แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย orama เมื่อ 2024-7-17 21:51 # D& y( ?* q1 p& ?- x2 m" p8 L
6 y. z9 w4 f6 L0 m% `
หลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 107 ตอนภารกิจที่ได้รับมอบหมาย โดย Orama “มึงไปไหนมาต๊ะ” ไอ้เจตยิงคำถามทันทีที่เจอหน้าผม “ต๊ะมานี่หน่อย” อาจารย์พงษ์มาเรียกผมออกไปทันที “อ้าว......มาสายนี่สงสัยไปทำงานให้อาจารย์แหง ๆ” ผมได้ยินเสียงไอ้เจตบ่นตามหลัง ผมคุยกับอาจารย์พงษ์อยู่ประมาณ 20 นาทีก็กลับมาที่ช็อฟ ก็ยังเห็นเพื่อน ๆ จับกลุ่มคุยกัน บางคนก็ยังไม่ตื่น “จารย์เรียกมึงไปทำไม” ไอ้เจตยิงคำถามอีกครั้ง “จารย์ไปไหน ไม่เรียนกันหรอ” ผมไม่ตอบแต่ยิงคำถามไอ้เจต เพราะไม่เห็นอาจารย์มาสอน “ยังไม่เห็นจารย์มาเลย ว่าแต่เมื่อกี้จารย์เรียกมึงไปทำไม” “แกจะให้ช่วยติวเด็กปี 1” “กำลังจะสอบนี่นะ” “ก็เออ....ถือเป็นการทบทวนไปด้วยไง” “ทำไม........” “แกบอกเด็กปีหนึ่งหลายคนที่อ่อน คาดว่าอาจโดนรีไทร์....เพราะเกรดไม่ถึง” “เอ้ย.........ถึงขนาดนั้นเลยหรอ” “ก็จารย์แกบอกมาแบบนี้” “แล้วติวเมื่อไหร่” “เริ่มสาร์-อาทิตหน้า ..........4 ครั้ง” “โห........เดือนนึงเลยนะ แล้วติวที่ไหน” “ก็ที่นี่แหละ แกขออนุญาติ ผอ.แล้ว” “กี่คน” “20 กว่าคน” “เฮ้ย........ทำไมเยอะขนาดนั้นว๊ะ แผนกอื่นด้วยหรือเปล่า หรือแค่แผนกเรา ปกติมีแค่คนสองคน” “เห็นว่าแผนกเราแผนกเดียวมั้ง” “ว่าไงต๊ะ คุยกับอาจารย์พงษ์แล้วใช่ปะ” อาจารย์มานพเข้ามาถามซึ่งวิชานี้เป็นวิชาที่แกจะต้องสอน “เรียบร้อยแล้วครับ” “เอ้า ตื่น ๆ ขอโทษด้วยที่มาสาย” “สวัสดีครับอาจารย์” “เอานั่ง ๆ วันนี้ครูมาสาย..........มีเรื่องนิดหน่อย” “นานกว่านี้ก็ได้ครับ กำลังหลับเพลิน” ไอ้นะทะลุกลางป้องขึ้นมา “เดี๋ยวกูถีบกระเด็นไปโน่นไอ้นะ” ไอ้วิทเตรียมท่าจะถีบไอ้นะเต็ม ๆ “พอ ๆ มาฟังทางนี้ก่อน ต๊ะคงรู้แล้วว่าทำไมครูมาสาย เพราะกำลังประชุมกัน เรื่องเด็กปี 1 แผนกไฟฟ้าของเรา.....เออ.......เรียนอ่อนไม่ถึงเกณฑ์ ถึง 20 กว่าคน” “โห.................” ทุกคนพร้อมใจกันร้องโหเสียงดัง แต่ละชั้นปีจะมี 4 ห้อง ๆ ละ 20 คน ถ้าการเรียนปกติตามจำนวนที่ตั้งไว้คือปี 1 จะมีนักศึกษา 80 คน ปี 2 มี 80 คน ปี 3 มี 80 คน รวมแผนกไฟฟ้า ทั้ง 3 ปีจะมีนักศึกษา 240 คน แต่ปัจจุบัน ปีที่ 3 มีนักศึกษา เหลือ 76 คน ปี 2 มีเหลือ 78 คน แต่ตอนนี้ปี 1 จะมีนักศึกษาเหลือแค่ 60 คนเมื่อขึ้นปี 2 หรืออาจจะน้อยกว่า ทำให้ทางวิทลัยต้องหาทางแก้ไข “พวกครูดูแล้วว่ามีห้องเราพอจะช่วยน้อง ๆ ปี 1 ได้ อาจารย์หัวหน้าแผนกจึงประชุมกันแล้วไปขออนุญาติ ผอ.