[คิดไปเอง] บทที่ 15 "ซิบแตก" [30/11/59]

INPUT

ช่วงนี้งานเยอะสุดๆ ใกล้สอบปลายภาคแล้วด้วย ใครเรียนมหาลัยอยู่ก็สู้ๆนะครับ

บทที่15 “ซิบแตก”
********************************************************************

หลังจากวันที่ผมนำเครื่องรับวิทยุของผมไปให้ลุงหนุ่ยหมุนเล่นผมก็กลับมาซื้อชุดคิทวิทยุ AM มาจริงๆครับแต่ไม่คิดว่าจะทำใหม่นะผมเพียงแค่บัดกรีเอากระป๋อง IF ที่เสียออกแล้วเปลี่ยนกระป๋องใหม่ลงไปจากนั้นก็ไล่แผงวงจรดูใหม่ ปรากฏว่าเจออยู่จุดนึงที่ผมทำผิดไว้นั่นคือ “ผมใส่ไดโอดเรียงกระแสผิดขั้วเท่านั้นเอง” เมื่อเจอเจ้าตัวปัญหาแล้วผมก็ทำการบัดกรีออกแล้วใส่เข้าไปใหม่ให้ถูกขั้วของมันพอเปิดฟังก็มีเสียงคนพูดเลยครับ แล้วผมก็นำไขควงไม้ที่ทำขึ้นเองมาปรับจูนกระป๋อง IF อย่าช้าๆ จูนออกมาได้ประมาณ 25 ช่อง เลือกฟังกันสนุกเลยตอนนั้นดีใจสุดๆไปเลยครับ

ส่วนเรื่องที่ผมเป็นอะไรนั้นก็ยังคงเหยียบเอาไว้ไม่กล้าบอกใครทั้งสิ้น....

“เอาหละวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียนวิชานี้เดี๋ยวให้นำหนังสือมาส่งเพื่อที่ครูจะได้ตรวจแบบฝึกหัดจากนั้นให้ออกไปรอข้างนอก แล้วครูจะเริ่มตรวจเครื่องรับวิทยุ AM ที่พวกเราฝึกปรืออยู่กับมันมาทั้งเทอมกัน” อาจารย์วิชาญพูดจบพวกผมก็นำหนังสือมาส่งแล้วออกไปรอกันข้างนอก

“เหี้ยกูกลัวไม่ผ่านว่ะ” น็อตพูดอย่างกังวน

“สัสของมึงยังดีมีเสียงคนพูด แล้วฟังได้ตั้ง 22 ช่องของกูหนักกว่ามึงอีกมี 15 ช่องเอง” ชัยบ่นๆ

ช่วงที่พวกผมรออาจารย์อยู่ข้างนอกคนที่เสร็จแล้วก็จะมาช่วยคนที่วิทยุยังไม่เวิร์คส่วนใครที่เวิร์คแล้วก็จะลงจากแผนกไปจูนหาคลื่นในที่โล่งๆ กว้างๆที่สัญญาณเข้าถึงได้ง่าย ส่วนผมจูนจากที่บ้านได้ตั้ง 25 ช่องคงไม่ต้องไปจูนใหม่หาประแสงอะไรแล้วละ

11.00 น. อาจารย์วิชาญเดินออกมาจากห้อง

“เดี๋ยวครูจะให้ลงไปรอกันที่ลานจอดรถของแผนกข้างล่างครูจะเครื่องที่นั้นเพราะมันโล่งกว้างสัญญาณเข้าถึงได้ง่าย” อาจารย์สั่งพวกเราก็รีบลงไปกัน

“เกณฑ์การให้คะแนนคือช่องสัญญาณใคร 25 ขึ้น ได้เต็ม 20 คะแนน ลองลงมาก็ไม่น้อยกว่า 22 ช่อง ได้ 19 คะแนน และ!@#@%$%^$%^&%*^&”อาจารย์ชี้แจงการประเมิน

