ผิดมากไหมครับ ถ้าผมจะหลงรักลูกเพื่อน 3
พรุ่งนี้ เป็นวันศุกร์ สิ้นเดือนปกติผมจะเฝ้ารอให้ถึงวันนี้ทุกเดือนเพื่อที่จะได้เดินทางเข้ากรุงเทพหาความสุขใส่ตัวแต่วันนี้ผมไม่รู้สึกยินดีเลยเพราะผมจะต้องให้เจเรมี่อยู่บ้านเพียงคนเดียว ผมพยายามชวนให้มันเข้ากรุงเทพฯ ไปพร้อมผมแต่ไม่มีประโยชน์เพราะเจเรมี่ มันไม่ยอมพูดกับผมเลยแถมยังแสดงความยินดี อย่างออก นอกหน้าเมื่อรู้ว่าผมไม่อยู่จนกระทั่ง ไอ้เติ้ลเอารถเข้ามาจอดในบ้านผม“ สวัสดีครับ ผอ.เจเรมี่ บอกผมว่า เย็นนี้ ผอ. จะเข้ากรุงเทพฯ ผมเลยมาขออนุญาต อยู่เป็นเพื่อนเจเรมี่ครับ“ ผมจะทำอะไรได้ละครับนอกจากอนุญาตเท่านั้นถ้าเป็นก่อนที่ผมจะข่มขืนเจเรมี่ผมก็คงห้ามเจเรเมี่ได้เต็มปากแต่ตอนนี้ถึงพูดห้ามอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์และยิ่งเห็นแววตาที่แสดงความยินดีตอนที่เห็นไอ้เติ้ลยิ่งตอกย้ำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่มีทางแทนที่ไอ้เติ้ลได้ ผมนั่งรถไปที่สนามบินด้วยความเศร้า จนคนขับรถที่ผมเรียกมาประจำถามด้วยความเป็นห่วง“ ผอ. เป็นอะไรหรือเปล่าครับปกติผอ. เดินทางเข้ากรุงเทพฯผมเห็น ผอ. มีความสุขทุกครั้งแต่วันนี้ ผอ. ดูเศร้านะครับ “ผมยิ้มให้กับคนขับรถ“ พอดี ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย นะครับ“ คนขับรถพยักหน้าอย่างเข้าใจ ผมเข้าประชุมอย่างใจลอยจนโดนคุณพ่อดุ ผมรู้สึกแย่มาก หลังจากประชุมเสร็จผมก็เลยเดินทางไปสถานที่ ประจำของผม วันนี้ผมตั้งใจจะมาปลดปล่อยเต็มที่ ผมรู้ว่าถึงเวลาที่ผมต้องตัดใจ จากลูกชายของเพื่อนเสียทีเพราะมันไม่มีประโยชน์ที่ผมจะดันทุรังจากสายตาที่ผมเห็นเจเรมี่มองไอ้เติ้ล ผมรู้เลยว่า เจเรมี่ ทั้งรัก และ หลง ไอ้เติ้ล อย่างเต็มหัวใจไม่มีส่วนไหนเลยที่ผมจะแทรกเข้าไปได้ “ พี่มีอะไรไม่สบายใจเล่าให้ผมฟังได้นะครับ “เสียงของหนุ่มน้อยนักศึกษา ที่มาหารายได้พิเศษ จากการเป็นโฮสผมมองใบหน้าที่ดูหล่อเหลาเหมือนรูปปั้นกรีก ที่มีรอยยิ้มแสนอ่อนโยนส่งมาให้ผมผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงเป็นโฮสอันดับหนึ่งของบาร์แห่งนี้“ น้องอยากฟังเรื่องของผู้ชายเลว ๆ คนหนึ่งจริงๆ เหรอ “ใบหน้าหล่อเหลายิ้มให้ผมอีกครั้ง“ ผมคิดว่าพี่คงไม่ใช่คนเลวหรอกครับคนเลวที่แท้จริงไม่มีใครมาประกาศให้คนอื่นรู้หรอกครับ“ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่ารอยยิ้มจริงใจ ที่ผมได้รับจากชายหนุ่มแปลกหน้าจะทำให้ผมสามารถ เล่าให้เขาฟังได้ทุกเรื่อง ที่สำคัญนะครับพอผมเล่าให้เขาฟังแล้ว มันกลับทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นความอัดอั้น ที่มีทั้งหมด หายไปในพริบตา“ จากที่ผมฟัง เรื่องที่พี่เล่าผมอยากบอกพี่นะครับ ว่าพี่ไม่ใช่คนเลวพี่แค่หลงผิด ใช้อารมณ์และความต้องการมาเหนือเหตุผลและความรับผิดชอบชั่วดี อันที่จริงมันไม่ผิดถ้าพี่จะหลงรักลูกเพื่อนถ้าเด็กคนนั้นเขามีความรู้สึกเดียวกับพี่ “มันพูดจบก็เอื้อมมือมาจับมือผมไว้“ทำไมพี่ไม่พยายามแสดงให้เขาเห็นละครับ ว่าพี่รักเขาสิ่งที่พี่ทำลงไปเพราะพี่รักไม่ใช่เพราะพี่เห็นเขาเป็นที่ระบายอารมณ์ “ผมอึ้งไปเลยครับทำไมผมคิดไม่ได้ถ้าผมไม่ข่มขืนเจเรมี่แต่ผมพยายามแสดงให้เขาเห็นว่าผมรักเขาเรื่องราวที่เกิดขึ้นก็คงจะไม่เลวร้ายเหมือนตอนนี้ “ แต่พี่ “ ชายหนุ่มส่งยิ้มให้ผมอีกครั้ง “ ความหึง หวง เกินพอดี มันไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นหรอกครับ มันยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปกว่าเดิม “ ผมมองหน้าเขา“ แต่ถ้าไม่แสดงความเป็นเจ้าของ ให้ชัดเจนพี่จะต้อง “ รอยยิ้มอ่อนโยนส่งมาอีกครั้ง“ พี่ก็ควรที่จะแสดงความยินดีกับเขาซิครับความรักที่แท้จริงคือ การที่เราทำให้คนที่เรารักมีความสุขไม่ใช่เหรอครับ “ผมมองรอยยิ้มที่ส่งมาด้วยความสับสน“แสดงว่าพี่ ไม่ได้รักเด็กคนนั้นจริง พี่ต้องอย่าลืมซิครับความรักไม่ใช่การครอบครอง แต่เป็นการทำให้คนรักของเรามีความสุข“อยู่ดี ๆ น้ำตาผมก็ไหลออกมานั่นซินะถ้าผมรักเจเรมี่จริงผมต้องอยากให้เขามีความสุขซิแต่ที่ผมทำทุกวันนี้ผมทำให้เขาร้องไห้ทุกวัน “ พี่ครับ เป็นอะไรหรือเปล่าผมนี่แย่จริงแทนที่จะทำให้แขกมีความสุขกลับทำให้แขกร้องไห้เสียได้“ ผมได้ยินก็เลยอดไม่ได้ที่จะแอบยิ้ม“น้องทำให้พี่ร้องไห้ น้องก็ควรต้องรับผิดชอบ คืนนี้น้องต้องไปปลอบพี่นะ “ ผมเห็นน้องเขาทำหน้าลำบากใจยิ่งทำให้ผมอยากแกล้งเข้าไปอีก“ เป็นโฮสเบอร์หนึ่งไม่ใช่เหรอทำแขกร้องไห้จะไม่รับผิดชอบหน่อยเหรอ“ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดกับ โฮสเบอร์หนึ่งของร้านผมกำลังพยายามจู่โจมร่างกายสมส่วน ที่ยิ่งมองยิ่งหลงใหล แต่การตอบสนองของร่างกายที่ผมกำลังซุกไซร้มันช่างเหมือนคนไม่มีประสบการณ์ทั้ง ๆที่ทำอาชีพนี้ ผมหวังว่าจะได้รับการตอบสนองที่เร่าร้อน ที่ผมชื่นชอบกลับเป็นผมที่เป็นผู้นำในทุกเรื่องจนถึงขั้นตอนสุดท้าย ผมถึงได้รับรู้ความเป็นจริง “ ขอโทษนะที่รุนแรง พี่คิดไม่ถึงว่าน้องจะไม่เคย “ ใบหน้าหล่อเหลาหันมามองผมพร้อมกับรอยยิ้มที่ผมเริ่มหลงใหล “ ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมเข้าใจ อันที่จริงผมจะทำงานที่นี่เป็นวันสุดท้าย ผมถือว่าเป็นประสบการณ์ในการทำงานแล้วกันครับ “ผมได้ยินดังนั้นก็กระแทกเขาไปเต็มแรงยิ่งเสียงที่ร้องด้วยความเจ็บปวดในตอนแรกหายไป ตอนนี้ผมได้ยินแต่เสียงครางที่แสดงความสุขสม ผมจับร่างบางพลิกตัวให้นอนหงายก่อนจะยกเรียวขาที่สวยงามยิ่งกว่าผู้หญิงขึ้นพาดคอ แล้วจักการกระแทกด้วยความเร็ว มือก็เอื้อมไปจับแก่นกายที่ตอนแรกอ่อนตัวลงไป พอถูกสัมผัสก็เริ่มที่จะชูชันขึ้นมา ผมรูดขึ้นลง อย่างรวดเร็ว ตามอารมณ์ที่กระแทกในที่สุดพวกเราก็อดทนต่อความเสียวที่ประดังเข้ามาไม่ไหวผมสองคน ตัวกระตุกขึ้นพร้อมกัน ก่อนที่ผมจะฉีดน้ำว่าวเข้าไปในร่างบาง ผมเพิ่งนึกได้ว่าผมไม่ได้ป้องกัน“พี่ขอโทษนะพี่ลืมถุงยาง “ร่างบางหน้าเสียไปนิดหนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นมา“ผมเชื่อใจพี่ครับ แล้วผมก็ไม่เคยมีอะไรกับใคร ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย “ ผมได้ยินแบบนั้นก็เริ่มซุกไซร้ไปทั่วร่างบางอีกครั้งผมชอบกลิ่นกายของน้องเขาเหลือเกินมันไม่มีส่วนผสมของน้ำหอมมันเป็นกลิ่นเฉพาะตัวที่หอมกรุ่นจนน่าหลงใหล ผมรู้สึกว่าผมยังไม่เต็มอิ่มผมมีเซ็กส์กับน้องเขาทั้งคืนโฮสเบอร์หนึ่งของร้าน ที่ไม่เคยขายตัวเป็นแค่เพื่อนกินเหล้าและนั่งคุยเท่านั้นกว่าผมจะรู้จักชื่อของน้องเขาก็หลังจากที่ผมแตกในตัวน้องไปสามน้ำแล้ว น้องแทนไท ที่รีดน้ำผมจนหมดตัวผมตื่นตอนเช้าไม่มีร่างบางที่ผมนอดกอดอยู่ทั้งคืนไม่เป็นไรวันนี้ผมจะนอนพักผ่อนเอาแรงไว้ก่อน คืนนี้ผมจะไปหาเขาอีกครั้ง แทนไท โฮส อันดับ หนึ่ง ผมเดินทางไปที่ร้านอย่างมีความสุขแค่คิดว่าคืนนี้จะทำแบบไหน ให้ร่างบางร้องขอให้สอดใส่ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่อยู่ภายใต้กางเกง แต่แล้วผมก็ต้องพบกับความผิดหวังเมื่อผู้จัดการบอกว่าแทนไท ลาออกไปเมื่อคืนเป็นการทำงานวันสุดท้ายกว่าผมจะได้ข้อมูลของแทนไทก็ต้องเสียเงินไปหลายบาทผู้จัดการเล่าว่าแทนไท เป็นเด็กน่าสงสารพ่อ แม่ มีอาชีพเป็นชาวประมง แต่โชคร้ายถูกคลื่นซัด หายไปในทะเล ตอนที่แทนไทเรียนอยู่ปีสุดท้าย ตอนแรกแทนไท เป็นเด็ก เสริฟที่ร้านพอ พ่อ กับ แม่ หายไปในทะเลแทนไท ก็เลยมาทำงานตำแหน่งที่จะได้เงินมากกว่าเดิม ไม่เช่นนั้นก็จะไม่พอเป็นค่าใช้จ่าย แต่เงินที่ได้รับก็ไม่มากเหมือนโฮส คนอื่นเขา เพราะแทนไทไม่ยอมออกไปกับแขก ผมเป็นแขกคนแรกที่แทนไทออกไปด้วย แทนไท ลาออก เพราะเรียนจบแล้ว แถมได้งานประจำ ที่ จังหวัดบ้านเกิดของตัวเองอีกเมื่อเช้าแทนไทมาเก็บของและลาผู้จัดการกลับต่างจังหวัดไปแล้ว