ไฟเสน่หา ฤาเล่ห์กามา 6 จบ
ตอนนี้มหาวิทยาลัยก็เปิดเรียนมาได้สองเดือนแล้ว ตอนนี้เพื่อนในห้องก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น ผมกับนพ ก็อยู่ด้วยกันตลอด เพราะเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแต่อีกสามคนที่ชอบเนียนเข้ามาตีสนิทพวกผมนี่ซิมันทำให้ผม และ นพรู้สึกอึดอัด นพ กับ ผมกำลังช่วยกันทำบอร์ดเพื่อจะไปพรีเซนในช่วงบ่าย อยู่ที่โต๊ะหน้าคณะเหนือ เต็ม กัน ก็เดินมานั่งที่โต๊ะพวกผมทันที ผมกับนพ มองหน้ากัน แล้วก็ช่วยกันเก็บของ แต่ช้าไปกว่ามือของเหนือ ที่คว้าข้อมือของผม กับนพไว้“ พวกนายสองคนรังเกียจพวกเรามากเลยเหรอ “ ผม กับ นพส่ายหน้า พวกเราสองคนไม่ได้รังเกียจสามคนนี่หรอก แต่พวกผมกลัวต่างหาก เพราะมิวเล่าให้ฟังว่าตะกูลของเหนือ เป็นพวกมีอิทธิพล และถ้าใครไปขัดใจเหนือ อาจโดนอุ้มไปฆ่าได้ผม กับ นพก็เลยพยายามหลบหน้าเหนือตลอดส่วนกันกับ เต็ม ก็เป็นเพื่อนกับเหนือมาตั้งแต่สมัยมัธยม เหนือ ก็เลยปล่อยมือพวกผม พอมือของเราสองคนเป็นอิสระผม กับนพ ก็รีบวิ่งหนีไปกันทันทีโดยทิ้งงานที่จะพรีเซน เอาไว้“คีตา เราไม่ได้หยิบงานมาด้วยแล้วเราจะเอาอะไรไปพรีเซนละ “ ผมมองหน้านพที่เหมือนจะร้องไห้ ผมกับนพเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากเพราะเรามีอะไรหลายอย่างที่เหมือนกันทั้งรูปร่างนิสัยใจคอต่างกันแค่บ้านผมจนแต่บ้านนพ รวย พ่อของนพมีที่ดินหลายร้อยไร และมีกิจการโรงสี ร้านเครื่องมือเกษตรตอนนี้ผมสองคนนั่งกอดคอกันร้องไห้ครับ ทุกคนอาจคิดว่าพวกเราทำไมถึงอ่อนแอจังพวกเราแค่ขี้กลัวมากเกินไปเท่านั้นแหละครับ และหลังจากที่คุณภูผา ได้พบกับนพ หลายครั้งตอนมานั่งรอผมทำงานกลุ่ม คุณภูผาถึงกับหัวเราะ ว่าไม่น่าเสียเวลามัวไปหึงนพอยู่เลย แถมยังแหย่ผมอีกว่า ถ้าผมพานพไปบ้านคุณภูผาจะจับนพทำเมียอีกคน ผมก็เลยไม่เคยพานพไปบ้านเลย “ นี่ พวกนายเป็นอะไรกันยะเป็นผู้ชายกันหรือเปล่ามานั่งกอดคอร้องไห้กันอยู่ได้“ มิว ว่าพวกผมครับยิ่งมิวพูด เราสองคนก็ร้องไห้เสียงดังกว่าเดิม “ นี่ฉันขอร้อง พวกนายหยุดร้องไห้ได้ไหม เดี๋ยวไอ้พวกแฟนคลับนายสองคน มันจะหาว่าฉันรังแกพวกนาย “พวกผมหยุดร้องไห้แล้วมองหน้ามิว“ก็ตอนนี้นายสองคน ดังในหมู่ผู้ชาย คณะเรามาก ไม่รู้ตัวเลยเหรอ “ผม กับ นพ มองหน้ากัน“ นู่นเดินมาแล้วแฟนคลับหมายเลขหนึ่ง “ เหนือเดินมาพร้อมกับ บอร์ดพรีเซนงานของพวกผม“ วันนี้เลิกเรียนพวกนายต้องเลี้ยงข้าวฉัน “พูดจบเหนือก็เดินไปเข้าห้องเรียน ผมกับนพมองหน้ากันแล้วก็รีบเดินไปเข้าห้องเรียน พอถึงเวลาเลิกเรียนในคาบสุดท้าย ผมกับนพรีบออกจากห้องเรียน เราสองคนรีบวิ่งไปหาคุณภูผาที่จอดรถอยู่ คุณภูผา เห็น พวกผมวิ่งมา ก็ตกใจรีบเปิดประตูรถลงมา คว้าตัวผมเข้าไปกอดไว้“ เกิดอะไรขึ้นคีตา ใครจะทำอะไรเธอ“ “ เหนือ เหนือ “ เนื่องจากผมกำลังเหนื่อยก็เลยพูดออกไปไม่ได้ “ ไอ้เหนือมันจะทำอะไรคีตาบอกพี่มาซิ “เพราะผมกำลังเหนื่อยก็เลยยังไม่ได้พูด“ผมจะกล้าทำอะไรเมียของพี่ชายละครับ ผมแค่จะมาทวงสัญญา“เหนือเดินมาตอนนี้นพจับแขนผมไว้แน่นเลยครับ“ สัญญาอะไร “คุณภูผาถามขึ้นด้วยความสงสัย“ก็คีตากับ นพสัญญาว่าจะเลี้ยงข้าวผมเย็นนี้““ เหนือ พรุ่งนี้ตอนกลางวัน เราสองคนจะเลี้ยงข้าวนายนะตอนนี้เราต้องรีบกลับบ้าน พี่ภูผามารับเราแล้ว“ ผมรีบพูดขึ้น“ คีตาลืมไปหรือเปล่าพรุ่งนี้เป็นวันหยุดถ้างั้นให้นพไปเลี้ยงเราเย็นนี้เลยก็ได้ถ้าคีตาไม่ว่างเราคิดว่านพคงไม่มีธุระที่ไหน “ผมหันไปมองหน้านพ ตอนนี้นพตาแดง เหมือนจะร้องไห้ ผมเลยหันไปมองหน้าคุณภูผา“งั้นพวกเราก็ไปกินข้าวพร้อมกันเลยจะได้จบ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง “ คุณภูผา เห็นนพร้องไห้ก็เลยพูดตัดบทขึ้นมา“ ถ้าระดับพี่ภูผาเลี้ยงละก็ผมก็ขอเลือกร้านละกัน “พูดจบเหนือก็ดึงมือนพให้เดินไปด้วยพร้อมตะโกนกลับมา“ ร้านประจำนะพี่ภูผาขอคนนั่งไปเพื่อนหน่อย ขับรถคนเดียวเหงา “ผมยืนตาค้างเพราะมัวแต่ตกใจรู้ตัวอีกทีเหนือ ก็ลากนพไปขึ้นรถแล้วขับออกไป “ หึ หึหึไอ้เหนือมันร้ายจริง ๆต่อไปนี้พี่ก็ไม่ต้องกลัวมันมายุ่ง กับ คีตา “พูดจบคุณภูผา ก็โอบผมขึ้นรถ“ พี่ภูผา เราจะไปกินข้าวที่ไหนกันเหรอ “ผมรู้สึกว่ารถเริ่มขับออกมาไกลแล้วจึงหันไปถามคุณภูผา“ พี่จะพาคีตาไปเล่นน้ำทะเล “ผมตกใจหันไปมองหน้าคุณภูผา“ก็ไอ้ร้านประจำที่ไอ้เหนือมันพูดนะ มันอยู่ที่บางแสน “ “ แล้วนพละ “ผมยังพูดไม่ทันจบคุณภูผาก็เอาปากมาประกบปิดปากผมไว้ก่อนจะเอื้อมมือล้วงเข้าไปในเสื้อผมพร้อมกับบีบหัวนมผมอย่างแรง“ซี๊ดดดดส์ “ผมครางด้วยความเสียวส่านผมก้มลงไปที่หน้าตักของคุณภูผาก่อนจะรูดซิปลง แล้วดึง ควย ที่ยังอ่อนของคุณภูผาออกมาผมอมเข้าไปทั้งอันสักพักหนึ่งมันก็เริ่มขยายจนเต็มปากผมจนต้องบ้วนออกมา ผมเลียไปที่หัวหยักตอนนี้น้ำเงี่ยนเริ่มไหลออกมา ผมจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองจนเหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า