หน้าแรก › เอกวิชาเล่าประสบการณ์ เรื่องเล่า ทั่วไป › เครื่องรางแห่งความลับภาค2 ตอนที่ 5 เรื่องของแดน

dacha2708 โพสต์ 2021-6-9 15:06:55

เครื่องรางแห่งความลับภาค2 ตอนที่ 5 เรื่องของแดน

เครื่องรางแห่งความลับภาค2 ตอนที่ 5 เรื่องของแดน            “มีเรื่องอะไรครับ”แดนยิ้มสวยให้ผู้กองชาญ            “คือมี คดีฆาตกรรมเกย์ หลายคดีน่ะครับ”ชาญ เล่าเรื่องทั้งหมด ที่เล่าได้ให้แดนฟัง             “คือคิดว่าผมเป็นผู้ต้องสงสัยเหรอครับ”แดนถาม             “เปล่า ครับ ผมแค่ พยามหาคำตอบในหลายๆ ทาง”ชาญบอกไปตามตรง            “ครับผมเอาใจช่วยนะครับ”แดนยังยิ้ม ให้ชาญเสมอ เมื่อสนทนาชาญอดไม่ได้ที่จะหวั่นไหวไปกับรอยยิ้มนั้น            “เอาเป็นว่าถ้ามีอะไรแจ้งผมหน่อยแล้วกันนะครับ” ชาญยื่นนามบัตรให้                  แดนรับมาใส่กระเป๋าก่อนทั้งสองคนแยกกัน            “ตำรวจคนนั้นเอาเรื่องมาอ้างจะจีบแดนหรือเปล่า”ผู้จัดการ ถามในรถ            “ไม่หรอกครับเขาเล่าเป็นคดี เกย์ฆ่าตัวตายแบบ น่าสงสัยน่ะครับ”แดนบอกก่อนหยิบนามบัตรในกระเป๋าเสื้อมาดู            “งานต่อไปอะไรเหรอครับ”แดนถามผู้จัดการ             “โชว์ตัวที่คริสคลับ” ผู้จัดการบอก            คริสคลับ เป็นคลับ VIP เล็ก ๆ ของเกย์ อยู่แถบชานเมือง ต้องเดินทางไกลแต่ค่าจ่ายค่าตัวให้มากกว่าที่อื่นหลายเท่า            “วันนี้ ตรีมเด็กบ้านทุ่งนะ”ผู้จัดการบอก แดนรับ แล้วเอนตัวนอนพักสายตาเพราะอีกนานกว่าจะถึงที่            จากไอ้แด่นลูกไม่มีพ่อมีแม่ มาเป็น นายแดน ที่ใคร ๆ ก็รัก ก็อยากอยู่ใกล้ชีวิตพลิกผันตั้งแต่แดนได้เจอเครื่องรางชิ้นนั้น ที่ลำห้วย จนได้เจอพี่พลกับพี่นัท จนทำให้ชีวิตเปลี่ยนมาจนวันนี้ แดนเรียนมหาลัยเอกชน ปี 2 มีคอนโด ที่ได้จากเงินที่ทำงาน มีเงินใช้ไม่ขาดมือถึงตอนนี้เครื่องรางไม่อยู่กับตัวแดนแล้ว แต่เหมือนกันว่าแดนก็ยังมี พลังบางอย่างที่เหมือนกับเครื่องรางนั้นอยู่ในตัวบ้าง พี่พล กับพี่นัทก็เหมือนกัน            “เจ้าระวังเจ้าต้องระวัง มันต้องการชีวิตพวกเจ้า ต้องการทำลายเจ้า”ชายหนุ่มร่างใหญ่กำยำพูดเสียงเข้มขลัง หน้าแดน ทำให้แดนตกใจตื่น            “ถึงแล้วแดนตื่นพอดีเลยเหรอ”ผู้จัดการยิ้ม แดนมองรอบ ๆ ตัวเองฝันไป ฝันถึงเจ้าของเครื่องรางเหมือนเขาจะมาเตือน            แดนลงรถด้านหลังคริสคลับเข้าห้องแต่ตัว วันนี้แดนเดินแบบ ร้องเพลง ด้วยการใส่ผ้าขาวม้าผืนเดียวไม่ใส่กางเกงใน            “วันนี้สุดพิเศษครับพบกับ น้องที่น่ารักของเรา น้องแดนครับ”พิธีกรประกาศอย่างเป็นกันเอง            แดนเปิดตัวด้วยการเดินแบบตามแคทวอร์คเตี้ย