*****. บิ๊กบอส ตอนที่ 1 [COPY] *****

pipolucky · โพสต์ 2023-7-1 07:36:43

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-7-1 07:36

{:4_112:} ดีคร้าบ ก่อนจะกลับมาต่อกันด้วยเรื่อง "เจมส์ & ผอ โรงเรียน" ผมขอคั่นด้วย เรื่อง "บิ๊กบอส" ซึ่งเป็นเรื่องยาวในอดีต น่าจะแต่งโดย คุณกร 360 ถ้ามีโพสแล้วก็ขออภัยด้วย แต่เรื่องนี้ผมมีแค่ส่วนแรก ๆ ก็จะทะยอยลงเท่าที่มี เพื่อน ๆ คนไหนที่มี ก็ฝากแชร์ต่อด้วยล่ะกัน น่ะคร้าบ! {:4_101:}

ตอนที่ 1

ณ ห้องอาหาร ในโรงแรมดังแห่งหนึ่ง

“ระหว่างนี้เป็นเวลาอาหาร เรื่องงานเอาไว้ก่อน ผมว่าคุณภู สั่งอาหารก่อนดีกว่า ส่วนเครื่องดื่มผมสั่งไว้แล้ว”

นายนรากร นักธุรกิจสูงวัยกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเสศนัย เมื่อหันมองเครื่องดื่มที่ตนสั่งมาและรินใส่ แก้วไว้แล้ว แต่ชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้ายังไม่ยอมหยิบขึ้นดื่มสักที ได้แต่ลุ้นให้ชายหนุ่ม หยิบขึ้นดื่ม

ถามต่อมาเหมือนเป็นการชวนคุยธรรมดา “เป็นอย่างไรเมื่อคืนสำเร็จตามที่แนะนำหรือเปล่า?”

“หมายความว่าอย่างไร?” ภูริเชษฐ์ยิ้มตอบ

“ให้คุณทายซิ”

“ยัง”

“ถูกต้อง คุณเป็นคนที่อ่านเหตุการณ์และอ่านใจผมได้ดีทีเดียว”

“จะไม่บอกเหตุผลผมบ้างเหรอ”

“ไม่มีครับ” ชายหนุ่มสั่นศีรษะอย่างแช่มช้า

“แล้วคุณนรากรล่ะ ไม่อยากมีเลขาสาวอย่างผมบ้างเหรอ?”

“ไม่หรอก แสดงว่าคุณไม่รู้ประวัติผมอย่างละเอียดละสิ”

ว่าพลางหัวเราะอย่างมีความหมายตบไหล่ชายหนุ่มเบา ๆ

“ไม่ต้องมองผมแบบนั้นก็ได้ภูริเชษฐ์...เป็นอย่างที่คุณคิดนั้นแหละ นี้เห็นว่าเรากำลังจะทำธุรกิจร่วมกัน และผมถูกอัธยาศัยกับคุณ และเชื่อว่าคุณคงไม่นำความลับของผมซึ่งมีคนรู้ไม่กี่คนนอกจากเด็กของผมไปเปิดเผยที่ไหน”

“อย่างไรครับ”

ภูริเชษฐ์แกล้งทำหน้าเซ่อ พาซื่อเหมือนไม่เข้าใจความหมาย ทั้งที่เขาไม่เคยคิดระแวงมาก่อน

