|
ดวงอาทิตย์ตกลับขอบฟ้าไป และในเวลาไม่นานท้องฟ้าก็มืดลงอีกครั้ง . ครูฝึกพาพวกเราเดินผ่านพงหญ้าสูงกลับมาอีกครั้ง และเมื่อเดินผ่านบริเวณพงหญ้านั้นมาได้นั้น ผมก็เห็นบ้านคน บ้านของชาวบ้านที่อยู่อาศัยภายในบริเวณเขาชนไก่แห่งนี้ พวกเราเดินสลับชิดซ้ายชิดขวาไปมาเพื่อหลบรถที่แล่นผ่านบนถนนเส้นนี้ สภาพชุดฝึกของเพื่อนๆนักศึกษาวิชาทหารทุกคนที่ผมเห็นต่างก็เละกันหมด จากชุดฝึกที่เป็นสีเขียวเข้ม ตอนนี้ชุดของทุกคนกลายเป็นสีส้มดินทรายกันหมด รวมทั้งรองเท้าคอมแบ็ทและหมวก รด ด้วย . ผมเดินมาถึงทางแยกใหญ่ที่ผมจำได้ดี ทางแยกของอ่างเก็บน้ำที่เมื่อเดินผ่านอ่างเก็บน้ำไปได้ อีกไม่นานก็จะไปถึงกองพันที่ 34 ของพวกเราแล้ว . แต่แล้วครูฝึกก็สั่งจัดแถวกลางสะพานข้ามอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่นั้น นักศึกษาวิชาทหารทุกคนก็ทำตาม เฮ้ ทุกคนเปล่งเสียงจัดแถวพร้อมกันดังๆด้วยความหึกเหิม หรืออาจจะเป็นเพราะความเหน็ดเหนื่อยของการฝึกในวันที่ 4 นี้ก็เป็นได้ . ครูฝึกสั่งให้พวกเรานั่งลงในแถวที่จัดไว้ ผมมองไปที่ทางแยกของถนนที่เมื่อเลี้ยวไปก็จะเจอกันกองพันของเรานั้น ผมก็เห็นหัวหน้าสถานีการฝึกที่ 33 หรือจ่านรกนั่งอยู่บนช็อปเปอร์มอเตอร์ไซค์คันโปรดของเขาด้วยสายตาที่ดุดันเช่นเคย . “เอ้า” จ่านรกเริ่มพูด “วันนี้พวกเอ็งก็คงจะได้เห็นแล้ว ข้าเชื่อว่าพวกเอ็งคงเหนื่อยมากๆ คงอยากกลับไปที่กองพันแล้ว” ผมได้ต่อยิ้มและตอบในใจว่า ใช่ครับ “แต่ฟังข้า สถานีที่ 33 นี้ ก็เรียกได้ว่าเป็นสถานีที่โหดที่สุด เหนื่อยที่สุด หนักที่สุดในบรรดาสถานีฝึกของค่ายฝึกนักศึกษาวิชาทหารนี้แล้ว ข้าเชื่อว่าเวลาพวกเอ็งกลับไปจากค่ายฝึกนี้แล้วมีคนมาถามว่าเขาชนไก่เนี่ยมันเป็นยังไง ข้าเชื่อว่าสถานีแรกที่พวกเอ็งจะต้องนึกถึงก็คือสถานีที่ 33 ของข้านี่เอง หึๆ เอ้า ผ่านจากวันนี้ไป วันพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันสุดท้ายที่พวกเอ็งจะได้มาเหยียบที่นี่แล้วล่ะ ข้าเชื่อ วันพรุ่งนี้พวกเอ็งก็จะได้กลับไปกรุงเทพฯ กลับไปบ้านหาพ่อหาแม่หาเมียที่พวกเอ็งรัก และวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันสุดท้ายในชีวิตของพวกเอ็งแล้วที่จะได้ใช้ชื่อว่าเป็น ‘นักศึกษาวิชาทหาร’ ข้าก็ขอให้เอ็งเอาสิ่งดีๆที่ได้จากการเป็นนักศึกษาวิชาทหารตลอด 3-4 ปีที่ผ่านมานี้ ตั้งแต่วันแรกที่พวกเอ็งก้าวเข้ามาฝึกเป็นปี 1 จนวันพรุ่งนี้วันสุดท้าย เอาสิ่งนี้ไปทำประโยชน์เพื่อคนอื่นในสังคมให้ได้มากที่สุด ช่วยเหลือสังคมให้ได้เท่าที่เอ็งจะสามารถ สิ่งที่พวกเอ็งผ่านมานี้มันเป็นประสบการณ์สำคัญ ประสบการณ์ล้ำค่าที่ถึงแม้มันจะเหนื่อย มันจะหนัก มันอาจจะทำให้พวกเอ็งบาดเจ็บ แต่สิ่งที่พวกเอ็งจะได้กลับไปแน่ๆคือประสบการณ์ คือเพื่อน คือมิตรภาพ…” ปันที่นั่งอยู่ข้างหน้าผมหันมามองและยิ้มให้ผม ผมเอื้อมมือไปและจับมือปันไว้แน่น “คือความทรงจำ ที่พวกเอ็งจะเอาไปเล่าให้ลูกๆพวกเอ็งฟังว่าครั้งนึงพวกเอ็งเคยผ่านการฝึกนักศึกษาวิชาทหารมาแล้ว จงภูมิใจนะลูก ภูมิใจในตัวเอง ภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย และนี่คือสิ่งที่สิ่งใหญ่ที่สุดที่พวกข้าจะให้พวกเอ็งได้ ข้าขอให้พวกเอ็งเก็บประสบการณ์นักศึกษาวิชาทหาร รด 5 วัน ณ เขาชนไก่แห่งนี้ไปใช้ประโยชน์ให้กับสังคมให้ได้อย่างภาคภูมิใจ ทราบ?” “ทราบ! ทราบครับ ทราบ” เสียงนักศึกษาวิชาทหารที่นั่งอยู่ในแถวนั้นทุกคนต่างตอบกันเสียงดังลั่นอ่างเก็บน้ำ “หึ ไอ้ลูกชายเอ้ย” จ่านรกเอ่ย แล้วจึงขึ้นขี่ช็อปเปอร์ของเขา สต้าดรถทำให้แสงไฟหน้านั้นสว่างเป็นทาง ส่องกลับไปที่ทางเดินที่พวกเราเดินผ่านมา “แล้วเจอกัน ไอ้ลูกชาย” ว่าแล้วจ่านรกก็ขับช็อปเปอร์ออกไป เสียงปรบมือและเสียงโฮของนักศึกษาวิชาทหารทุกคนที่นั่งอยู่ตามทางนั้นดังสนั่นเป็นทางตามช็อปเปอร์ของจ่านรกไป . “เห้ยปัน” ผมเอ่ย “ขอบคุณนะเว้ย” “เห้ย อย่าดราม่าไอ้สัส” ปันตอบ พร้อมกับยิ้มให้ผมอีกครั้ง // “เห้ยปัน” ผมเอ่ย “ขอบคุณนะเว้ย” “ขอบคุณกูอีกแล้ว” ปันตอบ “เลิกขอบคุณกูได้แล้ว ถ้าไอ้แม็กมาทำอะไรมึงอีกล่ะก็ กูจะไม่ปล่อยมันไว้จริงๆนะ” . พวกเรานอนลงในเต้นท์ที่กองพัน “เฮอ วันสุดท้ายแล้วเว้ย พรุ่งนี้ก็ได้กลับบ้านแล้วเว้ยยย” ปันพูดด้วยความดีใจและสะใจ “ปัน” ผมที่นอนอยู่หันไปหาปัน “มันหมายความว่าพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้สนิทกันแบบนี้แล้วใช่มั้ยว้ะ” ปันไม่ตอบ ได้แต่ถอนหายใจ และนอนมองขึ้นไปบนหลังคงเต้นท์ “ปัน…ที่มึงบอกในห้องน้ำ ที่…กูเป็นเมียมึง…มึงพูดอย่างงั้นไปเพื่อให้ไอ้แม็กไม่ยุ่งกับกู หรือมึงคิดแบบนั้นจริงๆว้ะ” ปันยังคงไม่ตอบอะไรเหมือนกับไม่ได้สนใจคำพูดของผมเลย ปันถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะพลิกตัวหันมาหาผม “ทั้ง 2อย่างแหละว้ะ” ปันตอบ…ผมยิ้ม “กูไม่รู้ว่ะบอม ช่วงเวลาที่ผ่านมาตลอดไม่กี่วัน แต่มันคือไม่กี่วันกูกับมึงแม่งต้องตัวติดกันสัสๆ ตัวติดกันแบบที่ว่าวันที่มึงหายใจอยู่กับไอ้แม็กกูรู้สึกไม่ชินเลยว่ะ กูรู้สึกเหมือนกูทำสิ่งสำคัญอะไรซักอย่างในชีวิตหายไป กูได้แต่มองหามึงแต่ก็หามึงไม่เจอ กูรู้แค่ว่ากูไม่อยากให้มึงออกไปจากชีวิตกูอีกแล้ว” “แต่มึงก็รู้ใช่มั้ย ว่าหลังจากกลับไปกรุงเทพฯแล้ว ต่างคนก็ต้องต่างมีชีวิตของตัวเอง”
“กูรู้เว้ย…” ปันตอบ “แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะรู้สึกดีต่อกันไม่ได้นี่หว่า…บอม ทุกครั้งที่กูนึกถึงเขาชนไก่กูจะไม่นึกถึงสถานีที่ 33 เหมือนจ่านรกพูดหรอกเว้ย…กูคงจะนึกถึงไก่แดงก่อน555” “ไอ้สัส” พูดมาขนาดนี้ต้องโดนด่า “ล้อเล่นน่า…กูคงนึกถึงมึง แค่มึงคนเดียวนี่แหละ” “เออ…กูก็คงนึกถึงมึงเหมือนกัน” . “เห้ยบอม” ปันเอ่ยขึ้นตัดบท “ที่กูบอกไอ้แม็กไปอ่ะ เรื่องจริงนะเว้ย” “อะไร ที่แม็กบอกว่าก้นกูนิ่มอ่ะนะ555” “ไม่ใช่ไอ้สัส…ที่กูบอกว่ามึงเป็น…เมียกู” “อืม…ถึงกูจะไม่รู้ว่าเราตกลงกันตอนไหนอ่ะนะ555” “ไอ้บอม…ถ้าวันพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะทำกันแบบนี้ได้แล้ว คืนนี้คงเป็นคืนสุดท้าย…” ปัน จากที่นอนอยู่ก็เท้าศอกขึ้นมามองหน้าผม “…มึงเป็นเมียกูนะ” ผมมองสายตาของปันที่จ้องอยู่นั้น นี่แหละที่สายตาที่ผมตามจากปันอยู่นาน สายตาที่มากกว่าความเป็นห่วง สายตาของความผูกพัน . “ได้ครับ ผัวครับ” ผมเอ่ย แล้วจึงใช้ศอกตัวเองดันตัวเองขึ้นไปเช่นกัน…เพื่อที่จะ จูบกับปันที่ปาก และปันเองก็ไม่ได้ขัดขืน รสสัมผัสที่นิ่มนวลนั้น นี่หรอที่ผมต้องการมาโดยตลอด…ผมใช้มือทั้ง 2 ข้างมาจับแก้มของปันไว้ขณะค่อยทิ้งตัวเองกลับลงมาและให้ปันพลิกตัวมานอนบนตัวผม . “บอม” ปันเอ่ย “ไรว้ะ” “มึงเหมือนผู้หญิงจังว้ะ” “กู…กูไม่ใช่ผู้หญิงนะ…แต่กูอาจจะเป็นแค่ผู้ชายคนเดียวที่มึงเคยรู้สึกแบบนี้ด้วยก็ได้” “ถ้ากูขอ…กูจะรู้สึกผิดกับมึงมั้ย กูจะมองหน้ามึงได้เหมือนเดิมมั้ย เราจะยังผูกพันกันแบบนี้เหมือนเดิมมั้ย” ปันก้มลงมองหน้าผม นัยน์ตาเปี่ยมไปด้วยน้ำตาที่พร้อมจะไหลออกมาทุกเมื่อ “ปัน…ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของพวกเราแล้ว ก่อนที่เราจะต้องกลับไปใช้ชีวิต กลับไปสู่โลกแห่งความเป็นจริงอ่ะ กูจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่เลย และถึงยังไง กูเชื่อว่าเราก็จะเป็นเหมือนเดิมเว้ย” “ไอ้สัสบอม…” ปันโน้มตัวลงมาแล้วมากระซิบข้างหูผม “กูดีใจที่ได้รู้จักมึงนะ ไอ้คุณชาย” ผมยิ้ม “อยากดูกางเกงใน Calvin Klein ป้ะล่ะ?” “อยากถอดออกมาเลย555” . ปันก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง ผมเองก็ยอมอย่างเต็มใจ พวกเราเอาลิ้นชอนไชเข้ามาเลียกัน เมื่อผมหลับตาลง ผมกลับมองเห็นครูฝึกคนนั้นอีกเลย อาจจะเป็นเพราะนี่คือครั้งแรกที่ผมเต็มใจ ครั้งที่ผมเชื่อใจได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือปัน คนเดียวที่ผมไว้ใจตลอดมา . ผมใช้มือลูบไปที่หลังของปัน ก่อนจะลูบเข้าไปในเสื้อนอก ขึ้นไปบนแผ่นหลังของปัน ปันเองก็ใช้มือลูบเข้ามาในเสื้อของผมเช่นกัน ปันใช้นิ้วมือเล่นกับหัวนมของผมทั้ง 2 ข้าง เขี่ยไปมาและบิดไปมา จนผมเผลอร้องครางออกมา . ชู่… “อย่าเสียงดังซิ เดี๋ยวเต้นท์อื่นตื่นหมด” ปันพูด