กลับมาแน้วคับ

leefong

สวัสดีครับ ผมจั๊มเองฮะมง ผมหายไปเลยใช่ม๊าหลังปีให่555  ก็ไปบ้านย่ามายาวเลย กลับมาแบบเงียบๆ ก็ตรวจแล้วก็ไม่พบเชื้อ ผมก็ไม่ได้หลุดเส้นทางไปไหนด้วย ไม่มีอะไรเลยแหละ ไม่ไปไหนด้วย จัดกินเลี้ยงแค่ในบ้านพี่น้องญาติย่าผมเนี่ยแหละ ยัยจุ้นน้องผมก็ไม่มากับผมหรอก ติดย่าแถมต้องเรียนแล้วหลังวันหยุด
ผมกลับมาก็ไปเรียนได้เฉยเลย555 เพื่อนตอง ธัน เบิร์ดไม่ได้มา ไปพื้นที่เสี่ยงต่างจังหวัด มันก็ชวนๆผมแต่ผมคิดตึ๋งย่ามากกว่า ที่จริงเกรซมันก็ไปแต่อุ้บอ้ิบ555
(มาเรื่องผมกับพงษ์ มันเอ่อ มันไม่ค่อยชัดเจนแล้วอ่ะ เขาขาดๆหายๆ ตอนแรกมันโคตรจะดี แต่ผมไม่ได้อะไรมาก มันก็ทำให้เกิดอะไรในตอนนี้ด้วย)
พวกเกรซพันซ์มันมาช้าอยู่แล้วอ่ะ ผมนั่งรอหน้าอาคารอยู่ดีๆ ผมเห็นแล้วครูนางเดินมา แล้วก็จริงๆเลยมาเรียกผมยื่นค้อนให้ผม บอกไปดึงตะปูกับของตกแต่งของน้องประถมให้หน่อย ผมแบบห้ะ ครูหยุดตั้งเกือบอาทิตย์เอาเวลาไปทำไรอะงง แล้วหลายห้องมาก แต่นางบอกเอาแค่ชั้นแรกพอ ผมแบบครับไปทำให้ครับ ผมแบบก็ไม่ได้คิดอะไรไปทำให้ห้องแรกเสร็จโคตรเหนื่อย พอผมวางของที่ถอดออกแล้วให้เขาออกมา ผมก็เหนื่อยๆจะเดินไปอีกห้อง มีคนเดินมาขวางผม ผมต้องเงยหน้ามอง สูงมาก ผมคุ้นๆ คุ้นว่าไม่ใช่รุ่นพี่
ผม"อะไรหรอ"
เขาบอกผมว่าเดี๋ยวทำเองห้องต่อไป
ผม"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวทำอีก2ห้องก็เสร็จแล้ว"
เขาก็บอกให้ผมไปเกี่ยวของตกแต่งออก เขาจะดึงตะปูให้ ผมก็ไปทำ เขาก็สูงโยไม่ต้องปีนเก้าอี้เลย555 พอผมทำอีกห้องเสร็จ เขาคุยกับผม
??"อันนี้แค่เอาค้อนไปคืนครูใช่ไหม"
ผม"อ๋อใข่ๆ เดี๋ยวเอาไปคืนเอง ขอบใจนะ"
??"ไม่รู้จักกันหรอ"
ผม"คุ้นอ่ะ เคยเห็นแต่ไม่รู้จักจริงๆ"
??"จั๊ม ม.4ห้อง1 เด็กหลังห้อง แต่เก่งเหมือนอยู่หน้าห้องใช่ป่ะ"
ผม"เอาอะไรมาพูดน่ะ"
??"ผมน้องตะวัน ม.3ห้อง4 รู้จักใครบ้าง"
ผม"เอ้าเด็กนี่"
ตะวัน"จะเข้าแถวแล้ว ไม่ไปก็หลบในห้องนี่"
ผม"เบื่อเข้าแถวเหมือนกัน"
ผมไปนั่งหลบมุมไว้ ผมอ่านแชทพันซ์มัน มันบอกยังกินโจ๊กอยู่เลย เกรซก็มากับมัน
ผม"เพื่อนยังไม่มาเลย นั่งนี่แหละ"
ตะวัน"ลืมอีก จั๊มเด็กหน้าแถว"
ผม"ไอ้หนุ่ม อย่าพูดเดี๋ยวปั้ด"
ตะวัน"ไม่แปลกที่พี่จะหงุดหงิดเกือบทุกวัน"
ผม"อะไรไอ้โย่ง"
ตะวัน"พี่มันน่ากวนจะตาย"
ผม"อย่าเรียกพี่เถอะ แกสูงกว่าตั้งเกือบ20เซน"
ตะวัน"พูดเองนะน้อง"
ผม"กวนชิบเป๋ง"
ตะวัน"ถามจริงเตี้ยขนาดนี้โดนใยแมงมุมเกาะได้ไง"
ผม"เก้าอี้มีไว้ทำไมหรอ"
ตะวัน"ระวังมีแมงมุม"
ผมรีบปัดเลย โยนใส่มัน มันน่าหมันไส้ หน้าตามันกวนดีนะ กลิ่นตัวมันหอมดี แปลกๆ
ตะวัน"พร่ามนานจังวะ"
ผม"นั้นดิ เออเมื่อกี้โดนครูใข้อ๋อ"
ตะวัน"ป่าวอ่ะ เห็นคนใช้เก้าอี้ปีนน่าสงสาร"
ผม"แกล้อฉันอีกแล้ว"
ตะวัน"ร้อน เหงื่ออกแต่เช้าเลยว่ะ"ผม"ใครขอให้มาช่วยล่ะ"
ตะวัน"เห็นคนเตี้ยๆโดนใช้มันน่าตลกไงไม่รู้"
ผม"ปากหรืออะไรอ่ะถามจริง"
ตะวัน"หยอกเอง ทำเป็นโกรธ"
