สวัสดีครับขอออกตัวว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งหากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะครับ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนผมชื่อนิวครับเรื่องที่ผมจะมาเล่าในวันนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมตอนผมอายุ13 ย่าง14 ปีครับผมเป็นคนไทยเชื้อสายจีนที่เกิดและโตในจังหวัดเล็กๆแห่งหนึ่งทางภาคใต้ตอนกลางครอบครัวผมทำธุรกิจส่วนตัวผมเป็นหลานชายคนที่4 ของตระกูลครับลูกพี่ลูกน้องของผม3 คนเป็นลูกชายของลุงซึ่งลูกคนสุดท้องของลุงก็อายุห่างกับผมเกือบ20 ปีเลยครับเราไม่ค่อยสนิทกันเพราะตั้งแต่ลุงแต่งงานก็ย้ายไปทำธุรกิจของที่บ้านแฟนลุงตั้งแต่ผมยังไม่เกิดและลูกของลุงทุกคนก็ไปทำงานอยู่ต่างประเทศกันหมดทำให้ผมเหมือนเป็นหลานชายคนเดียวของบ้านผมโดนตามใจมาตั้งแต่เล็กๆเพราะเป็นเด็กหน้าตาน่ารักผิวขาวอมชมพูผมชอบอ้อนขอของจากผู้ใหญ่ซึ่งส่วนใหญ่มันก็จะสำเร็จผมเป็นเด็กดื้อเงียบถ้าไม่ได้ดั่งใจก็จะร้องไห้โวยวายจนกว่าจะได้ตามต้องการตอนผมกำลังจะขึ้นม.2 ที่บ้านตัดสินใจจะส่งผมไปอยู่กับพี่ชายซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องเพื่อไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแต่เนื่องจากมีขั้นตอนหลายอย่างทำให้ผมต้องรอเรียนต่อเกือบ6 เดือนช่วงนั้นผมว่างเพราะลาออกจากโรงเรียนที่ไทยเพื่อเตรียมไปตปท. ตั้งแต่ปิดเทอมม.1 ผมนอนเล่นอยู่ที่บ้านจนเบื่อผมเลยขอพ่อไปเที่ยวบ้านลุงเพราะผมเป็นคนชอบทะเลผมไม่เคยไปบ้านลุงหรอกครับแต่เคยได้ยินอากงเล่าให้ฟังว่าเมียของลุงเป็นเจ้าของสะพานปลามีเรือประมงด้วยแค่นั้นผมก็ตื่นเต้นจะแย่ละเพราะจะได้ตื่นมาเจอทะเลทุกวันพ่อผมก็เห็นดีเห็นงามด้วยเพราะอยากให้ผมได้ทำงานเพื่อฝึกความอดทนก่อนจะไปอยู่ตปท. อาทิตย์ต่อมาพ่อให้ลูกน้องไปส่งผมที่บ้านลุงครั้งแรกที่ผมเห็นบ้านของลุงเป็นบ้านหลังใหญ่มีบริเวณกว้างผมเจอลุงและป้าลุงผมชื่อ“ลุงยุทธ” และเมียลุงชื่อ“ป้าแอ๋ว” ทั้ง2 ใจดีกับผมมากคงเพราะลูกๆลุงไปอยุ่ตปท.