ผมได้แต่พยักหน้าและหลับตาปี๋ทนความเสียวนั้นอยู่ . ปันค่อยๆจูบจากคอของผมลงไป ก่อนจะมุดหัวเข้ามาในเสื้อของผมและเลียสลับกัดที่หัวนมของผม มือก็เล่นกับหัวนมอีกข้างไปพลาง ผมเสียวมากๆจนแทบจะทนไม่อยู่ ต้องส่งเสียงออกมาสั้นๆเบาๆ ผมใช้มือลูบหลังของปันอยู่อย่างนั้นจนผมทนไม่ไหวที่จะต้องดึงเสื้อของปันออกมา ว่าแล้วปันเองก็เงยหน้าขึ้นมากัดชายเสื้อของผมไว้แล้วถอดมันออกด้วยปากของเขาเอง เสร็จแล้วปันก็เริ่มลงมาเลียไซร้ที่หัวนมของผมต่อ แต่ด้วยเนื้อของปันที่สัมผัสกับเนื้อของผมอยู่นั้นยิ่งทำให้ความเสียวเพิ่มขึ้นหลายเท่า ปันค่อยๆจูบไล่ลงไป ผ่านหน้าท้อง สะดือ และลงมาที่กางเกงบอลของผม . “ถอดนะ” ปันเอ่ย “เอาเลย” ผมตอบด้วยเสียงสั่นๆของความเสียว . ว่าแล้วปันก็ใช้ฟันกัดที่ขอบกางเกงบอลและกางเกงในของผมด้วยกันแล้วค่อยๆดึงมันลงไป ควยผมก็เด้งขึ้นมาอย่างแข็งแกร่งทันที ผมครางออกมาเหมือนกับนักโทษที่โดนปลดปล่อยให้เป็นอิสระ ปันถอนหายใจครั้งหนึ่งก่อนจะก้มลงเลียที่ไข่ของผมจากด้านล่างขึ้นมาเรื่อยๆ ผมต้องอ้าขาทั้ง 2 ข้างออกเพื่อให้ปันซุกหน้าเข้ามาได้อย่างเต็มที่ ปันเลียขึ้นมาเรื่อยๆ ผมเสียวจนตัวสั่นไปหมด ปันใช้มือข้างหนึ่งขึ้นมากำควยของผมไว้แล้วถอกหนังหุ้มลงมา เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ปันเลียมาถึงหัวควยของผมพอดี ผมเสียวจนต้องเด้งตัวขึ้นมาและใช้มือจิกผมของปันไว้ แต่ผมเกรียนๆนั้นมันทำให้ผมจิกไม่ถนัด เลยต้องจับไปทั้งหัวเลย ก่อนจะค่อยๆดันควยของตัวเองเข้าไปในปากอุ่นๆของปันอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้มันสำลัก ควยของผมค่อยๆผ่านฟันเข้าไปช้า ก่อนที่จะสัมผัสกับลิ้นและกระพุ้งแก้มอุ่นๆ . “โอ้ยเชี่ย เสียวสัส” ผมอุทานออกมา และเมื่อปันเริ่มทำตัวให้ชินได้ ผมก็เริ่มซอยเข้าออกช้าๆ แต่ปันกลับสะดุ้งแล้วเอาปากออกมา “อย่าเด้าซิว้ะ มึงเป็นเมียกูนะ เดี๋ยวกูจะอมให้มึงเอง…กูไม่เคยนะเว้ย มึงจะเด้าแบบนี้เดี๋ยวกูอ้วก” ว่าแล้วปันก็เอาปากครอบไปที่ควยของผมอีกแล้ว แต่ผมปล่อยมือออกจากหัวของปันแล้วจับผ้าใบปูนอนไว้แน่น ผมค่อยๆปล่อยให้ปันอมขึ้นๆลงๆอยู่อย่างนั้นช้าๆ แต่ทุกคนที่หัวควยของผมสัมผัสกับลิ้นของปัน มันเสียวมากที่สุด จนผมเผลอเด้าปากของปันกลับแบบนั้นหลายครั้ง บางครั้งก็เด้าค้างไว้โดยที่ปันก็สะดุ้งเพราะมันยิ่งทำให้ควยของผมเข้าไปในคอปันลึกขึ้นมากกว่าเดิมจนปันเกือบสำลักออกมา . “นี่เองที่ผู้หญิงแม่งเรียกว่าอ้อกใช่มั้ยว้ะ” ปันเอ่ย พร้อมกับเปลี่ยนเอามือมาชักให้ผมอย่างช้าๆแทน “ผู้ชายก็เรียกเหมือนกันเอ้ย” ผมตอบ “งั้น…” ปันค่อยๆใช้เข่าคลานตัวเองขึ้นมานั่งคร่อมตัวผมไว้ “อ้อกให้กูหน่อยดิ” . ผมเงยหน้าขึ้นมามองกางเกงบอลของปันตรงหน้าผม แต่ควยของปันนั้นแข็งมากๆจนผมสามารถมองเห็นได้แม้จะอยู่ในกางเกงบอลและเต้นท์ที่มืดมากเช่นกัน แต่ผมก็ไม่รอช้า เอามือมาถอดกางเกงบอลและกางเกงในของปันลงมาทันที ควยของปันก็เด้งออกมาดีดใส่หน้าของผมเต็มๆ . “เห้ย ขอโทษ555” ปันขำ “ควยมึง ใหญ่ขึ้นป่าวว้ะ” “เวลากูเงี่ยนสุดๆจริงๆ แม่งจะโคตรใหญ่เลยเว้ย” “แปลว่าใหญ่ได้มากกว่านี้” “8นิ้วก็เคยมาแล้ว” ปันกระซิบ ผมเองก็อยากเห็นเลยไม่รอช้า เอามือจับควยของปันแล้วอมเข้าไปในปากผมทันที ควยของปันนั้นกลับไม่มีกลิ่นเหงื่อเลยด้วยซ้ำ ถึงจะมีรสเค็มเล็กน้อยเพราะอาจจะไม่ได้ล้างแบบดีมากๆหลายวัน แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีมากๆ ปันครางออกมา ผมปล่อยมือแล้วเอามือไปเล่นกับหัวนมของปันแทน สลับกับลูบซิคแพ็คของปันไปด้วยจนปันเสียว ต้องเด้าปากผมไปด้วยแรงขี้นๆเรื่อยๆอยู่แบบนั้น ผมรู้สึกได้ว่าปันเริ่มเด้าเข้ามาลึกขึ้นๆและแรงขึ้นๆ ปันกำลังเงี่ยนมากขึ้น ควยของปันกำลังใหญ่ขึ้น . ปันถอนควยออกจากปากของผม แล้วก้มลงมาจูบผมที่หน้าผากครั้งนึงก่อนจะค่อยๆคลานเข่าลงมาไป ปันยกขาทั้ง 2 ข้างของผมขึ้นมาพาดไว้ที่ไหล่ของปันทำให้เท้าของผมขึ้นไปแตะหลังคาเต้นท์ ปันอมนิ้วมือของตัวเองแล้วเอาน้ำลายมาทาไว้ที่ก้นของผม ครั้งแรกที่ปันสัมผัสรูก้นของผมนั้นมันทำให้ผมเสียวซ่านขึ้นมาแบบที่ผมไม่เคยมาก่อน . “ขอนะครับ” ปันเอ่ย ผมที่นอนเสียวอยู่จนแทบจะพูดไม่ได้นะ ได้แต่พยักหน้า “เบาๆนะ กู…ไม่เคย” “ได้ครับเมียครับ” ปันพูด ว่าแล้วก็ค่อยๆเอาควยของตัวเองมาจ่อที่รูก้นของผม ควยของปันที่อุ่นมากๆทำให้ผมแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ หัวใจของผมเต้นแรงมากๆเพราะความเสียวและความกลัวว่าจะเจ็บ ผมกำผู้ใบปูนอนไว้แน่นกว่าเดิม ปันก้มลงมามองผมที่นอนอยู่นั้น ก่อนจะค่อยๆโง้งตัวลงมาจูบที่แก้มของผมเบาๆ “ไม่ต้องกลัวนะครับ ถ้าเจ็บบอกนะครับ…บอม กูรักมึงนะ” พูดจบปันก้เสียบควยเข้ามาในก้นผมมืดด้ามและค้างเอาไว้อย่างงั้น ผมถึงกับต้องลืมตาขึ้นเพราะความตกใจ และต้องใช้มือมาปิดปากเพราะเกือบจะร้องตะโกนออกมา “เข้าไปแล้วนะ ปันจะเบาที่สุดนะครับ บอม” ปันค่อยๆซอยเอวตัวเองเข้าๆออกๆรูก้นของผมอย่างช้าๆ แต่ขอบก้นของผมนั้นเจ็บมากๆเหมือนกับจะฉีกออก ผมเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว แต่เมื่อผมมองหน้าปันแล้วมันกลับทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจจนแทบจะลืมความเจ็บนั้นไปเลย ผมเอื้อมมือไปจับแก้มของปันไปแล้วดึงลงมาจูบอีกครั้ง ผมกอดปันเอาไว้ให้ตัวติดกับผม . “เอาเลยๆ” ผมกระซิบกับปันเบาๆ “บอม…เป็นเมียกูนะ” ปันกระซิบถาม “ได้ครับผัวครับ” ผมตอบด้วยความเต็มใจ ว่าแล้วปันก็ซอยควยของตัวเองเข้าเข้าออกก้นของผมแรงขึ้นๆไม่ยั้ง จากที่ตอนแรกผมเจ็บเอามากๆจนตอนนี้ก้นผมคงชินและทุกอย่างที่เปลี่ยนไปเป็นความเสียวแทนหมดแล้ว ปันเด้าอย่างแรง และทุกครั้งที่ผมคิดว่าปันเด้าแรงแล้ว ปันยังคงแรงขึ้นได้มากอีกจนผมก้าวข้ามลิมิตตัวเองมา และต้องเรียงครางออกมาเพราะทนความเสียวนั้นต่อไปไม่ได้จริงๆ . ปันก้มลงมาจูบผมไว้เพื่อไม่ได้ผมส่งเสียงครางดังๆออกมา และยิ่งปันก้มตัวลงมาทำให้ก้นของผมอยู่ในตำแหน่งที่รองรับควยของปันได้ดีขึ้นมากกว่าเดิม ผมรู้สึกถึงควยของปันที่เข้ามาในตัวผม ลึกขึ้นๆ ทุกครั้งที่ปันเด้าควยเข้ามามันทำให้ผมเสียวมากขึ้นๆกว่าเดิมอีก . อยู่ดีๆ ปันก็ถอนควยของตัวเองออก “หันหลังได้มั้ยครับ ทำท่าหมาได้มั้ยครับ เมียครับ” ปันบอก “ได้ครับ” ผมรีบตอบเพราะความเสียว ทำให้ผมรีบลุกขึ้นและหันก้นให้ปันทันที ผมให้ศอกและเข่าดันตัวเองไว้ หลังจากนั้น ผมก็รู้สึกถึงควยของปันที่ดันกลับเข้ามาอีกครั้ง ผมต้องหลับตาปี๋และกันฟันทนทั้งความเจ็บและความเสียวไว้ ปันก้มลงมากอดผมไว้และจูบที่หลังคอเบาๆ . “ขึ้นสวรรค์กัน” ผมพยักหน้า . พูดจบ ปันก็ออกแรงเด้าที่แรงกว่าท่าเดิมอีก ผมที่ใช้มือเท้ากับพื้นไว้อย่างงั้นไม่มีอะไรปิดปากเลยเผลอครางออกมาดังลั่น ปันเองที่กอดผมอยู่เลยใช้นิ้วมือสอดเข้ามาในปากของผมและบอกให้ผมอมนิ้วของปันไว้เพื่อไม่ให้ส่งเสียงออกมาได้ ก่อนจะเด้าเร็วและแรงขึ้นเหมือนเดิม . “โอ้ยเสียว จะแตกแล้วครับ” ปันกระซิบบอกผม “แตกในเลยได้มั้ยครับ” ผมพยายามจะตอบ แต่ความเสียวนั้นมีมากเกินกว่าที่จะพูดออกมาเป็นคำได้ และปันเองก็เด้ารูก้นผมของจนเสียวแล้วและคงจะหยุดไม่ได้ ผมพยักหน้าแรงๆ 2 ครั้ง เป็นสัญญาณให้ปันเด้าต่อไปแรงอีกๆ . ปันปล่อยนิ้วออกจากปากของผม และดันตัวเองกลับขึ้นไปจับเอวของผมไว้ด้วยมือทั้ง 2 ข้างและเด้าควยเข้าออกก้นของผมจนผมเสียว ทุกครั้งที่ปันเด้า ก้นของผมจะไปกระแทกกับท้องน้อยและต้นขาของปันจนเป็นเสียง แต่ผมเองก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกต่อไปอีกแล้ว ว่าใครจะได้ยินอีกบ้างไหม นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่กับปันแล้ว ผมตัดสินใจครางออกมาเสียงดังด้วยความเสียว ปันเองก็เช่นกัน . “จะแตกแล้วครับ จะแตกแล้ว เมียค้าบบบบ บอมค้าบบบ เมียค้าบบบ” ปันตะโกนแล้วเด้าควยเข้ามาครั้งหนึ่งแรงๆแล้วแช่ไว้อย่างนั้น ผมเองก็แตกออกมาโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยเช่นกัน . ปันทิ้งตัวลงมากอดผม พวกเรานอนลง อาบน้ำอสุจิของผมที่แตกออกมาข้างนอกเมื่อกี้ด้วยความหมดแรง . ปันหันมากอดผมและจูบกันอีกครั้ง “กูรักมึงมากนะเว้ยบอม