|
956| 16
|
[เรื่องสั้น กึ่งแปล]Double Trouble (สองแฝดน้อยเจ้าปัญหา) ตอนที่ 8 |
|
กึ่งแปล = โยนเข้ากูเกิ้ลทรานสเลตแล้วเอามาเกลาสำนวนนิดหน่อย เนื้อหาอาจถูกบ้าง ผิดเยอะ คลาดเคลื่อนอีกนิด
TAG= Oral=มีการใช้ปาก Penetration = มีการสอดใส่ NC=เนื้อหาไม่เหมาะสำหรับเด็ก มีการแสดงออกทางเพศของตัวละคร ตอนที่ 1 คลิกที่นี่ ตอนที่ 2 คลิกที่นี่ ตอนที่ 3 คลิกที่นี่ ตอนที่ 4 คลิกที่นี่ ตอนที่ 5 คลิกที่นี่ ตอนที่ 6 คลิกที่นี่ ตอนที่ 7 คลิกที่นี่ ตอนที่ 9 คลิกที่นี่ CHAPTER 8 แล้วเดือนตุลาก็มาถึงพร้อมกับหลากหลายสีสันของฤดูใบไม้ร่วง และสิ่งที่ไม่อาจปฏิเสธได้มันก็เกิดขึ้น โครี่และคริสอายุก้าวเข้าสู่ปีที่ 10 อายุของพวกเขาไม่อาจระบุด้วยเลขเพียงหลักเดียวได้แล้ว เจ้าเพื่อนตัวน้อยของผมไม่อาจถูกเรียกด้วยคำว่าเด็กเล็กได้ต่อไป เหมือนอย่างที่เคยเป็นมาก่อน พวกเขาทำตัวปกติแต่ผมเองก็รู้ว่ามันยากแค่ไหนที่พวกเขาจะจัดการกับพรสวรรค์ของพวกเขาเองขณะที่เติบใหญ่ขึ้นมา เด็กๆส่วนมากมักจะถูกคุ้มครองให้ปลอดภัยจากโลกความจริงอันโหดร้ายภายนอก แต่ภายใต้ความไร้เดียงสาของพวกเขา โครี่และคริสถูกเปิดโลกให้พบกับความจริงอันโหดร้ายตั้งแต่พวกเขายังนุ่งผ้าอ้อมอยู่เลย เพื่อหลีกเลี่ยงความหวาดกลัวและเข้าใจผิดพวกเขาจึงเรียนรู้ที่จะปกปิดความสามารถของพวกเขาไว้ ถูกปฏิเสธจากคุณพ่อ พวกเขาจึงถูกหล่อหลอมจากความรักเพียงแค่ของซูซาน และความรักของพวกเขาที่มอบให้กันที่คอยหล่อเลี้ยงพวกเขามา และคอยประคับประคองกันและกันให้ก้าวผ่านวันที่ต้องได้ยินและรับรู้สึกถึงความคิดของคนรอบข้างในทุกๆวัน สองแฝดมักจะนอนด้วยกันเสมอทั้งที่พวกเขามีเตียงสองชั้น เพราะมันทำให้พวกเขารู้สึกปบอดภัยยิ่งขึ้น ซูซานเคยบอกผมว่าตั้งแต่พวกเขายังตัวน้อยๆ ทั้งสามคนมักจะเดินเล่นในสวนเป็นบางที บ่อยครั้งที่พวกเขาได้เจอกับคนไร้บ้านที่นอนอยู่ข้างกำแพง โครี่จะจ้องมองพวกเขาไม่ว่าจะหญิงหรือชาย รับรู้ถึงความรู้สึกสิ้นเนื้อประตัวและหมดหวังที่เอ่อออกมาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ เด็กชายมักจะมองอย่างแค้นเคืองมาที่คุณแม่ คาดหวังว่าเธอจะทำให้อะไรๆมันดีขึ้น แต่ก็นั่นแหละ เธอเองก็ไม่มีพลังพอที่จะทำอย่างนั้น ด้วยสีหน้าอึมครึม โครี่ล้วงเข้าไปในกระเป๋าแล้วมอบอะไรก็ตามที่เขาเจอให้กับคนคนนั้น อาจจะเป็นขดด้ายสักเส้น เศษเหรียญเพนนีหรือเหรียญนิคเกิล หรือเป็นก้อนหินสวยๆที่เขาเก็บมาก่อนหน้านี้ ความจริงใจและซื่อสัตย์ที่เด็กน้อยแสดงออกมักจะถูกตอบกลับด้วยใบหน้าที่มีน้ำตาเอ่อท้นละคำอวยพร "ขอพระเจ้าทรงอวยพรนะเด็กน้อย" เสมอๆ ในทุกๆคนที่เขามอบสิ่งของให้ มันอาจไม่ได้มีค่ามากมาย แต่มันก็ห่างไกลมากนักจากคำว่าไร้ความหมาย