ตอนที่14 โกหกตาใส
วันนี้เป็นเช้าวันพุธ ผมตื่นมาก็วิดพื้นนิดๆร่างกายจะได้ไม่ตก นานแล้วที่แม่ไม่ได้กลับมาอยู่แถวโรงงานผมอยู่คนเดียวจนชินแล้ว พอออกมาพวกกระหรี่ข้างห้องก็แซวจนชินแล้วเหมือนกันผมรีบอาบน้ำลงไปกินโจ๊กเจ้าประจำ อร่อยเหมือนเดิมผมจ่ายเงินบังเอิญเหลือบไปเห็นครูธนวรรธน์เดินออกมาพอดีจากอพาร์ทเม้นท์ครูธนวรรธน์มองมาทางผมและก็ขับรถออกไปเลย ผมรู้สึกแปลก ๆ ยังไงไม่รู้เพราะปกติครูธนวรรน์จะขับรถไปส่งผมแต่ตั้งแต่เกิดเรื่อง ครูธนวรรธน์ก็ปฏิบัติกับผมเหมือนนักเรียนคนอื่นปกติไม่คุยเล่นไม่ชวนกินข้าว แต่ก็ดี ไม่มีใครนินทาเรื่องของผมกับครูธนวรรธน์เลยเงียบไปคงเป็นเพราะมีเรื่องไอ้ตูนมากลบด้วยมั้งแต่ก็ชั่งเถอะไม่ว่าจะอะไรมันก็ดีแล้วที่เป็นแบบนี้ผมเข้าไปที่โรงเรียนก็ได้ยินว่าพวกคนในโรงเรียนพูดกัน
"แก ๆได้ยินเรื่องพี่ตูนเปล่าเค้าว่าตอนนี้นะหนีตำรวจตาแหกเลยคดียาเสพติดด้วยถ้าจับได้นะ ตายสถานเดียวถึงแม้จะเป็นเยาวชนก็เหอะแต่กูว่านะ ถ้าจับได้ อยู่บ้านเมตตายาวเลยมึง"
"วันนั้นอะมีคนเค้าเล่ากันมาว่าออกมาจากอพาร์ทเม้นท์พี่แม็คด้วย"
"หรอวะ ๆ ๆ แต่สองคนนี้เค้าไม่ถูกกันนะพี่แม็คจะให้มันอยู่หรอ"
"อันนี้กูก็ไม่รู้วะแต่ถ้าใครให้ที่มันอยู่นะ ซวยไปด้วยแน่ ๆและห้องพี่แม็คอะครูณวัฒน์เป็นครูประจำชั้นมึงคิดดูและกันว่าควรซื้อโรงไว้ได้เลย" พวกมันคุยกันสามสี่คน ผมเดินอยู่นะซีดเลยครับใจแม่งเต้นแรงชิบ
"เฮ้ย ไอ้แม็ค"มีใครมาตบบ่าผม ผมสะดุ้งเฮือก
"เอ้า ไอ้รุจมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง"
"มึงเป็นอะไรวะขวัญอ่อนจริงเมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้นี่หว่า"
"ก็มึงเล่นมาข้างหลังนี่"ผมหันไป
"เออที่กูมาหามึงนะ ครูณวัฒน์เค้าอยากเจอ" ผมใจหายวาบเลยครับ ไอ้ตูนเล่นกูซะแล้วงานนี้กูโดนไล่ออกด้วย กูยิ่งจน ๆ อยู่ ถ้าที่นี่ไล่กูออกและกูจะไปเรียนที่ไหน กูจบอนาคตแน่ อยู่ ๆ ผมก็หนาวขึ้นมาครับ
"หรอวะ เออขอบใจโว้ย"
"ทำไมมึงหน้าซีดๆ วะแม็ค"
"เมื่อคืนกูนอนน้อยอะ"ผมเดินไปหาครูณวัฒน์ด้วยใจไม่ค่อยดี กูโดนแน่เลยงานนี้ไอ้แม็คเอ้ย ไม่น่าเลยคิดไปคิดมา ชนครูอินทุอรหกล้มเลยครับ
"อุ้ยขอโทษครับครู"
"เดินระวังหน่อยสิมนต์ภัทร ครูเจ็บนะเนี่ย” ผมเอื้อมมือไปประครองครูอินทุอรเดี๋ยวแกจะเซครูอินทุอรยืนขึ้นมา
"ตื่นรึยังเนี่ยเราเหม่อลอยแต่เช้า"
"ครูเป็นอะไรมั้ยครับ"
"ก็เจ็บสิถามได้"
"ขอโทษอีกครั้งครับ"
"เออไปเถอะ" ครูเค้าบอกผม ผมสงสัยเป็นเอามาก เอาวะยังงัยจะเกิดก็ต้องเกิดผมไม่คิดอะไรมาก งานนี้ออกก็ต้องออก ทำงัยได้เรื่องมันเกิดไปแล้วนี่ผมตัดสินใจเดินเข้าห้องครูณวัฒน์
"ขออนุญาตเข้าห้องครับ"
"เข้ามา"ครูณวัฒน์นั่งเป็นสง่าหลังตรงตรวจงานอยู่ สมกับเป็นครูตัวอย่าง
"ครูเรียกผมหรอครับ"
"อืม ใช่นั่งลงสิ" ครูพูดเสียงเรียบ ๆ แต่ผมรู้สึกไข่มันหด ขนลุกที่ไข่เลยครับผมได้แต่นั่งก้มหน้า เหงื่อเริ่มแตก
"ช่วงนี้ว่างมั้ย"ครูณวัฒน์เงยหน้ามองผม
"ว่างครับ"
"เป็นอะไรทำไมเหงื่อแตกเยอะจังละ" ครูณวัฒน์สังเกตเห็น
"เอ่อ คือผมร้อนนะครับ"
"คือช่วงนี้ทางโรงเรียนเค้ามีโครงการ แข่งคณิตคิดไม่ตกเธอสนใจมั้ยหละถ้าเธอว่างเดี๋ยวครูจะเสนอชื่อเธอกับอติรุจ โห โคตรโล่งเลยครับ
"ผมก็สนใจนะครับแต่ว่า ผมเก่งไม่เท่าอติรุจเค้าหรอก ผมกลัวว่าถ้าเอาผมไปแข่งผมจะทำให้ทีมแพ้นะสิครับ อติรุจเค้าเก่งคณิตกว่าผมเยอะ"
"อย่าไปมองอย่างนั้นสิมนต์ภัทร มองว่า เราไปหาประสบการณ์และครั้งนี้ก็เป็นงานแค่ระดับโรงเรียนครูก็มองกลุ่มเราเนี่ยแหละแต่น้ำเหนือเค้ามีโครงการแข่งครอสเวิร์ด ครูเลยมองมาที่เธอ"ผมนิ่งคิดอยู่นาน
"ทีนี้ตัดสินใจได้รึยังนะ ถือว่าช่วยครูและกันนะ มนต์ภัทร" สีหน้าครูณวัฒน์อ้อนวอนสุดฤทธิ์ ซึ่งปกติแกจะไม่แสดงสีหน้าแบบนี้กับใคร
"ตกลงครับครูผมจะลงแข่งงานนี้" ผมตอบตกลงไปเพราะอยากช่วยโรงเรียน
"เยี่ยมมนต์ภัทร งั้นช่วงนี้ ทุกเย็นหลังเลิกเรียน เธอมาติวกับครูนะ"ครูณวัฒน์ดูดีใจมาก
"ครูครับทุกเย็นคงจะไม่ได้ครับ เพราะบางวันผมต้องซ้อมมวย"
"เออ นั่นสิครูลืมไปเลย งั้นเธอว่างวันไหนละ"
"ก็ได้วันอังคาร และก็พฤหัสครับ ผมต้องซ้อมมวยค่อนข้างเยอะ"
"หาใครแทนดีนะเดี๋ยวไม่ทันซะด้วย" ครูณวัฒน์บ่นพึมพำ คิดหนัก
"เอ่อ...งั้นเอา.."ผมช่วยครูณวัฒน์คิด
"ไม่ต้องหาและมนต์ภัทร เอาเธอแหละ เธอสนิทกับอติรุจยังช่วยคิดกันได้เอางี้มั้ยหละว่างเสาร์อาทิตย์มาบ้านครูได้มั้ยละเดี๋ยวครูติวให้ที่บ้าน"ครูณวัฒน์กระซิบเพราะถ้าใครรู้ว่าถ้าครูพาเด็กมาบ้านนี่ชะตาขาดเลยครับแต่ครั้งนี้สุดวิสัยจริง ๆ
“ได้เลยครับครูถ้าเสาร์อาทิตย์ ผมไปบ้านครูได้เลย”ผมพูดอย่างดีใจ
"เบา ๆ สิเดี๋ยวใครรู้หมดหรอก มนต์ภัทร เธอเงียบ ๆ เลยนะไม่ต้องไปเที่ยวบอกใครนะว่าครูบอกให้เธอมาบ้าน กับน้ำเหนือ อติรุจเธอก็ไม่ต้องไปบอกนะ เข้าใจมั้ย"
"ครับครูเข้าใจครับ"
"ครูไว้ใจเธอนะ"
"ครับครูผมรับประกันครับ เรื่องนี้จะไม่มีใครรู้ มีผมกับครูรู้กันแค่สองคนครูไว้ใจผมได้เลย"
"ดี"ผมขำในใจ ครูณวัฒน์ไม่เคยทำผิด แถมยังเป็นครูตัวอย่าง เวลาทำผิด ดูเลิกลักเกินจริง
"ครูครับตานิ่ง ๆ หน่อยครับ ตาครูนะ มีพิรุธหมดแล้ว ในห้องนี้ไม่มีใครครับครู"
"เดี๋ยวเถอะเดี๋ยวจะโดนตี" ครูณวัฒน์ดุระคนยิ้ม ผมก็ยิ้มด้วย พร้อมไหว้ลาครู
"งั้นผมขอตัวนะครับ"ผมเดินไป ครูณวัฒน์ส่ายหน้าและก็ยิ้มด้วยความเอ็นดู
"เดี๋ยวมนต์ภัทร" ผมเสียวสันหลังวาบอีกแล้ว ครูพูดเสียงเข้ม ผมหันไป
"มาเอาสมุดไปวางที่โต๊ะด้วยครูจะเคลียเรื่องคนที่ไม่ส่งการบ้าน เอาไว้ในเกะเธอเลยนะ"
"ครับครู"ผมหันไป และโล่งใจเป็นครั้งที่สอง ผมเดินยกสมุดมาไว้ที่ห้องวางไว้ใต้เกะผมและก็ใต้เกะไอ้น้ำเหนือ อยู่ ๆชักหิวน้ำขึ้นมาเลยเดินไปกินน้ำหน้าห้องพักครูฝั่งห้องครูอินทุอรเพราะว่าห้องผมอยู่ใกล้โซนนั้นมากกว่าพอเดินไปก็เห็นครูภัชริกาเดินขึ้นบันไดมาพอดี
"morning จะมนต์ภัทร" ครูภัชริกาใส่ชุดขาว ทักขึ้นมาขณะก้าวขึ้นมา
"morning ครับครู"ผมยกมือไหว้ครูด้วย
"ดื่มน้ำหรอ"
"ครับ"
"ตักให้ครูแก้วนึงสิ"ครูภัชริกาสั่งผมผมก็หยิบแก้วกระดาษที่เป็นกรวยออกมาหนึ่งใบและกดน้ำครูภัชริการับแก้วจากมือผมอยู่ ๆ น้ำมันก็หกรดตัวผมเปียกเต็มไปหมด
"อุ้ย ตายและขอโทษนะ มนต์ภัทร ดูสิ เสื้อเปียกหมดเลย" แต่สายตาแกนี่มองผมหวานเชียวครับครูเอามือมาเช็ดที่ตัวผม
"ไม่เป็นไรครับครูเดี๋ยวมันก็แห้งครับเดี๋ยวผมตักให้ใหม่ครับ"ผมหยิบแก้วกระดาษและกดน้ำให้ครูภัชริกาเค้าใหม่คราวนี้ไม่หกและผมก็กดกินของตนเอง
"ครูแย่จังเลยนะทำน้ำหกใส่เธอหมด"
"ไม่เป็นไรครับครู"ครูภัชริกาดูทำสีหน้ารู้สึกผิดมาก ๆ
"ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ สบายมากครับ" และแล้วก็มีเสียงออดให้ลงไปเข้าแถว ผมไหว้ครู
"ผมลานะครับต้องไปเข้าแถวแล้ว" และผมก็เดินไป ครูภัชริกาคิดในใจ คอยดูนะจะฟาดให้เกลี้ยงแผงเลยกลุ่มนายมนต์ภัทรนี่น่าสนใจ น่าเอามาทำพันธ์และแล้วเธอก็เดินเข้าห้องพักครูไปโดยที่ไม่รู้ว่าครูอินทุอรมองอย่างรู้เท่าทันว่าน้ำที่หกเมื่อครู่ไม่ได้เป็นอุบัติเหตุแต่เป็นการตั้งใจ
………………………………………………………………………………………………………………………
"มดตอมแล้วมึงเมื่อกี้นะ กูเห็นนะ" ไอ้น้ำเหนือมันพูดตอนผมลงบันไดไปเข้าแถวข้างล่าง
"อะไรวะ"
"ก็ครูเค้าอะจับมือมึงด้วย กูเห็นนะ เช็ดเสื้อให้ด้วย" ไอ้น้ำเหนือมันกระซิบ กลัวผมอาย
"มึงนี่ไอ้เหนือ อย่าพูดไป ครูเค้าเสียหาย"ปกติไอ้น้ำเหนือมันจะไม่พูดอะไรทำนองนี้วันนี้ไม่รู้นึกอะไรขึ้นมาและพวกผมก็เดินเพื่อลงไปเข้าแถว เห็นไอ้ปิตานนท์เพิ่งมา
"เร็ว ๆสิไอ้ปิ กว่าจะมา เร็วเข้า เดี๋ยวก็เข้าแถวไม่ทันหรอก"มันกระหืดกระหอบใหญ่เลย
"ไอ้แม็คดูช่วงนี้ มึงจะห่วงไอ้ปิจังเลยนะ มันจะมาสายมาเร็วก็เรื่องของแม่ง"ไอ้รุจบอก
" พวกมึงจะอะไรกับกูนักหนาเนี่ยเรื่องครูธนวรรธน์จบไปมึงก็มาสร้างกระแสเหี้ยอะไรให้กูอีก ฮะและอีกอย่างไอ้ปิมันก็เพื่อนห้องเดียวกัน ก็ต้องห่วงกันดิวะ "ผมพูดขณะเดินลงบันไดไป
“โอเคโอเคกูไม่แซวมึงและก็ได้” ไอ้รุจบอก
"ไอ้แม็คพูดถูกเพื่อนห้องเดียวกัน ก็ต้องห่วงกันและอีกอย่างมันเป็นเด็กใหม่มา เราในฐานะเด็กเก่าก็ต้องดูแล จริงมั้ยวะกูว่า กูจะเอามันเข้ากลุ่มด้วย" ไอ้น้ำเหนือเสริมเมื่อกี้ทำมาแซวกูทีตอนนี้ทำมาเป็นจริงจัง
"พูดเป็นเล่นนะไอ้เหนือ กลุ่มเรามีแต่คนเรียนเก่ง ๆ นะ ยังไม่รู้เลย ว่าเทอมนี้ไอ้ปิมันได้คะแนนเท่าไหร่"
"กูเห็นด้วยกับไอ้เหนือนะดูมันเป็นคนพยายามนะ กับไอ้พวกเด็กที่ไม่เรียนมันก็ไม่ไปอยู่ด้วย กูเห็นมันแดกข้าวก็แดกคนเดียว มีวันนั้นแหละที่มันกินกับพวกเรา เอามันเข้ากลุ่มอีกซักคนก็ไม่เห็นเป็นไรเลย"
"มึงก็ค่อย ๆดูไปและกัน ที่กูเตือน กูไม่อยากให้เป็นแบบเก่า แม่งมาขโมยของพวกเราอุตส่าเก็บเงินซื้อมึงจำไอ้เหี้ยตูนได้ปะ แม็ค แม่งแรก ๆก็เหมือนจะเป็นคนดี หลัง ๆ เป็นไง แกล้งมึงทุกอย่างจนมึงต้องไปต่อยมวยพอตอนนี้มึงไปอยู่ชมรมมวยเต็มตัวแม่งก็ไม่กล้าหือแม่งโคตรสะใจเลยตอนนี้แม่งติดคุกไปแล้วมั้ง ไม่มีใครช่วยเหลือมันหรอก คนอย่างมันต้องเจอแบบนี้ใครเผลอตัวไปช่วยมันกูว่าแม่ง สิ้นคิด ไปเกิดใหม่เป็นควายเหอะคำพูดไอ้รุจแม่งโดนผมเต็ม ๆเลยครับ กูแม่งอยากจะเป็นควายซะตอนนี้แม่งจะหาเรื่องมาให้กูมั้ยเนี่ยไอ้ตูนและผมก็เดินลงไปไอ้รุจมันเป็นโฉงฉางแบบนี้แหละ แต่จริงใจโคตรๆมันนี่สุดยอดเพื่อนเลยครับ
"เออมันเอาไปแล้วก็ให้มันแล้วนะ ไอ้รุจ ตอนนี้มันก็ไม่อยู่แล้ว" ผมบอก
"มึงก็เป็นคนดีซะอย่างเงี้ยไอ้พระเอก เป็นกูนะ อย่าได้มาวุ่นวายเลยมากราบตีนกู กูก็ไม่สนใจมัน"และผมก็เดินไปเข้าแถวพอเข้าแถวเสร็จก็ขึ้นไปสอบเก็บคะแนนวิชาฟิสิกส์ของพี่หมูเลยครับผมก็ทักทายพี่หมูว่าอาจารย์ตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นซึ่งผลคะแนนก็ออกมาเต็ม ซึ่งเป็นเพราะพี่หมูช่วยหรือเปล่าอันนั้น ผมไม่รู้แค่ได้เต็มก็ดีและ
.......................................................................................................................
