แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Hot_hormone เมื่อ 2020-8-17 13:47
Episode 1
ไอ้เหี้ยเหม่ง กับ คุณหนูดิว
- 3 -
หลังจากนอนแผ่หลาอยู่สักพักไอ้เหี้ยเหม่งก็ลุกขึ้นยืน ควยของมันยังแข็งแป๊ก แต่แค่นี้ไม่เท่าไร มันชินแล้ว แต่พอมันกำลังจะลงแช่น้ำอีกครั้งไอ้พวกนักเลงเจ้าถิ่นที่ถูกมันซัดตอนแรกก็พาพวกของแม่งมากระมืบไอ้เหี้ยเหม่ง กะจะถล่มแม่งให้ตายคาร้านแต่ไอ้เด็กหนุ่มกลับช่วยมันหนี ด้วยการบอกทางลับหลังร้านให้แม่งรู้ ไอ้เหี้ยเหม่งไม่มีเวลาจะใส่กางเกงสักตัวมันต้องรีบเผ่นให้เร็วที่สุด เด็กหนุ่มหยิบกางเกงยีนส์ยีนส์โสโครกมาให้ไอ้เหี้ยเหม่งแต่เวลามีไม่พอแล้ว ไอ้เด็กแม่งเลยถอดผ้านุ่งออกให้ไอ้เหี้ยเหม่งเอาแก้ขัดไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้าอึ้ง มันลูบหัวเด็กหนุ่มแบบรีบ แต่ใจอยากจะจูบให้เต็มปาก ยิ่งพอได้เห็นตูดขาวๆ กับจ๊วยเล็ก ๆ ของไอ้เด็กนั่น มันก็ยิ่งของขึ้น " ฮึ๊ย !ไว้กูเสร็จธุระเมื่อไร กูกลับมาเย็ดตูดมึงแน่ " มันตะโกนบอกเด็กหนุ่ม แล้ววิ่งไปสวมผ้านุ่งไปเอากางเกงพาดบ่าเอาไว้
ไอ้เหี้ยเหม่งไม่มีเวลาเตรียมตัวอย่างอื่นอีก อีกไม่ถึงสองชั่วโมงมันจะต้องถึงอาคารบอเตลโล่จุดนัดพบของนายใหญ่ ไอ้เหี้ยเหม่งกลับมาใส่กางเกงยีนส์ แต่แม่งถอดเสื้อ อากาศร้อนโคตร
ไอ้เหี้ยเหม่งออกมายืนรอรถรับส่งที่จุดนัดหมายโกดังร้างแถบท่าเรือ ตอนแรกมันไม่ได้กะเกณฑ์ว่าจะถูกเรียกตัววันนี้ แต่ถ้ามันถูกเรียกตัวเมื่อไรการไม่มาตามคำสั่งคือถูกสั่งเก็บได้แบบพริบตาทันที ไอ้เหี้ยเหม่งเห็นรถลีมูซีนขับตรงมาที่มันจากถนนมุมมืดไอ้พวกชายสูทดำลงมาจากรถ ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องพวกแม่งเขม็งหน้าตาของพวกแม่งคล้ายกันหมด สวมสูทดำเนี๊ยบกริ๊บ แว่นตาดำเหมือนกันเปี๊ยบผูกเนคไททับในเอาไว้ พวกแม่งเดินตรงเข้าประกบไอ้เหี้ยเหม่งทันที แล้วผลักแม่งลงกับหลังคารถไอ้เหี้ยเหม่งโดนจับเอามือไพล่หลัง แล้วล๊อคกุญแจมือทันที " เฮ้ย ! ไม่ต้องถึงขนาดนี้ก็ได้มั้งกูไม่หนีพวกมึงไปไหนหรอกน่า "
ไอ้พวกชายสูทดำไม่สนใจที่มันพูด พวกแม่งผลักมันขึ้นมานั่งที่ห้องพักผู้โดยสารของรถลีมูซีนชายสูทดำสองคนเข้าไปนั่งในส่วนคนขับ แต่อีกสองคนนั่งประกบอยู่กับมัน แต่มันนั่งอยู่บนพื้นรถส่วนไอ้พวกสูทดำแม่งเสือกนั่งบนเบาะหนัง จากนั้นไอ้พวกคนขับก็สตาร์ทรถ แล้วขับออกไปตามถนนมืดทึบ