สิ่งเดียวที่จะทำให้เด็กน้อยทำร้ายมนุษย์ผู้อื่นได้ก็มีเพียงแค่แฝดอีกคนตกอยู่ในอันตรายเท่านั้น พวกเขาเป็นเด็กดี และนับเป็นเกียรตินักเมื่อได้รับความรักจากพวกเขา วันเสาร์ของวันเกิดพวกเขา ผมจัดงานเลี้ยงให้พวกเขาที่บ้านพิซซ่าใกล้ๆ เราเชิญเด็กๆที่เป็นเพื่อนร่วมห้องเขามาหลายคน ในนั้นก็มีสาวๆด้วย ผมค่อนข้างมั่นใจว่าพวกเขาไม่ว่าจะเป็นโครี่หรือคริสเองไม่มีใครเป็นเกย์ ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วผมเองก็ไม่ขัดข้องอะไรหรอกถ้าพวกเขาจะเป็น พวกเขาเคยแอบปิ๊งคุณครูสาวหนนึงด้วยแหละ ผมได้มองเห็นการแสดงออกพวกเขาต่อสาวสวยในห้อง(สวยสำหรับผู้หญิงอะนะ ยังไงก็ดธงดงามโดดเด่นเมื่อรอบข้างมีแต่เด็กผู้ชาย) โดยทั่วไปเด็กผู้ชายก็มักแบ่งได้สองแบบในการแสดงออกกับผู้หญิง คืออวดโอ่หรือขี้อาย คู่แฝดนี่ก็แบ่งกลางพวกเขาออกคนละแบบกันซะเลย คริสเป็นพวกขี้อาย ส่วนโค่รี่กลายเป็นสายโชว์ สำหรับโครี่ที่จริงมันจะดูเหมือนทำตัวโง่ๆและหยาบคายซะมากกว่า เขาเรอหนักหน่วงมาก กินพิซซ่าอ้าปากกว้างขณะเคี้ยวมัน สาวๆดูจะรู้สึกแหยะด้วยซ้ำ ซูซานแทบช็อคแล้วห้ามเขาอย่างด่วน ไม่หรอก พวกเขาไม่ใช่เกย์ ทั้งคู่กำลังเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นช่วงต้น เป็นช่วงอายุที่ร่างกายที่คุ้นเคยเริ่มมีอะไรสนุกๆให้เล่นมากกว่าสาวๆ ตั้งเยอะ อีกอย่าง อะไรที่เด็กผู้หญิงมีแล้วทำให้พวกเขากระตุกมันเล่นจนสนุกได้ล่ะ? โครี่และคริสมีทัศนคติแนวที่ตักตวงความสุขให้มาก โดยเฉพาะจากเซ็กซ์และร่างกายของพวกเขา คิดง่ายๆ ถ้ามันรู้สึกดี พวกเขาก็ทำ หรือว่าให้ผมทำ ความสนใจที่พวกเขามอบให้ผมจะมีพื้นฐานจากความรักและความสัมพันธ์ฉันธ์เพื่อน มากไปกว่าสิ่งอื่นทางรูปธรรม และการร่วมรักของเราก็เริ่มมาจากอย่างนั้นแหละ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจัดปาร์ตี้ให้พวกเขา อยากเห็นพวกเขาสนุกและมีความสุข ผมนับเป็นแขกผู้มีเกียรติและได้รับความสนใจพอๆกับเจ้าของงาน เพราะเด็กๆส่วนใหญ่จะเคยอ่านหนังสือของผมมาแล้ว หรืออย่างน้อยก็ต้องเคยได้ยินมาบ้าง คู่แฝดอวดผมยังกะเป็นถ้วยรางวัลของพวกเขาเอง ทำให้แน่ใจว่าทุกคนรู้ว่าผมสนิทกับพวกเขา ลายเซ็นบนผ้า ผ้าเช็ดปาก หรือที่ไหนๆเองก็ถูกผมมอบให้อย่างเต็มใจจากคำอนุญาตของพวกเขา โครี่อวดโอ่กับเพื่อนๆว่าผมกำลังเขียนหนังสือจากพวกเขา แน่นอนว่ามันสร้างความประทับใจให้เพื่อนๆได้ดีเลยล่ะ ผมไม่แน่ใจว่ามันดีแล้วเหรอที่จะบอกเรื่องนี้น่ะ ก็เนื้อเรื่องมันคือเด็กน้อยพลังจิตนะ แต่ก็สายไปแล้วตอนนี้แถมทั้งคู่ยังดูภูมิใจกับมันมากด้วย ผมเดาว่าพวกเขาน่าจะข้ามพาร์ทเกี่ยวกับพลังจิตไปนะ ถ้าพวกเขาอยากทำ ผมได้พบกับคุณพ่อคุณแม่ของซูซานเมื่อพวกเขาพึ่งมาถึง พวกเขาดูเหมือนกับคู่รักที่เข้าหาง่าย