และแล้วก็ถึงช่วงเย็นผมก็ไปซ้อมมวยวันแรกวันแรก ก็โหดเลยครับให้วิ่งรอบสนาม 1 รอบมีวอร์มอัพบ้าง วิดพื้น 40 ซิทอัพ 40 ลุกนั่งอีก 40 ผมคิดว่ามันโหดมากดีนะที่ผมออกกำลังกายสม่ำเสมอแต่ตอนเดินกลับบ้านนี่แม่งระบมเลยครับแม่งปวดไปหมดทั้งตัวนั่งรถสองแถวไปที่ตึกแถวโทรม ๆเห็นพวกกลุ่มเด็กแว้นมันนั่งอยู่เต็มและพี่เวียร์แม่งจะโหดไปไหนเนี่ย
"เอ็งมานี่ดิ" พี่เวียร์หัวหน้าแก้งค์เป็นคนพูด
"อะไรพี่"ผมหันไป
"เอ็งพูดแค่คำว่าอะไรหรอและครับหายไปไหน"
"อะไรครับพี่"ผมชักแม่งรำคาญ กูซ้อมมวยมาเหนื่อย ๆ แม่งยังมาหาเรื่องกูอีก
"บังเอิญมันมีคนเห็นว่าไอ้ตูนนะ มันออกมาจากตึกมึง มึงช่วยมันรึเปล่า"
"เปล่านี่ครับ"ชิบหาย ไอ้สัตว์ เอาและไง งานนี้ของจริง นิ่งไว้ ไอ้แม็ค นิ่งไว้
"มึงแน่ใจหรอมันออกมาตอนตี 5 ได้นะ"
"ครับแน่ใจนะครับ"
"ดีและถ้ามึงแน่ใจ เพราะตอนเนี้ย กูเป็นสายให้ตำรวจถ้ารู้ว่าใครช่วยเหลือมันตาย"สีหน้าพี่เวียร์หัวหน้าแก้งเด็กแว้นโคตรหน้ากลัวเลยครับ ผมงี้หน้าซีดเลย
"พี่ผมจะไปช่วยได้ไง ผมไม่ถูกกับมัน ผมไปและ ผมมีการบ้านเยอะ"ผมรีบกลบเกลื่อนและเดินขึ้นบันไดไป
"เวียร์มึงไปขู่น้องมันอย่างนั้น ดูดิ วิ่งแจ้นไปนั่นและ" พี่เติ้ลบอก
"กูว่าน่ารักดีวะดูดิ กลัวใหญ่เลย กูชอบแกล้งมันวะ ไอ้เด็กคนนี้ไม่รู้เป็นไร กูชอบ"พี่เวียร์ยิ้มออกมาโดยที่ไม่รู้ตัวว่าพวกนั้นมันมองอยู่
"เมื่อกี้มึงว่าไงนะเวียร์มึงชอบมันหรอ" พี่ซีถามไปยิ้มไป
"เอาแล้วหัวหน้าเรา หลงรักเด็ก ม ปลาย" พี่เอลูกสมุนบอก
"เฮ้ยมึงจะบ้าหรอ กูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น กูหมายถึงชอบแกล้งโว้ย ชอบแกล้ง"
"จริงหรอวะ"พี่เติ้ลถาม
"เหี้ยเติ้ลนี่เดี๋ยวกูก็ต่อยหรอก"
"อั่นแนะ เขินเขิน" พี่เติ้ลหันมาแซว
"ฮุ้ย"พี่เวียร์ฉุนและเดินไปทางอื่น พวกสมุนนั่งขำอยู่ที่มอร์เตอร์ไซค์
"เฮ้ยและถ้าเผื่อมันช่วยไอ้ตูนมาจริง ๆ มึงจะบอกตำรวจมั้ยวะ" พี่ซีถาม
"ไม่หวะสงสารมัน ไอ้เด็กนั่นนะ มันไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอกถ้าเกิดมันทำจริง ๆไอ้ตูนก็คงจะขู่มันแหละ ที่มันไปอยู่ชมรมมวยก็คงเป็นเพราะไอ้ตูนแม่งแกล้งมันบ่อย ๆไอ้เด็กแม็คเนี่ย มันเป็นคนดี เมื่อกี้ กูแกล้งมันไปอย่างนั้นแหละ"
"มึงดูดิเฮียเวียร์ผู้โหดเหี้ยม ปกป้องอะ พี่เอ ผมยังไม่รู้ชื่อมันเลย พี่เวียร์รู้ชื่อด้วยว่าชื่อแม็ค"
"น้องแม็คน้องแม็คของพี่เวียร์" พี่ซีแซว
"พวกมึงนี่กูไปแดกข้าวและ"ว่าแล้วพี่เวียร์ก็เดินข้ามถนนไปด้วยความโมโหและสั่งข้าวทำเสียงดังกลบเกลื่อนไอ้พวกนั้นเล่นเอาซะกูอาย และว่าแต่ทำไมกูต้องอายวะ พี่เวียร์คิดแต่เดี๋ยววันหลังต้องเตือนไอ้เด็กแม็คซักหน่อยว่าอย่าช่วยใครเลอะเทอะความเดือดร้อนจะมาเยือน เพราะจริง ๆ แล้ว ตน รู้อยู่เต็มอกว่าไอ้แม็คมันช่วยเหลือไอ้ตูนแต่เรื่องนี้จะไม่กระจายไปถึงเพื่อน ๆในกลุ่มเด็ดขาดเพราะหากรู้ไอ้พวกนั้นต้องปากมากพูดกันไปพูดกันมาไปถึงหูตำรวจชัวร์ สู้เก็บเอาไว้เองอย่างนี้จะดีกว่า
ตอนที่15 ท้าทายอำนาจ
ผมโคตรเบื่อพวกเด็กแว้น วันนี้กูจะเจออะไรอีกมั้ยเนี่ยบอกกับตัวเองต่อไปนี้จะไม่ช่วยเหลือใครอีกแล้วผมเปิดประตูห้องเปิดไปก็ตกใจเพราะเจอแม่นั่งอยู่
"อ้าว แม่หวัดดี" ผมยกมือไหว้แม่ ซึ่งแม่มาอยู่ผมก็ไม่ได้รู้สึกปลอดภัยขึ้นมาเลยหนำซ้ำ แม่ยังกลัวไอ้พวกเด็กแว้นอีกด้วยผมเปิดฝาชี สภาพคือไม่มีอะไรเลยนอกจากปลากระป๋องผมดูแล้วน้ำตาแทบเล็ดเนี่ยแหละนะ เค้าเรียกว่าความจนใครไม่มาสัมผัสไม่รู้หรอก ว่าความจนเป็นอย่างไร หลายครั้งที่ผมเห็นแม่ร้องไห้เพราะไม่มีอะไรกิน แต่แม่ก็อดเพื่อให้ลูกได้กิน ส่วนตนเองกินน้ำเปล่าแทน
"มีปลากระป๋องแนะลูก"คำพูดยิ่งตอกย้ำว่าเรามีแต่ปลากระป๋อง
"ครับแม่"ผมตอบและเงียบ
"แม่กินอะไรรึเปล่า ผมออกไปซื้อมาให้"
"และเอ็งมีตังค์หรอ"คำพูดของแม่ทำให้ผมต้องหันหน้าไปทางอื่นกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาทั้งที่ตัวเองก็เหลือเงินอยู่ 100 บาทและต้องใช้ให้ได้ถึงวันศุกร์ก็ไม่ใช่เงินที่ไหนหรอกคือเงินที่ครูธนวรรธน์ให้นั่นเอง
"มีสิครับแม่" ผมหันไปยิ้มและตอบอย่างภาคภูมิใจ
"แม็คมีของเอ็งนะ มีเท่าไหร่ ข้ารู้นะ ว่าเอ็งก็ไม่มีเหมือนกัน ลำพังเอ็งประกวดสุนทรพจน์นานๆ เค้าก็จะจัดกันที เอ็งจะได้ซักกี่บาทกันเอง"ผมไม่บอกแม่ว่าตอนนี้ผมอยู่ชมรมมวยแล้ว
"แม็คเอ็งเก็บเงินไว้ใช้เถอะ ช่วงนี้ข้าช๊อตเงินเนี่ยเอ็งต้องเก็บไว้ใช้ถึงวันศุกร์"
"ครับแม่"
"เรานะมันจนนะแม็ค เพราะฉะนั้น อาหารนอกบ้านนะอย่าไปกินบ่อยนัก มันเปลือง" นั่นสิ ช่วงนี้ผมกินโจ๊กที่ร้านทุกวันเพราะบางทีตื่นหุงข้าวไม่ทัน หม้อข้าว เราก็แอบเอาเข้ามา ทั้งที่กฎของที่นี่เค้าไม่ให้ทำ
"มีสิแม่ แม็คเพิ่งไปประกวดมาผมได้เงินมาเยอะเลยเดี๋ยวแม็คลงไปซื้อกับข้าวให้นะ"ผมนะสงสารแม่ที่แม่กินแต่ปลากระป๋องจนจะเป็นปลากระป๋องอยู่และ ผมก็รู้นะ ว่ากินบ่อย ๆไม่ดีแต่ทำไงได้ คำว่าเรามันจน มันค้ำคออยู่ ผมเลยลงออกมาข้างล่างแม่ผมอยู่ภายในห้องถอนหายใจ เพราะรู้ทั้งรู้ ว่าลูกของตน โกหก
.......................................................................................................................
"ไปไหนจ๊ะเด็กน้อย เดินระวัง ๆ นะ เดี๋ยวสะดุดขวดนม" พี่เวียร์หัวหน้าแก้งพูดขึ้นมาอีกผมชักจะรำคาญแต่ครั้งนี้เจอตีนก็เจอ
"พี่พี่จะอะไรกับผมกันนักกันหนา พี่แซวคนอื่นไม่เป็นเลยหรอไง ทำไมผมมันดูเด็กปัญญาอ่อนขนาดนั้นเลยหรอ"
"อ้าวเฮ้ยกูพูดกับมึงดี ๆ"
"หรอพี่ นี่พี่พูดดีแล้วนะพี่อยากมีเรื่องกับผม พี่ก็บอกมาเลย"
"มึงจะทำไมกู"พี่เวียร์บอก ดูท่าทางโมโห
"เฮ้ยไอ้เวียร์ พอเหอะ"
"ผมไม่ทำไมหรอกผมก็ยืนให้พี่ต่อยให้สาแก่ใจพวกพี่ไง พี่เกลียดผมทำไมผมไปทำความเดือดร้อนอะไรพี่ถ้าพี่ไม่อยากให้ผมอยู่ที่นี่นะ พี่บอกผมมาเลยพรุ่งนี้ผมจะย้ายออกเดี๋ยวนี้แหละผมเบื่อ ผมเหนื่อย ผมเหนื่อยจากที่โรงเรียนแล้วและผมต้องมาเจออะไรอีกก็ไม่รู้เอาเป็นว่าพี่บอกมาเลย ว่าจะให้ผมอยู่ หรือผมไปผมจะได้ไม่ต้องยืนขัดตาพี่อยู่นี่ไง"ว่าแล้วน้ำตาผมก็ไหลออกมาไหนจะต้องหาเงินจากการต่อยมวยไหนจะต้องมาโดนเหี้ยไรที่ไร้สาระพวกนี้อีกและผมก็เดินไปเลย พี่เวียร์ยืนนิ่งเลยครับ
"มึงเป็นไงน้องเค้าร้องไห้เลย กูบอกแล้ว อย่าไปแซวมันมาก มึงเห็นมันเด็กเรียนมึงก็แซวใหญ่เลยนะ"
"แรงไปหรอวะ"พี่เวียร์หน้าเสีย
"แรง"พวกสมุนพร้อมใจกันพูด
"มึงเล่นน้องเค้าทุกวันเลยเป็นกู กูก็รำคาญ" พี่เอบอก
"โห่ก็กูเห็นว่าติ๋ม ๆ น่าแกล้งดีนี่หว่า กูไม่คิด ว่าเด็กมันจะเครียด"พี่เวียร์พูดตอบ
"เดี๋ยวเกิดเด็กมันคิดสั้นฆ่าตัวตายขึ้นมามึงว่าไง ไอ้เวียร์" พี่เอบอก
"หรอวะขนาดนั้นเลยหรอวะ" พี่เวียร์หน้าเสีย
"เวลามันเดินกลับมานะมึงก็ขอโทษเด็กมัน และมันบอกว่ามึงแค่ล้อเล่น"
"อย่างข้าเนี่ยนะต้องไปขอโทษไอ้เด็กติ๋ม ๆ ม ปลาย"
"เอองานนี้มึงผิด" พี่เอย้ำ
"เออ ๆๆๆๆก็ได้ ๆๆๆๆๆ"
........................................................................................................................
ผมสั่งผัดกระเพราเสร็จและก็ออกมายืนข้างนอกเตรียมข้ามถนนผมพลางคิดพรุ่งนี้กูจะเอางัยดีวะกับเรื่องไอ้ตูนดูท่าทางข่าวแม่งจะแรงขึ้นจังหวะที่ข้ามถนนผมเหมือนถูกคว้าจากมือใครก็ไม่รู้ผมเสียหลักกอดผู้ชายคนนั้น
"มนต์ภัทรเธอข้ามถนนยังไง ไม่ดูรถเลย เกือบโดนชนแล้วนะ"
"เฮ้ยไอ้เวียร์ เด็กมันจะฆ่าตัวตายจริง ๆด้วย เอ็งอะ ดีนะ ที่ครูมันช่วยเอาไว้ทัน"พี่ซีพูดพี่เวียร์มองด้วยความตกใจ เข้าใจผิด นึกว่าผมจะฆ่าตัวตาย
"ขอบคุณครับครู" ผมเงยหน้าขึ้นไปคือครูธนวรรธน์นั่นเอง
"มนต์ภัทรเธอดูรถยังไง เป็นอะไร เหม่อลอยใหญ่เลย ดีนะที่ครูอยู่ที่นี่"ผมมองแล้วก็ซาบซึ้งกับครูธนวรรธน์นี่ถ้าไม่เกิดข่าวลือครูกับผมผมคงอยากสนิทกับครูมากกว่านี้
"และนี่มาซื้ออะไรมนต์ภัทร"
"ผัดกระเพราครับแต่นี่มันคงแตกหมดแล้ว"
"มาครูซื้อให้ใหม่"
"ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวใครมาเห็นเข้า มันไม่สมควร" ผมรีบตอบ เดี๋ยวจะเจอข่าวลืออีก
"ทำไมถ้าครูซื้อให้ มันคงไม่ค่อยอร่อยใช่มั้ย มนต์ภัทร" ครูธนวรรธน์ชักโมโหเพราะสิ่งที่ตนทำคือความหวังดี แต่มนต์ภัทรกลับคิดเล็กคิดน้อยอะไรก็ไม่รู้
"ไม่ใช่อย่างงั้นครับผมไม่อยากรบกวน" ครูธนวรรธน์หันไปทางอื่น
"และทีนายหมูนักศึกษาฝึกสอนที่มาใหม่ละมนต์ภัทรวันนั้นครูเห็นเค้าอยู่กับเธอในห้องด้วยนะ" ผมเงียบ ได้แต่ยืนก้มหน้า
"พาครูขึ้นห้องอย่างนั้นคิดว่าสมควรมั้ย มนต์ภัทร"ครูธนวรรธน์หันมามองหน้าผม หน้านิ่ง ๆของครูคำพูดครูที่เรียบๆของครูธนวรรธน์เล่นเอาผมเงียบ ตอบไม่เป็น ความกลัวเข้ามาแทนที่
"ไม่สมควรครับ"ผมตอบเบาๆ
"และเธอทำทำไมละไม่กลัวใครเค้านินทาเอาหรอ ว่าแอบคบกัน ทีครูเธอระวังสารพัด ทั้งที่ครูไม่ได้หวังและคิดอะไรกับเธอเกินนักเรียน"ผมเงียบครับ เถียงไม่ออก
"ผมขึ้นแล้วนะครับครู"
"หรือว่าที่เธอหลบหน้าหลบตาครูเธอกลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้ใช่มั้ย เพราะจริง ๆ แล้วเธอชอบครูเธอคิดกับครูเกินกว่าครูนักเรียนละ" ครูธนวรรธน์ตะโกนใส่หน้าผม
"ไปกันใหญ่แล้วครับครูผมขึ้นแล้วครับ" ผมเดินข้ามถนนไปอีกฝั่ง
"ครูคิดถึงเธอนะมนต์ภัทร"ครูธนวรรธน์แกล้งผม ดันตะโกนข้างฝั่งถนนมาเลยครับ ผมงี้โคตรอายแม่ค้าผัดกระเพราเลยครับครูธนวรรธน์เล่นเอาผมไปไม่เป็น
......................................................................................................................
"เฮ้ยน้อง"พี่เวียร์รีบบอกแต่ผมไม่ฟัง คงจะแซวอะไรอีก ผมเลยเดินขึ้นบันไดไป ไม่ยอมมองหน้าพี่เวียร์
"ไงน้องมันโกรธมึงแล้ว มึงรีบตามขึ้นไปพูดดิ" พี่เวียร์อิดออด
"ไอ้แม็คกูขอโทษ กูแค่ล้อเล่นกับมึง มึงอย่าโกรธกูนะ กูเห็นว่ามึงน่ารักดี"พี่เวียร์ตะโกนขึ้นมา ผมหันไป จะมาไม้ไหนอีกวะแต่ผมก็เดินขึ้นไป
"ไอ้เวียร์ทำไมมึงขอโทษต้องบอกว่าน้องมันน่ารักด้วยหละวะ" พี่เอบอก
"ไม่ต้องบอกว่าน่ารักก็ได้นี่หว่า"พี่ซีบอก
"มึงก็อย่าไปยุ่งกับน้องแม็คนะเค้าเป็นเด็กพี่เวียร์"
"เฮ้ยพวกมึงนี่ จะเอางัยกับกูกันแน่"พี่เวียร์ทำหงุดหงิดและเดินไปข้างร้านตรงข้ามสั่งน้ำหวานกินให้หายกลุ้มใจสับสนตัวเอง ทำไมต้องบอกว่ามันน่ารักด้วยวะ หรือว่า เราจะ เห้ยไม่น่าเราแมนทั้งแท่ง พี่เวียร์คิด
........................................................................................................................
ผมเคาะประตูและเดินเข้าห้องไป
"ทำไมผัดกระเพรามันแตกเละเทะอย่างนี้หละวะ"แม่ผมบอก
"อ่อผมหกล้มนะครับ แม่"
"แม็คเอ็งรู้มั้ย คนที่โกหกไม่ได้ คือตัวเองนะ เมื่อกี้นะ ข้ามองอยู่เอ็งจะโดนรถชน ดีนะที่ผู้ชายคนนั้นเค้าช่วยมึงไว้ ไม่งั้นเอ็งได้ตายไปและ"
"แม่"ผมเหวอ
"และเอ็งเหลือเงินเท่าไหร่ข้าเอาความจริงนะ แม็ค ไม่เอาโกหก"
"70 ครับ"ผมบอกกับแม่ตามจริง เพราะผัดกระเพราก็ 30 เข้าไปแล้ว
"อะ เอาไป 100"
"และแม่"
"ข้ามีอยู่แล้วนะข้านะ ยังพอหาได้ที่โรงงาน แต่เอ็งนะ ยังอยู่ในวัยเรียนเอ็งก็ต้องเรียนไม่ต้องมาห่วงข้าข้าอยู่ที่โรงงานเพื่อนหาอะไรมาให้ข้ากินเยอะแยะ ห่วงแต่เอ็งเหอะแดกแต่ปลากระป๋อง"
"แม็ค เอ็งนะเป็นความหวังของข้า เอ็งต้องตั้งใจเรียนนะ กิจกรรม ก็ร่วมได้แต่ต้องไม่เสียเรียนต่อไปเอ็งจะได้เป็นเด็กทุนมหาลัยจะได้ไม่ต้องเสียเงินเรียน เข้าใจมั้ย"
"ครับแม่"
"อะ ไหน ๆซื้อมาและ ก็กินกัน" ผมไปเตรียมจาน เตรียมข้าว วันนี้ข้าวผัดกระเพราอาหารสิ้นคิดของใครหลายคนดูจะเป็นมื้อพิเศษสำหรับผมคนที่อยู่แฟลทจะรู้ว่าเค้าไม่ให้ทำอาหารนอกจากแอบทำและที่ ๆผมอยู่แม่งเข้มงวดชิบหาย ผมก็นั่งกินไปมีความสุขไปตามประสาแม่ลูกถึงแม้บางวันจะสุกๆ ดิบ ๆก็ตามผมมองเห็นผัดกระเพราและน้ำตาแทบไหลแทนที่จะได้กินดี ๆ แบบคนอื่นเค้าต้องมากินทั้งที่ขาด ๆ เลือดยังไหลที่หัวเข่า
"แม็ค ข้าว่าเอ็งทำแผลก่อนดีกว่า เลือดเต็มขาเลย ดีนะ ที่ผู้ชายคนนั้นเค้าช่วยไว้"
"เค้าเป็นคุณครูแม็คเองแหละแม่"ผมบอกแม่ตามความจริง
"อ้าว หรอวะพรุ่งนี้เอ็งต้องขอบคุณเค้าอีกทีนะ เข้าใจเปล่า"
"ครับแม่"ผมกับแม่นั่นกินผัดกระเพรากับข้าวกันสองคนแม่ลูกผัดกระเพราก็สุดหรูแล้วสำหรับเราน้ำเปล่าเย็น ๆ คนละแก้วแค่นี้ก็อิ่มไปอีกมื้อ ชีวิต จะเอาอะไรมากเสร็จแล้วผมก็อ่านหนังสือและไปนอนในขณะที่ผมไปนอนก็มีเสียงเคาะประตูผมเดินไปเปิด เปิดไปเจอพี่เวียร์แม่ผมดูตกใจและกลัวมาก
"พี่จะด่าอะไรผมอีก"ผมได้แต่ยืนก้มหน้า
"ทำไมเอ็งพูดอย่างนั้นหละที่ข้าขึ้นมาหาเอ็งเนี่ย ข้าตั้งใจจะมาขอโทษ" พี่เวียร์ยิ้ม ผมแปลกใจได้ยินอะไรผิดไปรึเปล่า
"และเป็นไงที่ขานะ เจ็บมากมั้ย ทำไมจะต้องข้าตัวตายด้วยวะ เอ็งนี่ จริง ๆเลย"พี่เวียร์หัวหน้าแว้นพูด เล่นเอาผมงง อะไรวะ ข้าตัวตาย
"ใครฆ่าตัวตายพี่"ผมงง
"ยังจะมาถามก็เอ็งนะสิ เดินไปให้รถชนเมื่อกลางวัน ข้าแซวแค่นี้ ถึงขนาดอยากจะลาโลกเลยหรอวะ"
"ไม่ใช่และพี่ผมเดินไม่ระวังเอง" ผมยิ้ม
"เอ็งอย่าโกรธข้าเลยนะแม็คข้าก็แซว ๆ สนุกปากไปอย่างงั้นเองแหละ ข้าไม่ได้เกลียดเอ็งเลยนะ เอ็งรู้ไว้ด้วยแม็ค รู้เปล่า"พอพูดเสร็จยิ้มใส่สะงั้น เวลายิ้มนี่คนละแนวเลยครับผมรู้ได้เลยว่าครั้งนี้เป็นยิ้มที่จริงใจไม่ได้แกล้งแซวแบบเมื่อก่อน
"ครับพี่เวียร์"
"ข้าไปและเจอกันนะ" ว่าแล้วผมก็ปิดประตู พอปิดประตูปั๊บ ผมคิดนี่มึงยังอยากเจอกูอีกหรอ ส่วนแม่ผมก็ถาม
"ไอ้นั่นมันหัวหน้าแก้งนี่มันมาขู่อะไรเอ็งวะ เอ็งระวัง ๆ ไว้นะ ไอ้พวกนี้ มันอันธพาล"
"ไม่มีอะไรหรอกแม่พี่เค้ามาตามหาคนนะ"
"แน่นะ ไอ้แม็ค"แม่ผมมีกังวลอย่างเห็นได้ชัด
"แน่สิ แม่ไปนอนกันเถอะ" ว่าแล้วผมกับแม่เข้านอนผมเป็นคนที่นอนเร็วเพราะตอนเช้าจะต้องวิดพื้น ต้องออกกำลังกายเราอยู่ชมรมมวยแล้วเราต้องฟิตอยู่เสมอ พรุ่งนี้อะไรจะเกิด ก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปในใจคิดจะต้องขยันเรียน จะได้หลุดพ้นจากความจน
……………………………………………………………………………………………………………………
ตอนที่16 เตรียมสอบเก็บคะแนน
วันนี้ผมไปโรงเรียนด้วยความกังวลกังวลว่าถ้าหากครูฝ่ายปกครองรู้เรื่องที่ผมช่วยเหลือไอ้ตูนผมเคารพธงชาติเสร็จและก็เดินเข้าห้องครูณวัฒน์โฮมรูมเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาครูณวัฒน์ได้ให้ข้อคิดเกี่ยวกับการเตรียมตัวอ่านหนังสืออยู่เสมอเราไม่ควรประมาทเพราะช่วงนี้ก็ใกล้สอบแล้ว และก็บอกว่าพรุ่งนี้มีการสอบเก็บคะแนนพอเสร็จแล้วครูณวัฒน์ก็มองมาทางผม
“มนต์ภัทรเดี๋ยวช่วงพักเบรก นำสมุดมาส่งที่โต๊ะครูด้วย ”
“ครับ ครู” ผมนั่งเรียนจนกระทั่งถึงช่วงเบรกก็เก็บสมุดของเพื่อนๆไปส่งที่โต๊ะครูณวัฒน์ เห็นครูนั่งอยู่พอดี ผมก็เคาะประตูตามมารยาทและเดินเข้าไป
“มนต์ภัทรพรุ่งนี้ตอนเย็นเธอไม่มีซ้อมมวยใช่มั้ย”
“ครับไม่มีครับ”
“อืม ดีและเดี๋ยวพรุ่งนี้ครูจะติวคณิตศาสตร์ให้ ที่คุยกันไว้นะ ที่ว่าจะให้ประกวดแข่งคณิตคิดเร็วกับอติรุจนะเธอยังจำได้ใช่มั้ย”
“ครับจำได้ครับ” และผมก็กลับเข้าไปเรียนและก็มีกิจวัตรประจำวันเหมือนทุกวันที่ผ่านมาผมเดินไปที่โรงอาหารกับพวกไอ้รุจไอ้เหนือแต่วันนี้ผมชวนไอ้ปิตานนท์มันมากินด้วยก็อย่างที่เคยบอกแหละผมอยากจะช่วยเหลือมัน เห็นมันเป็นเด็กใหม่ที่ดูตั้งใจเรียนแต่ผลสอบกลับปานกลางของแบบนี้ ผมคิดว่า ทำแล้วได้บุญทั้งที่ไอ้รุจมันไม่ค่อยเห็นด้วยซักเท่าไหร่เพราะเข็ดจากไอ้ตูนแต่ผมนะสินิสัยชอบช่วยเหลือคนมันซะแล้ว
“เฮ้ย ปิกินข้าวด้วยกันดิ เสร็จแล้วจะได้ฝึกทำโจทย์เลขกันด้วย” ผมพูด
“เออ ได้ดิขอบคุณนะ ที่พวกนายช่วยติวให้ ไม่เข้าใจหลายข้อ ถามครูณวัฒน์ก็ไม่กล้าวะ กลัว” ไอ้ปิบอกความรู้สึกในใจออกมา
“อะไรวะครูเค้าไม่มีอะไรหรอกเค้าก็แค่เป็นคนที่เจ้าระเบียบและตรงเวลาก็เท่านั้นเอง จริงๆแล้ว เค้าไม่ดุหรอก คนที่ตั้งใจเรียน ทำงานส่ง คนไหนทำผิดมา เค้าก็ให้ไปแก้ ไม่เคยด่าเด็กโดยไม่มีเหตุผลเค้าทำคนให้เก่งมาหลายคนแล้วนะ เราเองที่ทำเลขได้ก็เพราะครูณวัฒน์” ไอ้รุจพูด
“โห มึงมาเป็นชุดเลยนะ พูดอย่างกะเคยอยู่กับครูณวัฒน์มาตั้งแต่เกิด” ไอ้น้ำเหนือบอกว่าแล้วผมพวกผมสี่คนก็เดินไปสั่งอาหารเลือกร้านข้าวมันไก่แหละ สั่งกันสี่จานเลยง่ายดีจะได้ไม่ต้องเสียเวลามาเลือกกับข้าวเรากินกันไม่พูดอะไรสักคำเพราะพรุ่งนี้เทสท์ กินเสร็จ เราเลยติวกันยกใหญ่เรียกว่าจัดหนักจัดเต็มกันเลยทีเดียว พออ่านหนังสือติวอะไรกันเสร็จสรรพผมก็รีบขึ้นห้องเนิ่น ๆ และอ่านหนังสือกันต่อ เพราะคาบต่อไปคือภาษาอังกฤษครูอินทุอร และวันนั้นทั้งวันผมก็ตั้งใจเรียนจนลืมคิดเรื่องไอ้ตูนไปเลยและข่าวลือผมกับครูธนวรรธน์ก็ไม่มีแล้วทำให้ผมมีสมาธิในการเรียนมากยิ่งขึ้นพอช่วงเย็นก็ลงมาข้างล่างเพื่อที่จะกลับบ้าน ผมรอที่ป้ายรถเมล์ พวกไอ้เหนือ ไอ้รุจและไอ้ปิมันกลับไปกันแล้ว เพราะคนขับรถไอ้เหนือเค้ายาพาไปส่งระหว่างวันผมได้มีโอกาสคุยกับไอ้ปิตานนท์เห็นไอ้ปิบอกว่าอยู่กับพ่อเลี้ยงอะไรสักคนที่เชียงใหม่นี่แหละรู้สึกว่าจะชื่อแทนไทผมคลับคล้ายคลับคลา แต่เคยได้ยินมาว่าที่สวนของพ่อเลี้ยงมีเด็ก ๆ เยอะและส่งให้เรียนกันทุกคน ผมได้ยินแล้วก็ชื่นใจแทนมีคนดี ๆ อย่างนี้สินะแผ่นดินถึงจะสูงขึ้น “งัย มนต์ภัทร ยังไม่กลับบ้านอีกหรอกลับกับครูมั้ย” ผมหันไปที่ปลายเสียงคือครูธนวรรธน์คนเก่านี่เองนั่งรถมาเลยครับผมละเข็ดกับการถูกนินทา ผมเลยบอกว่า
“อย่าดีกว่าครับเดี๋ยว…….” ทันใดนั้น พี่เวียร์ขี่รถมอร์เตอร์ไซค์มาพอดี
“มา ขึ้นรถมากลับ ๆ ข้า” พี่เวียร์เหลือบไปเห็นครูธนวรรธน์ “อ้าวครู หวัดดีครับ” พี่เวียร์ไหว้ครูธนวรรธน์อย่างแมน ๆ
“แผลที่ขาหายรึยังหละเป็นอะไรมากมั้ย ช่วงนี้อย่าต่อยมวยนะ”
“เออหายแล้วครับ และผมนัดพี่เวียร์เค้าให้มารับครับ เออ..ครูครับทีหลังไม่ต้องรับส่งผมแล้วก็ได้ครับ ผมเกรงใจและอีกอย่างมันดูไม่เหมาะสมด้วย ผมลานะครับ” ผมตอบเป็นชุด
“ได้สิมนต์ภัทร ถ้าเธอลำบากใจขนาดนี้ ครูทำได้ ต่อไปนี้ครูจะไม่ทำให้เธออึดอัดใจอีกครูจะวางตัวให้เหมาะสมกว่านี้” และครูธนวรรธน์ก็ขับรถไปเลยแต่สิ่งที่สะท้อนกับมายังจิตใจผมมันทำไมได้เป็นความสบายใจแต่ทำไมผมใจหายที่ครูธนวรรธน์ขับรถจากไปการขับรถไปครั้งนี้เหมือนผมเหลืออยู่ตัวคนเดียวทั้ง ๆที่มีพี่เวียร์อยู่ด้วย
“ยืนเอ๋ออยู่ได้ขึ้นรถข้าสิวะ” พีเวียร์บอกผมเลยขึ้นรถมอร์เตอร์ไซค์พี่เวียร์ไประหว่างทาง ผมนั่งเงียบได้แต่คิดว่าเราพูดกับครูค้าแรงไปรึเปล่าแต่คำพูดก็ดูธรรมดา ๆแต่ทำไมผมดูสีหน้าครูธนวรรธน์ออกว่าทั้งโกรธทั้งเสียใจเราพูดแรงไปรึเปล่าวะ คำถามนี้มันวนเวียนในใจ
“เป็นไรวะ แม็คนั่งหน้าจ๋อยเลย” พี่เวียร์หันมา
“เปล่านี่ครับพี่เวียร์”
“ฟังกูชัด ๆนะแม็ค มึง โก หก”โหพี่เวียร์นี่จริง ๆ เลย รู้ด้วย
“พี่เวียร์จะมารู้ได้งัย”
“โห่ ไอ้แม็คไอ้เด็กเมื่อวานซืน กูผ่านโลกมามากกว่ามึงเยอะ แค่มองตามึงแค่นี้ กูก็รู้แล้วว่ามึงโกหกมึงกังวลเรื่องอะไรอยู่บอกกูได้นะ”
