เด็กเสี่ย พยัคฆ้ตัวร้ายกับนายสุดหล่อ EP.1 เปิดตัวเด็กเสี่ย

Maximam

ภาคต่อจากเรื่อง เสี่ยครับ

หลังจากเสร็จเรื่องงานศพหลวงตา โดมก็ได้เข้าไปเก็บของที่กุฏิหลวงตาโดยของทุกอย่าง
โดมก็ถวายให้กับทางวัดได้จัดเป็นอนุสรณ์รำลึกถึงหลวงตา
"โยมโดม"
"หลวงพี่เบนโตะ มีอะไรหรือครับ"
"นี่ซองเอกสารสำคัญที่หลวงตาฝากไว้ ก่อนที่ท่านจะทรุด ท่านฝากให้หลวงพี่เอามาให้โดม
ในวันที่ท่านมรณภาพจากภพนี้ไปแล้ว"
"ขอบคุณครับหลวงพี่"
"โดม โตขึ้นเยอะเลยนะ เสียดายเนอะ อีกไม่กี่เดือนโดมก็เรียนจบแล้ว หลวงตาไม่ทันเห็นโดม
ใสชุดครุย"
"ครับหลวงพี่ หือในซองนี้มีซองเงินด้วยนี่ครับ"
"ใช่ เงินเก็บของหลวงตาที่ท่านเก็บไว้ใหโดมเอาไว้ใช้"
"อืม นั้นโดมขอถวายเงินนี้ให้กับทางวัดนะครับ โดมมีคนดูแลแล้ว เงินนี้ก็เป็นปัจจัยที่ญาติโยม
ถวายหลวงตา โดมขอถวายวัดอุทิศให้หลวงตาครับ"
"นี่โดม จะไปจากวัดจริง ๆ ใช่ไหม"
"ครับหลวงพี่ โดมตัดสินใจเเล้วว่าจะไปอยู่กับเสี่ยปราโมทย์"
"เสียดายนะ เจอโดมตั้งแต่เด็ก ๆ ตอนนั้นยังวิ่งเล่นอยู่ ตอนนี้โตจนมีคนดูแล ถ้าไม่ติดว่า
เป็นพระ คงจะแย่งแล้วหละ"
"หลวงพี่ ท่านก็เปรียบเหมือนพี่ชายผมนะครับ อย่างไรญาติอีกคนที่ผมเหลือก็หลวงพี่เบนโตะ
นี่แหละครับ"
"ขอบใจนะโยมน้อง ขอให้โยมน้องโชคดี"
"ครับหลวงพี่ ผมลาละครับ"
"เจริญพร"

หลวงพี่เบนโตะบวชเณรและมาจำพรรษอยู่วัดนี้ตั้งแต่โดมยังเด็ก หลวงพี่รู้ดีว่าตนคิดอะไร
กับโดม จึงไม่ยอมสึกและบวชเรียนอยู่วัดและโตมาพร้อมกับโดม สิ่งหนึ่งที่ทำให้หลวงพี่เบนโตะ
หักห้ามใจตัวได้ก็คือ หลวงตา ที่ท่านคอยสอนสั่งและตักเตือนหลวงพี่ แต่ก็เป็นเพราะหลวงพี่
สอนได้และไม่ใช่บัวใต้แกนโลก หลวงพี่กับโดมจึงไม่มีเรื่องเสียหายออกมา

ลูกน้องเสี่ยปราโมทย์ขับรถพาโดมมาส่งที่บ้านเสี่ย วันนี้เป็นวันสำคัญที่เสี่ยจะเปิดตัวเด็กให้
กับแก๊งพยัคฆ์ดำ
"เสี่ยครับ คุณโดมมาแล้วครับ"
"อือ พาโดมไปที่ห้อง อาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วพาลงมา ห้ามใครแอบมองเด็กกูไว้ว่าจะตอนไหน
ก็ตาม"
"ได้ครับเสี่ย"