ผม"ไปและ เดี๋ยวเด็กก็มาแล่ว"
ผมลุกออกไป ก็ไปเรียน ผมก็ว่าตะวันมันน่าคุยด้วยดีนะ แต่กวนทีน
ผมอยู่โรงเรียนเห็นตะวันมันน้อยมากๆ เห็นแค่แบนผ่านไกลๆ ตอนเย็นผมแอดเฟสตะวันมัน อีกวันน้องมันก็รับแอดแล้วทักมาถามผมว่านั่งที่เดิมป่าว ผมบอกก็นั้งที่เดิม ผมนั่งเล่นโทรศัพท์ของผม แป๊ปนึงตะวันมันก็มานั่ง นั่งดูดน้ำปั่นข้างๆผม
ผม"ไงไอ้หนุ่ม"
ตะวันยื่นน้ำให้ผม
ผม"กินเลยไม่กิน"
ตะวัน"ดูดไปแค่ทีเดียวเอง ไปเปลี่ยนหลอดให้เอาป่าว"
ผมเลยไปดูดน้ำหลอดเดียวกับมัน ก็ปกติไม่ได้มีอะไร...
ผม"แกมาวุ่นวายไรห้ะตะวัน"
ตะวัน"ไม่ยุ่งก็ได้ ไปและ"
ผม"ทำเป็นรับไม่ได้ คนอย่างพี่ไม่เคยง้อ"
ตะวัน"อืม"
ตะวันมันก็เดินไปจริง ๆ ผมแบบห้ะไรวะ ทีเมื่อวานยังพูดแทงใจดำผมอยู่เลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ผมก็ไปหาเพื่อน ไปเรียนปกติ
แล้วพอวันนี้ไม่ได้เจอน้องเลยไง เริ่มอยากเจอมัน ตอนเย็นทักไปก็ไม่อ่าน ผมมาดูตอนกลางคืนก็เห็นว่าออนไปไม่กี่นาทีเองแต่ก็ไม่อ่านแชทผม พอผมไปเรียนอีกวัน ทั้งวันไม่เจอน้องมันเลย แอบเดินไปดูที่ตึกน้องมัน ก็ไม่เจอ ตอนเย็นไปเห็นน้องมันเดินลงมาจากตึกกับเพื่อน คือระยะมันมองเห็นกันได้ แล้วคือน้องก็เห็นผมแหละ ผมโบกมือให้แล้วแท้ ๆ มันก็ไม่สนใจ พอตอนจะกลับบ้านแล้ว ผมเห็นว่ามันกลับบ้านโดยนั่งรถตู้ของโรงเรียน เห็นนั่งต่อแถวรอรถอยู่รถลุงคนนี้มาช้ามาก ผมเห็นว่าน้องมันก็เงยหน้ามามองแหละ ผมก็มองผมไม่รู้ดิ น้องมันไม่คุยผมเลยเดินจะกลับบ้าน (ผมกลับบ้านโดยพ่อมารับบ้าง เบิร์ดไปส่ง กลับเองโดยมอไซค์วิน) คราวนี้ผมกลับเอง ผมเดินผ่านมาได้ยินเสียงแชทเด้ง
ตะวัน/กลับไง
ผมไม่ได้ตอบแค่อ่านเฉยๆ
ตะวัน/ตอบเร็ว
ผท/อะไร
ตะวัน/ตอบ
ผม/กลับเอง
ตะวัน/อยู่ไหนแล้ว หาไม่เจอ
ผม/มาทางหลังโรงเรียน
ผมยืนตรงนั้นสักแป๊ป มันก็วิ่งมา
ผม"แล้วไม่กลับรถหรอ ลุงเขารอ"
ตะวัน"จะง้อไหม"
ผม"อะไร ไม่"
ตะวัน"ผมตกรถเพื่อมาให้พี่ง้อ"
ผม"เอ้า แล้วจะกลับยังไง"
ตะวัน"นั่งรถสองแถวไป"
ผม"อะไรของแกเนี่ยตะวัน มันใช่เรื่องหรอ"
ตะวัน"ง้อป่ะเนี่ย เร็ว"
ผม"ไม่เว่ย"
ตะวัน"งั้นผมไปละ"
มันเดินผ่านผมไปเลย ผมก็เดินตามไปเพราะไปทางเดียวกัน
ผม"คนไรวะขี้งอน"
ตะวัน"คนไรง้อไม่เป็นวะ"
ผม"ง้อก็ได้เว้ย"
ตะวัน"ก็แค่เนี้ย ถ้าพี่งอนผมจะเล่นตัวบ้างคอยดู"
ผม"กลับได้ป่าว"ตะวัน"ได้ดิ ปกติหนีเที่ยวบ่อย"
ผม"กลับได้ถึงกี่โมงอ่ะ บ้านไกลป่ะ"
ตะวัน"ก็ไม่ไกลหรอก แต่มันต้องข้ามฝั่ง"
ผม"งี้นี่เอง"
ตะวัน"ที่บ้านไม่ว่าหรอก ดูตัวผมซะก่อน"
ผม"ก็จริง ไอ้โย่ง"
ตะวัน"ก็ไม่เตี้ยอ่ะครับ พูดมาเนี่ยชวนไปไหน ผมไปได้"
ผม"นั่งรถไปบ้านพี่กัน เดี๋ยวไปส่งท่าเรือเอาป่าวๆ"
ตะวัน"เอาดิ"
ผม"แต่ต้องไปเดินตลาดเป็นเพื่อนด้วย"
ตะวัน"งั้นบ้านอยู่แถวนี้อ่ะดิ"
ผม"ใช่แน้ว ไปเรียกลุงวินก่อน"
ผมไปโบกมือเรียกวิน น้องมันก็ซ้อนมาคันเดียวกันนั่นแหละ เชื่อป่ะน้องมันบอกว่าน้องมัน