เปิดติวเข้มให้น้องปี 1 กลุ่มนี้เพื่อให้เกรดไม่หลุดเกณฑ์ ซึ่ง ผอ.อนุญาตแล้ว” “ไม่ให้คะแนนพิสวาสไปละครับอาจารย์” เสียงไอ้นะคนเดิม “ให้คะแนนฟรี ๆ แล้วก็โง่จนมาถึงปี 3 เหมือนเธอนะหรอ” “55555555555555555” ทุกคนพร้อมใจกันระเบิดเสียงหัวเราะกันลั่นห้อง “อาจารย์ก็” ไอ้นะหน้ามุ่ย หุบปากเงียบเสียงลงทันที “ว่าแต่พวกเราเถอะ พอจะช่วยน้อง ๆ ได้มั้ย” “ผมยินดีครับอาจารย์ เสาร์-อาทิตย์ผมว่าง อีกอย่างเดือนหน้าผมว่างทั้งเดือนไม่ติดธุระอะไร” ผมอาสาเป็นคนแรก ซึ่งจริง ๆ แล้วเมื่อสักครู่อาจารย์พงษ์ก็บอกแล้วว่าให้ผมเสนอตัวก่อนเป็นคนแรก เพราะถ้าผมเสนอตัวก่อนเพื่อน ๆ ก็จะตามมาเอง ผมเลยเสนอตัวแบบไม่ลังเล “เฮ้ย................” เสียงเพื่อน ๆ ในห้องร้องขึ้นแทบจะพร้อม ๆ กัน “ไอ้ต๊ะ.........พวกกูไม่ได้ว่างเหมือนมึงนะ” “พวกมึงไม่ว่างก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ กูก็แค่ไม่ติวให้พวกมึง แต่มาติวให้น้องปี 1 แทน ส่วนพวกมึงจะได้หรือไม่ได้......ก็ช่าง” “เฮ้ย.......มึงทำอย่างนี้ได้ไงว๊ะ คิดจะลอยแพพวกกูหรอ” อาจารย์ได้แต่นั่งอมยิ้มอยู่หน้าโต๊ะ คิดว่ายังไงผมเอาไอ้พวกนี้อยู่หมัดแน่ ๆ “กูติวให้น้อง ๆ พวกมึงก็มาร่วมติวกันด้วย เผื่อมีอะไรที่พวกมึงพอจะมีความรู้สอนน้อง ๆ ได้บ้าง ถือเป็นการทบทวนอย่างดี” “แต่........” “อืม..............” หลายคนมีทั้งแต่และเริ่มเห็นพ้องกับสิ่งที่ผมพูด “แล้วน้อง ๆ มันจะไม่คิดว่าพวกกูโง่หรอว๊ะ” ไอ้นะยังไม่หายสงสัย “มึงอยากให้น้อง ๆ เห็นความโง่มึงตอนติวหรือตอนผลสอบออกมาล่ะ” “ไอ้เชี้ยต๊ะ…กูแค่ถามเฉย ๆ” “เอาล่ะ......อย่าเถียงกัน เอาเป็นว่าตอนนี้มีคนที่จะติวให้น้อง ๆ ปี 1 เป็นตัวหลักคือต๊ะ ส่วนคนอื่นก็แล้วแต่ความสมัครใจ ใครมีธุระก็ไม่ต้องมา ใครพอจะปลีกตัวมาได้ครูก็อยากขอความร่วมมือถือว่าช่วยสร้างชื่อให้กับแผนกไฟฟ้าอีกทางหนึ่ง และเป็นการช่วยรุ่นน้องของเราด้วย” “ครับผม” ทุกคนขานรับเป็นเสียงเดียวกัน “งั้นวันนี้ครูให้พวกเธอวางแผนกันว่าจะติวน้อง ๆ เสาร์นี้อย่างไรกันบ้าง ผลคะแนนของน้องปี 1 ที่จะติวครูให้ไว้ที่ต๊ะแล้ว ลองเอาไปดู ใครเก่งอะไรก็ถ่ายทอดออกมาให้หมด” “อาจารย์ครับแล้วถ้าไม่เก่งสักอย่างละครับ” ไอ้นะคนเดิมอีกแล้ว “ถ้าไม่เก่งสักอย่างก็ไม่น่าจะจบออกไปนะ....