แล้วขึ้นไปนั่งบนตักคุณภูผาผมบดคลึงสะโพก ไปมา บนท่อนลำที่แข็งแกร่ง จนคุณภูผาทนไม่ไหวยกตัวผมขึ้นสวมแก่นกายที่ลุกชูชัน“ซี๊ดดดดส์ “ ผมกับคุณภูผาเปล่งเสียงครางออกมาพร้อมกัน ผมแกล้งนั่งนิ่ง ๆ แล้วขมิบให้รูรัดท่อนเอ็นคุณภูผาครางซี๊ด“ ขยับเสียทีคีตาพี่ทนไหม่ไหวแล้ว“ ผมได้ยินดังนั้น ก็หอมไปที่แก้มของคุณภูผา พร้อมกระซิบถ้อยคำบางอย่างออกไป พอคุณภูผาได้ยิน ก็คว้าตัวผมเข้าไปกอดรัดแน่นกว่าเดิมก่อนจะกระซิบคำตอบกลับมาให้ผมฟังพอผมได้ยินก็ขย่มร่างกายขึ้นลงอย่างแรงเสียงหนอกกระแทกกันดัง ป๊าบๆๆๆ จนในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว พ่นพิษออกมาเต็มหน้าท้องคุณภูผา“ วันนี้ไปเร็วจังงั้นพี่จัดการต่อนะ “ เสียงกระซิบดังที่ข้างหู ก่อนร่างกำยำจะขยับตัวให้ผมนอนเอนลงไปกับเบาะรถยกขาผมขึ้นเกี่ยวเอวไว้แล้วก็กระแทกจนสุดแรงกว่าจะถึงบางแสน ผมเสียน้ำไปเกือบหมดตัวแทบจะลงจากรถไม่ได้คุณภูผาต้องพาผมไปที่ห้องพักก่อนเพื่ออาบน้ำล้างคราบใคร ที่เปื้อนเต็มตัวไปหมด คุณภูผา พาผมไปที่ร้านประจำที่นัดกับเหนือไว้พวกผมไปถึง แต่ว่า เหนือ กับ นพ ยังไม่มา ผมโทรศัพท์ไปหานพปรากฏว่าเป็นเหนือรับแทน เหนือบอกว่าให้ผมสองคนกินข้าวกันไปก่อนเลย ไม่ต้องรอพวกเขาเพราะตอนนี้พวกเขาคงไม่มากินข้าวแล้วผมตกใจมากมองหน้าคุณภูผาที่นั่งอมยิ้มไม่พูดอะไร เรากินข้าวกันเสร็จ คุณภูผา ก็พาผมกลับห้อง“ คีตา ปิดเทอมเราสองคนไปบ้านเธอกันนะ “ ผมมองหน้าคุณภูผา ด้วยความสงสัย“ พี่ก็จะไปขอคีตา กับคุณยายนะสิเราสองคนแต่งงานกันนะ” ผมมองหน้าคุณภูผาเพราะคิดไม่ถึงว่าคุณภูผาจะขอผมแต่งงาน“ ก็พี่บอกแล้วไงว่าพี่รักคีตา “ผมก็รักพี่ภูผาครับ “เราสองคนมองตากัน โดยไม่ต้องพูดอะไรทุกอย่างมันสื่อออกมาทางสายตาแล้วพวกเราสองคน กอดจูบ มีเซ็กส์ ด้วยกันไม่ใช่เซ็กส์ ที่เกิดจากความใคร่เป็นเซ็กส์ที่เกิดจากความรักล้วน ๆ จบแล้วนะครับ“ไฟเสน่หาฤาเล่ห์กามา “อย่างที่บอกตอนนี้ผมเขียนเรื่องใหม่ขึ้นมาอีกหลายเรื่อง ก็ขอฝากผลงานเรื่องใหม่ด้วยนะครับขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน ตอนท้าย ผมแถม เรื่อง ของ เหนือตะวัน กับนพด้วยนะครับ BYนักรบสยบไพรีเรื่องเล่าของตะวันกับ ท้องฟ้าสวัสดีครับ ผมชื่อ เหนือตะวันพิทักษ์รักษาสกุล อายุ18 ปี สูง 180หนัก75ตะกูลของผมถือว่า