สูง180แล้ว ผมแบบอึ้ง ถึงบ้านพ่อแม่ผมก็อยู่ แม่นี่มาถามผมเลย ผมก็บอกให้มันมาคุยเอง ผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ลงมาเห็นมันเข้ากับผู้ใหญ่ดีมาก ผมเห็นมันถอดแมสแล้วคือหน้าตาดีนะ หน้าเหมือนแมวแบบไงดีอ่ะ ตาตี่ๆ จมูกเล็ก ปากแบบเหมือนยิ้มคมๆ มันหน้าตาดีเลยนะ จริงๆแค่ใส่แมสอยู่ก็รู้แล้ว
ผม"แม่เดี๋ยวหนูไปส่งน้องมันก่อนนะ"
แม่"บ้านอยู่แถวนี้หรอลูก"
ตะวัน"ผมให้ไปส่งท่าเรือครับ"
แม่"จั๊มระวังรถนะลูก"
ตะวัน"ผมขับไปก่อนค่อยให้ขับกลับมาน่าจะปลอดภัยกว่า"
ผม"ไม่เชื่อใจกันเลยวุ๊"
พ่อก็บอกเป็นห่วงนู่นี่ โอเคเลยผมเลยไปสะกิิดแล้วให้มันออกมา ผมไปดึงหูมันมาเลย
ตะวัน"เจ็บนะเห่ย"
ผม"ฉันโดนดุเลย"
ตะวัน"มาพูดฉัน นี่ยังไม่ได้สนิทกันรึไง"
ผม"ไม่จ่ะ ฉันจะพูดแบบนี้"
ตะวัน"รีบกลับมาทำไรป่ะ"
ผม"หึไม่นะ"
ตะวัน"ไปนั่งกินชาบูกัน"
ผม"เหมือนแกรู้ร้านแถวนี้"
ตะวัน"เอาเถอะหน่า มีละกันใช่ป่ะล่ะ"
ผม"ก็มี ไปดิ มีตังค์ป่าว"
ตะวัน"ยืม100นึง"
ผม"อ่ะได้ ไปกันๆ"
ผมก็เข็นรถออกมา น้องมันมาเข็นแทนผม แล้วนั่งขับเลยจ้า ผมก็ซ้อนไป
ผม"มั่นใจป่ะเนี่ย อย่าแหกโค้งนะเว้ย"
มันไม่พูด สตาร์ทเลยจ้า555 เอาแล้วมันเบิ้ลรถ ผมกลัว555 มันก็ขับดีเลยแหละ ผมก็บอกทางไปร้านให้ แฮปปี้นะผมว่า ไม่ได้กินนาน แถมมากับคนที่พึ่งรู้จัก แบบมันกำลังรู้สึกแปลกใหม่ไง ถ้าเราชินกับคนๆนึงแล้วเราจะไม่เก็ทฟิลนี้อีก ก็สั่งๆกันมากิน
ตะวัน"กินไหวแน่นะ เยอะขนาดนี้"
ผม"ไม่รู้เหรอ พี่กินจุ"
ตะวัน"ดุด้วย เอะอะหงุดหงิด"
ผม"มั่ว ตะวันทำไมแกชอบเมินฉันวะ"
ตะวัน"ห้ะ"
ผม"ป่าว.."
ตะวัน"ไหนพูดใหม่ดิ้ ผมไปเมินพี่ตอนไหนวะ"
ผม"แกชอบมองไปทางอื่นอ่ะ มันเรียกว่าเมินไหมอ่ะ คุยกับคนอื่นแกก็ทำแบบนี้หรอ"
ตะวัน"เอาใหม่ ผมไม่ได้มองไปทางอื่นตลอดสักหน่อย"
ผม"โทษที"
มันมองไปทางอื่นจริงๆนะ ผมสังเกตมาพักนึง จนมามั่นใจก็ตอนมันพูดกับผมต่อหน้าอีก
ตะวัน"มันติดเป็นนิสัย ผมขี้อาย"
ผม"พี่ไม่ได้อะไร แค่มันหงุดหงิด เวลาคนคุยกับเราก็อยากให้มองกันอ่ะ พี่แปลกเนอะ555"
ตะวัน"ผมว่าผมมองพี่เวลาคุยมากกว่าคนอื่นอีก"
ผม"อ่ะจ้า นี่วิธีง้อแกหรอ"
มันก็ก้มไปยิ้ม ผมก็นั่งกินไปเรื่อย
ตะวัน"พี่คิดไงถึงมาทำเหมือนง้อผมอ่ะตอนแรก"
ผม"ไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้จะง้อ"
ตะวัน"ผมสังเกตนะ พี่โคตรหน้าหงอยตอนผมเมิน"
ผม"ก็ๆมันหงุดหงิด"
ตะวัน"หย้าหงอยมันใข่หงุดหงิดหรอ"
ผม"อออนั่นแหละเหมือนกัน"
ตะวัน"หงุดหงิดเพราะผมไม่สนใจพี่อ่ะนะ"
ผม"เพราะ..ก็ฉันทักแก แล้วแกทำเป็นไม่เห็น"
ตะวัน"พอเข้าใจได้"
ผมนี่ก้มหน้ากินเบย แบบผมรู้สึกอีกอย่าง มันหงอยจริง ก็มััันอยากคุยรู้สึกอยากคุยกับมัน
พอกินเสร็จก็เกือบ6โมง
ผม"อิ่มเว่อ"
ตะวัน"ไม่อิ่มผมจะหนีแล้วนะ"
ผม"5555 ไปตลาดป่ะ"
ตะวัน"พี่ไหวป่ะเนี่ย กินอิ่มขนาดนี้ยังจะไปหาของกินอีกอ๋อ"
ผม"ไม่ไปก็ไม่ไปดิ ทำไมต้องมาแซว"
ตะวัน"หรือเพราะพี่ไม่อยากให้ผมกลับ หรอ"
ผม"มั่ว"
ตะวัน"ยิ้มไรอ่ะ"
ผม"กลับเลยเดี๋ยวไปส่ง"