ผมได้ยินก็รู้สึกเสียใจ ผมมาช้าไปก้าวหนึ่งใช่ไหม ผมบินกลับด้วยความผิดหวัง ระหว่างทางที่ผมนั่งรถกลับบ้าน พ่อผมโทรมาบอกว่า เมื่อวันศุกร์ พ่อ มัวแต่ดุผมที่นั่งเหม่อก็เลยลืมบอกเรื่องสำคัญ ว่า พ่อหาครู ดนตรีคนใหม่ให้ผมได้แล้วแถมพ่อยังบอกอีกว่าเป็นครูจบใหม่ไฟแรงความสามรถดีมีรางวัลการันตรีหลายรางวัลแต่น่าเสียดายที่ปีสุดท้ายกลับไม่ได้รับรางวัลอะไรเลยแต่อาจารย์ ในมหาวิทยาลัยที่เป็นเพื่อนพ่อบอกว่าครูคนนี้เก่งมากแต่ปีสุดท้ายมีปัญหาครอบครัวก็เลยไม่ได้เข้าแข่งขันอะไรเลยประวัติพ่อส่งให้เลขาผมแล้วผมนึกในใจโล่งอกเสียที เพราะโรงเรียนผมขาดครูดนตรีมานาน และใกล้ถึงการแข่งขันวงดนตรีนักเรียน แล้วด้วยปกติโรงเรียนผมจะได้แชมป์ตลอดจนครูสอนดนตรี ประจำโรงเรียนผมถูกซื้อตัวให้ไปอยู่โรงเรียนคู่แข่ง ผมกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น ไม่เห็นเจเรมี่อยู่ข้างล่าง เลยเดินขึ้นมาดูบนห้องนอน ผมเดินมาถึงประตูห้องเจเรมี่ “เติ้ล เจไม่ไหวแล้วใส่มาเถอะ “ “ เมีย จะให้ผัวเอาอะไรใส่เหรอ “ “ซี๊ดดดส์ ได้โปรด ใส่มาเถอะ “ “ก็บอกมาก่อนซิ ว่าให้ใส่อะไร ““ เติ้ล เจ อยากได้ ฟัค ใส่มาเถอะ “ “ ผัวไม่รู้จักฟัคผัวสอนแล้วไม่ใช่เหรอ เขาเรียกอะไร “ “ ได้โปรดฟัค มี “ “ ผัวสอนแล้วไม่ใช่เหรอ พูดภาษาไทยสิ “ “ เติ้ล เจ อยากได้ควย เย็ดเจเร็ว ๆ ““ เก่งมากเมียจ๋าผัวสอนแล้วต้องจำให้ดี ๆ นะ “ “ซี๊ดดดดส์ เติ้ลเจไม่ไหวแล้ว “ “ จ้า อันนี้เขาเรียกควยนะ แล้วทำแบบนี้ เขาเรียกเย็ด ซี๊ดดดส์ “ “ เติ้ลขยับซิ “ “ สอนไม่จำอีกแล้วเขาเรียกกระเด้า “ “ซี๊ดดดดส์อ๊า อ๊ะ “ผมได้ยินสียง ก็รู้แล้วว่าหลังประตูบานนี้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นตอนแรกผมโมโหมากจะกระชากประตู แต่ผมนึกถึงคำพูดหนึ่งขึ้นมาได้“ถ้ารักเขาจริงต้องอยากเห็นเขามีความสุขซิ“ นั่นซินะฟังจากเสียงผมก็รู้แล้ว ว่าเจเรมี่มีความสุขมาก ผมตัดสินใจเปิดประตูห้องนอนของตัวเองเข้าไป อาบน้ำ เตรียมตัวเข้านอนก่อนจะมานอนคิดถึงผู้ชายคนหนึ่งที่เจอในคืนที่รูสึกสับสน“ แทนไทพี่จะได้เจอ น้อง อีกไหม “ขอบคุณครับผม{:5_130:} รอติดตามต่อชอบมาก ขอให้สมหวังนะครับ เจอแน่ๆคับขอบคุนนะ คงสุขสมหวังกับแทนไทแน่ๆ สู้ต่อไป ผอ. ขอให้สมหวังกับทุกอย่าง สู้ต่อไป ผอ. ขอให้สมหวังกับทุกอย่าง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ แทนไท fc ชูป้ายไฟ เศร้าตามเลย แต่ก็ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สุดนอดมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครั
ขอบคุณครับ