[นิยายแปล] สองพี่น้องฮาร์ดี้กับคดีควยโด่กลางสาธารณะชน ตอนที่ 2 โจ
ทันทีที่เราขึ้นรถ โทรศัพท์ของแฟรงค์ก็ดังขึ้นมา“ฮัลโหล ว่าไงลุค” เขาพูดพลางปิดประตูรถแล้วคาดเข็มขัดเรียบร้อย “ได้สิ เดี๋ยวเราจะแวะไปเอาโซดาให้ เชอรี่โคล่าบลาสใช่ไหม ได้เลย ของชอบ”
พอวางสายแล้ว พวกเราก็ขับรถไปที่ร้านสะดวกซื้อ ตอนนั้นผมก็คิดไปถึงบทสนทนาที่เราสองคนพูดตอนอยู่ในห้อง จริงอยู่ว่าพวกเราสองพี่น้องได้ไขคดีต่างๆ มากมายตลอดเวลาหลายปีในฐานะของนักสืบมัธยมปลายแห่งเมืองเบย์พอร์ท ซึ่งเราสองคนก็มักจะสืบเรื่องการกลั่นแกล้งในโรงเรียนตลอด พวกเรารู้สึกเหมือนว่ามันเป็นหน้าที่ของเรา แล้วอีกอย่าง หนุ่มบ้านฮาร์ดี้ชอบเรื่องลึกลับ แต่ก็อย่างว่า พอเราทำแบบนี้ก็มักจะทำให้เพื่อนร่วมชั้นไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ โดยเฉพาะพวกคนที่เป็นคนแกล้ง เพราะพวกนั้นจะโดนลงโทษทั้งจากที่โรงเรียนและที่บ้านด้วย และถึงครูใหญ่และพ่อจะบอกว่าพวกเราทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว แต่ผมรู้ว่าเด็กผู้ชายวัยผมมักจะไม่คิดอย่างนั้น ผมคิดว่าสักวันหนึ่งพวกนั้นจะต้องเอาคืนพวกผมอย่างแน่นอน
นั่นทำให้ผมแปลกใจมากเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ตอนที่ลุคกับนีลเข้ามาคุยกับผมหลังจากที่เราแข่งบาสเก็ตบอลกันเสร็จแล้วบอกว่าขออโหสิให้กัน แล้วยังน่าแปลกใจกว่าเดิมที่วันต่อมาพวกนั้นก็ชวนผมกับแฟรงค์ไปงานปาร์ตี้ที่บ้านไมค์วันเสาร์ที่จะถึงนี้ ซึ่งแน่นอนว่าผมตอบตกลงทันทีเพราะผมอยากเจอกับเจน น้องสาวของไมค์
ตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมกับแฟรงค์ก็คุยกันเรื่องงานปาร์ตี้ที่จะถึงนี้ โดยที่ไม่ได้คิดเลยว่าทั้งหมดอาจจะเป็นการจัดฉากเพื่อให้เรา สองพี่น้องฮาร์ดี้ได้รับบทลงโทษที่สาสม
“ว้าว” ผมตื่นตาตื่นใจมากตอนที่แฟรงค์ขับรถพาเราเข้ามาจอดที่หน้าบ้านของไมค์กี้ หรือจะให้เรียกว่าแมนชั่นดี เพราะมันกว้างใหญ่แล้วก็สวยมาก “ดูบ้านนี่ดิพี่”
“พี่ไม่เห็นรู้เลยว่าไมค์ใหญ่ขนาดนี้” แฟรงค์พูดพลางเอื้อมไปหยิบเครื่องดื่มจากหลังรถมาส่งให้ผมแล้วเราสองคนก็เดินไปที่หน้าบ้าน ซึ่งไมค์กี้ก็เปิดประตูให้ตอนที่เรากำลังจะเคาะเรียกพอดี
“ไงพวกนาย” เขาทัก ร่างของไมค์ดูใหญ่เต็มประตูเลยทีเดียว “ดีใจที่พวกนายมาได้”