ตะวัน"เอาแล้วลืมกระเป๋าที่บ้านพี่อ่ะ"
ผม"กลับไปบ้านพี่ก่อน"
น้องมันก็ขับกลับไปบ้านผม
แม่"ไปไหนกันมาจ๊ะ"
ผม"กินชาบูแม่ อิ่มมาก หนูไม่กินข้าวแล้วนะ"
พ่อ"แม่เขาทำกับข้าวแล้ว ก็ไม่บอกแม่เรา"
แม่"พรุ่งนี้จัดการด้วยนะลูก"
ผม"โอเคแม่"
แม่"แล้วลูกจะกลับเลยไหม"
ตะวัน"แล้วแต่พี่เขาครับ จะไปส่งผมเลยไหม"
พ่อ"ให้พ่อไปส่งไหม"
ตะวัน"ไม่เป็นไรครับ"
ผม"จะกลับยัง"
ตะวัน"แล้วแต่พี่จะไปส่ง"
ผม"แม่งั้นหนูพาน้องมันไปบนห้องแป๊ปนึง"
ผมพาน้องมันขึ้นมา
ผม"ครึ่งค่อยไปส่ง"
ตะวัน"อ่ะตามนั้น"
ผม"วันศุกร์นี้มากินเป็นเพื่อนอีกดิ"
ผมพูดไปเขินคำพูดตัวเองไป555
ตะวัน"เอาดิ"
ผม"นั่งไหนก็ได้นั่งสิ"
มันไปนั่งบนเตียง ผมเดินไปถอดแมสให้น้องมัน แล้วไปฟุ้บที่นอน
ตะวัน"สนุกดี พี่จะขี้รำคาญก็ไม่ พี่จะใจดีก็ไม่เชิง แต่ผมว่าพี่คงไม่ชอบผมแล้วแหละ ผมทำพี่หงุดหงิดบ่อยเกิ้น"
ผม"ที่แกทำมันทำฉันมีความสุขดี"
ตะวัน"นึกว่าคิดไปเอง ก็ดีและ"
ผม"ขอถามอะไรหน่อยดิ"
ตะวัน"อะไรอ่ะ"
ผม"พี่คิดไปเองไหม ว่าเราสนิทกันแล้ว"
ตะวัน"ผมก็กำลังคิดเหมือนพี่"
ผม"นึกว่าฉันคิดไปเองซะแล้ว"
ตะวัน"ทำไมอ่ะ มันก็ปกติหนิ"
ผม"ก็ปกติ แค่มันไม่เหมือนกับคนอื่น"
ตะวัน"อ้อ"
ผม"ไม่ถามหรอ ดีแล้ว พี่อธิบายไม่ได้หรอก"
ตะวัน"นี่ถุงยางหรอ"
ผมรีบเงยหน้ามาดูเลย มันหยิบจากที่เก็บผม
ผม"เอ้ย เก็บไปนะ"
ตะวัน"พี่มีแฟนแล้วหรอ"
ผม"ก็อือ"
ตะวัน"ถ้าพี่ไม่บอก รู้ไหมจะเกิดอะไร"
ผม"กลับเลยไหม"
ตะวัน"ถามว่ารู้ไหม คิดเหมือนกันรึป่าว"
ผม"อือ แต่มันก็ดีแล้ว พี่อยากสนิทกับตะวัน"
ตะวัน"อ่า ไปส่งผมได้ยัง"
ผม"ตะวัน นี่อย่าเมินกันดิ"
ตะวัน"อะไร"
ผม"เราเป็นอะไร พี่ง้ออ่ะ"
ตะวัน"ไม่ได้เป็นอะไร"
ผมไปจับมือน้องมัน
ผม"นะตะวันอย่าเป็นแบบนี้"
ตะวัน"ถ้าไม่อยากให้เป็นงี้ก็พูดเหมือนเดิม อย่ามาพูดงุ้งงิ้ง เห็นแล้วมันน่าหงุดหงิด"
ผม"เออได้ แกจะงอนก็งอน จะเป็นไรก็ช่างแกเลย"
มันก็หยิบกระเป๋าแล้วปล่อยมือผม เดินลงไปเลย ผมลงตามไปเห็นไหว้ลาพ่อแม่ผม ผมก็ออกไปเห็นมันสตาร์ทรถรอแล้ว ผมก็ขึ้ไปซ้อนไม่ได้พูดอะไรกันตลอดทาง จนถึงท่าเรือมันก็ลงแล้วมองผมเฉยๆ ผมก็ขยับไปขับ ผมจะสตาร์ทแล้ว
ตะวัน"ขับกลับดีๆ อยากให้หายก็ขับดีๆถึงบ้านแล้วก็ทักมา"
ผม"อือ"
ผมขับกลับบ้าน ก็ไม่ได้เกิดอะไร ผมขับได้ผมบอกแล้ว ถึงบ้านก็ทักไปหามัน แต่มันก็ไม่อ่านจนอีกวัน ผมแบบไรอ่ะ ผมก็ไปโรงเรียนไม่เจอมันอีกแล้ว มันน่าจะซ้อมดนตรี ผมก็ไม่ตามหรอก จนทั้งวันก็แบ้วมันไม่ตอบ หรือไม่อะไรเลย ผมเลยปล่อยเลยตามเลย ผ่านมา2วัน จนถึงวันศุกร์ ผมนัดกับมันใช่ไหม ผมไม่ได้คุยกับมันมาตี้งแต่วันนั้น จริงๆมันตอบมาเป็นอิโมจิมือถูกใจอ่ะ อันเดียว ผมก็ไม่ตอบกลับหรอก มันผ่านไปนานไปแล้วจนผมปลง คิดทึกวันว่าทำไมมันต้องทำแบบนี้ (ผมว่าผมก็ผิดกับคนนึง ผมไม่ค่อยตอบพงษ์ด้วยซ้ำ แต่ผมก็มีโทรกับเขาเพราะผมรู้สึกผิด)
ก็ตอนเย็นของวันศุกร์ผมกลับกับเบิร์ด ผมนัดว่าจะไปนั่งเล่นบ้านมันตอนเย็น แฟนมันก็อยู่นะ มันชวนกินสปาย ผมก็ไปนั่งเล่นบ้านมันแหละ
