|
เครื่องรางแห่งความลับภาค2 ตอนที่ 5 เรื่องของแดน “มีเรื่องอะไรครับ”แดนยิ้มสวยให้ผู้กองชาญ “คือมี คดีฆาตกรรมเกย์ หลายคดีน่ะครับ”ชาญ เล่าเรื่องทั้งหมด ที่เล่าได้ให้แดนฟัง “คือคิดว่าผมเป็นผู้ต้องสงสัยเหรอครับ”แดนถาม “เปล่า ครับ ผมแค่ พยามหาคำตอบในหลายๆ ทาง”ชาญบอกไปตามตรง “ครับผมเอาใจช่วยนะครับ”แดนยังยิ้ม ให้ชาญเสมอ เมื่อสนทนาชาญอดไม่ได้ที่จะหวั่นไหวไปกับรอยยิ้มนั้น “เอาเป็นว่าถ้ามีอะไรแจ้งผมหน่อยแล้วกันนะครับ” ชาญยื่นนามบัตรให้ แดนรับมาใส่กระเป๋าก่อนทั้งสองคนแยกกัน “ตำรวจคนนั้นเอาเรื่องมาอ้างจะจีบแดนหรือเปล่า”ผู้จัดการ ถามในรถ “ไม่หรอกครับเขาเล่าเป็นคดี เกย์ฆ่าตัวตายแบบ น่าสงสัยน่ะครับ”แดนบอกก่อนหยิบนามบัตรในกระเป๋าเสื้อมาดู “งานต่อไปอะไรเหรอครับ”แดนถามผู้จัดการ “โชว์ตัวที่คริสคลับ” ผู้จัดการบอก คริสคลับ เป็นคลับ VIP เล็ก ๆ ของเกย์ อยู่แถบชานเมือง ต้องเดินทางไกลแต่ค่าจ่ายค่าตัวให้มากกว่าที่อื่นหลายเท่า “วันนี้ ตรีมเด็กบ้านทุ่งนะ”ผู้จัดการบอก แดนรับ แล้วเอนตัวนอนพักสายตาเพราะอีกนานกว่าจะถึงที่ จากไอ้แด่นลูกไม่มีพ่อมีแม่ มาเป็น นายแดน ที่ใคร ๆ ก็รัก ก็อยากอยู่ใกล้ชีวิตพลิกผันตั้งแต่แดนได้เจอเครื่องรางชิ้นนั้น ที่ลำห้วย จนได้เจอพี่พลกับพี่นัท จนทำให้ชีวิตเปลี่ยนมาจนวันนี้ แดนเรียนมหาลัยเอกชน ปี 2 มีคอนโด ที่ได้จากเงินที่ทำงาน มีเงินใช้ไม่ขาดมือถึงตอนนี้เครื่องรางไม่อยู่กับตัวแดนแล้ว แต่เหมือนกันว่าแดนก็ยังมี พลังบางอย่างที่เหมือนกับเครื่องรางนั้นอยู่ในตัวบ้าง พี่พล กับพี่นัทก็เหมือนกัน “เจ้าระวังเจ้าต้องระวัง มันต้องการชีวิตพวกเจ้า ต้องการทำลายเจ้า”ชายหนุ่มร่างใหญ่กำยำพูดเสียงเข้มขลัง หน้าแดน ทำให้แดนตกใจตื่น “ถึงแล้วแดนตื่นพอดีเลยเหรอ”ผู้จัดการยิ้ม แดนมองรอบ ๆ ตัวเองฝันไป ฝันถึงเจ้าของเครื่องรางเหมือนเขาจะมาเตือน แดนลงรถด้านหลังคริสคลับเข้าห้องแต่ตัว วันนี้แดนเดินแบบ ร้องเพลง ด้วยการใส่ผ้าขาวม้าผืนเดียวไม่ใส่กางเกงใน “วันนี้สุดพิเศษครับพบกับ น้องที่น่ารักของเรา น้องแดนครับ”พิธีกรประกาศอย่างเป็นกันเอง แดนเปิดตัวด้วยการเดินแบบตามแคทวอร์คเตี้ย ๆ ที่ทำไว้รอบร้านผ่านลูกค้าที่มีอยู่ ไม่เกินสิบโต๊ะ แดนเดินอย่างชำนาญ เพราะมาที่นี่หลายครั้งแล้วก่อนจะมาร้องเพลงที่กลางเวที “คิดถึงน้องแดนจังเลยครับไม่ได้มานาน ดังใหญ่แล้ว”พิธีกรแซว หลังแดนร้องเพลงเสร็จแล้วเข้าสู่ช่วงพูดคุย “ผมคิดถึงที่นี่คิดถึงทุกคนเหมือนกันนะครับ”แดนโปรยเสนห์ เรียกเสียงฮือฮาจากคนที่มาได้ทั้งหมดเด็กเสริฟ เดินเอาทิป มาให้แดนไม่ขาดสาย “วันนี้ ผมมีกิจกรรมพิเศษนะครับผมมี หมายเลขโต๊ะ ของทุกท่าน แล้วเราจะจับสลาย 3 หมายเลข ผมจับโต๊ะไหนได้ น้องแดนจะไปทักทายโต๊ะนั้นเป็นการส่วนตัว15 นาทีนะครับ”พิธีกรประกาศ เล่นเอาเสียง ฮือฮาดังอีกครั้ง มันเปิดกิจกรรมพิเศษที่ทุกคนในร้านจองโต๊ะมาเพื่อรอ เพราะ การทักทาย 15 นาทีนั้น หมายถึงทักทายแบบถึงใจทุกอย่าง ยกเว้น สอดใส่และแดนก็เต็มใจบริการด้วย แดนเดินไปที่โต๊ะแรกเป็นแขกที่เคย ๆ เห็นหน้า มากันสองคน เพื่อนกัน เป็นหนุ่มใหญ่ 40 แต่งตัวดี “มาจูบทักทางก่อนเลยนะ”พี่คนหนึ่งพูดแดนไม่ขัด เข้าไปกอดคอพี่จูบแลกลิ้น คนแรกจนพอใจ ก็หันไปจูบกับคนที่สองมือคนแรกก็ซนล้วงผ้าขาวม้า จับท่อนแดน ที่มันแข็งพร้อมแล้ว ชักเล่น “โอ้ยย พี่ใจเย็นนะ เดี๋ยวผมแตกซะก่อน”แดนหันมาบอกพี่ให้ชักเบา ๆ แดนลงนั่งที่โซฟากลางสองคนคนหนึ่งคุย และคนหนึงก็จับนัวตัวแดน ทั้งเลียแผงอก ชัก จนถึงอมแดนถึงกับต้องกลั้นไว้ไม่ให้แตก จนกว่าจะหมด 15 นาที โต๊ะที่สองก็เป็นสาวสอง สามคน แดนก็คุย พร้อมจูบนัวเนียเป็นอย่างดี “โอ้ยยยเจอตัวจริงน้องน่ารักมากเลยยพี่ชอบตั้งแต่ก่อนเล่นซีรีย์อีกนะ”คนหนึ่งบอกก่อนหอมแก้มและยื่นทิปให้หนึ่งหมื่นบาท “ขอบคุณนะครับพี่ก็น่ารักนะครับ”แดนปากหวานเสมอ จนหมดสิบห้านาทีแดนกำลังไปโต๊ะที่3 อยู่ในมุมมืดในสุด “สวัสดีครับพี่”แดนเดินมายกมือไหว้อย่างนอบน้อมก่อนเงยหน้าขึ้นมา ลูกค้าคนนั้นไม่คุ้นหน้าคงเป็นลูกค้าใหม่ เป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดา แต่แต่งตัวดูดีด้วยเสื้อผ้าแบรนด์ราคาแพงทั้งตัว “ขอนั่งนะครับ”แดนนั่งที่โซฟาข้างๆ ลูกค้าคนนั้น แสงไฟ สลัวทำให้เห็นหน้าเขาชัดขึ้น สิ่งที่ทำให้แดนติดใจที่สุด คือสายตากร้าว ของเขา “เจอตัวน้องแดนซะที”ชายคนนั้นแสยะยิ้ม “ผมก็ยินดีทีได้พบพี่นะครับ”แดนก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกันแต่ตัวเองรู้สึกขนลุก อย่างบอกไม่ถูก “พี่ให้น้องห้าหมื่น คืนนี้กลับกับพี่”ชายคนนั้นพูดตรง ๆ “เออ ผมไม่ออกไปกับลูกค้าในร้านนะครับขอโทษด้วย” แดนบอกปฏิเสธ “แสนนึง”เขาเพิ่มราคา “ไม่ได้จริง ๆครับ” “สองแสน” “ไม่ได้ครับ”แดนเริ่มเสียงแข็งเพราะเริ่มไม่ชอบการกระทำของชายคนนี้ “เรื่องมากนักนะ”ชายคนนั้นกัดฟันพูดกรอด “มึงไปกับกู!!”เสียงเบา ๆ เข้าหูแดน แต่ทำให้แดนรู้สึกปั่นป่วนในท้อง ปวดหัวอย่างรุนแรงและเริ่มเบลอ “ผมจะกลับกับพี่เขานะครับ”แดนบอกผู้จัดการ เหมือนคนไม่ได้สติ แล้วเดินตามชายคนนั้นออกไปจากร้านเล่นเอาคนทั้งร้าน งงกันทั้งหมด เพราะแดนไม่เคยออกไปกับลูกค้าในร้าน “แต่แดน”ผู้จัดการกำลังทักท้วงแต่แดนไม่ฟัง เหมือนคนไม่ได้สติ “อย่าเสือก”ชายคนนั้นหันมาพูดกับผู้จัดการผู้จัดการแดนหยุดนิ่ง ไม่ทำอะไร หรือพูดอะไรอีก แดนเดินตามชายคนนั้นมาถึงถนนหน้าร้าน มันเป็นถนนใหญ่ ที่เป็นเส้นทางสายหลังออกต่างจังหวัดเวลานี้ ก็เกือบตีหนึ่งแล้ว ชายคนนั้นเดินมาหยุด อยู่ที่ริมถนน แล้วหันมาสั่งแดน “เดินไป กลางถนน ไป!!”เขาสั่ง ให้แดนเดินไปกลางถนน ที่มีรถสิบล้อวิ่งกันไม่ขาด แดนเดินเหมือนขาดสติแดนกำลังก้าวลงจากฟุตบาท สู่ความตายตามคำสั่งของ ชายคนนั้น ฟ้ามึดบรรยากาศรอบข้างเย็นลงจนน่าตกใจ มีลมแรงพัดมาปะทะหน้าแดนก่อนจะก้าวลงฟุตบาท แดนหน้าหงายไปตามแรงลมนั้น “อะไรวะ”แดนได้สติพร้อม ๆ กับ รถสิบแปดล้อผ่านหน้าแดนไปไม่ถึงเมตร แดนรีบถอยหลังมา จนขาสะดุดฟุตบาทหงายหลังล้มลงที่ฟุตบาท ตามองเห็นแต่ล้อรถวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว แดนตั้งสติได้ทำไมกูมาอยู่ที่นี่ ทำไมกูถึง.....แดนนึงถึง ชายคนนั้น เขาสั่ง สั่งเหมือนที่คนมีเครื่องรางสั่ง เขาหันไป ทางชายคนนั้น มันพบแต่ความว่างเปล่าแล้วชายคนนั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย “น้องแดน!!” คนในร้านวิ่งตามออกมาเกือบทั้งหมดร้านนำด้วยผู้จัดการ สองคนขึ้นมาพยุง “เป็นอะไรหรือเปล่าทำไม่ถึงทำแบบนี้ เครียดอะไรทำไมไม่บอกพี่ทำไม”ทุกคนคิดว่าแดนได้ฟังคำพูดของชายคนนั้น แล้วคิดสั้น “ปะ เปล่าพี่ เปล่าผมไม่เป็นไร”แดนตอบงง ๆ “พี่ผมขอกลับเลยได้ไหม”แดนหันมาถามหน้าแดนซีดจนทุกคนเป็นห่วง “กลับเถอะแดนไม่เป็นไร พักผ่อนนะ”คนในกลุ่มที่วิ่งตามมาแดนรู้ว่าพี่เขาเป็นเจ้าของร้านคริสคลับ บอกแดน แดนยกมือไหว้ขอโทษและลาทุกคนขึ้นรถตู้ พร้อมกับผู้จัดการกลับ “เป็นไงบ้างแดน”ผู้จัดการยังเป็นห่วง “โอเคแล้วครับไม่เป็นไรครับ”แดนสีหน้าดีขึ้น แต่ก็ยังคิดอะไรสับสนไปหมด “งั้นพักผ่อนนะเดี๋ยวพี่ไปส่งที่คอนโด”ผู้จัดการบอก แดนได้แต่เงียบ มองข้างทาง ที่มืดมิดไปเรื่อยจนมีความคิดชั่วขณะหนึ่งผ่านเข้ามาในหัวแดน “พี่ครับ”แดนเรียกผู้จัดการ ที่กำลังจะเคลิ้มหลับ “อือ ๆ ๆ แดนว่าไง” “คืนนี้ผมไม่กลับคอนโดนะครับ”แดนบอก “อ้าวแล้วแดนจะไปไหน” “บ้านทรงไทยครับ”แดน ต้องไปหา พี่พล พี่นัท บอกเรื่องที่เจอ........ ....................................................................................................................................................................... กรแต่งตัวออกมาจากห้องหลังจากสองคนกลับไปสักพัก ท้องหิว แต่เงินในกระเป๋า ก็ไม่มีเหมือนกันกรเดินออกจากรั้วหอ เลาะไปด้านหลัง มีร้านขายของชำเป็นเพิงเล็ก ๆ อยู่ ร้านลุงสินเป็รร้านที่กรเดินมาซื้อข้าวสาร มาม่า ของใช้ประจำ เพราะ ส่วนมากจะเชื่อไว้เวลาไม่มีเงิน “ลุง เอามาม่า สองซองสิ”กรบอกกลางวันอย่างนี้ร้านลุงสินเงียบ เพราะอยู่ในหลืบ ลุงสินกำลังนั่งเล่นอยู่ “ไม่ได้ มึงเคลียร์หนี้เก่าก่อน ห่าหลายพันแล้ว”ลุงสินปฏิเสธ “โหลุง ไว้ก่อนน่า เงินยังไม่ออกเลย” “เวลาเงินออกมึงก็ไม่เอามาจ่ายกูทีเวลาไม่มีเงินก็มาเชื่อกู ไม่ให้ กูไม่ขายมึงแล้ว”ลุงสิน เสียงแข็ง
: I8 z1 O) k. {/ e+ r ลุงสินเป็น ผู้ชาย อายุ 50 กว่า ร่างกายสมส่วนเหมือนคนต่างจังหวัดทำเกษตร ผิวกร้าน ๆ หน้าธรรมดา ๆ “น่าลุงนะ ผมไม่มีจริง ๆ”กรอ้อนวอนแค่มาม่าสองซอง ยังไม่ให้เลย “กูบอกไม่ให้ก็ไม่ให้ มึงไสหัวไปเลย”ลุงสินเริ่มด่า กร มองหน้าลุงสิน ใจสิ้นหวัง พอ ๆกับความโกรธ ที่ไม่ได้รับน้ำใจจากแก “อ้าว ยังไม่ไปอีก มึงมีตังมาจ่ายก่อนแล้วค่อย มาร้านกู”ลุงสินด่าแบบไม่มองหน้า “ไอ้สัส มึงเอามาให้กู”กรแค่คิดในใจลุงสิน กลับค้าง แล้วหันหน้ามามองกร ก่อนเดินไปหยิบมาม่ามาส่งให้ “แค่คิดก็สั่งได้เหรอวะ”กรคิดในใจแล้วสั่งให้ลุงหยิบเงินมาให้ 1000 บาท ลุงสินก็เดินเข้าไปในร้านแล้วหยิบแบงค์พัน เดินมาส่งให้แต่โดยดี กรรับเงินมา เหมือนกรได้รู้ว่าตนได้รับสิ่งวิเศษมาแล้ว กรกำลังจะเดินออกมา จากร้านลุงสินแต่ความคิดก็แล่นเข้ามาชั่วขณะ “นั่งำคุกเข่าลง” กรหันไปสั่งลุงลุงสิน นั่งคุกเข่าลงอย่างว่าง่าย ด้านในร้าน กรเดินเข้าไปตรงหน้าลุงสิน กร รูดกางเกงบอลของตัวเอง งัดท่อนออกมามันแข็งอย่างประหลาด ท่อนอยู่ตรงหน้าลุงสิน มันเข้าใกล้ถึงสัมผัสริมฝีปากของลุง “อมสิ”กรสั่ง ลุงอ้าปากอมเหมือนเกรง ๆแต่ก็ยังทำตามที่กรสั่ง ปากลุงค่อย ๆ ครอบท่อนของกรเข้าไปช้า ๆ จนมิดลำ กรขยับเอวเข้าออกกระแทกปากลุง อย่างแรง “โอ้ววว อ้า ๆ ๆ ๆ”กรร้องไปกระแทกปากลุงสินไป แบบไม่สนใจว่าตอนนี้ลุงสิน อ้าปากค้างน้ำลายไหลย้อยลงถึงคาง “อ๊อก!!”