เรียนซ้ำอีกสักปีสองปี” “55555555555555555” เพื่อนในห้องพร้อมใจกันหัวเราะอีกครั้ง จริง ๆ ไอ้นะมันก็มีดีโดยเฉพาะวิชาเครื่องกล แม่งเรียนไฟฟ้า แต่ถนัดเครื่องกล เคยถามมันว่าทำไมไม่ไปลงเรียนช่างยนต์ มันบอกงานต่ำมุดแต่ใต้ท้องรถสกปรก สู้มาเรียนไฟฟ้าไม่ได้งานสูงได้ปีนเสาไฟทุกวัน เอากับมันดิ 55555555555 พวกเราถึงเรียนไฟฟ้า แต่ก็ต้องเรียนวิชาช่างอื่นด้วย เพราะไฟฟ้ามันเข้าได้กับสาขาอื่น ไม่ว่าจะก่อสร้าง ช่างยนต์ ช่างเชื่อม อีเล็กทรอนิก รวมทั้งวิชาสามัญเช่นคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ฯลฯ พวกเราแบ่งหน้าที่กันติวตามความถนัดแต่ตัวหลักคือผม วันเสาร์แรกของการติวก็มาถึง อาจารย์นัดไว้เก้าโมงเช้าที่ช็อฟไฟฟ้า ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จตอนแปดโมงกว่า ๆ ผมเดินทอดน่องมาเรื่อย ๆ เห็นประตูวิทลัยเปิดแค่ประตูบานเล็กข้าง ๆ เดินเข้าไปเจอลุงยามยิ้มให้ แล้วเดินไปที่ช็อฟไฟฟ้า เห็นมีคนยืนอยู่ประปราย ดูจากหน้าแล้วคงเป็นเด็กปี 1 ที่อาจารย์บอก “หวัดดีครับพี่ต๊ะ” น้องปี 1 ยกมือไหว้ผม ผมรับไหว้แบบตกใจ หันหน้าหันหลัง พอเข้าไปในช็อฟยิ่งตกใจหนักเข้าไปอีก คนไม่ต่ำกว่า 50 แออัดกันเต็มห้อง มีทั้งปี 1 ปี 2 ปี 3 และแผนกอื่นด้วย “เฮ้ย...................” ยังไม่ทันได้ตั้งตัว อาจารย์พงษ์เดินมาตบบ่า “ลูกศิษย์เอ็งเยอะมากเลยต๊ะ” ผมหันไปเห็นอาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้ายืนกอดอกอมยิ้มสลับกับทำหน้าเครียด “อาจารย์หัวหน้าแผนกเป็นไรครับ ดูจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม จะเครียดก็ไม่เครียด” “แกกำลังเครียดว่าห้องไม่พอให้นั่งนะดิ ที่ยืนข้างนอกนะคือไม่มีที่ให้นั่งแล้ว” “โห............ทำไมเยอะขนาดนี้ละครับ” “ไม่รู้ว่ะ” อาจารย์พงษ์ตอบแบบขอไปที ขณะที่ยืนคุยกันก็มีผู้ปกครองเดินเข้ามาทักทาย “หวัดดีค่ะอาจารย์” “หวัดดีครับ” เป็นแม่เด็กปี 1 ที่มาส่งลูกเรียน “ขอบพระคุณมากเลยค่ะอาจารย์ ที่จัดติวให้ อิฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง ลูกก็บอกอยากเรียนพิเศษแต่ไม่มีที่ให้เรียน เลยต้องรบกวนอาจารย์ “ผมไม่ได้ติวหรอกครับ...คนนี้เป็นคนติว” “อุ้ย กราบขอบพระคุณค่ะอาจารย์ อาจารย์หน้ายังเด็กอยู่เลยนะค๊ะ” “เอ่อ.....ไม่ใช่ครับ ผมเป็นรุ่นพี่ปี 3 ครับ มาช่วยติวให้น้อง ๆ” “มิน่าล่ะ......ถึงว่าหน้ายังเด็ก แต่ไงก็ขอบคุณอีกครั้งที่วิทลัยนี้มีรุ่นพี่ดี ๆ แบบนี้....