เป็นตะกูลใหญ่และเป็นพวกมีอิทธิพลก็ประมาณงานสีเทานะครับผมเป็นเด็กที่ชอบทำตัวมีปัญหาเพราะมักจะโดนเปรียบเทียบกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของผมนะครับพี่เขาชื่อภูผาเป็นคนที่เก่งมากดูแลธุรกิจของครอบครัวได้ดีที่สำคัญเป็นคนเลือดเย็นผมยังเคยคิดว่าคนอย่างพี่ภูผาจะรักใครเป็นไหมผมรู้รสนิยมทางเพศเขาดีพี่เข้าชอบมีอะไรกับผู้ชาย ที่ไปหาซื้อมาเสร็จแล้ว ก็เลิกรากันไป ไม่เคยรับเลี้ยงใครเป็นตัวเป็นตน เพราะเกลียดการผูกมัด ส่วนผมไม่เคยคิดจะมีอะไรกับผู้ชายอยู่แล้วผมคิดว่าผมชอบผู้หญิงซึ่งผมก็จะคล้ายพี่ภูผา คือไม่คบใครเป็นตัว เป็นตน กลัวการผูกมัด เพราะความถือดีของผมผมจึงเลือกเรียนเกษตร ที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของครอบครัวเลยผมเลือกเพราะอยากเอาชนะ คุณปู่ ที่บังคับให้ผมไปเรียนการบริหารธุรกิจที่ต่างประเทศ วันแรกที่ผมไปเรียนพวกเพื่อนผู้ชายในคณะพูด แต่ชื่อ คีตาตอนแรกผมคิดว่าคงเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แน่แต่ผมหันไปดูเพื่อนผู้หญิงแต่ละคนผมนึกว่าผู้ชายใส่วิกเสียอีก ในห้องผมมี 5คนซึ่งแต่ละคนก็ไม่น่าใช่คนที่เพื่อนผมพร่ำเพ้อแน่จนผมเห็นไอ้เต็มเขาไปช่วย ผู้ชายคนหนึ่งถือของแล้วมันแอบจับมือเขาด้วยผมมองดูไกล ๆเห็นเป็นผู้ชายสูงโปร่งที่ดูบอบบางมากแต่สักพักผมก็เห็นรถของพี่ภูผาเข้ามาจอดตอนแรกผมจะเดินเข้าไปทักทาย เพราะคิดว่า ปู่คงส่งให้พี่เขามากล่อมผมให้ไปเรียนเมืองนอก แต่ผิดคาด ผู้ชายที่ดูบอบบางคนนั้น รีบวิ่งไปหาพี่ภูผาก่อนที่พี่ภูผาจะโอบกอดพาไปขึ้นรถ ผมนึกในใจผู้ชายคนนั้นเป็นใคร“ไอ้เหนือ เมื่อกี้ กูได้จับมือคีตาด้วยมึง นุ่มมากอยากจับไปทุกส่วนเลย “ผมนึกในใจไอ้ผู้ชายคนนั้นนั่นเองที่ ชื่อคีตา ชักอยากเห็นหน้าแล้วสิ ตอนเย็นรุ่นพี่เรียกประชุมตอนแรกผมก็นึกเซง สักพักมีผู้ชายรูปร่างบอบบางเดินมานั่งข้างๆ ผมสังเกตผู้ชายคนนี้เป็นคนที่หน้าตาธรรมดาไม่โดดเด่นแต่มีดวงตาที่สวยงามมากพอมองไปนาน ๆผมชักหลงรักดวงตาคู่นี้แล้วซิ ดูท่าผมจะมองนานไปหน่อยผู้ชายตาสวยทำท่าจะลุกไปนั่งที่อื่นผมเลยดึงให้นั่งลงข้าง ๆ ผมถามชื่อเขาไป“ เราชื่อคีตา “คำบอกชื่อมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ผมเห็นแทบคลั่งผมรู้แล้วครับ ทำไมผู้ชายในคณะผมพูดถึงแต่คีตาผมมองไปที่คอของคีตา เห็นรอยจูบเต็มไปหมดและผมนึกได้ว่า พี่ภูผา มารับคีตา ผมชักสนใจแล้วสิพี่ภูผาเป็น อะไรกับ คีตาผมแกล้งพูดเรื่องรอยแดงคีตาอายหน้าแดงมากผมนึกในใจ ไอ้พี่ภูผานี่มันซาดิสม์จริง ๆตอนรุ่นพี่ปล่อยเลิกประชุม ผมรีบขับรถไปจอดข้างๆ คีตา ผมเห็นรถของพี่ภูผาแล้ว