ผลการส่งออกมาผมได้แค่21 ช่องเองครับ ที่บ้านได้ 25 ที่เทคนิคได้ 21 อย่างเซงไม่รู้เพราะอะไรรวมๆก็ผ่านทุกคน มีเพียงของไอ้ชัย ไอ้โจ๋ และกลุ่ม 3 อีก 1-2 คน ที่ต่ำกว่า 15 ช่อง คนที่ได้เกิน 25 ช่อง เห็นจะเป็น เล็กกับบูม จากกลุ่ม 3 อาจารย์วิชาญแกเห็นว่ามีฝีมือดีจึงขอให้ไปช่วยออก“โครงการศูนย์ซ่อมสร้างเพื่อชุมชน Fix It Center” ช่วงเสาร์-อาทิตย์ในเทอมหน้าจากนั้นอาจารย์ให้เก็บเครื่องรับวิทยุไว้ที่ห้องแกก่อนเพราะแกจะตรวจรายละเอียดของการบัดกรีด้วย เป็นอันเสร็จสิ้นสำหรับวิชาเครื่องรับวิทยุ

แล้วพวกเราก็ไปกินข้าวกัน

“ในที่สุดก็เสร็จสิ้นทุกวิชาสักทีอาทิตย์หน้าก็เตรียมแข่งกีฬาสี” ผมพูด

“เฮ่ยๆปีนี้พี่อินพี่โจ๋จะเอาเหรียญอะไรดีครับ” บิ๊กพูด

คือปีนี้ผมลงแข่งหมากรุกเอาไว้ครับเนื่องจากผมเล่นกับอาจารย์ต๋องทุกครั้งในวิชาแกจนชอบกีฬานี้ไปแล้วครับแต่ไม่ใช่ผมคนเดียวนะ มี โจ๋ และกบ กลุ่ม 3 อีกคน  ลงประเภททีมเอาไว้คือแข่งเดี๋ยวประเภททีมอ่าครับ ทีมละ 3 คนชนะ 2 ใน 3 ก็ชนะไป อะไรประมาณนี้

“5555 ไอ่ห่าจะได้รึป่าวยังไม่รู้เลย” ผมตอบ ส่วนไอ้โจ๋นั่งกินข้าวยิ้มๆ

“เฮ่ยๆมึงลืมกูด้วยหรือป่าวกูก็ลงกีฬานะปีนี้อ่า” ตันพูดขึ้น

“มึงลงอะไรว่ะ” น็อตถาม

“ก็หมากฮอสไง”

ปีนี้ตันก็ลงด้วยครับเหตุที่ลงเพราะไม่อยากขึ้นสแตนกัน แผนกมีกฎว่าถ้าไม่อยากขึ้นสแตนให้ลงกีฬาพอตันมันเห็นผมลงก็เลยลงบ้าง แต่มันเล่นหมากรุกไม่เป็นจึงไปเล่นหมากฮอสแทน

“เออ สู้ๆเว้ย” โอ๊ตบอก

“แน่นอนอยู่แล้วกูอะเดี๋ยวเอาที่ 1 มาฝาก” ตันพูดกับทุกคน

เมื่อกินข้าวเสร็จเราก็ไปโฮมรูมกัน

เข้าไปในห้องก็ไม่เห็นที่ปรึกษาแกคงไปกินข้าวเพราะนี่แค่ 12.30 เองตอนนี้มีแค่กลุ่ม 4 ของผมและ กลุ่ม 3 บางคน ที่นั่งเล่นกันในห้อง

“โอ้ยเบื่อว่ะๆๆๆๆ” ตันเดินเข้ามาในห้องทำหน้าเซงพร้อมกับ ชัย บิ๊ก มอส ที่ไปดูดบุหรี่ด้วยกันมา

“เป็นเหี้ยอะไรว่ะ” บาสถาม

“ซิบกางเกงกูแตกอะดิ”

