คาวสวาทไอ้หาญ 8 CP
อ้าาา เจ้าหาญ เจ้ายอด มาพอดีมา มาขึ้นมากราบลุงมั่นซะสิ^ ^ขอรับ ลุงมั่น ฉันกราบลุงมั่น ขอรับ ^ ^เออไหว้พระเถอะไอ้หาญ ไอ้ยอด ตั้งแต่ งาชบวชพระของเอ็งสองคนคราก่อน ก็พึ่งได้เจอกันงานแต่งไอ้ยอดกับนังแก้ว ฉันก็ติด งานที่หัวเมืองฝั่งกระโน้น ไม่ได้มาร่วมงานน่าเสียดายจริงๆ ^ ^ไม่เป็นไรหรอกครับ ลุงมั่น ถึงลุงมั่นไม่ได้มาแต่ก็ยังส่งของมาล่วยงาน ฉันกราบขอบคุณ อีกครั้งหนึ่งขอรับ^ ^เออๆว่าแต่เอ็งเถอะไอ้ยอด รีบๆมีหลาน ให้แม่พลอยกับทิดเรือง ซะไวๆ จะได้ทันใช้^^555 ขอรับลุงมั่น ^ ^เออ พี่มั่น ว่าแต่พี่มั่นเถอะใหนๆเจ้าหาญ เจ้าตัวมันก็มาแล้วยังไงพี่มันก็คุยการคุยงานกับไอ้หาญมันเองก็แล้วกัน มันเห็นยังไงฉันกับแม่พลอยก็ว่าเอาตามนั้นแหละ^ _._._._._._._._^คิดอะไรอยู่รึพ่อหาญ^ ^อื้อออ น้าแพรวฉันกำลังอยากคุยอะไรกับน้าแพรวซะหน่อย ^ ^มีอะไร รึพ่อหาญ ^^คืออย่างนี้พรุ่งนี้ฉันคงต้องไปช่วยงานลุงมั่นที่เรือนคุณหญิง ที่หัวเมืองฝั่งโน้นคืนนี้ฉันเลยมาลาน้าแพรว^ ^ลุงมั่น อืมมมม พี้ทิดมั่นนะรึ ^^ใช่จ๊ะ ลุงมั่นนั่นแหละ ^ ^แล้วทำไมมันถึงด่วนกระทันหันแบบนี้น้าจะได้ตะเตรียมข้าวของเครื้องใช้ให้พ่อหาญทันรึนี่^ ^อย่าลำบากเลยน้าแพรวแม่คงเตรียมไว้หมดแล้วแหละ ฉันเองก็พึ่งจะบอกกล่าวทั้งที่ลุงมั่นก็บอกไว้ซะหลายวันก่อนจะเลยไปคุ้งฝั่งเหนือพรุ่งนี้คงกบับมาถึงที่นี่ ฉันก็คงออกไปพร้อมแกเลย^ ^แล้วพ่อหาญไปนานรึป่าว กี่วันกี่เดือนกัน ^ ^ยังไม่รู้เลยจ๊ะว่าจะนานเท่าไร ห่วงก็แต่น้าแพรวนี่แหละอยู่คนเดียวจะทำยังไง ^ ไอ้หาญดึงรั้นตัวนังแพรวที่นอนอยู่ข้างๆนั้นเข้ามาสวดกอดอย่างอาวรณ์มันเองอดยอมรับไม่ได้ว่าตลอดช่วงเวลาหลายเดือนมานี้ในช่วงที่มันระทมกับเรื่องนังเพ็ญสาวคนรักก็มันังแพรวนี่แหละที่ทำให้มันลืมเรื่องนั้นได้เป็นครั้งคราวอีกทั้งสาวรุ่นน้าคนนี้ก็ยังเติมเต็มชีวิตหนุ่มของมันได้อย่างเต็มที่จนบางครั้งมันเผลอคิดไปว่า ถึงมันจะไม่มีคู่ชีวิตแต่ถ้ามีนังแพรวอยู่กับมันอย่างนี้ มันก็พอใจแต่ทางด้วนนังแพรวนั้นหนักอกหนักใจอยู่ไม่น้อยเพราะเกือบเดือนมานี้มันเองคลื่นเหียนวิงเวียนอยู่บ่อยครั้งจนหมอบอกว่าในตัวมันมีเจ้าตัวน้อยอยู่มาเกือบ 2เดือนแล้ว นังแพรวแทบล้มทั้งยืน