กันหมด3-4 ปีจะกลับบ้านซักครั้งป้าแอ๋วคงดีใจที่มีสมาชิกมาอยู่ในบ้านอีกคนคืนแรกที่นอนบ้านลุงยุทธผมนอนไม่หลับเลยครับเพราะคิดถึงบ้านทั้งคืนจนเช้าลุงยุทธมาเรียกผมเพื่อไปที่สะพานปลาประมาณ400 เมตรก็ถึงไปถึงลุงยุทธให้ผมนั่งรอในห้องทำงานผมนั่งรอสักพักมีผู้หญิงคนนึงเดินมาเรียกผมให้ผมไปหาลุงยุทธพอผมเดินมาถึงผมถึงกับตะลึงเพราะสิ่งที่เห็นคือลานกว้างที่เต็มไปด้วยปลาที่เพิ่งขึ้นจากเรือประมงเยอะแยะไปหมดลุงยุทธชี้ให้ผมดูปลาฉลามมันเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นฉลามใกล้ขนาดนี้ลุงยุทธคงเห็นผมตื่นเต้นมากเลยบอกให้ผมเดินดูได้ตามสบายผมจึงเดินดูปลาตัวใหญ่ๆที่กองเรียงรายบนพื้นจนสายตาผมเหลือบไปเห็นเรือประมงที่จอดเทียบอยู่สิ่งที่เห็นคือกลุ่มชายฉกรรจ์ประมาณ5-6 คนกำลังยืนอาบน้ำอยู่บนหัวเรือภาพที่เห็นคือผู้ชายผิวดำทุกคนมีกล้ามหน้าท้องวงแขนที่ดูแข็งแรงทุกคนใส่กางเกงในย้วยๆยืนล้อมรอบถังน้ำเพื่อตักอาบอย่างสนุกสนานบางคนถูสบู่ตามตัวพลางหยอกล้อกับเพื่อนทุกคนหัวเราะดูมีความสุขแม้ผมจะเพิ่งม.2 แต่ผมก็รู้จักรสรักเป็นอย่างดีเพราะตอนม.1 ผมเคยมีแฟนเป็นรุ่นพี่และเค้าก็เคยสอนความเสียวให้กับผมผมมองดูคนอาบน้ำจนเพลินทันใดนั้นผมได้ยินเสียงคนตะโกนดังขึ้นมาจากบนเรือตังเก เสียงตะโกน1 : น้องๆมาอาบน้ำด้วยกันป่าว ผมตกใจและรีบส่ายหน้า เสียงตะโกน2 : มาเที่ยวบนเรือได้นะน้อง ผมส่ายหน้าต่อ เสียงตะโกน3 : มาเถอะเดี๋ยวพี่ให้ดูของดี ผมยิ้มแบบอินโนเซ้นทั้งๆที่จิงผมก็รู้ตัวดีว่าโดนแกงส์หนุ่มตังเกเต๊าะผมทำทีเดินไปใกล้เรือได้ยินเสียงตะโกน เสียงตะโกน: น้องๆมาเร็วมาดูของดี ผมใจดีสู้เสือหรือเพราะความร่านก็ไม่รู้ผมวิ่งไปหาลุงยุทธแล้วขอลุง ผม: ลุงยุทธนิวขอขึ้นไปบนเรือได้มั้ย ลุงยุทธ: เรือไหนมีคนอยุ่รึป่าว ผมชี้ไปทางเรือที่มีกลุ่มชายฉกรรจ์เมื่อกี้แต่ลุงยุทธมองไม่เห็นลุงยุทธจึงพูดต่อ ลุงยุทธ: ขึ้นได้เฉพาะเรือที่เขียนชื่อว่า..... มันเป็นเรือของลุงถ้าใครถามก็บอกว่าเป็นหลานลุง ผมรีบวิ่งไปที่เรือลำเมื่อกี้พอดูชื่อเป็นชื่อเดียวกับที่ลุงบอกผมได้ยินเสียงตะโกนอีกครั้ง เสียงตะโกน: อ่าวน้องมาอีกแล้วขึ้นมาเที่ยวได้ ผมหันไปมองเห็นผู้ชายวัยกลัดมันผิวดำผมสั้นหน้าท้องเป็นลอนยืนใส่กางเกงในสีแดงเก่าๆอยุ่บนเรือผมทำตัวใสๆแล้วค่อยๆเดินลงไปเรือตังเกมองใกล้ๆมันใหญ่มากครับผมเพิ่งเคยขึ้นเป็นครั้งแรกบนเรือมีกลิ่นสบู่ผสมกลิ่นออกคาวๆของปลาอย่างบอกไม่ถูกพี่คนที่อยุ่บนเรือถามผมว่า