ๆที่ทำไว้รอบร้านผ่านลูกค้าที่มีอยู่ ไม่เกินสิบโต๊ะ แดนเดินอย่างชำนาญ เพราะมาที่นี่หลายครั้งแล้วก่อนจะมาร้องเพลงที่กลางเวที            “คิดถึงน้องแดนจังเลยครับไม่ได้มานาน ดังใหญ่แล้ว”พิธีกรแซว หลังแดนร้องเพลงเสร็จแล้วเข้าสู่ช่วงพูดคุย            “ผมคิดถึงที่นี่คิดถึงทุกคนเหมือนกันนะครับ”แดนโปรยเสนห์ เรียกเสียงฮือฮาจากคนที่มาได้ทั้งหมดเด็กเสริฟ เดินเอาทิป มาให้แดนไม่ขาดสาย             “วันนี้ ผมมีกิจกรรมพิเศษนะครับผมมี หมายเลขโต๊ะ ของทุกท่าน แล้วเราจะจับสลาย 3 หมายเลข ผมจับโต๊ะไหนได้ น้องแดนจะไปทักทายโต๊ะนั้นเป็นการส่วนตัว15 นาทีนะครับ”พิธีกรประกาศ เล่นเอาเสียง ฮือฮาดังอีกครั้ง             มันเปิดกิจกรรมพิเศษที่ทุกคนในร้านจองโต๊ะมาเพื่อรอ เพราะ การทักทาย 15 นาทีนั้น หมายถึงทักทายแบบถึงใจทุกอย่าง ยกเว้น สอดใส่และแดนก็เต็มใจบริการด้วย            แดนเดินไปที่โต๊ะแรกเป็นแขกที่เคย ๆ เห็นหน้า มากันสองคน เพื่อนกัน เป็นหนุ่มใหญ่ 40 แต่งตัวดี             “มาจูบทักทางก่อนเลยนะ”พี่คนหนึ่งพูดแดนไม่ขัด เข้าไปกอดคอพี่จูบแลกลิ้น คนแรกจนพอใจ ก็หันไปจูบกับคนที่สองมือคนแรกก็ซนล้วงผ้าขาวม้า จับท่อนแดน ที่มันแข็งพร้อมแล้ว ชักเล่น            “โอ้ยย พี่ใจเย็นนะ เดี๋ยวผมแตกซะก่อน”แดนหันมาบอกพี่ให้ชักเบา ๆ            แดนลงนั่งที่โซฟากลางสองคนคนหนึ่งคุย และคนหนึงก็จับนัวตัวแดน ทั้งเลียแผงอก ชัก จนถึงอมแดนถึงกับต้องกลั้นไว้ไม่ให้แตก จนกว่าจะหมด 15 นาที            โต๊ะที่สองก็เป็นสาวสอง สามคน แดนก็คุย พร้อมจูบนัวเนียเป็นอย่างดี            “โอ้ยยยเจอตัวจริงน้องน่ารักมากเลยยพี่ชอบตั้งแต่ก่อนเล่นซีรีย์อีกนะ”คนหนึ่งบอกก่อนหอมแก้มและยื่นทิปให้หนึ่งหมื่นบาท            “ขอบคุณนะครับพี่ก็น่ารักนะครับ”แดนปากหวานเสมอ            จนหมดสิบห้านาทีแดนกำลังไปโต๊ะที่3 อยู่ในมุมมืดในสุด             “สวัสดีครับพี่”แดนเดินมายกมือไหว้อย่างนอบน้อมก่อนเงยหน้าขึ้นมา             ลูกค้าคนนั้นไม่คุ้นหน้าคงเป็นลูกค้าใหม่ เป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดา แต่แต่งตัวดูดีด้วยเสื้อผ้าแบรนด์ราคาแพงทั้งตัว            “ขอนั่งนะครับ”แดนนั่งที่โซฟาข้างๆ ลูกค้าคนนั้น แสงไฟ สลัวทำให้เห็นหน้าเขาชัดขึ้น สิ่งที่ทำให้แดนติดใจที่สุด คือสายตากร้าว ของเขา            “เจอตัวน้องแดนซะที”ชายคนนั้นแสยะยิ้ม            “ผมก็ยินดีทีได้พบพี่นะครับ”แดนก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกันแต่ตัวเองรู้สึกขนลุก อย่างบอกไม่ถูก            “พี่ให้น้องห้าหมื่น