เพื่อนขำกันทั้งห้องเลยครับคือตันมันไปเข้าห้องน้ำจังหวะจะรูดซิบขึ้นไม่รู้ไปรูดอีท่าไหนเล่นซิบแตกเลย

“ตลกกันนักหรือไงว่ะ” ตันบ่นเพื่อนๆพร้อมกับนั่งเก้าอี้ข้างผมโต๊ะหลังห้อง วันนี้ผมไม่ได้นั่งหน้าอย่างเคยเพราะกลุ่ม 3 ชิงนั่งกันไปหมดตอนนี้เพื่อนๆก็เลิกขำแล้วก็นั่งเล่นอะไรของแต่ละคนไป

“อิน” ตันโน้มตัวมาใกล้ๆแล้วพูดกับผมเบา

“วะ...ว่า” อย่าใกล้นักกูยิ่งเป็นโรคแพ้คนใกล้ตัวอยู่

“เหน็บเข็มกลัดที่ซิบให้กูหน่อยดิ....” ตันยังคงโน้มตัวพูดกับผมเบาๆอยู่คงจะกลัวคนอื่นได้ยินเพราะอาย

“เออๆ”  เอาจริงๆหรอว่ะ

ว่าแล้วตันก็หยิบกล่องเข็มกลัดที่ซื้อมาจากสหกรณ์เทคนิคขึ้นมาในนั้นมีเข็มกลัด 20 กว่าอันเห็นจะได้เป็นเข็มกลัดที่เขาไว้ใช้เหน็บผ้าปูที่นอนกับเตียงอ่าครับ

ตันอ้าขาออกแล้วผมก็ค่อยๆลุกจากเก้าอี้ก้มลงไปเหน็บเข็มกลัดให้ที่ซิบของตันซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้บอกเลยว่าหายใจแรงและทำหน้าไม่ถูกด้วยครับ หน้าตาผมตอนนั้นมันร้อนๆยังไงไม่รู้มือไม้สั่นหมดผมค่อยๆจับเป้ากางเกงตรงซิบที่แตกออกพยายามไม่ให้โดนไอ่นั่นแล้วสอดเข็มกลัดเข้าไปเหน็บเข็มกลัดที่ซิบตันส่วนบนสุดตันบอกผมตลอดเวลาขณะที่ผมเหน็บเข็มกลัด ว่าอย่าให้โดนนะค่อยๆจับเป้าซิบ(อันนี้คงรู้นะครับว่าหมายถึงอะไรเป้าซิบนะครับ ไม่ใช่เป้าXXXX)

เฮ้อเหน็บอันแรกที่เป้าซิบบนสุดสำเร็จ รู้สึกว่านานฉิบหายเลยครับ ส่วนอันที่สองคือตรงกลางเป้าซิบในใจคือไม่ไหวแล้วไม่ทำต่อได้ไหมกลัวความแตกเพราะหน้าผมแดง และมือไม้สั่นตลอดตันถามผมว่าเหน็บถนัดไหมผมไม่ตอบอะไรเพราะทำตัวไม่ถูก ตันก็เลยยืนแทนแล้วให้ผมก้มเหน็บเข็มกลัดต่อไป

เออ.....พอตันยืนค่อยเหน็บสบายหน่อยครับผมเหน็บอันที่สอนเสร็จ เหลืออันที่ 3 ขณะกำลังจะติด....