พี่: ลูกใครอ่ะเราไม่เคยเห็นหน้าเลย ผม: อ่อผมเป็นหลานลุงยุทธครับ ผู้ชายที่กำลังคุยกับผมหน้าถอดสีคำพูดคำจาและน้ำเสียงก็ดูเปลี่ยนไป พี่: อ่อหลานนายหัวยุทธหรอพี่ชื่อพงนะเมื่อกี้พี่ขอโทษด้วยนะที่เพื่อนพี่แซว ผม: ไม่เป็นไรครับผมชื่อนิวนะพี่ พี่พงพาผมเดินไปอีกฝั่งของเรือมีห้องเล็กอยุ่ในนั้นมีคนอยู่ประมาณ3-4 คนทุกคนนอนใส่กางเกงตัวเดียวบางคนหลับบางคนนอนเล่นมือถือพี่พงตะโกนขึ้นมาว่า พี่พง: เห้ยพวกเมิงนี่น้องนิวหลานนายหัวยุทธ พี่คนที่เล่นมือถือหันมามองแล้วตกใจจากนั้นจึงค่อยคลานๆออกมา พี่: หวัดดีครับพี่ชื่อตั้มนะเมื่อกี้พี่ขอโทดนะพี่ไม่รู้ว่า.. ผมรีบตอบ: ไม่เป็นไรครับ พี่พง: งั้นเดี๋ยวมึงพาน้องเค้าเดินดูเรือไปเลยกุไปนอนก่อน พี่ตั้ม: เออๆ พี่ตั้มหันมายิ้มกับผมและพูดว่า: ทางนี้เดี๋ยวพี่พาไปดู ระหว่างดูพี่ตั้มก็อธิบายนู้นนี่ผมบอกตามตรงว่าผมโฟกัสแค่เป้ากางเกงบอลสีดำย้วยๆของพี่ตั้มที่มันกำลังเด้งขึ้นเด้งลงอย่างเป็นจังหวะแต่ก็ต้องทำเนียนๆระหว่างพี่ตั้มอธิบายผมพูดแทรกขึ้นมาว่า ผม: เมื่อกี้พี่ใช่ป่ะที่บอกให้ขึ้นมาดูของดีพี่จะให้ดูอะไร พี่ตั้ม: เอาะออป่าววครับ ผม: ไม่จริงอ่ะ พี่ตั้มดูกระวนกระวายผมดูทีท่าแล้วพี่ตั้มทั้งเกรงทั้งกลัวผมไม่น่าจะกล้าทำอะไรผมได้ผมจึงรุกแบบไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ผม: งั้นนิวขอดูควeพี่หน่อยดิเผื่อจะเป็นของดี พี่ตั้ม: เห้ยไม่เอาไม่ได้ ผมขู่พี่ตั้ม: งั้นนิวจะฟ้องลุงยุทธว่าเมื่อกี้พี่พูดอะไรกับนิว พี่ตั้มตอบด้วยความกลัว: พี่ขอโทดครับน้องนิวอย่าไปบอกนายหัวเลยพี่ขอร้องนะ ผมหว่านล้อมพี่ตั้ม: งั้นนิวขอดูควeพี่ก่อนพี่ไม่ต้องอายหรอกนิวแค่ดูเองขนาดอาบน้ำใส่กกน.ตัวเดียวพี่ยังไม่อายใครเลย พี่ตั้ม: งะงั้นก็ได้ครับแต่น้องนิวอย่าไปบอกนายหัวนะ ผมพยักหน้ารับพี่ตั้มพาผมเดินไปที่ห้องเก็บของเล็กๆบนเรือพี่ตั้มยังดูกล้าๆกลัวๆผมจึงรุกต่อผมเดินไปใกล้ๆพี่ตั้มแล้วดึงกางเกงบอลสีดำของพี่ตั้มลงผมคิดถูกพี่ตั้มไม่ใส่กางเกงในจริงๆด้วยควeของพี่ตั้มไม่เล็กไม่ใหญ่แต่ใหญ่กว่าแฟนเก่าของผมผมถามพี่ตั้มว่า ผม: ทำไมไม่ใส่กางใน พี่ตั้ม: ก็กำลังจะนอนมันสบายดี พี่ตั้มก้มจะใส่กางเกงผมเลยห้ามไว้ ผม: เดี๋ยวดิพี่ตั้ม พี่ตั้ม: ยังไม่พออีกหรอครับ ผมยังไม่หยุด: ยังเลยพี่ตั้มนิวขออมควeพี่ตั้มได้ป้ะ พี่ตั้มตกใจ: มะไม่ได้ครับน้องนิวถ้านายหัวรู้นายหัวเอาผมตายแน่ ผมขู่พี่ตั้ม: ถ้าพี่ตั้มไม่พูดนิวก็ไม่พูดหรอกแต่ถ้าไม่ให้นิวอมก็ไม่แน่นะ ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้นผมดันตัวพี่ตั้มไปนั่งบนกล่องไม้เล็กๆพี่ตั้มนั่งลงแบบฝืนๆแล้วผมอ้าขาของพี่ตั้มออกผมค่อยๆนั่งลงแล้วอ้าปากครอบลำควeพี่ตั้มอย่างช้าๆพี่ตั้มส่งเสียงคราง“ซี้ดดดดดดอ้าาาา” แล้วดันควeขึ้นกระแทกปากผมเบาๆซักพักผมค่อยๆเลียพวงไข่ของพี่ตั้มกลิ่นตัวหอมสบู่อ่อนผสมกลิ่นเหงื่อนิดหน่อยของพี่ตั้มมันทำให้ผมค่อยๆมีอารมณ์มากขึ้นผมเลยลองขยับขึ้นมาจูบปากพี่ตั้มพี่ตั้มไม่ขัดขืนครับตอนนั้นผมอยู่ในท่าที่พี่ตั้มกำลังนั่งอยู่บนลังไม้ผมคร่อมตัวพี่ตั้มผมกอดคอพี่ตั้มและจูบปากอย่างดูดดื่มผมค่อยขยับไปเลียหูพี่ตั้มพี่ตั้มครางซี้ดตลอดเวลา“อาาาาาซี้ดดดดดดดอ่าาาาซี้ดดดดดดด” เพราะความร่านผมกระซิบที่ข้างหูพี่ตั้มว่า ผม: พี่ตั้มนิวอยากลองโดนพี่ตั้มเeดอ่ะ พี่ตั้มอึ้ง: แต่พี่ว่า.... ผมประกบปากพี่ตั้มเพื่อไม่ให้พี่ตั้มตอบโต้อะไรได้แล้วผมก็เลื่อนมือพี่ตั้มไปที่ก้นของผมพี่ตั้มเหมือนรู้งานใช้นิ้วสอดเข้าไปในก้นของผมผมร้องคราง“โอ้วววววซี้ดดดดดดดอ่าาาาาาา” ซักพักผมค่อยๆขยับตัวเพื่อจะนั่งเทียนให้พี่ตั้มผมพยายามใส่แต่มันใส่ไม่เข้าเพราะไม่มีเจลหล่อลื่นผมจึงเปลี่ยนท่าโดยผมนั่งบนลังไม้ให้พี่ตั้มเด้าปากผมพี่ตั้มยืนอ้าขามือ2 ข้างของผมกอดขาอันแข็งแรงของพี่ตั้มไว้ในปากผมมีลำควeของพี่ตั้มพี่ตั้มจับหัวผมแน่นแล้วเริ่มเด้าเสียงครางพี่ตั้มดังขึ้น“อ่าาาาาาาาาาซี้ดดดดดดดดดโอ้ยยยยยยยเสียววะซี้ดดดดดด” พี่ตั้มกดหัวผมและเด้าแรงขึ้น“ซี้ดดดดดดโอ้ววววววจะแตกแล้ววว” ขาพี่ตั้มเกร็งแล้วน้ำเงี่eนของพี่ตั้มก็พุ่งลงคอผมพี่ตั้มรีบเอาควยออกแล้วขอโทดผมผมดึงตัวพี่ตั้มเข้ามาแล้วใช้ปากทำความสะอาดควeของพี่ตั้มจนสะอาดเราแต่งตัวแล้วเดินออกมาทุกอย่างเป็นปกติทุกคนบนเรือนอนหลับกลางวันกันผมจึงเดินกลับไปที่ออฟฟิตของลุงยุทธระหว่างวันผมคิดถึงรสรักของพี่ตั้มทั้งวันจนแทบทนไม่ไหวผมบอกลุงยุทธว่าพรุ่งนี้นิวขอมาอีกนะนิวชอบเรือตังเกมันเท่ดีพี่ๆบนเรือก็ใจดีลุงยุทธยิ้มด้วยใบหน้าปลื้มปริ่มพร้อมตอบว่า“ได้สิมาได้ทุกวันเลย” เช้าวันต่อมาผมไปที่สะพานปลากับลุงยุทธอีกครั้งแต่ผมต้องแปลกใจที่เรือของพี่ตั้มไม่อยู่แล้วผมถามลุงยุทธว่า