และทำให้ผมนึงถึงเพื่อนบ้านคู่เก่าที่เคยอยู่ข้างๆก่อนที่ซูซานและลูกๆจะมา ผมมั่นใจว่าพวกเขาคิดว่าผมและซูซานมี “อะไรบางอย่าง” ไม่รู้เลยสักนิดว่าอะไรๆที่พวกเรามีร่วมกันคือความรักที่มอบให้กับหลานๆของพวกเขา เด็กๆกอดทักทายพวกเขา แต่ผมบอกได้ว่าระหว่างพวกเขากับคุณยายไม่ได้เป็นเรื่องราวที่ง่ายดายนัก เธอรู้จักพรสวรรค์ของพวกเขาและนั่นชัดเจนว่ามันทำให้เธอรู้สึกค่อนข้างอึดอัดเมื่ออยู่ด้วยกัน และเด็กๆเองก็รับรู้ความรู้สึกของเธอ มันน่าอายนัก จริงๆนะ เด็กๆน่ะ พวกเขามีความต้องการความเอาใจใส่และตามใจพวกเขาเป็นพิเศษ สิ่งที่มีเพียงปู่ย่าตายายเท่านั้นที่มอบให้กับหลานของพวกเขาได้ คุณตา สำหรับเขาแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่ได้มีปัญหานี้ และเด็กๆก็เล่นกับเขา สองแฝดพาเขาออกไปเล่นเกมที่บ้านพิซซ่าเตรียมไว้ให้ ทั้งสามคนมช่วงเวลาที่ดีด้วยกันเลยล่ะ ผมมอบของขวัญให้พวกเขาหลังจากนั้น เมื่อเรากลับถึงบ้านและอยู่กันแค่เรา โครี่และคริสยืนยันว่าจะใช้เวลาคืนนี้ที่บ้านผมเพราะนี่ก็วันเสาร์แล้ว ถึงแม้คุณแม่ของพวกเขายังไม่ได้ออกไปทำงานก็เถอะ และผมเองก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้เท่าไรหรอก ผมค่อนข้างกระวนกระวายเลยแหละเมื่อพวกเขานั่งลงบนพื้นข้างหน้าผมและฉีกกระดาษห่อของขวัญออก ใบหน้าเยาว์วัยของพวกเขาแต่งแต้มไปด้วยความสงสัยและรีบร้อน คริสรับปากอย่างลังเลว่าจะไม่แอบขี้โกงอ่านความคิดของผมและทำลายความตื่นเต้นที่ควรมี เพราะอย่างนั้นเมื่อพวกเขาได้รับกล่องของขวัญและเปิดมันออกมาแล้วเห็นสิ่งที่ผมมอบให้พวกเขาเป็นของขวัญแล้ว ทั้งคู่ดูเหมือนจะ...อึ้ง? ประหลาดใจ? และแน่นอนว่าตะลึง “พวกนายชอบมันไหม?” ผมถาม เสียงที่ออกมาเจือด้วยความกังวล หวังว่าพวกเขาจะไม่ผิดหวัง คริสกำลังถือหนังสือระบายสี “บาร์นี่ เดอะ ไดโนซอว์” และตลับเทปเสียง ขณะที่โครี่กำลังคว้าตุ๊กตาบาร์นี่ กับม้วนวิดิโอ ผมไม่ได้ใส่ใจนักถ้าจะได้ฟังเสียงร้องเพลงของไอ้ไดโนเสาร์สีม่วงนี่ แต่มันดูเหมือนว่าช่วงนี้จะได้รับความนิยมในหมู่เด็กๆอยู่นะ สองแฝดดูมีท่าทางงงงวย เหมือนกับกำลังสงสัยว่ามีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า? “บาร์นี่ เดอะ ไดโนซอว์.. งั้นเหรอ?” โครี่ถามด้วยน้ำเสียงดูเหมือนไม่อยากจะเชื่อ คีย์เสียงเขาไล่โทนขึ้นจนแทบจะสูงสุดของเด็กผู้ชาย คริสยกแขนขึ้นถองศอกเข้าที่สีข้างน้อยๆของพี่ชายแล้วมองด้วยสายตาเหมือนตักเตือน คริสเป็นผู้ใหญ่เสมอเมื่อเทียบกันในสองคน “เอ่อ... คือ.. ทอม ขอบคุณ..