หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 107 ตอนภารกิจที่ได้รับมอบหมาย โดย Orama
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย orama เมื่อ 2024-7-17 21:51หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 107 ตอนภารกิจที่ได้รับมอบหมาย โดย Orama“มึงไปไหนมาต๊ะ” ไอ้เจตยิงคำถามทันทีที่เจอหน้าผม“ต๊ะมานี่หน่อย” อาจารย์พงษ์มาเรียกผมออกไปทันที“อ้าว......มาสายนี่สงสัยไปทำงานให้อาจารย์แหง ๆ” ผมได้ยินเสียงไอ้เจตบ่นตามหลัง ผมคุยกับอาจารย์พงษ์อยู่ประมาณ 20 นาทีก็กลับมาที่ช็อฟ ก็ยังเห็นเพื่อน ๆ จับกลุ่มคุยกัน บางคนก็ยังไม่ตื่น“จารย์เรียกมึงไปทำไม” ไอ้เจตยิงคำถามอีกครั้ง“จารย์ไปไหน ไม่เรียนกันหรอ” ผมไม่ตอบแต่ยิงคำถามไอ้เจต เพราะไม่เห็นอาจารย์มาสอน“ยังไม่เห็นจารย์มาเลย ว่าแต่เมื่อกี้จารย์เรียกมึงไปทำไม”“แกจะให้ช่วยติวเด็กปี 1”“กำลังจะสอบนี่นะ”“ก็เออ....ถือเป็นการทบทวนไปด้วยไง”“ทำไม........”“แกบอกเด็กปีหนึ่งหลายคนที่อ่อน คาดว่าอาจโดนรีไทร์....เพราะเกรดไม่ถึง”“เอ้ย.........ถึงขนาดนั้นเลยหรอ”“ก็จารย์แกบอกมาแบบนี้”“แล้วติวเมื่อไหร่”“เริ่มสาร์-อาทิตหน้า ..........4 ครั้ง”“โห........เดือนนึงเลยนะแล้วติวที่ไหน”“ก็ที่นี่แหละ แกขออนุญาติ ผอ.แล้ว”“กี่คน”“20 กว่าคน”“เฮ้ย........ทำไมเยอะขนาดนั้นว๊ะ แผนกอื่นด้วยหรือเปล่า หรือแค่แผนกเรา ปกติมีแค่คนสองคน”“เห็นว่าแผนกเราแผนกเดียวมั้ง”“ว่าไงต๊ะคุยกับอาจารย์พงษ์แล้วใช่ปะ” อาจารย์มานพเข้ามาถามซึ่งวิชานี้เป็นวิชาที่แกจะต้องสอน“เรียบร้อยแล้วครับ”“เอ้า ตื่น ๆ ขอโทษด้วยที่มาสาย”“สวัสดีครับอาจารย์”“เอานั่ง ๆ วันนี้ครูมาสาย..........มีเรื่องนิดหน่อย”“นานกว่านี้ก็ได้ครับ กำลังหลับเพลิน” ไอ้นะทะลุกลางป้องขึ้นมา“เดี๋ยวกูถีบกระเด็นไปโน่นไอ้นะ” ไอ้วิทเตรียมท่าจะถีบไอ้นะเต็ม ๆ “พอ ๆ มาฟังทางนี้ก่อน ต๊ะคงรู้แล้วว่าทำไมครูมาสาย เพราะกำลังประชุมกัน เรื่องเด็กปี 1 แผนกไฟฟ้าของเรา.....เออ.......เรียนอ่อนไม่ถึงเกณฑ์ ถึง 20 กว่าคน”“โห.................” ทุกคนพร้อมใจกันร้องโหเสียงดังแต่ละชั้นปีจะมี 4 ห้อง ๆ ละ 20 คน ถ้าการเรียนปกติตามจำนวนที่ตั้งไว้คือปี 1 จะมีนักศึกษา 80 คน ปี 2 มี 80 คน ปี 3 มี 80 คน รวมแผนกไฟฟ้า ทั้ง 3 ปีจะมีนักศึกษา 240 คนแต่ปัจจุบัน ปีที่ 3 มีนักศึกษา เหลือ 76 คน ปี 2 มีเหลือ 78 คน แต่ตอนนี้ปี 1 จะมีนักศึกษาเหลือแค่ 60 คนเมื่อขึ้นปี 2 หรืออาจจะน้อยกว่า ทำให้ทางวิทลัยต้องหาทางแก้ไข“พวกครูดูแล้วว่ามีห้องเราพอจะช่วยน้อง ๆ ปี 1 ได้ อาจารย์หัวหน้าแผนกจึงประชุมกันแล้วไปขออนุญาติ ผอ.