ภายในห้องนอนที่มีบอดี้การ์ดคอยคุม ทุกคนต่างก้มหน้าหลับตา มีเพียงคุณมิค คนใช้ส่วนตัว
ที่เสี่ยจ้างให้มาดูแลโดมเป็นพิเศษ ทั้งนี้ก็เพื่อสอดแนมและดูพฤติกรรมของโดมว่าจะคิดทรยศ
กับเสี่ยหรือไม่
"ไม่ต้องอายผมนะครับ กฎข้อ 10 ของเมียเสี่ย ทุกครั้งที่แต่งตัวหรือถอดเสื้อผ้าจะต้องมีการ
ตรวจดูร่องรอยตามตัว และก็อาวุธ คุณโดมเป็นเมียเสี่ยต้องเข้าใจนะครับ"
"ครับ คุณมิค"
"เรียกผมว่ามิคก็พอครับ ผมเป็นเพียงคนใช้ ถอดได้เลยครับ"
โดมถอดเสื้อผ้ออกจนเหลือเพียงร่างกายเปลืยเปล่า มิคตรวจดูร่างกายโดมพบว่าไม่มีร่องรอย
อะไรที่ผิดปกตินอกจารอยดูดของเสี่ยเมื่อสองคืนก่อน และก็รอยปานแดงที่แก้มก้นซ้าย

โดมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ลงมาหาเสี่ยที่โถ่งด้านล่าง โดมใส่สูทสีฟ้าเชิ้ตทับในสีขาว บวกกับ
รูปร่างที่สมบูรณ์ สมาร์ท มันทำให้เขาดูหล่อสะกดทุกสายตา
"โดม"
"ครับเสี่ย"
"ไม่เสี่ยแรงที่เสี่ยเลือกเรา"
"พวกมึงทั้ง 5 มีใครเห็นอะไรบนตัวเมียกูไหม" เสี่ยเอ่ยถามบอดี้การ์ดที่จัดไว้ให้คุ้มกันโดม
ทุกคนต่างเงียบเพราะไม่มีใครกล้าแอบมอง จะมีก็แต่แมน ที่มันเผลอแอบดูและเห็นรอยปาน
แดงที่ก้นซ้าย ของโดม มันเลยตอบไปด้วยความโง่และชะตาที่กำลังจะขาด
"ไม่ครับ มีแต่รอยปาน คุณโดมขาวมาก"
"กูให้แค่มิคคนเดียวที่มองได้ มึงกล้าดียังไงแอบมองเมียกู"
"เสี่ย ผมขอโทษผม"
"เอามันไปควักลูกตาแล้วให้ไปนั่งขอทาน"
"ครับเสี่ย"
"อย่าเสี่ย ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้วเสี่ย เสี่ยอย่าครับ"

แมนอ้อนวอนขอความเมตตาเเต่เสี่ยปราโมทย์ก็ไม่ยอมฟัง คงมีแต่โดมเท่านั้นที่จะเปลี่ยนใจ
เสี่ยได้
"คุณโดมครับ ผมขอโทษ ผมขอโทษคุณโดม"
"เสี่ยครับ ไหนไหนวันนี้ก็เปป็นวันดีของเรา ผมว่าเราทำทานได้ไหมครับ"
"ว่ามา จะให้เสี่ยทำยังไง"
"เสี่ยอย่าควักดวงตาเขาเลยนะครับ ให้ลงไปช่วยงานคนสวนดูแลสวนแทนการเป็นบอดี้การ์ด"
"ไม่ได้ มันเห็นของรักของหวงของเสี่ย โทษมันต้องควักตาสถานเดียว"
"เสี่ยลืมสัญญาหรือครับ ว่าเสี่ยให้ผมมีสิทธิ์ร่วมตัดสินโทษเด็กในสังกัดด้วยได้"
"เสี่ยไม่ลืมแต่เสี่ยไม่ให้"
"เสี่ยครับ นะครับเสี่ย" น้ำหนักเสียงที่แสนนุ่มนวลเเละเบาหูชวนผ่อนคลายที่โดมใช้อ้อนแบบนี้
เสี่ยก็ระทวยและใจอ่อนสิครับ
"ก็ได้ครับโดม" เสี่ยตอบแบบนุ่มนวลและอ่อนหวานจนลูกน้องทั้งบ้านต่างเรียกพร้อมกัน
"เสี่ย ..."
"เฮ้ย เออ นั้นก็ได้ แต่ทุกครั้งที่มีการเรียกขานใช้งาน หรือคุณโดมจะออกไปที่สวน มึงต้องโดน
ปิดตา ห้ามเปิดจนกว่าจะได้รับอนุญาต"
"ครับเสี่ย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับเสี่ย"
"ไม่ต้องกราบ กูไม่ยกโทษ กูยอมให้ก็เพราะโดม ครั้งนี้คือครั้งสุดท้ายหากใครทำอีก ก็อย่าหวัง
ว่าจะรอด จำไว้นะโดมกฎคือกฎ เสี่ยให้คครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย"
"ผิดครั้งเเรก ก็อภัยได้ไม่ใช่หรือครับ"
"ได้ครับ"
"เสี่ย"
"เฮ้ย ไม่ได้ ไม่งั้นจะปกครองให้เกรงกลัวได้ไง"