“ขอบใจที่ชวนนะ” ผมตอบแล้วยื่มหมัดไปชนกันเบาๆ เป็นการทักทาย แล้วรู้สึกว่ามือของเขาใหญ่มากเมื่อเทียบกับมือของผม ผมสูง 180 กว่าส่วนแฟรงค์ก็สูง 190 แต่ก็ดูตัวเล็กไปเลยเมื่อเทียบกับไมค์
“ว่าแต่” แฟรงค์พูดขึ้นมา “ที่นี่ไม่มีใคร… เอ่อ… ดื่มเหล้าใช่ไหม คือว่า…”
“ไม่มีหรอก” ลุคตอบขัดขึ้นมาพลางส่งยิ้มมาจากด้านหลังไมค์ “ไม่มีใครดื่มเหล้าเลย แล้วก็ไม่มีเหล้าด้วยคืนนี้”
“โอเค ดีเลย” แฟรงค์พูดแล้วยิ้มออกมาโดยไม่ได้รู้สึกเลยว่าสิ่งที่เขาพูดมันจะดูกระอักกระอ่วนใจขนาดไหนสำหรับคนฟัง
“เข้ามาสิ” ไมค์พูดแล้วถอยหลัง เปิดทางให้พวกผมเข้าไปก่อนจะหยิบโซดาจากแฟรงค์ “เดี๋ยวกูเอานี่ไปไว้ในครัวก่อน แล้วเดี๋ยวจะเอาเครื่องดื่มมาให้ คนอื่นอยู่ในห้องนั่งเล่นกัน”
แฟรงค์กับผมเดินไปก็เจอเจฟกับนีลอยู่ในนั้น แถมด้วยเจมี่คิง เพเนโลปี ชังแล้วก็เจน สามสาวในชั้นเรียนของผม
“เยี่ยม” ผมกระซิบกับแฟรงค์พลางยิ้มและโบกมือทักทายสาวๆ
เรานั่งคุยกันอยู่สักพัก ลุคกับไมค์ก็กลับมาจากห้องครัวพร้อมเครื่องดื่มของผมกับแฟรงค์ ซึ่งลุคก็ยิ้มแปลกๆ แล้วส่งให้พวกผม
“กูรอแทบไม่ไหวละ” เขากระซิบกับไมค์เสียงเบาจนผมแทบไม่ได้ยิน “เจฟกับนีลก็พร้อมแล้ว”
“ดี สาวๆ ก็พร้อมแล้วเหมือนกัน” ไมค์กี้ตอบ
ผมไม่แน่ใจว่าพวกเขาหมายถึงอะไรและก่อนที่จะมีโอกาสได้ถาม พวกนั้นก็เข้ามาร่วมวงพูดคุยกับพวกผมก่อนจะส่งแก้วมาให้ผมกับแฟรงค์
“ขอบใจ” ผมบอกแล้วรับแก้วมาก่อนจะจิบไปอึกหนึ่ง
“หืม รสชาติมันแปลกๆ ไหม” แฟรงค์สังเกตแล้วยกแก้วขึ้นมาดมก่อนจะเลยริมฝีปากแล้วจิบไปอีกอึก
“บางทีพวกนั้นอาจจะเปลี่ยนสูตร” ไมค์บอก
“เป็นไปได้นะ ได้ยินข่าวเหมือนกัน” ลุคบอก “พวกบริษัทโซดาชอบทำรสชาติใหม่อยู่”
“แต่กูชอบนะ อร่อยดี” ผมบอกก่อนจะดื่มลงไปอีกอึกใหญ่
อ่านแล้วถูกใจมากครับ สนุกมากครับ ติดตามตามติด จะเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ
ขอบคุณครับ สนุกดีคับ ขอบคุณครับ {:5_129:}{:5_129:} ติดตามครับ กลับมาพร้อมเรื่องน่าสนใจ งื้ออ ชอบมาก ขอบคุณครับ ลุ้นนนนน ขอบคุณครับ สนุกอีกแล้วนะสิ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ติดตามต่อครับ เครื่องดื่มรสชาติแปลกๆ ต้องมีอะไรสนุกๆ แล้ว ข อ บ คุ ณ ค รั บ
หน้า:
[1]
2