เปิดติวเข้มให้น้องปี 1 กลุ่มนี้เพื่อให้เกรดไม่หลุดเกณฑ์ ซึ่ง ผอ.อนุญาตแล้ว”“ไม่ให้คะแนนพิสวาสไปละครับอาจารย์” เสียงไอ้นะคนเดิม“ให้คะแนนฟรี ๆ แล้วก็โง่จนมาถึงปี 3 เหมือนเธอนะหรอ”“55555555555555555” ทุกคนพร้อมใจกันระเบิดเสียงหัวเราะกันลั่นห้อง“อาจารย์ก็” ไอ้นะหน้ามุ่ย หุบปากเงียบเสียงลงทันที“ว่าแต่พวกเราเถอะพอจะช่วยน้อง ๆ ได้มั้ย”“ผมยินดีครับอาจารย์ เสาร์-อาทิตย์ผมว่าง อีกอย่างเดือนหน้าผมว่างทั้งเดือนไม่ติดธุระอะไร” ผมอาสาเป็นคนแรก ซึ่งจริง ๆ แล้วเมื่อสักครู่อาจารย์พงษ์ก็บอกแล้วว่าให้ผมเสนอตัวก่อนเป็นคนแรก เพราะถ้าผมเสนอตัวก่อนเพื่อน ๆ ก็จะตามมาเอง ผมเลยเสนอตัวแบบไม่ลังเล“เฮ้ย................” เสียงเพื่อน ๆ ในห้องร้องขึ้นแทบจะพร้อม ๆ กัน“ไอ้ต๊ะ.........พวกกูไม่ได้ว่างเหมือนมึงนะ”“พวกมึงไม่ว่างก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ กูก็แค่ไม่ติวให้พวกมึง แต่มาติวให้น้องปี 1 แทน ส่วนพวกมึงจะได้หรือไม่ได้......ก็ช่าง”“เฮ้ย.......มึงทำอย่างนี้ได้ไงว๊ะ คิดจะลอยแพพวกกูหรอ”อาจารย์ได้แต่นั่งอมยิ้มอยู่หน้าโต๊ะ คิดว่ายังไงผมเอาไอ้พวกนี้อยู่หมัดแน่ ๆ “กูติวให้น้อง ๆ พวกมึงก็มาร่วมติวกันด้วย เผื่อมีอะไรที่พวกมึงพอจะมีความรู้สอนน้อง ๆ ได้บ้าง ถือเป็นการทบทวนอย่างดี”“แต่........”“อืม..............” หลายคนมีทั้งแต่และเริ่มเห็นพ้องกับสิ่งที่ผมพูด“แล้วน้อง ๆ มันจะไม่คิดว่าพวกกูโง่หรอว๊ะ” ไอ้นะยังไม่หายสงสัย“มึงอยากให้น้อง ๆ เห็นความโง่มึงตอนติวหรือตอนผลสอบออกมาล่ะ”“ไอ้เชี้ยต๊ะ…กูแค่ถามเฉย ๆ”“เอาล่ะ......อย่าเถียงกัน เอาเป็นว่าตอนนี้มีคนที่จะติวให้น้อง ๆ ปี 1 เป็นตัวหลักคือต๊ะ ส่วนคนอื่นก็แล้วแต่ความสมัครใจ ใครมีธุระก็ไม่ต้องมา ใครพอจะปลีกตัวมาได้ครูก็อยากขอความร่วมมือถือว่าช่วยสร้างชื่อให้กับแผนกไฟฟ้าอีกทางหนึ่ง และเป็นการช่วยรุ่นน้องของเราด้วย”“ครับผม” ทุกคนขานรับเป็นเสียงเดียวกัน“งั้นวันนี้ครูให้พวกเธอวางแผนกันว่าจะติวน้อง ๆ เสาร์นี้อย่างไรกันบ้าง ผลคะแนนของน้องปี 1 ที่จะติวครูให้ไว้ที่ต๊ะแล้ว ลองเอาไปดู ใครเก่งอะไรก็ถ่ายทอดออกมาให้หมด”“อาจารย์ครับแล้วถ้าไม่เก่งสักอย่างละครับ” ไอ้นะคนเดิมอีกแล้ว“ถ้าไม่เก่งสักอย่างก็ไม่น่าจะจบออกไปนะ....เรียนซ้ำอีกสักปีสองปี”“55555555555555555” เพื่อนในห้องพร้อมใจกันหัวเราะอีกครั้งจริง ๆ ไอ้นะมันก็มีดีโดยเฉพาะวิชาเครื่องกล แม่งเรียนไฟฟ้า แต่ถนัดเครื่องกล เคยถามมันว่าทำไมไม่ไปลงเรียนช่างยนต์ มันบอกงานต่ำมุดแต่ใต้ท้องรถสกปรก สู้มาเรียนไฟฟ้าไม่ได้งานสูงได้ปีนเสาไฟทุกวัน เอากับมันดิ 55555555555พวกเราถึงเรียนไฟฟ้า แต่ก็ต้องเรียนวิชาช่างอื่นด้วย เพราะไฟฟ้ามันเข้าได้กับสาขาอื่น ไม่ว่าจะก่อสร้าง ช่างยนต์ ช่างเชื่อม อีเล็กทรอนิก รวมทั้งวิชาสามัญเช่นคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ฯลฯพวกเราแบ่งหน้าที่กันติวตามความถนัดแต่ตัวหลักคือผมวันเสาร์แรกของการติวก็มาถึง อาจารย์นัดไว้เก้าโมงเช้าที่ช็อฟไฟฟ้า ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จตอนแปดโมงกว่า ๆ ผมเดินทอดน่องมาเรื่อย ๆ เห็นประตูวิทลัยเปิดแค่ประตูบานเล็กข้าง ๆ เดินเข้าไปเจอลุงยามยิ้มให้ แล้วเดินไปที่ช็อฟไฟฟ้า เห็นมีคนยืนอยู่ประปราย ดูจากหน้าแล้วคงเป็นเด็กปี 1 ที่อาจารย์บอก“หวัดดีครับพี่ต๊ะ” น้องปี 1 ยกมือไหว้ผม ผมรับไหว้แบบตกใจ หันหน้าหันหลังพอเข้าไปในช็อฟยิ่งตกใจหนักเข้าไปอีก คนไม่ต่ำกว่า 50 แออัดกันเต็มห้อง มีทั้งปี 1 ปี 2 ปี 3 และแผนกอื่นด้วย“เฮ้ย...................” ยังไม่ทันได้ตั้งตัว อาจารย์พงษ์เดินมาตบบ่า“ลูกศิษย์เอ็งเยอะมากเลยต๊ะ” ผมหันไปเห็นอาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้ายืนกอดอกอมยิ้มสลับกับทำหน้าเครียด“อาจารย์หัวหน้าแผนกเป็นไรครับ ดูจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม จะเครียดก็ไม่เครียด”“แกกำลังเครียดว่าห้องไม่พอให้นั่งนะดิ ที่ยืนข้างนอกนะคือไม่มีที่ให้นั่งแล้ว”“โห............ทำไมเยอะขนาดนี้ละครับ”“ไม่รู้ว่ะ” อาจารย์พงษ์ตอบแบบขอไปที ขณะที่ยืนคุยกันก็มีผู้ปกครองเดินเข้ามาทักทาย“หวัดดีค่ะอาจารย์”“หวัดดีครับ” เป็นแม่เด็กปี 1 ที่มาส่งลูกเรียน“ขอบพระคุณมากเลยค่ะอาจารย์ ที่จัดติวให้ อิฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง ลูกก็บอกอยากเรียนพิเศษแต่ไม่มีที่ให้เรียน เลยต้องรบกวนอาจารย์“ผมไม่ได้ติวหรอกครับ...คนนี้เป็นคนติว”“อุ้ยกราบขอบพระคุณค่ะอาจารย์ อาจารย์หน้ายังเด็กอยู่เลยนะค๊ะ”“เอ่อ.....ไม่ใช่ครับ ผมเป็นรุ่นพี่ปี 3 ครับ มาช่วยติวให้น้อง ๆ”“มิน่าล่ะ......ถึงว่าหน้ายังเด็กแต่ไงก็ขอบคุณอีกครั้งที่วิทลัยนี้มีรุ่นพี่ดี ๆ แบบนี้....ขอบคุณทุกคนค่ะ”เพื่อนผมออกมายืนรับคำขอบคุณกันหน้าสลอน “ต๊ะ เราวางแผนกันว่าไง” อาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้าเข้ามาถาม“ก็ติวให้น้อง ๆ พร้อมกันนะครับ ...... แต่.....เออ.....เยอะขนาดนี้จะนั่งกันยังไง”“ครูไปขอใช้ห้องประชุมของวิทลัยกับ ผอ.เรียบร้อยแล้ว ท่านอนุญาตให้ใช้ห้องประชุมติวตลอดทั้งเดือน”“เฮ้......................” เสียงไชโยขึ้นแทบจะพร้อมกัน“ไปทุกคนไปที่ห้องประชุมบนอาคาร 2 กัน”อาคาร 2 เป็นอาคารที่ใช้เรียนวิชาสามัญ เช่น ภาษาไทย วิทย์ อังกฤษ เป็นชั้นเรียนทั้งสองปีก ๆ ละประมาณ 5 ห้องมีบันไดขึ้นลงอยู่ตรงกลาง มีห้องน้ำตรงบันใดทุกชั้น ชายหญิงสลับชั้นกันไปชั้นสองฝั่งซ้ายจะทำเป็นห้องประชุม ฝั่งขวาจะเป็นห้องพักอาจารย์ห้องประชุมชั้น 2 ถ้านั่งแบบคลาสรูมก็จะได้ประมาณ 80 - 100 คน ถ้านั่งแบบเธียร์เตอร์เผลอ ๆ ได้ถึง 300 คน ด้านหน้าห้องประชุมมีกระดานไวบอร์ด พื้นด้านหน้ายกระดับขึ้นสูงประมาณ 5 นิ้ว เป็นห้องพัดลมไม่มีแอร์ แต่ก็ไม่ร้อน เพราะมีการระบายอากาศดี เครื่องเสียงใช้ได้ดี เป็นฝีมือช่างอีเล็กทรอนิกส์ปรับปรุงระบบเสียงทั้งหมดทุกคนเข้าประจำที่ มีผู้ปกครองหลายคนมานั่งหน้าห้องประชุมเพื่อคอยดูและเป็นกำลังใจ เมื่อถึงเวลาประมาณเก้าโมงอาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้ากล่าวต้อนรับทุกคน และแนะนำรุ่นพี่ที่จะมาติวให้ในครั้งนี้ และขอให้ทุกคนตักตวงความรู้จากรุ่นพี่ให้เต็มที่ เรามีเวลาแค่ 4 สัปดาห์เท่านั้นวิชาแรกเป็นวิชามอเตอร์ไฟฟ้า ซึ่งทุกคนมอบหมายให้ผมเป็นคนประเดิมสอนวิชาแรก หลังจากที่ผมสอนไปได้สักสองสามชั่วโมง อาจารย์บอกว่าลีลาการสอนของผมเหมือนเป็นครูอาชีพ ผมสอนทั้งวิชาการตามหนังสือและสิ่งที่ผมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ผ่านมา ผมเพิ่มเติมเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย เพื่อให้น้อง ๆ เข้าใจมากขึ้นโดยน้อง ๆ ทุกคนให้ความสนใจอย่างมากอาจารย์หัวหน้าแผนกเห็นลีลาการสอนของผมถึงกับอมยิ้มยกนิ้วหัวแม่มือให้ จนดูแล้วว่าสวามารถไปได้สวย คณะอาจารย์ก็ขอตัวไปทำธุระครึ่งวันเช้าผ่านไปด้วยดี อาจารย์ขอให้ร้านอาหารมาทำอาหารตามสั่งขายให้เป็นการเฉพาะด้วย เพื่อจะได้ไม่เสียเวลาออกไปหาอะไรกินข้างนอก ช่วงบ่ายมอบให้ไอ้วันเป็นคนติว สลับกับไอ้อ้อม ไอ้เจตการติวผ่านพ้นไป 2 สัปดาห์ได้รับคำชมจากอาจารย์หลายท่านว่าน้องปี 1 กลุ่มนี้พัฒนาการดีขึ้น สอนเข้าใจมากขึ้นมีแผนกทั้งอื่น ปี 2 และปี 3 ห้องอื่น มาขอเรียนด้วยบางวิชา ส่วนเพื่อน ๆ ผมก็สลับกันมา วันนึงก็ 5 – 10 คน บางคนก็นั่งฟังผมอธิบาย บางคนก็รู้แล้ว บางคนก็ลืม ๆ ถือว่าทบทวน ไอ้เจต ไอ้อ้อม ไอ้นะ ไอ้วิท ดูไม่เอาไหน แต่พอให้มันช่วยติวพวกมันกลับทำได้ดีทุกคน วางตัวได้สมกับรุ่นพี่ที่อาจารย์ไว้ใจ ส่วนเพื่อนคนอื่น ๆ ก็คอยเป็นผู้ช่วย คอยเดินตามโต๊ะอธิบายเวลาที่ใครไม่เข้าใจตรงจุดไหนแล้วช่วยอธิบายเพิ่มเติมให้การติวครั้งนี้ถือว่าประสบผลสำเร็จเป็นอย่างมาก ผอ.