คืนนี้กลับกับพี่”ชายคนนั้นพูดตรง ๆ             “เออ ผมไม่ออกไปกับลูกค้าในร้านนะครับขอโทษด้วย” แดนบอกปฏิเสธ            “แสนนึง”เขาเพิ่มราคา            “ไม่ได้จริง ๆครับ”            “สองแสน”             “ไม่ได้ครับ”แดนเริ่มเสียงแข็งเพราะเริ่มไม่ชอบการกระทำของชายคนนี้            “เรื่องมากนักนะ”ชายคนนั้นกัดฟันพูดกรอด            “มึงไปกับกู!!”เสียงเบา ๆ เข้าหูแดน แต่ทำให้แดนรู้สึกปั่นป่วนในท้อง ปวดหัวอย่างรุนแรงและเริ่มเบลอ            “ผมจะกลับกับพี่เขานะครับ”แดนบอกผู้จัดการ เหมือนคนไม่ได้สติ แล้วเดินตามชายคนนั้นออกไปจากร้านเล่นเอาคนทั้งร้าน งงกันทั้งหมด เพราะแดนไม่เคยออกไปกับลูกค้าในร้าน            “แต่แดน”ผู้จัดการกำลังทักท้วงแต่แดนไม่ฟัง เหมือนคนไม่ได้สติ            “อย่าเสือก”ชายคนนั้นหันมาพูดกับผู้จัดการผู้จัดการแดนหยุดนิ่ง ไม่ทำอะไร หรือพูดอะไรอีก            แดนเดินตามชายคนนั้นมาถึงถนนหน้าร้าน มันเป็นถนนใหญ่ ที่เป็นเส้นทางสายหลังออกต่างจังหวัดเวลานี้ ก็เกือบตีหนึ่งแล้ว ชายคนนั้นเดินมาหยุด อยู่ที่ริมถนน แล้วหันมาสั่งแดน            “เดินไป กลางถนน ไป!!”เขาสั่ง ให้แดนเดินไปกลางถนน ที่มีรถสิบล้อวิ่งกันไม่ขาด            แดนเดินเหมือนขาดสติแดนกำลังก้าวลงจากฟุตบาท สู่ความตายตามคำสั่งของ ชายคนนั้น            ฟ้ามึดบรรยากาศรอบข้างเย็นลงจนน่าตกใจ มีลมแรงพัดมาปะทะหน้าแดนก่อนจะก้าวลงฟุตบาท             แดนหน้าหงายไปตามแรงลมนั้น            “อะไรวะ”แดนได้สติพร้อม ๆ กับ รถสิบแปดล้อผ่านหน้าแดนไปไม่ถึงเมตร แดนรีบถอยหลังมา จนขาสะดุดฟุตบาทหงายหลังล้มลงที่ฟุตบาท ตามองเห็นแต่ล้อรถวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว            แดนตั้งสติได้ทำไมกูมาอยู่ที่นี่ ทำไมกูถึง.....แดนนึงถึง ชายคนนั้น เขาสั่ง สั่งเหมือนที่คนมีเครื่องรางสั่ง เขาหันไป ทางชายคนนั้น มันพบแต่ความว่างเปล่าแล้วชายคนนั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย            “น้องแดน!!” คนในร้านวิ่งตามออกมาเกือบทั้งหมดร้านนำด้วยผู้จัดการ สองคนขึ้นมาพยุง             “เป็นอะไรหรือเปล่าทำไม่ถึงทำแบบนี้ เครียดอะไรทำไมไม่บอกพี่ทำไม”ทุกคนคิดว่าแดนได้ฟังคำพูดของชายคนนั้น แล้วคิดสั้น            “ปะ เปล่าพี่ เปล่าผมไม่เป็นไร”แดนตอบงง ๆ             “พี่ผมขอกลับเลยได้ไหม”แดนหันมาถามหน้าแดนซีดจนทุกคนเป็นห่วง            “กลับเถอะแดนไม่เป็นไร พักผ่อนนะ”คนในกลุ่มที่วิ่งตามมาแดนรู้ว่าพี่เขาเป็นเจ้าของร้านคริสคลับ บอกแดน             แดนยกมือไหว้ขอโทษและลาทุกคนขึ้นรถตู้ พร้อมกับผู้จัดการกลับ            “เป็นไงบ้างแดน”ผู้จัดการยังเป็นห่วง            “โอเคแล้วครับไม่เป็นไรครับ”แดนสีหน้าดีขึ้น แต่ก็ยังคิดอะไรสับสนไปหมด            “งั้นพักผ่อนนะเดี๋ยวพี่ไปส่งที่คอนโด”ผู้จัดการบอก แดนได้แต่เงียบ มองข้างทาง ที่มืดมิดไปเรื่อยจนมีความคิดชั่วขณะหนึ่งผ่านเข้ามาในหัวแดน            “พี่ครับ”แดนเรียกผู้จัดการ ที่กำลังจะเคลิ้มหลับ            “อือ ๆ ๆ แดนว่าไง”            “คืนนี้ผมไม่กลับคอนโดนะครับ”แดนบอก            “อ้าวแล้วแดนจะไปไหน”            “บ้านทรงไทยครับ”แดน ต้องไปหา พี่พล พี่นัท บอกเรื่องที่เจอ...............................................................................................................................................................................                กรแต่งตัวออกมาจากห้องหลังจากสองคนกลับไปสักพัก ท้องหิว แต่เงินในกระเป๋า ก็ไม่มีเหมือนกันกรเดินออกจากรั้วหอ เลาะไปด้านหลัง มีร้านขายของชำเป็นเพิงเล็ก ๆ อยู่             ร้านลุงสินเป็รร้านที่กรเดินมาซื้อข้าวสาร มาม่า ของใช้ประจำ เพราะ ส่วนมากจะเชื่อไว้เวลาไม่มีเงิน            “ลุง เอามาม่า สองซองสิ”กรบอกกลางวันอย่างนี้ร้านลุงสินเงียบ เพราะอยู่ในหลืบ ลุงสินกำลังนั่งเล่นอยู่            “ไม่ได้ มึงเคลียร์หนี้เก่าก่อน ห่าหลายพันแล้ว”ลุงสินปฏิเสธ            “โหลุง ไว้ก่อนน่า เงินยังไม่ออกเลย”            “เวลาเงินออกมึงก็ไม่เอามาจ่ายกูทีเวลาไม่มีเงินก็มาเชื่อกู ไม่ให้ กูไม่ขายมึงแล้ว”ลุงสิน เสียงแข็ง
            ลุงสินเป็น ผู้ชาย อายุ 50 กว่า ร่างกายสมส่วนเหมือนคนต่างจังหวัดทำเกษตร ผิวกร้าน ๆ หน้าธรรมดา ๆ            “น่าลุงนะ ผมไม่มีจริง ๆ”กรอ้อนวอนแค่มาม่าสองซอง ยังไม่ให้เลย            “กูบอกไม่ให้ก็ไม่ให้ มึงไสหัวไปเลย”ลุงสินเริ่มด่า            กร มองหน้าลุงสิน ใจสิ้นหวัง พอ ๆกับความโกรธ ที่ไม่ได้รับน้ำใจจากแก             “อ้าว ยังไม่ไปอีก มึงมีตังมาจ่ายก่อนแล้วค่อย มาร้านกู”ลุงสินด่าแบบไม่มองหน้า            “ไอ้สัส มึงเอามาให้กู”กรแค่คิดในใจลุงสิน กลับค้าง แล้วหันหน้ามามองกร ก่อนเดินไปหยิบมาม่ามาส่งให้            “แค่คิดก็สั่งได้เหรอวะ”กรคิดในใจแล้วสั่งให้ลุงหยิบเงินมาให้ 1000 บาท ลุงสินก็เดินเข้าไปในร้านแล้วหยิบแบงค์พัน เดินมาส่งให้แต่โดยดี             กรรับเงินมา เหมือนกรได้รู้ว่าตนได้รับสิ่งวิเศษมาแล้ว กรกำลังจะเดินออกมา จากร้านลุงสินแต่ความคิดก็แล่นเข้ามาชั่วขณะ            “นั่งำคุกเข่าลง” กรหันไปสั่งลุงลุงสิน