แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Chainarong เมื่อ 2022-1-13 06:54
รถไฟฟ้า กะแค่เงี้ยน EP.01 พนักงานใหม่
ตอนเช้านั่งรถไฟฟ้าไปทำงาน เป็นอะไรที่ปวดหัวมาก คนทั้งเยอะ ทั้งแออัด แต่ฉันก็ต้องใช้รถไฟฟ้า ไปทำงาน เฮ้ยน่าเบื่อ ค่ารถไฟฟ้าก็แพง แต่ทำไงได้ บริษัทฉันดันไม่มีที่จอดรถให้ ดีที่ว่า บ้านฉันใกล้รถไฟฟ้า ไม่ต้องนั่งวินออกมาจากซอยเหมือนคนอื่นเขา ฉันอาศัยที่บ้านแม่ แม่ฉันเป็นคนกรุงเทพ เรามีพี่น้อง 3 คน คนโต พี่ชาย แต่งงานไปแล้ว คนเล็ก น้องสาว ยังเรียนมหาวิทยาลัย ปีสุดท้ายล่ะ ส่วนฉัน โน๊ต ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ HR บริษัทย่านใจกลางมือ ไม่ต้องอยากรู้บริษัทอะไร เอาล่ะ จะมานั่งบ่นอะไรเนี่ย ตอนเช้าๆอย่างนี้ สิ่งที่ฉัน รู้สึกเป็นบุญตา เธอต้องรู้แน่ๆ อะไรนะที่มัน… มองตรงนั้นสิ ของคุณผู้ชายทั้งหลาย แต่ๆ อย่าไปจ้องให้เขารู้ตัวนะ เดี๋ยวเขามาลุ่มกระทืบ ล้อเล่น 555 เอาล่ะ ฉันใช้ชีวิตแบบนี้ มาเป็นปีๆ จนมีพนักงานใหม่ ในบริษัทเข้ามา โอ้ย หล่อมา หัวใจฉันเต้น "สวัสดีครับ พี่ครับ" ฉันตกใจสะดุ้งเสียงจากน้อง "พี่เป็นไร หรือเปล่าครับ" หนุ่มน้อยถาม " ไม่ๆ พี่แค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไร เอ่อ ว่าแต่น้องชื่อเล่น ชื่ออะไร คงไม่ได้ขื่อเอกหรอกเนาะ" ฉันพูดมือก็หยิบเอกสารมาดูชื่อจริง เอกชัย นามดี ชื่อดีเหมือนกันนะเนี่ย " พี่รู้ได้ไง พี่ต้องมีญาณทิพย์ แน่ๆ ครับ " เอกพูด เขาส่งยิ้มให้ ดูลักยิ้มสิ โอ้ ดูสายตาคู่นั้น "พี่ดูจากชื่อจริงอ่ะ พี่ก็เลยเดาเอา" ฉันพูดและหยิบเอกสาร และส่งให้เขา "เอาเอกสารนื่ไปยื่นให้หัวหน้าแผนกนะ ส่วนพี่ ขอยินดีต้อนรับสู่บริษัทครับ" ฉันพูดและยิ้ม "ขอบคุณครับ" เขาพูดแล้วออกไป ตอนเย็น ฉันเดินกลับบ้านระหว่างเดินมาก็เจอน้องเขา เขาเข้ามาทัก ฉันก็ตอบรับ สรุปว่าเราเดินไปทางเดียวกัน น้องเขาเป็นคนคุยเก่งมากๆ ผมก็ได้แต่พยักหน้า เราสองคนขึ้นรถไฟฟ้าขบวนเดียวกัน อยู่ๆก็มีสายโทรศัพท์เข้ามา เขาขอตัวไปคุยโทรศัพท์กับแฟน ฉันใจสลาย แต่ก็นะ เป็นเรื่องปกติของเกย์ ที่แม้แต่จะแสดงตัวยังไม่ได้ ฉันแค่หวังจะได้มีอะไร แต่แค่จินตนาการก็ดีแล้ว ตอนเช้า ฉันก็ยังคงเดินทางขึ้นสถานีรถไฟฟ้าที่เดิม กับบรรยากาศเดิมๆ อาหารตาของฉัน ผู้ชายหลากหลายหน้าตา พาเลทกันมาโชว์เป้าตุงๆ แบบนี้ช่างดีเหลือเกิน