ขอบคุณทุกคนค่ะ” เพื่อนผมออกมายืนรับคำขอบคุณกันหน้าสลอน “ต๊ะ เราวางแผนกันว่าไง” อาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้าเข้ามาถาม “ก็ติวให้น้อง ๆ พร้อมกันนะครับ ...... แต่.....เออ.....เยอะขนาดนี้จะนั่งกันยังไง” “ครูไปขอใช้ห้องประชุมของวิทลัยกับ ผอ.เรียบร้อยแล้ว ท่านอนุญาตให้ใช้ห้องประชุมติวตลอดทั้งเดือน” “เฮ้......................” เสียงไชโยขึ้นแทบจะพร้อมกัน “ไปทุกคน ไปที่ห้องประชุมบนอาคาร 2 กัน” อาคาร 2 เป็นอาคารที่ใช้เรียนวิชาสามัญ เช่น ภาษาไทย วิทย์ อังกฤษ เป็นชั้นเรียนทั้งสองปีก ๆ ละประมาณ 5 ห้อง มีบันไดขึ้นลงอยู่ตรงกลาง มีห้องน้ำตรงบันใดทุกชั้น ชายหญิงสลับชั้นกันไป ชั้นสองฝั่งซ้ายจะทำเป็นห้องประชุม ฝั่งขวาจะเป็นห้องพักอาจารย์ ห้องประชุมชั้น 2 ถ้านั่งแบบคลาสรูมก็จะได้ประมาณ 80 - 100 คน ถ้านั่งแบบเธียร์เตอร์เผลอ ๆ ได้ถึง 300 คน ด้านหน้าห้องประชุมมีกระดานไวบอร์ด พื้นด้านหน้ายกระดับขึ้นสูงประมาณ 5 นิ้ว เป็นห้องพัดลมไม่มีแอร์ แต่ก็ไม่ร้อน เพราะมีการระบายอากาศดี เครื่องเสียงใช้ได้ดี เป็นฝีมือช่างอีเล็กทรอนิกส์ปรับปรุงระบบเสียงทั้งหมด ทุกคนเข้าประจำที่ มีผู้ปกครองหลายคนมานั่งหน้าห้องประชุมเพื่อคอยดูและเป็นกำลังใจ เมื่อถึงเวลาประมาณเก้าโมงอาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้ากล่าวต้อนรับทุกคน และแนะนำรุ่นพี่ที่จะมาติวให้ในครั้งนี้ และขอให้ทุกคนตักตวงความรู้จากรุ่นพี่ให้เต็มที่ เรามีเวลาแค่ 4 สัปดาห์เท่านั้น วิชาแรกเป็นวิชามอเตอร์ไฟฟ้า ซึ่งทุกคนมอบหมายให้ผมเป็นคนประเดิมสอนวิชาแรก หลังจากที่ผมสอนไปได้สักสองสามชั่วโมง อาจารย์บอกว่าลีลาการสอนของผมเหมือนเป็นครูอาชีพ ผมสอนทั้งวิชาการตามหนังสือและสิ่งที่ผมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ผ่านมา ผมเพิ่มเติมเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย เพื่อให้น้อง ๆ เข้าใจมากขึ้น โดยน้อง ๆ ทุกคนให้ความสนใจอย่างมาก อาจารย์หัวหน้าแผนกเห็นลีลาการสอนของผมถึงกับอมยิ้มยกนิ้วหัวแม่มือให้ จนดูแล้วว่าสวามารถไปได้สวย คณะอาจารย์ก็ขอตัวไปทำธุระ ครึ่งวันเช้าผ่านไปด้วยดี อาจารย์ขอให้ร้านอาหารมาทำอาหารตามสั่งขายให้เป็นการเฉพาะด้วย เพื่อจะได้ไม่เสียเวลาออกไปหาอะไรกินข้างนอก ช่วงบ่ายมอบให้ไอ้วันเป็นคนติว สลับกับไอ้อ้อม ไอ้เจต การติวผ่านพ้นไป 2 สัปดาห์ได้รับคำชมจากอาจารย์หลายท่านว่าน้องปี 1 กลุ่มนี้พัฒนาการดีขึ้น สอนเข้าใจมากขึ้น