ผิดมากไหมครับ ถ้าผมจะหลงรักลูกเพื่อน 3

nakrobh

พรุ่งนี้ เป็นวันศุกร์ สิ้นเดือน  ปกติผมจะเฝ้ารอให้ถึงวันนี้ทุกเดือน  เพื่อที่จะได้เดินทางเข้ากรุงเทพ  หาความสุขใส่ตัว  แต่วันนี้ผมไม่รู้สึกยินดีเลย  เพราะผมจะต้องให้เจเรมี่  อยู่บ้านเพียงคนเดียว   ผมพยายามชวนให้มันเข้ากรุงเทพฯ ไปพร้อมผม  แต่ไม่มีประโยชน์  เพราะเจเรมี่ มันไม่ยอมพูดกับผมเลย  แถมยังแสดงความยินดี อย่างออก นอกหน้าเมื่อรู้ว่าผมไม่อยู่  จนกระทั่ง ไอ้เติ้ลเอารถเข้ามาจอดในบ้านผม  “ สวัสดีครับ ผอ.เจเรมี่ บอกผมว่า เย็นนี้ ผอ. จะเข้ากรุงเทพฯ ผมเลยมาขออนุญาต อยู่เป็นเพื่อนเจเรมี่ครับ  “ ผมจะทำอะไรได้ละครับ  นอกจากอนุญาตเท่านั้น  ถ้าเป็นก่อนที่ผมจะข่มขืนเจเรมี่  ผมก็คงห้ามเจเรเมี่ได้เต็มปาก  แต่ตอนนี้ถึงพูดห้ามอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์  และยิ่งเห็นแววตาที่แสดงความยินดี  ตอนที่เห็นไอ้เติ้ล  ยิ่งตอกย้ำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่มีทางแทนที่ไอ้เติ้ลได้   ผมนั่งรถไปที่สนามบินด้วยความเศร้า จนคนขับรถที่ผมเรียกมาประจำถามด้วยความเป็นห่วง  “ ผอ. เป็นอะไรหรือเปล่าครับ  ปกติผอ. เดินทางเข้ากรุงเทพฯ  ผมเห็น ผอ. มีความสุขทุกครั้ง  แต่วันนี้ ผอ. ดูเศร้านะครับ “ผมยิ้มให้กับคนขับรถ  “ พอดี   ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย นะครับ  “ คนขับรถพยักหน้าอย่างเข้าใจ   ผมเข้าประชุมอย่างใจลอย  จนโดนคุณพ่อดุ    ผมรู้สึกแย่มาก หลังจากประชุมเสร็จผมก็เลยเดินทางไปสถานที่ ประจำของผม วันนี้ผมตั้งใจจะมาปลดปล่อยเต็มที่ ผมรู้ว่าถึงเวลาที่ผมต้องตัดใจ จากลูกชายของเพื่อนเสียที  เพราะมันไม่มีประโยชน์ที่ผมจะดันทุรัง  จากสายตาที่ผมเห็นเจเรมี่  มองไอ้เติ้ล ผมรู้เลยว่า เจเรมี่ ทั้งรัก และ หลง ไอ้เติ้ล อย่างเต็มหัวใจ  ไม่มีส่วนไหนเลยที่ผมจะแทรกเข้าไปได้    “ พี่มีอะไรไม่สบายใจ  เล่าให้ผมฟังได้นะครับ “เสียงของหนุ่มน้อยนักศึกษา ที่มาหารายได้พิเศษ จากการเป็นโฮส  ผมมองใบหน้าที่ดูหล่อเหลาเหมือนรูปปั้นกรีก ที่มีรอยยิ้มแสนอ่อนโยนส่งมาให้ผม  ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงเป็นโฮสอันดับหนึ่งของบาร์แห่งนี้  “ น้องอยากฟังเรื่องของผู้ชายเลว ๆ คนหนึ่งจริงๆ เหรอ “  ใบหน้าหล่อเหลายิ้มให้ผมอีกครั้ง  “ ผมคิดว่าพี่คงไม่ใช่คนเลวหรอกครับ  คนเลวที่แท้จริงไม่มีใครมาประกาศให้คนอื่นรู้หรอกครับ  “ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่ารอยยิ้มจริงใจ ที่ผมได้รับจากชายหนุ่มแปลกหน้า  จะทำให้ผมสามารถ เล่าให้เขาฟังได้ทุกเรื่อง ที่สำคัญนะครับพอผมเล่าให้เขาฟังแล้ว มันกลับทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น  