ไอ้เหี้ยเหม่งนั่งขัดสมาธินิ่ง มันไม่อยากฟังเพลงเห่าหอนที่เปิดคลออยู่ในรถมันหันออกไปมองนอกหน้าต่าง ตอนนี้มันกำลังกำลังไปที่ลิฟต์ เพื่อขึ้นไปยังแพลทฟอร์มชั้นบนหรือที่เรียกว่ากันทั่วไปว่า " โลกชั้นกลาง "
ในโลกของไอ้เหี้ยเหม่ง โลกของบอเตโล่ โลกสกปรก ๆ ใบนี้ถูกแบ่งออกเป็นสามชั้นนึกภาพเหมือนดาวเคราะห์สามดวงโคจรอยู่ในระนาบเดียวกัน ดาวที่อยู่บนสุดคือโลกที่พวกคนรวยกับพวกผู้มีอำนาจอยู่กันเรียกว่าโลกชั้นบน โลกชั้นนี้มีคนอยู่น้อยมากแต่ไอ้เหี้ยเหม่งยังไม่เคยขึ้นไปบนโลกชั้นนี้มันจึงไม่มีความรู้อะไรเลยเกี่ยวกับโลกชั้นนี้ ส่วนดาวที่อยู่ตรงกลางคือโลกของพวกที่ทำงานเป็นฐานให้กันบุคคลสำคัญชั้นบนแต่พวกแม่งก็รวยมหาศาล ส่วนใหญ่ก็ระดับบิ๊กบอสทั้งนั้น เรียกกันว่าโลกชั้นกลางส่วนสุดท้าย ดวงดาวดวงล่างสุด มีขนาดใหญ่สุด จุประชากรมากกว่าล้านล้านคน คือบ้านของไอ้เหี้ยเหม่งพวกเดนสังคม อาชกร สวะทั้งนั้นอยู่กัน เรียกว่าโลกชั้นล่าง
การเดินทางระหว่างชั้นแต่ละชั้นจะใช้ลิฟต์ขนาดใหญ่เป็นตัวเชื่อมไอ้เหี้ยเหม่งกำลังไปที่นั่น เฉพาะพวกอภิสิทธิ์ชนเท่านั้นแหละที่ใช้ได้ ว่ากันว่าราคาขึ้นลิฟต์แต่ละทีนับเป็นหัว หัวละหลายพันเรียญทองคำ พอรถลีมูซีนมาถึงลิฟต์ด้านหน้าอาคารตรวจสอบอัดแน่นไปด้วยไอ้พวกสายตรวจของรัฐบาลใหญ่ แต่รถของไอ้เหี้ยเหม่งไม่โดนตรวจรถของบอเตโล่ถือสิทธิ์ไม่ถูกตรวจไม่ว่ากรณีใด ๆ แต่ไอ้พวกชายสูทดำเสือกเอากระสอบมาคลุมหน้าของไอ้เหี้ยเหม่งไว้นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มันมาที่นี่ มาที่ตึกของบอเตลโล่ แต่มันไม่เคยเห็นถนนหนทางของโลกชั้นสองเลยถูกคลุมกระสอบทุกครั้ง อึดอัดฉิบหาย
เวลาผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงไอ้เหี้ยเหม่งพอรู้ว่ารถลีมูซีนของมันพ้นระยะของอาคารขนส่งข้ามชั้นมาแล้วและนั่งรถเลี้ยวไปเลี้ยวมาอีกสักพัก ก็จะถึงปลายทาง ไอ้เหี้ยเหม่งถูกล่ามคอด้วยโซ่ให้เดินตามไอ้พวกชายสูทดำตั้งแต่ลงรถสภาพเหมือนหมาตัวใหญ่โดนกระชาก แต่ไอ้พวกชายสูทดำมองแม่งเหมือนหมาอยู่แล้ว ไอ้เหี้ยเหม่งเดินกร่างล้มลุกคลุกคลานตลอดทาง มองเหี้ยอะไรไม่เห็นทั้งนั้น ตั้งแต่บันไดหลังอาคารบอเตโล่ลิฟต์ขึ้นชั้นบน แล้วก็ประตูห้อง พอมันได้ยินเสียงประตูห้องเปิดออก ใครคนหนึ่งก็กระซิบข้างหูของมันว่า" อย่าเสือกทำให้กูเสียลูกค้ารายนี้นะ ไม่งั้นกูฆ่ามึงแน่ "