มีแผนกทั้งอื่น ปี 2 และปี 3 ห้องอื่น มาขอเรียนด้วยบางวิชา ส่วนเพื่อน ๆ ผมก็สลับกันมา วันนึงก็ 5 – 10 คน บางคนก็นั่งฟังผมอธิบาย บางคนก็รู้แล้ว บางคนก็ลืม ๆ ถือว่าทบทวน ไอ้เจต ไอ้อ้อม ไอ้นะ ไอ้วิท ดูไม่เอาไหน แต่พอให้มันช่วยติวพวกมันกลับทำได้ดีทุกคน วางตัวได้สมกับรุ่นพี่ที่อาจารย์ไว้ใจ ส่วนเพื่อนคนอื่น ๆ ก็คอยเป็นผู้ช่วย คอยเดินตามโต๊ะอธิบายเวลาที่ใครไม่เข้าใจตรงจุดไหนแล้วช่วยอธิบายเพิ่มเติมให้ การติวครั้งนี้ถือว่าประสบผลสำเร็จเป็นอย่างมาก ผอ.วิทลัยแอบมาดูด้วยตัวเองหลายครั้ง ท่านถึงกับเอ่ยปากชมทั้งแผนกไฟฟ้าว่าอบรมนักศึกษาได้ดี โดยเฉพาะอาจารย์หัวหน้าแผนกที่ได้รับคำชมไปเต็ม ๆ “ตั้งแต่ตั้งแผนกไฟฟ้าขึ้นมา และครูได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าแผนก นี่เป็นครั้งแรกเลยนะต๊ะ ที่ครูรู้สึกภูมิใจที่สุด ขอบใจเธอจริงๆ” “ถ้าอาจารย์ไม่ใส่ใจไม่เป็นธุระให้ พวกผมก็ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ” “แหม......เอ็งนี่ช่างพูด” อาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้าพูดเสร็จก็เดินยิ้มกริ่มเข้าห้องพักไป เข้าอาทิตย์ที่สาม ผมมาติวปกติ “หวัดดีพี่ต๊ะ” “อ้าวหยกมาไง” “ก็มาติวนี่แหละ” “สองอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่เห็นเอ็ง” “จะเห็นได้ไง...แม่ลากไปโน่น..ลากไปนี่แทบจะทุกวัน…เบื่อจะตายแล้ว” “แล้วนี่จะมาติวด้วยหรอ” “มางานเลี้ยงรุ่นมั้ง” ไอ้หยกหน้าบูดแถมยังตอบกวน ๆ “อ้าวไอ้นี่…………….” “พี่ต๊ะถามแปลก ๆ ก็ถ้าไม่มาติวแล้วจะมาทำไมล่ะ” “กูจะไปรู้หรอ....เผื่อมึงอยากจะมาออกรอบกับกูหรือกับไอ้เจต” “ออกรอบอะไร....ไม่เห็นเข้าใจเลย” “ก็...อะไรล่ะที่มึง กู แล้วไอ้เจตชอบทำพร้อมกัน 3 คน” “ไอ้พี่ต๊ะบ้า.........คิดเป็นแต่เรื่องเดียวแหละ” ไอ้หยกหน้าแดงแล้วรีบวิ่งเข้าห้องประชุมอย่างรวดเร็ว ผมตามเข้าไปเห็นไอ้หยกหน้าคว่ำอยู่หลังห้อง หันหน้าหันหลังเหมือนมองหาใคร ผมเดาออกว่ามันมองหาไอ้เจต เลยเดินไปข้าง ๆ “ไม่ต้องมองหาหรอก...ไอ้เจตมันกลับบ้าน” “เชอะ....ใครหา” “555555555555555” ผมเดินออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ หันไปอีกทีเห็นไอ้บอยนั่งหน้าเจี๋ยมเจี้ยมข้าง ๆ ไอ้หยก แหม....