เขามา(ถูก)ชักว่าวข้างๆหลุมผมครับ (ตอน 1)

wuna

ดูซีรี่ยส์แล้วอิน อยากเขียนแฟนฟิคครับ ไม่เคยเขียนมาก่อนเลย ตอนแรกยังไม่มีอะไร เชิญ ติชมได้เลยนะครับมีสิบตอนจบครับ
สารบัญ
ตอน 1
ตอน 2
ตอน 3
ตอน 4
ตอน 5
ตอน 6
ตอน 7
ตอน 8
ตอน 9
ตอน 10 อวสาน


ผมชื่อเมษครับ ผมตายมานานแล้วด้วยโรคหัวใจตั้งแต่ตอนที่อายุเพียงยี่สิบสองปี
ตอนนี้ผมก็เป็นแค่วิญญาณที่ยังวนเวียนอยู่ที่ฮวงซุ้ยในสุสานแห่งหนึ่ง
ตัวผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงไม่ได้ไปเกิดใหม่กับเขาเสียที
ได้แต่อยู่อย่างเหงาๆไปวันๆ มีเพียงเสียงเพลงจากเครื่องเล่นเทปที่ติดตัวมาด้วยตอนที่ตายเป็นเพื่อนเท่านั้น
จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อหลายปีก่อนก็มีใครคนหนึ่งมาทำให้ผมกลับมารู้สึกมีชีวิตชีวาอีกครั้ง เด็กคนนั้นชื่อว่าธัน
เขาเป็นเด็กน่ารักแบบตี๋ๆคนหนึ่งที่มาไหว้หลุมศพข้างๆผมพร้อมกับพ่อของเขา แล้วก็ถือโอกาสในช่วงว่างมาวิ่งเล่นหน้าหลุมร้างๆของผม อายุของเจ้าตี๋น้อยน่าจะสักเก้าหรือสิบขวบได้
เริ่มแรกผมก็มองดูเขาเฉยๆอ่ะนะ ถ้าเขาไม่หันกลับไปถามพ่อว่าทำไมพี่ชายที่หลุมข้างๆถึงไม่มีใครมาไหว้เลย
นั่นทำให้ผมหูผึ่ง เด็กนี่มองเห็นผมงั้นเหรอ?
ระหว่างที่ผมสงสัย พ่อของเขาก็ตอบมาว่าญาติของผมอาจจะไม่ว่างหรือไม่ก็มาไปแล้วก็ได้
เจ้าตี๋น้อยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขอธูปจากพ่อ
แล้วหยิบลูกอมฮาร์ทบีทรสสตอเบอรี่ในกระเป๋ากางเกงออกมาไหว้ที่หน้าฮวงซุ้ยของผม
ผมเดินลงมาหยิบวิญญาณฮาร์ทบีทขึ้นมาแกะกิน แล้วบอกขอบใจเขา
แต่เด็กชายเพียงแค่ยิ้ม ไม่ได้โต้ตอบอะไรกลับมา
ผมคิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญ เจ้าตี๋อาจจะอ่านภาษาจีนที่ป้ายหลุมออกเลยรู้เพศและอายุของผมก็ได้
แต่ผมก็ยังโบกมือบ๊ายบายเขาเมื่อหลุมข้างๆไหว้เสร็จและกำลังเก็บของกลับบ้าน
พร้อมกับบอกว่า ปีหน้าขอเป็นช็อกโกแลตแล้วกันนะ พี่ชอบกินของหวาน
แม้เด็กน้อยจะหันมามองแต่เขาก็ยังคงไม่โต้ตอบอะไรกลับมา
ถึงทั้งหมดอาจจะเป็นแค่ความบังเอิญ  แต่มันก็ทำให้ผมมีความหวังและมีอะไรให้คิดบ้างไปตลอดทั้งปีเลยล่ะ


หนึ่งปีผ่านไป ในที่สุดก็ถึงวันที่ผมรอคอย ผมมองดูธันช่วยพ่อของเขายกของไหว้มาวางทีหลุมข้างๆ
เขาโตขึ้นและยังดูร่าเริงเหมือนเคย ผมคิดว่าเขามองมาและยิ้มให้ผมนะ แต่หลังจากที่หลุมข้างๆจุดประทัดลาของไหว้แล้ว
ใจผมก็เริ่มจะห่อเหี่ยว เรื่องทั้งหมดคงจะเป็นแค่สิ่งที่ผมคิดไปเองท่านั้น
ทว่าก่อนจะเก็บของกลับบ้าน เจ้าตี๋ก็หยิบธูปและช็อกโกแลตคิทแคทออกจากกระเป๋า แล้วเอามาไหว้ที่หน้าหลุมผม
นั่นทำให้ผมรู้สึกมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง ผมคว้าวิญญาณคิทแคทมาถือและบอกเขาว่า
"ขอบใจมากนะ นายมองเห็นพี่จริงๆใช่ไหม หรือได้ยินเสียงของพี่ใช่ไหม?"
เด็กตี๋ยังคงยิ้มให้อากาศตรงหน้า ไม่สบตาหรือตอบอะไรเลยจนผมใจแป้วไปพักนึง
เมื่อเขาหันไปช่วยพ่อที่เรียกให้ช่วยยกของไหว้กลับ ผมได้แต่ตะโกนบอกว่า “ปีหน้าขอเป็นเนื้อสัตว์บ้างนะ พี่ไม่ได้กินนานแล้ว”
ถึงจะเห็นเฉพาะข้างหลังแต่ผมคิดว่าเขาพยักหน้านิดๆนะ แค่นี้ผมก็มีเรื่องให้มโนไปอีกปีแล้วล่ะ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

nn1995

รอครับ

ไทยรัฐ

ชอบครับ ติดตามครับ

kaki

ติดตามครับ

poon2608

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

vein

ขอบคุณครับ รอติดตาม

shinecaraff

น่าสนใจๆ รอติดตามครับ

muumix

ขอบคุณครับ

kabuki

รอตามอ่าน

tidchoo2

ยิ่งอ่านยิ่งเพลินอ่ะ มาเล่ามาเร็ว ๆ นะ

thaiboy2012

ขอบคุณครับ

hello_lovestory

รออ่านต่อจ้า

zhanes

น่าสนุกดีนะครับ 555

Gooddy

ขอบคุนครับ

nnont

ขอบคุณครับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

ton_gori

ไม่ได้ดูซีรีย์นี้ แต่เรื่องน่าติดตาม แต่คงจะเศร้าน่าดูเลย เพราะคนกับวิญญาณคงใช้ชีวิตด้วยกันไม่ได้อยู่แล้ว