นะ” คริสพูด พยายามอย่างมากเพื่อแสดงความสุภาพ แต่ดูตาละห้อยเต็มไปด้วยความผิดหวังและพยายามหลบสายตาผม “นายไม่ชอบของขวัญที่ชั้นให้เหรอ?” ผมถามด้วยความสงสัย น้ำเสียงรู้สึกผิดและเจ็บปวด เหมือนกับว่ามันเป็นความผิดของพวกเขาไม่ใช่ความผิดผม ผมรู้ว่าพวกเขาบอกถึงอารมณ์ของผมได้ว่ามันแย่ขนาดไหน พวกเขาทั้งคู่ดูเจ็บปวด น่าสงสารมากเลย ลังเลว่าจะตอบรักษาความรู้สึกผมหรือว่าจะบอกความจริง ความจริงที่ดูชัดเจนว่า ผมทำผิดพลาดครั้งใหญ่ บาร์นี่เป็นของขวัญสำหรับเด็กตัวเล็กตัวน้อย ทำไมผมถึงโง่ขนาดนั้นล่ะ? “เอ่อ.. ชอบสิ” คริสเริ่ม พยายามทำน้ำเสียงที่ดูจริงใจแต่ก็ไม่สำเร็จ “พวกมันก็.. ก็ดี?” เขามองขอความช่วยเหลือไปที่พี่ชาย แต่โครี่ดูเหมือนว่ายังตกอยู่ในความตะลึงไม่หาย เด็กน้อยมองผมเหมือนกับว่าจู่ๆผมก็ลืมเอาสมองออกมาใช้ซะอย่างนั้นแหละ “บาร์นี่?” โครี่ถามซ้ำอีกหน ใบหน้านิ่วด้วยความตกใจ ท่าทางหางลู่หูตกของพวกเขารุนแรงเกินไปแล้ว ความจดจ่อที่ผมพยายามคงไว้เริ่มสั่นคลอนจนเสียงกลั้นหัวเราะหลุดรอดออกมา เด็กๆมองผมด้วยความเอะใจและเริ่มคาดเดาอะไรบางอย่างออก สองตากลมของพวกเขาหรี่ลงด้วยความสงสัย จนผมไม่สามารถกลั้นใจคงคาแรคเตอร์ของตัวเองไว้ได้อีกต่อไป “บาร์นี่!?” ผมร้องเสียงหลง เลียนแบบเสียงสูงใสของโครี่และใบหน้าที่น่ารักของเขานั่น ผมแพ้แล้ว เสียงกลั้นหัวเราะค่อยๆลอดออกมาอย่างไม่น่าฟังขณะเด็กๆมองกันและกันก่อนจะหันมาที่ผม พวกเขายังคงรักษาความเป็นแฝดกันจนถึงที่สุด ผมหลุดหัวเราะเสียงดังในที่สุด โครี่กะคริสตกพลุมพลางอย่างเต็มเหนี่ยว และผมก็ควรจะได้รับรางวัลออสการ์สาขานักแสดงดีเด่นด้วย สองแฝดหน้าบึ้งมองแรงมาที่ผมจนกระทั่งรู้สึกว่ามองผมหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังมาพอแล้ว “จับเขาไว้!” โครี่บอกกับแฝดคนน้อง เห็นได้ชัดว่าทนที่จะมองเฉยๆแบบนี้ไม่ไหวแล้ว ทันใดนั้นผมก็ถูกจู่โจมด้วยสองแฝดตัวน้อยที่พึ่งจะยาอุก้าวขึ้นสิบขวบมาหมาดๆกันทั้งคู่ ถูกจี้เอวและจิ้มนู่นนั่นไปทุกส่วนแล้วก็ถูกตรึงไว้กับพื้น ท้ายที่สุดเราทั้งหมดก็หัวเราะกันจนเหนื่อยแล้ะกองรวมกันหน้าโซฟา เจ๋งมากเลย ที่ผมแกล้งเจ้าเด็กพลังจิตสองคนนี่ได้ โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ แล้วในที่สุดผมก็กลับมาควบคุมตัวเองได้สักที ซึ่งมันไม่ง่ายเลยเมื่อถูกจั๊กจี้ด้วยสองแสบคู่นี้ โครี่ถาม “คุณมีอะไรจะให้เราใช่มั้ย?” น้ำเสียงนี่เหมือนกำลังพูดต่อ ว่า มีเถอะ ถ้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปน่ะ ผมหัวเราะเบาๆอีกหนก่อนจะปาดน้ำตาจากการหัวเราะออกไป “แน่นอนว่ามี มันอยู่ใต้...” ก่อนที่ผมจะพูด “ใต้โซฟา”คริสก็เติมประโยคให้ผมก่อนขณะที่เขามองไปข้างล่างแล้ว ผมเหนื่อยเกินกว่าที่จะควบคุมความคิดไว้ได้แล้ว แน่นอนว่ายังไงผมก็ทำนานๆไม่ได้อยู่แล้วแหละ เขาดึงมันออกมา สองกล่องเล็กๆที่เหมือนกันเป๊ะ เอากล่องนึงให้โครี่ ผมมองด้วยความรื่นเริงเมื่อเห็นพวกเขาลังเลที่จะเปิด มองมาที่ผมเหมือนกำลังสงสัยว่าข้างในอาจจะถูกอัดไว้ด้วยงูสปริงหรืออะไรที่จะพุ่งออกมาเพื่อทำให้ตกใจ “เปิดสิ” ผมบอก “พวกนี้ของจริง” พวกเขาฉีกห่อ แสดงความไร้เมตตากับกระดาษพวกนั้น และแต่ละคนก็ดึงเอาสร้อยคอเปล่งประกายสีทองออกมา “พวกนายชอบอันนี้มากกว่าใช่ไหม?” ผมถาม ครั้งนี้เป็นความกังวลของจริง โครี่มองผมจากด้านข้างเนิ่มนานแล้วค่อยยักไหล่ “อื้อ มันก็ดูดี... ล่ะมั้งนะ”เสียงเขาไม่ได้ดูกระตือรือร้นมากนัก ตอนนี้ผมเริ่มจิตตกจริงๆแล้ว ผมนึกว่าพวกเขาจะชอบของขวัญที่ดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าของขวัญเด็กๆ พวกเขาได้รับของเล่นมากมายจากปาร์ตี้ โครี่ปล่อยผมเคว้งคว้างอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะเผยยิ้มกว้าง “ล้อเล่นน่า” ปิสาจน้อยแสยะยิ้ม “ผมชอบมัน!!” “ใช่” แฝดน้องสำทับ “มันเท่มากเลย ใส่ให้ผมหน่อยสิ” เขาเดินเข้ามาแล้วนั่งลงข้างๆ ยื่นสร้อยคอมาตรงหน้า ผมค่อยกลัดปลายสร้อยทองงานประณีตเส้นบางรอบๆคอของเขา และทำซ้ำเช่นกันกับโครี่ ทอง 18K ดูดีเลยทีเดียวเมื่ออยู่บนตัวพวกเขา เปล่งประกายงดงามเกือบเทียบได้กับดวงตากลมโตของทั้งคู่เลยล่ะ ผมรู้สึกเสมอเลยว่าร่างงดงามของเด็กชายตัวน้อยจะดูน่ามองยิ่งขึ้นเมื่อถูกประดับด้วยเครื่องประดับเล็กน้อยอย่างต่างหูหรือว่าสร้อยคอ บางทีมันเหมือนกับเป็นสิ่งที่เติมเต็มส่วนที่ขาดหาย ความงดงามที่บริสุทธิ์ของเด็กน้อย ทั้งคู่ประกบผมด้วยรอยจูบ ขอบคุณผมที่มอบของขวัญ(แน่นอนว่าหมายถึงของแท้) และปาร์ตี้ และทั้งหมดที่ผมทำให้กับพวกเขา อาจรวมถึงเรื่องตลกที่ผมพยายามทำลงไปด้วยล่ะมั้ง เราดูทีวีกันครู่หนึ่ง ทั้งสามนัวเนียกันกลมบนโซฟา มือแสนซนของผมมักจะเข้าไปอยู่ในเสื้อของเพื่อนตัวน้อยที่เหมือนกันยังแกะออกมาจากแบบเดียว ลูบไล้และขย้ำทั่วแผ่นหลังเนียนและพุงน้อยๆ มันเป็นความสบายที่น่าพอใจจริงๆ โครี่ขอเบียร์จากผม และเมื่อนี่เป็นวันเกิดของเขาผมถึงยอมตามใจเขาบ้าง คริสเองก็ยังกลืนไปอึกหนึ่งเพื่อการเฉลิมฉลองที่ไม่ได้มีบ่อยๆ และจากนั้นเราก็กลับสู่กิจวัตรประจำวันเสาร์ของพวกเรา ที่มันเริ่มจากที่เราทั้งสามอาบน้ำด้วยกัน มันก็ค่อนข้างแออัดแหละ แต่มันก็สนุกจริงๆ ผมให้สัญญากับพวกเขาไว้ว่าจะสร้างอ่างน้ำร้อนนอกบ้าน ที่มีรั้วปิดล้อมในสวนหลังบ้านช่วงฤดูใบไม้ผลิที่จะถึงนี้ แบบนั้นเราจะได้เพลิดเพลินกับช่วงเวลาอาบน้ำกันได้เต็มที่กว่านี้ ด้วยแผ่นหลังของผมที่กำลังตากน้ำจากฝักบัว และคริสหันหน้าเข้าหาพี่ชายอยู่ด้านหน้าผม ผมก้มลงถูกสบู่ให้เขาจากต้นคอถึงต้นขา มือของผมรับรู้สัมผัสของทุกส่วนโค้งส่วนเว้าแสนละเอียดอ่อนของร่างเด็กน้อยขณะที่มันลูบผ่านด้านหน้าที่ลื่นไปด้วยฟองสบู่ของคริส