มึงก็รู้ใช่มั้ย” “รู้ครับผัวครับ” ผมตอบ แล้วจึงจูบกับบอมต่อ // ทางเดินเริ่มชันขึ้นๆเรื่อยๆ ยังดีที่เป็นถนนลาดยางเลยทำให้เดินได้แบบไม่ลำบากมากนัก แต่ถึงยังไง ก็ถือว่าการเดินขึ้นเขานั้นก็เป็นกิจกรรมที่ลำบาก เหนื่อย และกินแรงเอามากๆ . อย่างไรก็ตาม การเดินขึ้นเขาในเวลาเช้าๆแบบนี้ที่อากาศเย็นสบายและพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นนั้น ก็เป็นอีกกิจกรรมที่คงหาทำที่ไหนบ่อยๆไม่ได้ โดยเฉพาะในกรงุเทพฯ . ผมใช้มือข้างหนึ่งประคองบอมเอาไว้ให้เดินต่อไปได้ “ไม่ไหวบอกนะเว้ย กูจะได้ไม่ต้องขึ้นไป” ผมเอ่ย “ไม่เป็นไรเว้ย กูยังไหวอยู่” บอมต่อ แต่สีหน้าของบอมก็ดูจะเหนื่อยเอามากๆ “กูขอโทษนะเว้ย ที่ทำมึงเจ็บ” “กูบอกว่าไม่เป็นไรไงไอ้เหี้ย กูก็เต็มใจเอง” ผมเอามือประคองเอวของบอมไว้แล้วประคองให้เดินได้ต่อเหมือนกับผู้หญิงเลย ขอโทษที่เมื่อคืนโหดไปหน่อย ทำมึงเลือดออกแล้วก็ต้องมาเดินลำบากแบบนี้ . “เห้ยปัน ขอพักหน่อยว่ะ เริ่มไม่ไหวล่ะ” ผมหันมามองบอมแล้วจึงหันกลับไปดูระยะทางด้านหน้า “เห้ยบอม สู้หน่อยเว้ย อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว จะได้ขึ้นไปนั่งพักบนนั้นทีเดียวเลย” “เฮอ ปันกูเจ็บมากเลยอ่ะ ไม่ไหวล่ะ” บอมถอนหายใจและพูดด้วยสีหน้าพะอืดพะอม ผมจึงก้มลงตรงหน้าบอมนั้นแล้วบอกว่า “ขี่หลังกูมา” . พวกเราเดินขึ้นเขากันต่อ ไม่ซิ ผมพาบอมขึ้นเขามาต่อ ตัวบอมแม่งหนักกว่าเมื่อวานที่แบกมาเยอะเลย สงสัยไม่ได้ขี้หลายวัน55555 จนในที่สุด ผมก็พาบอมขึ้นมาถึงยอดเขาก่อนพระอาทิตย์ขึ้น . เนื่องจากวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว ครูฝึกเลยค่อนข้างใจดีและปล่อยๆให้เดินเล่นได้รอบๆ เพียงแต่นัดเวลารวมไว้เท่านั้น ไม่ได้บังคับให้ทำอะไรมากอีกแล้ว . ผมพาบอมไปนั่งที่ขอบรั้วกั้นที่ริมฝา เมื่อมองลงไปด้านล่างที่เห็นเมืองกาญจนบุรีทั้งเมืองที่กำลังเปิดไฟตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ผมมองไปรอบๆและสูดอากาศบริสุทธิ์นั้น ก่อนที่จะลูบหัวบอมแล้วจับมาซบที่ไหล่ของผม . “กูคงจะคิดถึงมึงว่ะ” ผมเอ่ย “เวอร์เหี้ยๆ…ก็อยู่มหาลัยเดียวกัน เดี๋ยวก็นัดกันไปเจอได้” “เหอะ ไม่ต้องอ่ะ กูรู้ว่าสุดท้ายมึงก็จะมีชีวิตของมึง กับเพื่อนของมึง เดี๋ยวพอผ่านไป พอมึงอยู่ปี 2 มึงก็คงจะมีแฟนสวยๆ มีรุ่นน้องมาจีบ มีเพื่อนใหม่ๆ มีงานใหม่ในคณะที่ต้องทำ แล้วเดี๋ยวมึงจะคงจะลืมความสนิทของเราไปเอง” ผมถอนหายใจเพราะรู้ว่าลึกๆแล้ว บอมก็รู้แบบนี้เหมือนกัน รู้ว่าสุดท้ายแล้ว ต่างคนก็ต้องต่างกลับไปใช้ชีวิตในสิ่งที่ตัวเองวางแผนไว้ ค่ายฝึก รด เนี่ยมันเป็นเพียงแค่กิจกรรมเล็กๆ โอกาสเล็กๆ ความทรงจำเล็กๆในชีวิต . ผ่านไม่ไปนาน ท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มและแดงเข้ม ผมมองไปที่ยอดเขาฝั่งตรงข้ามก็เห็นพระอาทิตย์กำลังขึ้นมาตรงหน้าพอดี “เมื่อวานก็ส่งเรากลับมา วันนี้ก็ขึ้นมาพร้อมกับเราเลยนะ” บอมพูดออกมาลอยๆ “ควยมึงขึ้นหรอ” “สัส555” บอมจี้พุงผมจนผมสะดุ้ง “พระอาทิตย์มั้ยล่ะ” “สวยเนอะ” “กูหรอ” บอมเงยหน้าขึ้นมามองผม “ถ้ามึงอยากสวยก็สวยได้นะเว้ยเพื่อน” ผมลูบหัวบอมอีกครั้งด้วยความเอ็นดู “กูขอกลับไปหล่อเหมือนเดิมแล้วกันว่ะ555… มีเมียหล่ออ่ะ มึงรับได้ป้ะล่ะ” “ผัวมึงหล่อมากๆเลยอ่ะ รับไหวป่าว” “ควย” . “มึงว่าเราจะคิดถึงที่นี่มั้ยว้ะ” บอมถาม “กูรู้สึกผูกพันกับที่นี่เอาเข้าแล้วว่ะ” “กูก็แอบเศร้าเหมือนกันว่ะ ที่กูจะไม่ค่อยได้เจอ ได้คุยกับมึงแล้ว” “เราเจอกันแค่เฉพาะที่มาเรียน รด ว่ะปัน สุดท้ายแล้วเราก็สนิทกันแค่ตอนมาเรียน รด เท่านั้นแหละ” ผมพูดไม่ออก ในใจก็รู้สึกว่าสิ่งที่ปันพูดนั้นมันทำร้ายจิตใจ แต่พอคิดเอาเข้าดีก็เป็นเรื่องจริง การอยู่มหาลัยเดียวกันไม่ได้แปลว่าเราจะได้เจอกันบ่อยๆ เราอาจจะไม่ได้เจอกันเลยด้วยซ้ำ เราไม่ได้ใช้ชีวิตในช่วงวัยมัธยมปลายแบบที่เรารู้จักกันตอนเรียน รด ปี 2 อีกต่อไปแล้ว เราต่างคนต่างก็กำลังจะต้องโต และต้องไปเจออะไรที่ยิ่งใหญ่ขึ้น ความรับผิดชอบที่หนักขึ้น ภาระที่เยอะขึ้น “บอม…” ผมเอ่ย “วันนึงถ้าเกิดว่าเราโตขึ้นมากๆแล้ว แล้วเราได้กลับมาเจอกันในเวลาที่ดีกว่านี้ ในสถานที่ที่ดีกว่าขึ้น มึงจะยังเป็นแฟนกูได้อยู่มั้ยว้ะ” “ได้ดิ…” ปันเงยหน้าขึ้นมาตอบแบบไม่ลังเล “แต่กูก็ต้องไม่มีเมียเหมือนกันนะ” “เออ5555 กูก็ด้วย” …สัญญานะเว้ยบอม ___________________ ขอบคุณที่คอยติดตามอ่านมาจนถึง ep สุดท้ายนะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เค้าโครงเรื่องเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ แค่ครูฝึกทุกคนจริงๆแล้วไม่ได้โหดและลามกอย่างในเรื่องนะครับ555 เนื่องจากว่ามันมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงๆก็เลยมีฉากเสียวๆให้ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ขอโทษด้วยนะครับ ถ้าเกิดเขียนไม่ดีขอโทษด้วยนะครับ เป็นเรื่องแรกๆที่เพิ่งหัดแต่งๆ มีอะไรคอมเม้นต์กันมาบอก มาแก้ไขกันได้นะครับ ขอบคุณมากๆที่คอมเม้นต์ที่ติดตามที่เป็นกำลังใจให้กันนะครับ ไว้จะกลับมาเล่าเรื่องอื่นๆให้ฟังใหม่ 
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-3-21 08:11:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-3-21 08:34:34
โพสต์ 2020-3-21 09:57:58
โพสต์ 2020-3-21 11:47:16
โพสต์ 2020-3-21 12:58:25
โพสต์ 2020-3-21 19:46:15