“มึงทำอะไรกันว่ะ” น็อตพูดเสียงดังมากเพื่อนหันมามองกันเต็มเลยตอนนั้นอายมากผมเงยหน้ามองตันที่ยืนให้ผมเหน็บเข็มกลัดอยู่หน้าตันก็แดงเหมือนกันครับ

“กู....ให้อินมันเหน็บเข็มกลัดให้กูเหน็บไม่ถนัดว่ะ” ตันพูดไม่เป็นธรรมชาติ

“หรอว่ะกูดูหน้าไอ่อินเหมือนมันจะเหน็บไม่เป็นนะ กูมองอยู่นานแล้ว” น็อตพูดผมก็เพิ่งรู้ว่าน็อตมันเห็นตลอดเวลาทีแรกคิดว่าไม่มีใครเห็นเพราะผมทำกันโต๊ะหลังสุดจริงๆถ้ามองกันในมุมเพื่อนเขาก็คงไม่คิดอะไรกัน แต่ผมไม่ได้คิดแบบนั้นอะสิครับมันเลยรนรานตื่นเต้น มือไม้สั่นไปหมด

“เออกูเหน็บไม่ค่อยเก่งว่ะ....” ผมตอบอย่างรนราน

“มันจะยากเหี้ยอะไรนักหนามาเดี่ยวกูเหน็บเอง” บาสพูดพร้อมกับหยิบเข็มกลัดในมือผมไปเหน็บที่ปลายซิบของตันใช้เวลาไม่ถึง 10 วินาที

เหน็บเสร็จอาจารย์ที่ปรึกษาก็เข้ามาพอดี

“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ” กิ๊ฟสั่ง

“สวัสดีครับคุณครู” ทุกคนทำความเคารพอาจารย์

“เดี๋ยววันนี้ครูจะแจกใบลงทะเบียนเรียนเทอมหน้าสำหรับนำไปโอนเงินที่ธนาคารนะ” ที่ปรึกษาแจกใบลงทะเบียนให้จากนั้นอาจารย์ก็บอก วันโอนเงิน วันตรวจสภาพ และวันเปิดเรียนเทอม 2/2553 แล้วก็ปล่อยพวกผมกลับบ้านเพราะสำหรับวันนี้มีเรียนวิทยุทั้งวัน กับโฮมรูม แล้ววิทยุก็จบแล้วด้วย

“อนิรุต” ที่ปรึกษาเรียกผมขณะที่เพื่อนกำลังทยอยออกจากห้อง

“ครับอาจารย์”

“ได้ข่าวศิริโชคบ้างไหม” ศิริโชคคือ ตามนะครับ

“ผมได้ข่าวจากไอ้ชัยมาบ้างครับ”  

“เออมันเป็นยังไงบ้าง ทำไมไม่ค่อยมาเรียน นี่ก็วันสุดท้ายแล้ว”

ผมก็เล่าให้อาจารย์ฟังว่าตาม ติดยาเสพติด แล้วก็มีอาการไอออกมาเป็นเลือดด้วยผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงนะครับ พูดตามที่ไอ้ชัยมันเล่าให้ผมฟังพอเล่าจบอาจารย์ก็ทำหน้าเป็นกังวน

“แล้วนี่วิทยุมันทำเสร็จไหม” อาจารย์ถาม

“เสร็จครับอาจารย์พวกผมช่วยกันทำส่งให้มันแทนครับ เพราะมันไม่มาเรียนเลย”

“โอเคงั้นครูฝากเรื่องศิริโชคด้วยนะอนิรุต เทอมหน้าช่วยตามกลับมาเรียนที”

“ครับอาจารย์” พูดจบผมก็เดินออกจากห้องไป

“มึงคุยอะไรกับอาจารย์ว่ะ” บาสถาม

“ก็เรื่องไอ้ตามนั่นแหละ”

“อ๋อเออโอเคงั้นวันนี้กูกลับก่อนนะ” บาสพูดพร้อมกับชวนแรกกลับไปด้วย

วันนี้ผมคงกลับเย็นเพราะต้องอยู่ซ้อมหมากรุกกับโจ๋ และกบ กลุ่ม 3 แต่มันไม่ใช่ปัญหาอะไรเพราะตันก็อยู่ซ้อมหมากฮอสเหมือนกัน

หมากรุกจะซ้อมกันที่ลานกิจกรรมข้างในสุดของแผนก ที่นั้นจะมีโต๊ะนั่ง และต้นไม้เยอะมากส่วนข้างหลังแผนกจะเป็นสระน้ำ ส่วนหมากฮอส ซ้อม ชั้น 4 ห้อง อาจารย์วิโรจน์