นั่นน้องเอกนิ เขายิ้มให้ ฉันก็ยิ้มตอบ เขากำลังเดินเข้ามา ไม่นะเป้าของเขามันเด่นตัวไปแล้ว กัวใจฉันเต้น ตึกๆๆๆ ตึก ตึก "แหม่ นี่คงอย่างได้ ผู้ชายคงตัวสั่นสินะ" อยู่ดีๆ ก็มีเสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น สภาพรอบๆ ก็หยุดนิ่ง "ใครกัน เธอคือใคร เธออยู่ไหน ออกมานะ" ฉันตะโกนอย่างเสียงดัง "เธอได้ยินฉัน จริงหรอเนี่ย" เสียงปริศนาพูดและหัวเราะ "ฉันไม่ได้หัวหนวกนะ เธอเป็นใคร และอยู่ไหน" ฉันมองไปรอบไป ก่อนมีแสงสีน้ำเงินปรากฏด้านหน้า "เฮ้ยผี กรี๊ด…." ฉันตกใจ ใช้สมุดตีเข้าร่างสีน้ำเงิน "หยุด" ฉันหยุด " ไม่สุภาพเอาซะเลย ฉันวิญญาณประจำรถไฟฟ้าย่ะ เอาแบบนี้ ไม่พูดมาก เธออย่างได้กับผู้ชายคนนี้ ใช่ไหม" ฉันพยักหน้า " ฉันจะช่วย แบบที่เขาจะไม่มีวันรู้ตัว" ผีพูด "งั้นจะทำวันไหนล่ะ โรงแรมไหมดี" ฉันคุยกับผีกอดอก แบบไม่ใีความกลัว "ร่านนะย่ะ เมื่อกี้ยังกลัว อยู่เลย" ผีพูดและจ้องหน้า "ฉันไม่เคยเลยไง หรือเธอเคย" ฉันพูดและต้องหน้ากลับ ผีพยักหน้า "แต่เอาเถอะ ไม่ใช่ที่โรงแรม แต่ที่นี่เท่านั้น" ผีพูดและกอดอก " ฮ่ะ เอาจริงดิ" ฉันมองไปที่รอบๆๆๆ "ฉันออกจากที่นี่ ไม่ได้ ฉันอยู่ฉันอยู่ได้แค่ในสถานี ในขบวนรถ ศูนย์ซ่อมบำรุง ออกไปไม่ได้ ฉันช่วยได้หลายอย่าง ฉันจะแอบซ่อนเธอ ทุกอย่างที่เธอทำ จะไม่มีคนเห็น" ผีพูดพร้อมอธิบาย "จริงดิ แล้วเขาจะเห็นไหม แล้วคนอื่นล่ะ และเสียงของเขา" ฉันถามและชี้ไปที่เอก "ทุกอย่างจะปกติ คนจะเห็นมีแต่เป็นปกติ จะไม่มีใครได้ยินเสียงเขาคราง จะมีใครเห็นภาพที่เขาไม่มีเสื้อผ้า จะเห็นเป็นปกติ แค่คนธรรมดาคนนึง" ผีพูดแล้วยิ้มให้ ฉันคิดไปสักพัก ฉันไม่มัวรีรออีกต่อไป ฉันพยักหน้าเป็นการตอบรับทันที ทุกอย่างกลับมาเคลื่อนไหว เอกกลับไปอยู่ที่เดิม ฉันเดินเข้าไปหาเอก จูบที่ปากเอก เอกจับที่ฝีปากตัวเอง เขารู้สึกแปลกๆ เอกกลับไปกดโทรศัพท์อีกครั้ง ฉันเริ่มลูบไล้ตามตัวของเอก เอกมองไปรอบๆ เขารีบเดินหนีไปช่องระหว่างขบวนที่คนน้อย ฉันรีบตามไป ฉันรีบไปลูบไล้อีกครั้ง เอกมองไปรอบๆ แต่ไม่กล้าขยับไปไหนอีก ฉันเริ่มจับที่ควยเอก ฉันขยำควยของเอกที่แข็งอยู่แล้ว เอกมองที่เป้าพร้อมเอากระเป๋าปิด ฉันเอามือจับที่เดิม เอกไม่เอามือจับเป้า คงกลัวคนสังเกต เขาพยายามอดกัน เพราะรู้ว่าคงหนีไปไหนไม่ได้ ฉันเอากระเป๋าออก เอกคงไม่รู้ เพราะมนต์ของแม่นาง ฉันจับมันเป็นลำดีมาก