จู่ ๆ ตะวันมันก็โทรมา ผมรอมันพูดก่อน
ตะวัน"บ้านล็อค"
ผม"อะไร"
ตะวัน"ก็บ้านมันล็อค ออกมาเปิด"
ผม"ฉันไม่อยู่บ้าน"
เบิร์ด"ใครวะ"
ผม"กูไม่รู้จัก สงสัยโทรมาผิด"
ตะวัน"อืม เข้าใจแล้ว"
มันตัดสายไป
ผม"มึงกูทำไงดี กูไม่น่าพูดไปแบบนั้น"
ฟีฟ่า"ใครอ่ะ"
เบิร์ด"เดี๋ยวมาเธอ มานี่จั๊ม"
มันหยิบกุญแจรถแล้วให้ผมซ้อนไป ผมเจอมััันกำลังเดินเลาะตามข้างถนน
ผม"จอด ๆ"
ผมลงมาเลยแล้วบอกให้เบิร์ดมันไป ผมยังไม่อยากให้มันรู้ ผมไล่มันกลับไป ผมก็ข้ามไปหาตะวัน
ตะวัน"มีอะไร"
ผม"พี่ขอโทษ พี่ง้อตะวัน"
ตะวัน"วินผ่านไปเลยเห็นไหมเนี่ย หลบผม"
ผม"บอกได้ไหมทำไมถึงหายไปแบบนั้น สนิทกันแล้วไม่ใช่หรอ"
ตะวัน"พี่ไม่ต้องรู้หรอก พี่พูดกับแฟนพี่ไม่ใช่อ๋อส่าไม่รู้จักผม ผมไม่อยากรู้จักกับพี่เหมือนกันแหละ"
ผม"พี่ขอโทษ พี่แค่นอยด์"
ตะวัน"แล้วพี่คนนั้นแฟนพี่อ๋อ"
ผม"เห็นหรอ นึกว่าเล่นโทรศัพท์"
ตะวัน"คนไรจะไม่มองทาง"
ผม"ไม่ใช่ คนนั้นเพื่อนที่โรงเรียนไง"
ตะวัน"งั้นจะโกหกเพื่อนพี่เพื่อ เราสนิทกันแล้วหนิ"
ผม"เราจะหลบหน้าพี่ทำไมอ่ะ แถมไม่ตอบแชทตั้งแต่วันนั้น แถมมาเอาวันนี้ มันเป็นเพราะที่เรานีดกันไว้หรอ"
ตะวัน"ก็ผมบอกไม่ชอบที่พี่พูดงุ้งงิ้ง"
ผม"ทำไมแกลืมง่ายจังวะ แค่เรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำแบบนี้"
ตะวัน"งั้นก็บอกมาดิ ทำไมพี่ต้องอยากสนิทกับผม"
ผม"ก็แกนิสัยดีไง"
ตะวัน"กวนพี่ตลอด แถมทำพี่หงุดหงิดเนี่ยนะ"
ผม"แล้วทำไมอยากสนิทกับฉันอ่ะ"
ตะวัน"ไม่มีอะไร ก็สนิทกับทุกคนอ่ะ"
ผม"เข้าใจแล้ว กลับไปเลย ฉันเรียกวินให้"
ตะวัน"ไปส่งไม่ได้หรอ"
ผม"งั้นเดินกลับไปบ้าน"
ผมรู้สึกไม่ดีเลยอ่ะ ผมต้องการคำตอบที่มัน ทำเรากลับมาดีกันอ่ะ เหมือนน้องมันไม่อยากยุ่งกับผมแล้ว ผมเดินกลับมาเปิดบ้าน
ตะวัน"หิวน้ำ"
ผม"เข้าไปเอาในบ้านอ่ะ"
ตะวัน"เข้าไปเอาเป็นเพื่อนหน่อย ผมไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในบ้านพี่บ้างไง"
ผมนี่หงึหงดหงิดมันจริงๆ ผมเดินเข้าไปกับมันแหละ ผมไปเปิดตู้เย็น ก้มไปหยิบน้ำ มันมากอดคอแล้วพูดกับผม
ตะวัน"เกลียดผมแล้วอ่ะดิ"
ผม"โคตรเกลียด"
ผมยื่นน้ำให้มัน ผมไปนั่งรอโซฟา ผมเห็นมันยืนกินน้ำแล้วเดินมา ผมจะลุกแล้วนะ มันรีีีบมานอนตักผม
ผม"ไรเนี่ย"
ตะวัน"มันเหนื่อย ผมไปซ้อมดนตรีมา"
ผม"แล้วถึงขั้นไม่คุยกับฉันเลยเนี่ยนะ"
ตะวัน"ทำไมหรอ อยากคุยกับผมก็พูดมาตรงๆ"
ผม"ไม่เหอะ ก็เราคุยกันไว้ว่าเราสนิทกันแล้ว ก็สนิทเหมือนคนอื่นของแกไง แล้วทำไมถึงไม่คุยกับพี่"
ตะวัน"ตอบผมมาสิ พี่อยากคุยกับผมไหม ผมว่าพี่ปากแข็ง"
ผม"เออ หายไปดื้อๆแบบนั้น แกชอบเมินจริงๆ"
ตะวัน"แล้วหลังจากนี้อยากให้คุยด้วยไหม"
ผม"ต้องการคำตอบดีๆหรือส่งๆ"
ตะวัน"จากใจ"
ผม"อยากคุยกับแกมากๆเลยเว่ย ทำไมต้องหายไปด้วยวะ น่าตีด้วยค้อน"
ตะวัน"หึ ผมซ้อนดนตรีไงไม่ได้ตอบ"
ผม"ซ้อมทั้งวันรึไง"
ตะวัน"ก็ผมเสียสมาธิ"