นั่งคุกเข่าลงอย่างว่าง่าย ด้านในร้าน กรเดินเข้าไปตรงหน้าลุงสิน            กร รูดกางเกงบอลของตัวเอง งัดท่อนออกมามันแข็งอย่างประหลาด ท่อนอยู่ตรงหน้าลุงสิน มันเข้าใกล้ถึงสัมผัสริมฝีปากของลุง             “อมสิ”กรสั่ง ลุงอ้าปากอมเหมือนเกรง ๆแต่ก็ยังทำตามที่กรสั่ง ปากลุงค่อย ๆ ครอบท่อนของกรเข้าไปช้า ๆ จนมิดลำ กรขยับเอวเข้าออกกระแทกปากลุง อย่างแรง             “โอ้ววว อ้า ๆ ๆ ๆ”กรร้องไปกระแทกปากลุงสินไป แบบไม่สนใจว่าตอนนี้ลุงสิน อ้าปากค้างน้ำลายไหลย้อยลงถึงคาง             “อ๊อก!!”ลุงสิน สำลักหลังกรเอาท่อนออกจากปาก กรจับลุงสิน ยืนถอดกางเกงลุงสินออกท่อนลุงยังเหี่ยวไม่แข็งสู้ แต่กรไม่สนใจจับลุงสินหันหล้งเอามือท้าวชั้นวางของในร้าน            “โอ้ยกูเจ็บ โอ้ย”ท่อนกรจ่อที่รูก้นลุงสินแต่พยามกดก็ไม่เข้า ได้ยินแต่เสียงลุงร้อง            กรมองหาอะไรในร้าน มองไปเจอสบู่เหลวหยิบมา เทใส่ ท่อนของตัวเองและรูของลุงสิน ก่อนจ่อทั้ง ๆ ที่ลื่น ๆ อย่างนั้นใช้เวลาสักหน่อย หัวค่อย ๆ มุดแทรกเข้าไปในรูของลุงสิน ลุงกำเสาชั้นวางของแน่นกัดฟัน ตาเหลือก            “โอ้ยยยยย กูเจ็บบบบบบ”ลุงร้องลั่นแต่กร ไม่สนใจกดเข้าไปเรื่อย ๆ ท่อนค่อย ๆ แทรกผ่านรูของลุงสินเข้าไปจนสุด             “อ้า แม่งโครตตอดเลย อ้า”กรกดสุดแล้วค่อย ๆ กระแทกเข้าออก อย่างไม่ยั้ง                 “โอ้ยยยยย อ้ากกก โอ้ยยยยย อ้า ๆ ๆ ๆ”จากเสียงร้อง กลายเป็นเสียงคราง ลุงสิน โดนกรเอาไป จับชักไปจนท่อนของลุงเริ่มแข็งขึ้น ความมันเริ่มเกิดขึ้นกับทั้งสองคน             “อ้า ๆ ๆเพิ่งรู้โดนเอาแม่งเสียวอย่างนี้อ้า” ลุงสินร้องดังขึ้น             “โอ้ย ๆ ๆ ๆกูจะแตกแล้ว อ้าแตกแล้วแตกแล้ววว”ลุงสินร้องลั่น แล้วปล่อยน้ำ พุ่งออกมาเลอะพื้น ตรงหน้า            “อ้า ๆ ๆๆ ๆ กูแตกเหมือนกันอ้าแตกแล้วอ้า” กรกระแทกรัวแรงจนกดเข้าสุดแล้วปล่อยน้ำเต็ม ๆ เข้าตัวลุงสินก่อนจะชักออกมา แล้วปล่อยให้น้ำไหลปนเลือดออกมาตามรูของลุงสิน            ลุงสินถึงกับหมดแรงลงไปนอนกับพื้นกรจัดการกับ ท่อนตัวอง แล้วเดินออกไปพร้อมเงิน 1000 บาท มาม่า2 ซอง และ พลังวิเศษที่เขาเริ่มจะใช้เป็น..........................(จบตอน 5)........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................“สวัสดีครับใครครับ”ชาญรับสาย“ผมแดนครับ”“อ่อคุณแดน มีอะไรครับ หรือได้เรื่องอะไร”ชาญถามไป แต่ก็แอบดีใจ ที่ได้คุยกับแดนอีก“ผู้กองครับ”“ผู้กองเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติไหม”...................................................         