ผม: อ้าวลุงยุทธละเรือลำเมื่อวานไปไหนละอ่ะ ลุงยุทธ: อ่อออกไปจับปลาแล้ว ผมผิดหวังเล็กน้อย: อ่าวแล้วจะกลับมาตอนไหนอ่ะลุง ลุงยุทธ: คงอีก6-7 วันแหละ ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าการออกเรือตังเกต้องไปครั้งละหลายวันเลยถามลุงยุทธต่อ ผม: โหนานขนาดนั้นเลยหรอลุง ลุงยุทธ: ใช่บางลำออกเย็นกลับเช้าบางลำไปอาทิตย์นึงเมื่อก่อนไปครั้งละเป็นเดือนๆเลยนะ ผมพยักหน้าตอบรับในใจผมเซ็งมากเพราะอยากเจอพี่ๆบนเรือตกเย็นผมกลับบ้านผมถามลุงยุทธว่า ผม: ลุงถ้านิวขอลองออกไปกับเรือตังเกได้ป่ะ ลุงยุทธตอบ: ไม่ได้เรายังเด็กไม่สนุกหรอกมันอันตรายร้อนก็ร้อน ผม: ไม่เห็นเป็นไรเลยนิวอยากลองไปดูนิวชอบทะเลมันน่าจะสนุกดีนิวเคยไปตกหมึกกับป๊าสนุกดี ลุงยุทธ: งั้นเอางี้เดี๋ยวไว้วันหลังลุงจะให้ลองไปกับเรือไปเย็นกลับเช้า ผมดีใจมากเลยตอบลุงยุทธว่า ผม: เย่ๆๆๆพรุ่งนี้เลยได้มั้ยลุงนิวอยากไป ลุงยุทธ: เห้ยรีบขนาดนั้นเลยหรอ ผม: ไม่เห็นเป็นไรเลยนิวเรียนว่ายน้ำตั้งแต่เด็กแล้วจะพกเสื้อชูชีพตลอดเวลาแล้วจะไม่กวนพี่ๆบนเรือด้วย ลุงยุทธครุ่นคิดแล้วตอบว่า: อ่ะๆลุงยอม อีกวันผมตื่นเช้าด้วยความสดใสผมเก็บของที่จำเป็นใส่กระเป๋าวันแรกที่ออกเรือมันไม่สนุกจริงๆด้วยครับผมอยุ่ในห้องบังคับเรือทุกคนทำงานตอนกลางคืนผมหลับบนเรือจนเช้ามาถึงฝั่งลุงยุทธรับผมกลับมาอาบน้ำเปลี่ยนผ้าที่บ้านผมมีแผนการจึงขอลุงยุทธออกเรืออีก ผม: ลุงยุทธสนุกมากเลยนิวขอไปทุกวันเลยได้มั้ย ลุงยุทธ: เห้ยนี่ลุงนึกว่าเราจะเข็ดไม่อยากไปละ ผม: ไม่เลยลุงสนุกกว่าตอนไปตกหมึกกะป๊าอีก ลุงยุทธ: แล้วเรากวนพี่ๆเค้ารึป่าว ผม: ป่าวเลยลุง ลุงยุทธ: งั้นตามใจ ผมไปกับเรือตังเกที่ไปแบบตอนเย็นกลับเช้า4-5 วันจนเรือพี่ตั้มกลับมาผมหาพี่ตั้มแต่หาไม่เจอผมเลยทำเนียนๆเดินไปที่เรือได้ยินเสียงเรียกผมหันไปมองก็เจอเข้ากับพี่พง พี่พง: อ่าวน้องนิวไม่เจอหลายวันเลย ผม: ใช่พี่ พี่พง: มองหาอะไรอยู่เนี่ย ผมทำเนียนๆ: อ่อป่าวพี่แล้วพวกพี่ตั้มไปไหนอ่ะพี่พง พี่พง: ไปซื้อของกับพี่สิทอะน้องนิวเย็นๆคงกลับ ผม: อ๋อครับแล้วนี่เรือจะออกอีกทีวันไหนอ่ะพี่ พี่พง: คงอีก2-3 วันอ่ะครับน้องนิว ผม: ครับ ผมคิดแผนขออนุญาตลุงยุทธทั้งวันเพราะผมอยากไปกับเรือของพี่ตั้มผมนั่งรวบรวมความกล้าจนผมเดินไปถามลุงยุทธว่า ผม: ลุงนิวอยากลองไปกับเรือ...... อ่ะ ลุงยุทธ: ไม่ได้อันนั้นเค้าไปกันเป็นอาทิตย์นะนิวจะอยู่ได้งัย ผม: อยู่ได้ดิลุงนิวของลองไปสักครั้งก่อนถ้าไม่ได้รอบหน้านิวไม่ไปแล้ว ลุงยุทธ: งั้นลุงจะลองไปถามป้าแอ๋วก่อน กลับถึงบ้านผมรีบไปขออนุยาตป้าแอ๋ว ผม: ป้าแอ๋วนิวอยากลองไปกับเรือตังเกซักอาทิตย์อ่ะ ป้าแอ๋ว: อย่าเลยลูกมันอันตรายป้าเป็นห่วง ผมใช้มุกอ้อนตามเดิม: ป้าแอ๋วเดี๋ยวนิวก็จะไปอยุ่ตปท.แล้วลำบากกว่านี้ไม่รู้กี่เท่าถือว่าให้นิวฝึกความอดทนนะ ป้าแอ๋วยิ้มแล้วตอบ: งั้นก็ได้ลูกแต่ถ้ามีอะไรบอกลุงสิทให้กลับเลยนะ ผม: เย่ๆๆจะได้ออกเรือแล้ว ผมตั้งหน้าตั้งตารอจนถึงวันที่เรือต้องออกหาปลาลุงยุทธพาผมไปส่งที่เรือโดยมีลุงสิทมารับลุงสิทเป็นไต้ก๋งเรือลุงยุทธฝากลุงสิทให้ดูแลผมลุงสิทพาผมขึ้นเรือแล้วเอาของไปเก็บที่ห้องบังคับเรือลุงสิทบอกผมว่า“นอนกับลุงนี่แหละมันแคบหน่อยแต่ก็ดีกว่าไปนอนอัดอยุ่ข้างล่าง” หลังจากเรือออกผมตื่นเต้นมากผมอยากลงไปหาพี่ตั้มใจจะขาดแต่ก็กลัวลุงสิทจะว่า ผ่านไปพักใหญ่ลุงสิทปูที่นอนแล้วหันมาบอกผมว่าจะของีบสักแปบผมจึงคิดแผนชั่วขึ้นระหว่างที่ลุงสิทล้มตัวลงนอนบนที่นอนขนาดพอดีกับตัวของลุงสิทซึ่งปูติดกับผมผมถามลุงสิทว่า ผม: ลุงสิทลุงสิทไม่มีเมียหรอ ลุงสิท: มีสิป้าอ้อยงัยนิวไม่เคยเจอหรอ ผม: อ้าวป้าอ้อยเป็นเมียลุงสิทหรอ ลุงสิท: ใช่แล้วนิวมีอะไรหรอ ผม: ป่าวนิวแค่ถามดูแล้วลุงออกเรือแบบนี้ก็ไม่ค่อยได้เจอกับป้าอ้อยเลยดิ ลุงสิท: ก็ช่วงมรสุมลุงก็ได้อยุ่บนฝั่งยาวเลยงัย ผม: งี้ช่วงออกเรือลุงก็ไม่ได้เจอป้าอ้อยเลยสิ ลุงสิท: ก็นะเจอแค่ตอนขึ้นฝั่งอาทิตละวันสองวันอย่างอาทิตย์นี้ป้าอ้อยไปหาลูกที่กทม.ลุงกลับไปก็ไม่ได้เจอ ผมคิดในใจ“เข้าทางสิ” แผนร้ายของผมจึงเริ่มต้นขึ้น
ยังงัยก็ขอพลังน้ำใจกับZenny เพื่อเป็นกำลังใจในการเขียนให้ผมด้วยนะครับ:)
|