ผม"ข้ออ้าง"
ตะวัน"พี่ทำผมเสียสมาธิจริงๆอ่ะ"
ผม"อืม"
ตะวัน"ไม่อยากรู้อ๋อทำไมผมถึงพูดแบบนี้"
ผม"ก็พี่กวนเราไม่ใช่ไง"
ตะวัน"555 ไม่มีไรหรอก นี่ไงผมว่างแล้วนะ วันนี้ก็อยู่กับพี่ได้"
ผม"ไม่กลับบ้านแล้วหรอ"
ตะวัน"ก็พี่ไล่ผม แล้วพี่อยากให้ผมอยู่ไหมอ่ะ"
ผม"ทำไมฉันต้องมายอมแกวะเนี่ย"
ตะวัน"ยังไงครับ พี่ยังไม่ยอมผมเลย"
ผม"พูดไรไม่รู้ จะอยู่ก็อยู่"
ตะวัน"ไม่ไปกินชาบูแล้วหรอ"
ผม"มันจะ6โมงแล้ว"
ตะวัน"โทษทีผมกลับมาช้า"
ผม"แต่ไปตลาดได้นะ"
ตะวัน"พ่อแม่พี่อ่ะ"
ผม"วันนี้วันศุกร์เขาไปประชุมมั้ง ไม่ก็กินเลี้ยงกันไรเนี่ยแหละ"
ตะวัน"อ้อ"
ผม"ลุกได้แล้ว จะไปไหมตลาด"
ระหว่างผมไปตลาดพงษ์โทรมา ถามผมว่าจะไปนอนกับเขาไหม ผมเลยตอบว่าวันเสาร์ค่อยมารับละกัน ผมมาอยู่บ้านเพื่อน555 ก็ๆตะวันไม่ได้มีอะไร แต่ผมโกหกทำไมก็ไม่เข้าใจ
ผมเดินซื้อของกับมัน กลับมาบ้าน น้องมันก็ติดนิสัยเมินผมอยู่นั่น
ตะวัน"ทำหน้ามุ่ยเพื่อ"
ผม"น่าหงุดหงิดแกจริงๆ"
ตะวัน"เรื่องไรอีกอ่ะ"
ผม"ช่างมันเหอะ ไม่ได้ตั้งใจทำหนิ"
ตะวัน"ผมตั้งใจเมินพี่"
ผม"อื้อหือ ได้นะตะวัน พี่จะเมินแกบ้าง"
ตะวัน"พี่จั๊ม"
ผมเขินว่ะ555 พี่จั๊มหลุดจากปากมันครั้งแรก แต่ผมคีปลุคอยู่
ตะวัน"พี่จั๊มไม่ตอบผมหน่อยอ่ะ รหัสโทรศัพท์พี่อะไรอ่ะ"
ผม"ยุ่งจริงๆ"
ตะวัน"พี่มีน้องด้วยหรอ รูปน้องพี่ป่ะ"
ผมตั้งรูปน้องไว้บนตรง คิดถึงยัยจุ้นก็มองภาพนี้อ่ะ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันก็คิดถึงตามภาษาพี่น้อง น้องผมน่าเอ็นดูมากๆ
ผม"อืมใช่"
ตะวัน"ผมยังไม่เห็นน้องพี่เลย"
ผม"ไปอยู่กับย่าน่ะ"
ตะวัน"อ่อ แล้วงี้พี่จะกลับไปอยู่กับย่าไหม"
ผม"ทำไมหรอ"
ตะวัน"ผมถาม"
ผม"ถ้าพี่กลับอ่ะ"
ตะวัน"พี่ไม่กลับหรอก อย่ามาโกหกผม"
ผม"ถ้าสมมุติพี่กลับ"
ตะวัน"พี่ต้องการคำตอบแบบไหนอ่ะ"
ผม"จากใจ เหมือนที่แกพูด"
ตะวัน"ผมขี้อายผมพูดไม่เป็นหรอกนะ ถ้าพี่กลับผมก็ทักไปกวนพี่อยู่ดี แต่พี่ไม่กลับหนิไม่ต้องมาดราม่า"
ผม"แกเหมือนผู้ใหญ่มากๆเลยอ่ะ55 พี่เหมือนเด็กเลย ตามแกไม่ทันแล้ว"
ตะวัน"แฟนพี่แก่กว่าหรอ"
ผม"เท่ากันเนี่ยแหละ"
ตะวัน"ถ้าะี่ไม่มีแฟนพี่ชอบประมาณไหน"
ผม"ส่วนใหญ่เจอแต่เท่ากันที่เข้ามาคุย เด็กเคยมี แต่พี่ว่าพี่เจอคนไหนที่เขาโอเคก็ชอบแล่ว"
ตะวัน"งี้พี่ไม่ชอบคนแก่กว่าเลยอ่ะดิ"
ผม"ก็เคยมี อบอุ่นดีว่ามะ"
ตะวัน"ไม่อ่ะ บ๋อง ผมยังดูโตกว่า"
ผม"อะไรวะเนี่ย55"
ตะวัน"บอกได้ยังรหัสโทรศัพท์"
ผม"จะดูอะไร"
ตะวัน"หน้าตาแฟนพี่"
ผม"จะแสกนให้พี่หรอ55"
ตะวัน"หน้าพี่แสกนก็ได้นี่หว่า"