รอบแรกโจ๋ กับกบ ซ้อมกันก่อน กบเล่นหมากรุกเก่งมากๆไม่นานก็รุกฆาตโจ๋ได้กบเก่งชนิดที่ว่าเล่นสูสีกับอาจารย์ต๋อง และชนะอาจารย์เข็มทีนี้ก็ตาผมซ้อมกับโจ๋สินะ

“วันนี้จัดหนักนะเว้ยจันทร์หน้าแข่งแล้ว” โจ๋พูด

“เออ มาๆ ไอ่สาส” ผมพูด

เราเริ่มเดินหมากกันแรกๆดูสูสีแต่สุดท้ายโจ๋โดนผมรุกฆาต แต่มันยังไม่ยอมขอต่ออีกรอบรอบนี้ผมโดนมันรุกฆาตสรุปฝีมือสูสีเสมอกันครับ

“มาๆขอเจอหน่อยดิ๊เดี่ยวต่อเรือให้ตัวนึง” กบพูดขึ้นพร้อมกับลงมานั่งแทนโจ๋แล้วเอาหมากตัวเรือคว่ำให้กลายเป็นเบี้ยธรรมดาตัวนึง

“มีต่อให้ด้วยเว้ยมาๆ” ผมพูด

เริ่มเดินกันไปก็สูสีครับดูออกเลยว่ากบออมมือให้เยอะเลยครับ สักพักเริ่มยากแล้วผมเริ่มคิดนานขึ้น

“สู้ๆหน่อยดิว่ะคุณหัวหน้าห้องกลุ่ม 4” ตันเดินมาแล้วนั่งซ้อนผมจากด้านขวาผมก็พูดอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน

“เลิกแล้วหรอ....” ผมถาม ขณะจะเดินหมากต่อ

“เลิกแล้วอาจารย์วิโรจน์แกชิลล์” ตันพูดพร้อมกับมองกระดานหมากผม

“แล้วยังไม่กลับหรอว่ะ” ผมวางตัวหมากที่จะเดินลงเพราะความคิดเริ่มสับสนเริ่มคิดไม่ออก เพราะมันมาอยู่ใกล้ๆ

“ยังก็รอมึงนี่ไง” ตันมักจะติดผมเพราะผมตามใจตันในทุกๆเรื่องเท่าที่จะทำได้และตันยังเคยบอกกับผมว่า "สบายใจทุกครั้งที่ได้คุยกับผม"คงเพราะผมหาทางออกดีๆ และเป็นที่พึ่งให้ตันได้มั้งครับ

“เฮ่ยๆนานละจะเดินหมากได้ยัง” กบทัก

“เออ เดินดิๆ” ผมพูดแล้วก็จับหมากเดินแบบไม่คิดเลยครับ

เพราะมึงคนเดียว....

สักพักมีโทรศัพท์ตันเข้าคาดว่าคงเป็นคุณแอนสุดที่รักของท่านตันแล้วตันก้ลุกจากที่นั่งออกไปคุย

เออ....มึงไปค่อยยังชั่วหน่อยให้กูจะได้หายใจสะดวก

เล่นกันไปอีกสักพักผมก็โดนกบรุกฆาตครับ

“ยอมๆมึงมันเทพเกินไปแล้ว” ผมชมกบ

“ไม่ขนาดนั้นหรอกเดี่ยววันแข่งต้องมีคนเทพๆมาอีกเชื่อดิ”

“อ่าวๆกลับบ้านกันเถอะ เย็นแล้ว” อาจารย์ต๋องเดินออกมาจากห้องพอดีห้องที่พวกผมเรียนกับแกมันอยู่ชั้นล่างสุดแล้วอยู่ห้องสุดท้ายติดข้างแผนกลานกิจกรรมพอดีเลยครับ