สิ่งที่ผมชอบที่สุดก็คือเนื้อนุ่มนิ่มลื่นและชื้นของหัวนมน้อยๆที่ชี้ชัน กับเจ้าหนูแข็งโด่เด่แต่ก็เล็กน่ารัก พวกเราทั้งสามคนต่างก็ลุกโชนอย่างคนสุขภาพดีทั่วไป บ่อยครั้งที่ผมค่อยๆบีบบี้หัวนมน้อยๆที่แข็งเป็นเม็ดขณะที่มืออีกข้างก็ลูบผ่านลงไปที่ที่เจ้าหนูน้อยที่ตื่นตัวโด่เด่รออยู่ คริสก็จะตอบกลับด้วยเสียงครางต่ำและคลื่นที่กระจัดกระจาย กระตือรือร้นที่จะกระทุ้งจู๋น้อยๆเข้ากับมือผม โครี่รักที่จะทำความสะอาดขานุ่มนิ่มของน้องชาย บีบเค้นต้นตาด้านในของคริสอย่างนุ่มนวลแล้วหยอกล้อเล่นกับไข่ใบจิ๋ว ขณะที่ผมย้ายความสนใจของมือข้างหนึ่งไปยังด้านหลังของเขา ลงไปด้านล่าง เอาให้ชัดเจนเลยก็คือผมกำลังตั้งอกตั้งใจลูบไล้ล้างทำความสะอาดให้กับร่องซาลาเปาขาวๆนุ่มนิ่มนี่ สร้างฟองฟูพร้อมเสียงหัวเราะใสๆให้ดังขึ้นมา คริสตัวสั่นด้วยความร่าเริ่งเมื่อร่างกายน้อยๆของเขาซ่านเสียวไปด้วยกามารมณ์และเริ่มจะกระแทกกระทั้นหนักหน่วงมากขึ้นเข้ากับมือลื่นสบู่ของผม ขณะอีกมือผมเริ่มหยอกเขาด้วยปลายนิ้วเข้ากับรูน้อยๆ แล้วเขาก็ถึงที่สุดเมื่อปลายนิ้วของผมเริ่มเข้าไปในตัวเขา แบ่งปันจุดสุดยอดกับพวกเราอย่างที่เขาเท่านั้นที่ทำได้ หลังจากที่ล้างสบู่ให้เขาแล้ว โครี่ก็เข้ามาแทนที่ กระตือรือร้นที่จะได้รับการบริการอย่างเดียวกัน ผมยินดีที่จะยอมรับภาระนั้นจากนั้นค่อยเป็นทีของผมบ้าง โครี่อยู่ด้านหน้าส่วนคริสอยู่ด้านหลังผม พวกเขาล้าง ขัด ถูทุกซอกทุกมุมของผม เพื่อทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีจุดไหนที่ยังไม่สะอาด มือน้อยๆของพวกเขาที่ชุ่มและลื่นไปด้วยสบู่ลากไล้ปลุกความซ่านเสียวให้กับผม และเด็กๆก็หัวเราะคิกคักเพราะรู้ว่าพวกเขามีพลังเหนือผม โครี่ฟอกสบู่ให้กับเจ้าท่อนของผมอย่างเชี่ยวชาญ พยายามไม่ให้ผมข้ามผ่านจุดที่ถอยกลับไม่ได้ จุดที่มันจะ‘ถึง’ทีหลัง (ไม่ได้เล่นคำเลยนะ เอาจริง) ตั้งแต่แรกที่ผมอธิบายกับพวกเขาถึงความเพลิดเพลิน(เอาจริงคือต้องการเลยล่ะ)ที่จะรั้งเวลาที่จะเสร็จออกไป พวกเขาดูค่อนข้างงงๆ เด็กๆตัวน้อยน่ะสามารถเสร็จติดต่อกันซ้ำๆได้ การที่ผู้ใหญ่สักคนต้องการจะรั้งระยะเวลาที่จะเสร็จออกไปเลยกลายเป็นแนวคิดที่ประหลาดสำหรับพวกเขา พวกเขาเอาเรื่องนี้มาล้อผมประจำเลยล่ะ เรื่องที่ว่าผมสามารถเสร็จได้แค่สองหน(แน่นอนว่าสำหรับพวกเขาคนละหน)ทำผมดูเหมือนคนแก่เลย หลังจากสระผมอย่างรวดเร็วแล้ว พวกเราล้างตัวครั้งสุดท้ายกันก่อนแล้วค่อยคว้าเอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ด หลังจากตัวแห้งกันแล้ว สองแฝดวิ่งเข้าไปในห้องนอนผมขณะที่ผมเดินรอบบ้านเพื่อปิดไฟ ผมเหลือไว้แค่ไฟสลัวๆในห้องนอนเพียงพอที่จะมองเห็นร่างเปลือยเปล่าของพวกเขา ร่างที่สะอาดและหอมกรุ่นของเหล่าเทพบุตรตัวน้อยเริ่มที่จะพัวพันกันบนเตียง