มันมาจ่อหน้าผมแล้วเข้าได้ดื้อๆเลย55 ผมรีบไปแย่งกับมัน แต่มันทำหน้าดุผม ผมก็ไม่ได้มีความลับอะไร มั้ง
ตะวัน"พี่คุยกันในไหน"
ผม"นี่มาพี่เปิดให้"
ผมเปิดหน้าพงษ์ให้ดู
ตะวัน"หล่อตรงไหนวะ พี่ชอบแบบนี้หรอ"
ผม"พี่ว่าเขาน่ารักมากๆเลยนะ แถมยังอบอุ่นชิบเป๋ง"
ตะวัน"ผมกับพี่เขาใครดีกว่า"
ผม"ไรวะเนี่ยตะวัน55"
ตะวัน"ผมถามก็ตอบดิ"
ผม"เขาออกตี๋จีนๆ เราหน้าเหมือนแมวเลย"
ตะวัน"แล้วชอบแบบไหนอ่ะ"
ผม"เราถามนิสัยหนิ พี่ว่าเขาตามใจพี่อ่ะ แต่เรานี่ขี้กวน"
ตะวัน"ผมต้องแก้นิสัยป่าว"
ผม"เพื่อ พี่ยังไม่-ได้บอกเลยนะว่าไม่ชอบนิสัยเราอ่ะ"
ตะวันจ้องหน้าผมตั้งนาน มันก็กลับไปเลื่อนโทรศัพท์ผมต่อ
ตะวัน"พี่คุยไรกับพี่คนนี้อ่ะ โคตรทะลึ่ง"
ผม"เห่ยไหนน"
ผมหยิบมาดู แชทตองมัน มันโสดทำไงได้55 มันก็เหงาอ่ะเนอะ แต่ผมว่ามีคนคุยอยู่แล้วแหละ
ผม"พอๆ เลิกดูเลย"
ตะวัน"ผมอยากดูต่ออ่ะ"
ผม"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบแมว ไปไกลๆ"
ตะวัน"พี่พิมพ์น่ารักดีอ่ะ ผมอยากอ่านอีก"
ผมก็ยอมให้มันดูต่อ มานั่งเขินซะเอง555 ผมนั่งกินอะไรของผม มันก็นั่งยิ้มไป ผมแอบไปดู มันจับผมไปนั่งตักมัน แล้วเลื่อนแชทผมให้ดู ผมทำตัวไม่ถูกแล้วอ่ะ
ตะวัน"พี่คุยกับเพื่อนพี่หลายอารมณ์จัง55"
ผม"พี่บ้ามั้ง"
ตะวัน"เป็นไรหรอ"
ผม"ป่าวๆ"
ตะวัน"พี่เกร็งแบบนี้จะนั่งสบายหรอ"
ผมถูกจับเขยิบไปนั่งตรงซอกหว่างขาน้อง
ผม"อึ้ย นี่จะทุ่มกว่าแล้วนะ กลับเลยไหม"
ตะวัน"ขี้เกียจกลับ"
ผม"ไปเลย เก็บของ"
ผมลุกไปเก็บของแล้วพามันลงไปข้างล่าง เจอพ่อแม่ผม
แม่"อ่าวมืดแล้วนะลูกอันตราย"
ผม"น้องมันก็ต้องกลับบ้านอ่ะแม่"
พ่อ"ให้พ่อไปส่งไหม"
แม่"อันตรายพี่ จั๊มให้น้องนอนด้วยสิ"
ผม"ห้ะแม่ เราไม่กลับบานหรอตะวัน"
ตะวัน"ผมว่าพี่ไปส่งอันตราย แถมวินก็ไม่น่ามี ผมนอนกับพี่ได้ไหมอ่ะ"
ผม"ก็ได้อยู่หรอก แม่อ่ะ"
แม่"อะไรกับฉัน คุยกันเองเลยนะ"
พ่อ"นี่แม่เขาซื้อของกินมา ตะวันก็มากินด้วยกันเลย"
ก็มานั่งกินของกินจุกจิกกัน กินเสร็จผมก็ไปล้างจานนางมาช่วยจ้า
ตะวัน"ผมไม่ได้อยากอยู่หนักหรอก พี่จะอึดอัด"
ผม"ไม่หรอกตะวัน ไปข้างบนกัน"
ผมขึ้นไปบนห้องกับน้องมัน
ผม"เป่ายิ้งฉุบกันใครอาบน้ำก่อน"
ผมก็เป่ากับมัน สรุปผมได้ก่อน
ตะวัน"ผมขอเลือกดูเสื้อผ้าพี่ได้ป่ะ เผื่อผมใส่ได้"
ผม"มีของเพื่อนพี่อยู่มั้ง ลองเลือกดู โทรหาพ่อแม่ยัง"
ตะวัน"ครับ ทักไปบอกแล้ว"
ผม"อ่า พี่เข้าไปอาบน้ำแป๊ป"
ผมอาบน้ำออกมา นางก็นั่งเล่นโทรศัพท์ผม
ผม"เอ้ยรู้รหัสหรอ"
ตะวัน"หึ นั่งจิ้มเล่นเฉยๆ เอาหน้าพี่มา"
ผม"ไปอาบน้ำเลยไป"
ตะวัน"ผมไม่ชอบอาบน้ำตอนนี้ ค่อยอาบ"
ผม"แล้วแต่"