Aussie โพสต์ 2021-6-9 15:13:01

น้อง

audiwoods โพสต์ 2021-6-9 15:40:46

ใช้พลังหาตังแล้วนะ

sex_hi_hi โพสต์ 2021-6-9 16:30:04

สนุกมากครับ

Kran13 โพสต์ 2021-6-9 16:40:14

สุดยอด ขอบคุณครับ

Phol_th โพสต์ 2021-6-9 19:23:34

เชื่อครับ

mojimaru โพสต์ 2021-6-9 19:33:13

ขอบคุณครับ

Manny197 โพสต์ 2021-6-9 19:54:36

สนุก

lekthai โพสต์ 2021-6-9 20:10:44

ใก้เข้าไปอีกนิด ขอบคุณ

Lin.Dp โพสต์ 2021-6-9 20:16:58

{:5_153:}สนุกมากครับ

takeshi โพสต์ 2021-6-9 20:36:49

ขอบคุณครับ

Manny197 โพสต์ 2021-6-9 20:51:29

ขอบคุณครับ

hello_lovestory โพสต์ 2021-6-9 21:14:48

ใครอีกน๊าาา

goong111 โพสต์ 2021-6-9 22:02:11

ชอบมากครับ

chadew โพสต์ 2021-6-9 22:11:45

ซับซ้อนดีครับ

mirrorlord โพสต์ 2021-6-10 00:36:01

สนุกดีครับ ตามมาตั้งแต่ภาคที่แล้ว

peckza_ha โพสต์ 2021-6-10 01:28:16

ขอบคุงมากคร้าบ{:5_119:}

qqqqqppppp โพสต์ 2021-6-10 01:38:06

ขอบคุณครับ

jumboa โพสต์ 2021-6-10 03:26:33

ขอบคุณ​ครับ.

nuangnut1996 โพสต์ 2021-6-10 04:09:49

สนุกมากครับ

ดูในรูปแบบกติ: เครื่องรางแห่งความลับภาค2 ตอนที่ 5 เรื่องของแดน