ไอ้เหี้ยเหม่งจำเสียงนี้ได้ดี นายใหญ่ของมันเอง เสี่ยอัฐิ จากนั้นมันก็ถูกนายใหญ่เดินจูงเข้าไปในห้องอีกห้องหนึ่ง มันรู้ว่านี่คือขั้นตอนปิดการขายมันเดินกร่างตามนายใหญ่เข้าไป อากาศในนี้เย็นสบาย พรมบนเท้านุ่มนิ่ม " มาแล้วครับน้องดิวผู้แสนจะน่ารักสดใสกระผมขอนำเสนอทาสทหารผู้ซื่อสัตย์ของกระผม ‘ ไอ้เหี้ยเหม่ง ’ แท่นแท้น ! "
ไอ้เหี้ยเหม่งถูกถอดถุงกระสอบออก มันเบลอแว๊บ ๆ แต่ได้ยินเสียงปรบมือรัวๆ มันสะบัดหน้าหงึกหงักแสบตาฉิบหาย " โห ! ตัวใหญ่บะเริ่มเลยครับคุณตาผมอยากได้ ! ผมอยากได้ ! ! "เด็กน้อยที่น่าจะชื่อ ' ดิว ' กระโดด ๆแล้ววิ่งเข้าไปจับแขนของชายแก่คนหนึ่ง ชายแก่คนนั้นท่าทางร้ายกาจสุด ๆ เขากำลังกวาดมองไอ้เหี้ยเหม่งตั้งแต่หัวยันเท้าแต่ไอ้เหี้ยเหม่งไม่สนไอ้แก่นั่นสักนิด มันเอาแต่จ้องไอ้เด็กดิวนั่นตาค้าง หน้าของแม่งแดงแป๊ดใจเต้นตูมตาม อาการเซี่ยนหม้อของแม่งกำเริบ นิสัยเหี้ย ๆ ชอบล่อตูดเด็กจัดหนัก
" ไอ้ห่านี่อึดจริงหรือเปล่า ท่าทางไม่ได้เรื่อง "ไอ้แก่นั่นพูดเสียงแหบ แต่ไอ้เหี้ยเหม่งไม่สนใจแม่งสักนิด "ดีสิครับท่านผู้ว่า ไอ้เหี้ยเหม่งเคยเป็นแชมป์ทาสอึดทรหดสามสมัยซ้อนเลยนะครับ แต่สองสามปีที่ผ่านมามันติดงานใหญ่ครับก็เลยไม่ได้ลงแข่ง ” ไอ้นายใหญ่โกหก ไอ้เหี้ยเหม่งเคยชนะจริงสามสมัย แต่ปีที่สี่มันเสือกแพ้ เลยถูกถีบหัวส่งไปอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์นั่นไง
“ โอ้โห ! คุณตา ! กล้ามของไอ้หมอนี่ใหญ่มากเลยผมอยากให้มันเป็นวัวให้ผมขี่ ” เด็กดิวลูบต้นขาของไอ้เหี้ยเหม่งแว๊บ ๆ ไอ้เหี้ยเหม่งเหงื่อแตกผลักหน้าของแม่งโคตรหื่น ยิ่งถ้าไอ้เด็กนั่นลูบขึ้นมาอีกนิดนะ ควยของแม่งเต็ม ๆ เลย
ไอ้ชายแก่นั่นยังทำหน้าไม่พอใจ "มันผ่านทาสระดับสามมารึยัง " เขาถาม นายใหญ่รีบตอบ " ผ่านแล้วสิครับ มันอยู่ระดับ... " นายใหญ่นิ่งไปแว๊บหนึ่ง เหมือนฉุกคิดอะไรได้ เขาหันหน้ามาหาไอ้เหี้ยเหม่งทันทีแต่ไอ้เหี้ยเหม่งไม่สนใจ ในหัวของมันมีแค่ " เด็กดิว เด็กดิว "
" ทาสขั้นสามแล้วขอรับนายท่าน " พวกชายชุดทหารที่น่าจะเป็นลูกน้องของไอ้ชายแก่บอกเสียงเข้มมันเอาเครื่องมือมาตรวจรหัสบาร์โค๊ดล่องหนที่ท้ายทอยของไอ้เหี้ยเหม่ง “ ใช่ครับ ! ไอ้เหี้ยเหม่งอยู่ระดับสามแล้ว” ไอ้นายใหญ่พูดแทรก ทำหน้าระรื่น หายใจโล่งขึ้นหน่อย