วิทลัยแอบมาดูด้วยตัวเองหลายครั้ง ท่านถึงกับเอ่ยปากชมทั้งแผนกไฟฟ้าว่าอบรมนักศึกษาได้ดี โดยเฉพาะอาจารย์หัวหน้าแผนกที่ได้รับคำชมไปเต็ม ๆ“ตั้งแต่ตั้งแผนกไฟฟ้าขึ้นมา และครูได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าแผนก นี่เป็นครั้งแรกเลยนะต๊ะ ที่ครูรู้สึกภูมิใจที่สุด ขอบใจเธอจริงๆ”“ถ้าอาจารย์ไม่ใส่ใจไม่เป็นธุระให้ พวกผมก็ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ”“แหม......เอ็งนี่ช่างพูด” อาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้าพูดเสร็จก็เดินยิ้มกริ่มเข้าห้องพักไปเข้าอาทิตย์ที่สาม ผมมาติวปกติ“หวัดดีพี่ต๊ะ” “อ้าวหยกมาไง”“ก็มาติวนี่แหละ”“สองอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่เห็นเอ็ง”“จะเห็นได้ไง...แม่ลากไปโน่น..ลากไปนี่แทบจะทุกวัน…เบื่อจะตายแล้ว”“แล้วนี่จะมาติวด้วยหรอ”“มางานเลี้ยงรุ่นมั้ง” ไอ้หยกหน้าบูดแถมยังตอบกวน ๆ “อ้าวไอ้นี่…………….”“พี่ต๊ะถามแปลก ๆ ก็ถ้าไม่มาติวแล้วจะมาทำไมล่ะ”“กูจะไปรู้หรอ....เผื่อมึงอยากจะมาออกรอบกับกูหรือกับไอ้เจต”“ออกรอบอะไร....ไม่เห็นเข้าใจเลย”“ก็...อะไรล่ะที่มึง กู แล้วไอ้เจตชอบทำพร้อมกัน 3 คน”“ไอ้พี่ต๊ะบ้า.........คิดเป็นแต่เรื่องเดียวแหละ” ไอ้หยกหน้าแดงแล้วรีบวิ่งเข้าห้องประชุมอย่างรวดเร็ว ผมตามเข้าไปเห็นไอ้หยกหน้าคว่ำอยู่หลังห้อง หันหน้าหันหลังเหมือนมองหาใคร ผมเดาออกว่ามันมองหาไอ้เจต เลยเดินไปข้าง ๆ “ไม่ต้องมองหาหรอก...ไอ้เจตมันกลับบ้าน”“เชอะ....ใครหา”“555555555555555” ผมเดินออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ หันไปอีกทีเห็นไอ้บอยนั่งหน้าเจี๋ยมเจี้ยมข้าง ๆ ไอ้หยกแหม....ตัวติดกันยังกะปาท่องโก๋เชียวนะมึงพูดถึงไอ้บอยหลังจากไปช่วยอาจารย์ลงแขกตีข้าวก็ และกลับมาเย็ดกันพร้อมกับไอ้หยกและแอบเย็ดมันอีก 2-3 ครั้งก็ไม่ได้เย็ดมันอีกเลย ต่างคนต่างเฉย หรืออาจเป็นเพราะผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลาว่างสักเท่าไหร่ด้วย*********************************สัปดาห์สุดท้ายและอาทิตย์สุดท้ายของการติว วันนี้ติวแค่ครึ่งวันเช้า ซึ่งเป็นหน้าที่ผม พอติวเสร็จอาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้าได้ไปเชิญ ผอ.