#### เรื่อง “ รักของเราสามคน ” ๑๑ ####
ที่มาลงให้ช้าเนี่ย............... https://thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/onion032.gifเป็นเพราะเน็ตเรามันมีปัญหาอ่ะ......... ต้องเรียกช่างมาซ่อม................................ https://thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/002.gif
เน็ตเลยเข้าไม่ได้ตั้งหลายวัน.......................... https://thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook-16118-4549.gif
เพิ่งเข้าได้เมื่อวานนี่แหละ.......... https://thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/computer_p2.gif
********************************************************************
ช่วงที่มีกิจกรรมรับน้องที่มอเรามันจะเป็นช่วงที่มีแข่งกีฬามหาลัย.... อย่างที่เราเคยบอกซึ่งก็จะมีการประกวดหาเฟรชชี่บอยและเกิร์ลของมหาลัยด้วยโดยแต่ละคณะก็จะส่งตัวแทนมาประกวดบางคณะก็ใช้การคัดเลือกเอาตามคุณสมบัติก็ประมาณหน้าตาดีมีความสามารถและที่สำคัญต้องเป็นเด็กปีหนึ่ง....... แต่บางคณะก็จะมีการจัดประกวดกันภายในเสียก่อนแล้วค่อยเอาผู้ชนะมาแข่งในระดับมหาลัยอีกที
อย่างคณะเราเนี่ย.......... จะมีแมวมองซึ่งเป็นกลุ่มรุ่นพี่ที่เค้าเป็นคนส่งเด็กในคณะเราลงประกวดเค้าก็จะมาคัดเลือกคนที่เหมาะสมด้วยตัวเอง............
ส่วนคณะภีมจะต่างออกไปจากคณะเราเพราะคณะมันจะมีการประกวดกันภายในคณะก่อนรอบนึง...... ซึ่งหนึ่งในผู้เข้าประกวดเฟรชชี่บอยของคณะมันก็คือ............ ภีม
เรื่องมันมีอยู่ว่า......................................
ในคืนหนึ่ง...... หลังจากที่เรากลับมาจากทำกิจกรรมที่คณะ... เราก็โทรหาภีมตามปกติที่เราทำทุกวัน
“ แก........ เค้าโดนบังคับให้ประกวดเฟรชชี่อ่ะ ” ภีมพูดด้วยเสียงเซ็งๆ
“ เฮ้ย... จริงดิ ” เราพูดออกไปอย่างตกใจเพราะใจจริงไม่อยากให้มันมาทำอะไรแบบนี้กลัวว่าเดี๋ยวจะมีคนมาชอบมัน ( ความคิดเรา.... เลวร้ายจริงๆแต่ตอนั้นคิดแบบนี้จริงๆนะ )
“ จริงดิ... แต่แค่ประกวดในคณะนะแล้วเดี๋ยวคนที่ชนะค่อยเอาไปประกวดระดับมออีกทีนึง...” ภีมพูด
“ ลองขอพี่เค้ายัง............ ว่าไม่อยากอ่ะ ” เราพูด
“ ขอแล้ว........ แต่แกก็รู้ว่ารุ่นพี่คณะเค้าเหมือนคณะอื่นที่ไหน... ระเบียบจัดจะตาย... ขัดใจอะไรก็ไม่ได้ ” ภีมพูดด้วยความหงุดหงิด
“ ใจเย็นๆก่อนน่า.... ” เราพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