" เท่าไร ! " เด็กดิวตะโกนถาม ทำหน้ามุ่ยสงสัยอยากจะโดนไอ้เหี้ยเหม่งกระหน่ำเต็มที่ " ไม่แพงเลยครับคุณหนู " ไอ้นายใหญ่รีบปรี่ไปหาเด็กดิว หวังจะปิดการขายเดี๋ยวนั้น" เดี๋ยวดิว ตาจะลองซื้อเวลาแค่สัปดาห์เดียวก่อนดูสิว่ามันจะทนมือทนตีนจริงรึเปล่า " ไอ้ชายแก่เสือกแย้ง ไอ้เหี้ยเหม่งคิดในใจ" เอากูไปนาน ๆ เลยสิวะ กูอยากจัดไอ้เด็กดิวทุกวัน "
" คุณตา ! ผมอยากได้ตัวนี้จริง ๆ ซื้อสักเดือนหนึ่งนะครับ "เด็กดิววิ่งไปอ้อนไอ้แก่นั่น ส่วนไอ้นายใหญ่ก็รอลุ้นเต็มที่ กะจะฟันกำไรหัวแบะ" ดิว ตาไม่หวงเงินหรอกนะ ตามีเยอะมาก ตาจะซื้อให้หลานเล่นกี่ตัวก็ได้ แต่คราวที่แล้วพอหลานเบื่อไอ้นักมวยนั่น หลานก็เรียกหาตัวใหม่ อายุแค่สิบเอ็ดขวบมีทาสได้แค่ครั้งละตัวเดียวเท่านั้นนะไม่งั้นหลานต้องมาหาซื้อใหม่ตลอด " ไอ้ชายแก่ใช้เหตุผล
เด็กดิวคิดหนัก " ก็ได้ เราซื้อแค่ไม่กี่วันก็ได้ "ไอ้นายใหญ่หน้าจ๋อย ท่าทางชวดเงินก้อนใหญ่ แต่ก็ยังพอมีลุ้นอีกหน่อย " ซื้อสักกี่วันดีครับคุณหนูสักสิบวันเป็นไง รับรอง สนุกสุดเหวี่ยงเลย " เด็กดิวจ้องไอ้เหี้ยเหม่งแว๊บหนึ่งแล้วตอบเสียงนิ่ม " ไม่รู้ครับ เบื่อเมื่อไรก็ค่อยคิดทีหลัง "
ในที่สุดก็ปิดการขายสำเร็จ เด็กดิวรีบดึงชิบตัวเล็ก ๆ ออกมาจากกล่องเหล็กในกระเป๋าบนโต๊ะด้านข้าง นายใหญ่รับชิปตัวนั้นมาแล้วยัดใส่ก้อนเหล็กทรงกลมอันเล็กๆ ลูกเหล็กหมนเป็นเกลียวทันที ไฟสีขาววิ่งไปรอบก้อนเหล็ก ไอ้นายใหญ่สั่งให้ไอ้เหี้ยเหม่งอ้าปากไอ้เหี้ยเหม่งทำตามคำสั่งทันที แล้วไอ้นายแม่งก็เอาลูกเหล็กยัดปากไอ้เหี้ยเหม่งไอ้เหี้ยเหม่งกลืนมันลงคอ แต่มันติดอยู่ตรงกระเดือกแป๊บหนึ่ง แต่ก็หลุดลงไปได้
หลังจากนั้น ไอ้นายใหญ่ก็กดปุ่นบนรีโมท แสงสว่างฉายวาบที่หน้าอกข้างซ้ายของเด็กดิว แต่ตัวไอ้เหี้ยเหี้ยเหม่งมีแสงสว่างวาบห้าจุดบนหน้าผาก บนกล้ามอกอกซ้าย บนกล้ามท้อง กลางกล้ามหลัง และลูกกะโปก แต่ตรงกะโปกไม่มีใครมองเห็นไอ้เหี้ยเหม่งใส่กางเกงอยู่
" ติดตั้งสายสัมพันธ์เรียบร้อยแล้วครับคุณหนูขอให้สนุกนะครับ ” นายใหญ่อวยพร แต่เหมือนไอ้เด็กดิวนึกอะไรได้ " ตัวที่ผมทิ้งตัวที่แล้วเพราะมันเคยถูกอะจึ๊กๆ มาก่อน ลืมถามว่าไอ้ตัวนี้เคยถูกอะจึ๊ก ๆ รึเปล่า "เด็กดิวชี้มาที่ไอ้เหี้ยเหม่ง ไอ้นายใหญ่กับทุกคนหันขวับมาหามันไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้างง นายใหญ่ยิ้มเหี้ยม "บอเตโล่ไม่เลี้ยงทาสทหารที่โดนอะจึ๊ก ๆ อะไรนั่นหรอกครับคุณหนูเรามีแต่ลูกผู้ชายอกสามศอก พวกมันไม่เคยโดนอย่างที่คุณหนูว่าแน่นอน "