ผมเลยแกล้งจับมือ คีตาไว้สักพักพี่ภูผาก็มาแสดงตัว คีตาพอหลุดจากมือผมได้ก็รีบวิ่งไปกอดพี่ภูผาทันทีผมแกล้งขับรถไปจอดข้าง ๆ รถพี่ภูผาแต่พี่ผมมันกวนตีนกว่ามันเปิดกระจกรถให้ผมเห็นว่ามันกำลัง เย็ดคีตาอยู่ แล้วมันก็ทำหน้าเยาะเย้ยใส่ผมผมรู้สึกเสียหน้ามากหลังจากนั้นผมก็พยายามเข้าไปวอแว กับคีตาและ เพื่อนของเขาเพื่อนของคีตา ชื่อนภาชื่อเล่น นพ ตอนแรกผมคิดว่าผมสนใจคีตาแต่ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่ ผมสนใจนายท้องฟ้ามากกว่านพ มีลักษณะ รูปร่าง นิสัยคล้าย คีตา ดวงตาของนพไม่สวยเท่าของคีตาแต่มันดูน่าค้นหามากกว่าเพราะเจ้าของดวงตากลมมักจะหลบสายตาทุกคนไม่กล้าสู้หน้าใครแต่กลับมีรอยยิ้มที่สวยงาม มากกว่าคีตาผมรู้สึกว่าเวลานพ ยิ้ม มันดูสว่าง เหมือนท้องฟ้า มันช่างเหมาะสมกับชื่อจริง ๆ แต่ผมไม่เข้าใจสองคนนี่เลย พอผมเข้าใกล้ ก็จะพยายามหนีกันตลอด วันนั้นผมเห็น คีตากับ นพทำบอร์อดอยู่ที่โต๊ะหน้าคณะ เวลาสองคนนี่อยู่ด้วยกันใครเห็นก็อยากเข้าไปหาทุกคน ตอนแรกก็มีผู้ชายเข้าไปคุยกับสองคนนี่ประจำตอนหลังผมจะเข้าไปอยู่ด้วยตลอด ก็เลยไม่มีใครกล้ามายุ่ง อันที่จริงพี่ภูผาเขาก็ฝากให้ผมดูแลคีตาด้วยไม่น่าเชื่อ พี่ภูผาจะรักคีตาจริง ๆผมเพิ่งเห็นพี่ภูผาแสดงสีหน้าอ่อนโยนเวลาพูดกับคีตา ผมตกใจมากไม่นึกว่าคนเลือดเย็นอย่างมันจะอ่อนโยนได้ขนาดนั้นส่วนตัวผมก็แปลกใจตัวเองมากทั้ง ๆ ที่คิดมาตลอดว่าชอบผู้หญิงแต่ดันมาหลงรัก ไอ้ท้องฟ้าเสียได้ผมเดินเข้าไปพร้อมกับเพื่อน ไอ้สองคนมันมองหน้ากัน แล้วก็รีบเก็บของแต่ ผมไว้กว่าคว้ามือของพวกมันสองคนไว้“ พวกนายรังเกียจ พวกเรามากเลยเหรอ “ ผมถามไปด้วยความน้อยใจพวกมันสองคนส่ายหน้าแต่พอผมปล่อยมือเท่านั้นแหละมันสองคนวิ่งหนีผมทันที ผมนึกในใจกูไปทำอะไรให้พวกมึงเกลียดว่ะ พวกมันหนีผมจนลืม บอร์ดงานไว้ ผมหยิบขึ้นมาแล้วนึกในใจ กูมีตัวต่อรองแล้วผมเดินหามันสองคนจนทั่ว ผมเห็นมันนั่งกอดคอกันร้องไห้หน้าห้องเรียนผมยืนดูอยู่นาน ดูไปก็นึกขำยิ่งเห็น มิว เพื่อนผู้หญิงในห้องผมที่ดูแมนมากกว่าสองคนนั้น พูดอะไรสักอย่าง ไอ้สองคนมันยิ่งร้องหนักเข้าไปอีก ผมอดอมยิ้มไม่ได้ผมเอาบอร์ดไปให้พวกมันแล้วก็บอกให้พวกมันเลี้ยงข้าวด้วยเย็นนี้ไอ้สองคนปกติจะนั่งหน้าห้องตลอด แต่วันนี้พวกมันนั่งติดประตูเลยผมไม่มีที่นั่งก็เลยต้องไปนั่งหน้าแต่เชื่อไหมครับ อาจารย์เลิกคลาสปุ๊บผมหันมาดู