“เปล่านี่ครับไม่มีอะไร” ใครจะกล้าบอกความจริงเรื่องเมื่อครู่
“หรอวะมึงยังไม่พร้อมบอกก็ไม่เป็นไร เอาไว้มึงพร้อมค่อยบอกก็ได้” และพี่เวียร์ก็ขับรถไปเรื่อย ๆ
“ว่าแต่ไอ้ครูคนเมื่อกี้เค้าดูเป็นห่วงมึงนะ ทำไมมึงไปตอบเค้าอย่างนั้นวะ กูว่ามันดูไม่ค่อยสุภาพเท่าไหร่นะ”
“งั้นหรอครับ” คำพูดสั้น ๆ ทำให้ดูเยือกเย็นจนดูน่ากลัว
“ถ้าพรุ่งนี้มึงไม่สบายใจก็ไปขอโทษครูเค้าและกันอันนี้กูแนะนำนะ” ผมไม่คิดเลยว่าลุคแบดบอยอย่างพี่เวียร์จะดูเป็นคนสุภาพอ่อนโยนกับครูธนวรรธน์ ทีกับครูณวัฒน์ ดูพี่เวียร์แข็งกร้าวมากและแล้วก็มาถึงหน้าตึกแถวผม พวกเพื่อนพี่เวียร์ยืนรออยู่หน้าหอ
“อั้นแนะเดี๋ยวนี้มีไปรับไปส่ง รักจริงหรอวะ คนนี้” พี่เติ้ลบอกพลางยิ้มไปด้วย
“เดี๋ยวจะเจอตีน” พี่เวียร์หันไปบอกด้วยความโมโหเล่นเอาพี่เติ้ลเซ่อแดก
“คิดแล้วก็นึกถึงไอ้ตูนไม่รู้ป่านนี้ หนีตำรวจไปถึงไหนแล้ว มันไม่น่าหลงทางเดินผิดเลย” พี่เติ้ลบอก
“เปลี่ยนเรื่องเลยนะมึงไอ้เติ้ล แต่ช่างแม่งเหอะหวะ มันเลือกของมันเองแต่ข้าได้ยินตำรวจเค้าพูดกันนะว่าถ้าใครให้ความช่วยเหลือมันนะมีโทษเท่ากันเลย แต่ถ้ายอมไปสารภาพตอนนี้ โทษหนักจะกลายเป็นเบา” พี่เวียร์พูดดังจนผมได้ยินหนาวไส้เลยครับรีบขึ้นไปอ่านหนังสือหนังหาเตรียมสอบเทสท์พรุ่งนี้
ตอนที่17 วันสอบเก็บคะแนน
ผมเดินขึ้นไปบนเพื่อเตรียมสอบเก็บคะแนนในวันพรุ่งนี้ผมเห็นข้อความแปะอยู่หน้าประตู"ต่อไปพี่สัญญา จะไม่ทำแบบนี้อีกพี่เอาขนมกับโจ๊กมาฝาก" ผมแปลกใจ ใครวะกระดาษสีฟ้าครับเป็นโพทส์แทป
"ชอบมั้ยวะแม็ค ขนมปังสังขยา" เสียงคุ้น ๆหันไปคือพี่เวียร์นั่นเอง ใส่เสื้อซะสีชมพูซะด้วย ปกติใส่แต่สีเข้ม ๆวันนี้จะแนวไหน
"อ้าว พี่เวียร์ นึกว่ากลับไปแล้วสะอีก เรื่องมันแล้วไปแล้วน่า"ผมยิ้ม พี่เวียร์ดีใจมาก
"งั้นหรอวะ งั้นมากินโจ๊กกัน กูซื้อที่ร้านข้างหน้าอพาร์ทเม้นท์แดกกับปลาท่องโก๋อร่อยนะ กูซื้อมาสองถุงพอดี" ตามจริงพี่เวียร์ไม่ต้องมาเอาใจผมขนาดนี้ แต่ไหนๆ พี่เวียร์ซื้อโจ้กมาแล้วผมปฏิเสธ ก็กระไรอยู่ผมเลยหยิบกุญแจจากในกระเป๋าให้พี่เวียร์เข้าห้องไปเตรียมถ้วยมาสองใบพร้อมน้ำเย็น ๆพี่เวียร์ทำดีเกินแบบนี้มันมีอะไรรึเปล่าวะ เค้าจะทำอะไรกูมั้ยวะเค้าหมั่นไส้กูรึเปล่าผมเริ่มกลัว ๆ พี่เวียร์เทโจ๊กใส่ถ้วย ผมเทน้ำใส่แต่แม่งไม่กล้ากินพี่เวียร์กินโจ๊กกับปลาท่องโก๋อย่างเอร็ดอร่อย ผมนั่งมอง
"แม็ค ไม่กินหละวะ ไม่ชอบหรอ เห็นปกติตอนเช้า ๆมึงชอบซื้อร้านนี้นะ" พี่เวียร์สังเกตุผมด้วยหรอ
"เอ่อ คือออออ เอ่อออ"
"เอ็งไม่ไว้ใจกูหรอวะ มากูกินถ้วยมึงเองพี่เวียร์ก็กินของผมไปหลายคำ"
"พี่เวียร์ พอแล้ว แม็คกินบ้าง"
"เอ็งนี่ กูก็นึกว่าไม่กิน"
“กินดิ กิน และนึกไงเนี่ยครับ ถึงใส่เสื้อสีชมพูมา เปลี่ยนชุดไวจัง”
“และเอ็งชอบปะหละ” พี่เวียร์ถามแบบนี้เล่นเอาผมไม่รู้จะตอบยังไง มองหันไปหันมา
"ว่าแต่ พี่เวียร์ไปสั่งมาตอนไหน ปกติ เค้าจะขายตอนเช้าไม่ใช่หรอ"ผมเปลี่ยนเรื่องแก้เขิน
"นี่ใครวะแม็ค มึงจำไว้ กูทำได้ทุกอย่าง"พี่เวียร์พูดประมาณว่าประกาศศักดาผมก็นั่งกินโจ๊กไป จู่ๆ ภาพที่ผมกินข้าวกับครูธนวรรธน์ก็แวบเข้ามาในหัวนี่กูเป็นอะไรวะทำไมภาพครูธนวรรธน์มันย้อนเข้ามา ผมเอามือมากุมขมับ
"เป็นไรวะแม็ค กูไม่ได้ใส่อะไรลงไปจริง ๆ นะ"
"เปล่าครับ พี่เวียร์ ผมกังวลเรื่องสอบอะ"ผมโกหก
"เดี๋ยวมึงก็อ่านสิ มึงเก่งอยู่แล้ว เดี๋ยวคืนนี้กูช่วยติวให้"ผมแปลกใจพี่เวียร์เนี่ยนะ จะมาติวให้ผมลำพังตัวเองยังเอาไม่รอดเลยผมเดินเอาจานไปล้าง มองลงไปข้างล่างเห็นครูธนวรรธน์ยืนแหงนหน้าขึ้นมา เฮ้ยนี่เราหลอนจนเห็นครูธนวรรธน์เลยหรอวะผมเอามือขยี้ตาสรุปมันไม่ได้เป็นภาพหลอน แต่มันเป็นภาพจริง
"แม็ค เอ็งทำอะไรอยู่วะ ทำไมล้างจานนานจังพี่เวียร์เดินมาตอนไหนไม่รู้จังหวะที่ผมหันมา ชนพี่เวียร์อย่างจัง ทำให้ถ้วยตกพื้นดีนะ ที่เป็นพลาสติกมันเลยไม่แตกครูธนวรรธน์เห็นเต็มสองตาว่าผมอยู่กับพี่เวียร์เลยเดินกลับไปผมมองลงไปอีกทีครูธนวรรธน์ไม่อยู่แล้ว ผมแปลกใจครูธนวรรธน์มาทำอะไรวะที่หน้าแฟลทเรา
"มึงนี่ ซุ่มซ่ามจัง" ผมก้มลงเก็บถ้วย จังหวะที่เก็บหัวแม่งกระแทกซิ้งค์ล้างจาน
"มึงนี่ แม็ค มึงกี่ขวบวะ เจ็บมั้ยเนี่ย" พี่เวียร์นั่งลงข้าง ๆผม และจับหัวผมอย่างกับผมเป็นเด็ก
"นิดหน่อยพี่ แฮะ แฮะ" ผมหัวเราะ ๆ และเดินไปอ่านหนังสือสอบแต่วิชาเลขมันต้องเข้าใจ มันไม่ใช่แค่จำ ๆ และไปสอบและบางข้อผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องซาย คอส แทนด้วย ยากชิบเลยครับคิดแล้วก็นึกถึงครูณวัฒน์แกคิดถูกคิดผิดวะ ที่เลือกผมไปแข่งคณิต
"โคตรยากเลย พี่เวียร์" ผมบ่นทั้ง ๆ ที่พี่เวียร์คงช่วยอะไรไม่ได้
"ไหน ๆ กูดูสิ" พี่เวียร์เอาสมุดผมไปนั่งดู
"แค่เนี้ยนะ มึงบอกยาก โครตง่ายเลย"
"ฮะ เนี่ยนะ ง่าย" ผมตกใจ
"มึงทำตามสูตรกู รับรอง เต็ม" พี่เวียร์ยิ้มมั่นใจผมอึ้งรอบสองพี่เวียร์เนี่ยนะ ว่าแล้วพี่เวียร์ก็สอนผมจนกระจ่างเย็ดแม่งทำไมเก่งจังหวะ เก่งแบบนี้ ทำไมไม่ไปหางานหาการทำมาเที่ยวเป็นเด็กแว้นป่วนเมืองอยู่ได้เห็นมาตั้งสามปีแล้วไม่เห็นทำอะไรเลย
"พี่เวียร์โคตรเก่งเลยหวะ ขอบคุณครับ" เราติวกันสองชั่วโมงเต็มมองนาฬิกาก็สองทุ่มพอดีครับ
"ขอบคุณอย่างเดียวหรอวะ"
"ฮะ" ผมงง "และพี่เวียร์จะให้ผมทำอะไร"
"กูขอนอนบ้านมึงหน่อยดิ"
"เอ้ย พี่เวียร์มันจะ......." ผมจะพูดว่า มันจะดีหรอ
"บ้านกูโดนตัดไฟ" ไม่น่าหละ ที่มาเอาใจกู เพราะเหตุนี้นี่เอง "แต่ก็เอาเหอะ ถ้ามึงไม่สะดวกใจ กูกับไปนอนมืด ๆที่บ้านกูก็ได้"พี่เวียร์ทำท่าจะลุกออกจากโซฟา
"เอ้ยพี่เวียร์ ยังไม่ได้บอกเลย ว่านอนไม่ได้ นอนดิครับ นอนเลย" ผมรีบบอกถ้าเราไม่ให้เค้านอนมันก็ดูแล้งน้ำใจเกินไป เค้าอุตส่าห์ติวให้เรา
"จริงหรอวะ แม็ค ขอบคุณนะโว้ย โคตรรักมึงเลยหวะ"พี่เวียร์ดูตื่นเต้นแต่ ผมตื่นเต้นกับคำที่เวียร์บอกว่ารัก ทิ้งคำถามไว้ในใจรักกูแบบไหนวะ
"งั้นผมไปอาบน้ำนะ" ผมเดินเข้าห้องน้ำไป คิดในใจ นี่กูคิดถูกคิดผิดวะที่ให้พี่เวียร์พักแต่ก็ช่างเหอะ กูไม่มีอะไรให้ขโมยหรอก ทีไอ้ตูนยังปล่อยให้มาค้างเลยผมอาบน้ำนานซักครึ่งชั่วโมงได้ และออกมาข้างนอก อยู่ ๆอากาศแม่งก็หนาวขึ้นมาแม่งอากาศแปรปรวนเร็วจริง
"ทำไรตั้งนานวะแม็ค ชักว่าวอยู่หรอ"
"เปล่า พี่เวียร์" และพี่เวียร์ก็เดินเข้าไปอาบน้ำผมคิดและพี่เวียร์จะเอาอะไรใส่นอนวะ อย่าบอกนะ ว่าจะใส่ชุดเดิมนอนไซส์เล็กๆอย่างผมพี่เวียร์ก็ใส่นอนไม่ได้หรอก เพราะพี่เวียร์ทั้งตัวใหญ่และสูงมากใส่ของผมก็ขาดพอดีผมเช็ดตัวและแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยเสื้อยืดกับกางเกงบ๊อกเซ่อร์บ้าน ๆ แต่พิเศษวันนี้ผมใส่กางเกงในด้วยเพราะพี่เวียร์มานอนด้วย
"ไอ้แม็ค มึงเอาผ้าเช็ดตัวให้กูด้วย มึงจะให้กูแก้ผ้าออกมาหรอ"เออหวะผมลืมไปเลยว่าแล้วผมก็เอาผ้าเช็ดตัวให้พีเวียร์แต่พี่เวียร์เปิดประตูออกมาเลยผมก็เห็นหมดเลยครับ ควยโคตรยาวใหญ่ตัวแม่งมีแต่กล้าม กล้าม และก็กล้าม
"เฮ้ย พี่เวียร์ เปิดหมดทำไมละ" ผมเอามือขึ้นมาปิดตาพร้อมส่งผ้าเช็ดตัวให้พี่เวียร์
"มึงเป็นไรวะ ผู้ชายเหมือนกันเมื่อก่อนตอนกูอยู่ชมรมบาสก็แก้กันหมดอย่างนี้แหละ บางทียังอาบน้ำด้วยกันเลยมึงตุ๊ดเปล่าวะ"แม่งใส่มาเป็นชุด
"ก็ผมไม่คุ้นนี่" ผมเอามือปิดตาเหมือนเดิม
"และชมรมมวยมึง ไม่ได้อาบน้ำด้วยกันหรอ"
"ไม่พี่ ผมมาอาบที่บ้าน แต่คนอื่นผมไม่รู้ และผมไม่เคยออกนอกสถานที่แบบพวกพี่ ๆ เค้า"
"มึงเอามือออกได้แล้ว กูนุ่งผ้าแล้ว" พี่เวียร์ดึงมือผมออก
"เฮ้ย ผ้าหลุด" พี่เวียร์บอก ผมเอามือปิดตาอีก
"ฮ้า ฮ้า ฮ้า ไอ้แม็ค ขืนมึงไปค้างชมรมมวย และทำแบบนี้นะกูรับรองมึงเดินไม่ไหวแน่ ไม่ได้ต่อยเหนื่อยนะ แต่โดนเย็ดจนก้นระบมนะ ไอ้แม็คอย่าทำตุ้งติ้งไม่งั้นมึงอยู่ชมรมมวยมึงคงโดนเย็ดตั้งแต่ครูยันเพื่อนร่วมชมรมด้วยกันเมื่อก่อนก็มีเหมือนกัน ไอ้พวกตุ๊ดที่มาอยู่ชมรมบาสโดนพวกกูสอยตูดซะคางเหลืองไปหลายรายและแม่งเข็ดเลย หมั่นไส้ เป็นตุ๊ด แต่เสือกมาอยู่ชมรมบาสของพวกกูใหญ่ด้วยไง 10 นิ้ว" ผมได้ยินและหนาวเลยคืนนี้กูจะรอดพ้นมั้ยเนี่ย พอเช็ดตัวเสร็จพี่เวียร์ก็เข้าห้องน้ำ ไปเปลี่ยนชุดเป็บบอกเซอร์กับเสื้อกล้ามสีขาวมองนาฬิกา 3 ทุ่มแล้ว
"มึงมีอะไรเสียว ๆดูเปล่าวะ" พี่เวียร์ถาม
"อะไรพี่เวียร์"ผมแกล้งทั้งที่รู้ว่าพี่เวียร์ต้องการคือหนังเอ็กส์
"ก็ ก็...ไม่มีพี่"
"ตอแหล และนี่อะไรวะ" พี่เวียร์หยิบหนังเอ็กส์ที่ไอ้ตูนให้
"เอ้า และพี่เวียร์รู้แล้ว จะถามทำไมอะ"
"กวนตีนนะมึง กูดูนะ"
"ตามใจพี่ ผมนอนและ"
"อะไรกันวะ เพิ่งสามทุ่มเอง"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปสอบไม่ไหวครับพี่"
"อ่อน" พี่เวียร์เยาะเย้ยผม ผมเดินไปนอนส่วนพี่เวียร์เปิดหนังเอ็กส์ดูเปิดซะดังลั่นเลย ผมเอาผ้าห่มห่มตัวมิดนอนควยแข็งอยู่ข้างในผ้าห่ม
"ไม่เปลี่ยนใจหรอวะ" พี่เวียร์บอกผมไม่เปลี่ยนใจหรอกเกิดพี่เวียร์อยากเย็ดขึ้นมา จับผมปี้พรุงนี้กูไม่ต้องไปสอบแน่กูว่าของพี่เวียร์ไม่ใช่เบา ๆ ถ้ากูโดนนะกูจุกยันเช้าแน่ผมนอนไปสักพักก็ได้ยินเสียงซีดซาด ซีดซาดผมชำเลืองมองพี่เวียร์ชักว่าวครับ เย็ดดดดดด โคตรยาวเลยครับ เกือบสิบนิ้วได้ พี่เวียร์ไม่ได้โม้แม้ไฟจากทีวีจะสลัว ๆ แต่ผมก็เห็นชัดแม่งอะไรมันจะใหญ่ยาวแบบนี้วะว่าแล้วพี่เวียร์ก็ปิดทีวีสงใสคงเรียบร้อยแล้ว พี่เวียร์เดินมาที่เตียงผมผมหลับตาปี๋