ใช้เวลาไม่นานไอ้เหี้ยเหม่งก็เดินทางมาถึงบ้านของเด็กดิว แต่ตลอดการเดินทางมันก็ถูกคลุมกระสอบปิดหน้าปิดตาอยู่ตลอดพอมาถึงที่บ้าน ไอ้เหี้ยเหม่งก็ถูกพาตัวขึ้นไปชั้นบนสุด มันมองเหี้ยอะไรไม่เห็นทั้งนั้น ไอ้พวกชุดทหารแม่งผลักมันลงบนเตียง มันถูกจับมัดแขนมัดขาเอาไว้กับเสาเตียงไอ้พวกทหารดึงกุญแจมือที่ใช้ขึงมันจนสุด ไอ้เหี้ยเหม่งปวดแขนแว๊บ แต่พอนึกว่าจะถูกทำอะไรบ้างหลังจากนี้มันก็นอนยิ้มเหี้ยม
“ ยังขยับได้อีกไหม ” ไอ้พวกชายสูทดำถามไอ้เหี้ยเหม่งรำคาญพวกแม่งโคตร มันไม่ตอบ ไอ้พวกชายสูทดำทำหน้านิ่ง แต่เสือกกระชากกุญแจมือให้ตึงขึ้นอีก" เฮ๊ย ! ไอ้เย็ดโด้ ! มึงกะจะให้แขนของกูขาดเลยเหรอวะ !" ไอ้เหี้ยเหม่งตะโกนลั่น เส้นเลือดบนแขนของมันปูดเป็นแนว แต่ไอ้พวกชายสูทดำไม่ฟังพวกมันกระตุกกุญแจมืออีกรอบ คราวนี้ไอ้เหี้ยเหม่งกระตุกฮวบ หัวไหล่ของมันดัง กร๊อบ!
เตียงนุ่มนิ่งขนาดใหญ่พิเศษดูเล็กลงที่ที่ไอ้เหี้ยเหม่งนอนทับตอนนี้มันอยู่คนเดียวในห้อง มองเหี้ยอะไรไม่เห็นทั้งนั้น มันพยายามไม่ขยับแขนขยับขาอันที่จริงแค่กระตุกแรง ๆ สักสองสามที กุญแจมืออันแค่นี้ก็คงขาดกระจุยแต่ถ้ามันแบบนั้น มันจะละเมิดกฏเหล็กของทาสทหาร มีหวังโดนไอ้พวกหน่วยฝึกตามล่าแค่นี้แม่งก็แย่พออยู่แล้ว
ไอ้เหี้ยเหม่งโดนขึงเหมือนรูปตัว X อยู่บนเตียงมันนอนแผ่หลาอ้าซ่า เตรียมพร้อมสู้ศึกเต็มที่ ในโลกของมัน ทาสทหารหรือเรียกชื่อเต็มว่า " ทาสทหารบอดี้การ์ด "เป็นเหมือนสินค้าจำเป็นของพวกเศรษฐีและพวกผู้มีอิทธิพล พวกมันถูกฝึกร่างกายอย่างหนักเรียนรู้วิธีการเอาตัวรอดสารพัด และเชี่ยวชาญศิลปะป้องกันตัวทุกรูปแบบพวกมันเกิดมาเพื่อเป็นเกราะคุ้มกันให้กับพวกเศรษฐี และเป็นของเล่นของพวกเขาไอ้เหี้ยเหม่งถูกฝึกฝนวิทยายุทธ์บนเตียงนอนมาอย่างโชกโชนมันรู้ว่าหน้าที่หลักของทาสทหารคือสร้างความสุขให้กับผู้เป็นนายโดยไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธบอเตโล่ฝึกฝนมันมา มันคือสมบัติของบอเตโล่ ถ้าไม่มีบอเตโล่ป่านนี้ชีวิตของมันคงถูกรุมสกัมอยู่ในโลกชั้นล่าง ตายห่าไปนานแล้ว
| 
www.pixiv.net/member.php?id=3145401
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2018-2-4 20:53:47
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2018-2-5 01:22:20
โพสต์ 2018-12-6 02:40:09
โพสต์ 2018-2-4 21:04:28
โพสต์ 2018-2-4 21:18:30
โพสต์ 2018-2-4 21:41:30
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2018-2-4 23:09:45