เพราะตัวมันเองแท้ๆยังไม่รู้เลยว่าระหว่างไอ้หาญกับไอ้ยอดใครกันแน่ที่เป็นพ่อเด็กและถ้าจะเอ่ยถึงไอ้ทิว มันก็ไม่ได้กลับมาเยี่ยมยามบ้านปาร่วมเข้าซะ 3 -4เดือน แต่ตอนนี้อีแพรวมันกลับติดลูกน้อยในท้องแล้วถ้าเรื่องนี้มันแดงขึ้นมาคนอื่นจะคิดเห็นเป็นอย่างไร ^แล้วพ่อหาญอยากไปรึป่าว^ ^อยากสิน้าแพรวลุงมั่นบอกจะให้ฉันฝึกเขียนฝึกอ่าน จะได้สอบเป็นเจ้าคนนายคน อีกทั้งเรือนคุณหญิงก็มีอัฐให้ค่าเเรงคนงานทุกๆเดือน เผื่อฉันจะได้เก๋บหอม มาให้แม่ กับพ่อได้บ้างรึน้าแพรวไม่อยากให้ฉันไป^ ^อย่าถามน้า อย่างนั้นเลยพ่อหาญ ^นังแพรวสะอื้นในอก ใจหนึ่งมันก็อยากบอกไอ้หาญในเรื่องของตัวเองแต่อีกใจมันกลับไม่กล้าแม้แต่จะคิดทำได้เพียงขยับตัวเข้าหาแผงอกอุ่นๆในอ้อมแขนไอ้หาญนั้นอย่างอาวรณ์จนน้ำตาไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ^อย่าร้องเลยน้าแพรวยิ่งทำให้ฉันอดห่วงไม่ได้ อย่าเสียใจเลยนะ ถ้าไอ้หาญมีวาสนา ได้ดิบได้ดีฉันจะไม่ลืมน้าแพรวเลย อย่างน้อยๆฉันเองก็คิดอยู่ตลอดว่าน้าแพรวก็คือเมียฉันทั้งคน^ ^ น้าเอ่อ น้า ไม่ได้ร้องเพราะความเสียใจหรอก น้าแค่ปลื้มใจที่ชีวิตน้าได้พบกับพ่อหาญ^^ฉันก็ดีใจ ไปอยู่ที่โน้น ฉันคงคิดถึงน้าแพรวไม่น้อย ^ ^น้าก้คงคิดถึงพ่อหาญ^ ^งั้นคืนนี้ฉันจะตักตวงความสุขกับน้าแพรวให้ถึงเช้าเลยนะนะน้าแพรว^^อุ้ย พ่อหาญ น้ายังไม่หายเหนื่อยเลย อืมมมมม^ไอ้หาญที่โน้มใบหน้านั้นเข้ามาดูดปาก ดูดดินลิ้นกับอีแพรวอีกครั้งก่อนที่มันจะดอมดมไล่ลิ้นลากลงไปเนื้อตัวอวบอิ่มจนถึงเนินเนื้อที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยนของมันเองที่หลั่งคาไว้ในร่องเสียวอีแพรวจนมันจับขาคู่นั้นถ่างออกกว้างซักหน้าเลียเนินกลีบนั้นอย่างไม่รังเกียจ ……………….--^-^’----------^ฉันกราบลา นะจ๊ะ แม่ พ่อ ^ ^เออ ๆคุษพระคุณเจ้าคุ้มครอง ไปอยู่ที่โน่น ก็ช่วยงานลุงมั่น อย่าอิดออดนะ เจ้าหาญ^ ^จ๊ะ แม่^ ^ฉันฝากเจ้าหาญด้วยนะพี่มั่นให้พี่คิดซะว่ามันเป็นลูกชายอีกคน ช่วยสอนสั่งมันด้วยนะพี่^ ^อย่าห่วงเลยแม่พลอยเอ้านี้อัฐคุณหญิงแกฝากมาให้ ช่วงที่ไอ้หาญไม่อยู่ ก็เอาไว้ใข้จุนเจืออีกหน่อยมันคงได้ส่งกลับมาให้บ่อยครั้ง คุณหญิงท่านเมตตา รับไว้ซะสิ^ ^ฉันเอ่อ เอ่อไม่กล้ารับหรอกจ๊ะ ไอ้หาญยังไม่ได้ทำอะไรแลกอัฐเลย จะรับมามีนคงไม่ควร^ ^เอาเถอะ แม่พลอยยังไงไอ้หาญก็ต้องทำอะไร อะไร ที่โน่นอยู่แล้ว ถือซะว่ารับไว้ล่วงหน้าก็แล้วกันป๊ะไอ้หาญ เดี๋ยวสายกว่านี้แดดจะแรง^^ขอรับลุง เอ้อไอ้ยอด กูไปนะ ฝากฝังมึงดูแล พ่อกับแม่กับแก้วตามันด้วย กูคงต้องหวังพึ่งมึงแล้วละวะ^ ^เออๆ มึงอย่าห่วงทางนี้เลย มึงว่างเว้นจากงานก็ของลุงมั่น ขอคุณหญิงท่านกลับมาเยี่ยมยาม แค่หัวเมืองฝั่งโน้นเอง^ ^เออ ขอบใจมึงมาก พี่ไปก่อนนะแก้ว ดูแลพ่อกับแม่ ด้วยนะ ไว้ว่างๆ พี่จะกลับมาเยี่ยม ^ ^จร้า พี่ดูแลตัวเองด้วยนะพี่หาญทางนี้ ฉันจะดูแลพ่อกับแม่เอง พี่ไปเถอะ^ ^ฉันกราบลาอีกครั้ง นะแม่พ่อ^ ไอ้หาญที่ออกเดินไปข้างหน้ามันเองอดหวิวๆในใจไม่ได้ ที่ต้องห่างบ้านออกมา อย่างไม่รู้ว่าชีวิตข้างหน้าตะเป็นอย่างไรมีเพียงคำพูดเดียวที่ก้องกังวานในหัวมันคือคำพูดของชายสูงวัยที่ใส่เม็ดมุกเข้าไปในท่อนเอ็นมันว่า #ถ้าเอ็งมั่นใจว่าจะเอามันไปแต่ชีวิตเอ็งเบญจเพสจะเปลี่ยนอย่างฝ่ามือเป็นหลังมือ ไม่ดีจนผิดแผก ก็ร้ายจนตัวตาย# ถึงกระนั้นมันถึงได้กระชับเส้นตะกุดที่พันคาดในเอวอย่างมุ่งมั่นที่จะก้าวต่อไปบ้านเรือนทรงไทยหลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่หน้าไอ้หาญนั้นมันช่างใหญ่โต สวยงาม ส มกับที่ลุงมั่นของมันบอกว่า เป็นบ้านท่านหลวงผู้มั่งคั่งที่ลุงของมันติดตามรับใช้มาหลายปี จนไอ้หาญอดไม่ได้ที่จะมองไปรอบๆอาณาเขตบริเวณที่กว้างขวางที่ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงามด้วย แมกไม้นานาพันธุ์นั้นอย่างอดชืานชมไม่ได้ในความร่มรื่น เย็นสบายสายตาเมื่อมันเดินทางมาจุดหมาย ^เองรอข้าตรงนี้ก่อนนะไอ้หาญข้าจะขึ้นไปเรียนคุณหญิงก่อน^^ขอรับลุงมั่น^สิ้นเงียงชายสูงวัยกลางคนก็เดินขึ้นบ้าานหลังใหญ่นั้นปล่อยไอ้หาญนั่งรออยู่คนเดียวใต้ต้นไม้ใหญ่ มันเองมองรอบๆบริเวณนั้นอย่างหวิวๆในใจเมื่อรอบๆบ้านนั้นมันเห็นคนงานหลายคนทั้งชายหญิงต่างก้กำลังทำหน้าที่ตัวเองอยู่รายรอบบริเวณบ้าน^เฮ้ออ เอาไงเอากันวะไอ้หาญ ลองดูซักตั้ง^ไอ้หาญบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะตั้งแต่เด็กจนโตเอาป่านนี้ ชีวิตมันก็มีเพียงท้องไร่ท้องนาทำงานรับจ้างไปวันๆ ไม่เคยได้ห่างบ้านมาขายแรงอย่างนี้าอย่างนี้จนมันเองรู้สึกหวิวๆในใจ จะด้วยห่วงพ่อ ห่วงแม่ รึอะไรก็แล้วแต่ที่มันพะว้าพะวงอยู่ในใจ แต่เพียยงไม่นานสาวใช้อีกคนที่เดินลงมาตามไอ้หาญให้ขึ้นไปสมทบบนเรือน^อ้าวเจ้าหาญ กราบคุณหญิงซะสิ นี่ไอ้หาญหลานชายฉันเองขอรับคุณหญิง^ลุงมั่นเอ่ยขึ้นเมื่อนั่งลงตรงหน้าหญิงสาวเจ้าของบ้าน^อุ้ย!!