"กูรู้นะ ว่ามึงแกล้งหลับ ไอ้แม็ค"ผมชำเลืองมองควยแม่งตุงบ๊อกเซอร์เลยครับ ไม่ได้ใส่กางเกงในด้วยเมื่อกี้พี่เวียร์ว่าวไม่เสร็จหรอวะควยก็ยังแข็งนะสิ พี่เวียร์ล้มตัวนอนข้างผม ชิบหายและ ผมรีบห่มผ้ามิด
"แม็ค นี่ใจคอมึงจะไม่ให้กูห่มผ้าเลยหรอวะ" ผมนิ่ง แกล้งหลับต่อ
"มึงจะเล่นกูไม้นี้ใช่มั้ย ได้ งั้นคืนนี้มึงเป็นของกูและกัน"พี่เวียร์ดึงผ้าห่มผมออก และทับผมทันที ควยอย่างแข็งเลยครับ
"พี่เวียร์ ให้ห่มก็ได้ แต่พี่เวียร์ห้ามทำไรผมนะ"ผมยกมือไหว้
“อย่างนี้แหละ กูชอบ” พี่เวียร์โคตรหน้าหื่นจับมือที่ผมไหว้กางออกกดลงกับที่นอน และหอมแก้มหนึ่งฟอดอย่างแรงเลยครับแต่ผมไม่ได้มีความสุขกลับเสียใจ น้ำตาแม่งไหล ผมโคตรกลัวเลยครับ
“เฮ้ย แม็ค” ผมนิ่ง ร้องไห้ครับ
“ไอ้แม็ค กูแกล้งแค่นี้ร้องไห้เลยหรอวะ”
“พี่เวียร์สัญญากับผมได้มั้ย ว่าคืนนี้จะไม่ทำอะไรผม”
"ได้ กูสัญญา แต่ขอกูห่มผ้าหน่อยนะมึงก็รู้อากาศที่เชียงใหม่หน้าหนาวมันขนาดไหน"ผมค่อยๆเอาผ้าห่มให้พี่เวียร์ห่มด้วย และผมก็หันหลังให้พี่เวียร์หลับตาปี๋
"ไหนบอกไม่อยากให้กูเย็ด แต่นี่ถึงขนาดหันก้นให้กูเลยหรอวะ แม็ค"พี่เวียร์เอื้อมมือมากอดผม ควยงี้ตุงเลยครับ
"เฮ้ย พี่เวียร์" ผมรีบหันหน้าเข้าหาพี่เวียร์
"อ๋อ อยากให้กูทำข้างหน้า" พี่เวียร์ขำ ผมหน้าซีดดิครับคืนนี้กูจะรอดมั้ย
“และพี่เวียร์จะให้ผมหันไปด้านไหนกันแน่เนี่ย”
"มึงนี่ ตลกดี กูแซวเล่นแค่นี้ ทำมาร้อง" พี่เวียร์ยิ้มผมนอนห่างพี่เวียร์ แต่อากาศแม่งก็โคตรหนาว พี่เวียร์เอื้อมมือไปเปิดเบอร์ 3
"พี่เวียร์ ผมหนาว"
"หรอวะ กูติดพัดลมหวะ"
"เอ้า และเมื่อกี้บอกหนาว”
“ตอนนี้กูโคตรร้อนเลยหวะ”
“พี่เวียร์อะ"
"หนาว มึงก็กอดกูดิวะ"
"พี่เวียร์แกล้งผม"
"แกล้งเหี้ยอะไร กูร้อนจริง ๆเมื่อกี้คงเป็นเพราะเพิ่งอาบน้ำมั้ง มากอดกูนี่" พี่เวียร์เอามือผมเอื้อมไปกอดเอ็ว
"พี่เวียร์อย่าทำไรแม็คนะ" ผมกังวล
"เออ นอนได้แล้วน่า ขืนไม่นอน เกิดกูเปลี่ยนใจขึ้นมาจะโทษกูไม่ได้นะ"ผมหลับตาปี๋และผมก็หลับตอนไหนไม่รู้จนกระทั่งเช้าผมนอนกอดพี่เวียร์เหมือนเดิมจนกระทั่งเช้าพี่เวียร์รักษาสัญญาไม่ได้ทำอะไรผม ผมค่อยเบาใจหน่อยเสร็จแล้วก็อาบน้ำอาบท่าแต่งตัวไปเรียน
"ตื่นแล้วหรอวะ แม็ค มากูไปส่ง รอกูแป้ป"
"ครับ พี่เวียร์พี่เวียร์เดินเข้าห้องน้ำไปแปรงฟันและใส่ชุดเมื่อวานลงมาข้างล่าง"วันนี้ผมตื่นเช้ามากเนื่องจากจะไปติวกันต่อตอนเช้ากับพวกไอ้รุจ
…………………………………………………………………………………………
ผมนั่งอ่านหนังสือกับไอ้รุจ ไอ้เหนือ ติวข้อนั้นข้อนี้กันเพราะอย่างที่บอกวันนี้ครูณวัฒน์มีสอบเทสท์และครูณวัฒน์ไม่มีการช่วยแน่นอนผมมองหาไอ้ปิไหนวะ ไอ้ปิตานนท์ ไหนบอกว่าจะมาติวกันป่านนี้แล้ว ยังไม่มาอีกมันนี่ใช้ไม่ได้จริง ๆ ว่าแล้ว ไอ้ปิก็เดินมาพอดี
"ไอ้ปิ ไปไหนวะ ป่านนี้ยังไม่มา ผมบอกกับไอ้รุจ"
"มึงจะไปอะไรกับมันมาก ถ้าคนมันขยัน ตั้งใจจริงนะ มันต้องรีบมาแล้วกูว่า มึงอย่าไปจริงจังกับมันเหอะ" ไอ้รุจตอบ
"รุจ มึงก็มันอาจจะติดธุระ"ไอ้น้ำเหนือบอกว่าแล้วพวกผมก็ติวตามประสาโดยที่ไม่มีไอ้ปิเสร็จแล้วก็ทำกิจกรรมยามเช้ากันปกติไอ้ปิยังไม่มาเลยครับจนกระทั่งเข้าห้องเรียน ครูณวัฒน์ก็แจกข้อสอบ ไอ้ปิเดินมาพอดีมันมาสายหน้าตาโหลเหลเหมือนคนไม่ได้นอน
"ขออณุญาติเข้าห้องครับ" ไอ้ปิบอก
"เข้ามาได้" ครูณวัฒน์บอกไอ้ปิเดินไปหยิบกระดาษข้อสอบเทสท์มานั่งพวกผมนั่งมองแต่ก็พูดอะไรไม่ได้เดี๋ยวจะโดนข้อหาทุจริต ผมนั่งทำข้อสอบ โหโคตรตรงกับที่เวียร์สอนเปะเลย คะแนนเต็ม 20 จะได้เท่าไหร่กันนะแต่ผมคิดว่าผมทำได้เสร็จแล้วก็แลกกันตรวจ ซึ่งจะต้องผ่านอย่างน้อย 10 ไม่งั้นจะโดนตีตามคะแนนเสร็จแล้วครูก็เรียกชื่อเพื่อบอกคะแนนยิ่งใกล้เข้ามา ผมยิ่งตื่นเต้นซึ่งเพื่อนคนที่ตรวจคะแนนจะเป็นคนตอบ
"อติรุจ"
"20 ครับ" ใจผมเต้นรัว
"มนต์ภัทร"
"20 ครับ" เฮ้ยได้เต็มเลยหรอวะ พี่เวียร์เก่งจริง ๆ
"น้ำเหนือ"
"20 ครับ" เยดดดดดดด กลุ่มผมได้ 20 กันหมดเลย
"ปิตานนท์"
" 4 ครับ" เฮ้ยไอ้ปิได้แค่สี่ แม่งโดนตี 6 ทีกูบอกแล้วให้มาติวกับพวกเราแต่เช้าพอบอกคะแนนเสร็จครูณวัฒน์ก็จัดการตีผมโคตรสงสารปิตานนท์เลยครับมันน้ำตาคลอเลย ถ้ามันเป็นเด็กทีนิสัยไม่ดีผมไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่นี่มันเรียบร้อยครูณวัฒน์ก็โคตรดุ ทุกคนหนาวครับ ขนาดผมไม่ได้โดนตียังกลัวเลย ไอ้ปินะ ไอ้ปิไม่ยอมมาแต่เช้า โดนตีเลย หลังจากคาบครูณวัฒน์ พวกผมก็เรียนจนกระทั่งเย็นเสร็จแล้วผมก็พากันกลับบ้าน วันนี้ไม่ได้ซ้อมมวย เพราะจะสอบแล้ว จริงๆวันนี้สอบหลายวิชา แต่มันไม่ค่อยยากเท่าวิชาคณิตศาสตร์ ผมเลยเบาใจพรุ่งนี้หละมึงเอ้ย ของครูอินทุอรใครตกเทสท์นะมึงเตรียมตัวไปเกิดใหม่ได้เลย
…………………………………………………………………………………………
วันนี้ทั้งวันผมก็งุ่นทั้งกับการอ่านหนังสือเทสท์วันนี้เป็นวันสอบเก็บคะแนนจริงๆและผลก็เป็นที่น่าพอใจไม่ว่าจะเป็นภาษาไทย สังคมวิทยาศาสตร์ผมได้เกือบเต็มทุกวิชาผมสังเกตุครูธนวรรธน์แกก็ทำตัวปกติแล้วผมจึงกล้าเดินเข้าไปถามในบางข้อที่ผมไม่เข้าใจจนกระทั่งเย็นผมกำลังจะกลับบ้าน ครูณวัตน์เดินเข้ามาหา สีหน้าเคร่งเครียดเลยครับ
"มนต์ภัทร ตามมาพบครูด้วย" ครูณวัฒน์เดินมา หน้าตาเครียดเลยครับผมเดินไปเรื่องอะไรวะ สงสัยเรื่องที่ให้ไปซ้อมแข่งคณิตศาสตร์ ผมเดินตามครูณวัฒน์ไปหลังสนามบอล
"เธอรู้ใช่มั้ยว่าการให้ที่อยู่พักพิงแก่ผู้ทำผิดกฏหมาย มันก็ผิดกฏหมายเหมือนกัน"ชิบหายและ เรื่องไอ้ตูนแน่เลย ผิดคาด
"ครับ ทราบครับ"
"และเธอทำทำไม" ครูณวัฒน์มองผมด้วยสายตาดุอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"ครูณวัฒน์ คือผม....เอ่อ ผม" ผมเหี้ยไรดีวะ กูจะโกหกยังไงดีวะ
"อย่าโกหกเลยมนต์ภัทร บอกความจริงครูมา ตอนนี้ตำรวจเค้ารู้เรื่องหมดแล้วนะเค้าให้ครูมาช่วยคุยให้ว่ายังไง เธอไปช่วยเดชาพนต์ทำไม มีคนเค้าเห็นมาเดชาพนต์ออกมาจากห้องเธอตอนเช้ามืด"ผมงี้หน้าซีดหนาวครับแต่เหงื่อแตกซก คล้ายจะเป็นลมผมโคตรกลัวครูณวัฒน์เลยครับได้ยินเต็มสองหูเลยว่า เธอไปช่วยเดชาพนต์ทำไม
"บอกความจริงครูมา มนต์ภัทร เธอเป็นเด็กดี โทษหนักจะได้เป็นเบา "ครูเสียงอ่อน แต่ผมนี่น้ำตาคลอแล้ว
"ผมไม่ได้ตั้งใจอะครับ ผมสงสารมันนะ ผมก็ให้มันอยู่แป๊บเดียวครับ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่โตแบบนี้อะผมขอโทษครับครูณวัฒน์ให้ผมซ้ำชั้นเลยก็ได้แต่อย่าไล่ผมออกเลยผมไม่รู้จะไปเรียนที่ไหนแล้ว ออกไป ผมก็คงมีประวัติที่ไม่ดี ฮือฮือ ฮือฮือ ฮือ" ผมร้องไห้โฮเลยครับงานนี้ กูหมดอณาคตแน่
"มนต์ภัทร เธอเป็นอะไร เธอร้องไห้หรอ" ผมเอามือออกจากตาน้ำตาเต็มมือเลยครับ
"มนต์ภัทร เธอร้องไห้ทำไม ทำเป็นเด็ก ๆ ครูก็แค่ถามเดี๋ยวคนอื่นก็มองหรอก"
"ครูณวัฒน์ ผมขอโทษ ผมขอโทษในสิ่งที่ครูไว้ใจผมตลอดมาผมทำให้ครูผิดหวังมาก"
"ไปกันใหญ่และมนต์ภัทร ไม่เอา หยุดร้องได้แล้ว" ผมร้องต่อ
"ครู บอก ให้ หยุดร้องเดี๋ยวนี้ไม่งั้นครูจะบอกเรื่องนี้กับทุกคน" ครูณวัฒน์เสียงดุใส่ผม
"ครับ ผมเงียบแล้ว ผมกลับบ้านแล้วครับครู " ผมเอามือปิดปาก ค่อย ๆถอยออกมา ไม่กล้าอยู่ใกล้ครูณวัฒน์เลย แต่อยู่ ๆ ทำไมมันลอย ๆ ทำไมมันวูบ ๆ วะแต่แล้วผมก็เป็นลมล้มลงกับพื้น
"เฮ้ย มนต์ภัทร" ครูณวัฒน์เดินมาประคอง
"มนต์ภัทรเอ้ย ครูขู่แค่นี้เป็นลมเลยหรอ" ครูณวัฒน์ประคองผมคนมองกันพรึบครูณวัฒน์จับผมนอนหนุนตักที่อัศจรรย์ผมลืมตาขึ้นมาเห็นครูณวัฒน์เป็นคนแรก
"ครูณวัฒน์ ผมขอโทษ ผม......" แต่ครูณวัฒน์เอามือมาปิดปากผม
"เธอไม่ต้องพูดอะไรแล้ว มนต์ภัทร ครูเชื่อในสิ่งที่เธอพูดครูจะบอกกับตำรวจว่าเธอไม่รู้เรื่อง โอเคมั้ย" ผมพยักหน้า
"นอนพักสักนิด เดี๋ยวครูไปส่งบ้าน นี่ก็หกโมงเย็นแล้ว มันอันตราย"
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่ มนต์ภัทร เธอเพิ่งเป็นลมมาครูไม่ปล่อยให้เธอกลับบ้านคนเดียวหรอก เธอนะ มันใสซื่อเกินไปทีหลังจะช่วยเหลือใครก็ดูนิดนึงนะมนต์ภัทร ไม่งั้นมันจะทำให้ตัวเองเดือดร้อน"
"ครับครู ขอบคุณครับ" ผมยกมือไหว้ครูณวัฒน์
"ไปกันยัง"
"ครับ ครู" ว่าแล้วครูณวัฒน์ก็ชวนผมนั่งรถไปกับแก พอถึงหน้าแฟลทผม
"ขอบคุณอีกครั้งนะครับ สำหรับวันนี้ ที่ครูไม่เอาเรื่องผม "ว่าแล้ว ผมก็เอามือพนมไหว้ที่บ่าครู ครูณวัฒน์ตกใจที่ผมทำแบบนั้น
"มนต์ภัทร ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้"
“บุญคุณครูครั้งนี้ ผมจะไม่ลืม ให้ผมตอบแทนอะไร ผมยอมทุกอย่างครับ” ผมบอกครูณวัฒน์ครูณวัฒน์ได้ยินก็อึ้งไม่คิดว่าลูกศิษย์จะพูดขนาดนี้และผมก็จะก้าวออกจากรถ
"เดี๋ยว มนต์ภัทร" ครูณวัฒน์คว้ามือผมไป
"อย่าคิดมากนะ มนต์ภัทร เรื่องวันนี้"
"ครับครู ผมลานะครับ" ว่าแล้วผมก็เปิดประตูก้าวลงจากรถและขึ้นข้างบนไปครูณวัฒน์ก็ขับรถจากไปบุญคุณครูณวัฒน์ครั้งนี้ผมจะชดใช้ด้วยการนำชัยชนะที่ครูณวัฒน์ให้ประกวดคณิตคิดไม่ตกมาให้ได้ผมบอกกับตัวเอง
……………………………………………………………………………………………
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nuttsoy เมื่อ 2017-11-23 13:53
รอตอนต่อไปนะครับวันละนิดละหน่อยยย เนอะ
ขอบคุนคับ
รอตอนต่อไปนะครับ
akarui_boy ตอบกลับเมื่อ 2017-11-17 01:50
โอ๊ยยยยย คิดถึงเรื่องนี้มากกกก ตั้งแต่เว็ปนั้นพังไป ...