มากล่าวปิดอย่างเป็นทางการ“ครูรู้สึกดีใจที่ลูกศิษย์ของครูรู้จักใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ และการทำประโยชน์ในครั้งนี้ได้บำรุงต้นกล้าน้อย ๆ ที่อยู่ตรงหน้าครูให้เจริญขึ้นอย่างแข็งแรง ขอบคุณคณะอาจารย์ทุกคนที่ไม่ละเลยปล่อยให้มันผ่านเลยไปอย่างไร้ค่าตอนแรกครูเองก็กังวลตอนที่อาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้ามาปรึกษา ว่ามันจะเป็นไปได้หรอหรอให้เด็กมาสอนเด็กด้วยกัน ครูสอนให้เองกับมือยังทำกันไม่ได้ แต่วันนี้ครูรู้แล้วว่าการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้องถือว่าเป็นการเรียนที่สมบูรณ์ที่สุด พวกเธอโชคดีที่มีรุ่นพี่คอยใส่ใจ ครูเข้ามาดูหลายครั้ง อดปลื้มใจไม่ได้ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้สิ่งที่ครูกังวลใจได้หมดสิ้นไป วันนี้ครูได้รับแต่คำชมทั้งจากอาจารย์ผู้สอนท่านอื่น ๆและคำชมจากผู้ปกครองของทุกคน ว่าต้นกล้าน้อย ๆ ของครูเหล่านี้กำลังจะเติบโตขึ้นอย่างสมบูรณ์ หลังจากนี้ไปครูขอให้ทุกคนหมั่นทบทวนความรู้ที่พี่ ๆ ได้ถ่ายทอดให้และตั้งใจเรียนรู้ให้เต็มที่เพราะใกล้จะสอบปลายภาคแล้ว ไม่เข้าใจก็ถามพี่ ๆ ครูเชื่อว่าหลังจากนี้ไปพี่ ๆ เองก็คงเต็มใจแนะนำให้ตลอด ท้ายนี้ครูขอให้ทุกคนโชคดีและประสบผลสำเร็จกันทุกคน ขอบคุณครับ”“แปะ แปะ แปะ” ทั้งห้องประชุมตบมือเสียงกราวใหญ่ อาจารย์บางคนถึงกับอดกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ปล่อยให้ไหลออกมาสองแก้มผู้ปกครองหลายคนยืนกำมือนิ่งกลั้นน้ำตาไม่อยู่เช่นกันผมเองก็ไม่เชื่อว่าเพียงแค่ 4 สัปดาห์จะทำให้น้อง ๆ เปลี่ยนแปลงได้ขนาดนี้“ขอบคุณมากนะคะ” ผู้ปกครองหลายคนเข้ามาจับมือขอบคุณผมแบบไม่ขาดสาย“ไม่เป็นไรครับ”“เอาล่ะทุกคน วันนี้คุณพ่อคุณแม่ของทุกคนสั่งก๊วยเตี๋ยวมาฉลองติวเสร็จ”“เฮ้............................” เสียงไชโยดังกึกก้องอีกครั้งผู้ปกครองเรี่ยไรเงินสั่งก๊วยเตี๋ยว ขนมหวาน น้ำหวาน มาเตรียมไว้หน้าห้องประชุมช่วงกำลังติวเราปิดประตูห้องประชุมจึงไม่รู้ว่าหน้าห้องเกิดอะไรขึ้น พอเปิดออกมาเห็นชามก๊วยเตียวซ้อนกันเป็นตับวันนี้ถ้าดูไม่ผิดคนน่าจะ 100 กว่าคน เพราะนักศึกษาก็จะ 50 แล้ว ผู้ปกครอง คณะครูอาจารย์อีกน้อง ๆ ปี 1 ยืนเรียงแถวกันแบบไม่ต้องมีใครบอก ผอ.วิทลัย ถึงกับตะลึงในเหตการณ์ที่เกิดขึ้น“ต๊ะ........” ผอ.วิทลัยเดินมายืนข้าง ๆ ผม“ครับ ผอ.”