“ จะให้ใจเย็นได้ไง..... พี่แต่ละคน... บ้าอำนาจทั้งนั้น...นี่นะ.. วันนี้อ่ะรุ่นพี่เค้าไปปิ๊งเด็กคณะแกเข้าอ่ะ... ก็เลยใช้ให้เค้าไปขอเบอร์....ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ยอมให้มาอีก............... เค้าเลยต้องบอกว่า... ถ้าไม่ยอมให้เค้าก็ต้องโดนรุ่นพี่ทำโทษ.... ผู้หญิงคนนั้นถึงจะยอมให้เบอร์มา.... ” ภีมเล่าด้วยความอัดอั้น
“ ก็เค้าเป็นรุ่นพี่หนิ.... ทำไงได้ล่ะ... แกก็ใจเย็นๆก่อน... ” เราพูด
“ แกก็รู้ว่าเค้าไม่ชอบทำไรแบบนี้อ่ะ.............. ไม่งั้นตอนมอปลายเค้าคงไม่ขอให้แกช่วยหรอก... ตอนที่เค้าจะโดนบังคับให้ถือป้าย... ตอนกีฬาสีหนะ.....” ภีมพูด
“ แล้วนี่เค้าประกวดเมื่อไหร่ล่ะ... ” เราถาม
“ อีกสองวัน..... ” ภีมพูด
“ ไหนๆแกก็ขัดพี่เค้าไม่ได้อยู่แล้วแกก็ทำให้มันที่สุดเหอะ... ”เราพูด
“ อยากให้เค้าประกวดจังนะ...... นี่ถ้ามีใครมาตกหลุมรักเค้าเข้าจะทำไงเนี่ย.... ” ภีมพูดเสียงกวนๆ
“ เออ.... ถ้าใครเค้าจะตาบอดมาชอบแกก็เอาไปเหอะ........ ไม่เห็นจะหล่อเลย” เราพูดประชดประชัน
“ ถึงผมจะไม่หล่อมากมาย....... แต่ก็มีเสน่ห์นะค๊าบบบ.... ไม่งั้นคนแถวนี้เค้าคงไม่รักไม่หลงผมหรอก... ” ภีมพูดด้วยน้ำเสียงกวนสุดๆ
“ แกพูดถึงใครอ่ะ........ ไม่น่าเชื่อนะว่าจะมีคนเป็นอย่างที่แกพูดจริงๆเค้าว่าต้องเป็นคนนั้นแน่เลยอ่ะ... วิ่งหนีไปแล้วอ่ะ.........” เราแกล้งเล่นมุขกะมัน
“ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแหละ...... คนนั้นหนะ........ รักเค้ามากเลยนะ....... เนี่ย... เค้าเขียนไดอารี่ถึงเราเกือบทุกวันเลยนะ.... เราโครตปลื้มอ่ะ.... ” ภีมพูดเสียงแบบภูมิใจๆ
“ พอแล้ว................ จะอ้วก... ” เราพูด
“ แหม... พูดเรื่องจริงทำเป็นรับไม่ได้ ” ภีมพูดแล้วขำๆ
“ แล้วนี่แกประกวดที่ไหนอ่ะ... ที่คณะแกเหรอ??? ” เราพูด
“ อืมช่าย.... แล้วนี่แกจะมาดูเค้าป่ะ....” ภีมพูด
“ จะให้ไปเหรอ.... เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอกแก... ” เราพูด
“ แกก็เนียนเป็นเพื่อนเค้าไง... ชวนพวกไอ้เจมส์มาด้วยก็ได้มันคงไม่สงสัยไรหรอก ” ภีมพูด
“ งั้นเค้าดูก่อนนะ.....” เราพูด
“ แกมานะ...... แล้วอย่าลืมซื้อดอกไม้มาให้เค้าด้วย ” ภีมพูดด้วยเสียงร่าเริงทำยังกะเด็กๆที่อ้อนให้แม่ไปดูตัวเองเวลามีการแสดงที่รร.งั้นแหละ.... นึกแล้วก็ขำมันที่ทำตัวเป็นเด็กๆ
“ แกไม่อายคนอื่นเค้าเหรอ???? ” เราพูด
“ จะเป็นไรไป... ไม่มีใครเค้าสนใจหรอก ” ภีมพูด
“ ก็ได้ๆ แต่เค้ายังไม่เฟิร์มนะ ....ว่าจะว่างป่าว.... เดี๋ยวเข้าค่อยบอกอีกที” เราพูด
“ ได้ๆ.... โทรมาแล้วกัน” ภีมพูด
