วันที่ 6 ผมตื่นเช้าขึ้นมาบนเตียงในห้องของผมด้วยอาการมึนๆ ผมจำเหตุการณ์เมื่อวานได้ลางๆแต่ปะติดปะต่อกันไม่ค่อยจะได้จนผ่านไปสัก 2-3 นาที ผมจึงตั้งสติได้ “ไผ่!!!”ผมสะดุ้งนึกเลถึงเหตการณ์เรื่องไอ้ไผ่เมื่อวานผมพยายามลุกจากเตียงกลับพบว่าทั้งมือแล้วเท้าผมถูกมัดโซ่บนเตียงอย่างแน่นหนา ผมดิ้นอยู่หลายรอบแต่ก็ดิ้นไม่สำเร็จ จนสักพักนึงพี่เดชที่ใส่เสื้อยีนกับนุ่งผ้าขาวม้าเดินถือปลอกคอมและโซ่จุงไอ้วินในสภาพที่เปลือยเปล่า ท่าทีของมันตอนนี้ไม่เหมือนกับเพื่อนที่มาด้วยกันเมื่อ 6 วันก่อนแล้วตอนนี้ไอวินอยู่ในะสภาพที่เหม่อลอย ไร้สติ เหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงเชื่องๆตัวนึงของพี่เดชเท่านั้น “เห้ยไอ้หนุ่ม คิดถึงเพื่อนมึงไหม”พี่เดชหันมาคุยกับผม ผมที่ไม่ได้ตอบพี่เดชทำได้แค่ได้แต่จ้องตาเขม่งๆไปที่ไอ้วินที่เหม่อลอยอยู่ “เอาเถอะ ยังไงกูก็ตัดสินใจแล้วว่าพวกมึงจะต้องอยู่กับกูตลอดไป”พี่เดชพูดต่อ “มึงหมายความว่าไง”ผมรีบถามต่อ “ปกติแล้วกูจะเล่นกับมึงแค่จนหมดสัญญาเช่าบ้าน แต่เมื่อวานพวกมึงรู้ดีเกินเพราะงั้นพวกมึงถึงจะรอดออกไปไม่ได้ยังไงละ”พี่เดชพูดด้วยสีหน้าที่ดูสะใจมาก “เมื่อคืนกูพยายามทำพิธีเอาวิญญาณน้องกูเข้าร่างเพื่อนมึง แต่เสียดายทีเพื่อนมึงจิตอ่อนเกินไปมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้”พี่เดชพูดต่อพร้อมเดินไปจิกที่หัวของไอ้วินที่ไม่มีท่าทีขัดขืนแต่น้อย “ต่อไปเป็นตาของมึง”พี่เดชหันมาพูดกับผม ทำให้ผมสะดุ้งตัวตกใจด้วยความกลัว “มึงจะเอาผีน้องมึงมาสิงกูหรอว่ะ กูไม่ยอมหรอกไอ้สัส”ผมพูดพร้อมพยายามดิ้นขัดขืนหวังว่าจะหลุดออกไปได้ “ฮึๆ จนกว่าจะถึงเวลาทำพิธีกูหวังว่าเพื่อนมึงจะช่วยทำ ให้มึงสนุกได้นะ”พี่เดชพูดพร้อมโค้งตัวเอามือไปจับดุ้นของไอ้วินพร้อมเริ่มสาวขึ้นลงช้าๆ ไอ้วินตอนนี้เริ่มทำสีหน้าบูดเบี้ยว และเคลิ้มตามจังหวะมือของพี่เดช ไม่ถึงนาทีต่อมาดุ้นของไอ้วินก็ตั้งแข็งสู้ขึ้นมาด้วยความเร็วพร้อมกับท่าทีที่ดูหื่นกระหายขึ้นมาทันที “มึงทำไรเพื่อนกูว่ะ”ผมรีบตะโกนถามพี่เดช พี่เดชที่ยิ้มแสยะมองมาทางผมพร้อมกับไปกระสิบที่ข้างหูไอ้วิน “ไปเย็ดเพื่อนมึง”ทันใดนั้นไอ้วินก็กระโจนเข้ามาขึ้นคร่อมผมบนเตียงและพยายามละเลงดูดปากผมอย่างหนัก