มันเอาโทรศัพท์ผมมาแสกนหน้าอีกแล้ว55 ผมก็ไปส่องว่ามันดูอะไรนักหนา
ผม"แกดูอะไร"
ตะวัน"แชทพี่คนเนี้ย พี่ไปบ้านเขาบ่อยหรอ เห็นมีแต่ชวนไปบ้าน"
ผม"เพื่อนที่มาส่งพี่ไง"
ตะวัน"ผมไปอาบน้ำดีกว่า"
ผม"ไปเลย ตัวก็เหม็นชิ่วๆ"
มันยืนแล้วถอดเสื้อ วันนี้ใส่ชุดพละด้วย ตอนมันถอดเป้าก็ตุงๆ
ผม"ไม่ไปเปลี่ยนในห้องน้ำล่ะเว้ย"
ตะวัน"ก็ขี้เกียจเอาเข้าไปเยอะ พี่เขินผมหรอ ขนาดคนขี้อายอย่างผมยังไม่เขินพี่เลย"
น้องมันหุ่้นดีนะ สูงแต่ไม่ได้ก้างปลาอ่ะ
ผมก็ไปนั่งเก็บของ ชาร์ตแบตด้วย มันแต่งตัวออกมา เสื้อนี่เต่อเลย เสื้อผม55
ผม"อะไรจะเต่อเหมือนใส่เสื้อครอปเลยอ่ะ55"
ตะวัน"ผมไม่ใส่แม่งและ"
น้องมันถอดแล้วมาแควนไว้
ผม"หาเสื้อใส่เร็ว"
ตะวัน"ไม่ เสื้อพี่มีแต่เล็กๆ ไหนบอกเพื่อนพี่ทิ้งไว้ไง"
ผม"ส่งคืนหมดแล่วมั้่ง พี่หาให้"
ตะวัน"ผมนอนถอดเสื้อประจำ พี่ผมขอยื้มโทรศัพท์ได้ป่ะ"
ผม"อยากดูไรขนาดนั้น"
ตะวัน"ก็ผมอยากรู้ว่าพี่คุยกับใครบ้าง"
ผม"แล้วแต่เหอะ พี่จะนอน"ผมไปนอน มันจะไปเล่นโทรศัพท์ผมมั้ง
ตะวัน"งั้นพี่ก็หาเรื่องมาเล่าให้ผมฟังดิ"
ผมกวักมือเรียกมันมา
ผม"ถ้าพี่เล่า ตะวันต้องเล่าด้วยนะ"
ตะวัน"เอางั้นก็ได้"
ผมก็นั่งหันหน้าชนกับมัน
ผม"ห้าม18+"
ตะวัน"นึกว่าพี่จะอยากให้ผมเล่าเรื่องแบบนี้"
ผม"555 ไม่หรอก"
ตะวัน"งั้นพี่เล่าก่อนเลย"
ผม"พี่เคยคบซ้อน"
ตะวัน"นานยัง"
ผม"แค่เล่าไม่ใช่หรอ ไม่ใช่ตั้งคำถามกับพี่ได้สิ"
ตะวัน"เอ้า แล้วพี่จะเล่าแค่นั้นอ่ะนะ"
ผม"ก็จะเล่าต่อนี่ไง ก็คบซ้อนเขาก็มาเจอกันแค่นั้น"
ตะวัน"ไม่สนุกเลย ผมขอตั้งคำถามดิ"
ผม"อ่ะแล้วแต่"
ตะวัน"แล้วพี่เคยยัง"
ผม"บอกว่าห้าม18+"
ตะวัน"เคยไปบ้านเขายัง นี่จะถามแบบนี้"
ผม"เคยสิ55"
ตะวัน"งั้นตาผมเล่าและ ไม่เห็นมันส์เลย"
ผม"ดูซิเรื่องของแกจะมันส์ไหม"
ตะวัน"ผมชอบเพื่อนพี่อ่ะ"
ผม"เพื่อนพี่หรอ"
ตะวัน"พี่เกรซไง เพื่อนพี่ไม่ใช่อ๋อ"
ผม"ใช่.."
ผมตกใจจริงๆ ก็..สับสนต่อพาร์ทใหม่เลยนะครับ{:7_300:}

thai_boys

ขอบคุณมากๆครับ

Kingki

ขอบคุณครับ

Dreamy

ขอบคุณครับ

bigzerotheera

ขอบคุณมากเลยครับ

tonsaa

รอตามครับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

tommytommy

ขอบคุณครับ

wutichai2029

ขอบคุณครับ

armb2m

ขอบคุณคับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

ohm178

ขอบคุณครับผม

tidchoo2

หมดแรงกันเลยทีเดียว ขอบคุณนะคร้าบ

ton_gori

อ้าวคดีพลิก ชอบเพื่อนซะงั้น

flukypupe

ขอบคุณครับ

being2be

ขอบคุณมากครับ

team901x

ขอบคุณมากๆครับ

pppoi

ขอบคุณครับ

TimeMan

ขอบคุณครับ