ตัวติดกันยังกะปาท่องโก๋เชียวนะมึง พูดถึงไอ้บอยหลังจากไปช่วยอาจารย์ลงแขกตีข้าวก็ และกลับมาเย็ดกันพร้อมกับไอ้หยกและแอบเย็ดมันอีก 2-3 ครั้งก็ไม่ได้เย็ดมันอีกเลย ต่างคนต่างเฉย หรืออาจเป็นเพราะผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลาว่างสักเท่าไหร่ด้วย ********************************* สัปดาห์สุดท้ายและอาทิตย์สุดท้ายของการติว วันนี้ติวแค่ครึ่งวันเช้า ซึ่งเป็นหน้าที่ผม พอติวเสร็จ อาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้าได้ไปเชิญ ผอ.มากล่าวปิดอย่างเป็นทางการ “ครูรู้สึกดีใจที่ลูกศิษย์ของครูรู้จักใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ และการทำประโยชน์ในครั้งนี้ได้บำรุงต้นกล้าน้อย ๆ ที่อยู่ตรงหน้าครูให้เจริญขึ้นอย่างแข็งแรง ขอบคุณคณะอาจารย์ทุกคนที่ไม่ละเลยปล่อยให้มันผ่านเลยไปอย่างไร้ค่า ตอนแรกครูเองก็กังวลตอนที่อาจารย์หัวหน้าแผนกไฟฟ้ามาปรึกษา ว่ามันจะเป็นไปได้หรอหรอให้เด็กมาสอนเด็กด้วยกัน ครูสอนให้เองกับมือยังทำกันไม่ได้ แต่วันนี้ครูรู้แล้วว่าการเรียนการสอนแบบพี่สอนน้องถือว่าเป็นการเรียนที่สมบูรณ์ที่สุด พวกเธอโชคดีที่มีรุ่นพี่คอยใส่ใจ ครูเข้ามาดูหลายครั้ง อดปลื้มใจไม่ได้ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตอนนี้สิ่งที่ครูกังวลใจได้หมดสิ้นไป วันนี้ครูได้รับแต่คำชมทั้งจากอาจารย์ผู้สอนท่านอื่น ๆ และคำชมจากผู้ปกครองของทุกคน ว่าต้นกล้าน้อย ๆ ของครูเหล่านี้กำลังจะเติบโตขึ้นอย่างสมบูรณ์ หลังจากนี้ไปครูขอให้ทุกคนหมั่นทบทวนความรู้ที่พี่ ๆ ได้ถ่ายทอดให้และตั้งใจเรียนรู้ให้เต็มที่ เพราะใกล้จะสอบปลายภาคแล้ว ไม่เข้าใจก็ถามพี่ ๆ ครูเชื่อว่าหลังจากนี้ไปพี่ ๆ เองก็คงเต็มใจแนะนำให้ตลอด ท้ายนี้ครูขอให้ทุกคนโชคดีและประสบผลสำเร็จกันทุกคน ขอบคุณครับ” “แปะ แปะ แปะ” ทั้งห้องประชุมตบมือเสียงกราวใหญ่ อาจารย์บางคนถึงกับอดกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ปล่อยให้ไหลออกมาสองแก้ม ผู้ปกครองหลายคนยืนกำมือนิ่งกลั้นน้ำตาไม่อยู่เช่นกัน ผมเองก็ไม่เชื่อว่าเพียงแค่ 4 สัปดาห์จะทำให้น้อง ๆ เปลี่ยนแปลงได้ขนาดนี้ “ขอบคุณมากนะคะ” ผู้ปกครองหลายคนเข้ามาจับมือขอบคุณผมแบบไม่ขาดสาย “ไม่เป็นไรครับ” “เอาล่ะทุกคน วันนี้คุณพ่อคุณแม่ของทุกคนสั่งก๊วยเตี๋ยวมาฉลองติวเสร็จ” “เฮ้............................” เสียงไชโยดังกึกก้องอีกครั้ง ผู้ปกครองเรี่ยไรเงินสั่งก๊วยเตี๋ยว ขนมหวาน น้ำหวาน มาเตรียมไว้หน้าห้องประชุม ช่วงกำลังติวเราปิดประตูห้องประชุมจึงไม่รู้ว่าหน้าห้องเกิดอะไรขึ้น พอเปิดออกมาเห็นชามก๊วยเตียวซ้อนกันเป็นตับ วันนี้ถ้าดูไม่ผิดคนน่าจะ 100 กว่าคน เพราะนักศึกษาก็จะ 50 แล้ว ผู้ปกครอง คณะครูอาจารย์อีก น้อง ๆ ปี 1 ยืนเรียงแถวกันแบบไม่ต้องมีใครบอก ผอ.