“ เอ้อ... แล้วเรื่องประกวดหนะ... แกมีไรให้เค้าช่วยมั้ย???” เราพูด
“ คงไม่มีหรอก... เพราะเดี๋ยวพี่เค้าคงจัดการให้เองแหละแต่ถ้ามี.. เดี๋ยวเค้าบอก..” ภีมพูด
“ โอเค... ” เราพูด
“ งั้นแค่นี้ก่อนนะ.........” ภีมพูด
“ เดี๋ยวๆ.... พูดจุ๊บๆก่อน....” เราอ้อนมัน
“ ไม่เอา.... เพื่อนอยู่ ” ภีมพูดเขินๆ
“ นะนะ.... ไม่งั้นไม่วางนะ.... ” เราเริ่มโวย
“ โอเคๆ..... แค่นี้นะค๊าบบบบ.... จุ๊บๆ ” ภีมพูดแล้วทำเสียงจุ๊บๆมาที่โทรศัพท์
“ แกรักเค้าป่าว???? ” เราพูด
“ โห.... เยอะจัง... ” ภีมโวยบ้าง
“ นะนะ... ” เราอ้อนอีก
“ ก็ได้ๆ... รักค๊าบบบบ.... ได้ยินป่าว... พอดีเพื่อนมันออกมายืนแถวๆเค้าอ่ะ” ภีมพูด
“ ได้ยินแล้ว.... แค่นี้แหละ.... บาย..” เราพูดแล้วก็วางสายไป
*********************************************************************
มาถึงวันที่ภีมต้องประกวด...................................
ภีมจะเริ่มประกวดตอนทุ่มนึง................ วันนั้นเราโทรไปหาภีมตั้งแต่ตอนประมาณห้าโมงเย็นภีมบอกว่ากำลังแต่งหน้าแต่งตัวอยู่ซึ่งดูท่าทางภีมค่อนข้างจะยุ่งเราก็เลยวางสายไปก่อน........ โดยก่อนจะวางเราบอกภีมว่าอาจจะไปไม่ได้... มันก็ทำเสียงแบบน้อยใจ....
ตอนประมาณหกโมงครึ่ง........ เราว่าจะแว๊ปออกมาจากที่ซ้อมโมเดล..... แต่พอดีว่าพี่โมเดลปีสี่มาพอดีคือพวกพี่เค้าจะมาดูการแสดงที่เราเตรียมไว้ลงโมเดลในวันพรุ่งนี้หนะ.............. ซึ่งพี่แต่ละคนก็แรงๆกันทั้งนั้น... ถ้าเราแว็ปออกไปละก็... ได้เป็นเรื่องแน่ๆ
“ ปอ.... งี๊แกก็อดไปดูภีมอ่ะดิ” เติ้งหันมากระซี๊บกับเรา
“ เออดิ........ ” เราหันไปตอบแบบหน้าเซ็งๆ
หลังจากนั้นพี่โมเดลปีสองก็มาบอกเราเรื่องที่จะแสดงว่า... ทำให้เต็มที่อย่าเกร็งไหนๆเราก็คิดโชว์กันมาอย่างดีแล้ว... ก็ทำให้มันเต็มที่...................
พอคุยกันเสร็จเรียบร้อย.... พวกเราโมเดลปีหนึ่งก็เริ่มแสดงโชว์ที่เตรียมมาให้พวกพี่ๆดูซึ่งกว่าจะแสดงให้พี่ดูเสร็จก็ปาเข้าไปทุ่มนึงแล้ว...................... ซึ่งพอโชว์เสร็จก็ต้องฟังพวกพี่ๆคอมเม้นว่าตรงไหนดีไม่ดียังไง.... ตรงไหนต้องแก้... ต้องตัดออก... หรือต้องเพิ่มอะไรเข้าไปอีกตอนที่เรานั่งฟังคอมเม้นอยู่นั้น... ภีมก็โทรเข้ามาหลายสายมากๆซึ่งเราก็ไม่ได้รับเลยเพราะกลัวพี่เค้าจะว่า.....เราก็เลยเมสเสสไปหาภีมว่า....
“ เค้าซ้อมอยู่อ่ะ... พอดีพี่เค้ามาดู ” สักพักภีมก็เมสเสมาว่า
“ จะมาดูเค้าทันป่าว?????.....” เราเลยเมสเสสกลับไปว่า
“ ยังไม่แน่ใจอ่ะ..... แต่จะรีบไปให้ทัน....” ภีมเมสเสกลับมาว่า...