“เย็ดเพื่อนมึงเร็วเข้า”เสียงปริศนาที่ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วว่าเป็นเสียงน้องชายพี่เดชดังขึ้นในหัว ผมพยายามต่อต้านคำสั่งจากเสียงนั้นอย่างเต็มกำลัง ตอนนี้ผมต้องดิ้นขัดขืนไอ้วินที่พยายามเย็ดผมและต้องตั้งสติเผื่อขัดขืนตัวเองจากการโดนควบคุมจิตใจ จนแล้วจนรอดผมก็ทำไม่สำเร็จ ตอนนี้ดุ้นของผมลุกสู้และโดนความเงี่ยนเข้าครอบงำ ผมเอาปากไปดูดปากของไอ้วินตอบ ตอนนี้พวกเราจูบกันอย่างดูดดื่มเหมือนว่าผมกับวินพยายามดูดกลืนกันและกันเข้าไปน้ำลายของผมและวินกระเด็นออกมาเปื้อนทั่วทั้งหน้าของผม สักพักไอ้วินก้มลงไปเลียที่หัวนมของผม “ซื้ดดดด เชี่ยวิน กูเสี่ยว”ผมร้องบอกไอ้วินด้วยความเสี่ยว ผมอยากจะทำอะไรบ้างแต่ตอนนี้ผมโดนโซ่มัดมือมัดเท้าอยู่จึงทำได้แค่นอนดูไอ้วินดูดเลียร่างกายของผม จนตอนนี้หัวนมทั้งสองข้างขอมผมแดงก่ำจากการโดนดูดเลียและกัดโดยไอ้วิน ไอ้วินจึงเปลี่ยนเป้าหมายพยายามจะเอาควยของมันทิ่มเข้ามาที่ก้นของผมด้วยความตกใจผมจึงสะดุ้งตัวออกอย่างแรงเพราะด้วยคำสั่ง“เย็ดเพื่อนมึงเร็วเข้า”ที่ผมได้มาและ“ไปเย็ดเพื่อนมึง”ที่พี่เดชสั่งไอ้วิน เป็นเหมือนคำสั่งที่ขัดแย้งกันทำให้ทั้งผมและไอ้วินตอนนี้พยายามแย่งกันเป็นรุกทั้งคู่ ไอ้วินเห๋นดังนั้นจึงทำท่าหงุดหงิดพยายามเอาควยเข้ามายัดตูดผม ผมก็ไม่ยอมพยายามโยกเอวหลบและเอาควยของผมยัดเข้าก้นไอ้วินให้ได้ แต่ด้วยความที่ผมโดนมัดอยู่ทำให้สู้ไอ้วินไม่ได้ สุดท้ายไอ้วินจึงต่อยเข้าไปที่ท้องผมหนึ่งที ด้วยความจุกผมจึงพลาดเสียจังหวะที่จะดิ้นหลบควยไอ้วิน ผมโดนไอ้วินทิ่มควยเข้าไปในตูดด้วยความรวมเร็ว “อั้กกก”ผมร้องเสียงหลงออกมาด้วยความเจ็บท้องที่โดนต่อยและเจ็บตูดที่โดนเสียบเข้ามาอย่างรวดเร็ว ไอ้วินเห็นดังนั้นจึงยิ้มดีใจและจลจัดแจงท่าพร้อมกระหน่ำซอยเข้าออกอย่างเร็วด้วยสีหน้าหิวกระหาย “ผับๆๆๆๆๆๆๆๆ”ไอ้วินเย็ดตูดผมอย่างเมามันผมทั้งเจ็บทั้งเสี่ยวมาก ในเลใจเต็มไปด้วยความเจ็บใจที่อดเย็ดไอัวิน ไอ้วินเย็ดไปได้สักพักมันก็ตัวเกรงและน้ำแตกออกมาคาตูดผมส่วนผมได้แต่นอนควยแข็งอยู่บนเตียงเพราะยังไม่เสร็จ “แหกๆๆๆ”ไอ้วินหอบออกมาด้วยความเหนื่อย พร้อมเอาควยออกจากตูดผม ทำให้ตอนนี้น้ำว่าวของไอ้วินไหลติดควยออกมาจากตูดผม “ทำดีมากพ่อหนุ่มวิน”พี่เดชที่แอบยืนดูอยู่ตลอดตรงมุมห้องได้พูดขึ้นพร้อมดึงสายจุงไอ้วินเหมือนจะเป็นการเรียกไอ้วินไปหา ไอ้วินจึงค่อยๆเดินด้วยความเหนื่อยล้าเข้าไปหาพี่เดช จากนั้นพี่เดชจึงก้มดูดกินน้ำว่าวที่เหลืออยู่บนหัวควยของไอ้วินด้วยความเอร็ดอร่อยจนหมด ส่วนไอ้วินก็ทำหน้าดอดครวญด้วยความเจ็บ “ส่วนมึงจะแตกไม่ได้จนกว่าจะทำพิธีจนเสร็จ”พี่เดชพูดแล้วค่อยๆลูกขึ้นทั้งๆที่น้ำว่าวไอ้วินยั่งเปื้อนคาปาก พร้อมกับจุงไอ้วินออกไปข้างนอกปล่อยทิ้งให้ผมนอนหอบด้วยความเหนื่อยและความเงี่ยนอยู่คนเดียว
คืนที่ 6 จนตอนนี้พระอาทิตย์ตกดินแล้วควยก็ยังคงแข็งข้างอยู่ยังงั้น ความเงี่ยนของผมจากตอนนั้นถึงตอนนี้เพิ่มมากขึ้นหลายเท่าทั้งๆที่ไม่ได้น้ำแตกแค่ครึ่งวันแต่ความรู้สึกเหมือนไม่ได้น้ำแตกมา 10 ปีไม่ๆ100ปีเลยมันทั้งยาวนานและทรมานมากแต่ผมก็ไม่สามรถช่วยตัวเองหรือขยับได้เลยเพราะโซ่ที่ล่ามผมอยู่ คงเพราะเสียงคำสั่งจากผีน้องชายผีเดชด้วยถึงทำให้ผมเงี่ยนได้มากขนาดนี้ สักพักพี่เดชก็เปิดประตูเข้ามา “มึงคงหิวแล้วละสิ มาเดี่ยวกูป้อนอาหารให้” พี่เดชพูดขึ้นพร้อมถอดกางเกงเผยให้เห็นควยสีเข้มอะนใหญ่ยักษ์ที่ชี้โด่ขึ้นฟ้าและขาที่แน่นฟิตไปด้วยกล้ามขาของแก ผมก็เพิ่งนึกได้ว่าผมไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันเลย สงสัยเพราะเงี่ยนจัดเลยไม่ได้สังเกตุถึงความหิวของตัวเองแม่แต่น้อย พี่เดชกระโดดขึ้นตัวและเอาควยของพี่เดชยัดปากผมทันที ควยของพี่เดชทั้งอ้วนและใหญ่คับปากผมมากๆ ตอนนี้ผมแน่นปากไปหมดแต่เพราะความเงี่ยนทำให้ผมไม่คิดจะขัดขืนเลย ในทางตรงกันข้ามผมกลับอยากให้พี่เดชแตกคาปากผมด้วยซ้ำ ผมทั้งดูดเลีย เอาลิ้นชอนไชเข้าไปในควยของพี่เดช “อู้ยยย ซิ้ดดด ใช้ได้นิหว่า”พี่เดชครางออกมาด้วยความพอใจจาดลกนั้นก็เริ่มเด้งควยเข้าออกเป็นจังหวะ พี่เดชเย็ดปากของผมอย่างเมามัน ควยพี่เดชใหญ่มากจนตอนนี้ผมจุกไปถึงอกแต่ก็หยุดตัวเองให้โยกเข้าออกตามจังหวะควยของพี่เดชไม่ได้ ผมไม่ปล่อยให้จัหวะขาดตอนผมใช้ลิ้นของผมเลียและสัมพัสกับควยของพี่เดชอย่างต่อเนื่องทำมห้พี่เดชเสี่ยวมากขึ้นไปอีก “อ้าๆๆ กูแตกแล้ว”พี่เดชพูดก่อนจะตัวเกร็งและน้ำอุ่นๆพุ่งออกมาทั่วปากผม น้ำว่าวของพี่เดชรสชาติคาวนิดหน่อยแต่ไม่ข่มทำให้ผมสามารถดูดกินด้วยความหิวโหย จนเมื่อผมกำลังดูดใกล้เสร็จนั้นพี่เดะก็ได้พูดขึ้นมาว่า “ในเมื่อมึงเชื่องกับกูแบบนี้ กูจะมีให้มึง” จากนั้นพี่เดชก็กระเด้าปากผมต่อด้วยความเร็ว ผมถึงกับตกใจเลย ทั้งๆที่พี่แกเพิ่งแตกคาปากผมเสร็จแท้ๆ แต่พี่เดชไม่มีท่าท่ว่าจะเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย ก็ยังคงเด้าปากผมอย่างเต็มกำลังตลอด จนสักพักพี่เดชก็แตกอีกรอบคราวนี้พี่แกถึงขั้นหอบเหนื่อยเลยทีเดียว คราวนี้น้ำว่าวของพี่เดชน้อยลงนิดหน่อยแต่พลก็เพียงพอทำให้คืนนี้ผมอิ่มได้ หลังจากที่ผมดูดกินและเลียควยของพี่เดชจนควยของพี่เดชสะอาดหมดจดแล้วพี่เดชก็ลุกออกไปจากตัวผมและค่อยๆใส่กางเกง “พี่เดช ผมขอละช่วยให้ผมแตกเถอะผมไม่ไหวแล้ว”ผมพยายามร้องขอพี่เดช “ไม่ได้ว่ะ เอ็งต้องห้ามน้ำแตกอย่างน้อย 1 วันเพื่อให้พิธีกรรมสำเร็จ หลังจากนั้นเอ็งจะได้แตกสมใจแน่นอน ฮึๆ”พี่เดชหันมาบอกผมพร้อมยิ้มหัวเราะก่อนจากไปเผื่อพักผ่อนหลังจากแตกไปสองน้ำติด พอพี่เดชออกไปได้สักพักผมดิ้นสุดแรงเกิดคงเพราะโกรธที่ไม่ได้เสร็จด้วยทำให้ผมออกแรงได้เยอะขนาดนี้ “ปั้ก!!”ด้วยแรงที่ผมดิ้นเมื่อกี้ทำ ห้หัวเตียงข้างนึงที่มันกับโซ่หักทำให้ผมสามารถปล่อยตัวเองจากโซ่ได้ ผมไม่รอช้ารีบแกะโซ่ที่เหลืออยู่ทั้งหมดออกและปีนหนีออกไปทางหน้าต่างลงไปชั้นล่างทันที ในขณะที่ผมกำลังจะวิ่งหนีออกไปก็ได้มามือปริศนามาจับผม ผมไม่รอช้าเตรียมง้างมือต่อยแต่ปรากฏให้เห็นว่าคนๆขั้นคือไผ่ที่ทำแผลที่หัวมาเรียบร้อยแล้ว ด้วยความดีใจผมจึงกระโดดกอดมันด้วยความดีใจ “เห้ยไผ่ มึงยังไม่ตาย มึงมาได้ไงว่ะ”ผมถามขณะที่กอดมันแน่น “กูหมดสติไปสักพักก่อนหลวงตาที่วัดแถวนั้นช่วยกูไว้ว่ะ มึงโอเคป่าวว่ะ”ไผ่ถามในขณะที่ผมเอาดุ้นแข็งๆถูขึ้นถูลงที่ต้นขามันและเอามือไปจับที่ก้นของมันพอดี “กูโอเคแต่ตอนนี้กูต้องให้มึงช่วยว่ะ กูโดนผีน้องพี่เดชสะกดจิตว่ะ กูต้องเย็ดมึงไม่งั้นกูควบคุมตัวเองแทบไม่ได้เลยว่ะ”ผมพูดขณะที่ผมเอาดั้นแข็งๆของผมกดนาบไปที่ต้นขาของมันแน่นพร้อมกับเอาหน้าไปบที่ต้นคอของมัน “ปรับมึงตั้งสติดิว่ะเราต้องไปช่วยวินนะเว้ย”ไผ่พูดแต่ผมก็ยังคงเอาดุ้นถูขามันอยู่พร้อมเอามือล้วงเข้าไปที่กางเกงของมันทำให้ไอ้ไผ่เริ่มตัวเกร็งและหน้าแดงทำอะไรไม่ถูก “ได้โปรดนะไผ่ กูต้องการจริงๆกูยอมมึงถูกอย่างเลย”ผมพยายามอ้อนมัน