“คุณคิดว่าผู้ชายอายุขนาดผม แม้ผ่านชีวิตแต่งงานมาแล้ว กลับไม่ค่อยควงภรรยาออกงานสังคมหรือไม่ก็หญิงสาว ซึ่งผิดวิสัยของคนวัยนี้ที่มีฐานะ หน้าที่การงานเพียบพร้อม มันไม่ใช่เพราะผมซื่อสัตย์ต่อภรรยาของผมหรอก เพราะนั่นเป็นเพียงฉากหนึ่งในชีวิตผม ความจริงผมไม่ได้ชอบผู้หญิงเลย ที่ต้องแต่งงานเพื่อรักษาสถานภาพทางสังคมและภรรยาผมก็เข้าใจดี เราก็มีอะไรกันบ้างตามประสาสามีภรรยา อีกอย่างผมเลี้ยงดูเธออย่างดีทีเดียว ทรัพย์มรดกทุกอย่างของผม เธอและลูกชายคนเดียวก็มีสิทธิ์เต็มที่หากผมเป็นอะไรลงไป มันอาจดูวิปริตผิดธรรมชาติไปบ้างเหมือนกันนะ แต่ผมรู้ตัวเองหรือจะเรียกว่าเข้าข้างตัวเองก็สุดแล้วแต่เถอะ แม้มันจะผิดธรรมชาติ สังคมไม่ยอมรับกับการมีความสัมพันธ์กับเพศเดียวกัน แต่ผมก็มีความสุขดีและความต้องการด้านเซ็กซ์ของผมนั้นมันก็ได้รับการผ่อนคลายคลี่คลายออกอย่างเหมาะสมในที่ทางของมัน ไม่ก่อความเดือดร้อนแก่ใคร”

นรากรเหลือบตามองภูริเชษฐ์อย่างมีความหมาย

“ผมรู้สึกแปลกใจเรื่องที่คุณพูดเป็นอย่างมาก แต่ก็ยอมรับว่ามีอะไรหลาย ๆ อย่างในตัวคุณที่ผมไม่อาจเข้าใจได้และคาดการณ์ผิดไปหลายอย่างทีเดียว”

เขาพูดเบา ๆ แต่เน้นหนักจริงจังในน้ำเสียง พร้อมกันก็ยิ้มที่มุมปาก

“ถ้าเช่นนั้น ผู้ช่วยส่วนตัวของคุณทั้งคนขาวร่างสูงโปร่งกับคนผิวเข้ม กล้ามเป็นมัด ๆ ที่มาด้วยนั้นก็...”

“เด็กของผมดูดีใช่มั้ยล่ะ”

คราวนี้ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้ง มือจับซ้อนถึงกับสั่น ภาษิตว่าหนีเสือปะจระเข้ แต่นี่กูกำลังหนีนางแมวยั่วสวาทเมื่อคืน แต่ดันมาเจอเสือไบหรือนี่“เอ...จะให้ผมตอบอย่างไรดีล่ะ เพราะรสนิยมผมชอบขาว ๆ อวบ ๆ หน้าอกโต ๆ”

นรากรส่งเสียงหัวเราะอย่างสมอารมณ์หมายเมื่อเห็นชายหนุ่มหยิบแก้วเครื่องดื่มที่ตนเตรียมไว้ให้รินผ่านลำคอจนหมดแก้ว สงสัยคงตื่นเต้นกับเรื่องที่รับรู้

“ขออภัยผมถามคำถามที่คุณคงตอบไม่ได้ เพราะคุณกับผมรสนิยมเราไม่เหมือนกัน แต่ก็อย่างว่านั้นแหละ สองคนนั้นเพิ่งมาอยู่กับผมไม่ถึงปีเลย สองคนก่อนหน้านี้ ขออนุญาตไปใช้ชีวิตตามเส้นทางของเขาซึ่งผมก็ไม่ขัดข้องเพราะเท่าที่พวกเขาได้รับใช้ผมด้วยดีตลอดมา ซึ่งมันสร้างความสุขให้ผมอย่างเหลือล้นแล้ว สำหรับพวกเรามันเป็นการยากมากที่จะได้พบรักแท้

แต่ถ้าเกี่ยวกับการตอบสนองความต้องการทางร่างกายที่มันเรียกร้อง เราก็สามารถที่จะหาทางระบายได้ง่ายเหมือนกัน เพียงเพื่อผ่อนคลายโดยไม่มีพันธะอะไรผูกพันระหว่างกัน เข้าทำนองว่าน้ำแตกแยกทาง ก็ดูเหมือนไม่เกินเลยนัก จะว่าไปสองคนล่าสุดนี้ให้ความร่วมมือผมด้านนี้ดีเหลือเกิน ซึ่งแทบไม่เคยปฏิเสธหรือแสดงอาการรังเกียจผมเลย แต่นั้นแหละ หากพวกเขาเจอคนที่ถูกใจกว่า เขาก็พร้อมจะจากไปอย่างง่ายดาย ใครจะมาคิดฝากชีวิตไว้กับเกย์แก่ที่มีลูกเมียอยู่แล้วด้วย”