^^เป้นอะรใหมค่ะคุณหญิง^สิ้นเสียงร้องอุทานของคุณหญิงหญิงสาววัยกลางคนที่นั่งอยู่ข้างถลาเข้าจับมือคุณหญิงที่บังเอิญทำเข็มร้อยมาลัยปักมือตัวเองอย่างไม่ทันตั้งตัว^ฉันนี่ซุ่มซ่ามซะจริง น้าแม้น^ ^ไปๆ เร็วพวกเอ็งรีบไปหายาใส่แผลมาให้ข้าข้าจะใส่ยาทำแผลให้คุณหญิง^^ไม่เป็นไหรอกน้าแม้น แค่นิดเดียวเอง^ ^แต่ว่า…คุณหญิง^^เอาเถอะ ประเดี๋ยวข้าจะคุยกับธุระกับนายมั่นก่อนน้าแม้นกับคนอื่นๆจะไปทำอะไรก็ไปเถอะ^^เจ้าค้ะ คุณหญิง^ คุญหญิวดุจดาวหญิงหญ้าตาสะสวยดูหมดจดถึงจะดูออกว่าอายุล่วงเข้าวัยกลางคนแต่ภาพลักษณ์ภายนอกยังดูผิดอายุด้วยรูปร่างเต่งตึงขาวนวลอวบอัดเสื้อผ้าอาภรณ์มีราคาทั้งประดับเครื่องเงินทองบนตัวยิ่งทำให้คุญหญิงคนนี้ดูสมสง่าราศรี จนรู้สึกน่าเกรงขามอยู่ในตัว^กลับมาแล้วรึนายมั่น^ ^ขอรับคุณหญิงมาถึงเมื่อซักพักนี้เองขอรับ^^แล้วไม่พักให้หายเหนื่อยซะก่อนละรึมีสิ่งใดรีบเร่งหรอกรึ เอ้าดื่มน้ำดื่มท่าซะก่อน^ ^นี่ขอรับคุณหญิง ส่วนของอื่นๆ ฉันให้เด็กๆยกไปเก็บที่คลังแล้วครับ^ นายมีว่าพลางส่งถุงผ้าใบเล็กๆที่ถือติดตัวมาส่งให้หญิงสาว3 4 ใบ^ขอบใจ พ่อมั่นมาก ไม่มีพ่อมั่นซักคนฉันไม่อยากคิด ว่าเรือนนี้จะเป็นยังไง^ ^อย่าพุดอย่างนั้น เลยขอรับคุณหญิง เอ่อคุณหญิงขอรับ นี่ไอ้หาญ หลานชายข้า เห็นมันหน่วยก้านดีจะมาฝากฝังรับฝใช้งานคุณหญิงซักคนขอรับ กราบคุณหญิงซะสิไอ้หาญ^ ^ฉันกราบคุณหญิงขอรับ ^ ^เอาเถอะพ่อคุณอย่าเป็นพิธีรีตองเลย เอ่อว่าแต่ชื้อเสียงเรียงนามว่ายังไงนะ พ่อหาญ พ่อหาญ รึ^ ^ขอรับคุณหญิง ชื่อหาญขอรับ ^ ^อืม นึกว่า นายมั่นนะพามา 2 คนแล้วอีกคนละ ไม่มาด้วยกันรึ นายมั่น^ ^อ๋อ เจ้ายอด ไม่ได้มาขอรับคุณหญิง มันเองติดขัดหลายๆอย่างขอรับ^ ^อืม เห็นว่าพึ่งแต่งงานออกเรือนใช่คนนั้นใช่ใหมนายมั่น^ ^ขอรับคุณหญิง ไอ้ยอดนั่นแหละขอรับ^ ^เอ่อ คุณหญิง พูดเหมือนรู้จักฉันกับเจ้ายอดมาก่อน เลยขอรับ^ ^อิอิอิ จำได้ว่า เคยเจอพ้อหาญ กับพ่อยอดเมื่อคราครองผ้าเหลือง ฉันเองก็ได้ไปทำบุญอยูาบ่อยครั้งพ่อหาญคงไม่สังเกตุเห็นกระมัง^ ^เอ่อ เอ่อออ อ๋อ ฉันคิดออกแล้วขอรับคุณหญิงท่านนะเอง ที่เคยไปทำบุญที่วัดอยู่บ่อยครั้ง ^ ไอ้หาญทีคลับคล้าหญิงสาวตรงหน้าว่าเคยเจอที่ใหนจนมันคิดออกว่าเคยสบตากันเมื่อตอนที่คุณหญิงคุกเข่าใส่บาตรมันยังนึกแปลกใจที่หญิงสาวหลบสายตาเอียงอายจนมองออกได้แต่ไม่เพียงแต่ไอ้หาญเท่านั้นที่ถึงบางออ้อนังแม้นที่เดินถือเครื่องยาสมุนไพรมาจนได้ยินก็พึ้งนึกออกว่าไอ้หาญคนนี่เองที่นังแม้นแอบสังเกตุว่าคุณหญิงแอบเหลือบตามองอยู่บ่อยครั้งเมื้อตอนที่มันใส่ผ้าเหลืองครองจีวรคราก่อนรึจะเป็นเพราะเหตุนี้คุณหญิงท่านถึงได้หมั่นสั่งคนงานจัดสำรับไปวัดอยู่บ่อยๆถึงตัวเองจะไม่ได้ไปทำบุญใส่บาตรด้วยตัวเองก็ตามที ^เอาเถอะนายมั่น ใหนๆก็เดินทางกันมาเหนื่อยๆนายมั่นก็จัดการหาห้องหับให้ด้วยก็แล้วกัน^ ^ก็ว่าจะให้มันพักที่เรือนฉันก่อนนะครับคุณหญิง^^ไม่เหมาะกระมังพ่อมั่นนังชมพู่มันเป็นสาวเป็นแส้ ดูจะขัดๆเขินๆ อยู่บ้างเห็นมีเรือนเล็กฝั่งกระโน้นว่างอีกหลัง ก็พออยู่ได้กระมังอย่าให้ไปหลับนอนรวมกับเรือนคนงานเลย เห็นว่ามันคับแคบซะเต็มทน ^คุณหญิงสูงวัยกล่าวกรุ้มกริ่มสายตาแพรวพราวเมื่อมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าจนสายตาทั้งสองสบกันเข้าโดยบังเอิญเพียงแค่นั้นในใจคุณหญิงก็สั่นรัว ไม่กล้าสบตาแม้กระทั่งนายมั่นที่เป็นคนงานรับใช้มานานหลายปี รึอีกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆกันเป็นทางไอ้มั่นที่ยิ้มกรุ้มกริ่มแบบมีเลสนัยเมื่อเห็นท่าทีนายหญิงของมันที่แสดงออกมาต่อหน้าไอ้หาญอย่างนั้น ^งั้นก็ไปเถอะเดินทางมาเหนื่อยๆจะได้พักผ่อนเอาแรง^^ขอรับคุณหญิง ^ นายมั่นรับคำพาหลานชายถอยออกมาจนลงเรือนไปอย่างไม่ได้หันกลับมามองว่าบนเรือนใหญ่นั้นคุณหญิงดุจดาวยืนเกาะขอบระเบียงมองตามมันทั้งสองด้วยหัวใจเต้นรัวกับสิ่งความรู้สึกคุกกรุ่นอยู่ในอกตั้งแต่เห็นหน้าไอ้หาญอย่างไม่สังเกตุว่าข้างหลังตัวเองนังแม้นกำลังยืนยิ้มมองดูอย่างเหยียดหยันอย่างไม่รู้ว่ามันกำลังคิดอะไรในใจ ------ …^จะให้ข้าพักที่นี่รึลุง^ ^เออสิวะ ทำไมรึข้าว่าดีซะอีกที่คุณหญิงท่านเมตตา เองจะได้ไม่ต้องไปนอนปะปน กับคนงานคนอื่น^^แต่ข้าว่า มันเอ่อออข้าอยู่เรีฝือนเล็กกับลุงก็ได้นะ จะได้คอยรับใช้ลุงด้วย^ ^บ๊ะ ไอ้นี่ คุณณหญิงท่านสั่งมาก็ว่าตามนั้นเถอะไอ้หาญ เอ็งพักผ่อนซะก่อน ประเดี๋ยวป้าเอ็งก็คงมา^ ^เอ่อออ ขอรับคุณลุง^ คล้อยหลังลุงลงเรือนไปไอ้หาญเอนกายทอดถอนหายใจอย่างครุ่นคิดเพราะถึงมันจะลุยสู้งานหนักมาทั้งชีวิตแต่ก็เป็นนายตัวเองไม่เคยมารับจ้างใช้แรงงานอย่างที่กำลังจะเป็นต่อไปนี้จนมันเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยจากการเดินทางไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ จนมันสะดุ้งตื่นด้วยเสียงคนเดินอยู่ข้างนอกห้องในเวลาโพล้เพล้ใกล้มืด^อ้าว ตื่นแล้วหรอพี่ชายสำรับข้าตั้งเสร็จแล้ววางอยู่ข้างนอก^ เสียงห้าวทุ้มของชายหนุ่มบอกขึ้นเมื่อเห็นเห็นไอ้หาญเดินงัวเงียออกมาจากห้อง^รึว่าพี่จะอาบน้ำอาบท่าก่อนใหมค่อยกินข้าว^เด็กหนุ่มตรงหน้าไอ้หาญนั้นใบหน้าคมคายรูปร่างสันทัดกำยำดูแล้วท่าจะเป็นรุ่นน้องไอ้หาญอยู่ไม่กี่ปี^ข้าชื่อขวัญ ลุงมั่นแกให้มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ ^ไอ้ขวัญมันบอกอย่างนั้นทั้งที่ถือวิสาสะเดินเข้าไปเก็บที่นอนที่ไอ้หาญพึ่วลุกมาพลางเตรียมข้าวของเครื่องอาบน้ำให้ไอ้หาญจนเสร็จสรรพ^ทีหลังเอ็ง ไม่ต้องปรนนิบัติจัดเตรียมของให้ข้านะไอ้ขวัญ ข้าก็เป็นบ่าวคนงานเหมือนเอ็งสำรับกับข้าวข้าก็เดินไปกินที่ครัวเองได้ เอ็งไม่ต้องลำบากยกมาถึงนี่ประเดี๋ยวข้าจะเป็นง่อยเปลี้ยเสียขาซะก่อน^ไอ้หาญพูดออกไปด้วยเพราะตั้งแต่เกิดมามันไม่เคยพบเจอชีวิตที่ต้องมีใครคอยทำคอยจัดการอไรให้อย่างนี้^คุณหญิงท่านกำชับลุงมั่นมาอีกทีขอรับลุงมั่นกับป้าอุ่นก็กำชับฉันมาอีกทีขอรับพี่ ข้าเอ่ออออ...^ ไอ้ขวัญก้มหน้างุดประหนึ่งว่าเหมือนเด็กโดนผู้ใหญ่ดุเมื่อทำผิด ^เออ ๆ ข้าก็ไม่ได้ตำหนิอะไรเอ็ง แต่เห็นว่าเอ็งไม่ใช่บ่าวตัวข้าเองไม่ใช่นายที่แกจะต้องทำอะไรให้ว่าแต่เอ็งกินมารึยังงั้นเอ็งก็มานั่งกินกับข้าซะทีเดียว^ ไอ้หาญนึกขันกับท่าทีเด็กหนุ่มตรงหน้าที่มันเองก็ถูกชะตาตั้งแต่แรกพบเจออย่างไรก็ไม่รู้^อย่าว่ามันเลยเจ้าหาญเป็นอย่างที่มันบอกนั่นเเหละ ^ ^อ้าวลุงมั่น ป้าอุ่น มาพอดีเลยฉันกราบป้าอุ่นขอรับ^ ^จ้าๆ ไหว้พระเถอะพ่อคุณ ใหนมีเรื้องอะไรกันบอกฉันสิ ไอ้ขวัญ ^ ^อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกขอรับป้าอุ่นเพียงแต่ฉันบอกไม่ให้ไอ้ขวัญมันคอยทำเหมือนฉันเป็นเจ้านายฉันก็มาขายแรงเป็นคนงานอย่างมันอย่างคนอื่นนี่แหละ ^ ^เอาเถอะๆ ลุงเป็นสั่งไอ้ขวัญมันเองแหละ ใหนดูสิแม่อุ่นมีอะไรมาบ้าง ^ ^เอ้อ พ่อหาญ ป้าเอาเครื่องใช้เสื้อผ้ามาให้ก่อน ลองดูสิว่าใส่ได้รึป่าว ป้าก็กะๆ แล้วเย็บเอาดูสิถ้าตัวใหนไม่พอดี จะให้นังชมพู่มันช่วยแก้^ ^ป้าเอ็งเขานั่งเย็บเองกะมือเลยนะไอ้หาญ ก็กะขนาดตัวของเอ็งตอนที่เห็นงานบวชโน่นแหละดุสิใส่พอดีใหม^ ^เอ้อขอบคุณมากขอรับป้าอุ่น แต่ไม่เห็นจะต้องลำบากเลยขอรับ เสื้อผ้าฉันก้เอามา ยังพอใส่ได้อยู่ ลำบากป้าอุ่นป่าวๆ^^พอๆป้าหลานคู่นี้ เอ้าขยับเข้ามากินข้าวกินปลาก่อน เดี๋ยวเรื่องอื่นค่อยว่ากัน มาไอ้ขวัญ มาแม่อุ่นข้าหิวจะแย่ อ้าวแล้วนังชมพู่ยังไม่ตามมาอีกรึแม่อุ่น^ ^อ้อ เห็นบอกจะตามมานะพี้มั่นคงกำลังทำอะไรอยู่กระมัง^ ^เอองั้นมา กินก่อนเลยก็แล้วกันเดี๋ยวกับข้าวมันเย็นซะก่อน^ ---------- ^เออ ไอ้หาญ เป็นไงกับข้าวถูกปากใหม^ ^ขอรับลุงมั่น ^ ^เฮ้อ อากาศมันช่างร้อนอบอ้าวซะจริงเชียว^^เอ่อ แล้วลุงมั่นว่ามีอะไรจะคุยกับฉันรึขอรับ^^ ข้าว่า จะถามเอ็งอะไร ซักหน่อย ใหนเอ็งขยับมานั่งข้างๆข้าสิ^ ^ขอรับ ลุงมั่น^ ^ไม่มีอะไน สลักสำคัญนักหรอก ว่าแต่เอ็งเถอะอายุ อานามก็ป่านนี้ ยังไม่มีวี่แววว่าจะออกเรือน เป็นฝั่งเป็นฝารึ^ ^555 ยังหรอกครับลุงมั่นฉันยังไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยขอรับ^ ^อ้าว แล้วนังเพ็ญ ลูกสาวไอ้ทิดยาว ละเห็นเองรักใคร่ชอบพอกันอยู่ซะหลายปี ^ ^เอ่อ เอ่อ อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยขอรับลุงมั่น ฉันลืมไปหมดแล้วละ ฉันกับแม่นังเพ็ญคงไม่มีวาสนาต่อกันหรอกขอรับ^^อ้าวเป็นอย่างนั้นหรอกรึ เออ ๆ เสียดายนังเพ็ญมันก็ดู เอ้อ ช่างมันเถอะ ว่าแต่เอ็งเถอะ ทำอีท่าใหนทำให้นังเพ็ญมันไม่ถึงใจรึไง เอ็ง 2 คนถึงได้ เลิกร้างกันไป^ ^คงไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกขอรับลุงมั่นคงเป็นเพราะฉันมันจนนะขอรับ^ ^อุ๊บะ จนก็อีกเรื่อง แต่เรื้องพรรด์นั้นเองคิดดีรึยังว่าทำให้มันไม่ขาดตกบกพร่อง ผู้หญิงร้อยทั้งร้อย ลองถ้ามันได้ลิ้มรสขึ้นไปแตะขอบสวรรค์ชั้นเจ็ดขี้คร้านมันจะขอให้พามันไปท่องแดนสวรรค์ไม่รู้เหนื้อยหน่าย^ ^เอ่อ ลุงมั่น