“ รีบๆมานะ.... เค้าจะได้มีกำลังใจ ” เราก็เมสเสสกลับไปว่า......
“ จะเอากำลังใจทำไม..... ประกวดให้มันเสร็จๆไป.... แล้วอย่าได้ขึ้นมาล่ะ ” ภีมเมสเสสมาทันทีว่า
“ หวงรึไง!!!!แล้วก็ไม่ยอมตามาคุมนะ........” เราอ่านแล้วก็เริ่มหงุดหงิดแล้วดิ... มันเหมือนรู้เลย... แล้วมันก็เมสเสสเข้ามาอีก
“นี่ๆมีแต่คนซื้อดอกไม้มาให้เค้า...” ยังไม่พอ... มีตามมาอีกติดๆ
“อ่ะ...มีคนให้เบอร์เค้าด้วยอ่ะ.. น่ารักด้วย..”
“ เอาไงดีน๊า......... ”เรายิ่งหงุดหงิดไปใหญ่... จะไปก็ไปไม่ได้.... เลยเมสเสสไปว่า
“ พอเลยๆ...ไม่ต้องมายั่ว.... เพราะไงเค้าก็ไปไม่ได้...” ภีมมันก็เมสเสสกลับมาว่า..
“ 555+...... ถ้าแกมาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ..... แค่นี้ก่อนเดี๋ยวต้องขึ้นเวทีแล้ว...” เราเลยเมสเสสทิ้งท้ายไปว่า
“ นี่ๆ... ประกวดอ่ะไม่ต้องอะไรมากนักนะ... ห้ามยิ้มห้ามส่งตาหวานให้ใครด้วย... หวง!!!! ”
วันนั้นกว่าจะฟังคอมเม้นเสร็จก็เกือบสามทุ่ม... พอฟังเสร็จก็ยังกลับไม่ได้อีก เพราะต้องมาช่วยกันแก้คอมเม้นที่พี่ๆบอกกันอีก.....
สรุป.. กว่าคืนนั้นเราจะได้กลับหอก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนเหมือนเดิม.....................
แต่ก็แปลกแฮะ.......... เที่ยงคืนแล้วนี่... ภีมมันก็น่าจะประกวดเสร็จแล้วนะแต่ทำไมไม่เห็นมันโทรมาหาเราเลย...สงสัยมันจะงอนที่เราไม่ไป.....พอกลับมาถึงหอได้เราก็รีบวิ่งไปบนห้องแล้วหยิบช่อดอกกุหลาบสีขาวที่เราเป็นคนจัดเองกะมือออกมาแล้วก็โทรหาภีมในทันที........................
ครั้งแรก............... <ไม่รับ.. >
ครั้งที่สอง................. <ไม่รับ.... >
ครั้งที่สาม......................... <ไม่รับ.. >
ครั้งที่สี่............................................................ รับซะที........
“ ฮัลโหล...... มีไร ” ภีมเสียงห้วนมากๆ....แหมๆๆ ทำเป็นเข้ม....
“ ลงมาที่ริมรั้วหน่อย.....” เราพูด
“ ไม่ไปแล้ว.... จะนอน ” ภีมมันเริ่มงอแงแฮะ
“ น่านะ.... ลงมาหน่อย... แป๊ปเดียวเอง ” เราเริ่มอ้อนมัน.... ไหนๆเราก็ผิดอ่ะนะ
“ มีไรค่อยคุยพรุ่งนี้แล้วกัน ” น้าน......... มันเล่นตัว
“ ลงมาแค่ห้านาทีก็ได้.........” เราพูดเสียงอ่อนๆ เผื่อมันจะสงสาร
“ เออๆ...... ก็ด้ะ... รอแป๊ปนะ” ภีมพูดแล้วก็วางสายไป
ไม่ถึงสองนาทีภีมมันก็เดินลงมาที่ริมรั้ว............. เราก็เลยยื่นดอกไม้ไปให้พร้อมกับพูดว่า...