น้ำเสียงผู้พูดปนเศร้าเล็กน้อย ก้มหน้าตักอาหารเข้าปาก

ภูริเชษฐ์ชักลังเล มองหน้านรากรเหมือนจะค้นลึกลงไป

“ไม่บอกผมไม่รู้จริง ๆว่าคุณเป็นพวกรักร่วมเพศ ลักษณะคุณไม่มีแววโน้มเอียงทางนั้นเลย”

“อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นมากนักสิ บางอย่างมันมักไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไปหรอก”

“พ่อผมรู้หรือเปล่า? ว่าเพื่อนรักท่านเป็นพวกไม้ป่าเดียวกัน”

“มันอาจจะรู้ ผมไม่อาจทราบได้ เพราะไม่เคยบอกมัน”

ไม่พูดเปล่า นรากรดึงไหล่เขาเข้ามากอดไว้แน่น กระซิบประสบการณ์สยิวกับผู้ชายด้วยกันที่ริมหูเขาหน้าตาเฉย

ภูริเชษฐ์ร้องลั่นอย่างลืมตัว

“ตายห่า ตายโหงเลยคราวนี้”

ตาสีดำเข้มใต้วงคิ้วหนาดกขของนักธุรกิจอาวุโสเบิกตามาทางเขาอย่างเย้า ๆ ขยิบตาให้นิดหนึ่ง

“คนขาวกับคนดำเข้ม คุณชอบใครมากกว่ากัน”

อดถามต่อไปไม่ได้

“พูดยาก คนผิวขาวชอบรับ ส่วนคนผิวดำเข้มจะชอบรุกมากกว่า”

ภูริเชษฐ์สำลักเครื่องดื่มที่กำลังไหลลงคอ เอามือตบหน้าผากตนเองผาง แทบจะช็อคหัวใจหยุดเต้นทีเดียว นั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ นรากรซ่อนยิ้ม เอื้อมมือมาสัมผัสมือชายหนุ่มลูบไล้เป็นปูไต่อย่างลุ่มหลง

“แปลว่า...คุณ...เอาทีละสองเลย”

ในที่สุดเขาหลุดปากออกมาอย่างแผ่วเบาที่สุด เต็มไปด้วยความงุนงงมึนศีรษะ จับต้นซนปลายไม่ถูก

“ครับ!”

นรากรตอบอย่างภาคภูมิ แล้วย้อนถาม

“คุณรู้ได้อย่างไร?”

“เพราะคุณบรรยายได้ละเอียดเหลือเกินในการร่วมรักกับสองคน ซ้ำคุณยังรับรองกับผมอีกด้วย”

“ไม่มีอะไรสนุกเท่าอีกแล้วสำหรับการเล่นเซ็กซ์แบบนี้ ตัวเราอยู่ตรงกลาง คนหนึ่งแอ่นตูดให้เราแทง ในขณะที่เราก็แอ่นตูดให้อีกคนแทง”

นรากรพูดอย่างไม่ละอาย

“ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ต้องทดลองด้วยตนเอง มันส์ยิ่งกว่าการขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าที่เขากล่าวกันเลยล่ะ”

“คงไม่หรอกครับ”

เขาตอบอย่างหวั่น ๆ

“อย่าคิดอะไรมากสิครับ ผมก็เพียงเล่าให้คุณฟังเท่านั้น อีกอย่างคุณเป็นคนถามผมเองนะ นั่นประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งเป็นการแสดงความจริงใจของผมในการทำธุรกิจร่วมกับคุณ เห็นไหมว่าผมเปิดเผยตัวตนแท้จริงของผมให้คุณได้รับรู้ แสดงว่าผมจะไม่มีวันโกงคุณเป็นอันขาด ผมว่าคุณตกใจมาก เพราะคาดไม่ถึง สงบจิตสงบใจไว้พ่อหนุ่ม คนมองมาทางเราใหญ่แล้ว ทานอาหารกันต่อเถอะ นี่เครื่องดื่มผมรู้ว่าคุณชอบรสนี้ เลยจัดไว้ให้เป็นพิเศษเลย”