แล้วพวกเราก็เก็บอุปกรณ์หมากรุกไว้ที่ห้องอาจารย์ต๋องเพราะเป็นของแก

“ไอ่อินบ้านมึงไปทางไหนว่ะ” อาจารย์ต๋องถาม

“ออกนอกเมืองไปหน่อยอ่าครับอาจารย์”

“กูผ่านในเมืองพอดีมึงติดไปกับกูก็ได้”

“ครับๆอาจารย์แล้วทีนี้มีไอ้กบลงXXX ทางผ่านพอดีใช่ไหมครับแล้วก็ไอ้โจ๋มันทางเดียวกับผม”

“เออเอามันกลับด้วยๆ นั่งหลังกระบะกันเลยตรงแค๊ปของกูเยอะไม่มีที่นั่งหรอกส่วนอินมึงนั่งเบาะข้างคนขับกับกูแล้วกัน ไม่มีเพื่อนคุยว่ะ”

“ครับๆ” ผมพูดพร้อมกับมองหาตันเพราะจะได้บอกมันว่ากลับบ้านแล้ว แต่มองไปก็ไม่เห็นเลยถามโจ๋มันว่าตันกลับไปสักพักแล้ว เวรกลับไม่มีบอกกันเลย

แล้วเราก็กลับบ้านกันระหว่างทางผมคุยกับอาจารย์ต๋องเรื่องการแข่งในอาทิตย์หน้าและเรื่องพระพอดีช่วงนี้ผมอยากได้ท้าวเวสสุวรรณแต่หาไม่ได้สักทีแกเลยบอกว่าแกมีแกจะให้เช่าเป็นท้าวเวสสุวรรณของวัดจุฬามณีผมก็ตอบรับอาจารย์ว่าจะเอาแกบอกเดี๋ยวอาทิตย์หน้าเอามาให้ จากนั้นก็คุยอะไรไปเรื่อยเปื่อยผมนึกนามสกุลแกได้แกนามสกุลเดียวกับเมย์เลย แล้วดันอยู่จังหวัดลพบุรีเหมือนกันด้วยไม่รู้ว่าเป็นญาติกันหรือป่าว ตอนหลังผมไปถามเมย์ มันว่ามันไม่รู้จักอาจารย์ผม

ถึงบ้านผมก็คิดถึงตันขึ้นมาอีกแล้ว แต่ความคิดถึงมันยังไม่รุนแรงเท่าช่วงหลังเพราะตอนนี้เรายังไม่มีอะไรที่มากมาย คิดมากก็ฟุ้งซ่านผมเลยนั่งเล่น Ghost Online ดีกว่า



แค่นี้ก่อนนะครับ
*
*
*
*
*
“โครงการศูนย์ซ่อมสร้างเพื่อชุมชนFixIt Center” นั้นเป็นโครงการของกรมอาชีวะศึกษาที่ทุกเทคนิคในประเทศไทยต้องทำเป็นการออกซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆฟรีไม่คิดค่าบริการอันนี้ผมตอบในส่วนของแผนกอิเล็กทรอนิกส์กับแผนกไฟฟ้ากำลังซึ่งเป็นงานใกล้เคียงกันส่วนแผนกอื่นผมไม่รู้ว่าซ่อมอะไรกันบ้าง เป็นยังไงละครับเห็นเด็กเทคนิคตีกันแบบนี้แต่เรื่องดีๆก็มีเยอะนะครับ
ขอบคุณทุกคำคอมเม้นท์และผู้ติดตามอ่านทุกท่านนะครับ  
*************************************************************************************

minone

ขอบคุณครับผม

khunnobi

ขอบคุณครับ

freezz

ชอบมากเลย

Nikezero

สนุกมากเลยครับ มาต่ออีกนะ

sugarxxx

เล่าไปเรื่อยๆครับ อ่านเพลินดี

Armoola

Armoola