วิทลัย ถึงกับตะลึงในเหตการณ์ที่เกิดขึ้น “ต๊ะ........” ผอ.วิทลัยเดินมายืนข้าง ๆ ผม “ครับ ผอ.” “ครูดูคนไม่ผิดว่าเธอจะเป็นครูที่ดีได้ ตั้งใจเรียนแล้วกลับมาพัฒนาวิทลัยเรานะ” “ครับ” ผมเองก็รับปากไปงั้นแหละครับ ชีวิตผมข้างหน้ายังไม่รู้ว่าพ่อกับแม่จะกำหนดไปทางไหนเลย ผมมองดูน้อง ๆ และเพื่อน ๆ กินก๊วยเตี๋ยวกันอย่างเอร็ดอร่อย มีแอบเบิ้ลหลายคน แต่ก็เหลือเฟือสำหรับอาหารคาวหวานในวันนี้ “พี่ต๊ะ แม่ผมอยากคุยด้วย” น้องบี หรือวิชัย ลูกเจ้าของปั๊มน้ำมันรายใหญ่ของจังหวัด “แม่มีอะไรคุยกับพี่หรอบี” หลังติวกันมาก็ทำให้น้อง ๆ รู้จักผมมากขึ้น และผมเองก็รู้จักน้อง ๆ เกือบทุกคนที่มาติว ผมเป็นกันเองจนน้อง ๆ สามารถเข้ามาพูดคุยได้อย่างอิสระ ถึงแม้เวลาปกติเดืนสวนกันก็ทักทายหวัดดี โดยผมบอกไม่ต้องยกมือไหว้ แค่กล่าวทักทายก็พอ “หวัดดีคะคุณต๊ะ” แม่น้องบีกำลังจะยกมือไหว้ผม แต่ผมรีบห้ามไว้ก่อน “โอ้ย อย่าไหว้ผมเลยครับเดี๋ยวผมอายุจะสั้นเปล่า ๆ” ดูจากหน้าแม่น้องบีอายุน่าจะ 40 ต้น ๆ “ก่อนอื่นต้องขอบคุณ คุณต๊ะอย่างมาก ที่เป็นธุระติวหนังสือให้เจ้าบี ลูกคนนี้เขาดูเงียบ ๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร” “ครับ” “แต่พอได้มาติวหนังสือกับคุณต๊ะแล้วเขาดูสดชื่นขึ้น” “คนที่เข้ามาแรก ๆ ก็จะเครียดแบบนี้แหละครับ เพราะสายช่างมันเป็นสิ่งใหม่ ถ้าปรับตัวไม่ทันก็เป๋ได้เหมือนกัน ผมเข้าปี 1 ผมเองก็เครียดไม่ต่างจากน้องบี” “เห็นมั้ยล่ะแม่...พี่ต๊ะเก่งขนาดนี้ยังเครียดเลย” “คือถ้าจะขอความกรุณาช่วยติวให้น้องบีต่อไปจะได้มั้ยค๊ะ” “อีกไม่กี่เดือนผมก็จะจบแล้ว” “นั่นแหละค่ะ...เวลาที่เหลืออิชั้นอยากให้คุณต๊ะช่วยติวให้น้องบีจนกว่าคุณต๊ะจะจบ” “เออ.......” “เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ อิชั้นมีค่าแรงให้” “ไม่เกี่ยวกับค่าจ้างหรอกครับ ผมเองก็ถือว่าเป็นการทบทวนไปด้วย ผมยังไม่รับปากครับ แต่ขอดูตารางเรียนก่อนว่าว่างตรงกันวันไหนบ้าง” “วันเสาร์-อาทิตย์ก็ได้ค่ะถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป” “ได้ครับ...ยังไงเดี๋ยวผมจะตกลงกับน้องบีอีกทีแล้วจะแจ้งให้คุณแม่ทราบ” “โอ้ย....