เมื่อมาถึงสโมสรแก๊งพยัคฆ์ดำ นายลมาโนช พ่อของเสี่ยปราโมทย์ก็มาถึงพอดี
"สวัสดีครับพ่อ"
"สวัสดี นี่เหรอเมียที่จะแต่งตั้ง"
"ครับพ่อ"
"อืม หน่วยก้านดีใช้ได้ ชื่อไรเรา"
"ผมโดมครับท่าน"
"เรียกพ่อก็ได้"
ทันทีที่เข้ามาในสโมสร โอ้โหแก๊งนี้ไม่ธรรมดา ใหญ่โตมาก และที่สำคัญมีหนุ่มหล่ออีก 4 คน
ยืนรออยู่ด้านบนขนาบซ้ายขวา เก้าอี้พยัคฆ์คู่ แน่นอนครับว่านั้นก็คือเด็กของเสี่ยเหมือนกัน

เมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ โดมด้วยความที่เป็นคนอ่อนโยนจึงยกมือไหว้บุคคลทั้ง 4 เพราะเห็นว่า
อายุน่าจะมากกว่าตน หนึ่งในนั้นจึงพูดขึ้นว่า
"คุณโดมไม่ควรไหว้พวกผม คุณมาในฐานะเมียแต่ง ไม่เหมาะที่จะไหว้พวกผม"
"อ่อนกันไว้ดีกว่าเบ่งใส่ครับ"

"สวัสดี มิตรรักชาวพยัคฆ์ดำทุกท่าน ผมนายพลมาโนช วันนี้จะะประกาศยกตำแหน่งเจ้าพยัคฆ์
ให้กับปราโมทย์ ลูกชายของผมสืบทอดต่อ ขอให้ทุกคนรักและเคารพเจ้าพยัคฆ์คนใหม่ ให้เหมือน
กันที่รักและเคารพผม ผมขอให้เจ้าพยัคฆ์คนใหม่ประกาศแต่งตั้งตามธรรมที่แก๊งพยัคฆ์ดำได้ทำมา"

"ขอบคุณครับพ่อ ผมขอแต่งตั้งให้พ่อเป็นบิดาพยัคฆ์ดำเป็นที่ปรึกษาของผมและผมขอแต่งตั้ง
โดม อัศราวุธ เป็นเจ้าพยัคฆ์คู่ชีวิต มีศักดิ์และสิทธิ์ปกครองหลังบ้านและมีอำนาจหน้าบ้านรอง
จากผม"

เมื่อเสี่ยปราโมทย์ประกาศตั้งโดมเป็นเมียเอก ท่านนายพลก็ทำการผูกแขนให้เขาทั้งคู่ตามธรรมเนียม
เมียใหญ่จะเป็นได้ก็ต้องได้รับการผูกแขนจากเจ้าพยัคฆ์คนก่อนเท่านั้น จากนั้นเสี่ยปราโมทย์ก็แต่งตั้งเด็ก(เมียรอง) ทั้ง 4 คน ให้ช่วยงานตามสายทั้ง 4 ทิศ ดังนี้ ขอแต่งตั้ง
บิ๊ก เป็นพยัคฆ์บูรพา ช่วยดูแลงานด้านทิศตะวันออก