“ครูดูคนไม่ผิดว่าเธอจะเป็นครูที่ดีได้ ตั้งใจเรียนแล้วกลับมาพัฒนาวิทลัยเรานะ”“ครับ” ผมเองก็รับปากไปงั้นแหละครับ ชีวิตผมข้างหน้ายังไม่รู้ว่าพ่อกับแม่จะกำหนดไปทางไหนเลยผมมองดูน้อง ๆ และเพื่อน ๆ กินก๊วยเตี๋ยวกันอย่างเอร็ดอร่อย มีแอบเบิ้ลหลายคน แต่ก็เหลือเฟือสำหรับอาหารคาวหวานในวันนี้“พี่ต๊ะ แม่ผมอยากคุยด้วย” น้องบี หรือวิชัย ลูกเจ้าของปั๊มน้ำมันรายใหญ่ของจังหวัด“แม่มีอะไรคุยกับพี่หรอบี” หลังติวกันมาก็ทำให้น้อง ๆ รู้จักผมมากขึ้น และผมเองก็รู้จักน้อง ๆ เกือบทุกคนที่มาติว ผมเป็นกันเองจนน้อง ๆ สามารถเข้ามาพูดคุยได้อย่างอิสระ ถึงแม้เวลาปกติเดืนสวนกันก็ทักทายหวัดดี โดยผมบอกไม่ต้องยกมือไหว้ แค่กล่าวทักทายก็พอ“หวัดดีคะคุณต๊ะ” แม่น้องบีกำลังจะยกมือไหว้ผม แต่ผมรีบห้ามไว้ก่อน“โอ้ยอย่าไหว้ผมเลยครับเดี๋ยวผมอายุจะสั้นเปล่า ๆ” ดูจากหน้าแม่น้องบีอายุน่าจะ 40 ต้น ๆ “ก่อนอื่นต้องขอบคุณ คุณต๊ะอย่างมาก ที่เป็นธุระติวหนังสือให้เจ้าบี ลูกคนนี้เขาดูเงียบ ๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร”“ครับ”“แต่พอได้มาติวหนังสือกับคุณต๊ะแล้วเขาดูสดชื่นขึ้น”“คนที่เข้ามาแรก ๆ ก็จะเครียดแบบนี้แหละครับ เพราะสายช่างมันเป็นสิ่งใหม่ ถ้าปรับตัวไม่ทันก็เป๋ได้เหมือนกัน ผมเข้าปี 1 ผมเองก็เครียดไม่ต่างจากน้องบี”“เห็นมั้ยล่ะแม่...พี่ต๊ะเก่งขนาดนี้ยังเครียดเลย”“คือถ้าจะขอความกรุณาช่วยติวให้น้องบีต่อไปจะได้มั้ยค๊ะ”“อีกไม่กี่เดือนผมก็จะจบแล้ว”“นั่นแหละค่ะ...เวลาที่เหลืออิชั้นอยากให้คุณต๊ะช่วยติวให้น้องบีจนกว่าคุณต๊ะจะจบ”“เออ.......”“เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ อิชั้นมีค่าแรงให้”“ไม่เกี่ยวกับค่าจ้างหรอกครับ ผมเองก็ถือว่าเป็นการทบทวนไปด้วย ผมยังไม่รับปากครับ แต่ขอดูตารางเรียนก่อนว่าว่างตรงกันวันไหนบ้าง”“วันเสาร์-อาทิตย์ก็ได้ค่ะถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป”“ได้ครับ...ยังไงเดี๋ยวผมจะตกลงกับน้องบีอีกทีแล้วจะแจ้งให้คุณแม่ทราบ”“โอ้ย....กราบขอบพระคุณค่ะ” คุณแม่น้องบีกำลังจะยกมือไหว้ผมอีก“อย่าไหว้ผมเลยครับ เดี๋ยวผมอายุสั้นเปล่า ๆ”“เอาเป็นว่าผมรับปากจะช่วยติวให้นะครับ แต่ต้องดูก่อนว่าอ่อนวิชาไหนบ้าง”“ขอบคุณอีกครั้งค่ะ” แม่น้องบีพูดเสร็จก็พากันเดินออกไปกินก๊วยเตี๋ยวตามปกติ“เมื่อกี้คุยอะไรกันหรอ” ไอ้เจตเสนอหน้าเข้ามาทันที“แม่น้องบีเข้ามาขอให้ช่วยติวลูกเขาต่อจนกว่าจะสอบเสร็จ”“หรอ.......เขาให้เท่าไหร่”“ให้.....