ภูริเชษฐ์ทานอาหารไปด้วยมองหน้าคู่สนทนาอย่างหวั่น ๆ ดีว่าเป็นเวลากลางวัน หากเป็นกลางคืน เขาก็ไม่รู้ว่าตนเองจะเป็นอย่างไร

มันยิ่งกว่านางแมวยั่วสวาทตัวเมื่อคืนนีเสียอีก แน่ล่ะ เพราะมันเป็นเสือนี่ เสือไบเสียด้วย เขารีบรับประทานอาหารไปโดยไม่ยอมมองคู่สนทนาอีกเลย

เมื่อเห็นชายหนุ่มนิ่ง นรากรจึงเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นอีกครั้ง

“อย่าคิดมากเลยภู” เขาเรียกเพียงชื่อหน้าสั้น ๆ อย่างถือสนิท

“ผมรู้สึกมึนจริง ๆ”

ไม่พูดเปล่า เขาเอามือกุมศีรษะ สะบัดหน้าไปมา

“เรื่องไร้สาระ อย่าถือเป็นอารมณ์เลย”

“ผมไม่รู้จะถาม หรือจะพูดอย่างไรดี”

เขาพูดอู้อี้ รู้สึกมึนงง ตัวร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างประหลาด

“ที่ไหน อย่างไร ใช่มั้ยที่คุณอยากรู้”

นรากรกล่าวดักคอ

“สองคนนั่นทำงานกับผมอย่างใกล้ชิด ติดตามไปไหนด้วยทุกหนทุกแห่ง งานทุกอย่างของผมก็ไว้วางใจพวกเขามากทีเดียว นั้นแหละคือโอกาสของเราที่ไม่มีใครระแคะระคายรู้แม้แต่พนักงานในบริษัทผมเอง บางครั้งอาจในห้องทำงานผมเอง หรือบนรถตู้ระหว่างนั่งกลับบ้านขณะรถติด เราก็เคย”

“บ่อยขนาดไหน?”

“แล้วแต่ผม ทั้งคู่เป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาที่ดีมาก แต่ก็ไม่มากมายหรือรุนแรงเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ หรอก เพราะเรี่ยวแรงมันถดถอยลง แต่ก่อนผมจะชอบรุก แต่หลังมักเป็นฝ่ายรับมากกว่า แม้เราไม่แข็งเต็มที่เราก็มีอารมณ์ร่วมได้ และมันก็สนุกและมีความสุขด้วย”

“ทั้งสองมีปฏิกิริยาอย่างไรครั้งแรกที่คุณขอเอา เต็มใจ ไม่เต็มใจ พอใจหรือไม่พอใจ?”

“แรกคนผิวดำเข้มก็ไม่ยอมหรอก แต่เจอลูกตื๊อผมและผลตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้ยอม ส่วนคนผิวขาวไม่มีปัญหา ดูเหมือนจะชอบเสียด้วย แต่ขอให้คุณรู้ไว้เถอะว่าสองคนนั้น นอกจากเรื่องงานแล้ว เรื่องนี้พวกเขาก็ทำได้ดีมากทีเดียวไม่ว่ารุกหรือรับ”

“ทั้งสองคน คุณชอบคนไหนมากกว่ากัน นี่ถามถึงความรู้สึกของคุณจริง ๆ”

“ผมไม่สนใจหรอก เพราะมันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะในชีวิตผมอายุปูนนี้ผ่านผู้ชายมาเยอะเหมือนกัน สองคนนั้นก็คงคิดไม่ต่างจากผม เขามีหน้าที่ต้องทำอย่างไรก็ทำตามหน้าที่ เมื่อทำแล้ว ก็ทำให้มันดีที่สุดเท่านั้นเอง ทั้งคู่อาจไม่ชอบหรือเกลียดผมเลยก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่ขณะที่ปฏิบัติหน้าที่ให้ผม พวกเขาทำได้ดีทีเดียว และดีกว่าเลขาเก่าหลาย ๆ คนของผมที่ผ่านมา”

