ช่วยด้วย! ผมได้แฟน ไอ้เด็กช่างยนต์ ตอนที่ 16 รถชนผมรึผมชนรถ
ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งในวันธรรมดาที่มีแต่เรื่องเดิมๆครอบครัวผมไปทำงานเหมือนทุกวัน ไอ้ปอไปทำงานที่อู่ผมนั่งอยู่บ้านคนเดียวเหมือนไร้ค่ายังไงไม่รู้“เฮ้ย” ผมถอดหายใจอยู่หน้าบ้านคนเดียว(ไม่ได้ล่ะ กว่าจะไปเรียนก็อีกหลายเดือน)ผมตัดสินใจจะไปหางานทำผมเดินขึ้นไปบนห้องใส่กางเกงสแลกซ์กับเสื้อแขนยาวสีฟ้าอ่อนผมคิดว่าจะไปสมัครทำงานงานบริการก่อนครับ ยังไม่อยากทำงานตรงสายที่เรียนมา เพราะมันจะมีสัญญาแทบทุกครั้งไปอีกอย่างผมคงทำไม่ถึงปีผมก็ต้องไปเรียนผมขี่มอ-ไซต์คู่ใจของผมออกไป“ขอให้โชคดีนะไอ้ที” ผมพูดกับตัวเองจะมุ่งหน้าไปยังห้างสรรพสินค้าก่อน สมัครงานครั้งแรกครับ ตื่นเต้นมากผมขี่มอ-ไซต์ย้อนศรไปสี่แยกเพื่อจะได้ไปอีกเลนนึง(บ้านผมอยู่ใกล้สี่แยกแต่ถ้าจะกลับรถต้องไปไกลมาก 2กิโลได้)ผมขี่ย้อนศรด้วยอารมณ์ดี ผมเห็นอีกฝั่งไฟเขียว รถกำลังจะออกตัวผมเร่งเครื่องเลยครับต้องไปก่อนที่พวกนั้นจะมา ไม่งั้นรอนาน(เลวได้ใจตำรวจ)ผมบิดมอ-ไซต์ใกล้ถึงแล้วๆ“โครม” เสียงรถคันนึงมาปะทะกับรถผมครับผมโดนรถชนเข้าให้แล้วจากกลางตัวรถไปหาท้ายรถ ผมไม่เป็นไรมากครับรถพังมากกว่า เพราะโดนรถเต็มๆผมทั้งสั่นทั้งตกใจ เพิ่งเคยโดนรถชนก็อายุ 22 นี่แหละดีนะรถที่ชนเป็นรถมอ-ไซต์เหมือนกันผมและคู่กรณีถอดหมวกกันน๊อคในสภาพรถล้มทั้งสอง“ขอโทษครับพี่ๆๆ”ผมพูดย้ำ ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงติดต่อใคร อะไรยังไง พี่ที่เป็นคู่กรณีก็อายุ 30 ปลายๆ40ต้นๆมั้ง“ขับรถยังไงวะ”พี่คนนตะคอกใส่ผม(คุยกันดีๆก็ได้ไอ้บ้า กูก็ยืนอยู่ตรงนี้ ไม่ได้หนีซะหน่อย)แต่ผมก็ผิดแหละครับ ผิดมาดด้วย กลัวก็กลัว ค่าเสียหายไม่เท่าไหร่หรอกครับเพราะเป็นมอ-ไซต์ แต่ถ้าพ่อแม่ผมรู้น่ะดิ ต่อไปจะไปไหนมาไหนคงลำบากผมไม่อยากให้เรื่องถึงโรงพักเลย“พี่ผมผิดเองครับ ผมขอโทษ เดี๋ยวผมรับผิดชอบเอง”ผมพยายามพูดให้เสียงปกติแต่มันยังสั่นๆ“ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว” (เออ กูไม่หนีหรอก)“อย่าเพิ่งไปไหนนะเดี๋ยวกูดูรถก่อน” (ไอ้บ้าเอ้ยถ้ากูจะหนีกูไปตั้งนานแล้วจะขี่รถทันกูเหรอ)คู่กรณีผมพยุงรถขึ้นสำรวจรถตัวเอง ผมยืนนิ่ง(เออๆโทรหาไอ้ปอ)“ ปอ กูถูกรถชน” ผมพูดเสียงอ่อยๆ“อะไรนะ” (แหกปากทำไมวะ)“มึงเจ็บมากไหม มึงอยู่ไหน” มันพูดเสียงดังมากคนคงได้ยินกันทั้งอู่แล้วมั้ง“กูอยู่สี่แยกใกล้ๆบ้านกู” ไอ้ปอวางหูเลยครับมาถึงไม่ถึง 10 นาที รถยังไม่ทันได้ดับเครื่องมันตั้งรถได้วิ่งมาดูผมทันที (ขอบใจนะที่ยังห่วงกู)“มึงเป็นอะไรบ้างป่าวเจ็บตรงไหน” มันสำรวจผมตั้งแต่หัวจรดเท้า