รักว้าวุ่นของคุณชาย 6

virushaha

เม้นกันได้นะครับ  สนุกไม่สนุกบอกกันด้วยเน้อ   {:7_300:}


“ไม่เผ็ดมากหลอกจ้า”แม่เอ่ยบอก “ขอให้เป็นอย่างนั้นนะครับ”อ้าว......เสียงคิม คิมพูดออกมา ทำเอาแม่หัวเราะยิ้มเล็กยิ้มน้อย  “ไม่ใช่เด็กแล้วนะหัดกินเผ็ดบ้างก็ดี นี่คิมก็กินเผ็ดไม่ได้เหรอจ๊ะ”

รักว้าวุ่นของคุณชาย 6

“ครับ” คิมพยักหน้าตอบรับแม่ด้วยเสียงอายๆทำเอาเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคน “กินเถอะๆๆ พ่อหิวแล้ว   น่ากินทั่งนั้น กินเยอะๆนะเด็กๆ” พ่อพูดตัดบทแล้วหันไปบอกกับเด็กๆ “ครับ...”เด็กๆตอบกลับ แล้วทั้งหมดก็นั่งทานข้าวกันอย่างสนุก หลังจากทานข้าวเสร็จบอยก็เอ่ยบอกกลางโต๊ะ “กินข้าวเสร็จบิว.....แกล้างจาน เดี่ยวชั้นจะไปติวเคมี” พูดจบบอยก็เดินนำพี่เก่งไปห้องเอาเอกสารออกมาติวใต้ต้นไม้ข้างบ้าน ที่มีโต๊ะอยู่ตัวหนึ่ง  ถึงอากาศจะร้อน แต่บริเวณนั้นร่มรื่นมาก เพราะมีต้นไม่ใหญ่น้อยขึ้นอยู่เรียงรายด้วยความตั้งใจของพ่อก็พ่อเองที่เป็นคนปลูกต้นไม้เหล่านั้น “มาๆพี่ช่วย” คิมเอ่ยขึ้นแล้วยิ้มอย่างเต็มใจ หลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกัน “เฮ้อ......พี่ทนอยู่กับไอ้คุณชายนี้ได้ไงน๊  ผมละไม่เข้าใจจริงๆ”  บิวเอ่ยถาม แต่ยังก้มหน้าก้มตาล้างจาน(บิวล้างน้ำยา คิมล้างน้ำเปล่า) “ก็ไม่รู้เหมือนกันช่างเถอะๆ” คิมหันไปบอกกับบิวแล้วยิ้มๆพอดีที่บิวหันหน้ามามองคิม เผยให้เห็นสีหน้าที่ยิ้มแย้มน่ารักของคิมทำให้ทั้งคู่ยืนจ้องหน้ากันอยู่นาน “อะแฮ่มๆๆ” ผมแผดเสียงเมื่อเดินเข้ามาในครัวทำให้สองคนนั้นที่ตอนนี้ยืนจ้องยังกับคนเป็นแฟนกันต้องผละตัวออกห่างกัน แล้วหันมาทางผม ผมรู้สึกหึงเหรอ หรือว่าผมห่วงน้องแต่ทำไมใจมันหวิวๆจังนะ ไม่เข้าใจเลย “มีอะไรรึป่าวพี่บอย”บิวเอ่ยถามผม “พี่ขอน้ำหน่อยนะ ” ผมพูดจบก็เดินไปติวต่อกับพี่เก่ง เรานั่งติวไป มองหน้าไป  อยอกล้อไปอย่างมาความสุข  พี่เก่งเอามือมาลูบที่หน้าขาผมแล้วมองผมตาเยิ้มผมได้แต่ตีมือพี่เก่งแล้วแกะมือพี่เขาออก แล้วเราก็ติวกันต่อพอดีกับที่เจ้าบิวเดินเอาน้ำกับขนมมาให้ ผมรับน้ำแล้วหันไปหาเจ้าบิว “คิมไปไหนแล้วงะ ไม่เห็นมาด้วย ปกติตัวติดกันจะตาย” ผมถามหาคิมด้วยน้ำเสียงเข้มๆดุๆ“นั่งเล่นอยู่ในห้อง เดี่ยวกะจะให้พี่คิมสอนการบ้านภาษาอังกฤษ ” คิมเอ่ยตอบแล้วเดินกลับไปทำให้ผมใจหวิวๆอีกแล้วครับ ทำไมกันนะแต่มันเป็นเรื่องปกตินิที่คิมมันจะสอนการบ้านภาษาอังกฤษให้บิวเพราะผมไม่เก่งอังกฤษเอาซะเลย  “บิววว....คิมมม...”  เอ๊ะ???เสียงใครมะตะโกนอยู่เนี่ย ผมเดินออกไปเปิดประตู “อ่อ........เพื่อนคิมใช่มั้ย” ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นคนตรงหน้าแล้วบอกให้เดินตามมานั่งห้องรับแขก แล้วผมจึง “คิม เพื่อนมาหา.....”ตะโกนเรียกคิมแล้วเดินไปติวเคมีต่อ   เพื่อนคิมได้แต่เดิมตามบอยมาในใจก็แอบปลื้มคนอะไร น่ารักจริงๆ   แต่แล้วก็ต้องละสายตาจากบอยเมื่อเห็นพี่เก่งซึ่งนั่งอยู่ที่โตะข้างบ้านแต่ดูเหมือนพี่เก่งจะไม่เห็นเขาซะด้วยสิ “รอนานมั้ย.......สอนการบ้านบิวเสร็จพอดี” คิมเอ่ยบอกเมื่อเห็นเพื่อนนั่งรออยู่ “ไม่นะเราไปกันเลยเถอะ” เพื่อนเขาเอ่ยชวน  “พี่บอย.......เดี่ยวบิวไปดูหนังกับพี่คิวพี่แบงค์นะ” เจ้าบิวเอ่ยบอกพี่แล้วพากันเดินไปขึ้นรถแบงค์ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทต่างโรงเรียนของคิม ที่มีลูบลักษณ์หน้าตาดี คิ้วเข้มนิดๆตัวขาว ล่ำที่อยู่ในชุดสบายๆ เสื้อยืดสีขาวคอวีรัดรูปพอให้เห็นหุ่นล่ำๆกางเกงยืนขาเดฟ ทั้งสามอยู่ในชุดที่ค้ายๆกันต่างกันที่คิมจะชอบใส่ยืนขาสั้นประมาณเข่า แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ     ชุดนี้ทำให้สายตาหลายคู่จับจ้องพวกเขาเมื่อออกมาจากโรงหนังหลังจากดูหนังเสร็จ ก็พากันเดินเล่นพักนึง ทางด้านบอยกับพี่เก่ง ตอนนี้ที่บ้านไม่มีใครเลยครับ พ่อกับแม่ออกไปธุระกันหมด เหลือผมกับพี่เก่งอยู่2คนเมื่อเราติวเสร็จก็พากันไปหาอะไรกินเล็กๆน้อยๆในบ้าน  เพราะก่อนแม่ออกไป แม่บอกผมว่ามีขนมวางอยู่ในครัวให้เอาไปกินได้เลย ผมเดินนำพี่เก่งไปในครัวเพื่อจะหยิบขนมไปกินบนห้อง เพราะตอนนี้เพิ่งจะบ่าย4 เจ้าบิวก็เพิ่งออกไปเกือบๆชั่วโมงได้แล้ว  บอยพาพี่เก่งเดินผ่านห้องห้องทำงานพ่อ