ความอัดอั้น ที่มีทั้งหมด หายไปในพริบตา  “ จากที่ผมฟัง เรื่องที่พี่เล่า  ผมอยากบอกพี่นะครับ ว่าพี่ไม่ใช่คนเลว  พี่แค่หลงผิด ใช้อารมณ์และความต้องการ  มาเหนือเหตุผลและความรับผิดชอบชั่วดี อันที่จริงมันไม่ผิดถ้าพี่จะหลงรักลูกเพื่อน  ถ้าเด็กคนนั้นเขามีความรู้สึกเดียวกับพี่ “มันพูดจบก็เอื้อมมือมาจับมือผมไว้  “ทำไมพี่ไม่พยายามแสดงให้เขาเห็นละครับ ว่าพี่รักเขา  สิ่งที่พี่ทำลงไปเพราะพี่รัก  ไม่ใช่เพราะพี่เห็นเขาเป็นที่ระบายอารมณ์ “ผมอึ้งไปเลยครับ  ทำไมผมคิดไม่ได้  ถ้าผมไม่ข่มขืนเจเรมี่  แต่ผมพยายามแสดงให้เขาเห็นว่าผมรักเขา  เรื่องราวที่เกิดขึ้นก็คงจะไม่เลวร้าย  เหมือนตอนนี้ “ แต่พี่ “ ชายหนุ่มส่งยิ้มให้ผมอีกครั้ง “ ความหึง หวง เกินพอดี มันไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นหรอกครับ มันยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปกว่าเดิม “ ผมมองหน้าเขา  “ แต่ถ้าไม่แสดงความเป็นเจ้าของ ให้ชัดเจน  พี่จะต้อง “ รอยยิ้มอ่อนโยนส่งมาอีกครั้ง  “ พี่ก็ควรที่จะแสดงความยินดีกับเขาซิครับ  ความรักที่แท้จริง  คือ การที่เราทำให้คนที่เรารัก  มีความสุขไม่ใช่เหรอครับ “ผมมองรอยยิ้มที่ส่งมาด้วยความสับสน  “แสดงว่าพี่ ไม่ได้รักเด็กคนนั้นจริง พี่ต้องอย่าลืมซิครับ  ความรักไม่ใช่การครอบครอง แต่เป็นการทำให้คนรักของเรามีความสุข“  อยู่ดี ๆ น้ำตาผมก็ไหลออกมา  นั่นซินะถ้าผมรักเจเรมี่จริง  ผมต้องอยากให้เขามีความสุขซิ  แต่ที่ผมทำทุกวันนี้ผมทำให้เขาร้องไห้ทุกวัน   “ พี่ครับ เป็นอะไรหรือเปล่า  ผมนี่แย่จริงแทนที่จะทำให้แขกมีความสุข  กลับทำให้แขกร้องไห้เสียได้“ ผมได้ยินก็เลยอดไม่ได้ที่จะแอบยิ้ม  “น้องทำให้พี่ร้องไห้ น้องก็ควรต้องรับผิดชอบ คืนนี้น้องต้องไปปลอบพี่นะ “ ผมเห็นน้องเขาทำหน้าลำบากใจ  ยิ่งทำให้ผมอยากแกล้งเข้าไปอีก  “ เป็นโฮสเบอร์หนึ่งไม่ใช่เหรอ  ทำแขกร้องไห้จะไม่รับผิดชอบหน่อยเหรอ  “  ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโด  กับ โฮสเบอร์หนึ่งของร้าน  ผมกำลังพยายามจู่โจมร่างกายสมส่วน ที่ยิ่งมองยิ่งหลงใหล แต่การตอบสนองของร่างกายที่ผมกำลังซุกไซร้มันช่างเหมือนคนไม่มีประสบการณ์  ทั้ง ๆที่ทำอาชีพนี้ ผมหวังว่าจะได้รับการตอบสนองที่เร่าร้อน ที่ผมชื่นชอบ  กลับเป็นผมที่เป็นผู้นำในทุกเรื่องจนถึงขั้นตอนสุดท้าย ผมถึงได้รับรู้ความเป็นจริง “ ขอโทษนะที่รุนแรง พี่คิดไม่ถึงว่าน้องจะไม่เคย “ ใบหน้าหล่อเหลาหันมามองผมพร้อมกับรอยยิ้มที่ผมเริ่มหลงใหล “ ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมเข้าใจ อันที่จริงผมจะทำงานที่นี่เป็นวันสุดท้าย ผมถือว่าเป็นประสบการณ์ในการทำงานแล้วกันครับ “ผมได้ยินดังนั้นก็กระแทกเขาไปเต็มแรงยิ่งเสียงที่ร้องด้วยความเจ็บปวดในตอนแรกหายไป ตอนนี้ผมได้ยินแต่เสียงครางที่แสดงความสุขสม ผมจับร่างบางพลิกตัวให้นอนหงายก่อนจะยกเรียวขาที่สวยงามยิ่งกว่าผู้หญิงขึ้นพาดคอ แล้วจักการกระแทกด้วยความเร็ว มือก็เอื้อมไปจับแก่นกายที่ตอนแรกอ่อนตัวลงไป พอถูกสัมผัสก็เริ่มที่จะชูชันขึ้นมา ผมรูดขึ้นลง อย่างรวดเร็ว ตามอารมณ์ที่กระแทกในที่สุดพวกเราก็อดทนต่อความเสียวที่ประดังเข้ามาไม่ไหวผมสองคน ตัวกระตุกขึ้นพร้อมกัน ก่อนที่ผมจะฉีดน้ำว่าวเข้าไปในร่างบาง ผมเพิ่งนึกได้ว่าผมไม่ได้ป้องกัน  “พี่ขอโทษนะ  พี่ลืมถุงยาง “ร่างบางหน้าเสียไปนิดหนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นมา  “ผมเชื่อใจพี่ครับ แล้วผมก็ไม่เคยมีอะไรกับใคร ทั้งผู้หญิง  และ  ผู้ชาย “ ผมได้ยินแบบนั้นก็เริ่มซุกไซร้ไปทั่วร่างบางอีกครั้ง  ผมชอบกลิ่นกายของน้องเขาเหลือเกิน  มันไม่มีส่วนผสมของน้ำหอม  มันเป็นกลิ่นเฉพาะตัวที่หอมกรุ่นจนน่าหลงใหล   ผมรู้สึกว่าผมยังไม่เต็มอิ่ม  ผมมีเซ็กส์กับน้องเขาทั้งคืน  โฮสเบอร์หนึ่งของร้าน ที่ไม่เคยขายตัว  เป็นแค่เพื่อนกินเหล้า  และนั่งคุยเท่านั้น  กว่าผมจะรู้จักชื่อของน้องเขาก็หลังจากที่ผมแตกในตัวน้องไปสามน้ำแล้ว น้องแทนไท ที่รีดน้ำผมจนหมดตัว  ผมตื่นตอนเช้าไม่มีร่างบางที่ผมนอดกอด  อยู่ทั้งคืน  ไม่เป็นไรวันนี้ผมจะนอนพักผ่อนเอาแรงไว้ก่อน คืนนี้ผมจะไปหาเขาอีกครั้ง แทนไท โฮส อันดับ หนึ่ง   ผมเดินทางไปที่ร้านอย่างมีความสุข  แค่คิดว่าคืนนี้จะทำแบบไหน ให้ร่างบางร้องขอให้สอดใส่ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่อยู่ภายใต้กางเกง   แต่แล้วผมก็ต้องพบกับความผิดหวัง  เมื่อผู้จัดการบอกว่าแทนไท ลาออกไป  เมื่อคืนเป็นการทำงานวันสุดท้าย  กว่าผมจะได้ข้อมูลของแทนไท  ก็ต้องเสียเงินไปหลายบาท  ผู้จัดการเล่าว่า  แทนไท เป็นเด็กน่าสงสาร  พ่อ แม่ มีอาชีพเป็นชาวประมง แต่โชคร้ายถูกคลื่นซัด หายไปในทะเล ตอนที่แทนไทเรียนอยู่ปีสุดท้าย ตอนแรกแทนไท เป็นเด็ก      เสริฟที่ร้าน  พอ พ่อ กับ แม่ หายไปในทะเล  แทนไท ก็เลยมาทำงานตำแหน่งที่จะได้เงินมากกว่าเดิม ไม่เช่นนั้นก็จะไม่พอเป็นค่าใช้จ่าย แต่เงินที่ได้รับก็ไม่มากเหมือนโฮส คนอื่นเขา เพราะแทนไทไม่ยอมออกไปกับแขก ผมเป็นแขกคนแรกที่แทนไทออกไปด้วย แทนไท ลาออก เพราะเรียนจบแล้ว แถมได้งานประจำ ที่ จังหวัดบ้านเกิดของตัวเองอีก  เมื่อเช้าแทนไทมาเก็บของและลาผู้จัดการกลับต่างจังหวัดไปแล้ว ผมได้ยินก็รู้สึกเสียใจ ผมมาช้าไปก้าวหนึ่งใช่ไหม ผมบินกลับด้วยความผิดหวัง ระหว่างทางที่ผมนั่งรถกลับบ้าน พ่อผมโทรมาบอกว่า เมื่อวันศุกร์ พ่อ มัวแต่ดุผมที่นั่งเหม่อ  ก็เลยลืมบอกเรื่องสำคัญ ว่า พ่อหาครู ดนตรีคนใหม่ให้ผมได้แล้ว  แถมพ่อยังบอกอีกว่าเป็นครูจบใหม่ไฟแรง  ความสามรถดี  มีรางวัลการันตรีหลายรางวัลแต่น่าเสียดายที่ปีสุดท้ายกลับไม่ได้รับรางวัลอะไรเลย  แต่อาจารย์ ในมหาวิทยาลัยที่เป็นเพื่อนพ่อ  บอกว่าครูคนนี้เก่งมาก  แต่ปีสุดท้ายมีปัญหาครอบครัวก็เลยไม่ได้เข้าแข่งขันอะไรเลย  ประวัติพ่อส่งให้เลขาผมแล้ว  ผมนึกในใจโล่งอกเสียที เพราะโรงเรียนผมขาดครูดนตรีมานาน และใกล้ถึงการแข่งขันวงดนตรีนักเรียน แล้วด้วย  ปกติโรงเรียนผมจะได้แชมป์ตลอด  จนครูสอนดนตรี ประจำโรงเรียนผมถูกซื้อตัวให้ไปอยู่โรงเรียนคู่แข่ง ผมกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น ไม่เห็นเจเรมี่อยู่ข้างล่าง เลยเดินขึ้นมาดูบนห้องนอน ผมเดินมาถึงประตูห้องเจเรมี่   “เติ้ล    เจไม่ไหวแล้ว  ใส่มาเถอะ “ “ เมีย จะให้ผัวเอาอะไรใส่เหรอ “ “ซี๊ดดดส์ ได้โปรด ใส่มาเถอะ “ “ก็บอกมาก่อนซิ   ว่าให้ใส่อะไร “  “ เติ้ล เจ อยากได้ ฟัค ใส่มาเถอะ “ “ ผัวไม่รู้จักฟัค  ผัวสอนแล้วไม่ใช่เหรอ เขาเรียกอะไร “ “ ได้โปรดฟัค มี “ “ ผัวสอนแล้วไม่ใช่เหรอ พูดภาษาไทยสิ “ “ เติ้ล เจ อยากได้ควย เย็ดเจเร็ว ๆ “  “ เก่งมากเมียจ๋า  ผัวสอนแล้วต้องจำให้ดี ๆ นะ “ “ซี๊ดดดดส์ เติ้ลเจไม่ไหวแล้ว “ “ จ้า อันนี้เขาเรียกควยนะ แล้วทำแบบนี้ เขาเรียกเย็ด ซี๊ดดดส์ “   “ เติ้ล  ขยับซิ “ “ สอนไม่จำอีกแล้ว  เขาเรียกกระเด้า “ “ซี๊ดดดดส์  อ๊า อ๊ะ “  ผมได้ยินสียง ก็รู้แล้วว่า  หลังประตูบานนี้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น  ตอนแรกผมโมโหมาก  จะกระชากประตู แต่ผมนึกถึงคำพูดหนึ่งขึ้นมาได้  “ถ้ารักเขาจริง  ต้องอยากเห็นเขามีความสุขซิ“ นั่นซินะฟังจากเสียงผมก็รู้แล้ว ว่าเจเรมี่  มีความสุขมาก ผมตัดสินใจเปิดประตูห้องนอนของตัวเองเข้าไป อาบน้ำ เตรียมตัวเข้านอน  ก่อนจะมานอนคิดถึงผู้ชายคนหนึ่งที่เจอในคืนที่รูสึกสับสน  “ แทนไท  พี่จะได้เจอ น้อง อีกไหม “

: v; v  S4 d- F. N& ?

minone

ขอบคุณครับผม

topto

รอติดตามต่อชอบมาก

tak_sam

ขอให้สมหวังนะครับ

taira

เจอแน่ๆคับขอบคุนนะ

redboy

คงสุขสมหวังกับแทนไทแน่ๆ

MyBady

สู้ต่อไป ผอ. ขอให้สมหวังกับทุกอย่าง

MyBady

สู้ต่อไป ผอ. ขอให้สมหวังกับทุกอย่าง

l2ookmoo

ขอบคุณครับ

sex_hi_hi

ขอบคุณครับ

Bankparin

แทนไท fc ชูป้ายไฟ

jockie

เศร้าตามเลย แต่ก็ขอบคุณนะครับ

thaiboy2012

ขอบคุณครับ

dreamcatcher

ขอบคุณครับ

winwin2

ขอบคุณครับ

สมพร

สุดนอดมากครับ

mcga

ขอบคุณมากครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

suttisakhun

ขอบคุณครั

mmandmm

ขอบคุณครับ