สุดท้ายไผ่ก็เลยตามเลยมันดึงผมไปในพุ่มไม้ข้างบ้านติดกับบ้านอีกหลังจากนั้นก็ถอดเสื้อและกางเกงและยอมให้ผมเย็ดอย่างบ้าคลั่งเผื่อหวังจะเรียกสติผม จนเมื่อผมน้ำแตกผมก็เริ่มใจเย็นลงและพอควบคุมตัวเองได้แต่ก็ยังคงเงี่ยนอยู่บ้าง ไอ้ไผ่เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดสรุปได้ว่าหลังจากคืนนั้นที่มันตกลงไปที่เนินเขามันก็สลบไปเกือบครึ่งวันพอตื่นมาก็เจอหลวงตาที่จำวัดอยู่แถวนั้นช่วยเอาไว้ ไผ่เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังและหลงตาให้น้ำมนกับไผ่มาเพื่อหลังว่าจะช่วยไอ้วินจากโดนผีสิง โดยหลวงตาบอกว่า ไม่แน่ใจว่าน้ำมนตร์นี่ได้ผลกับผีจริงๆไหม “มึงว่าน้ำมนตร์ของหลวงตาได้ผลจริงๆหรอว่ะ”ผมถามไผ่ “กูไม่รู้ว่ะ กูไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะได้ผลรึเปล่ากูอยากปรึกษามึงด้วย”ไผ่ถามผมพร้อมมาจับมือผม “ปรัช มึงชอบกูใช่ไหม”ไผ่ถามผม ผมตกใจหน้าแดงขึ้นมาทันที แต่นาทีนี้มาเล่นตัวแบบเด็กๆก็คงไม่เข้ากับสถานการณ์เท่าไร “คงเพราะโดนผีสิงว่ะ เกี่ยวไรว่ะ”ผมตอบแบบปัดๆไป “กูก็ชอบมึงว่ะ ไมแน่ใจว่าเพราะผีเชี่ยนั้นสิงกูรึเปล่า กูไม่อยากให้มึงเสี่ยงอันตราย”ไผ่พูดด้วยสีหน้าเขินอาย “แต่มึงคนเดียวก็ไม่ไหวรึเปล่าว่ะ แล้วจะทำยังไงว่ะ”ผมถามไปด้วยเหตุผลเพราะขนาดผมกับไผ่ร่วมมือกันยังสู้ผีน้องพี่เดชไม่ได้ คราวนี้มีทั้งพี่กับน้อวแถมไอ้วินที่ไม่รู้ว่าจะขัดขืนอะไรรึเปล่าอีกทำให้ครั้งนี้ถือว่าเสี่ยงมากๆ “กูเสนอให้เราหนีไปตั้งหลักแล้วหาคนมาช่วยทีหลัง ส่วนไอ้วินสภาพตอนนี้ถ้าน้ำมนตร์ช่วยไม่ได้กูก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะ” ไผ่ถาม ผมได้แต่คิดว่าจะทำยังไงต่อดีระหว่าง 1.เข้าไปช่วยไอ้วินด้วยกันทั้งคู่ตอนนี้ แต่ก็เสี่ยงมากเพราะต้องเจอกับทั้งผีทั้งคน 2.หนีออกไปขอความช่วยเหลือก่อน แต่ก็ไม่แน่ว่าพี่เดชจะพาไอ้วินหนีไปได้แล้วทำให้ผมช่วยวินไม่ได้ตลอดไป
---------------------------------------------- ตอนหน้าเป็นตอนสุดท้ายแล้วนะครับ ตอนสุดท้ายผมทำเป็นผลโหวดไว้นะครับโดยข้อไหนที่มีเสียงโหวดมากกว่าผมจะลงตอนจบแบบนั้นให้อ่านก่อนนะครับ เวลาโหวดถึง2 ทุ่มวันที่ 31 พ.ค. 63 นะครับโหวดกันเข้ามาเยอะๆนะครับ | 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
ขอบคุณมากคับ
ขอบคุณครับ