ไอ้สองคนนั่นมันวิ่งหนีออกไปแล้วครับผมนึกในใจคิดว่าหนีพ้นเหรอเพราะผมรู้อยู่แล้วว่าคีตาจะต้องไปหาพี่ภูผาแน่ ๆ และผมก็รู้ว่าพี่มันจอดรถไว้ตรงไหน ผมเดินไปเห็นพี่ภูผากำลังยืนกอดคีตาอยู่ส่วนไอ้ท้องฟ้าของผม ก็ยืนกอดแขนคีตาแน่นผมทวงสัญญาเรื่องเลี้ยงข้าว แล้วก็ลากไอ้ท้องฟ้าให้มันมาขึ้นรถกับผม เชื่อไหมครับตอนผมลากมันมา มันร้องไห้มาตลอดทาง ผมจับมันยัดใส่รถ มันทำท่าจะเปิดประตูวิ่งหนี“ถ้าหนีอีกครั้งจะบุกไปยันหอเลย “ มันนิ่งครับผมรู้ว่ามันหนีผมไปไหนไม่ได้หรอกนอกจากกลับหอตัวเองที่อยู่แถวหน้ามหาลัยแต่ผมพลาดครับ พอผมเดินอ้อมมาขึ้นรถมันเปิดประตูวิ่งหนีไปขึ้นรถหน้ามหาวิทยาลัยรู้สึกจะเป็นรถสายต่างจังหวัดด้วยที่สำคัญเป็นจังหวัดบ้านเกิดมันผมนี่อึ้งเลยครับ ไอ้ท้องฟ้ามันแสบจริง ๆ เห็นก้มหน้าตลอดไม่คิดจะซ่อนความร้ายกาจเอาไว้แต่ผมเหนือกว่าครับผมให้บอดีการ์ดของผมไปล้อมรถเมล์เอาไว้ แล้วผมก็เดินขึ้นไปอุ้มมันลงมาจากรถ ผมแบกมันพาดบ่ามาครับมันดิ้นใหญ่เลยผมแอบตีตูดมันไปต้องหลายทีผมนึกในใจกูไม่ไปกินข้าวแล้ววันนี้กูจะกินไอ้ท้องฟ้าผมจับมันโยนใส่ไปในรถอีกครั้ง ผมไม่ไว้ใจมันครับ ผมกอดมันไว้ แล้วให้คนของผมขับรถไปส่งที่คอนโดของผมที่อยู่แถวหน้ามหาวิทยาลัยผมแบกมันจนมาถึงห้องของผมแล้วก็โยนมันไปไว้บนเตียง ก่อนจะกระโดดไปทับตัวมันไว้มันดิ้นใหญ่เลยครับผมไม่สนใจจัดการจูบไปที่ปากมันทันทีจูบแบบดิพคิสด้วย ไอ้ท้องฟ้าของผมพยายามดันหัวผมออก แต่ผมไม่ยอมปล่อยครับ ผมจูบมันอย่างดูดดื่ม ตอนนี้ไอ้นพไม่ดิ้นแล้วผมยิ่งได้ใจนึกว่ามันเคลิ้มเลยเลื่อนปากออกจากปากมันที่ไหนได้ ไอ้นพ มันสลบครับสงสัยไอ้ท้องฟ้าของผมไม่เคยจูบกับใครเลยหายใจไม่เป็น แล้วผมจะทำไงกับเหนือน้อยที่มันดันกางเกงผมอยู่เนี่ยสักพักเสียงโทรศัพท์ไอ้นพดัง ผมหยิบมาดูคีตาโทรมา ถ้ามีคนตอบกระทู้อยากอ่านเรื่อง “เรื่องเล่าของ ตะวัน กับ ท้องฟ้า “เกินสิบคน จะแต่งให้อ่านต่อนะครับ BY นักรบสยบไพรี
รอคราบ 1 ขอบคุณครับ{:5_119:} อยากอ่านครับผม ขอบคุณครับผม{:5_130:} รอนะครับ{:5_130:} จัดมาอย่าให้เสียครับ{:5_135:} ขอบคุณนะครับ ปูเสื่อรอเรื่องต่อไปเลยคร้าบบบ ตะวัน กับท้องฟ้า สนุกมากครับ รออ่านคราบ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ มาต่อเรื่องไปเลยครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ เขียนดีแบบนี้ต้องดัน รออ่านเรื่องใหม่ครับ สนใจอ่านทุกเรื่องเลย คนเขียนแต่งได้ไง หลายเรื่องพร้อมๆ กัน และมาไวด้วย ชอบมากครับ ขอบคุณครับ