แต่กูไม่เอา”“ไอ้โง่...................เป็นกูไม่ได้นะฮึ่ม” ไอ้เจตพูดเสร็จมันก็สะบัดหน้าเดินหนีออกไปทันที“ไอ้เจตมันเป็นอะไร เดินสะบัดหน้าพรืด ๆ ออกไปแบบนั้น” ไอ้สิทธิ์ทักมาจากข้างหลัง“อ้าว...มึงมาด้วยหรอสิทธิ์ กูไม่เห็นมึง”“เออ.....ได้ข่าวว่าแผนกไฟฟ้ามีอาจารย์ใหญ่มาติวเข้มให้กับน้อง ๆ เลยแวะมาดู...นึกว่าอาจารย์ที่ไหนที่แท้อาจารย์ต๊ะนี่เอง”“มึงก็เวอร์ไป.....มาตั้งแต่ตอนไหน กูไม่เห็นมึง”“มาตั้งแต่ 5 โมงแล้ว เห็นมึงสอนเพลินเลยขี้เกียดรบกวน”“หรอ....เป็นไงบ้าง”“มึงนี่มันโคตรอัจฉริยะจริง ๆ”“มึงก็พูดเกินไป”“จริง...กูนั่งฟังอยู่ข้างหลังห้อง...สิ่งที่กูสงสัยไม่เข้าใจ พอฟังมึงแล้วเข้าใจทันที”“ถ้ามึงตั้งใจมันก็ไม่ยากหรอก”“มึงจะหาว่าเวลาเรียนกูไม่ตั้งใจละซิ”“แล้วแต่มึงจะคิด”“เออ...ว่าแต่ไอ้เจตมันเป็นอะไร ถึงด่ามึงไอ้โง่ แต่กูว่าไอ้เจตโง่มากกว่านะ 55555”“มึงอย่าไปว่ามันโง่ให้ได้ยินนะ มันกระโดดกัดหูมึงฉีกแน่”“5555555555555”“แม่น้องบีมาขอให้กูช่วยติวให้จนกว่าจะสอบเสร็จ ไอ้เจตมาถามว่าเขาให้เท่าไหร่ กูบอกว่าให้แต่กูไม่เอา...เท่านั้นแหละ”“มันเลยด่ามึงไอ้โง่”“ประมาณนั้นแหละ”“น้องเขามาให้มึงช่วยติว” ไอ้สิทธิ์จ้องตาผมนิ่ง“ก็เออซิว๊ะ” ผมเองก็งงว่ามันเน้นทำไม“หวังว่า.......มึงคงไม่ติวน้องเขาแบบที่ติวให้กูนะ”“อะไรแบบมึง..................” ผมยังตามไม่ทันกับมุกไอ้สิทธิ์“กูก็เคยให้มึงติว........จำไม่ได้หรอ” ไอ้สิทธิ์ทำตาเยิ้มใส่ผม“ไอ้บ้า...นั่นเด็กนะ” ผมถึงบางอ้อทันที 55555555555555“ทำไม...เป็นเด็กแล้วเย็ดไม่ได้หรอ” ไอ้สิทธิ์กระซิบข้างหูผมเบา ๆ “น้องเขาไม่ขี้เงี่ยนเหมือนมึงหรอก” ผมพูดเสร็จก็ดันหน้ามันออกอย่างแรง“กูจะคอยดู 55555555555”ไอ้สิทธิ์พูดเสร็จก็เดินออกไปจากบริเวณนั้น แล้วเดินลงไปชั้นล่าง
ขอบคุณมากครับ งานนี้มีเย็ดแน่ ๆ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ได้น้องบีอีกคนแน่ๆ ขอบคุณครับ ต๊ะจะได้เมียใหม่อีกคนแล้วสิเนี่ยยย
ขอบคุณนะครับ ช่วงนี้มารัวๆ เลย
ชอบๆ
ถูกใจสิ่งนี้ครับ ขอบคุณครับ อ้าว สิทธิไปชี้โพรงให้กระรอกป่าวเนี่ย ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ อาจารย์จะชื่นชมต๊ะอย่างเดียวไม่ได้นะ พวกอาจารย์เองก็ต้องไปพิจารณาตัวเองว่าสอนยังไงเด็กๆ ถึงไม่เข้าใจยกชั้นขนาดนี้
ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ หรือจะได้น้องบีอีก 1 คนครับ น้องบีเตรียมล้างตู้รอไว้เลย ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