เอาตามที่คุณ nuttsoy สะดวกเลยครับ แค่เอามาลงให้อีกครั้งก็ดีใจมากแล้วครับ : )
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nuttsoy เมื่อ 2017-11-25 15:08
ตอนที่18 ปี้ไอ้ปิตานนท์ซะมันรู
ผมเดินขึ้นไปบนห้องพลางคิดทบทวนเรื่องที่ผ่านมาว่าต่อไปจะไม่ทำให้ครูณวัฒน์ผิดหวังอีก ต่อไปนี้จะตั้งใจเรียนเป็นนักเรียนที่ดีและจะนำชื่อเสียงมาสู่โรงเรียนให้สมกับที่ครูณวัฒน์ให้โอกาสพอถึงหน้าห้องก็เจอไอ้ปิตานนท์ มายืนรออยู่
“อ้าว ปิ มาทำอะไรหน้าห้องกูหละ”
“กูไม่มีที่ไปหวะ”เอาอีกและ มาแบบเดียวกับไอ้ตูนอีกและ
“กูขอค้างที่ห้องมึงได้ปะ กูไม่อยากกลับบ้านอยากให้มึงช่วยติวอังกฤษให้กู” ไอ้ปิตานนท์คิด ขืนมันกลับบ้านแม่งก็โดนพ่อเลี้ยงเย็ดตูด สู้มานอนกับไอ้แม็คดีกว่า อย่างน้อยมันก็น่าจะช่วยติววิชาภาษาอังกฤษที่จะสอบวันพรุ่งนี้ของครูอินทุอรได้เสร็จแล้วมันจะขอปี้ตูดก็ไม่เป็นไร ยังดีกว่ากลับไปบ้านสวน คะแนนก็ไม่ได้ดีขึ้นเพราะไม่ได้อ่านหนังสือ เดี๋ยวก็ได้คะแนนน้อยแบบครูณวัฒน์ ตนเองไม่อยากตกเทสท์ของครูอินทุอร เพราะรู้ว่าครูอินทุอรโหดขนาดไหน คะแนนเทสท์สำคัญมากมันจะมีผลต่อคะแนนมิดเทอม ถ้าตกนะ เตรียมคัดทั้งเล่มได้เลย แถมโดนตีอีกต่างหาก ใครๆ ก็รู้ ว่าซ่อมของครูอินทุอรเนี่ย ผ่านยากกกสสสส
“อะไร ปิ มึงนี่ และทำไมไม่บอกกูก่อนวะ เสื้อในวันพรุ่งนี้มึงจะเอาตัวไหนใส่ไปโรงเรียน” ผมพูดใส่มันเป็นชุด “กูอยากจะบอกมึงตั้งแต่กลางวันแล้ว แต่กูไม่กล้ากลัวมึงไม่ให้มา แต่ถ้ามึงไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรเว้ย แม็ค กูเข้าใจกูไม่เก่งเหมือนกลุ่มพวกมึง” คำพูดมันดูทั้งเสียใจน้อยใจปน ๆกัน แม่งเดินกลับไปหัวตกเลยครับผมคิดในใจ กูใจร้ายกับมันไปรึเปล่าวะ มันอุตส่าห์หนีร้อนมาพึ่งเย็น อีกอย่างถ้ามันไม่อยากสอบครูอินทุอรผ่านจริง มันคงไม่ดั้งด้นมาทั้ง ๆที่ไม่รู้ว่าเค้าจะให้เข้าห้องหรอก ผมเลยเดินมันไปกอดคอมัน
“เฮ้ย ปิ ใครว่าหละ ว่ากูไม่สะดวก เพียงแต่ที่กูพูดนี่อยากให้มึงวางแผน กูเป็นห่วงมึงต่างหากหละ และกลุ่มกูก็ไม่ได้เลิศเลออะไรถ้ามึงเป็นคนตั้งใจเรียนจริง มึงก็มาอยู่กลุ่มเดียวกับพวกกูได้ ”ผมก็แก้ต่างพูดไปแบบนั้น เห็นมันทำเศร้าดูจะร้องไห้
“จริงหรอวะ แต่ดูไอ้รุจมันไม่ค่อยชอบขี้หน้ากูเท่าไหร่นะ”
“ไอ้รุจ มันก็เป็นของมันอย่างนั้นแหละ จริง ๆ แล้วเนี่ยมันเป็นเพื่อนที่จริงใจเลยนะ กูรับรองเลย มึงอยู่กลุ่มเดียวกับพวกกูได้”ผมเสริมแรงมันไป แต่ความเป็นจริงแล้ว บางทีไอ้รุจมันก็พูดแรงเกินไปไม่ค่อยรักษาน้ำใจ เพื่อนจริง ๆ แหละ แต่ถ้าเรื่องความจริง ต้องยกให้มันใครมาแกล้งคนในกลุ่มนะ มันลุยเป็นคนแรกเลย ผมกับไอ้ปิก็พากันเข้าห้องไป
“ว่าแต่จะให้กูติวเรื่องอะไรหละปิ” ผมถามมัน
“กูไม่ค่อยเข้าใจหลายเรื่อง อย่าง พาสสีฟวอยซ์ อะไรพวกนี้กูงง มึงช่วยติวให้หน่อยนะ”
“ได้เลย สบายมาก เดี๋ยวกูติวให้” ไอ้แม็คนะกูเห็นมึงเรื่องไหนก็สบายมากทุกเรื่องนะ ไม่เห็นว่ามีเรื่องไหนมันจะยากเลยสำหรับมึงแต่ความเป็นจริงแล้วนะ ผมก็ไม่ได้เก่งอังกฤษอะไรซักเท่าไหร่หรอกแต่บังเอิญว่าปีนี้ ครูอินทุอรแกสอนเข้าใจดี และอีกอย่างไอ้น้ำเหนือเพื่อนผมที่เก่งอังกฤษมันติวพื้นฐานให้มาดีตั้งแต่ ม 1 แล้ว พออยู่ ม 4มันก็เลยสบายไอ้ผม มันเก่งภาษาไทยมากกว่า แต่มาปีนี้ผมคงคิดฟุ้งซ่านเรื่องครูธนวรรธน์มากไปหน่อย เลยคิดว่าตัวเองดูตกลงต่อไปก็คงจะค่อย ๆ ปฏิบัติกับครูธนวรรธน์ดีขึ้นกว่าเดิม แต่เพื่อนแม่งก็ชอบแซวคิดแล้วก็เฮ้อ ไม่รู้จะยังงัยต่อไป
“แต่ไหน ๆ มาแล้วเนี่ย กินข้าวกันก่อนดีมั้ย เรื่องติวเดี๋ยวกูติวให้แน่ มึงไม่ต้องห่วง มึงไปอาบน้ำอาบท่าซักเสื้อให้เรียบร้อยพรุ่งนี้จะได้มีใส่ไป เดี๋ยวกูอุ่นข้าวต้มให้ ผ้าเช็ดตัว มึงใช้ของกูไปได้เลย ส่วนชุด มึงอยากใส่นอนชุดไหน ใส่ไปเลย”ผมไปอุ่นข้าวต้มที่แม่ทำไว้ให้ในตู้เย็น มองไปก็นะมันก็มีเยอะอยู่ น่าจะพอให้ไอ้ปิมันกินส่วนชุด ผมก็มีแต่เก่า ๆ ไอ้ชุดใหม่ๆ สวย ๆ แบบคนรวย ผมไม่ค่อยมีหรอกอย่างเก่งก็เสื้อกล้าม ไม่ก็เสื้อยืด กับกางเกงขาสั้นนั่นแหละ เอาไว้ใส่นอน ไอ้ปิมันอาบน้ำซู่ซ่า และซักชุดนักเรียนออกไปตากเรียบร้อยผมหันไป น้ำเกาะตัวมัน แม่งเวลาผมแม่งเปียกน้ำก็เซกซี่ดีเหมือนกันนี่หว่ามันเช็ดหัวเช็ดผม และก็หยิบชุดมาใส่ แต่แม่งเสือกเอาเสื้อกล้ามเก่า ๆที่ผมใส่วิ่งมาใส่ กับกางเกงบ๊อกเซอร์ แถมกางเกงในไม่ใส่ทีนี้แม่งก็บางจนเห็นไอ้ปิน้อยอะดิแต่ผมก็เข้าใจ มันคงเกรงใจผม
“ปิ นี่มึงแต่งตัวมายั่วกูหรอวะ บางจนเห็นควยแล้ว” ผมหันไปมันก็ยิ้ม และเดินไปใส่แว่น ไอ้ปิมันสายตาสั้น มันก็เลยต้องใส่แว่นตลอด
“ไม่เป็นไรหรอก ผู้ชายเหมือนกัน” ผมก็ได้แต่พยักหน้ามึงแต่งแบบนี้เดี๋ยวถ้าพรุ่งนี้มึงเจ็บก้น มึงจะโทษกูไม่ได้นะ ปิตานนท์ผมเอาข้าวต้มมาให้ไอ้ปิมันวางที่โต๊ะกับข้าว แม่งเรียกให้มันดูหรูไปงั้นแหละ จริงๆ มันก็เป็นโต๊ะไม้เก่า ๆ แหละ นั่งกินริมหน้าต่าง โรแมนติกปะหละแต่วันนี้ลมเย็นสบาย เสื้อกล้ามไอ้ปิมันปลิวจนเห็นหัวนมเลยครับแม่งอยากจะปากลงไปดูดให้ พอกินเสร็จแล้ว ผมกับมันก็เดินไปล้างจาน จังหวะหันไปจมูกผมดันไปชนแก้มมันกลิ่นสบู่จาง ๆ มันก็หอมหวะ
“มึงนี่จะเดินไปไหนกันแน่”พอล้างเสร็จผมก็จัดการเอาหนังสือเอาชีทออกมา
“มา ติวกัน” ผมบอกกับมัน ผมก็ติวให้ไอ้ปิใช้ทั้งเทคนิคจากครูอินทุอรสอน และก็จากที่ไอ้น้ำเหนือบอก ทั้งสมุดจดทั้งเล็คเช่อร์ ผมบอกมันไม่มีกัก เรื่องพาสสีฟวอยซ์ ให้มันจำโครงสร้าง นู่นนี่นั่นไอ้ปิมันก็หัวไว แม่งจำได้ในเวลาอันสั้นผมนั่งติวให้มันตั้งแต่หนึ่งทุ่มจนถึงสองทุ่ม มันก็โคตรตั้งใจผมว่าพรุ่งนี้มันได้คะแนนดีแน่เลย จริง ๆ แล้วมันเป็นคนหัวไว แต่พื้นฐานไม่ค่อยมีทีนี้มันก็เรียนในห้องไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ครั้งนี้ มันน่าจะคะแนนดีแต่ถึงคะแนนไม่ดี ผมว่าของครูอินทุอร ไอ้ปิ ไม่น่าตก พอติวกันเสร็จสองทุ่มจากนี้ก็หาอะไรให้มันทำดีกว่า ให้มันได้ผ่อนคลายบ้าง
“แม็ค มึงไปอาบน้ำก็ได้นะ กูค่อนข้างได้แล้ว”
“มึงง่วงแล้วหรอวะปิ นอนเร็วจัง” ผมถามมัน
“ก็ยังนะ” มันบอก
“งั้นมาดูหนังกับกูเปล่า” หนังที่ว่าก็หนังเอ็กส์แหละครับจะหนังอะไร เครียดจากการเรียนแล้วมันก็ต้องผ่อนคลายกันบ้าง
“หนังอะไรวะ แม็ค”
“หนังสารคดีหวะ” ผมแกล้งอำมัน และไปหยิบหนังเอ็กส์ออกมา
“มึงชอบแบบไหนปิ ไทย ญี่ปุ่น ฝรั่ง”
“เฮ้ย ไอ้แม็ค มึงมีหนังโป้ด้วยหรอวะ”
“ใครจะไม่มีวะ ผู้ชายนะ มันก็มีกันทุกคนแหละแต่มึงไม่ต้องเอากูไปคุยที่โรงเรียนนะ เดี๋ยวครูเค้าเล่นงาน” ผมบอกกับมัน “เอาอะไรก็ได้หวะ กูชอบหมด” ผมว่าอย่างมันนี่น่าจะชอบญี่ปุ่น แม่งชอบตอนที่มันร้องคิมุจิ คิมุจิ เสียวดี ไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไรนะแต่หน้าแม่งเสียว เป็นพอ เสร็จแล้วผมก็เดินไปนั่ง ไอ้ปิมันก็เดินมานั่งข้างผมเปิดพัดลม
“ไอ้ปิ ถ้ามึงเงี่ยน มึงก็ว่าวเลยนะ กูไม่ถือ” เมื่อก่อน ผมไอ้รุจ กับไอ้เหนือแม่งก็แข่งว่าวกัน ผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะ สนุกดีมันก็เป็นกีฬาของผู้ชาย ใครบ้างวะ ไม่เคยว่าว แต่ของผมนี่แข่งว่าวกันเลยหลายคนน่าจะเคยหนังก็ดำเนินมาเรื่อย ๆ จนฝ่ายหญิงมันถูกผัวมันเล้าโลมแม่งนมงี้ขาวอมชมพูเลยครับ ผมถอดชุดนักเรียนออกแล้วบิดขี้เกียจเผยให้เห็นขนรักแร้ที่ดกดำสมชายชาตรีไม่เหมือนไอ้ปิมันที่เกลี้ยงเกลาขนรักแร้แม่งก็มีนิด ๆ
“ขนรักแร้โคตรดกเลยแม็ค” ไอ้ปิบอกไอ้ปิแม่งใส่แว่นดูหนังเอ็กส์แม่งความร้อนแรงของหนังเอ็กส์แม่งจ่ะทำให้แว่นแม่งแตกอยู่แล้วมันใส่แว่นก็ดูน่ารักดีสำหรับผม
“หมอยกูก็ดกนะ อยากเห็นปะหละ” ผมพูดทีเล่นทีจริงควยแม่งแข็งตุงอยู่ในกางเกงนักเรียนผมสังเกตไอ้ปิ มันแอบชำเลืองมองมาแต่มันคงไม่กล้าทำอะไร มันคงเกรงใจผม ผมก็ต้องทำแบบนั้น มันจะได้ไม่เกรงใจผมอยากให้มันผ่อนคลายมากกว่า ผมเอามือขึ้นมาบิดหัวนมตัวเองทั้งสองข้างเผื่อมันจะกล้า
“เงี่ยนหรอวะ แม็ค”มันก็ถามทั้งที่มันก็ควยแข็งอยู่ใต้บ๊อกเซอร์เหมือนกัน น้ำแม่งซึมออกมาเป็นดวง ๆเลยครับ แม่งถามเค้าไม่ดู ตัวเองก็เงี่ยน
“ดูหนังเอ็กส์แม่งก็ต้องเงี่ยนบ้างแหละวะนี่อย่าบอกนะว่ามึงไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ไม่งั้นแม่งฝ่อแล้ว หรือว่าควยมึงฝ่อวะปิ” ผมหันไปถามมัน แต่ก็มองควยมันไปด้วยแม่งโคตรของโคตรแข็ง แถมน้ำยังซึมกางเกงบ๊อกเซอร์ผมที่ให้มันยืมอีกต่างหากแบบนี้จะลงโทษมันยังไงดีวะ
“ใครว่าวะ กูนั่งควยแข็งอยู่เนี่ยไม่เชื่อมึงลองจับดิ”เยดดดดดแม่งพูดมาขนาดนี้ แม่งให้ท่ากูหรืออะไรวะ ผมเลยเอื้อมมือไปจับที่ควยมันแม่งแข็งปักเลยครับ ทีนี้ผมก็บีบควยแม่งเล่นสะเลย แถมเอามือไปบิดหัวนมมันที่มันลอดเสื้อกล้ามออกมาด้วยกลิ่นสบู่แม่งโชยมา ลองมาแบบนี้ กูกับมึงสงสัยคืนนี้ ยาว และผมก็ลองเอามือไปกด ๆที่เป้ากางเกงนักเรียนตัวเอง ไอ้ปิมันมองหนังเอ็กส์ไป ชำเลืองมองเป้าผมไป
“มึงควยใหญ่เปล่าวะ แม็ค” ดูมันถามแม่งถามแบบนี้โม้คควยให้กูด้วยเลยดีมั้ย แบบนี้ผมก็ต้องถามหยั่งเชิงมันนี่ถ้าไม่ติดว่าพรุ่งนี้มีสอบ คืนนี้กูเย็ดยันเช้าแน่
“อยากรู้มึงก็เปิดเอาเดะ” ผมก็ยิงคำถามไปมันเอามือมาลูบ ๆ ที่เป้าผมควยผมยิ่งสู้มือไอ้ปิ ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ ไม่มีบทสนทนาไอ้ปิแม่งได้แต่กำควยผมไว้แน่น ดูดิแม่งจะทำอะไรต่อ แต่แล้วมันก็นิ่ง สงสัยผมต้องเป็นคงเริ่มก่อนมันคงเกรงใจผม ผมเลยเอามือไปจับควยมันบ้าง ลูบให้กัน ทีนี้ผมอยากให้มันเสียวขึ้นเลยเอามือสองข้างไปบิดหัวนมมัน ตามองมันอย่างสื่อความหมาย เชื้อเชิญมันว่าอยากเสียวกว่านี้มั้ยถ้าเสียวกว่านี้ มึงต้องโดนกูเย็ด
“แม็ค มึงทำอะไรกูเนี่ย กูเสียวนะ”แม่งตัวร้อนเสียงสั่นเลยครับ ค้านกับลุกเนิร์ด ๆ ใส่แว่นของมันเดี๋ยวมึงได้โดนกูเย็ดจนแว่นหลุดแน่ไอ้ปิตานนท์
“หรอวะ” ผมตอบสั้น ๆ ดูดิมันจะทำอะไรกับผมบ้างมันนิ่งอีกแล้ว นิ่งแบบนี้แม่งมีเฮ ผมก็รุกมันเลย อย่างน้อยมันไม่หนี ผมก็จัดให้มันเลยนิ่งแบบนี้มันยอมผมแน่ ชัวร์ครับ ผมมั่นใจ ผมเลยก้มลงดูดนมให้มันไอ้ปิสะดุ้งเฮือกเลยครับ แม่งนั่งตัวเกร็งเลย ไอ้ปิมันตัวร้อนผ่าวทั้งที่เปิดพัดลม