เจมส์ เป็นพยัคฆ์ทักษิณ ช่วยดูแลงานด้านทิศใต้
กอล์ฟ เป็นพยัคฆ์ประจิม ช่วยดูแลงานด้านทิศตะวันตก
และ ท็อป เป็นพยัคฆ์อุดร ช่วยดูแลงานด้านทิสเหนือ ก็จะขาดอีก 1 คนที่ไม่มาร่วมงานนั้นก็คือ นุ๊ก
ลูกชายของอา ที่คาดหวังจะเป็นใหญ่แต่โดมกลับเป็นคนที่เสี่ยโมทย์เลือก


"เดี๋ยวเจ้าพยัคฆ์ มันต้องมี 6 คน อีกคนไม่มา"
"ไม่มาได้ไงหละครับคุณลุงโนช"
"นุ๊ก มาอะไรเอาป่านนี้"
"ก็ดีกว่าไม่มานี่ครับ นี่เหรอซ้อใหญ่ของพัคฆ์ดำ หน้าด้านดีนะชอบแย่งของคนอื่น"
"ผมไม่ได้แแย่ง แต่เขามาเลือกผมเอง แปลกนะครับเป็นถึงเครือญาติทำไมเสี่ยไม่เลือก"
"แก ...."
"หยุดนะนุ๊ก ก่อนที่จะไม่ได้อะไรเลย"
"เสี่ย"
"นุ๊ก ผมขอแต่งตั้งให้นุ๊กเป็นรองพยัคฆ์คู่ชีวิต ไม่มีสิทธิ์เทียบเท่าโดม และต่อไปนี้คุณโดมคือนายผู้ชาย
ของทุกคนนับจากนี้ไป"
"เสี่ย นุ๊กจะทำให้เสี่ยกลับมาหลงไหลนุ๊ก นุ๊กรู้นะว่าลีลานุ๊กมัดใจสี่ยได้"
"นี่คุณพยัคฆ์รอง เกรงใจนายผู้ชายด้วย อย่าให้ใครรู้สิว่าผัวไม่รักจนต้องยั่ว"
"ไอ้ท็อป ปากดี ทำไมได้นายใหม่เลยต้องเปลี่ยนสีหรือไง"
"ใช้คำว่าอยู่เป็นดีกว่านะ พวกเราไม่ใช่กิ้งก่า" เจมส์เอ่ยขึ้น กอล์ฟเลยตอบต่อว่า..
"ใช่ คนอะไรทำงานได้แค่บนเตียง ถ้าไม่ติดว่าเด็กเส้นป่านนี้คง"
"คงอะไร นายผู้ชายไม่เห็นพูดอะไร แกเป็นใครสาระแน เอ๊....หรือว่านายผู้ชายจะอยู่ไม่ได้เเล้ว นี่กลับบ้าน
ตอนนี้ยังทันนะ ว๊ายยย ได้ข่าวว่าเป็นเด็กวัดห่มผ้าผี กินข้าวก้นบาตรนี้"
"ครับ ก็ยังดีนะครับข้าวก้นบาตรยังสอนให้ผมไม่เหยียดหยามคนเหมือนกัน น่าสังเวชคุณนะ กินข้าวจาก
หม้อแต่ยางข้าวไม่บำรุงสมอง เสียดายข้าวที่พ่อแม่คุณซื้อมาให้คุณกินนะครับ คุณเองก็น่าตาดีนะ เสียดาย
สมองไม่มี"


OMG เล่นเอาอึ้งไปทั้งงานใครจะคิดหละครับว่าโดมจะจัดนุ๊กซะไปไม่เป็น ดูท่าเรื่องวุ่น ๆ ของบรรดาเด็กเสี่ย
จะไม่จบลงง่าย ๆ นะเนี่ย......

jor686868

โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห

atten456

ขอบคุณครับ

manuswin

ขอบคุณครับ

หมีพงศ์

สนุกเกินคาดเลยครับ

slavemebdsm

ขอบคุณครับ

daisuke338

ขอบคุณครับ

akeins

ขอบคุณครับ

winnerforu

ขอบคุณมากคับ

ptsingha

ขอบคุณครับ

kaki

น่าสนุกดีครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

tan2

ขอบคุณครับ

trip

darkday666

ขอบคุณครับ

Mrgan

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณครับ

Homealone

ขอบคุณครับ

th3t0y

แซ่บถึงทรวง

zapotwen

สนุก