ฉันรูดซิบออก กางเกงในสีน้ำเงิน มันบังควยเอกไม่อยู่แล้ว ฉันถอดมันออกมา ควยเอกขาวมาก หัวเปิด สีชมพูสด ไม่นะ ควยงอขึ้นเล็กน้อย อวบพอควร ยาวไม่ต่ำกว่า 7 นิ้ว ฉันดูดมัน จ๊วบๆๆ เอกเริ่มเหงื่อออกมือสั่น เอกเริ่มกลืนน้ำลาย ฉันดูดมันอย่างเมามัน จ๊วบๆๆๆ เอกเริ่มเก็บโทรศัพท์ มือกำแน่น จ๊วบๆๆ ออ อ้อ ออ ออ ออ เอกเริ่มครางเบาๆๆ ฉันบรรจงเลีย แต่นะ ฉันอย่างเห็นหุ่นเขา ฉันเอากระเป๋าออก แกะกระดุมเสื้อออก อย่างที่คิด เขาขาวมาก หัวนมชมพู ฉันก้ดมันทันที อ๊ากกก อ๊าาา เอกเผลอร้องออกมา เอกมองรอบอีกครั้ง แต่ไม่มีคนสนใจ เอกเริ่มปล่อยเลยตามเลย ออ อ้อ ออ อ้อ เอกครางส่งเสียงออกมา ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น อ๊าาา ฉันกัดหัวนมอรกครั้ง และกลับมาดูดควยเอกอีกครั้ง คราวนี้เอกกระเด้าปากฉันกลับ ออ อ้อ ออ ออ อ้อ อ้าาา อุกๆๆ เขาเด้าเอวดีมาก ฉันเลียควยเขา จ๊วบๆๆ อ้าาาา อาสา อ้าาา อ๊าาาาา ออ อ้อ ออ อ้ออ อ๊าาาา ฉันทนไม่ไหวล่ะ ฉันถอดกางเกง จับควยยัดที่ตูดฉัน อ๊ากกกกก โอ๊ยยยย มันเจ็บมาก นี่มันครั้งแรกของฉันเลยนะ ตับๆๆๆๆ ออ อ้อ อ้าาา อ๊ะๆๆๆ อ๊าาาา ตับๆๆๆๆ อ๊ะๆๆๆ อ๊าาาา เอกซอยเก่งมากไม่น่าเชื่อ ซี้ด อ้าา เอกคราง ตับๆๆๆๆ เอกเย็นแรงขึ้น ตับๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ะๆๆๆๆ อ๊าาาาา เอกกัดฟัน คิ้วขมวด ตับๆๆๆๆๆ และเบ็ดแบบสุดแรง เขาไม่ยอมหยุด ตับๆๆๆๆ อ๊ะๆๆๆ อ๊าาาา โอ๊ยยยย เด็ดมาก อ๊าาาาา ตับๆๆๆๆๆ เสียวโว้ย ไอ้สัส มันคืออะไร แต่เสียวโว้ย ตับๆๆๆๆ อ๊าาาาา ตับๆๆๆๆ อ๊าาาา อ๊ะๆๆๆๆๆ ตับๆๆๆๆๆ อ๊ะๆๆๆๆ อ๊าาาา อ๊าาาาา อ๊ากกกกก เอกกั้นแรงเฮือกสุดท้าย หลับตา ร้องออกดัง ปล่อยน้ำทะลักเข้าที่รูสวาทโน๊ต เอกหายใจหอบ เขามองลงที่เป้า เขาตกใจมันไม่มีอะไรเลย เมื่อกี้เขาทำอะไร เขาแค่ฟันหรอ เอ๊ะ ทำไมกระเป๋าอยู่ตรงนั้น เขารีบหยิบกระเป๋า โน๊ตรีบแต่งตัว และกำลังแต่งตัวให้เอก แต่ถึงสถานี เอกรีบเดินออกไปทันที ทำไมมันเดินยากจังว่ะ ที่ข้างล่างเหมือนมีกางเกงขัดขา "เธอรีบไปใส่กางเกงให้เขา ก่อนออกสถานีเดี๋ยวนี้" ปีตะโกนสั่ง โน๊ตรีบวิางเข้าไปที่เอกที่กำลังเดินออกไป สภาพกางเกงอยู่ที่ขา ควยห้อยโตงเตง กำลังเดินออกเครื่องกั้น เอกแตะบัตร โน๊ตใส่กางเกงรูดซิบเสร็จ เอกเดินออกไปพอดี โน๊ตก็ออกไปพอดี "แอ๊ะ" เอกหันมามองด้านหลัง มองไปรอบไป มอบมาด้านล่าง เขาคิดสงสัยเขาคงเมาอะไรมาแน่ๆ ถึงจิตนาการอะไรแปลกๆ แต่เขายิ้ม ก่อนเดินออกไป "นี่เธอ กลับมายืนตรงนี้ให้หน่อย" เรียกฉันว่าให้เดินไปตรงนั้น "ทำไมต้องให้ฉันเดินมาตรงนี้เนี่ย มีอะไรหรือเปล่า" ฉันถามแต่ก็จัดท่าทางตามแบบที่ผีบอก "เธออยากจะเป็นวิญญาณโผล่มาได้หรือเปล่า ทำไมฉันจะสร้างภาพให้เธอ เล่นต่อเนื่องไม่หยุดเล่นโทรศัพท์ตรงนี้และเธอก็เดินต่อไป" พี่พูดพร้อมอธิบายให้ฟัง "อ๋อ อย่างนี้เขาเรียกว่าผีสร้างภาพใช่ไหม ไม่ใช่สิ ผีพรางตา " ฉันพูดเหมือนปกติ "ฉันไม่ใช่ผีฉันเป็นวิญญาณ ต่อจากนี้หลังฉันนัดเธออย่าพูดกับฉันอีก จะพูดก็ทำเหมือนคุยโทรศัพท์ ไม่งั้นคนจะหาว่าเธอเป็นบ้า" ผีสั่งและเริ่มยกนิ้วนับจาก 5 4 3 2 1 ฉันยกโทรศัพท์ขึ้น " ว่าไง เธอชื่ออะไร ฉันชื่อโน้ต นะ" ฉันแกงคุยโทรศัพท์ "ฉันชื่อปี เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราพบกันไหม" ปีพูดพร้อมส่งซิกให้ "ได้สิเวลาเดิมนะ ฉันก็อยากทำอีกครั้งนึงเหมือนกัน" ฉันพูดแล้วก็เขินอายไปด้วย "ไม่ม่ายไม่ ฉันจะพาทำกับคนใหม่ นี่จะเล่นของเดิมหรอ ไม่ดีนะ" พี่พูดแต่ฉันทำหน้าตกใจ "ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น ฉันเป็นเจ้าของมนต์ เธอก็ต้องตามใจฉันบ้างสิ ไปเถอะเดี๋ยวเข้างานสาย" หนังผีพูดเสร็จฉันก็รีบแตะบัตรออกไปทันที สำหรับวันนี้ ฉันรู้สึกดีมากๆ ดิฉันยังไม่ได้เล่าใช่ไหม นอกจากฉันจะได้มีอะไรกับ.. น้องคนนั้นแล้ว ฉันยังได้แอบ ถ่ายรูปไว้ด้วย นี่เก็บเอาไปชักอยู่หลายรอบ ตอนเย็นขากลับ ฉันว่าจะทักทายนาน แต่ฉันไม่เห็นเลย นางไปไหนนะ ไหนบอกว่าอยู่ที่ตลอดเวลา แต่เอาเหอะ พรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้
จากคนแต่ง สวัสดีทุกคนครับ ผมได้ไอเดียใหม่ ในการแต่งเรื่อง จากแนวคิดของคนล่องหน ไม่รู้ทุกคนจะชอบกันไหม พอได้ไอเดียมา เลยรีบแต่งรีบลง ไม่รู้คนอ่านจะชอบหรือเปล่า อันนี้จะเป็นแค่เวอร์ชั่นลองนะครับ กากทุกคนชอบจะแต่งต่อนะ สุดท้ายขอขอบคุณทุกกำลังใจ และฝากทุกเรื่องที่ผมแต่งด้วยนะครับ สวัสดีครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Chainarong เมื่อ 2022-1-13 06:52
ตอนที่ 1 http://www.g4guys.com/thread-157046-1-1.html
ตอนที่ 2 http://www.g4guys.com/thread-157136-1-1.html
ตอนที่ 3 http://www.g4guys.com/thread-157765-1-1.html
ตอนที่ 4 http://www.g4guys.com/thread-157886-1-1.html
|