“แม็ค มึงทำอะไรกู แบบนี้เกย์เค้าทำกันนะ”มันพูดโดยที่ไม่มองหน้าผมแต่ก็ไม่เอามือมาปัด แบบนี้แสดงว่ามันชอบ แต่มันคงพูดไปอย่างนั้น
“และมึงชอบปะหละ” แม่งไม่ตอบครับ แต่มันก็ปล่อยให้ผมดูดนมที่มันแลบออกนอกเสื้อกล้ามเล่นอีกข้างก็บิดไปด้วยอย่างนี้กูต้องจัดเต็มซักหน่อยแล้ว ผมยกแขนมันกางออกหอมที่รักแร้แม่งครับ พัดลมมันเป่าให้เสื้อกล้ามของมันปลิวผมเห็นว่ามันเกะกะเลยช่วงสงเคราะห์ดึงเอาเสื้อกล้ามมันออกจะว่าไปมันก็เป็นของผมนั่นแหละ มึงกับกูยันเช้าได้มั้ยวะปิ ผมคิดในใจผมซุกไซ้ตัวมันทุกอณูเลยครับ
กลิ่นสบู่อ่อน ๆ เย็ดแม่ง โคตรเสียวเลยและมันก็คงเสียวไม่ต่างกับผม ผมซุกไซ้ทั้งหัวนมมัน ทั้งลำตัวมัน ไอ้ปิหลับตาพริ้มเลยครับตอนนี้มันคงเสียวไปหมดทั้งตัวเพราะลิ้นผม ผมไม่ถามเหี้ยอะไรมันแล้วภาคทฤษฎีกูไม่ต้องแล้ว กูขอปฏิบัติกับมึงเลยและกัน เอาหน้าไปดันตัวมันให้มันล้มตัวลงนอเหไปกับโซฟาทีนี้ผมก็จัดหนักให้กับหัวนมมันเลยครับ ผมแกล้งเอาฟันออกมาขบ เมื่อกี้แค่ขำ ๆ แต่ครั้งนี้มึงเจอของจริงไอ้ปิแม่งนั่งตัวเกร็งครางไม่เป็นภาษาเลยครับ แถมเอามือมากอดหลังผมไว้ผมเอาหน้าขึ้นไปจูบปากมันจังหวะที่จูบ แว่นตาแม่งเขยื้อนด้วย ปากแม่งแดงแปดเนื่องจากมันเป็นคนขาวยิ่งโดนผมดูดนมบิดนมไปด้วย เลือดคงสูบฉีดดีมันเอามือมาปิดหน้าเลยครับ
“ซีดดดดดดอ้าฮฮแม็ค ไอ้แม็ค กูเสียวมึงเล่นเหี้ยไรของมึงเนี่ย”ไอ้ปิมันนั่งเกร็งแล้วเกร็งอีก ผมเอามือไปกดควยมันถึงมันจะมีบ๊อกเซอร์กั้นกลาง แต่มันก็โคตรจะบาง บ๊อกเซอร์มันน้ำซึมเป็นดวง ๆเลยครับ
“เล่นอะไรเดี๋ยวมึงก็รู้ กูขอชุดกูคืนนะปิ มึงใส่ชุดแบบนี้มันจะไปอุ่นอะไร”ผมดึงกางเกงบ๊อกเซ่อร์แม่งออกให้เหลือแต่ตัวล่อนจ้อนกับแว่นตาคู่ใจมันผมจับตัวมันค่อย ๆ นอนลงบนโซฟาเก่า ๆ มันดังเอี๊ยดไอ้ปิมันก็ล้มตัวลงนอนอย่างว่าง่ายไม่ขัดขืน คืนนี้มึงมันแน่ผมคิดต่อไปไอ้โซฟาหมดอายุตัวนี้มันคงไม่ดังแค่เอี๊ยดเดียว มันคงดังเอี๊ยด เอี๊ยดเอี๊ยดเอี๊ยด
ไอ้ปิตัวโคตรร้อนมันคงตื่นเต้นมากที่ได้มีอะไรกับเพื่อนใหม่อย่างผม แต่ผมก็คงไม่ปราณีมันมอบความเสียวให้มันอย่างต่อเนื่อง ไอ้ปิหายใจหอบถี่ตัวงี้เกร็งเลยครับดูดหัวนมแม่ง มันทำหน้าอย่างเสียว เวลาเด็กใส่แว่นและทำหน้าเสียวแม่งน่าเย็ดดีหวะแต่แม่งไม่ครางซักแอะ สงสัยมันคงรักษาฟอร์ม เดี๋ยวคอยดูนะมึง กูจะจัดให้หนักเลยดูดิ มึงจะร้องออกมามั้ย ปิตานนท์ แต่ยังงัยก็มีเวลาทันอยู่แล้ว ผมยังอยากซุกไซ้ตัวหอม ๆของมันต่อ คราวนี้ผมเลยจัดเต็ม จับแขนแม่งแบะออกไปนอกเก้าอี้โซฟา ผมเอาจมูกไปซุกไซ้เย็ดแม่ง เต่าหอมสัตว์ ดมกี่ทีกลิ่นรักแร้แม่งเร้าใจสไตล์เด็กเรียน แม่งโคตรสะอาดขนแม่งก็รำไร น่าเลียชิบหาย ขนรักแร้ไม่ได้ดกหนาแบบผม ผมเลยเลียขนรักแร้แม่งทีนี้แม่งครางครับแถมสะดุ้งตามลิ้นผมเลย สงสัยจุดอ่อนของมันอยู่ตรงนี้ผมก็ทำให้มันหนัก ๆ เลย
“ซีดดดดด ไอ้แม็คกูจั๊กจี๋หวะ ซีดดดดโอ้ย”
“ก็กูถามงัย ว่าชอบมั้ย มึงก็ไม่ตอบแต่กูว่ามึงไม่ใช่จั๊กจี๋ มึงเสียวปิ”ผมว่าลองมันมาแนวนี้ไม่ต้องถามแล้วแหละครับ ว่าชอบมั้ยผมดูดหัวนมให้มัน ไอ้ปิหลับตาพริ้มผมเอาควยให้มันชนกับขามัน ส่วนควยมันชนกับขาผม ผมหุ่นดีกล้ามล่ำอยู่แล้ว มันน่าจะทำให้มันเสียวขึ้นนิ้วกลางผมไม่อยู่นิ่ง เอาไปถู ๆที่รูตูดมัน ทีนี้แม่งขมิบเลยครับ ทีนี้ผมว่ามันน่าจะรู้แล้วว่าคืนนี้มันต้องเจอกับอะไรมันคงรู้คำตอบในใจว่า ควย
“กูติวให้มึงแล้ว มึงจะตอบแทนกูยังงัยดีละปิ”ผมถามกะจะหยั่งเชิงมัน แต่มันเงียบครับการที่มันเงี่ยน เอ้ยเงียบผมเลยเฉลยคำตอบให้มันว่า ควย เอ้ยควรจะต้องทำยังงัยเป็นการตอบแทนผมเลยเอานิ้วกลางไปเขี่ยที่รูก้นเบาๆ และหอมซอกคอแม่งไปด้วยรูแม่งขมิบนิ้วผมครับ ทีนี้มันน่าจะรู้แล้วว่าผมต้องการเย็ดมัน
“มึงจะตอบแทนกูยังไงดีนะ ปิตานนท์” ผมย้ำกับมันไอ้ปิแว่นแม่งไม่ตอบ ได้แต่ทำหน้าเสียวไปเสียวมา ผมเห็นชักจะไม่ได้การ ถามแม่งตรงๆ ไปเลยดีกว่า เสี่ยงเอาและกัน กูทำถึงขั้นนี้มึงยังไม่รู้อีกหรอวะว่าอยากเย็ดก้นมัน แม่งโง่หรือควายวะ “ขอกูเย็ดมึงได้มั้ยวะ ปิ” ผมตัดสินใจถามคำนี้ไป ผมหอมซอกคอมันและถามไปด้วยทำไมผมถึงไม่จับมันเย็ดเลย ก็เพราะอยากให้มันไปล้างตูดให้สะอาดก่อนนะดิเกิดเย็ดไปและมีขี้ติด ผมก็เสียอารมณ์แย่เดะ ไหน ๆไอ้ปิจะโดนนักมวยโรงเรียนอย่างผมเย็ดทั้งทีแล้ว มันต้องสมบูรณ์แบบแต่ว่าแต่ตอนนั้น ตอนที่เย็ดกับครูหมู ทำไมเวลาเย็ดแม่งสะอาดวะ ทั้งที่พี่หมูก็ไม่ได้ไปล้างตูดจะว่าไปโซฟาอันนี้ก็เป็นสมรภูมิเย็ดมาครั้งหนึ่งแล้ว ครื้งนี้ ไอ้ปิ โดนกูแน่
“ได้ดิวะ เพื่อมึง”ผมโคตรดีใจเลยครับ แม่งโคตรง่ายเลยครับ ผมอดคิดไม่ได้ว่ามันง่ายอย่างงี้กับทุกคนรึเปล่าวะหรือง่ายกับผมคนเดียว ส่วนไอ้ปิคิด ขนาดพ่อเลี้ยงที่ไม่เคยสอนการบ้านให้ไม่เคยติวให้ ยังเปิดบริสุทธิ์ตนมาแล้วเลย แต่สำหรับไอ้แม็ค ทั้งแสนดีรับเข้ากลุ่ม แถมสอนการบ้านให้ เจ็บแค่นี้ ไม่เป็นไรหรอก ทนได้ไม่เป็นไร จริง ๆแล้วตนก็รู้อยู่แล้วแหละว่าจะต้องเพื่อนแม็คที่แสนดีเย็ดตั้งแต่ตอนเอามือถูก้นแล้วแหละ
“งั้นไปล้างตูดให้สะอาดไป” ผมโคตรดีใจ ไอ้ปิมันลุกไปอย่างว่าง่ายผมตบก้นมันเบา ๆ เหมือนตบให้มันพร้อมโดนเย็ด ในขณะที่มันเข้าห้องน้ำ ผมก็ถอดกางเกงนักเรียนใส่ถุงยางสีขาวบางเฉียบ เตรียม เจลหล่อลื่นชโลมให้เยอะ ๆ หน่อยคืนนี้ไอ้ปิตานนท์ มึงได้มันรูตูดแน่ กูจะทำให้ลืมไม่ลงเลย
พอไอ้ปิทำความสะอาดเสร็จแล้วมันก็หาผมนั่งข้าง ๆ มันหอมแก้มผมผัวในอนาคตของมันและก้มลงดูดนมให้ผมบ้าง เลื่อนมาหอมแก้ม และกระซิบข้างหูผม มือก็บิดที่นมไปด้วย แถมบางทีมันก็ก้มลงมาดูดหัวนมผมจนแม่งแข็งเป็นไต แถมมันยังยกแขนผมชูขึ้นมาและหอมรักแร้ผมอย่างไม่รังเกียจทั้งที่ผมยังไม่ได้อาบน้ำเลยตัวทั้งเหนียวเหนอะหนะ เย็ดแม่ง เอาใจเก่งโคตร ๆ
“มึงนี่ หล่อ หุ่นดีจังเลยแม็ค ตัวมึงหอมด้วย” ไอ้ปิมันพูดไป
“หอมอะไรหละ กูยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะคงเป็นเพราะกลิ่นยาเต่าเอ็กซิทมั้ง”ผมบอกมัน ก็ผมทาก่อนไปโรงเรียน ก็มันก็ต้องทาบ้างอะไรบ้างเด็ก ม ปลาย วัยฮอร์โมน ถ้าไม่ทาอะไรเลย เดี๋ยวเวลาขึ้นรถ เค้าก็เหม็นกันดิแต่ไอ้ปิแม่งก็หอมรักแร้ผมอยู่นั่นแหละ แถมมือก็บิดหัวนมจนผมเสียวชิบหายเลย
“ก็ไม่รู้ดิ ถ้าเป็นของมึง กูว่าหอม” ผมอดยิ้มและหอมหัวมันไม่ได้ของมันหอมกว่าเยอะเลย มันเพิ่งอาบน้ำมา ก็หอมยาสระผมดีหวะ กูไม่ไหวแล้วนะปิตานนท์ ผมทนไม่ไหวเลยจับมันนอนลงกับโซฟาคราวนี้ไม่ต้องรอ จับมันนอนและเอาขาแม่งพาดบ่าเลยครับโน้มตัวมันลงไปและดูดหัวนมมัน กางแขนแม่งออกหอมที่รักแร้ กลิ่นทำให้ผมยิ่งเงี่ยน
“แม็ค ทำไมมึงถึงหุ่นดีจังวะ หุ่นโคตรแน่นเลย”มันถามอย่างกับมันลืมไปว่าผมเป็นนักมวยโรงเรียน
“กูเป็นนักมวยโรงเรียนไงปิ มึงเองก็หล่อ น่ารักเหมือนกัน” ผมชมมันกลับว่าแล้วผมลงหอมแก้มมันอย่างทะนุถนอมอย่างกับแม่งเป็นตัวเมีย แว่นมันเขยื้อนนิดนึงผมใส่ให้ตามเดิม เดี๋ยวมันจะเห็นหุ่นเท่ ๆ ของผมไม่ชัด ไอ้ปิแม่งหลับตาพริ้มมือก็บิดนมมันไป เอามือถูรูตูดมันไปด้วย ไอ้ปิมันครางซีดซาดซีดซาดในลำคอตัวงี้เกร็ง ได้แต่เอามือโอบหลังผมไว้ ผมกะจะไม่ถอดแว่นให้มัน แม่งน่ารักดี คืนนี้มึงมันแน่ แล้วมึงจะรู้ว่าแรงนักมวยอย่างกูจะมันขนาดไหน
“ขอกูเย็ดมึงนะปินะ มึงไม่ต้องเกร็งนะ เดี๋ยวเจ็บ” ผมค่อยๆสอดแท่งความเป็นชายเข้าไปไอ้ปิมันเอามือมาปิดหน้าปิดตา มันคงเจ็บมากผมก็ได้เรียนรู้การเย็ดมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่ไอ้แพท ไอ้ตูน และก็พี่หมูประสบกามทำให้ผมเริ่มช่ำชองเรื่องทำให้คนเสียวจนอยากโดนเย็ด ที่ผ่านมา ผมรุกตลอด
“ซีดดด โคตรเสียวเลย” ผมสอดเข้าไปทีแรกก็รู้ถึงความเสียวแม่งฟิตสัตว์สัตว์ รูของมันเนี่ย ผมหน้าตาเหยเกเพราะแม่งโคตรเสียว ครางซีดซาดซีดซาดในลำคอส่วนเมียปิตานนท์แม่งก็บิดตัวไปมาหน้าตายุ่งเลยครับมันถึงกับเอามือมาปิดแว่นตาของมัน
“ซีดดดไอ้แม็ค กูเจ็บ” ไอ้ปิแม่งนอนตัวเกร็งเลยครับมันคงยังไม่เก่งเรื่องพวกนี้ อย่างว่า เด็กเรียนย่างมันคงยังไม่เคย ผมค้างไว้ทำกับมันให้เบาที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่ถึงขนาดมันเจ็บ ๆ นะมันยังเอามือเอื้อมมาบิดหัวนมให้ผมอีก เย็ดแม่ง เอาใจผมเก่งขนาดนี้จะทำให้ประทับใจเลย ปิตานนท์
“ที่รักอย่าเกร็งสิครับ ทำสบาย ๆ” ผมเอามือไปบิดหัวนมมันบีบเจลหล่อลื่น แล้วก็ชักว่าวให้มันไปด้วย ทีนี้ตูดแม่งก็ขมิบ ผมก็ได้ทีซอยเบาๆเน้นมองตามันไปด้วยมันจะได้รู้ว่าผมมองมันด้วยความรัก ผมก้มลงดูดหัวนมมันแม่งเข้ายากชิบเลยเนื่องจากแม่งโคตรฟิต
“ของเมียฟิตควยจังเลย ทนนิดนึงนะที่รัก เดี๋ยวได้มัน”ผมทำให้มันเสียวไปด้วย ค่อย ๆซอย ไปด้วยเบา ๆ ช้า ๆ ของแบบนี้ถ้าเร่งนะคนที่โดนเย็ดเจ็บตาย และถ้ายิ่งไม่เคยอย่างไอ้ปินะ เดี๋ยวมันจะเลิกเอาง่าย ๆส่วนไอ้ปิ ตอนนี้ทั้งจุกทั้งเสียวปนกันผมเอามือยันกับโซฟา ค่อย ๆ โยกเบา ๆแต่ยังไม่ลึกมาก ซอยแค่ส่วนหัวก้นแม่งก็ขมิบครับ ดูท่าทางแม่งจะมีความสุข
“ซีดดดดอ้าฮฮ ไอ้แม็คซีดดแม็คมึงนี่เก่งทั้งวิชาการและเรื่องเย็ดเลยนะ”แต่เย็ดแค่หัวแม่งจะไปมันอะไรผมค่อย ๆแทงไปจนมันมิดลำ
“ทนนิดนึงนะ ซีดดดอ้าฮฮไอ้ปิ โคตรเสียวเลย”ผมเสียบไปสุดลำแล้ว แต่ก็แช่ไว้สักพัก ผมรูว่าทำแบบนี้มันคงเจ็บมาก แต่ทำยังไงได้เห็นมันเจ็บแทบร้องเลยครับ แต่ผมก็ต้องทำไป
“อ้าฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮไอ้แม็ค เบา ๆดิ” ไอ้ปิแม่งร้องสุดเสียงเลยครับจนผมต้องเอามือมาปิดปากมัน เดี๋ยวอีกระหรี่ข้างห้องมันจะได้ยินเพราะห้องมันเปิดหน้าต่างไว้ ผมค้างไว้ซักพัก ปล่อยให้มันดูหนังเอ็กส์และก็สาวว่าวให้มัน พอแม่งเริ่มขมิบแล้ว จากนั้นก็เย็ดไอ้ปิมันเบา ๆ ไปก่อน เป็นทีเซอร์ให้มันจากเบา ๆ ก็เป็นจังหวะแรงมากขึ้นแต่เป็นจังหวะ มือผมสาวว่าวให้มันตลอดเลยเดี๋ยวถ้ามันหมดอารมณ์ เดี๋ยวมันจะหยุดเอาง่าย ๆ แต่ดูมันแล้วหน้าแม่งเหยเกบอกไม่ถูกเลยครับมันเสียวหรือมันเจ็บวะ แต่ผมว่าน่าจะเป็นอันแรกมากกว่า ผมเลยถามมันไปเลยให้มันรู้เรื่อง ไอ้ปิแม่งครางซีดซาดซีดซาดในลำคอ ก้นมันขมิบควยผมถี่ยิบเลยแต่ผมว่ามันน่าจะเสียวมากกว่าเพราะผมชักว่าวให้มันไปด้วย