จบคำพูดของนรากร ภูริเชษฐ์แทบสะดุ้ง เสียวถึงขั้วหัวใจ รู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว มึนศีรษะอย่างแรงจนแทบระเบิด หรือเป็นเพราะว่าเมื่อคืนคั่งค้างเก็บอารมณ์อยากของตนเกินไป ยิ่งได้มาฟังเรื่องพิสดารจากชายสูงวัยที่ตนนับถือ มันยิ่งเพิ่มความคั่งค้างเข้าไปอีกอย่างไม่รู้สาเหตุ จนสุดที่จะทนได้เขาขอตัวลุกจากโต๊ะอาหาร ไม่ลืมหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นเทผ่านลำคอรวดเดียวลงไปอีกครั้ง หารู้ไม่ว่าในเครื่องดื่มนั้นผสมอะไรไว้และเขามัวแต่ตื่นเต้นกับเรื่องที่ได้รับรู้จนลืมสังเกตไปว่า คนที่นั่งข้าง ๆ แทบไม่หยิบเครื่องดื่มแอลกอร์ฮอร์ขึ้นดื่มเลยนอกจากน้ำเปล่าที่เขาสั่งมาภายหลัง

“คุณจะไปไหน?”

นรากรร้องถามเมื่อเห็นเขาลุกพรวดพราด

“ผมรู้สึกมึนศีรษะ ขอไปหายากินข้างบนห้องพักสักครู่ คุณนรากรอ่านสัญญาไปก่อน เดี๋ยวผมลงมา”

นรากรมองตามชายหนุ่มที่ลุกขึ้นเดินตรงไปยังลิฟต์อย่างหมายมั่น ขณะเดียวกันโดยไม่อ่านสัญญาหยิบปากกามาเซ็นต์อย่างง่ายดาย พร้อมกับถือติดมือเดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ขอกุญแจห้องพักสำรองภูริเชษฐ์ โดยอ้างว่าเจ้าของห้องพักที่เป็นเพื่อนกันไม่สบาย จนป่านนี้ยังไม่เห็นลงมาทานข้าวกลางวัน ขอขึ้นไปดูหน่อย พร้อมกับยื่นเอกสารที่ตนเซ็นแล้วให้พนักงานดู เมื่อเห็นว่าพนักงานไม่ยอมมอบกุญแจสำรองให้

“นี่เป็นเอกสารสัญญาที่เรานัดกันเซ็น แต่ผมไม่เห็นเขา เลยเป็นห่วง”

สุดท้ายพนักงานต้อนรับก็หยิบกุญแจสำรองยื่นให้ นรากรรับมากำไว้ในมือด้วยแววตามุ่งมั่น...โดยไม่ต้องห่วงอะไร เมื่อเข้าห้องแล้ว ภูริเชษฐ์รีบปลดกระดุมเสื้อเชิตออก โยนทิ้งบนเตียงอย่างไม่แยแส ขณะเดียวกันก็รีบปลดตะขอกางเกงออก เอาเท้าเตะเข้าฝาผนังห้องพัก ล้มตัวลงนอน รู้สึกร้อนฉ่าวูบวาบอย่างไรพิกล หัวใจสูบฉีดเลือดในกายแล่นสับสนไปหมดหูลั่นอื้อ ตาลาย เขาเป็นอะไรไปนี่ ไม่เคยรู้สึกเงี่ยนอย่างนี้มาก่อน หรือว่าเป็นเมื่อคืนเขาทรมานตนเองเกินไป

ขณะที่นรากรเอง เมื่อคำนวณว่าขณะนี้ภูริเชษฐ์คงเข้าห้องพักเรียบร้อยและยาก็คงออกฤทธิ์แล้ว เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้อย่างนั้น เขาใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปอย่างแผ่วเบา และก็พบภาพที่ตนปรารถนาจะเห็นอยู่แล้ว แต่ก็แกล้งส่งเสียงถามเข้าไป

“ภู! เป็นอย่างไรบ้าง เป็นอะไรมากไหม?