คิดจะพูดอะไรกับฉันรึขอรับ^^ไอ้หาญเอ้ย เอ็งตังใจฟังลุงนะ ข้าเองก็ได้ยินที่ไอ้เรืองพ่อเอ็งบอกว่าละแวกคุ้งแควแถวบ้าน เอ็งกับไอ้ยอดทั้ง2 คน ก็ขึ้นชื่อเรื่อง เอ่อ เอ่อขนาดท่อนเอ็นที่พกติดตัวอยู่ ว่าไม่น้อยหน้าใครที่ใหน ลุงก็อยากยินจากปากแกว่ามันจริงรึป่าวที่พ่อเอ็งบอกลุงมา^^555 ลุงนึกยังไง ถึงได้มาคุยกับฉันเรื่องนี้ ละขอรับ^^ป่าว ข้าก็นึกอยากรู้เผื่อวันหนึ่งเอ็งเกิดไม่ประสีปะสาขึ้นมาเดี๋ยวเขาจะหาว่าลุงอย่างข้าไม่ไม่สั่งไม่สอน^ ^5555 ลุงห่วงเรื่องนี้นะเอง อย่าห่วงเลยลุงพูดจะหาว่าข้าขี้คุยขี้โม้ ข้าไม่ทำให้เสียหน้าลุงหรอกขอรับ ถึงเวลานั้นเองฉันก็เห็นแต่ละคนร้องระงมไม่เป็นภาษาคน หนำซ้ำแต่ละครั้งฉันพาขึ้นสวรรค์ไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งจนแต่ละคนเองก็คงติดอกติดใจไม่น้อยร้อวขอให้ฉันเย่อเย็ดอยู่ทุกครั้งที่ว่างเว้นมาเจอกัน^^อุ๊บะ ไอ้นินอกจากนังเพ็ญแกยังได้ลิ้มลองใครอีกวะ แต่ก็ดีได้ยินจากปากแกเองข้าก็สบายใจอีกอย่างชายชาติอย่างเรา เรื่องอย่างว่าอย่าให้ผู้หญิงเขาเหยียดหยันเอ็งโชคดีนักนะไอ้หาญที่คุณหญิงท่านเมตตา ยังไงเอ็งก็อย่าทำให้คุณหญิงท่านหนักอกหนักใจละ^^ขอรับลุงมั่น ^ ^อีกเรื่อง เอ็งอยู่ที่นี่ให้เอ็งเข้มแข็งทั้งกาย ทั้งใจ โดนเฉพาะวันหน้าถ้ามีเรื่องหนักหนาในใจให้เอ็งเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ อย่าใส่ใจสายตา อย่าใส่ใจคำพูดคนคิดซะว่าเป็นแค่ลมที่พัดผ่านไป^ ^ลุงมั่น หมายความว่าอะไร รึขอรับ^ ^ก็ไม่มีอะไรลุงก็พูดไปเรื้อยเปื่อยอย่างนั้นแหละ เผื่อวันหนึ่งเอ็งจะเข้าใจ ป๊ะ ข้าจะกลับละเดินทางมาทั้งวันจะได้พักผ่อน^เพียงแค่นั้น นายมั่นก็หันหลังเดินออกจากไอ้หาญปล่อยให้มันนั่งคิดนั่งงงกับสิ่งที่ลุงพูดทิ้งไว้อย่างไม่เข้าใจในความหมายว่าทิดมั่นต้องการสื่อสิ่งใด #ไอ้หาญเอ้ย ต่อไปก็อยู่ที่บุญวาสนาเอ็งแล้วนะ#ไอ้มั่นพึมพำเบาๆหลังจากเดินออกมาใกลจากหลานชายมันเองรู้แต่เพียงว่าคุณหญิงคุณหญิงดุจดาวนายของมันดูท่าจะปลื้มอกปลื้มใจไม่น้อยที่ตอนนั้นเธอรู้ว่าพระหนุ่มที่ยืนกวาดลานวัดอยู่ไกลๆนั้น เป็นหลานชายของมัน
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ {:5_146:}{:5_146:}{:5_146:} ขอบคุณคร้าบบ ขอบคุณครับผม
{:5_146:}ขอบคุณมากครับ{:5_120:}