(ขอยืมรูปมาฟินหน่อยนะครับ...................)

teambkk

ขอบคุณครับ

toochi001

ขอบคุณมากๆครับ

somkaite

thank  you

minone

ขอบคุนคับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

0966

ขอบคุณคับ

virushaha

อยากจะเขียนให้จบนะ  แต่ช่วงนี้ปัญหาเยอะเกิน อีกอย่างรู้สึกได้เลย  เรื่องนี้ บทแข็งทื่อมาก  มือใหม่อะนะ 55555 ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตาม อยากจะอัพที่เขียนทิ้งไว้(นานแล้วด้วย ตอนนี้ลืมบทที่เขียนไว้หมดแล้ว ถ้าจะเขียนคงต้องอ่านใหม่555)ให้นะ แต่เนื้อเรื่องมันอยู่ในโน๊ตบุ๊ค ซึ่งตอนนี้ก้หนีปัญหามาเที่ยว(แต่ก้เครียด) ไว้กลับไปจะพยายามอัพให้นะคับ

pikla

ขอบคุณ

pierce

คือบอยหวงน้องแน่ๆ
แต่อยู่กับพี่เก่งสองคน บอยต้องห่วงตัวเองม้างงงง

4_NAY

ตอนนึงแบ็งค์ไปรับคิมไปโรงเรียนด้วยกัน ตอนที่คิมเจอบิว

ทำไมตอนนี้ต่างโรงเรียนละ

sugarxxx

เป็นเรื่องพี่ๆน้องๆเพื่อนๆ ชวนติดตามตอนต่อไป

Xpottt

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

ขอบคุณครับ