พวกเขานอนตะแคงอยู่ในท่า 69 เด็กแฝดต่างคนต่างก็กำลังปรนเปรอกันและกันด้วยปากอย่างเงียบๆ ดูดจู๋อันน้อยๆที่เหมือนกันและโด่เด่กันทั้งคู่ ผมนอนแผ่ลงบนเตียงข้างพวกเขา เอื้อมมือไปขย้ำข้างพุงน้อยๆนุ่มนิ่มคนละหน มองด้วยความหลงไหลในการร่วมรักแสนงดงามที่พวกเขาช่วยกันรังสรรค์ มันไม่เคยจะหยุดสร้างความประทับใจให้ผมเลยสักครั้ง ในการที่พวกเขาต่างใส่ใจที่จะมอบความรักให้กันและกันอย่างละเอียดอ่อน ใกล้ชิดกันทั้งเรื่องความคิด ร่างกาย และจิตวิญญาณ พวกเขาต่างไม่เคยที่จะทำร้ายหรือทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดโดยที่เขาไม่ได้รู้สึกมันด้วยตัวเอง กามารมณ์ที่ร่วมกันสร้างคล้ายเหมือนกับการหลงตัวเอง ร่างกายของพวกเขาเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งเดียว แก้มก้นน้อยๆเกร็งแน่นและผ่อนคลายไปพร้อมกันทั้งสองคนตามจังหวะที่ความสุขจากเซ็กซ์นำพา นัยน์ตาหลับพริ้ม ศรีษะวางบนต้นขานุ่มนิ่มชวนฝันของอีกคน โครี่และคริสต่างใช้ลิ้นประคับประคอง หยอกล้อ และดูดดื่มจู๋น้อยที่แข็งขืนของกันและกันอย่างอ่อนโยน เจ้าจู๋น้อยขาวๆต่างค่อยขยับเข้าออกจากริมฝีปากนุ่มนิ่มของอีกคนอย่างพร้อมเพรียง มันเป็นการร่วมรักที่แสดงถึงความใกล้ชิดที่สุดของความรักระหว่างพี่น้องที่ผมเคยเป็นพยาน พวกเขาถึงที่สุดพร้อมๆกัน มอบของขวัญวันเกิดส่วนตัวแสนงดงามให้ตัวเอง หลังจากที่พักกันได้ไม่กี่นาทีพวกเขาต่างหันเหความสนใจมาที่ผม ผลักผมนอนลงไป คริสคลอเคลียผมด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าอย่างร่าเริงและลูบไล้หน้าอกของผม หยอกล้อเล่นกับหัวนมของผมจนมันเกือบจะรู้สึกเจ็บ มือนึงของผมลูบไล้ขึ้นและลงผ่านผิวที่แสนจะนุ่มนิ่มและอบอุ่นบนหลังของเขาลงไปจนกระทั่งถึงแก้มก้นน้อยๆนุ่มนิ่มดั่งทารก ผมรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเป็นอับดับถัดไป แต่มันก็ยังคงมอบความประทับใจให้ผมเสมอเมื่อโครี่จูจุ๊บกับเจ้าทอมน้อยของผม ส่องคลื่นความสุขแผ่ซ่านไปทั้งร่างกาย ทิ้งร่างลงระหว่างสองขาผม โครี่นับได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญ เล่นลำนำเป็นทำนองนำจังหวะแห่งความรักที่ยากจะเห็นได้ในเด็กตัวน้อยๆอย่างนี้ รับเอาเจ้าทอมน้อยเข้าไปมากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ โครี่ดูดดื่มและเลียโลมไล้กับส่วนหัว ใช้พลังจิตเชื่อมความรู้สึกเพื่อนำผมขึ้นไปสู่จุดที่ไม่มีใครพาไปก่อนจะปล่อยผมลงมา มันยิ่งกว่าความรู้ใจแต่นี่เขารับเอาความรู้สึกของผมเข้าไปตรงๆ ทอมน้อยของผมปกคลุมด้วยน้ำลายอุ่นๆและลื่นของเขา และเขาก็ใช้มือน้อยๆขยำและรูดรั้งส่วนที่ปากเขารับเอาเข้าไปไม่หมด คริสเริ่มไล้ลิ้นลงไปกับจุดบนหน้าอกของผม