ลุงสิน สำลักหลังกรเอาท่อนออกจากปาก กรจับลุงสิน ยืนถอดกางเกงลุงสินออกท่อนลุงยังเหี่ยวไม่แข็งสู้ แต่กรไม่สนใจจับลุงสินหันหล้งเอามือท้าวชั้นวางของในร้าน “โอ้ยกูเจ็บ โอ้ย”ท่อนกรจ่อที่รูก้นลุงสินแต่พยามกดก็ไม่เข้า ได้ยินแต่เสียงลุงร้อง กรมองหาอะไรในร้าน มองไปเจอสบู่เหลวหยิบมา เทใส่ ท่อนของตัวเองและรูของลุงสิน ก่อนจ่อทั้ง ๆ ที่ลื่น ๆ อย่างนั้นใช้เวลาสักหน่อย หัวค่อย ๆ มุดแทรกเข้าไปในรูของลุงสิน ลุงกำเสาชั้นวางของแน่นกัดฟัน ตาเหลือก “โอ้ยยยยย กูเจ็บบบบบบ”ลุงร้องลั่นแต่กร ไม่สนใจกดเข้าไปเรื่อย ๆ ท่อนค่อย ๆ แทรกผ่านรูของลุงสินเข้าไปจนสุด “อ้า แม่งโครตตอดเลย อ้า”กรกดสุดแล้วค่อย ๆ กระแทกเข้าออก อย่างไม่ยั้ง “โอ้ยยยยย อ้ากกก โอ้ยยยยย อ้า ๆ ๆ ๆ”จากเสียงร้อง กลายเป็นเสียงคราง ลุงสิน โดนกรเอาไป จับชักไปจนท่อนของลุงเริ่มแข็งขึ้น ความมันเริ่มเกิดขึ้นกับทั้งสองคน “อ้า ๆ ๆเพิ่งรู้โดนเอาแม่งเสียวอย่างนี้อ้า” ลุงสินร้องดังขึ้น “โอ้ย ๆ ๆ ๆกูจะแตกแล้ว อ้าแตกแล้วแตกแล้ววว”ลุงสินร้องลั่น แล้วปล่อยน้ำ พุ่งออกมาเลอะพื้น ตรงหน้า “อ้า ๆ ๆๆ ๆ กูแตกเหมือนกันอ้าแตกแล้วอ้า” กรกระแทกรัวแรงจนกดเข้าสุดแล้วปล่อยน้ำเต็ม ๆ เข้าตัวลุงสินก่อนจะชักออกมา แล้วปล่อยให้น้ำไหลปนเลือดออกมาตามรูของลุงสิน ลุงสินถึงกับหมดแรงลงไปนอนกับพื้นกรจัดการกับ ท่อนตัวอง แล้วเดินออกไปพร้อมเงิน 1000 บาท มาม่า2 ซอง และ พลังวิเศษที่เขาเริ่มจะใช้เป็น..........................(จบตอน 5) .................................................................................................... .................................................................................................... .................................................................................................... .................................................................................................... .................................................................................................... .................................................................................................... “สวัสดีครับใครครับ”ชาญรับสาย “ผมแดนครับ” “อ่อคุณแดน มีอะไรครับ หรือได้เรื่องอะไร”ชาญถามไป แต่ก็แอบดีใจ ที่ได้คุยกับแดนอีก “ผู้กองครับ” “ผู้กองเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติไหม”...................................................
* }# \3 x9 v$ D+ o$ ?( \ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-6-9 15:06:55
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-6-9 15:40:46
โพสต์ 2021-6-9 16:40:14
โพสต์ 2021-6-9 19:33:13
สนุกมากครับ
โพสต์ 2021-6-9 22:11:45
