมันพูดน้อยๆ ปล่าววะ"ผมถามไอ้ต้าที่ยิ้มกริ่มเหมือนจะเก็บอะไรไว้ "เค้าคงเขินมั้ง" ไอ้ต้าตอบเบาๆแม่งคิดอะไรในใจเปล่าวะเนี่ย ห้ามแจมนะเว้ย เดี๋ยวมึงไม่กินถั่วอีกกูเดือดร้อน
"แล้วดูดิ น้องเค้าดูสนใจไอ้ฟ้านะทั้งที่พี่ต้าหล่อกว่าอีก" ผมเริ่มแย๊บเผื่อจะเรียกอะไรจากในใจไอ้ต้าให้หลุดออกมาได้บ้าง "น้องมันคงชอบแบบล่ำๆมั้ง" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ อีกเอ๊ะชักยังไงแล้ว เหมือนไอ้ต้ามันจะรู้อะไรดีๆที่กูไม่รู้ "เฮ้ยบอกมาดีกว่าว่ามีอะไร" ผมทนอยากรู้ไม่ไหว ถามไอ้ต้าตรงๆ

kamaji

ขอบคุนคราบ

pt200

ขอบคุณครับ

4_NAY

ไอ้ฟ้า..หลงทางแน่ๆ

sugarxxx

ไอ้ต้นมึต้องสังเกตุมากๆ แล้วมึงจะรู้ว่าไอ้ต้ามันพูดอะไร

bomb2534

ขอบคุณครับ

napapadon1

ขอบคุณครับ

Chokzaza555

ขอบคุณครับ

pearl9845

สนุกดีครับ

anuponm

ขอบคุณมากๆคับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

HRHPrince

เทยดิ่

bronto

สนุกมาก

ouisit

ขอบคุณครับ