ภูริเชษฐ์ร้องละล่ำละลักออกมา

“ผมไม่เป็นไรครับ”

รู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่ง ขืนให้เกย์เฒ่าเห็นเขาในสภาพนี้ มิเสร็จเลยเหรอ รีบกลัดกระดุมเสื้อให้มิดชิดเหมือนเดิม แต่เจ้ากรรมไม่รู้ว่าตนเองเตะกางเกงเข้ามุมไหนของห้อง กำลังพยายามสะกดจิตเรียกสติกลับคืนมาระลึกว่าระหว่างเดินเข้ามา เขาเดินเข้ามาอย่างไร ก็หันไปเจอกางเกงที่ถอดกองออกอยู่แล้วกับพื้น ไม่ทันที่จะหยิบกางเกงมาสวมใส่ให้เรียบร้อย วงแขนทั้งสองของเขาที่กำลังจะสวมกางเกงอยู่นั้นก็ถูกรวบไว้อย่างแน่น

เขาตกใจอย่างสุดขีด ผงะล้มกับเตียงนอน แต่ก็ผงะหนีได้เพียงแค่นั้น เนื่องจากร่างของเขาถูกร่างของคนผู้เข้ามาใหม่ผลักลงไปนอน มือจับมาที่กางเกงของเขาที่สวมขึ้นมายังไม่ถึงเข่านั้น

คำสั่งจากสมองบอกว่า ให้ใช้มือทั้งสองข้างผลักร่างนั้นออกหรือไม่ก็ใช้เท้าทั้งสองข้างเตะให้กระเด็นติดประตูไปเลย แต่ก็เหมือนไร้เรี่ยวแรง มือข้างหนึ่งของเขาถูกจับไปประกบกับลำควยของอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ แม้ว่ามันจะอยูในกางเกง แต่ก็กำลังขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อถูกมือเขาสัมผัส เลือดในกายทุกหยดยิ่งทวีความร้อนขึ้นไปอีก รู้สึกร้อนฉ่าไปทั้งเรือนร่างราวกับโดนไฟลน เมื่อสัมผัสกับการบดการขยับเขยื้อนอย่างแช่มช้า แต่รุนแรงและหนักหน่วงของตะโพกที่ตอนนี้นั่งทับกลางลำตัวเขาไว้

ภูริเชษฐ์มองหน้าอีกฝ่ายที่มองมาอย่างหมายมั่นปั้นมือ หมดท่าจริง ๆ คราวนี้ มันเป็นเพียงอนุสสติส่วนลึกที่ร้องเตือนอย่ไกลแสนไกลเท่านั้น เขากำลังจะหมดความยับยั้งชั่งใจ หรือปกป้องตนเองเสียแล้ว

ใจว่าจะผลัก แต่มือกลับถูกเข่าของอีกฝ่ายกดไว้แน่น ขณะที่มือของอีกฝ่ายค่อยไขว่คว้า ควานเคล้นมาตามเรือนร่างของเขา ค่อย ๆ ไต่เรื่อย ๆ ลงไปยังกางเกงในตัวจิ๋วที่เหลืออยู่บนเรือนร่างขณะนี้

“ไอ้แก่บ้าตัณหา แกจะทำอะไรฉัน” ได้ยินเสียงตนเองพูดออกไปเท่านั้น ปากก็โดนปากของอีกฝ่ายประกบติดทันที โดยที่เสียงยังไม่ผ่านพ้นลำคอออกมาด้วยซ้ำ

“อย่าคิดต่อต้านและขัดขืน เป็นของอาเถอะ”