กราบขอบพระคุณค่ะ” คุณแม่น้องบีกำลังจะยกมือไหว้ผมอีก “อย่าไหว้ผมเลยครับ เดี๋ยวผมอายุสั้นเปล่า ๆ” “เอาเป็นว่าผมรับปากจะช่วยติวให้นะครับ แต่ต้องดูก่อนว่าอ่อนวิชาไหนบ้าง” “ขอบคุณอีกครั้งค่ะ” แม่น้องบีพูดเสร็จก็พากันเดินออกไปกินก๊วยเตี๋ยวตามปกติ “เมื่อกี้คุยอะไรกันหรอ” ไอ้เจตเสนอหน้าเข้ามาทันที “แม่น้องบีเข้ามาขอให้ช่วยติวลูกเขาต่อจนกว่าจะสอบเสร็จ” “หรอ.......เขาให้เท่าไหร่” “ให้.....แต่กูไม่เอา” “ไอ้โง่...................เป็นกูไม่ได้นะฮึ่ม” ไอ้เจตพูดเสร็จมันก็สะบัดหน้าเดินหนีออกไปทันที “ไอ้เจตมันเป็นอะไร เดินสะบัดหน้าพรืด ๆ ออกไปแบบนั้น” ไอ้สิทธิ์ทักมาจากข้างหลัง “อ้าว...มึงมาด้วยหรอสิทธิ์ กูไม่เห็นมึง” “เออ.....ได้ข่าวว่าแผนกไฟฟ้ามีอาจารย์ใหญ่มาติวเข้มให้กับน้อง ๆ เลยแวะมาดู...นึกว่าอาจารย์ที่ไหนที่แท้อาจารย์ต๊ะนี่เอง” “มึงก็เวอร์ไป.....มาตั้งแต่ตอนไหน กูไม่เห็นมึง” “มาตั้งแต่ 5 โมงแล้ว เห็นมึงสอนเพลินเลยขี้เกียดรบกวน” “หรอ....เป็นไงบ้าง” “มึงนี่มันโคตรอัจฉริยะจริง ๆ” “มึงก็พูดเกินไป” “จริง...กูนั่งฟังอยู่ข้างหลังห้อง...สิ่งที่กูสงสัยไม่เข้าใจ พอฟังมึงแล้วเข้าใจทันที” “ถ้ามึงตั้งใจมันก็ไม่ยากหรอก” “มึงจะหาว่าเวลาเรียนกูไม่ตั้งใจละซิ” “แล้วแต่มึงจะคิด” “เออ...ว่าแต่ไอ้เจตมันเป็นอะไร ถึงด่ามึงไอ้โง่ แต่กูว่าไอ้เจตโง่มากกว่านะ 55555” “มึงอย่าไปว่ามันโง่ให้ได้ยินนะ มันกระโดดกัดหูมึงฉีกแน่” “5555555555555” “แม่น้องบีมาขอให้กูช่วยติวให้จนกว่าจะสอบเสร็จ ไอ้เจตมาถามว่าเขาให้เท่าไหร่ กูบอกว่าให้แต่กูไม่เอา...เท่านั้นแหละ” “มันเลยด่ามึงไอ้โง่” “ประมาณนั้นแหละ” “น้องเขามาให้มึงช่วยติว” ไอ้สิทธิ์จ้องตาผมนิ่ง “ก็เออซิว๊ะ” ผมเองก็งงว่ามันเน้นทำไม “หวังว่า.......มึงคงไม่ติวน้องเขาแบบที่ติวให้กูนะ” “อะไรแบบมึง..................” ผมยังตามไม่ทันกับมุกไอ้สิทธิ์ “กูก็เคยให้มึงติว........จำไม่ได้หรอ” ไอ้สิทธิ์ทำตาเยิ้มใส่ผม “ไอ้บ้า...นั่นเด็กนะ” ผมถึงบางอ้อทันที 55555555555555 “ทำไม...เป็นเด็กแล้วเย็ดไม่ได้หรอ” ไอ้สิทธิ์กระซิบข้างหูผมเบา ๆ “น้องเขาไม่ขี้เงี่ยนเหมือนมึงหรอก” ผมพูดเสร็จก็ดันหน้ามันออกอย่างแรง “กูจะคอยดู 55555555555” ไอ้สิทธิ์พูดเสร็จก็เดินออกไปจากบริเวณนั้น แล้วเดินลงไปชั้นล่าง
' t! N9 q0 \. K p& {0 T
2 x0 |: V5 g- r, F* p7 U# l( |. C% f# l% x
| 
Orama [img]http://www.g4guy
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-5-20 10:55:26
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-5-20 11:35:59
โพสต์ 2019-5-20 12:18:41