“ อ่ะ...ให้ ” ทันทีที่เรายื่นให้มันเราเห็นหน้ามันเต็มไปด้วยรอยยิ้ม.... แต่แล้วมันก็หุบยิ้มขึ้นมาเฉยๆแล้วพูดว่า
“ จะเอามาให้ทำไม.... ให้ช้าไปแล้วแหละ ” เราเลยพูดออกไปว่า
“ อย่าทำมาเป็นงอน........ รับไป.. ” เราทำเป็นพูดดุๆ
“ ไม่เอา.... ไม่เห็นอยากจะได้เลย ” อ้าว.... คุณภีม... แล้วเมื่อวานใครกันที่ร้องจะเอาเนี่ย..... ม่ายช่ายเมิงเหรอ....
“ เออๆ... ไม่ต้องเอาก็ได้... เนี่ยอุตส่าไปซื้อมานั่งจัดเอง... กว่าจะเสร็จหนามตำมือซะเจ็บไปหมดเลย...” เราทำเป็นตีหน้าเศร้า................... แต่ไม่ได้เล่าความเท็จนะแค่เรียกร้องความสนใจเฉยๆ
“ งั้นเอามา... เค้าเอาเองก็ได้....เดี๋ยวจะมีคนเค้าแอบไปร้องไห้อีก... ” ทำเป็นพูดดีอ่ะมัน... อยากได้อ่ะดิ
“ ชอบมั้ย??? ” เราถามยิ้มๆ
“ ชอบดิ.... แกอุตส่าทำให้เค้าไม่ชอบได้ไง....หอมจัง ” ภีมพูดแล้วเอาช่อดอกไม้ไปดม
“ ผลประกวดเป็นไงอ่ะ??? ” เราพูดด้วยน่าตากังวลๆเพราะไม่อยากให้มันได้
“ ไม่ได้อ่ะ........... แต่ได้ป็อบปูล่า ” ภีมมันพูดแล้วทำท่ายืดๆ
“ แหวะ!! คนโหวตให้คงตาบอดอ่ะดินี่เล่นของป่ะเนี่ย??? ” เราพูดแบบหงุดหงิดๆ (จริงๆอ่ะแอบหวง)
“ พูดไปเดี๋ยวจะหาว่าโม้... นี่มีแต่คนมาขอถ่ายรูปแล้วยังมีคนมาขอเบอร์ด้วยนะ.... ” มันยืดอีกแล้ว...
“ เออ........ งั้นก็ไปคบกะพวกนั้นเลยปะ... ” เราพูดด้วยความโมโหทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันยั่ว...
“ ขี้หึงจังว๊า........ แฟนใครเนี่ย????” ภีมมันพูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ ไม่รู้เหมือนกัน.... แฟนคนหลงตัวเองแถวนี้มั้ง..” เราพูดออกมาพร้อมๆกับหัวเราะ... เพราะอารมณ์ดีขึ้นแล้ว...(บ้าป่ะเนี่ยเรา.... อารมณ์ขึ้นๆลงๆ)
“ นี่... ผลประกวดออกมาตามที่แกต้องการแล้วนะ.... ที่เค้าไม่ได้เนี่ย... เพราะว่าแกไปบนไว้ใช่ป่ะ...” ภีมพูดกวนๆ
“ จะบ้าเหรอ........ ไปๆ.... นอนได้แล้ว.... เหนื่อย..” เราพูด
“ ก็ดีเหมือนกัน.. เค้าก็เหนื่อยว่ะ....... เนี่ยหน้าเค้าสิวจะขึ้นป่าวไม่รู้.... โดนรองพื้นเข้าไป ” ภีมบ่น
“ ล้างหน้าให้สะอาดแล้วกัน....... แล้วก็ใช้โทนเนอร์ที่เค้าเพิ่งซื้อให้หนะ... เช็ดให้สะอาด ” เราพูด
“ อืมๆ.... งั้นไปนะ.... ขอบคุณสำหรับดอกไม้...........” ภีมพูด
“ จร้า........ ไปแล้ว..” เราพูดแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับหอพักตัวเอง...
#####################################################################
หน้า:
[1]