เสียงกระซิบแผ่วใสดังที่ริมหู

เขารวบรวมแรงกายเฮือกสุดท้ายก่อนที่จะโดนเขมือบ ดิ้นสุดกำลังที่มีอยู่ ถีบร่างที่กำลังค่อมทับมานั้นกระเด็นพ้นจากเตียงไป อย่างไม่สนใจว่าคนนั้นจะเป็นอย่างไร เขาลุกขึ้นยืนอย่างพร้อมจะสู้ยิบตา

“คุณ!...คุณบ้าไปแล้วเหรอ นี่คุณกำลังคิดทำอะไรผม”

“อาก็อยากไปสวรรค์กับภูนะสิ”

“ออกไป คุณมาทางไหนไปทางนั้นเลย”

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะพยายามเข้ามาประชิดตัวเขาอย่างไร เป็นโดนผลัก หรือบางครั้งก็ถึงกับเตะต่อยไปก็มี แต่ดูเหมือนยากจะต้านทานความบ้าระห่ำของเจ้าร่างเสือไบได้

ด้วยฤทธิ์ยาผสมแอลกอร์ฮอร์ทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจปรารถนาได้มากนัก อีกอย่างไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์รุนแรงจนถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันและกัน จนอาจเป็นสาเหตุขึ้นโรงขึ้นศาล ซึ่งหากเป็นดังนั้น เขาก็ไม่รู้จะตอบคำถามของตำรวจอย่างไร บอกว่าโดนวางแล้วถูกข่มขืน ใครจะไปเชื่อ

ความเงียบปกคลุมชั่วขณะต่างฝ่ายต่างคลุมเชิงกันและกัน

“อย่าขัดขืนเลยภู ยานี้แรงมากนะ หากไม่ได้รับการบำบัดระบายออกอย่างเหมาะสม อาจทำหัวใจวายเฉียบพลันได้”

“ไม่ต้อง ต่อให้หัวใจผมวาย ผมก็ไม่ต้องการให้คุณมาช่วย”

“แล้วภูจะทำอย่างไร?” น้ำเสียงของนรากรอ่อนโยน หวานไพเราะ ไม่แสดงอาการโกรธสักนิด แม้จะโดนผลัก โดนเตะต่อยไปหลายที

“ผมก็นั่งชักว่าวตรงนี้แหละ”

“คิดหรือว่าแค่นั้นจะช่วยได้ มิหมายความว่าต้องนั่งชักจนมือเป็นง่อยเลยเหรอ”

“คุณนี่มันชั่วจริง ๆ”

“ผมจะแจ้งตำรวจจับคุณ”

“ใครจะเชื่อภู ถ้าภูแจ้ง อาก็จะแจ้งเหมือนกัน”

นรากรยิ้มอย่างเป็นต่อ ชี้ให้ดูตามร่างที่มีรอยผลัก ต่อย เตะ จนเขียวเป็นปื้น

“ดูรอยแผลตามร่างอาสิ เอาแผลนี้ให้ดู รับรองตำรวจต้องเชื่อว่าอาถูกภูทำร้าย แล้วเขาก็จะสอบสวน”

“ก็ให้มันรู้ไป”

เขาตอบอย่างกระชากเสียง

“อาจะบอกว่าภูข่มขู่ทำร้ายร่างกายให้เซ็นสัญญาฉบับนี้ เพราะตอนแรกอาไม่ยอมเซ็นง่าย ๆ ภูเลยบังคับทำร้ายร่างกาย อากลัวก็เลยเซ็นให้ และก่อนขึ้นมานี้ อาได้บอกพนักงานแผนกต้อนรับว่า จะมาคุยกับหลานเรื่องสัญญาที่ไม่ค่อยเป็นธรรมเท่าไหร่”