“งัยวะปิ เสียวมั้ย” ผมกระเด้ามันไป ถามมันไป
“สุดยอดเลยแม็ค” แม่งหน้าบูดเบี้ยวเลยครับ
“หรอวะปิ” ผมค่อย ๆ กระเด้าแรงขึ้นโซฟาแม่งก็กลายเป็นโซฟาเด้งได้ ผมเย็ดถี่ขึ้น ถี่ขึ้น ตีนดันกับพำนักโซฟาตามองตามัน กระเด้าเพลิน จับขามันกดไปตัวมันเอง ทีนี้ผมโน้มตัวแล้วป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ โซฟาที่มันจะหมดอายุแม่งดัง เอี๊ยดเอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด แบบที่ผมคิดไว้ แม่งเด้งดีจริงๆเลย
“อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ ไอ้แมคอ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ ไอ้แม็คแรงเยอะจัง โคตรมันเลย อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ ซีดดดดดอ้าฮแม็ค ไอแมคซีดดดอาฮ อ้าฮซีดดอ้าฮแม็ค
“ซีดดดดปิเอ้ย ผัวเสียวควยจังเลยหวะ เมียมันมั้ยวะ”
“สุดยอดเลย ไอ้แม็ค” ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ มันพูดแบบนี้ผมก็จัดไป จับขาแม่งลอยขึ้นแล้วแทงแหลกเลยครับ พัดลมก็พัดไปเหอะ แต่เหงื่อเราแตกซกเลยครับเสียงเสิงช่างแม่งแล้ว ว่าใครจะได้ยิน คราวนี้ผมจับมันเปลี่ยนท่าจับมันนั่งคุกเข่าบนโซฟา และผมก็นั่งคุกเข่าข้างหลังมันคราวนี้ควยเสียบได้ง่ายกว่าเมื่อกี้ ผมชักว่าวให้มันไปด้วยและโน้มกดตัวมันไปกับโซฟา และก็เย็ด ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ งานนี้แม่งไม่มันสสสไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว แม่งเสียวทั้งตูด เสียวทั้งควย
“อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ สุดยอดดเลยไอ้แมคอ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮอ้าฮ ” ผมเลยต้องเอามือปิดปากมัน
“ซีดดดดอ้าฮปิซีดดอ้าฮ อ้า ปิเอ้ยกูโคตรมันเลย” ผมบอกกับมัน เหงื่อแม่งแตกซก เย็ดแข่งกับในหนังเอ็กส์เลยครับเสียงแม่งครางระงมไปทั้งห้อง ผมไม่สะใจ จับหัวมันกดลงไปกับพำนักพิงมันเหมือนนั่งคุกเข่าและคำนับ แม่งร้องดังลั่นผมแม่งไม่สนแล้วว่าเสียงแม่งจะดังไปจนถึงห้องพี่กระหรี่ ขนาดปิดปากไอ้ปิแม่งนะแม่งยังร้องซะลืมเลย ผมกระแทกป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ แว่นไอ้ปิแม่งหล่นลงพื้นครับ แต่ผมแม่งโคตรมันครางซีดซาดซีดซาดซีดซาดเบา ๆ สไตล์คนเท่ห์ โซฟาหนังแม่งเทียมแม่งชุ่มไปด้วยเหงื่อผมกับมันเลยครับ
“แม็ค ทำไมมึงเย็ดกูแรงแบบนี้วะซีดดดดดดดด โคตรสุดยอดเลย เสียวชิบหายเลย ไอ้แม็ค” ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ไอ้ปิมันคงหายใจหายคอไม่ทั่วท้องเจอผมจัดไปซะหนักเลยครับ
“ผัวโคตรเสียวควยเลย ปิ”ผมเปลี่ยนสรรพนามกับมัน แม่งเพื่อนคนนี้แม่งเย็ดกูไม่คิดเลยว่าเด็กเรียบร้อยอย่างแม่งจะทำให้ผมเสียวควยได้ขนาดนี้ลีลาแม่งก็อ่อนหัดไม่เหมือนอีพีท แต่แม่งทำผมเสียวได้ไม่ต่างกันเลยผมกดคอมันซอยก้นมันแหลกเลยครับ กล้ามขาผมขึ้นเป็นลูก ๆ เลยครับมันเหมือนเป็นการบริหารขากับหน้าท้องไปในตัว ครางซีดซาดซีดซาดกันดังระงมผมซอยยิกเลยครับป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ
“อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮอ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ อ้าฮอ้าฮ อ้าฮ อ้าฮ” ไอ้ปิแม่งร้องเสียงหลงเลยครับ
“ซีดดดโอ้ยปิผัวเย็ดมันปะ” ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าป ผมเปลี่ยนคำพูดกับมันที่ข้างหูไม่อายเหี้ยไรและ ตอนนี้แม่งโคตรเงี่ยน
“ซีดดโอ้ยเย็ดแม่งปิ”ผมซอยแหลก ดูไอ้ปิแม่งสะใจมากที่โดนผมเย็ดแบบนี้ผมเอาตัวมันออกมา และชักว่าวให้มันไปด้วย แม่งทำหน้าเหยเกเมียปิมันเอามือยันโซฟาแทบไม่อยู่เลยครับจนผมต้องช่วยยันอีกแรง แต่ก็เย็ดไม่ตกเลยครับ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ
“อ้าฮอ้าฮอ้าฮไอ้แม็คมึงทำแบบนี้เดี๋ยวโซฟามึงก็เลอะหรอก”ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ เลอะก็ช่างแม่งดิ ผมไม่สนใจเหี้ยไรแล้ววันนี้กูขอเย็ดไอ้แว่นปิสักหน่อยเหอะวะ ร่างหนาของผม กระแทกร่างบางๆ ของมัน ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ
“ซีดดดช่างแม่งดิเดี๋ยวกูเช็ดเอง” ผมจับมันแนบไปกับโซฟาเหมือนเดิมเย็ดแม่งผมจับมันคลานบนโซฟาและก็เย็ด ออกมาป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ จับหน้ามันเชิดขึ้นไอ้ปิแว่นนี่ทำผัวเงี่ยยนชิบหายเลย ไอ้ปิมันเอามือชักว่าวตัวเองไปด้วยตูดแม่งร่อนไปร่อนมาเลยครับ
“ซีดดดดโคตรมันเลยโว้ยไอ้ปิ” ผมตะโกนซีดดด อีกนิดนะเพื่อน“ผมกระแทกอย่างหนักแม่งเสียวทั้งถึงปลายตีนเลย หน้าขากระแทกก้นมัน ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าป หน้าท้องผมขึ้นเป็นลูกลอนชัดใกล้แต่แล้วววไอ้ปิชักว่าวให้ตัวเองอย่างมันมือเลยครับ ผมจับไอ้ปินั่งคุกเข่าและกดตัวมันแนบไปกับโซฟากระแทก ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ
“ซีดดดดดดดดดดดดอีกนิดนะปิ สุดหล่อ” ผมชมมัน แต่กระแทกไม่ยั้งเลยครับ
“อ้าฮฮฮฮฮอแม็คซีดดดดดดดไอ้เหี้ยแม็คอ้าฮ กูไม่ไหวแล้วนะ กูจะแตกแล้ว ซีดดดดอ้าฮ ไม่ไหวแล้ว” พอมันพูดผมก็กระแทกรัว ผมหายใจแรงขึ้น ๆ กระแทกไปลึกสุดและสาวออกมาผมเกร็งกล้ามท้องเป็นลูกเลยครับ และกระทุ้งเข้าไปใหม่น้ำว่าวผมพุ่งออกไปอย่างเยอะเลยครับ
“ซีดดดดดดดดดดไอ้ปิกูก็ไม่ไหวแล้ว ซีดดดดอ้าฮฮ ซีดดอ้าฮฮ ปิ” ผมร้องซีดดดดดอย่างยาวเลยครับ กระแทกไอ้ปิแม่งสุดแรงเลยครับแล้วปล่อยน้ำว่าวในก้นมันอย่างเยอะ และสาวควยออกมาอีกและกระทุ้งเข้าไปอีกหนึ่งน้ำ
“ไงวะปิมันมั้ย”
“โคตรๆเลยหวะแม็คซีดดดอ้าฮ”ผมกระแทกก้นมัน ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบป้าบ
“ซีดดดดดดดอ้าฮฮฮฮฮฮฮฮฮไอ้ปิ”ผมซีดปากอย่างยาว กระแทกไปลึกที่สุด และกระเด้าเบา ๆ ไปอีกสี่ทีเพื่อไม่ให้น้ำว่าวผมค้างในลำควย จากนั้นผมก็หอมซอกคอมัน เหงื่อไอ้ปิแตกซกเลยครับแต่ผมไม่รังเกียจเลยครับ ทั้งหอมทั้งเลียซอกคอมัน ผมก็เหมือนกัน เหงื่อแตกซก โซฟาหนังเทียมผมชุ่มไปด้วยเหงื่อที่เราเย็ดกันแต่ตอนนี้โคตรเหนื่อยเลยครับ เมื่อกี้ผมมีแต่มัน
ผมดึงตัวมันออกมาจากโซฟาไอ้ปิโดนผมเย็ดน้ำแตกเลอะเต็มโซฟาเลยครับสัตว์ ผมดึงควยออกมาพอเสร็จผมก็หอบแดกฟุบลงบนตัวมัน ผมจับไอ้ปิมานอนหงายบนโซฟาไอ้ปิตานนท์มันหอบเลยครับ ผมนอนทับบนตัวมัน และหอมแก้มแม่งหนึ่งทีครับกลิ่นแม่งโคตรเซก
“คืนนี้มึงให้กูกี่ยกดีวะปิ” ผมชักติดใจไอ้ปิแล้วสิ
“โหแม็ค แค่นี้ก็ก้นพังและมึงนี่หื่นจริง ๆ นะ” มันพูดด้วยความเหนื่อยหอบ
“ไม่รู้แหละถ้าเผื่อมึงได้คะแนนเทสท์ภาษาอังกฤษเกิน 15 มึงต้องมาให้กูเย็ดอีก วันไหนก็ได้มึงเลือกวันมาเลย ไม่งั้นนะ กูไม่ติวให้มึงอีก”ผมแกล้งขู่มันไปงั้นแหละ
“ไอ้ติวหวังผล”มันพูดและกำลังจะลุกเดินหนี ในจังหวะที่มันลุก ผมดึงให้มันเสียหลักมานั่งตักผมและก็กอดมันหลวม ๆ
“และมึงไม่ชอบหรอเห็นเมื่อกี้ หน้ามึงอย่างเสียวอะ” ผมยิ้มและหอมที่ซอกคอมันไปด้วยพูดไปด้วย
“กูจะชอบได้ไงหละมึงเป็นผู้ชาย” มันทำพูดไปอย่างนั้น แต่หน้าแม่งแดงครับ มันคงจะเขินผม
“จริงหรอวะ”ผมหอมไหล่มัน และบิดหัวนมมันไปด้วยก็รู้ว่ามันโกหก ตามันฟ้องว่าจริง ๆ แล้วโคตรชอบ
“ไม่เอาและกูไปอาบน้ำและ” มันเดินไปอาบน้ำ ผมเดินตามมันเข้าห้องน้ำไป จับมันหันมา จูบปากทันทีเลยครับ ดูดหัวนมมันและมือก็เอื้อมไปเปิดฝักบัว
“แม็คมึงจะเย็ดกูอีกยกหรอ”
“ได้ปะหละ”
“กูเจ็บก้นหวะเดี๋ยวกูให้มึงเย็ดวันหลังนะ” แถมมันเอามือมาบิดหัวนมผมครับและเอาหน้ามาซบบ่าผมแม่งโคตรรอ้อน โคตรน่ารักเลยครับ กูจะจัดในห้องน้ำอีกยกดีมั้ยวะเนี่ย
“ถ้าเล่นนมกูแบบเนี้ยกูว่าคืนนี้ทื้งคืน มึงคงไม่ได้นอนนะปิ เนี่ยนะ บอกไม่ชอบ”แม่งรีบเอามือออกเลยครับ
“ก็กูติดใจมึงนี่หว่าแม็ค ง่ายแค่นี้ มึงก็ดูไม่รู้ ทีข้อสอบยาก ๆ มึงยังทำได้เลย”มันเอาหน้ามาซบไหล่ผม กอดผมแน่นเลยครับ
“ทำไมกูจะไม่รู้หละกูก็ถามมึงไปอย่างงั้นแหละ” ผมยิ้ม ผมบอกกับมันทั้งที่กอดกับมันน้ำที่ฝักบัวก็ไหลผ่านเราไปด้วย ไอร้อนของเราสองคนผ่านสายน้ำไปครับ ผมฟอกสบู่ถูตัวให้มันอย่างกับเป็นเด็ก ๆจับมันหันหลัง เอาน้ำล้างตูดให้มันมันมีเลือดไหลมานิด ๆ
“ซีดดดโอ้ยแม็คกูเจ็บ” มันหน้าเสียครับเมื่อเห็นเลือดตัวเอง
“ใหม่ ๆก็แบบนี้แหละปิ” มันพยักหน้า
“แม็คมึงอย่าบอกกับไอ้เหนือ ไอ้รุจ หรือเพื่อนคนอื่นนะ เรื่องที่กูโดนมึงเย็ดอะ กูอาย”
“ปิกูไม่พูดหรอกน่า มึงเห็นกูเป็นคนปากโป้งหรอ สบายใจได้” ขืนบอกกูก็อดได้มึงนะสิผมคิด แต่มันดูมีสีหน้ากังวลใจ
“ไม่บอกไม่บอกจริง ๆ มึงไม่ต้องเครียด” ผมเห็นหน้ามันก็อดไม่ได้ที่จะย้ำ
“ไม่ใช่ไม่ใช่เรื่องนั้น”
“และเรื่องไหนวะ”ผมถามมัน
“มึงว่าพรุ่งนี้กูจะผ่านมั้ยวะ ของครูอินทุอรนะ” แม่งดูกังวลยิ่งกว่าเมื่อกี้อีก
“ผ่านสิต้องผ่าน” ผมให้กำลังใจมัน แต่มันน่าจะผ่านเพราะมันทำแบบฝึกหัดที่ผมตั้งให้ได้หลายข้อเลย
“ผ่านและต้องทำไงกับกูวะ”ผมย้ำมัน
“ไอ้แม็คไอ้เรื่องนั้นกูไม่ลืมหรอก ถึงตก กูก็มาให้มึงเอา”
“เยดดดดดดดดพูดแบบนี้เอาใจกูไปเลย” ผมพูดกับมันไป ถูสบู่ให้มันไป ผมจับมันหันมาจูบปากและอาบน้ำให้มันจนเสร็จ พอเสร็จแล้วออกมาดูเวลา มันยังไม่ค่อยดึกมาก ผมเลยไปนอนผมนอนกอดมันทั้งคืน ใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงบ๊อกเซอร์บาง ๆจะได้สำผัสตัวและกลิ่นกายมันเต็ม ๆความจริง จะต่อกับมันอีกยกก็ได้ แต่เก็บแรงเอาไว้สอบพรุ่งนี้ดีกว่าจะได้มีเวลาตื่นมาตอนเช้าทบทวนอีกรอบ พรุ่งนี้แหละได้รู้กันว่ามันจะเทสท์ภาษาอังกฤษของครูอินทุอรผ่านหรือไม่ แต่ในใจ ผมก็หวังนะว่ามันจะสอบผ่าน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nuttsoy เมื่อ 2018-2-6 11:22
ทำไมไม่เว้นบรรทัดให้่นะ
nuttsoy ตอบกลับเมื่อ 2017-11-24 11:21
ทำไมอัพ แล้วมันไม่เว้นบรรทัดให้
ต้องลองถามแอดมินละมั้งครับ
สู้ๆนะคับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nuttsoy เมื่อ 2018-2-5 13:15
รอแก้ไข
ขอบคุนค้าบ{:5_137:}
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
มาต่อนะครับกำลังสนุก
ขอบคุณครับ
แตกไปหลายรอบเลยครับ
ขอบคุณครับ