แขนขาและหลัง“ปอ กูไม่เป็นไร” ผมพูดสั่นๆมันจุกที่อกยังไงไม่รู้ เมื่อเห็นไอ้ปอเป็นห่วงน้ำตาซึมๆอีกต่างหาก“มึงขี่รถยังไงของมึง” มันมองที่หน้าผมตอนนี้ผมซึ้ง น้ำตาซึมๆ ก็เห็นหน้ามันจริงจังมาก“กูขอโทษ ปอ” (ขอโทษที่ทำให้มึงเป็นห่วง กูไม่คิดว่ามึงจะห่วงกูขนาดนี้) ผมกอดมัน ผมไม่กลัวแล้วว่าใครจะมอง ก็มันตกใจ แล้วได้เจอคนที่ผมรักไม่ว่าจะเป็นไอ้ปอ หรือคนในครอบครัวผมก็ตามผมก็จะทำแบบนี้“กูอยู่กับมึงแล้ว มึงไม่ต้องกลัว” มันตบหลังผมเบาๆ แล้วมันก็ไปยกรถผมขึ้นสำรวจรถ ด้านที่โดนชนตรงกลางไปหาท้ายรถบุบ ไฟเลี้ยวกับไฟหลังแตก อีกด้านนึงถลอกหลังจากนั้นมันก็เดินไปหาคู่กรณีของผม“พี่ผมขอโทษแทนน้องผมด้วยนะครับ”(อ้าวกูซึ้งอยู่ดีๆจะทำให้กูโมโหอีกแล้ว)“รถพี่เป็นไรมากป่าวครับ”“บังโคลนหน้าถลอก ตะกร้ายุบ ไฟหน้าแตกเป็นไรมากป่าวล่ะ” ไอ้ปอมองหน้าคู่กรณี มันคงโมโหมาก (ต่อยมันเลยปอ)55 แอบคิดลึกๆ ก็คนบอกจะรับผิดชอบอยู่แล้วยังทำหน้ากวนตีน“พี่เอาไปจอดไว้ที่อู่..............เลยนะครับเดี๋ยวผมจักการให้”“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน้อง” พี่เค้ามองไอ้ปอก่อนที่จะมองมาที่ผม“ทีหลังก็ขับรถให้มันระวังหน่อยจะขับย้อนศรก็ขับช้าๆ”“ครับๆ ขอโทษครับพี่” ผมจะตอบอะไรได้ล่ะนอกจากคำนี้“เดี๋ยวผมดัดตะกร้าให้”ไอ้ปอเดินไปที่รถดับเครื่องแล้วเปิดใต้เบาะรถเอาเครื่องมือ ดัดแป๊ปเดียวก็เสร็จ“บังโคลนหน้า เดี๋ยวผมถอดเอาไปทำที่อู่แล้วไฟหน้าเดี๋ยวผมเอามาเปลี่ยนให้ตอนเย็น”“อืม” พี่เค้าตอบ ไอ้ปอเคลียร์เรียบร้อยพี่เค้าไปแล้วกลับมาที่รถผมยืนอยู่“มึงแต่งตัวจะไปไหน”“กูว่าจะไปหางานทำ”(เฮ้ย...ทุกครั้งที่ให้พูดให้กำลังใจตัวเองเกิดเรื่องตลอด...กูไม่พูดอีกแล้วววววว)“มึงไม่ต้องไป ขับรถกูกลับบ้าน”“แล้วมึงล่ะ”“กูจะเอารถมึงไปซ่อมที่อู่”มันขับรถผมไปพร้องบังโคลนรถคู่กรณี ผมก็ขับรถมันกลับบ้าน5 โมงเย็นมันมาที่บ้านผม“รถเค้าเป็นไง”“เรียบร้อย”“เฮ้ย รถกูเหมือนเดิมเลยหนิหว่า” ผมมองรถตัวเองด้วยความดีใจเพราะพ่อแม่ผมจะได้ไม่รู้“เท่าไหร่ว่ะ”“ไม่เท่าไหร่หรอก”“ไม่เท่าไหร่ของมึงน่ะเท่าไหร่”“มึงจะถามทำไม กูจ่ายไปแล้ว”“ จ่ายไปเท่าไหร่กูจะได้ให้มึง”“กูให้เค้าหักออกจากเงินเดือนกูแค่ค่าสี ไฟเลี้ยว ไฟหน้า เองเครื่องไม้เครื่องมือก็ของอู่ ค่าช่างก็ไม่ได้เสีย”“มึงทำเองเหรอ”“เออ”“มึงเคาะเป็นด้วยเหรอกูนึกว่ามึงรู้แต่เรื่องเครื่องยนต์”“แค่เคาะให้มันเหมือนเดิมใครๆก็เคาะได้”“เหมือนเคาะประตูป่าว55+” ผมแหย่หมาน้อยเล่น(จะกัดกูรึป่าววะ)“กวนตีนกูเข้าไปทีหลังกูจะเอาฝาประตูบ้านมึงแหละ แทนกาบรถมึง”“55+” ผมหัวเราะ(ดุเว้ยเฮ้ย)“เท่าไหร่ มึงยังไม่บอกกูเลย กูไม่อยากเป็นหนี้มึง”“มึงเห็นกูเป็นคนอื่นเหรอ ถ้ามึงเอาเงินให้กูนะกูจะทุบรถมึงให้เหมือนเดิมเลย”“เฮ้ย” ผมถอดหายใจ “งั้นเย็นนี้กูเลี้ยงมึงอยากกินไร”“ไปฉลองที่มึงถูกรถชนเหรอ” มันหัวเราะเสียงดัง“ไปฉลองที่มึงจะปากแตกด้วย”“ทำไมปากกูต้องแตกด้วย”“โดนตีนกู”“ไอ้สาดดด”“จริงๆกูจะไปเลี้ยงมึงที่มึงซ่อมรถให้กู”“เหรอ งั้นไปกินหมูกระทะ”“แดกหมูอีกแล้วเหรอ..อาทิตย์นี้ถ้าไปอีกก็ครั้งที่2 แล้วนะ”“อ้าวแล้วมึงมาถามกูทำไม”(มึงไม่มีปัญญาคิดอย่างอื่นเลยเหรอ)..เป็นประจำครับถ้าถามเรื่องจะกินอะไรคิดไม่ออกทุกที“โอเค ได้ๆ” (ไม่อยากขัดว่ะ มึงอุตส่าห์ซ่อมให้)เย็นนั้นก็ไปกินหมูกัน 2คนกับไอ้ปอ (ไปกินร้านหน้าค่ายฯอักษรย่อ นอจอ ไม่ต้องไปกินนะ ไม่อร่อย)“มึงขี่รถยังไงให้โดนชน” ไอ้ปอถามขณะกินหมู“กูก็ขี่ปกติ มันก็มาชนกูเอง”“แล้วมึงขี่ยังไงล่ะ”“กูขับย้อนศร”“ต่อไปมึงไม่ต้องย้อนศรใครสอนให้มึงย้อนศรกลางสี่แยก”“อ้าว ต้องมีคนสอนด้วยเหรอ”ผมกวนตีนใช่ย่อย(รู้ตัวเอง)55+“โลงไงจะสอนมึง ถ้ามึงตาย นั่งแหละเค้าจะมึงไปสอน”“ไอ้เหี้ย แช่งกู”“มึงไม่ต้องย่างให้กูย่างกินมึงเองเถอะ”ผมสังเกตว่ามันไม่ค่อยได้กิน ย่างให้ผมซะส่วนใหญ่“อ้าว ไอ้นี่ไม่ชอบสบาย”“มึงมองดู 360 องศารอบๆมึงสิคนมองซะกูไม่กล้ากินเลย”ไม่ให้เค้ามองได้ไงล่ะครับ โต๊ะสี่เหลี่ยมนั่งได้ 4 คนแต่ผมกับมันนั่งติดกันด้านเดียวกัน (ประหยัดเนื้อที่)แค่นั้นเค้าก็มองกันแล้ว“ช่างหัวมันดิ”“น้องๆเปลี่ยนกระทะหน่อย”มันพูดต่อเมื่อเห็นพนักงานเดินผ่าน“น้องบ้านมึงดิ ระวัง เค้าจะเอาน้ำซุบราดหัวมึงนะปอ”ผมกระซิบข้างหูมัน พนักงานคนนั้นเค้าก็มองมันเคืองๆ (พนักงาน30แล้วมั้ง) มันทำหน้าเฉยๆ“ถ้ากล้าก็เอาดิ”“เมื่อไหร่มึงจะหยุดหาเรื่องคนอื่นว่ะระวังจะตายเพราะปาก”“มีแต่คนอื่นเค้ามาหาเรื่องกูก่อนนะเว้ย”“ก็มึงชอบพูดและทำหน้ากวนตีนใส่เค้า”“หน้ากวนตีนมันทำยังไงว่ะ”“แบบมึงทำตอนนี้เริ่มจะกวนตีนกูอีกคนแล้ว”กินเสร็จประมาณ 3 ทุ่มก็กลับบ้าน มันอาบน้ำแล้วค้างที่บ้านผม(ขอบใจมึงมากนะปอขอบใจที่มาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกู)ผมนอนยิ้มแล้วหลับไปขอบคุณมากคับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} สนุกมากครับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ กวนเขาไปทั่ว 5555 ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ น้องปอก็มีมุมน่ารักของเขานะ ขอบคุณมากครับ นั่งข้างกัน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ
หน้า:
[1]
2