เสียงหัวเราะกังวานใส อย่างเป็นต่อ ไม่หัวเราะเปล่า นรากรขยับตัวเข้ามาประชิดร่างที่ยืนอย่างจำยอม ประคองนั่งลงบนเตียง ค่อยโน้มตัวลงมาจูบที่ต้นคอ มืออีกข้างสอดเข้ามาลูบไล้เข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตที่ไม่ได้ปิดกระดุม ทั้งจูบทั้งไซร้คางไปตามซอกคอของเขาอย่างหลงใหลสักพัก แล้วจึงลูบมือไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาถึงขอบกางเกงในล้วงมือเข้าไปปลดมันเลื่อนต่ำลงไป จนกระทั่งหัวมังกรที่โดนพิษยาเข้าไป แข็งราวกับท่อนหิน ดีดผึงออกมาภายนอก เมื่อมันมองเห็นทางอิสรภาพของมัน จากนั้นใช้มือสองข้างดึงเสื้อเขาออกจากแขน จนท่อนบนเปลือยให้เห็นร่างที่มีกล้ามเป็นมัด หน้าอกแข็งแกร่ง เป็นลอนสลวย

อย่างหมดความเป็นตัวของตัวเอง ตั้งใจจะนั่งนิ่งเฉยเหมือนท่อนหิน ปล่อยตัวตามสบายสุดแล้วแต่ผู้สูงวัย จะทำอะไร อย่างปลงใจ แต่แทนที่ร่างจะกายเป็นท่อนหินไม่มีความรู้สึกยินดี ยินร้าย อย่างที่คิด กลับเป็นสิ่งอื่นที่มันเป็นท่อนหินแทน มันแข็งจนเป็นท่อนหินจริง ๆ หากแม้ถูกบิดก็คงหักได้ทีเดียว แข็งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแข็งมาก่อน รู้สึกแต่เพียงว่าถูกจับยกขาขึ้นสูงแล้วกางเกงในสิ่งที่เหลือปิดตัวอันน้อยนิด ก็หลุดออกจากร่างเขาไป ได้แต่นอนหลับตาอย่างจำยอม หมดความยึดเหนี่ยวใด ๆ ทั้งสิ้น ได้แต่นึกขอโทษภรรยาในใจ พี่ขอโทษด้วย พี่ไม่ได้ต้องการให้เป็นอย่างนี้

โปรดติดตามตอนต่อไป {:4_74:}

Dbi2 · โพสต์ 2024-10-6 00:28:23

ขอบคุณครับ

Goplay · โพสต์ 2024-10-5 23:10:14

วางยาอีกแล้วนิสัยไม่ดีแต่เสียว

Birth40 · โพสต์ 2024-3-21 21:42:01

ขอบคุณครับ

Netnotnet · โพสต์ 2024-2-24 05:39:43

ขอบคุณครับ

phanumard · โพสต์ 2024-2-1 03:11:07

ขอบคุณมากครับ

anuponm · โพสต์ 2024-1-25 04:37:23

ขอบคุณครับ

kai009 · โพสต์ 2023-9-30 10:11:05

ขอบคุณครับ

reawreaw · โพสต์ 2023-9-9 09:26:05

ชอบมากตรับ

joryu · โพสต์ 2023-9-1 19:04:44

ขอบคุณครับ

mookk · โพสต์ 2023-8-22 02:46:25

ขอบคุณ

manuswin · โพสต์ 2023-8-19 15:32:39

ขอบคุณครับ

bokko.hiso · โพสต์ 2023-8-15 03:36:27

ขอบคุณครับ

anuponm · โพสต์ 2023-7-21 19:08:54

ขอบคุณครับ

x2_man · โพสต์ 2023-7-21 17:42:23

ตอนต่อไป

slavemebdsm · โพสต์ 2023-7-20 21:24:31

ขอบคุณครับ

tan2 · โพสต์ 2023-7-13 23:40:34

ขอบคุณครับ ^^

risingmoons · โพสต์ 2023-7-12 20:36:57

ขอบคุณครับ

manuswin · โพสต์ 2023-7-5 15:50:39

ขอบคุณครับ

Sammmy · โพสต์ 2023-7-5 06:13:58

ขอบคุครับ

Intra · โพสต์ 2023-7-5 04:12:07

ปล่อยตัวตามสบาย อาจเป็นทางที่ชอบก็ได้นะ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

. บิ๊กบอส ตอนที่ 1 [COPY]

คะแนน

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร

สมาชิกระดับมงกุฎ