ค่อยๆขบมันเล่นเป็นครั้งคราว มันสุดยอด บ้าคลั่งและเร้าอารมณ์สุดๆ เด็กๆมองผมออกอย่างทะลุปุโปร่งว่าจะปลุกอารมณ์ผมยังไง รับรู้ความคิดและความรู้สึกของผมทั้งทางร่างกายและจิตใจ พวกเขาร่วมมือกันอย่างกับนักร้องประสานเสียง และผมเองก็เป็นดั่งดนตรีที่ให้ทำนองด้วยเสียงครางครวญและลมหายใจกระชั้น โครี่ใช้ลิ้นน้อยตลบตวัดปัดป่ายส่งเสียงจ๊วบจ๊าบไปทั่วทั้งขาเข้าและขาออกเหมือนกับเด็กน้อยที่กำลังดูดอมยิ้ม จังหวะนึงจะเลียไล้วนรอบส่วนหัวและต่อมาก็ขับมันเข้าและออกจากปากของเขา เมื่อผมถึงจุดที่ผมคิดว่ากำลังจะเสียสติและบ้าคลั่งไปแล้วถ้าไม่เสร็จสักที โครี่รับเอาทอมน้อยเข้าไปถึงที่สุด ผมร้องครางขณะที่ร่างกายถึงจุดสุดยอดและโครี่เองก็เข้าถึงอารมณ์ของผมไปพร้อมกัน ร่างน้อยๆของเขาสั่นเทิ้มอยู่ระหว่างขาผม ผมปล่อยให้น้ำรักของผมระเบิดในปากน้อยและเขาก็ดูดมันลงไปอย่างหิวกระหาย กลืนมันลงไปทุกๆจังหวะที่พุ่งออกมาจนกระทั่งผมหยุดกระตุกแล้วจากนั้นเขาก็รีดมันจดหมดทุกหยดที่เหลืออยู่ ผมเปิดตาขึ้นมาก็มองเห็นโครี่มองมาที่ผมด้วยรอยยิ้มกว้าง เหนือเจ้าทอมน้อยที่เริ่มนอนลงไปพักผ่อน เขาดูพึงพอใจในผลงานของตัวเอง และเลียปากด้วยความอิ่มเอม หลังจากที่ผมเริ่มกลับมาหายใจปกติได้แล้ว โครี่ปีนขึ้นมาคร่อมคลอเคลียบนร่างกายผม ปล่อยศรีษะน้อยๆพิงลงบนหน้าอก รับรู้ถึงความซุกซนของเขา ผมจี้เอวและสีข้างของเขา เด็กชายหัวเราะร่าและดิ้นไปมาแนบเข้ากับตัวผม ผิวเปล่าเปลือยของเขาเหมือนกับผ้าแพรนุ่มนิ่มที่แนบเข้ากับตัวผม ผมขยับตัวเร็วขึ้นกระทั่วเหวี่ยงเอาเขาลงไปนอนกับเตียงแล้วตรึงเขาไว้อย่างนั้น โครี่ยิ้มอย่างคาดหวังให้กับผม แล้วเราก็จูบกัน ริมฝีปากน้อยๆของเขานุ่มนิ่มยิ่งขึ้นแนบเข้ารูปไปกับริมฝีปากของผม จากนั้นเราก็สำรวจในปากของกันและกันริ่มรสความหวาน ผมรู้สึกได้ถึงมือของคริสที่ลูบไล้เรา รอคอยนิ่งๆอย่างเรียบร้อยที่จะถึงทีของตัวเอง
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 7 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 10 Zenny เพื่ออ่านกระทู้นี้
| |
|
|
|
|
| |
| ||
| ||
| ||
|
รักทุกคนนะคับ
 |
||
| ||
| ||
|
| |
| ||
|
| |
|
|
|
| ||
| ||
|
| |
| ||
| ||
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง
หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ
GMT+7, 2024-11-17 00:47 , Processed in 0.172397 second(s), 28 queries .
Powered by Discuz! X3.5, Rev.8
© 2001-2024 Discuz! Team.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-6-5 16:22:56
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-6-5 23:52:44
โพสต์ 2021-6-6 06:11:06
โพสต์ 2021-6-6 06:38:45
